Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Η εντολή του Κυρίου

Όποιος αγαπάει το Θεό
Δεν είναι δυνατό να μην αγαπήσει
Και κάθε άνθρωπο σαν τον εαυτό του.
Και όσους ακόμα είναι υπόδουλοι στα πάθη τους
Κι αυτούς τους αγαπάει σαν τον εαυτό του
Και χαίρεται με αμέτρητη και ανείπωτη χαρά
Όταν τους βλέπει να διορθώνονται.
Όποιος με αγαπάει, λέει ο Κύριος
Θα τηρήσει τις εντολές μου.
Και η δική μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο.
Εκείνος λοιπόν που δεν αγαπάει τον πλησίον του
Αθετεί την εντολή του Κυρίου.
Και όποιος αθετεί την εντολή του Κυρίου
Ούτε τον Κύριο είναι δυνατό ν' αγαπήσει.
Σε όλες μας τις πράξεις ο Θεός εξετάζει το σκοπό
Για τον οποίο τις εκτελούμε
Αν δηλαδή τις κάνουμε γι' Αυτόν ή για κάτι άλλο.
Όταν λοιπόν θέλουμε να κάνουμε ένα καλό
Ας μην έχουμε σκοπό ν' αρέσουμε στους ανθρώπους
Αλλά μόνο στο Θεό.
Σ' Αυτόν ν' αποβλέπουμε
Και όλα να τα κάνουμε για τη δική του δόξα.
Διαφορετικά, θα κουραζόμαστε χωρίς να κερδίζουμε τίποτα.

Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Οι...επιλογές

Η ζωή μας τι είναι;
Ένα δώρο!
Το καταλαβαίνεις αυτό;
Το νιώθεις;
Και έχουμε την ελευθερία να επιλέγουμε.
Να διαλέγουμε.
Σαν ζυγαριά καλού και κακού.
Ελευθερία σημαίνει επιλογή.
Επιλέγω πού θα γέρνει κάθε φορά η ζυγαριά μου.
Ζυγαριά είναι η καρδιά και οι ενέργειες μου.
Οι πράξεις μου ή οι απραξίες μου.
Φίλη μου, φίλε μου, ας μην διαιρείς την αγάπη σου.
Ας φροντίζεις πάντα η ζυγαριά να γέρνει προς το καλό!
Άλλωστε τι λέει ο άγιος Ιωάννης;
Η ψυχή μας δεν είναι όλη απ'τη φύση της ούτε αγαθή ούτε κακή
Αλλά γίνεται και το ένα και το άλλο με την προαίρεσή μας
Με την ελεύθερη εσωτερική εκλογή και απόφασή μας.

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Παν ότι προξενεί ηδονήν, θεραπεύεται με οδύνην.

Ή θα ζήσω μίαν ώραν καθώς θέλεις
Χριστέ μου
Ή ας μη υπάρχω εις αυτήν την ζωήν.
Έτσι κλαίεις, θρηνείς
Και έρχεται το έλεος του Κυρίου.
Ησυχάζουν τα πάθη
Και ειρηνεύεις με τον εαυτόν σου
Με τον Θεόν και με όλην την κτίσιν...
Παν ότι προξενεί ηδονήν
Θεραπεύεται με οδύνην.

Γέροντας Ιωσήφ

Μην καταπιέζετε τα παιδιά σας, αφήστε να μιλήσει στις ψυχές τους ο Θεός.

