Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Μάθημα σεβασμού

Ένα μάθημα για τον τρόπο
Με τον οποίο πρέπει να σεβόμαστε
Τις επιλογές των ανθρώπων που αγαπάμε..
Ακόμη κι αν οι επιλογές τους
Κάποιες φορές μας πληγώνουν...
-Πήγαινε καλέ μου.
-Δηλαδή δεν με αγαπάς;
-Σ'αγαπώ πάρα πολύ.
-Θέλεις να φύγω;
-Καθόλου..!
-Δεν πονάς;
-Πονάω.
-Τότε γιατί δεν κάνεις τίποτα;
-Κάνω...!
-Τί;
-Σε σέβομαι!
Αν μπορείς να κοιτάξεις τα μάτια μου που είναι δακρυσμένα
Αν μπορείς να δεις την καρδιά μου πόσο σ'αγαπά...!
Αλλά όλα αυτά τα βάζω μετά από την δική σου ελευθερία.
Πάνω απ'όλα εσύ.
Εσύ τί θέλεις..
Θέλω να κάτσεις κοντά μου επειδή μ'αγαπάς.
Κάνε τις επιλογές σου.
Εγώ θα είμαι πάλι μαζί σου κι ας είσαι μακριά.
-Μα πώς θα'σαι μαζί μου;
Εγώ φεύγω!
Εσύ τί θα κάνεις;
-Θα'μαι μαζί σου!
-Μα πώς θα'σαι μαζί μου;
Αφού τώρα στρίβω στο δρόμο στο βάθος και χάθηκα πια.
-Θα'μαι μαζί σου.
Εγώ θα'μαι μαζί σου.
Γιατί εγώ θα σ'αγαπάω.
Θα'μαι εδώ, αλλά θα'μαι εκεί.
Θα'μαι απαλά.
Δεν θα'μαι καταπιεστικά, ούτε ενοχικά, να σε πνίγω στις ενοχές
Αλλά με απεριόριστο σεβασμό
Με τεράστια υπομονή και πολύ μεγάλη αγάπη.
Θα σε κυκλώνω, θα σε περικυκλώνω με την αγάπη μου...
Μα εσύ θα είσαι ελεύθερος.
Ελεύθερος να ζήσεις τη ζωή σου μακριά από μένα...
Μπορούμε να το κάνουμε αυτό;
Να περικυκλώνουμε το αγαπημένο μας πρόσωπο
Να το τυλίγουμε στην προσευχή μας, δίχως να καταπιέζουμε..;
Να το αφήνουμε να ακολουθεί τα μονοπάτια που επιθυμεί
Χωρίς να του κλείνουμε τους δρόμους;
Ακόμη κι αν οι δρόμοι αυτοί οδηγούν μακριά από εμάς...
Ας ζητήσουμε συγνώμη σε όλους τους δικούς μας ανθρώπους, για την ανεπάρκειά μας στην αγάπη. Στους παρόντες και στους απόντες.
Κι αν κάποιος δικός μας άνθρωπος
Έρθει με μία τέτοια συγνώμη μπροστά μας
Ας του απαντήσουμε με μία αγκαλιά..
Η ζεστή αγκαλιά κάνει θαύματα..!
Να είστε όλοι καλά!

Πηγή: http://apostagmatakardias.blogspot.com/

Ουδείς αναμάρτητος

Δεν υπάρχει άνθρωπος αναμάρτητος.
Κι αν μου πεις ότι ο τάδε είναι δίκαιος
είναι σπλαχνικός, είναι φλάνθρωπος
Θα συμφωνήσω.
Δεν μπορεί, όμως
Να μην έχει και κάποιο ελάττωμα.
Ή από την κενοδοξία θα νικιέται
Ή από την κακολογία ή από κάτι άλλο.
Ένας κάνει ελεημοσύνες, αλλά δεν είναι αγνός.
Άλλος είναι αγνός, αλλά δεν κάνει ελεημοσύνες.
Ο ένας έχει τη μία αρετή και ο άλλος την άλλη.
Ο Φαρισαίος νήστευε, προσευχόταν
Δεν αδικούσε κανέναν, τηρούσε το νόμο.
Είχε όμως αλαζονεία.
Έτσι καταδικάστηκε από τον Κύριο
Γιατί η αλαζονεία τον ζημίωσε περισσότερο απ`όσο θα τον ζημίωναν όλες οι αμαρτίες μαζί .
Δεν υπάρχει λοιπόν άνθρωπος απόλυτα δίκαιος
Απόλυτα ενάρετος
Απόλυτα καθαρός από αμαρτία.
Από την άλλη μεριά, δεν υπάρχει αμαρτωλός άνθρωπος που να μην κι ένα μικρό έστω καλό.
Κάποιος λ.χ., κάνει αρπαγές και καταστροφές.
Μερικές φορές, όμως, δείχνει καλοσύνη, βοηθάει έναν άνθρωπο, λυπάται για το κακό.
Ποιος ήταν σκληρότερος από τον άρπαγα βασιλιά Αχαάβ;
Και όμως, ακόμα κι αυτός ένιωσε κάποτε συντριβή και κατάνυξη.
Ποιος ήταν χειρότερος από τον φιλάργυρο και προδότη Ιούδα;
Και όμως, ακόμα κι αυτός μετά την προδοσία του, είπε:
''Αμάρτησα, γιατί έστειλα στο θάνατο έναν Αθώο'' ( Ματθ. 27: 4 ).
Στη ζωή αυτή εφαρμόζεται σ`όλους ο νόμος της ανταποδόσεως.
Γι`αυτό οι ενάρετοι δοκιμάζουν θλίψεις.
Γι`αυτό οι άδικοι απολαμβάνουν αγαθά.
Οι πρώτοι τιμωρούνται εδώ για τις λίγες αμαρτίες τους
Κι έτσι δεν θα στερηθούν τον παράδεισο.
Οι δεύτεροι αμείβονται εδώ για τις λίγες καλές τους πράξεις
Και θα τιμωρούνται αιώνια για την πολλή κακία τους.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Άνοιξε λοιπόν τη χαραμάδα της καρδιάς σου

Τι κάνουμε όταν αγαπούμε κάποιον;
Θέλουμε τουλάχιστον να του μιλούμε!
Το ίδιο και με τον Χριστό!
Του μιλούμε με την προσευχή μας
Και Του εναποθέτουμε όλη μας τη ζωή και την ελπίδα μας!
Τι άλλο κάνουμε όταν αγαπούμε κάποιον;
Θέλουμε να τον βλέπουμε!
Το ίδιο και με τον Χριστό.
Πάμε σπίτι Του, στον ναό, και Τον προσκυνούμε.
Κάτι πολύ ωραίο που άκουσα σε μια ομιλία είναι ότι επειδή είμαστε άνθρωποι
Έχουμε ανάγκη να βλέπουμε ποιος είναι αυτός που αγαπάμε.
Να είναι κάποιος που έχει όνομα, χέρια, πόδια, μάτια κ.λπ.
Γι' αυτό και ο Χριστός από Θεός έγινε άνθρωπος
Για να μπορέσουμε εμείς να Τον αγαπήσουμε και από άνθρωποι να γίνουμε Θεοί!
Ο Χριστός μας αγαπά όλους το ίδιο
Αλλά εμείς νιώθουμε όση αγάπη αντέχουμε και ζητούμε να πάρουμε.
Όσο περισσότερο ανοίγουμε το παράθυρο του δωματίου
Τόσο πιο πολύ φως και ήλιος θα μπει μέσα!
Άνοιξε λοιπόν τη χαραμάδα της καρδιάς σου και όλα θα πάνε καλά!

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr/

Θα σ' αγαπώ πάντοτε

Θυμάμαι ένα πάρα πολύ χαριτωμένο περιστατικό... στην Αμερική το γνώρισα.
Ήταν ένα ζευγάρι που ήταν αρραβωνιασμένοι
Και πραγματικά αγαπούσαν ο ένας τον άλλον.
Και μάλιστα επρόκειτο να γίνει και ιερέας ο νεαρός.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, συνειδητοποιείται
Ότι η κοπέλα έχει καρκίνο.
Η κοπέλα, λοιπόν, όταν διαπίστωσε
Όλη την κατάσταση της υγείας της
Είπε στο παλικάρι:
-Κοίταξε να δεις, θέλω να ξέρεις πως από μένα είσαι ελεύθερος
Δεν θέλω να δεσμεύσω τη ζωή σου
Ξέρω ότι θέλεις να γίνεις κληρικός
Και πως επέλεξες τον δρόμο να γίνεις έγγαμος Ιερέας
Δεν θέλω λοιπόν αύριο να μείνεις έτσι.
Και η απάντηση του παλικαριού ήταν:
-Κοίταξε, της είπε, εγώ σ' αγαπώ και θα σ' αγαπώ πάντοτε.
Θα παντρευτούμε και απ' εκεί και πέρα ότι πει ο Θεός.
Αν ο Θεός κρίνει, αν θελήσει να σε πάρει από κοντά μου νωρίς, ευλογημένο το όνομά Του!
Αυτό, όμως, δεν θα σβήσει την αγάπη που έχω για σένα
Ούτε θα με κάνει ν' αλλάξω γνώμη, ούτε ν' αλλάξω πρόσωπο!
Ε, αυτό είναι πραγματικά αυτό που λέμε Αγάπη!
Έρωτας ουσιαστικός.
Γιατί;
Γιατί ούτε ο θάνατος μπορεί να καταργήσει την Αγάπη.
Ταύτισις!
Έσονται οι δύο εις σάρκαν μίαν.
Το σύναιμο και το σύψυχο.
Δεν καταργεί την Αγάπη ο θάνατος.
Και εγώ καταλαβαίνω κάτι, ότι οι άνθρωποι που είναι πραγματικά ανέραστοι άνθρωποι
Δεν καταλαβαίνουν αυτήν τη γλώσσα, γιατί, γιατί δεν ερωτεύτηκαν ποτέ!
Και θα τολμούσα να πω και κάτι άλλο:
Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί σήμερα άνθρωποι, δεν καταλαβαίνουν τη μοναχική ζωή.
Δεν καταλαβαίνουν γιατί είναι ανέραστοι άνθρωποι!
Η μοναχική οδός είναι μια ερωτική οδός.
Θείος έρωτας...
Ακριβώς!
Είναι ο άνθρωπος που ο έρωτάς του για τον Θεό νίκησε τον έρωτα των ανθρώπων.
Είναι υπέρβαση!
Όλοι κάνουμε την υπέρβαση, δηλαδή, όταν κάποιος άνθρωπος ερωτεύεται μια κοπέλα
Δεν σημαίνει ότι μισεί τις άλλες κοπέλες!
Είναι υπέρβαση του εαυτού μας...
Άρα κι εδώ, τι νικάει τις άλλες αγάπες;
Η αγάπη για ένα πρόσωπο.
Αλλά όλ' αυτά προϋποθέτουν αυτό το βασικό που είπαμε και ενώ το θεωρούμε αυτονόητο
Δεν υπάρχει σήμερα.
Σήμερα οι άνθρωποι είναι ανέραστοι.
Οι άνθρωποι δεν μπορούν να ερωτευτούν
Δεν έχουν μάθει να ερωτεύονται
Γιατί δεν έχουν ασκηθεί στο να υπερβαίνουν τον εγωισμό τους.

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr

Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2013

Ο τρόπος της αγάπης για τον άνθρωπο

Ο διασπασμένος εσωτερικά άνθρωπος
Συνήθως από μικροψυχία, στενεύει τα όρια της αγάπης
Και την πλαστογραφεί επικίνδυνα.
Ξεχνά ότι η αγάπη προς τον Θεό και προς τον άνθρωπο
Είναι αλληλένδετες.
Δεν μπορεί να υπάρξει η μία χωρίς την άλλη
Γιατί συνδέονται αδιάσπαστα.
Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Όποιος ισχυρίζεται ότι αγαπάει τον Θεό
Δεν είναι δυνατό να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο σαν τον εαυτό του.
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης χαρακτηρίζει υποκριτή και ψεύτη
Όποιον λέει ότι αγαπά τον Θεό
Αλλά μισεί τον αδελφό του (Α' Ιω. δ' 20).
Η γνήσια και αυθεντική αγάπη προς τον πλησίον μεταφράζεται
Σε ηθική συμπαράσταση και ψυχική στήριξη
Σε αλληλεγγύη, προσφορά και ευεργεσία κάθε μορφής
Σε υπομονή και ανεξικακία απέναντι σε αδικίες, συκοφαντίες και κάθε άλλο κακό
Και τέλος, με τη συγχώρηση, όταν μας βλάπτει.
Αγαπητοί αδελφοί, αν δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τον πλησίον, που είναι δημιούργημα του Θεού
Δεν μπορούμε να αγαπήσουμε ούτε τον ίδιο τον Θεό.
Γι' αυτό, όταν δυσκολευόμαστε να αγαπήσουμε τον άλλο
Ας είμαστε μεγαλόψυχοι και υπομονετικοί μαζί του
Για να αισθανθούμε όχι την αγάπη, αλλά τη διάθεση για την αγάπη.
Για τη δύσκολη τέχνη της αγάπης, ας χτυπάμε την πόρτα του Θεού
Για να μας τη χαρίσει ως δώρο Του.

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr

Για να συναντήσουμε τον Θεό και να Τον γνωρίσουμε πρέπει να ανοίξουμε την καρδιά μας

Για να συναντήσουμε τον Θεό και να Τον γνωρίσουμε
Όπως είναι στην πραγματικότητα
Πρέπει να ανοίξουμε την καρδιά μας
Δηλαδή το κέντρο και το βαθύτερο είναι της ύπαρξής μας
Για να μπορέσουμε να αποκτήσουμε
Μια ιδιαίτερη και οικεία σχέση μαζί Του.
Χωρίς αυτόν τον σύνδεσμο, την κοινωνία και την οικειότητα
Δεν μπορούμε να Τον πλησιάσουμε και να Τον προσεγγίσουμε.
Θα παραμένει πάντοτε κάπου "εκεί ψηλά"
Απόμακρος στο υπερπέραν
Και σε τόσο μεγάλη απόσταση από εμάς
Ώστε να μην μπορούμε να Τον αγαπήσουμε.
Θα παραμένει μια δύναμη
Μια ιδέα
Ένα σύνθημα
Μια θρησκευτική διδασκαλία και ηθική
Και όχι ένα Πρόσωπο το οποίο πρέπει να αγαπήσουμε, για να ενωθούμε μαζί Του και να σωθούμε.
Χρειάζεται, λοιπόν, να μάθουμε να προσευχόμαστε αδιάλειπτα
Ώστε να βιώνουμε καθημερινά τη σχέση μας με τον Θεό
Σαν μια ειλικρινή, στενή, εκ βαθέων συνομιλία μαζί Του.
Ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί Άγιοι μέσα στην προσευχή Τους ένιωσαν τη "φωτιά" της αγάπης του Θεού.
Όσο στρέφουμε τη σκέψη μας στην αλήθεια του μυστηρίου του Θεού
Συνειδητοποιούμε ότι δεν υπάρχει τίποτε τελειότερο και πιο επιθυμητό από τον Θεό.
Η σκέψη μας κατευθύνει την καρδιά μας
Και όπου ο θησαυρός μας, εκεί και η καρδιά μας, κατά τον λόγο του Χριστού (Ματθ. στ' 21).
Όσο λοιπόν, περισσότερο προσπαθούμε και αγωνιζόμαστε για να αγαπήσουμε τον Θεό
Τόσο ο Θεός μας αποκαλύπτεται.
Η εμπειρία των Πατέρων της Εκκλησίας μας λέει ότι εκείνος που απέκτησε την αγάπη
Απέκτησε τον ίδιο τον Θεό, γιατί "ο Θεός είναι αγάπη" (Α' Ιω. δ' 16).
Όποιος μένει μέσα σ' αυτήν την αγάπη, μένει μέσα στην αγκαλιά του Θεού.
Όλοι είμαστε πλασμένοι κατ' εικόνα του Θεού.
Την καθ' ομοίωση, όμως, ποιοι την έχουν;
Ποιος, άραγε, μπορεί να μοιάσει με τον Θεό;
Η απάντηση είναι απλή.
Αυτός που με τη μεγάλη του αγάπη υποτάσσει την ελευθερία του στον Θεό.
Όποιος αγαπά τον Θεό με όλη την καρδιά του, εκείνος είναι φίλος του Θεού.
Μια τέτοια αγάπη κάνει τον άνθρωπο να μην προτιμάει τίποτε άλλο περισσότερο
Από το να γνωρίζει τον Θεό και τότε απελευθερώνεται από τη μοναξιά και την ανασφάλεια
Ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια του "εγώ" και μεταβαίνει προς το "εσύ".

Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Η αριθμητική του Θεού είναι διαφορετική από την αριθμητική του ανθρώπου


Ο Γέρων Παΐσιος κάποτε είπε:
Ότι ο Θεός έχει τη δική του αριθμητική.
Η δική μας αριθμητική είναι διαφορετική
Από την αριθμητική του Θεού.
Για παράδειγμα, το εννιά για τον Θεό μπορεί να μην είναι άριστα
Ενώ το τέσσερα ή το δύο να είναι άριστα.
Και εξήγησε ότι ο Χριστός με την παραβολή των ταλάντων
Είπε ότι στον έναν δόθηκαν πέντε τάλαντα
Στον άλλο δύο
Και στον τρίτο ένα, για να τα διπλασιάσουν.
Εκείνος που πήρε τα πέντε τάλαντα
Έπρεπε να τα κάνει δέκα για να πάρει το άριστα.
Εάν τα έκανε εννιά, δεν θα έπαιρνε το άριστα.
Εκείνος που πήρε τα δυο έπρεπε να τα κάνει τέσσερα, για να πάρει το άριστα.
Για τον Θεό το εννέα δεν είναι άριστα, ενώ το τέσσερα είναι.
Έτσι η αριθμητική του Θεού είναι διαφορετική από την αριθμητική του ανθρώπου.

Θάνατος, δεν είναι η βιολογική διακοπή των λειτουργιών του ανθρώπινου σώματος, αλλά η χωρίς μετάνοια υποδούλωση του ανθρώπου στα πάθη και στην αμαρτία

Ο άνθρωπος πλάστηκε από το Θεό αθάνατος.
Ο θάνατος εισήλθε στον άνθρωπο
Με την πτώση των πρωτοπλάστων:
Είπεν ο Κύριος τω Αδάμ:
Εν ιδρώτι του προσώπου σου φαγή τόν άρτον σου
Έως του αποστρέψαι σε εις τήν γήν, εξ’ ης ελήφθης
Ότι γή εί και εις γην απελεύσει» (Γεν. 3,19).
Ταυτόχρονα όμως οι πρωτόπλαστοι άκουσαν το μήνυμα
Για τη μελλοντική λύτρωση του ανθρώπινου γένους
Από τη φθορά και το θάνατο δια μέσου κάποιου απογόνου τους:
"Το σπέρμα της γυναικός θα συντρίψει την κεφαλή του όφεως
Και το σπέρμα αυτού θα τραυματίσει την πτέρνα εκείνου" (Γεν. 3,15).
Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, το δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, ο Υιός και Λόγος του Θεού
Προσέλαβε πραγματικά και χωρίς τροπή την ανθρώπινη φύση και γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία.
Ο Θεάνθρωπος Ιησούς με το πάθος, τον εκούσιο σταυρικό θάνατο και την ανάστασή Του
Λύτρωσε οριστικά εμάς τους ανθρώπους από την απελπιστική φθορά και το θάνατο και μας χάρισε την αιώνια ζωή:
"Αναστάς ο Ιησούς από του τάφου καθώς προείπεν, έδωκεν ημίν την αιώνιον ζωήν και μέγα έλεος".
Ο Κύριος λοιπόν με την Ανάστασή του καταπατά το θάνατο
Δίδει τη ζωή σε εκείνους που ήταν καταδικασμένοι να παραμείνουν στα μνήματα
Και διασφαλίζει την εκ νεκρών ανάσταση όλων των θανόντων.
Αυτό άλλωστε φαίνεται ξεκάθαρα και στο εφύμνιο της Πασχαλινής περιόδου:
"Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος".
Έτσι λοιπόν το γεγονός του θανάτου καθίσταται ένα πέρασμα από την πρόσκαιρη ζωή στην αιώνια.
Βέβαια, είναι κατά την ανθρώπινη φύση μας σχεδόν αδύνατο να μην δειλιάσουμε, να μην πονέσουμε
Και να μην θρηνήσουμε μπροστά στο γεγονός του θανάτου
Επειδή όπως προαναφέρθηκε είναι κάτι που αρχικά ήταν κάτι εντελώς ξένο προς εμάς.
Ο ίδιος ο Κύριος ως τέλειος άνθρωπος δακρύζει μπροστά στο θάνατο του φίλου του Λάζαρου (βλ. Ιωαν.11,35)
Και Τον κυριεύει αγωνία όταν πλησιάζει η σύλληψη και η σταύρωσή Του:
"Η αγωνία Τον κυρίεψε και προσευχόταν πιο πολλή ώρα.
Ο ιδρώτας του γινόταν σαν σταγόνες αίματος κι έπεφτε στη γη" (Λουκ. 22,44).
Επίσης για το θάνατο του Κυρίου θρηνούν οι μαθητές Του (πρβλ. Λουκ. 23,17)
Και οι μυροφόρες γυναίκες (πρβλ. Ιωαν. 19,11).
Εντούτοις, λόγω της βεβαιότητας της Αναστάσεως, ο πόνος μπροστά στο γεγονός του θανάτου
Δεν μας οδηγεί στην απελπισία, αλλά είναι συνυφασμένος με θεία παρηγοριά.
Ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος αναφέρει χαρακτηριστικά:
Χωρίς Θεό δεν ερμηνεύεται ο πόνος.
Με λάθος πάλι Θεό, δεν παρηγορείσαι.
Τι φοβερό που η Εκκλησία μας κηρύσσει Θεό Εσταυρωμένο!
Πόσο τίμιο και πόσο αληθινό!
Πόσο επαναστατικό για τη σκέψη μας και πόσο ανατρεπτικό!
Ομολογεί Θεό που είναι για μεν τους Έλληνες μωρία, για δε τους Ιουδαίους σκάνδαλο.
Θεό εκούσια ηττημένο, που δεν Τον αντέχει η ορθή λογική.
Θεό που ομολογείται με θυσία τόσων μαρτύρων και θριαμβεύει.
Θεό που διωκόμενος ζωντανεύει και θανατούμενος ανασταίνεται.
Επιβάλλεται βέβαια να σημειώσουμε πως κατά την πατερική παράδοση θάνατος
Δεν είναι η βιολογική διακοπή των λειτουργιών του ανθρώπινου σώματος
Αλλά η χωρίς μετάνοια υποδούλωση του ανθρώπου στα πάθη και στην αμαρτία.
Παράλληλα, ζωή έχουμε κατά το μέτρο που μένουμε στο Θεό και ο Θεός σε μας.
Άλλωστε, η μνήμη του βιολογικού θανάτου αποτελεί σημαντικό εφόδιο
Για να καρπωθούμε την πραγματική ζωή και να αποφύγουμε τον πνευματικό θάνατο.

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Αρκεί μόνο να δεχτούμε την πρόσκληση...

Οι άνθρωποι πνιγόμαστε μέσα στις φροντίδες.
Προσπαθούμε εναγωνίως να αυξήσουμε τα αγαθά μας
Και να βελτιώσουμε τις συνθήκες της ζωής μας.
Μέσα σε όλες αυτές τις φροντίδες
Λησμονούμε  την πνευματική μας καλλιέργεια.
Με όλο το καθημερινό τρέξιμο
Αφήνουμε τελευταία μας έννοια τη φροντίδα της ψυχής μας.
Ο Ιησούς Χριστός όμως είναι συνέχεια εκεί
Και μας περιμένει να φιλοξενηθεί στις καρδιές μας.
Όσα λάθη και όσες αδικίες έχουμε κάνει
Ο Κύριος μπορεί να μας προσφέρει
Το μεγάλο θησαυρό της πίστεως και της σωτηρίας
Αρκεί να δεχτούμε την πρόσκληση
Και να τον φιλοξενήσουμε στο ναό της καρδιάς μας.

Όσοι θέλουμε να ζήσουμε χριστιανική ζωή, πρέπει ν΄ ακολουθήσουμε το παράδειγμα των Αγίων μας

Όσοι την σήμερον ημέρα θέλουμε να ζήσουμε
Με πιστότητα και συνέπεια τη χριστιανική ζωή
Καλούμαστε ν΄ ακολουθήσουμε το παράδειγμα των Αγίων μας.
Οι θλίψεις δεν πρέπει να μας ρίχνουν κάτω
Δεν πρέπει να χάνουμε τον αγώνα της ζωής.
Στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας
Δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, ακόμη κι αν φτάσουμε σ΄ αδιέξοδο.
Ο Θεός ποτέ δεν μας εγκαταλείπει.
Ο δίκαιος που βαδίζει στο δρόμο του Θεού
Και προσδοκεί "ανάστασιν νεκρών" και τη μετοχή στη βασιλεία του Θεού
Δεν απελπίζεται μπροστά στο γεγονός του βιολογικού θανάτου
Γιατί βιώνει την πραγματικότητα της νίκης κατά του θανάτου
Που ο Κύριος ετέλεσε διά της Αναστάσεώς του.
"Επίστευσα, διο ελάλησα" βροντοφώνησε ο προφήτης Δαυίδ στη Παλαιά Διαθήκη
Και ο Απόστολος Παύλος συμπληρώνει
"Και ημείς, πιστεύομεν, διο και λαλούμεν".
Υπάρχει σύνδεση ανάμεσα σε Παλαιά και Καινή Διαθήκη.
Τους ίδιους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε εμείς τώρα, αντιμετώπισαν και όλοι οι παλαιοί.
Με πίστη λοιπόν και ελπίδα να τα αντιμετωπίζουμε όλα
Και να μη ζητούμε αμέσως απαλλαγή από τα κακά που μας βρίσκουν.
Ο λόγος του Αποστόλου Παύλου σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, είναι πολύ δυνατός
Είναι παντοδύναμος
Είναι υπερφυσικός
Είναι λόγος δημιουργικός, λόγος σωτηριώδης!
"Τω λόγω Κυρίου οι ουρανοί εστερεώθησαν" (Ψ.33,6), λέγει ο ψαλμωδός.
"Είπε και εγενήθησαν".
Ο έχων ώτα λοιπόν ακούειν, ακουέτω.

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

Ο στόχος της ζωής του ανθρώπου


Το πάθος είναι ασθένεια της ψυχής.
Είναι εμπαθής κατάσταση της ψυχής.
Είναι ακόμη διαστροφή των ψυχικών δυνάμεων.
Παρά φύσιν κατάσταση και κίνηση της ψυχής.
Τα πάθη δεν ανήκουν  στη φύση του ανθρώπου
Αλλά αποτελούν παρά φύσιν καταστάσεις.
Οι αμαρτίες είναι η εξωτερίκευση και ενεργοποίηση των παθών.
Είναι οι συγκεκριμένες πράξεις
Οι οποίες μας  απομακρύνουν από το Θεό
Και μολύνουν το σώμα, αλλά και τη ψυχή.
Το αμάρτημα είμαι μια ηθική πτώση, μια αστοχία.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν και πάθη που είναι κρυφά
Γιατί δεν δόθηκε η αφορμή να ενεργοποιηθούν με συγκεκριμένες αμαρτίες.
Και αυτά όμως είναι επικίνδυνα, γιατί μένουν απαρατήρητα και δεν πολεμούνται.
 Ο Απόστολος Παύλος κάνει αναφορά για το "μολυσμό της σαρκός"
Εννοεί τις αμαρτωλές πράξεις, οι οποίες κατά πρώτο λόγο μολύνουν το σώμα μας
Που είναι "ναός Θεού ζώντος".
Όταν  αναφέρεται σε "μολυσμό του πνεύματος"
Εννοεί τα πάθη που φωλιάζουν στη ψυχή, τους εμπαθείς και πονηρούς λογισμούς.
Φυσικά αυτά είναι αλληλένδετα:
Τόσο τα πάθη, όσο και οι αμαρτίες μολύνουν το σώμα, αλλά και τη ψυχή.
Η ζωή του χριστιανού είναι ένας συνεχής αγώνας για κάθαρση από τα πάθη και τις αμαρτίες.
Η κάθαρση από τα πάθη οδηγεί στη Θέωση, στην ένωση με το Θεό
Που είναι και ο στόχος της ζωής του ανθρώπου.

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Κύριε, δέξου και τα δικά μου πικρά δάκρυα…

Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ
Εσύ που έκλαψες
Όταν πέθανε ο φίλος σου Λάζαρος
Και άφησες να στάξουν
Δάκρυα λύπης και συμπάθειας για κείνον
Δέξου και τα δικά μου πικρά δάκρυα.
Με τα πάθη σου επάνω στο Σταυρό
Θεράπευσε τα πάθη μου
Με τις πληγές σου, γιάτρεψε τα τραύματά μου
Με το αίμα σου, καθάρισε το αίμα μου
Και την ευωδία του ζωοποιού σου σώματος
Συγκέρασέ την με το σώμα μου
Η χολή, που οι σταυρωταί σου σε πότισαν
Ας γλυκάνει τη ψυχή μου από την πίκρα
Με την οποία με πότισε ο διάβολος.
Το Άγιο σώμα Σου, που το τάνυσαν επάνω στο ξύλο του Σταυρού
Ας ανεβάσει προς εσένα το νου μου
Τον οποίο τράβηξαν προς τα κάτω οι δαίμονες.
Η κεφαλή σου, την οποία έκλινες επάνω στο Σταυρό
Ας σηκώσει ψηλά το κεφάλι μου
Που τόσα ραπίσματα έχει δεχτεί κατά πρόσωπο από τους αντιπάλους μου δαίμονες.
Τα Πανάγια χέρια Σου, που από τους άπιστους καρφώθηκαν επάνω στο Σταυρό
Ας με ανεβάσουν προς εσένα, καθώς βρίσκομαι πεσμένος στα βάθη της απώλειας
Όπως το Πανάγιο στόμα Σου μας υποσχέθηκε.
Το πρόσωπό Σου, που απ΄ τους θεοκατάρατους δέχτηκε εμπτυσμούς και ραπίσματα
Ας καθαρίσει και το δικό μου πρόσωπο
Το οποίο καταλερώθηκε από τις αμαρτίες.
Η ψυχή Σου, την οποία, όντας ακόμη πάνω στο Σταυρό, παρέδωσες στο Πατέρα Σου
Ας οδηγήσει κ΄ εμένα προς εσένα, με τη χάρη Σου.
Η καρδιά μου δεν πονάει να τρέξει προς αναζήτησή σου.
Δεν έχω μετάνοια, ούτε κατάνυξη
Αυτά που επαναφέρουν τα παιδιά στο πατρικό τους.
Δεν έχω δάκρυα παρακλήσεως, Δέσποτά μου.
Ο νους μου έχει σκοτιστεί, βυθισμένος στα βιοτικά και τα υλικά
Και δεν μπορεί να σε ατενίσει με πόνο
Η καρδιά μου έχει παγώσει από τους πολλούς πειρασμούς
Και δεν μπορεί να ζεσταθεί από τα δάκρυα της αγάπης της για Σένα.
Όμως, εσύ Κύριε Ιησού Χριστέ, που είσαι ο θησαυρός όλων των αγαθών
Δώρισέ μου ολοκληρωτική μετάνοια και καρδιά υπομονετική στους κόπους
Για να μπορώ να βγαίνω στην αναζήτηση σου ολόψυχα
Γιατί χωρίς εσένα είμαι αποξενωμένος από κάθε αγαθό
Χάρισέ μου, λοιπόν, ω Αγαθέ, τη χάρη Σου.
Ο ουράνιος Πατέρας, που σε γέννησε από τους κόλπους του πριν από τους χρόνους όλους
Και προ των αιώνων
Ας ξανακαινουργιώσει και σ΄ εμένα τη μορφή της εικόνας Σου.
Εγώ σ΄ εγκατέλειψα
Μα εσύ μη μ΄ αφήσεις
Εγώ έφυγα από κοντά σου
Μα εσύ βγες να με αναζητήσεις
Βάλε με πάλι στην αυλή σου, μαζί με τ΄ άλλα πρόβατα της εκλεκτής σου ποίμνης
Και θρέψε με κ΄ εμένα μαζί τους με τη χλόη των Θείων σου μυστηρίων
Αυτών των μυστηρίων που κέντρο τους είναι η καθαρή καρδιά, που μπορεί κανείς να δει
Και την έλλαμψη των αποκαλύψεών Σου
Η οποία είναι αναψυχή και παρηγοριά όλων
Όσοι κοπίασαν μέσα σε θλίψεις και πολυποίκιλα βάσανα.
Μακάρι, αυτή την έλλαμψη
Ν΄ αξιωθούμε
Ν΄ απολαύσουμε κ΄ εμείς, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία σου
Που είσαι ο σωτήρας μας Ιησούς Χριστός
Και τώρα και εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.

Τι είναι η προσευχή

Γέροντα, για πέστε μου.
Για σας, τι είναι η προσευχή;
Ο άνθρωπος χωρίς προσευχή είναι νεκρός.
Η προσευχή είναι που δίνει δύναμη
Να είμαστε κοντά στο Θεό.
Η προσευχή είναι μια ταπεινή πράξη μπροστά στο Θεό
Που προσπίπτουμε στο έδαφος
Για να δεχθούμε το θείο έλεός Του.
Αν δεν θέσουμε αυτήν
Ως τον κεντρικό παράγοντα της ζωής μας
Θα μας παρασύρει εύκολα η αλαζονεία της γνώσεως
Και θα φτωχύνουμε από τη θεία χάρη.
Για μένα είναι το κέντρο της όλης πνευματικότητάς μου
Και μου προξενεί δέος όταν ετοιμάζομαι να προσευχηθώ στο Θεό.
Προσεύχομαι για να πάρω δύναμη από τη δύναμή Του.
Πρέπει να είμαστε πολύ εγκάρδιοι προς το Θεό την ώρα της προσευχής
Και να θεωρείται το καλύτερο έργο στη ζωή μας.
Δεν υπάρχει θαυμασιώτερον γεγονός για μένα, όταν ευρίσκομαι ενώπιον του Θεού
Μόνος με κλειστά τα μάτια και δέομαι μ' όλη την καρδιά μου προς τον ελεήμονα Θεό.
Ο χρόνος αυτός για μένα είναι μια συνομιλία με το Θεό και η θεία παρουσία Του
Είναι μια αληθινή πράξη που την αισθάνομαι με όλη την ύπαρξή μου.
Προσευχή ζέουσα που φλογίζει την καρδιά μας από το θείο πόθο
Και γεμίζει την ψυχή μας με την υπέροχη ειρήνη Του
Και παραδινόμαστε σε κόσμο που δεν έχει τέλος.
Ο προσευχόμενος άνθρωπος είναι παραδομένος στο Θεό
Και δεν σκέπτεται τίποτα άλλο παρά μόνο το Θεό.
Γι' αυτόν το παν είναι ο ίδιος ο Θεός.
Η καρδιά του έχει αποκολληθεί από τη λογική και έχει δεθεί με το Φως του Θεού.
Ουδέποτε θα ανοίξει ο ουρανός του Θεού για να μας δεχθεί
Εάν δε μάθουμε να προσευχόμαστε περισσότερο.
Η χλιαρότητα του χριστιανού φαίνεται από το λιγοστό χρόνο της προσευχής του.
Είμαστε αξιολύπητοι χωρίς προσευχή, έστω και αν είμαστε οι ικανότεροι ρήτορες του κόσμου.
Διότι μέσα στη σιωπή της προσευχής αποδίδουμε περισσότερα παρά μέσα από ένα ικανό κήρυγμα. Διότι εάν το κήρυγμα είναι νεκρό, χωρίς προσευχή, δε φθάνει στις καρδιές των ανθρώπων.
Αλλά εάν έχει προηγηθεί ικανός χρόνος προσευχής πριν το κήρυγμα, θα δυναμώσει και τον ίδιον
Και θα αποδώσει καρπούς πνευματικούς στους άλλους.
Βλέπεις πολλοί θέλουν να ομιλούν περί Θεού
Ενώ οι ίδιοι δεν έχουν κατορθώσει να μιλήσουν με το Θεό.
Μιλούν για το Θεό χωρίς να έχουν ζήσει την αγάπη του Θεού μέσα τους.
Κηρύττουν για πνευματικότητα χωρίς να είναι φορείς του Αγίου Πνεύματος.
Είναι νεκροί πνευματικά και αυτά που λέγουν είναι νεκρά
Και δεν φθάνουν στις καρδιές των ανθρώπων.
Ποτέ να μην απομακρύνεσαι από την προσευχή
Αλλά πάντοτε η προσευχή σου να είναι μέσα στην καρδιά σου
Ώστε να αναδίδει την ειρήνη του Θεού στους άλλους.

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Όταν η απάντηση αργεί...

Ρώτησε μια φορά ένας άνθρωπος κάποιον ασκητή:
Γιατί ο Θεός γράφει τους νόμους Του
Πάνω στις καρδιές μας;
Γιατί όχι μέσα στις καρδιές μας
Εκεί που πραγματικά Τον έχουμε ανάγκη;
Ο ασκητής απάντησε:
Ποτέ ο Θεός δεν αναγκάζει τους ανθρώπους
Να Τον έχουν στην καρδιά τους.
Γράφει τα λόγια Του πάνω στην καρδιά
Ώστε όταν αυτή ραγίσει, τότε Εκείνος πέφτει μέσα!
Πολλές φορές ο Θεός δίνει στα παιδιά Του
Εκείνο που του ζητούν ακριβώς όταν Του το ζητούν
Και όπως Του το ζητούν.
Πολλές φορές ο Θεός αργοπορεί την απάντησή στην προσευχή
Όπως την προφέρουμε γιατί Εκείνος έχει τους λόγους Του
Και ξέρει ότι δεν πρόκειται να είναι για το αιώνιο συμφέρον μας εκείνο που ζητούμε.
Πολλές φορές ο Θεός απαντά στην προσευχή μας επιτρέποντας μας
Να περάσουμε μεγάλες θλίψεις.
Καταλαβαίνει από κείνα που Του ζητούμε
Ότι χρειαζόμαστε τη θλίψη για να γιατρευτούμε πνευματικά.
Πολλές φορές ο Θεός απαντά την προσευχή μας δίνοντάς μας
Κάτι πολύ καλύτερο από εκείνο που ζητούμε.

Πηγή: http://apostagmatakardias.blogspot.com/ 

Όταν τα έχουμε όλα, ξεχνάμε

Όταν πονούσε έλεγε:
Δόξα τω Θεό πάντων ένεκεν.
Ο Θεός επιτρέπει να υποφέρουν
Από φρικτές αρρώστιες δίκαιοι και ενάρετοι άνθρωποι
Για να καθαριστούν και από τα ελάχιστα ίχνη των παθών τους
Και για να πάρουν μεγαλύτερο στεφάνι στον ουρανό.
Εξ άλλου, αφού στον Υιό του τον αγαπητό
Επέτρεψε να υποφέρει και να πεθάνει επί του σταυρού
Τι να πούμε για τους ανθρώπους, οι οποίοι
Όσο άγιοι κι αν είναι
Έχουν ρύπους και κηλίδες από αμαρτίες.
Όλοι όσοι έχουμε περάσει πόνους
Είτε ψυχικούς είτε σωματικούς
Ξέρουμε ότι ποτέ δεν κάναμε τόση προσευχή
Και σε ποιότητα και σε έκταση
Όση κάναμε όταν είμαστε στο κρεβάτι του πόνου ή
Όταν κάποια βαριά θλίψη μας δοκιμάζει.
Ενώ όταν τα έχουμε όλα
Ξεχνάμε και την προσευχή και τη νηστεία και πάρα πολλά πράγματα.
Γι' αυτό ο Θεός επιτρέπει τον πόνο.

Πατήρ Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2013

Το μπράβο του Θεού και το μπράβο των ανθρώπων

Την κενοδοξία, γνωρίζοντας ότι είναι
Μία φαντασία ανώφελη δίκαια την αποφεύγουν
Επειδή τους πείθει να κοπιάζουν για την αρετή
Αλλά αχρηστεύει τους κόπους
Γιατί θέλει να μη τους παρουσιάζουν στον Θεό
Ο οποίος προσφέρει φανερά
Την ανταμοιβή των κρυφών έργων
Αλλά θέλει να κάνουν δημόσια
Γνωστά στους ανθρώπους αυτά που κάνουν
Παρέχοντάς τους επαίνους, αντί για μισθούς
Οι οποίοι έπαινοι δεν είναι τίποτε περισσότερο
Και τους στερούν από την μεγάλη και αιώνια τιμή.
Γιατί, αυτός που ανέλαβε οποιαδήποτε κοπιαστική εργασία για να θαυμαστεί από τους ανθρώπους
Δεν διαφέρει σε τίποτα από τους θαυματοποιούς της σκηνής
Αφού αρκείται στον μισθό αυτών που διασκεδάζουν
Και δεν δικαιούται να ζητήσει άλλη ανταμοιβή από τον Θεό
Γιατί από την αρχή δεν έθεσε σκοπό του να πάρει τον μισθό από Αυτόν, αλλά από εκείνους.

Το Άγιο Πνεύμα σπλαχνίζεται συγχωρεί, θεραπεύει, νουθετεί και χαροποιεί

Το Άγιο Πνεύμα μοιάζει πολύ με αγαπημένη, γνήσια μητέρα.
Η μητέρα αγαπάει το παιδί της και πονάει γι΄ αυτό.
Έτσι και το Άγιο Πνεύμα σπλαχνίζεται
Συγχωρεί, θεραπεύει, νουθετεί και χαροποιεί.
Και αναγνωρίζεται το Άγιο Πνεύμα στην ταπεινή προσευχή.
Όποιος αγαπάει τους εχθρούς
Αυτός γρήγορα θα γνωρίσει τον Κύριο με το Άγιο Πνεύμα.
Όποιος όμως δεν τους αγαπάει
Γι΄ αυτόν δεν θέλω ούτε καν να γράψω.
Όμως τον λυπάμαι, γιατί βασανίζει τον εαυτό του
Και τους άλλους και δεν θα γνωρίσει τον Κύριο.
Στις εκκλησίες τελούνται οι ιερές ακολουθίες και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί σ΄ αυτές.
Η ψυχή, ωστόσο, είναι ο καλύτερος ναός του Θεού
Και όποιος προσεύχεται εσωτερικά, γι΄ αυτόν όλος ο κόσμος έγινε ναός του Θεού.
Αυτό όμως δεν είναι για όλους.
Πολλοί προσεύχονται προφορικά ή προτιμούν να προσεύχονται με βιβλία.
Και αυτό καλό είναι και ο Κύριος δέχεται την προσευχή τους.
Αν όμως κανείς προσεύχεται και σκέφτεται άλλα πράγματα
Ο Κύριος δεν εισακούει αυτή την προσευχή.
Η αδιάλειπτη προσευχή προέρχεται από την αγάπη και χάνεται
Εξαιτίας της κατακρίσεως, της αργολογίας και της ακράτειας.
Όποιος αγαπάει το Θεό, αυτός μπορεί να Τον σκέφτεται μέρα και νύχτα
Γιατί το ν΄ αγαπάς το Θεό καμιά εργασία δεν το παρεμποδίζει.

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Ξενάγηση στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου



Ξενάγηση στην Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου από τον τηλεοπτικό σταθμό ΕΤ3.
Προβάλει την συνέχιση της παραδόσεως από Αγιορείτες πατέρες γέροντες.
Είναι ένα όμορφο ορθόδοξο αφιέρωμα τόσο στο εσωτερικό περιβάλλον της Ιεράς Μονής
Όσο και στην χιλιόχρονη ιερά παράδοση του Αγίου όρους
Από τους Αγίους Γέροντες στους νεότερους Μοναχούς.

Σ’ όποιον δόθηκαν πολλά, πολλά θα ζητηθούν απ΄ αυτόν και σ΄ οποίον δόθηκαν περισσότερα, περισσότερα θα ζητηθούν

Ξεχύνω τα λόγια της καρδιάς μου
Που απαλά σκιρτά από χαρά άφθαρτη κι ανέκφραστη.
Αδελφοί, αν εισχωρήσετε στα λόγια μου με καθαρό λογισμό
Θα ευφρανθείτε σαν σε συμπόσιο πνευματικό!
Η πίστη στο Χριστό είναι ζωή.
Όποιος τρέφεται με την πίστη
Γεύεται ήδη, στη διάρκεια της επίγειας πορείας του την αιώνια ζωή
Που ετοιμάστηκε για τους δικαίους στο τέλος αυτής της πορείας.
Ο Κύριος είπε:
"Όποιος πιστεύει σ’ εμένα, αυτός έχει την αιώνια ζωή".
Με την πίστη οι άνθρωποι του Θεού υπέμειναν σκληρές δοκιμασίες.
Έχοντας οικειωθεί το πλούτο και την ευφροσύνη της αιώνιας ζωής
Θεώρησαν σκουπίδια τα θέλγητρα της πρόσκαιρης.
Με την πίστη δέχονταν τις θλίψεις και τις στενοχώριες σαν δώρα του Τριαδικού Θεού
Δώρα με τα οποία Εκείνος τους αξίωσε να γίνουν μιμητές και μέτοχοι των παθημάτων
Ενός από τα πανάγια Πρόσωπά Του, που έστερξε να δεχθεί τη φύση μας
Και να οικονομήσει τη λύτρωσή μας.
Η απέραντη ευφροσύνη, που γεννιέται από την πίστη, καταβροχθίζει τη σκληρότητα του πόνου.
Έτσι, στη διάρκεια οδυνηρών βασάνων, νιώθει κανείς μόνο τέρψη.
Το ομολόγησε ο μεγαλομάρτυρας Ευστράτιος λίγο πριν από την τελείωσή του.
Τα βασανιστήρια στα οποία με υποβάλλεις, είπε στον ηγεμόνα Αγρικόλα, είναι για μένα ευφροσύνη!
Με την πίστη οι Άγιοι βυθίστηκαν στα βάθη της ταπεινοφροσύνης.
Με τα καθαρά μάτια της πίστεως είδαν πως οι ανθρώπινες θυσίες στο Θεό
Δεν είναι παρά τα χαρίσματα του Θεού στον άνθρωπο...
Χρέη του ανθρώπου στο Θεό, αχρείαστα σ΄ Εκείνον αλλά απαραίτητα και σωτήρια για τον άνθρωπο.
"Άκου, λαέ μου", λέει ο Θεός, γιατί θα σου μιλήσω
"Άκου, Ισραήλ, γιατί θα διαμαρτυρηθώ σ΄ εσένα.
Ο Θεός, ο Θεός σου, είμ΄ εγώ.
Δεν θα σε ελέγξω για τις θυσίες σου…
Γιατί δική μου είναι όλη η οικουμένη και δικά μου όλα τα πλούτη της.
Τι έχεις που να μην το έλαβες;
Αφού, λοιπόν, το έλαβες από το Θεό, γιατί καυχιέσαι σαν να μην το είχες λάβει ως δώρο;.
Σ’ όποιον δόθηκαν πολλά, πολλά θα ζητηθούν απ΄ αυτόν
Και σ΄ οποίον δόθηκαν περισσότερα, περισσότερα θα ζητηθούν.

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Από την ωραιότητα των κτιστών αναγόμαστε στην ιδέα του ακτίστου

Ο Θεός που δημιούργησε τα μεγάλα έργα
Και με αξίωσε να πω αυτά τα μικρά
Είθε να σας δώσει σύνεση
Για να κατανοείτε όλη την αλήθεια των λόγων Του
Ώστε από όσα βλέπετε να εννοείτε τον αόρατο Θεό
Και από το μέγεθος και την καλλονή των κτισμάτων
Να σχηματίζετε την πρέπουσα γνώμη για το Δημιουργό μας.
Γιατί από τότε που κτίσθηκε ο κόσμος
Οι αόρατες τελειότητες του Θεού γίνονται αισθητές με τη διάνοια διαμέσου των δημιουργημάτων
Τόσο η αιώνια δύναμή Του όσο και η Θεία τελειότητά Του
Ώστε να λαμβάνουμε σαφείς υπομνήσεις του Ευεργέτου
Και από τη γη
Και από τον αέρα
Και από τον ουρανό
Και από το νερό
Και από τη νύχτα
Και από την ημέρα
Και από όλα τα ορατά.
Έτσι ούτε στην αμαρτία θα δώσουμε καμιά ευκαιρία
Ούτε στον εχθρό διάβολο θα παραχωρήσουμε τόπο στην καρδιά μας
Αφού με την συνεχή ανάμνηση θα έχουμε μέσα μας μόνιμο κάτοικο το Θεό.
Εκείνος που μας χάρισε τη διάνοια, ώστε από τα πολύ μικρά δημιουργήματα της κτίσεως
Να μαθαίνουμε τη μεγάλη σοφία του Τεχνίτη
Είθε να μας αξιώσει και από τα μεγάλα δημιουργήματα της κτίσεως
Να συλλαμβάνουμε σε τελειότερο βαθμό την έννοια του Δημιουργού και να Τον δοξάζουμε.

Μέγας Βασίλειος

Αν θελήσετε να κακολογήσετε κάποιον, θυμηθείτε πρώτα τις δικές σας αμαρτίες...

Μη θίγετε με τα λόγια σας την τιμή του πλησίον.
Να χρησιμοποιείτε τη γλώσσα μόνο για να δοξάζετε το Θεό
Και για να λέτε λόγους ψυχωφελείς στους αδελφούς σας.
Αν θελήσετε να κακολογήσετε κάποιον
Θυμηθείτε πρώτα τις δικές σας αμαρτίες...
Όλες εκείνες που κάνατε
Από τα νεανικά σας χρόνια  μέχρι σήμερα
Κατηγορήστε τον εαυτό σας γι' αυτές
Και αποφύγετε έτσι την καταλαλιά.
Μην ξεχνάτε ποτέ πως η ενασχόληση με τα σφάλματα των άλλων
Αποτελεί σοβαρό παράπτωμα.
Πολεμήστε με κάθε τρόπο το πάθος του θυμού και με τη βοήθεια του Θεού, αυτό θα υποχωρήσει.
Αν τυχόν νευριάσετε ή οργιστείτε, είναι προτιμότερο να μην πείτε τίποτε.
Απομακρυνθείτε ή αν κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο
Κλείστε σφιχτά τα χείλη σας για να μην πεταχθεί έξω η οργισμένη φλόγα που καίει στην ψυχή σας
Και αναστατώσει όλο σας το περιβάλλον.
Η σιωπή και η προσευχή είναι το καλύτερο φάρμακο γι' αυτές τις στιγμές.
Όταν η φλόγα του θυμού σβήσει και η καρδιά σας γαληνέψει
Τότε μόνο μπορείτε να πείτε με ασφάλεια λόγους ωφέλιμους.
Αν εσείς γίνατε αφορμή να πικραθεί ο αδελφός σας
Χρησιμοποιήστε κάθε τρόπο για vα απαλλαγεί από τη λύπη που του δημιουργήσατε.
Παρατηρήστε τον εαυτό σας και θα διαπιστώσετε πως μόνο τότε είστε αναπαυμένοι με όλα
Όταν υπάρχει μέσα σας η υπομονή, η ταπεινοφροσύνη, η υπακοή, η αγάπη.
Η σωτηρία μας δεν βρίσκεται στην πολυλογία
Αλλά στη σιωπή και στην άγρυπνη προσοχή του εαυτού μας.

