Άχρονε και επουράνιε
Ήκουσε τη φωνή μου
Φύλαττε τη ψυχή μου…
Το ους σου, κλείνε ευήκοον
Σπλαχνίσου τον υπήκοον
Τον έκπτωτον του ελέους
Ανάξιον του χρέους…
Συ μόνος αναμάρτητος
Θνητός, ουδείς αλάθητος.
Συ, η οδός η ευθεία
Που άγει κατευθείαν
Εις τα ουράνια Θεία…
Εκ του σταυρού κατήλθα
Εις τη μορφήν, συνήλθα
Και εκ πειρασμού, εξήλθα…
Απ, αιώνας, μυστήριον
Δεσπότην και Κύριον
Άλλον, ου και εστί, εισητήριον δια βίον, σωτήριον…
Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου