Η λάσπη της ελευθερίας

Ένα πλατύ φύλλο μιας βελανιδιάς
Γέμισε τον λόγγο με τα παράπονά του:
''Θέλω την ελευθερία μου.
Δεν μπορώ να ζω σκλαβωμένο πάνω στο δέντρο.
Το κοτσάνι με κρατάει στη φυλακή του.
Κι όμως, εγώ θέλω την ελευθερία μου''.
Αγωνίστηκε σκληρά.
Ζήτησε και τη βοήθεια του δυνατού ανέμου
Ώσπου σε μια στιγμή έσπασαν τα δεσμά.
Το φύλλο το άρπαξε ο άνεμος
Το πέταξε ψηλά
Το έριξε κάτω.
Το σήκωσε ξανά και το ξανάριξε κάτω.
Αλλ` ο άνεμος πέρασε και έφυγε και το πλατύφυλλο με το βαρύ κοτσάνι του
Δεν μπόρεσε να ξαναπετάξει.
Κόλλησε στην λάσπη της ελευθερίας του
Σάπισε και κάπως αργά έγινε λίπασμα στη γη.
Το καημένο το πλατύφυλλο!...
Σαν κι αυτό μοιάζει η ζωή πολλών παιδιών  που αναζητούν την ελευθερία τους.
Κι όταν ο άνεμος φυσά δυνατά και τα ανεμίζει ψηλά
Και τα βυθίζει χαμηλά
Και τα λασπώνει συχνά
Τότε νιώθουν δεμένα τα καημένα τα παιδιά, δεμένα με την λάσπη και το χώμα.


Πηγή: http://kl-klekk.blogspot.gr/