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013

Ευλόγησε τους εχθρούς μου, Κύριε

Ευλόγησε τους εχθρούς μου, ω Κύριε!
Ακόμη και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι.
Οι εχθροί με έχουν οδηγήσει μέσα στην αγκάλη Σου περισσότερο
Από ότι οι φίλοι μου.
Οι φίλοι με έχουν προσδέσει στην γη
Ενώ οι εχθροί με έχουν λύσει από την γη
Και έχουν συντρίψει όλες τις φιλοδοξίες μου στον κόσμο.
Οι εχθροί με αποξένωσαν από τις εγκόσμιες πραγματικότητες
Και με έκαναν έναν ξένο και άσχετο κάτοικο του κόσμου.
Όπως ακριβώς ένα κυνηγημένο ζώο βρίσκει ασφαλέστερο καταφύγιο από ένα μη κυνηγημένο
Έτσι και εγώ, καταδιωγμένος από τους εχθρούς
Έχω εύρει το ασφαλέστερο καταφύγιο, προφυλασσόμενος υπό το σκήνωμά Σου
Όπου ούτε φίλοι ούτε εχθροί μπορούν να απολέσουν την ψυχή μου.
Ευλόγησε τους εχθρούς μου, ω Κύριε!
Ακόμη και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι.
Αυτοί μάλλον, παρά εγώ, έχουν ομολογήσει τις αμαρτίες μου ενώπιον του κόσμου.
Αυτοί με έχουν μαστιγώσει, κάθε φορά που εγώ είχα διστάσει να μαστιγωθώ.
Με έχουν βασανίσει, κάθε φορά που εγώ είχα προσπαθήσει να αποφύγω τα βάσανα.
Αυτοί με έχουν επιπλήξει, κάθε φορά που εγώ είχα κολακεύσει τον εαυτό μου.
Αυτοί με έχουν κτυπήσει, κάθε φορά που εγώ είχα παραφουσκώσει με αλαζονεία.
Ευλόγησε τους εχθρούς μου, ω Κύριε!
Ακόμη και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι.
Κάθε φορά που είχα κάνει τον εαυτό μου σοφό, αυτοί με αποκάλεσαν ανόητο.
Κάθε φορά που είχα κάνει τον εαυτό μου δυνατό, αυτοί με περιγέλασαν σαν να ήμουν νάνος.
Κάθε φορά που θέλησα να καθοδηγήσω άλλους, αυτοί με έσπρωξαν στο περιθώριο.
Κάθε φορά που έσπευδα να πλουτίσω, αυτοί με εμπόδισαν με σιδηρά χείρα.
Κάθε φορά που είχα σκεφθεί ότι θα κοιμόμουν ειρηνικά, αυτοί με ξύπνησαν από τον ύπνο.
Κάθε φορά που προσπάθησα να κτίσω σπίτι για μία μακρά και ήρεμη ζωή, αυτοί το κατεδάφισαν και με έβγαλαν έξω.
Στ' αλήθεια, οι εχθροί με έχουν αποσυνδέσει από τον κόσμο και άπλωσαν τα χέρια μου στο κράσπεδο του ιματίου Σου.
Ευλόγησε τους εχθρούς μου, ω Κύριε!
Ακόμη και εγώ τους ευλογώ και δεν τους καταριέμαι.
Ευλόγησέ τους και πλήθυνέ τους!
Πλήθυνέ τους και κάνε τους ακόμη πιο σκληρούς εναντίον μου!
Ώστε η καταφυγή μου σε Σένα να μην έχει επιστροφή.
Ώστε κάθε ελπίδα μου στους ανθρώπους να διαλυθεί ως ιστός αράχνης.
Ώστε απόλυτη γαλήνη να αρχίσει να βασιλεύει στην ψυχή μου.
Ώστε η καρδιά μου να γίνει ο τάφος των δύο κακών διδύμων μου αδελφών: της αλαζονείας και του θυμού.
Ώστε να μπορέσω να αποθηκεύσω όλους τους θησαυρούς μου εν ουρανοίς.
Α! ώστε να μπορέσω για πάντα να ελευθερωθώ από την αυταπάτη, η οποία με περιέπλεξε στο
θανατηφόρο δίχτυ της απατηλής ζωής.
Οι εχθροί με δίδαξαν να μάθω αυτό που δύσκολα μαθαίνει κανείς
Ότι ο άνθρωπος δεν έχει εχθρούς στον κόσμο, εκτός από τον εαυτό του!...
Μισεί κάποιος τους εχθρούς του μόνον όταν αποτυγχάνει να αναγνωρίσει ότι δεν είναι εχθροί
Αλλά σκληροί και άσπλαχνοι φίλοι!...
Είναι πράγματι δύσκολο για μένα να πω ποιος μου έκανε περισσότερο καλό
Και ποιος μου έκανε περισσότερο κακό στον κόσμο:
Οι εχθροί ή οι φίλοι.
Γι' αυτό, ευλόγησε, ω Κύριε, και τους φίλους μου και τους εχθρούς μου...
Αμήν.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Η κοινωνία με τον Θεό

Όποιος αγαπάει τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον.
Η θύμηση του Θεού γεννάει την προσευχή.
Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο
Τότε και δεν θα προσεύχεσαι και χωρίς την προσευχή
Δεν θα παραμείνει η ψυχή στην αγάπη του Θεού
Γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή.
Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο από την αμαρτία
Γιατί ο νους, όταν προσεύχεσαι, είναι απασχολημένος με το Θεό
Και στέκεται με ταπεινό πνεύμα ενώπιον του Κυρίου
Τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχομένου.
Ο αρχάριος όμως χρειάζεται χειραγωγό
Επειδή η ψυχή, πριν έρθει η χάρη του Αγίου Πνεύματος, έχει μεγάλο πόλεμο εναντίον των εχθρών
Και δεν μπορεί να διακρίνει η ίδια, αν η γλυκύτητα που δοκιμάζει, προέρχεται από τον εχθρό.
Αυτό μπορεί να το διακρίνει μόνο εκείνος που γεύθηκε ο ίδιος το Άγιο Πνεύμα.
Αυτός αναγνωρίζει τη χάρη κατά τη γεύση.
Όποιος θέλει να ασκεί την προσευχή χωρίς χειραγωγό και μέσα στην υπερηφάνεια του
Φαντάζεται ότι μπορεί να τη διδαχθεί από τα βιβλία, αυτός βρίσκεται κιόλας στην πλάνη.
Τον ταπεινό όμως τον προστατεύει ο Κύριος, έτσι, αν πράγματι δεν υπάρχει έμπειρος οδηγός
Αυτός καταφεύγει στον υπάρχοντα πνευματικό και ο Κύριος θα τον σκεπάσει χάρη στην ταπείνωσή του.
Σκέψου ότι στον πνευματικό ζει το Άγιο Πνεύμα, και αυτός θα σου πει το ωφέλιμο.
Αν όμως σκεφτείς πως ο πνευματικός ζει με αμέλεια και διερωτηθείς
"Πως είναι δυνατό να έχει το Άγιο Πνεύμα;"
Θα υποστείς εξαιτίας αυτής της σκέψης σου μεγάλο πειρασμό
Και ο Κύριος θα σε ταπεινώσει και θα επιτρέψει να πέσεις σε κάποια πλάνη.
Η προσευχή δίνεται στον προσευχόμενο.
Η προσευχή που γίνεται μόνο από συνήθεια
Χωρίς καρδιά συντριμμένη για τις αμαρτίες της, δεν είναι αρεστή στο Θεό.
Ω άνθρωπε, μάθε την κατά Χριστόν ταπείνωση
Και ο Κύριος θα σου χαρίσει να γευθείς τη γλυκύτητα της προσευχής.
Κι αν θέλεις να προσεύχεσαι καθαρά, γίνε ταπεινός, γίνε εγκρατής, εξομολογήσου ειλικρινά
Και θα σε αγαπήσει η προσευχή.
Γίνε υπάκουος, υποτάξου ευσυνείδητα στις αρχές, μείνε ευχαριστημένος με όλα
Και τότε ο νους σου θα καθαριστεί από μάταιους λογισμούς.
Να θυμάσαι πως σε βλέπει ο Κύριος, γι΄ αυτό πρόσεχε, μήπως λυπήσεις με κάτι τον αδελφό
Μην τον κατακρίνεις και μη τον στενοχωρήσεις ούτε μ΄ ένα βλέμμα
Και το Πνεύμα το Άγιο θα σε αγαπήσει και θα σε βοηθήσει σε όλα.

Οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

Βάλε φωτιά στις σκέψεις μου και στην καρδιά μου

Η ψυχή δέχεται τη δοκιμασία σαν θεραπεία των ασθενειών της.
Ευγνωμονεί το Θεό και Του ψάλλει:
Βάλε με, Κύριε, σε δοκιμασίες
Βάλε με σε πειρασμούς
Βάλε φωτιά στις σκέψεις μου και στην καρδιά μου.
Έτσι ας αντιμετωπίζουμε τις δοκιμασίες.
Για τους ανθρώπους και τα άλλα όργανα των δοκιμασιών μας
Ας μη νιώθουμε καμιά κακία, καμιά εχθρότητα.
Η ψυχή που δοξολογεί τον Πλάστη της
Η ψυχή που ευγνωμονεί τον ουράνιο Γιατρό, πλημμυρισμένη από ανέκφραστα αισθήματα
Αρχίζει να ευλογεί τα μέσα της θεραπείας της.
Και να!
Ξάφνου ανάβει μέσα της η αγάπη προς τους εχθρούς.
Τότε ο άνθρωπος είναι έτοιμος να θυσιάσει και τη ζωή του για τον εχθρό του
Θεωρώντας μάλιστα πως αυτό δεν αποτελεί στην πραγματικότητα θυσία αλλά υποχρέωση...
Υποχρέωση ανάξιου δούλου!
Από τώρα ο ουρανός είναι ανοιχτός.
Μπαίνουμε στην αγάπη προς τον πλησίον και μέσω αυτής στην αγάπη προς το Θεό.
Βρισκόμαστε στο Θεό και ο Θεός βρίσκεται σ΄ εμάς.
Να τι θησαυρό περιέχει η πίστη, η μεσίτρια και χορηγήτρια της ελπίδας και της αγάπης.
Αμήν.

Ο δρόμος της ευτυχίας

Τίποτα δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά
Γιατί μια τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού.
Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού;
Ασφαλώς τίποτα.
Λέει ο Θεός γι’ αυτούς που έχουν καθαρή καρδιά:
Θα κατοικήσω ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους.
Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι λαός μου.(Β΄Κορ.6,16)
Ποιοι λοιπόν είναι ευτυχέστεροι απ΄ αυτούς τους ανθρώπους;
Και από ποιο αγαθό μπορεί να μείνουν στερημένοι;
Δεν βρίσκονται όλα τ΄ αγαθά και τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος στις μακάριες ψυχές τους;
Τι περισσότερο χρειάζονται;
Τίποτα, στ΄ αλήθεια, τίποτα!
Γιατί έχουν στην καρδιά τους το μεγαλύτερο αγαθό: τον ίδιο το Θεό!
Πόσο πλανιούνται οι άνθρωποι που αναζητούν την ευτυχία μακριά από τον εαυτό τους
Στις ξένες χώρες και στα ταξίδια, στον πλούτο και στη δόξα
Στις μεγάλες περιουσίες και στις απολαύσεις, στις ηδονές και σ΄ όλες τις χλιδές και ματαιότητες
Που κατάληξή τους έχουν την πίκρα!
Η ανέγερση του πύργου της ευτυχίας έξω από την καρδιά μας
Μοιάζει με οικοδόμηση κτιρίου σε έδαφος που σαλεύεται από συνεχείς σεισμούς.
Σύντομα ένα τέτοιο οικοδόμημα θα σωριαστεί στη γη...
Αδελφοί μου!
Η ευτυχία βρίσκεται μέσα στον ίδιο σας τον εαυτό
Και μακάριος είναι ο άνθρωπος που το κατάλαβε αυτό.
Εξετάστε την καρδιά σας και δείτε την πνευματική της κατάσταση.
Μήπως έχασε την παρρησία της προς το Θεό;
Μήπως η συνείδηση διαμαρτύρεται για παράβαση των εντολών Του;
Μήπως σας κατηγορεί για αδικίες, για ψέματα, για παραμέληση των καθηκόντων προς το Θεό και τον πλησίον;
Ερευνήστε μήπως κακίες και πάθη γέμισαν την καρδιά σας...
Μήπως γλίστρησε αυτή σε δρόμους στραβούς και δύσβατους...
Δυστυχώς, εκείνος που παραμέλησε την καρδιά του, στερήθηκε όλα τ΄ αγαθά κι έπεσε σε πλήθος κακών.
Έδιωξε τη χαρά και γέμισε με πίκρα, θλίψη και στενοχώρια.
Έδιωξε την ειρήνη και απόκτησε άγχος, ταραχή και τρόμο.
Έδιωξε την αγάπη και δέχτηκε το μίσος.
Έδιωξε, τέλος, όλα τα χαρίσματα και τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος
Που δέχτηκε με το βάπτισμα, και οικειώθηκε όλες τις κακίες εκείνες
Που κάνουν τον άνθρωπο ελεεινό και τρισάθλιο.
Αδελφοί μου!
Ο Πολυέλεος Θεός θέλει την ευτυχία όλων μας και σ’ αυτή και στην άλλη ζωή.
Γι΄ αυτό ίδρυσε την Αγία Του Εκκλησία.
Για να μας καθαρίζει αυτή από την αμαρτία, να μας αγιάζει, να μας συμφιλιώνει μαζί Του
Να μας χαρίζει τις ευλογίες του ουρανού.
Η Εκκλησία έχει ανοιχτή την αγκαλιά της, για να μας υποδεχθεί.
Ας τρέξουμε γρήγορα όσοι έχουμε βαριά τη συνείδηση.
Ας τρέξουμε και η Εκκλησία είναι έτοιμη να σηκώσει το βαρύ φορτίο μας
Να μας χαρίσει την παρρησία προς το Θεό
Να γεμίσει την καρδιά μας με ευτυχία και μακαριότητα...

Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2013

Το "Σ΄αγαπώ" στα… μαθηματικά!

Το "Σ΄ αγαπώ" δεν είναι μόνο προνόμιο των θεωρητικών επιστημών σε αυτό τον κόσμο
Δηλαδή δεν είναι μόνο οι λέξεις που μπορούν να αποδώσουν αυτό το δυνατό συναίσθημα!
Οι μαθηματικοί ανακάλυψαν έναν έξυπνο τρόπο για να λένε "Σ΄ αγαπώ"
Βάσει της δικής τους… θετικής νοοτροπίας.
Χρησιμοποιώντας μια απλή μαθηματική πρόταση καταδεικνύουν
Ότι και οι αριθμοί μπορούν άνετα να πουν "Σ΄ αγαπώ"!
Αρκεί να υπάρχει λίγη φαντασία παραπάνω και αρκετές δόσεις χιούμορ και όλα είναι δυνατά!
Δείτε τον τρόπο…

perierga.gr - Το "σ' αγαπώ" στα... μαθηματικά!

perierga.gr - Το "σ' αγαπώ" στα... μαθηματικά!

Πηγή: http://perierga.gr

Όλα θα γίνουν φανερά τότε, που ο Θεός θα κρίνει τα κρυφά έργα των ανθρώπων

Με ένα πλήθος αγγέλων θα παρουσιαστεί τότε
Στη μέλλουσα κρίση, ο Τριαδικός Θεός.
Μια αγγελική σάλπιγγα θα ηχήσει
Και θα τους καλέσει όλους
Με φανερά πια όλα τα έργα τους.
Δεν πρέπει λοιπόν από δω να σκεφτόμαστε
Την ώρα εκείνη και από τώρα να φοβόμαστε;
Μήπως είναι μικρή καταδίκη
Έστω κι αν δεν ακολουθήσει καμιά άλλη τιμωρία
Το να ντροπιαστούμε μπροστά σε τόσο πλήθος;
Μήπως δεν προτιμάμε, πολλές φορές, να πεθάνουμε
Παρά να ντροπιαστούμε μπροστά σε φίλους;
Ας ενδιαφερθούμε κι ας φοβηθούμε από τώρα
Μην τυχόν και μας αποδοκιμάσει τότε ο Κύριος.
Ο Θεός τα γνωρίζει όλα.
Δεν έχει ανάγκη να ερευνήσει και να ελέγξει.
Μη σκεφτείς λοιπόν:
Στο σκοτάδι της νύχτας αμάρτησα, κάνοντας ανήθικες πράξεις η μαγείες ή κάτι άλλο.
Είμαι όμως εξασφαλισμένος, γιατί κανείς δεν με είδε.
Όλα θα γίνουν φανερά τότε, που ο Θεός θα κρίνει τα κρυφά έργα των ανθρώπων.
Το φοβερό πρόσωπο του Κριτή θα σε αναγκάσει να πεις την αλήθεια.
Η ίδια η συνείδησή σου θα σε ελέγχει, και τα έργα σου, που θα σε συνοδεύουν, θα σε καταγγέλλουν.
Ο Κριτής δεν θα έχει ανάγκη από βιβλία.
Αυτό το φανερώνει ο ίδιος λέγοντας:
"Θα συναχθούν μπροστά Του όλα τα έθνη, και θα τους ξεχωρίσει όπως ξεχωρίζει ο βοσκός τα πρόβατα από τα γίδια" (Ματθαίος 25:32).
Ο βοσκός πως ξεχωρίζει τα πρόβατα από τα γίδια;
Μήπως έχει ανάγκη να συμβουλευτεί βιβλία, για να διακρίνει ποια είναι πρόβατα και ποια γίδια;
Δεν τα διακρίνει αμέσως από τη μορφή τους;
Το απαλό μαλλί δεν φανερώνει το πρόβατο, και το σκληρό το γίδι;
Με την ίδια ευκολία θα φανερωθεί τότε αν οι πράξεις μας έχουν καθαριστεί με την εξομολόγηση
Και μοιάζουν με μαλλί απαλό και καθαρό, ή αν παραμένουν με τις ασυγχώρητες αμαρτίες
Και μοιάζουν με μαλλί σκληρό και βρωμισμένο.
Ας αγωνιστούμε λοιπόν όλοι, για να πετύχουμε τη σωτηρία
Και να υποδεχθούμε με παρρησία τον αιώνιο βασιλιά Χριστό
Που πέθανε και αναστήθηκε και βασιλεύει στους απέραντους αιώνες.

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Το απόλυτο άρθρο ενάντια στις εκτρώσεις

Μια γυναίκα με το μικρό της παιδί αγκαλιά
Πηγαίνει στον γυναικολόγο της και τον παρακαλάει:
-Γιατρέ, σας παρακαλώ βοηθήστε με στο πρόβλημά μου:
Το παιδί μου δεν είναι ούτε ενός έτους
Και εγώ είμαι ξανά έγκυος
Δεν θέλω να αποκτήσω τόσο σύντομα ένα δεύτερο παιδί.
Θα ήθελα να υπάρχει κάποιο χρονικό διάστημα
Ανάμεσα στα δύο παιδιά.
Ο γιατρός ρωτάει:
-Ωραία, τι θέλετε λοιπόν να κάνω για σας;
Η γυναίκα απαντάει:
-Θέλω να διακόψω την εγκυμοσύνη μου και χρειάζομαι τη βοήθειά σας.
Ο γιατρός σκέφτεται για λίγο και… της λέει:
-Νομίζω ότι έχω μια καλύτερη λύση στο πρόβλημά σας και είναι μάλιστα πιο ακίνδυνη για εσάς.
Η γυναίκα αρχίζει να χαμογελάει πιστεύοντας ότι ο γιατρός μπορεί να την βοηθήσει.
Ο γιατρός συνεχίζει:
-Λοιπόν, για να μην έχετε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ένα δεύτερο παιδί
Θα σκοτώσουμε το παιδί πού κρατάτε στην αγκαλιά σας.
Με αυτό τον τρόπο θα έχετε κάποιο χρονικό διάστημα χαλάρωσης
Ώσπου να γεννηθεί το επόμενο παιδί.
Εκτός αυτού είναι ευκολότερο να θυσιάσετε το παιδί που κρατάτε στην αγκαλιά σας
Επειδή αυτό σημαίνει και λιγότερο ρίσκο για τη δική σας υγεία.
Η γυναίκα εμφανώς σοκαρισμένη:
-Όχι, κύριε γιατρέ!
-Τι απάνθρωπο!
-Το να σκοτώσεις ένα παιδί θα ήταν έγκλημα!
-Αυτό πιστεύω και εγώ αγαπητή μου, απαντάει ο γιατρός.
-Όμως φαινόσασταν τόσο αποφασισμένη που πίστεψα προς στιγμήν ότι έπρεπε να σας βοηθήσω.
Μετά από μια στιγμή σιγής φαίνεται ότι το δίδαγμά του είχε αποτέλεσμα.
Έδωσε στη μητέρα να καταλάβει ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά
Στο αν θα σκοτώσεις μια γεννημένη ή μια αγέννητη ζωή!
Το έγκλημα είναι το ίδιο!

Πηγή: http://www.romnios.gr

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Σοί, Κύριε

Πριν από το τέλος κάθε δέησης
Και όταν ο ιερεύς προτρέπει τον λαό λέγοντας
"Εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα"
Ο λαός απαντάει:
"Σοι, Κύριε".
"Σε σένα Κύριε".
Αυτές οι λέξεις είναι πολύ γνωστές.
Και εύκολα τις θυμόμαστε.
Και κάθε Χριστιανός μπορεί να τις χρησιμοποιεί
Σε κάθε περίσταση της ζωής του.
Όταν έχεις υγεία, και πηγαίνουν καλά οι δουλειές σου, πες με όλη σου την καρδιά:
"Σοι, Κύριε".
"Σε Σένα", Κύριε, οφείλουμε την ευχαριστία.
Όταν οι άνθρωποι σε τιμούν και λένε καλά λόγια για σένα, πες από μέσα σου:
"Αυτά δεν αξίζουν να αποδοθούν σε μένα, αλλά Σοι, Κύριε".
"Σε Σένα", Κύριε, οφείλουμε τη δοξολογία.
Και όταν υποπέσεις στο φθόνο των ανθρώπων και στην προδοσία των φίλων σου
Να μη παρεκκλίνει η καρδιά σου και τους κρατήσεις κακία, αλλά πες:
Όλα αυτά τα αναθέτω στην κρίση Σου και στην δικαιοσύνη Σου.
"Σε Σένα", Κύριε.
Και όταν θα ξεπροβοδίζεις μέσα στο φέρετρο την πιο λατρευτή σου αγάπη
Βάδιζε με γενναιότητα, σαν να πηγαίνεις δώρο στον πιο καρδιακό σου φίλο.
Και πες:
Αυτή την αγαπημένη μου ψυχή, Σού την προσφέρω σαν δώρο.
"Σοι, Κύριε".
Και όταν σε περικυκλώνουν σύννεφα δαιμονικά, θλίψεις, αρρώστιες και δοκιμασίες μην απελπίζεσαι.
Αλλά πες:
Στην βοήθεια και στο έλεός Σου καταφεύγω.
"Σε Σένα", Κύριε.
Και όταν ο Άγγελος έλθει στην επιθανάτια κλίνη σου, μην κλάψεις!
Φίλος σου είναι!
Αλλά φρόντισε να συγχωρηθείς με τους δικούς σου.
Και πες:
Την ψυχή μου τη μετανοημένη, την παραδίδω στα χέρια Σου.
"Σε Σένα, Κύριε".

Προϋποθέσεις για να γνωρίσουμε τον Θεό

Ποια ανθρώπινη ακοή είναι άξια
Να ακούσει τα μεγαλεία της δημιουργίας που θα διδαχθούν;
Πως θα έπρεπε να είναι προπαρασκευασμένη η ψυχή
Για να ακροασθεί τόσο σπουδαία ακούσματα;
Να είναι καθαρή από τα σαρκικά πάθη
Ανεπηρέαστη από βιοτικές μέριμνες, φιλόπονη, ερευνητική
Να εξετάζει προς κάθε κατεύθυνση τα πράγματα
Μήπως μπορέσει να συλλάβει την αληθινή έννοια του Θεού.
"Σταματήστε τις ασχολίες σας και μάθετε ότι εγώ είμαι ο Θεός".
Εφόσον καταγινόμαστε με πράγματα ξένα προς το Θεό
Δεν μπορούμε να χωρέσουμε τη γνώση του Θεού.
Γιατί ποιος από εκείνους που μεριμνούν για τα κοσμικά αγαθά
Και είναι απορροφημένος από τις φροντίδες του σαρκικού ανθρώπου
Μπορεί να προσέχει τα λόγια του Θεού
Και να είναι ικανός να κατανοεί θείες αποκαλύψεις και υψηλές θεωρίες;
Δεν βλέπεις ότι ο λόγος, που έπεσε μέσα στα αγκάθια, συμπνίγεται από τα αγκάθια;
Αγκάθια δε είναι οι σαρκικές ηδονές και ο πλούτος και η δόξα και οι βιοτικές μέριμνες.
Από όλα αυτά θα χρειαστεί να αποξενωθεί τελείως εκείνος που έχει ανάγκη από τη γνώση του Θεού
Και αφού ξεκοπεί από τα πάθη, τότε μόνο μπορεί να απολαύσει την τέλεια γνώση του Θεού.
Γιατί πως μπορεί να μπει η έννοια του Θεού σε ψυχή που είναι καταπιεσμένη και θλιμμένη
Από κακούς λογισμούς που προηγουμένως την κυρίεψαν;…
Αυτή η αργία και ανάπαυση είναι καλή και ωφέλιμη σ΄ εκείνον που διακόπτει τις ασχολίες του
Γιατί χαρίζει ησυχία, που τον διευκολύνει να αποδεχτεί τα σωτήρια διδάγματα.
Πονηρή ήταν η αργία των Αθηναίων, οι οποίοι:
"Δεν είχαν καιρό για τίποτε άλλο παρά για να λένε και να ακούνε κάτι νεώτερο"…
Μη γένοιτο λοιπόν να πέσουμε κι εμείς σε τέτοια αργία, ώστε να ανοίξουμε είσοδο στον εχθρό διάβολο
Αλλά ας απασχολούμε τον οίκο της ψυχής μας, αφού εγκαταστήσουμε προηγουμένως μέσα μας
Με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος το Χριστό.
Αφού λοιπόν ο Δαβίδ χάρισε την ειρήνη σε αυτούς που ταράσσονταν προηγουμένως
Από τις επιθέσεις των εχθρών, τότε λέγει:
Διακόψτε κάθε σχέση με τους εχθρούς που σας απασχολούν
Ώστε να μπορέσετε με ησυχία να μελετήσετε τους λόγους της αλήθειας.
Γι΄ αυτό και ο Κύριος είπε:
"Καθένας από σας, που δεν απαρνείται όλα τα υπάρχοντά του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου". Πρέπει λοιπόν να διακόψτε τις συζυγικές σχέσεις και να αφοσιωθείτε στην προσευχή.
Σταματήστε τις προσπάθειες για την απόκτηση πλούτου
Για τη μάταια δόξα
Για την απόλαυση των ηδονών.
Απέχετε από το φθόνο και από κάθε πονηριά που στρέφεται κατά του πλησίον
Ώστε, αφού γαληνέψει η ψυχή μας και πάψει να ταράσσεται από τα πάθη
Σαν σε κάποιο καθρέπτη να φανεί καθαρά και χωρίς συσκότιση η έλλαμψη και ο φωτισμός του Θεού.

Μέγας Βασίλειος

Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Η ταπεινοφροσύνη είναι στολή της θεότητας

Θέλω ν' ανοίξω το στόμα μου, αδελφοί μου
Και να λαλήσω για την υψηλή υπόθεση της ταπεινοφροσύνης
Κι είμαι γεμάτος φόβο σαν εκείνον τον άνθρωπο
Που ξέρει πως θα μιλήσει για τον Θεό.
Γιατί η ταπεινοφροσύνη είναι στολή της θεότητας.
Γιατί ο Λόγος του Θεού, που έγινε άνθρωπος, αυτή ντύθηκε
Κι ήλθε σε συνάφεια μαζί μας μ΄ αυτή
Παίρνοντας σώμα σαν το δικό μας.
Κι όποιος τη ντύθηκε, αληθινά έγινε όμοιος μ΄ Εκείνον
Που κατέβηκε από το ύψος Του και που σκέπασε την αρετή
Της μεγαλοσύνης Του και τη δόξα Του με την ταπεινοφροσύνη.
Κι αυτό έγινε για να μην κατακαεί η κτίση από τη θωριά Του...
Γι΄ αυτό, όποιος φορέσει τη στολή που φόρεσε ο Κτίστης (δηλαδή την ταπεινοφροσύνη)
Τον ίδιο τον Χριστό ντύθηκε.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Ο φθόνος είναι αρρώστια της φιλίας...

Όπως ακριβώς η σκουριά φθείρει τον σίδηρο
Έτσι και ο φθόνος καταστρέφει την ψυχή που τον έχει.
Και το σκληρό της ασθενείας
Είναι ότι δε μπορεί να την ομολογήσει
Αλλά όμως σκύβει και είναι κατηφής και τα έχει χαμένα.
Ντρέπεται να ομολογήσει τη συμφορά...
Ότι είμαι φθονερός και πικρός και με συντρίβουν τα καλά του φίλου
Κλαίω για τη χαρά του αδελφού
Και δεν υποφέρω να βλέπω τα ξένα καλά
Αλλά κάνω συμφορά την ευτυχία των πλησίον μου.
Όπως ακριβώς η καπνιά είναι χαρακτηριστική ασθένεια του σιταριού
Έτσι ο φθόνος είναι αρρώστια της φιλίας.
Εκείνο βέβαια, που θα μπορούσε κανείς να επαινέσει από το φθόνο
Είναι ότι όσο μεγαλύτερος, τόσο ενοχλητικότερος γίνεται στον κάτοχό του.
Διότι ποιος απ' αυτούς που λυπείται ζημίωσε ποτέ τα αγαθά του πλησίον;
Κατέστρεψε όμως τον εαυτό του με το να λιώνει από τις λύπες.
Ο φθόνος είναι ένα δυσκολομεταχείριστο είδος έχθρας.
Διότι οι ευεργεσίες τους μεν εμπαθείς τους κάνουν πιο ήρεμους
Τον φθονερό δε και τον κακοήθη τον εξερεθίζει η καλή ευεργεσία και όσο περισσότερο επιτυγχάνει
Τόσο περισσότερο αγανακτεί και στεναχωρείται και δυσανασχετεί.
Περισσότερο δηλαδή λυπείτε για τη δύναμη του ευεργέτη
Παρά ευγνωμονεί γι αυτά που γίνονται σ' αυτόν.
Οι σκύλοι εξημερώνονται με την τροφή και τα λιοντάρια γίνονται ήμερα με την περιποίηση
Οι δε φθονεροί αξαγριώνονται ακόμη περισσότερο με τις περιποιήσεις.
Ας αποφύγουμε το αφόρητο κακό.
Είναι εφεύρεση δαιμόνων, πρόσθετη σπορά εχθρού, εμπόδιο στην ευσέβεια, στέρηση της Βασιλείας.
Πως θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε;
Εάν θεωρήσουμε ότι τίποτε από τα ανθρώπινα πράγματα δεν είναι μέγα ούτε θαυμαστό
Αλλά έχουμε κληθεί να γίνουμε μέτοχοι των αιωνίων αγαθών.
Εάν, λοιπόν και ο θάνατος για μας από το φθόνο, σαν από πηγή, απέρρευσε
Η έκπτωση από τα αγαθά
Η αποξένωση από τον Θεό
Η σύγχυση των θεσμών και η ανατροπή όλων των καλών της ζωής
Ας εμπιστευτούμε τον Απόστολο και
"Μη γενώμεθα κενόδοξοι αλλήλους προκαλούμενοι αλλήλους φθονούντες".

Μέγας  Βασίλειος

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Ο Θεός, αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ

Η ΠΑΡΟΥΣΑ ζωή μας δόθηκε
Μόνο και μόνο για να δοξάζουμε το Θεό
Να ευεργετούμε τον πλησίον και να αγωνιζόμαστε
Για την απόκτηση της Βασιλείας των ουρανών
Βαδίζοντας τη "στενή" και "τεθλιμμένη" οδό
Που μας υποδεικνύει το Ευαγγέλιο (Ματθ. 7:14).
Ο αγώνας της ζωής αυτής αποδεικνύεται
Φορτίο δυσβάστακτο για όσους δεν πιστεύουν στο Θεό.
Για εκείνους όμως που εμπιστεύονται την ύπαρξή τους
Στον Κύριό μας Ιησού Χριστό
Και ελπίζουν στη δική Του πρόνοια
Η παρούσα ζωή γίνεται "ζυγός χρηστός" και "φορτίον ελαφρόν" (Ματθ. 11:30).
Σας παρακαλώ, αδελφοί μου, αν θέλετε να ευαρεστήσετε το Θεό
Μην περιφρονείτε καμιά αρετή.
Γιατί μπορούμε με πολλούς τρόπους να γίνουμε ευάρεστοι στο Θεό.
Η ευγενική συμπεριφορά στον πλησίον
Ο παρήγορος λόγος μας στον θλιμμένο
Η υπεράσπιση του αδικουμένου
Η αντίδρασή μας στους κακούς λογισμούς
Ο αγώνας μας στην προσευχή
Η υπομονή, η ευσπλαγχνία
Η δικαιοσύνη και κάθε άλλη αρετή.
Αυτά είναι που αναπαύουν το Θεό και προσελκύουν στην ψυχή μας τις δική Του χάρη
Η οποία μας κάνει ικανούς να ξεπερνάμε και τις πλέον ανυπέρβλητες δυσκολίες της ζωής.
Επιδιώξτε τη σωτηρία σας ευαρεστώντας το Θεό πρωτίστως με την αρετή της αγάπης.
Αυτό να είναι το μοναδικό σας μέλημα: το πώς θα γίνετε πλούσιοι σε αγάπη.
Εκείνος που έχει αγάπη, έχει μέσα του τον ίδιο το Θεό.
Να ζείτε μέσα στην αγάπη του Θεού.
Αυτή να είναι οδηγός σας, αυτή αναπνοή σας.
"Ο Θεός, αγάπη εστί, και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ" (Α' Ιω. 4:16).
Με την αγάπη του Θεού η πικρή ζωή γίνεται γλυκιά και όμορφη.
Αν ζείτε με άλλους, διακονείστε τους πρόθυμα σαν να υπηρετείτε τον ίδιο το Θεό.
Και μην απαιτείτε αγάπη για την αγάπη σας
Μήτε την ευγνωμοσύνη για τις θυσίες που κάνετε
Μήτε τον έπαινο για την ταπείνωσή σας.
Μην είστε βλοσυροί και απλησίαστοι.
Συμπεριφερθείτε σαν τα άκακα παιδιά και, αν χρειαστεί
Βοηθήστε πρόσχαρα τον πλησίον σας.
Προσοχή, μην τον προσβάλλετε έστω και με το βλέμμα σας.
Να τον αγαπάτε ολόθερμα, γιατί η αξία του είναι ανεκτίμητη.
Είναι μέλος του Χριστού.
Γι' αυτόν έχυσε το αίμα Του ο Κύριος.

Να σκέφτεσαι, ότι κάθε αγωνιστής στεφανώνεται ή ντροπιάζεται μετά τον αγώνα

Ο ήλιος, ένα μικρό κτίσμα μέσα στην απέραντη δημιουργία
Θερμαίνει με τις ακτίνες του όλη τη γη
Και ο αέρας, κτίσμα κι αυτό του Θεού, την περιβάλλει.
Ο Θεός λοιπόν, που δημιούργησε και τον ήλιο και τον αέρα
Βρίσκεται μακριά από μας;
Υπόθεσε ότι ανακατεύεις διαφορετικούς σπόρους
Και τους παίρνεις στη χούφτα σου.
Είναι δύσκολο σ' εσένα, τον άνθρωπο
Να διακρίνεις τα διάφορα είδη και να τα χωρίσεις σε ομάδες;
Όχι, βέβαια.
Αν λοιπόν εσύ μπορείς να ξεχωρίσεις όσα βρίσκονται στο χέρι σου
Ο Θεός άραγε δεν μπορεί να διακρίνει και να ξεχωρίσει όσα βρίσκονται στο δικό Του χέρι;
Πρόσεξε κι ένα επιχείρημα, που αναφέρεται στη δικαιοσύνη.
Έχεις διάφορους υπηρέτες.
Απ΄ αυτούς άλλοι είναι καλοί και άλλοι κακοί.
Τιμάς εσύ τους καλούς και επιτιμάς τους κακούς.
Κι αν είσαι δικαστής, επαινείς τους αγαθούς και τιμωρείς τους παράνομους.
Αν λοιπόν εσύ, που είσαι θνητός άνθρωπος, απονέμεις δικαιοσύνη
Ο Θεός, ο αθάνατος Βασιλιάς των όλων, δεν θα απονέμει δικαιοσύνη;
Αν όμως δεν υπάρχει μέλλουσα κρίση, σε ρωτάω:
Που βρίσκεται η δικαιοσύνη του Θεού, εφόσον πολλοί ληστές πέθαναν ατιμώρητοι;
Πολλές φορές μάλιστα ένας ληστής που έκανε πενήντα φόνους, τιμωρείται για τον ένα.
Που λοιπόν θα τιμωρηθεί για τους υπόλοιπους σαράντα εννέα;
Βλέπεις ότι, αν δεν υπάρχει μέλλουσα κρίση και ανταπόδοση, κατηγορείς τη δικαιοσύνη του Θεού.
Και μην παραξενεύεσαι για την αναβολή της μελλοντικής κρίσεως.
Να σκέφτεσαι, ότι κάθε αγωνιστής στεφανώνεται η ντροπιάζεται μετά τον αγώνα.
Ποτέ ο αγωνοθέτης δεν βραβεύει τους αγωνιστές, όσο αγωνίζονται ακόμα.
Αλλά περιμένει το τέλος του αγώνα και, μετά από εξέταση, προσφέρει τα βραβεία και τα στεφάνια.
Έτσι και ο Θεός, όσο διαρκεί ο αγώνας στη ζωή αυτή
Πάντα προσφέρει μια μερική βοήθεια στους δικαίους
Μετά το θάνατο όμως, τους δίνει ακέραιο το μισθό.
Αν δεν πιστεύεις στην ανάσταση των νεκρών, γιατί καταδικάζεις τους τυμβωρύχους;
Αν έλιωσε το σώμα και δεν υπάρχει ελπίδα αναστάσεως, τότε γιατί τιμωρείται ο τυμβωρύχος;
Βλέπεις ότι κι αν αρνείσαι με τα χείλη, μέσα σου μένει ακέραιη η πεποίθηση στην ανάσταση.

Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων

Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Το αλφαβητάρι της αρετής

Άρχιζε πάντα απ’ το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του
Βίου το κέρδος είν’ αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις
Γνώριζε όλα τα καλά έργα των δικαίων
Δεινόν το να πεινάει κανείς, μα φοβερότερος ο πλούτος ο παράνομος
Ευεργετείς; Μάθε λοιπόν πως το Θεό μισείσαι.
Ζήτα απ’ το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ
Η σάρκα η ανθρώπινη να συγκρατείται πρέπει και να δαμάζεται γερά
Θυμό χαλίνωνε, μη πέσεις έξω από τη λογική
Ίσια ψηλά το βλέμμα σου, στη γλώσσα να ‘χεις μέτρο
Κλειδί στ’ αυτιά να βρίσκεται, το γέλιο σου να ‘ναι σεμνό
Λυχνάρι να πορεύεται η λογική μπροστά από κάθε σου έργο
Μη σου γλυστράει κάτω απ’ ότι φαίνεται, εκείνο που υπάρχει
Να ερευνάς τα πάντα με το νου, όμως να πράττεις όσα επιτρέπονται
Ξένος πως είσαι, μάθε το καλά. Γι’ αυτό τίμα τους ξένους
Όταν στη γαλήνη ταξιδεύεις, τότε να θυμάσαι τη φουρτούνα
Πάντα να δέχεσαι ευχάριστα, όσα από το Θεό προέρχονται
Ραβδί να σε χτυπά του δίκαιου καλύτερα, παρά ο κακός να σε τιμά
Στις θύρες των σοφών να πηγαινοέρχεσαι, μακρυά απ’ τις θύρες των πλουσίων
Το μικρό, μικρό δεν είναι όταν σε κάτι μέγα οδηγεί
Ύβριν χαλίνωνε, μακρυά απ’ την έπαρση μέγας σοφός να γίνεις
Φυλάξου συ απ’ το πέσιμο, σαν όμως άλλος πέσει, μη γελάς
Χάρισμα το να σε φθονούν, αίσχος και μέγα, να φθονείς εσύ
Ψυχή που στο Θεό προσφέρεται, είναι η καλύτερη θυσία
Ω, ποιος θα τα φυλάξει όλα αυτά; Αυτός και θα σωθεί!

Αγίος Γρηγορίος ο Θεολόγος

Εξακολουθείς ν' απιστείς σε όσα έχουν γραφτεί για την ανάσταση;

Δες τη φυσική δημιουργία και παρατήρησε
Τα φαινόμενα που μέχρι σήμερα συμβαίνουν:
Σπέρνεται το σιτάρι η οποιοδήποτε άλλο σπαρτό.
Ο σπόρος πέφτει στη γη και μοιάζει να πεθαίνει.
Σαπίζει και αχρηστεύεται σαν τροφή.
Όμως ο σαπισμένος σπόρος ανασταίνεται χλοερός
Ανασταίνεται ωραιότατος.
Το σιτάρι αυτό, καθώς και τ' άλλα σπαρτά, έγινε για μας.
Δεν έγινε για τον εαυτό του.
Εφόσον λοιπόν εκείνα, που δημιουργήθηκαν για μας
Ζωοποιούνται πάλι, αφού νεκρωθούν
Εμείς οι ίδιοι, για τους οποίους εκείνα πλάστηκαν δεν είναι δυνατό ν' αναστηθούμε μετά το θάνατο μας;
Το χειμώνα τα δέντρα εμφανίζονται σαν νεκρά.
Που είναι τα φύλλα της συκιάς;
Που είναι τα σταφύλια στο αμπέλι;
Το χειμώνα φαίνονται όλα νεκρά.
Την άνοιξη όμως όλα εμφανίζονται χλοερά.
Και όταν φτάσει ο κατάλληλος καιρός, τότε από το θάνατο γεννιέται η ζωή.
Γνωρίζοντας ο Θεός την απιστία σου, σου εμφανίζει κάθε χρόνο την ανάσταση με τα φαινόμενα αυτά.
Έτσι, βλέποντας όσα συμβαίνουν στ' άψυχα, να πειστείς για όσα συμβαίνουν στα έμψυχα.

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Εκείνος, ο Ιησούς Χριστός

Ο Ιησούς Χριστός "ονομάστηκε άνθρωπος"
Ονομάστηκε υιός του ανθρώπου
Ονομάστηκε οδός
Ονομάστηκε θύρα
Ονομάστηκε πέτρα...
Γιατί ονομάστηκε οδός;
Για να μάθεις ότι με Αυτόν ανεβαίνουμε στον Πατέρα.
Γιατί ονομάστηκε πέτρα;
Για να μάθεις τη χρησιμότητα και τη σταθερότητα της πίστης!
Γιατί ονομάστηκε θεμέλιο;
Για να μάθεις ότι όλα τα βαστάζει!
Γιατί ονομάστηκε ρίζα;
Για να μάθεις ότι ανθίζουμε μέσα σε Αυτόν.
Γιατί ονομάστηκε βοσκός;
Επειδή μας ποιμαίνει.
Γιατί ονομάστηκε πρόβατο;
Επειδή για χάρη μας θυσιάστηκε και έγινε εξιλαστήριο θύμα.
Γιατί ονομάστηκε ζωή;
Επειδή μας ανέστησε, ενώ ήμασταν νεκροί.
Γιατί ονομάστηκε φως;
Επειδή μας απάλλαξε από το σκοτάδι.
Γιατί ονομάστηκε βραχίονας;
Επειδή είναι ομοούσιος με τον Πατέρα.
Γιατί ονομάστηκε Λόγος;
Επειδή γεννήθηκε από τον Πατέρα.
Γιατί όπως ο δικός μου λόγος γεννιέται από την ψυχή μου, έτσι και ο Υιός γεννήθηκε από τον Πατέρα.
Γιατί ονομάστηκε ένδυμα;
Επειδή Τον ντύθηκα όταν βαπτίσθηκα.
Γιατί ονoμάστηκε τράπεζα;
Επειδή Τον εσθίω, απολαμβάνοντας τα Μυστήρια.
Γιατί ονομάστηκε οίκος;
Επειδή κατοικώ μέσα σε Αυτόν;
Γιατί ονομάστηκε ένοικος;
Επειδή γινόμαστε ναός Του.
Γιατί ονομάστηκε κεφαλή;
Επειδή έγινα μέλος Του.
Γιατί ονομάστηκε νυμφίος;
Επειδή πήρε την ψυχή μου νύμφη.
Γιατί ονομάστηκε αγνός;
Επειδή με έλαβε παρθένο.
Γιατί ονομάστηκε Κύριος;
Επειδή είμαι δούλος Του

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Τα μάτια συνηθίζουν γρήγορα στο σκοτάδι…


Εξαιρετικό κείμενο που μας απέστειλε και γράφει
Ο θεολόγος Κώστας Ζουρδός

Τι περίεργο ενώ είσαι ταγμένος στην ασκητικότητα
Να σε συνοδεύει η πολυτέλεια
Και να ανέχεσαι να σε ραίνουν με ροδοπέταλα...
Τι περίεργο να υπηρετείς τον Χριστό της αγάπης
Και να μην γνωρίζεις το κόψε και μοίρασε στα δύο...
Τι περίεργο να μετατρέπεις τη διακονία σε υπαλληλική σχέση
Την ελευθερία σε δουλικότητα,την αγάπη σε ανάγκη...
Πως γίνεται,ενώ είσαι από πνευματικά υλικά
Να μην καταλαβαίνεις πως απλά οι άλλοι σε ανέχονται από φόβο...
Πως γίνεται να προσεύχεσαι βλέποντας παντού εχθρούς;
Οι σκιές να σε τρομάζουν, ακόμα και όταν προέρχονται από το επιβλητικό σου ανάστημα;
Γιατί να ανέχεσαι τους κόλακες, τους επαινετές και τους καταπιεσμένους
Που σε περιτριγυρίζουν και φοβούνται να μιλήσουν όχι μόνο μπροστά σου αλλά και στο πορτραίτο σου;
Πως γίνεται να αγαπάς τους ανθρώπους ενώ τους ξεχωρίζεις;
Γιατί τα λόγια σου δε φανερώνουν ποτέ τον πατέρα;
Είναι κρυμμένος μέσα σου ή δεν υπάρχει;
Πόση εξουσία αντέχει το ψέμα;
Πόσο αντέχεις να πεθαίνουν οι συνάνθρωποι σου, στις πλατείες, στα πεζοδρόμια, στα σοκάκια
Κι εσύ να χαριεντίζεσαι με τις εξουσίες γιατί φοβάσαι για τη δικιά σου;
Μη βλέπεις παντού αντιπάλους.
Αν και στα αλήθεια υπάρχει ένας.
Μέσα σου.
Μην πικραίνεσαι με όσους σου κάνουν κριτική.
Δε θέλουν να σου πάρουν την εξουσία.
Στην πραγματικότητα αγωνίζονται για να μη τη χάσεις.
Νιώσε τη χαρά του διαλόγου, των διαφωνιών, της αντίθετης γνώμης...
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για έναν πατέρα
Από την ελευθερία της γνώμης των παιδιών του.
Σημάδι ωριμότητας και για τους δύο .
Σπάσε τα φιμέ τζάμια του αυτοκινήτου, άνοιξε την κουρτίνα από το γραφείο
Βγες για έναν περίπατο στον πιο πολυσύχναστο δρόμο.
Εκεί θα συναντήσεις το αληθινό πρόσωπο του Θεού στους άλλους.
Στο πρόσωπο του μεροκαματιάρη, της πόρνης, του αργοπορημένου διαβάτη, του ανήσυχου νέου.
Όσο μεγάλο και χρυσό να είναι το κλουβί, δεν παύει να είναι κλουβί.
Μη σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι για σένα.
Κάποια θα είναι αλήθεια και κάποια όχι.
Το σίγουρο είναι πως όποιοι είναι κοντά σου δε λένε ποτέ την αλήθεια για σένα.
Όχι γιατί δεν την ξέρουν.
Αλλά γιατί φοβούνται να σου την πουν.
Μη στέκεσαι στους τύπους, στα αξιώματα, στους τίτλους.
Οι απλοί άνθρωποι μόνο την αγάπη αναγνωρίζουν.
Τα άλλα τα δίνει ο Θεός γιατί έχει πολύ χιούμορ.
Κανείς δεν πήγε στον παράδεισο κουβαλώντας το μεγάλο του τίτλο.
Πήγε όμως κουβαλώντας τον συνάνθρωπό του.
Κουβάλα και μοίραζε όσοι σοφία θέλεις.
Αν δεν κουβαλάς τον σταυρό του άλλου μάταιος κόπος.
Δεν πρέπει να υπερηφανεύεσαι για τα έργα που επιτρέπει ο Θεός, να βάζεις το όνομά σου.
Κι αυτά κι εσύ θα σβήσουν κάποια μέρα.
Και όταν έρθει εκείνη η μέρα, μόνο το πόσο αγάπησες θα σε ρωτήσουν.
Αγάπα τον εχθρό σου.
Αν είμαι εγώ, αν είναι αυτός, αν είναι ο άλλος.
Δεν έχει νόημα η ζωή, αν είμαι εχθρός σου και δεν είμαστε μαζί στον παράδεισο.
Συγχώρησέ μου τον ενικό.
Έτσι μιλούν τα παιδιά στον πατέρα τους.
Σε μια σχέση που δε θέλεις να κρατήσεις.
Το καταλαβαίνω.
Τα μάτια συνηθίζουν γρήγορα στο σκοτάδι.

Πηγή: http://salpismazois.blogspot.gr

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Νυνί δε απόθεσθε και υμείς τα πάντα, οργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αισχρολογίαν εκ του στόματος υμών

Ο κάθε χριστιανός καλείται να αφαιρέσει από πάνω του
Το ακάθαρτο ένδυμα
Που είναι κατάστικτο από το πάθος της οργής
Του θυμού
Της κακίας
Της βλασφημίας
Και της αισχρολογίας.
Ο θυμός και η οργή είναι πάθος, το χειρότερο πάθος
Όμως είναι η κακία
Η οποία είναι βαθιά ριζωμένη στην καρδία του ανθρώπου
Και χύνει συνεχώς το δηλητήριο της προς τους άλλους.
Λέγοντας βλασφημία εννοεί καθετί κακόλογο και υβριστικό που βγαίνει από το στόμα.
Επομένως πρέπει ο άνθρωπος να καθαρίσει την καρδιά του από τα πάθη που τον κυριεύουν
Και κατά κύριο λόγο να καθαρίσει και το στόμα του αφού
"Εκ του περισσεύματος της καρδίας η γλώσσα λαλεί"
Έτσι έχουμε την αισχρολογία, τους κακούς και πονηρούς λόγους που εκστομίζουμε
Εναντίον του Θεού ή εναντίον του συνανθρώπου μας.

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).