Να βλέπουμε τον Θεό στο πρόσωπο των παιδιών
Και να δώσουμε την αγάπη του Θεού στα παιδιά.
Να μάθουν και τα παιδιά να προσεύχονται.
Για να προσεύχονται τα παιδιά
Πρέπει να έχουν αίμα προσευχομένων γονέων.
Εδώ πέφτουν έξω μερικοί και λένε:
Εφόσον οι γονείς προσεύχονται, είναι ευσεβείς
Μελετούν την Αγία Γραφή και τα παιδιά τα ανάθρεψαν
Εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου
Επόμενο είναι να γίνουν καλά παιδιά.
Ορίστε, όμως, που βλέπομε αντίθετα αποτελέσματα λόγω της καταπιέσεως.
Δεν είναι αρκετό να είναι οι γονείς ευσεβείς.
Πρέπει να μην καταπιέζουν τα παιδιά, για να τα κάνουν καλά με τη βία.
Είναι δυνατό να διώξουμε τα παιδιά απ' τον Χριστό
Όταν ακολουθούμε τα της θρησκείας με εγωισμό.
Τα παιδιά δεν θέλουν καταπίεση.
Μην τα εξαναγκάζετε να σας ακολουθήσουν στην εκκλησία.
Μπορείτε να πείτε:
Όποιος θέλει, μπορεί να έλθει τώρα μαζί μου ή αργότερα.
Αφήστε να μιλήσει στις ψυχές τους ο Θεός.
Η αιτία που μερικών ευσεβών γονέων τα παιδιά, όταν μεγαλώσουν
Γίνονται ατίθασα κι αφήνουν και την Εκκλησία κι όλα
Και τρέχουν αλλού να ικανοποιηθούν
Είναι αυτή η καταπίεση που τους ασκούν οι «καλοί» γονείς.
Οι τάχα «ευσεβείς» γονείς, που είχαν τη φροντίδα
Να κάνουν τα παιδιά τους «καλούς χριστιανούς»
Μ' αυτή την αγάπη τους, την ανθρώπινη, τα καταπίεσαν κι έγινε το αντίθετο.
Πιέζονται, δηλαδή, όταν είναι μικρά τα παιδιά
Κι όταν γίνουν δεκάξι χρονώ, δεκαεφτά ή δεκαοχτώ
Φθάνουν στο αντίθετο αποτέλεσμα.
Αρχίζουν από αντίδραση να πηγαίνουν με παλιοπαρέες και να λένε παλιόλογα.
Ενώ, όταν αναπτύσσονται μέσα στην ελευθερία
Βλέποντας συγχρόνως το καλό παράδειγμα των μεγάλων
Χαιρόμαστε να τα βλέπουμε.
Αυτό είναι το μυστικό, να είσαι καλός, να είσαι άγιος, για να εμπνέεις, να ακτινοβολείς.
Η ζωή των παιδιών φαίνεται να επηρεάζεται απ' την ακτινοβολία των γονέων.
Επιμένουν οι γονείς:
«Άντε να εξομολογηθείς, άντε να μεταλάβεις, άντε να κάνεις εκείνο....».
Τίποτα δεν γίνεται.
Ενώ βλέπει εσένανε;
Αυτό που ζεις, αυτό και να ακτινοβολείς.
Ακτινοβολεί ο Χριστός μέσα σου;
Αυτό πηγαίνει στο παιδί σου.
Εκεί βρίσκεται το μυστικό.
Κι αν γίνει αυτό, όταν το παιδί είναι μικρό στην ηλικία
Δεν θα χρειασθεί να κοπιάσει πολύ, όταν μεγαλώσει.
Πάνω σ' αυτό το θέμα ακριβώς ο σοφός Σολομών
Χρησιμοποιεί μια ωραιότατη εικόνα
Τονίζοντας τη σημασία που έχει το καλό ξεκίνημα
Η καλή αρχή, το καλό θεμέλιο.
Λέγει σ' ένα σημείο:
«Ο ορθρίσας προς αυτήν (την σοφίαν) ου κοπιάσει πάρεδρον γαρ ευρήσει των πυλών αυτού».
Ο «όρθρος προς αυτήν» είναι η πιο νεαρά ηλικία απασχόλησις με αυτή, τη σοφία.
Σοφία είναι ο Χριστός.
Η λέξη «πάρεδρος» σημαίνει «βρίσκεται πλησίον».

Γέροντας Πορφύριος

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Αμαρτία και εξομολόγηση

Ο άνθρωπος από μικρός αμαρτάνει
Με λόγον
Με βλέμμα
Με την διάνοιαν
Με συγκατάθεσιν
Με την πράξιν.
Και δι' ενός φόβου εξαφνικού
Ενός δυστυχήματος, μιας μεγάλης ζημίας
Συγχωρούνται όλα εκείνα
Και γίνεται διαμά­ντι, από γυαλί όπου ήτον το πρότερον.
Όταν εξομολογήται ο άνθρωπος
Καθαρίζεται η ψυχή του και γίνεται ως αδάμαντας φωτεινός...
Χωρίς την εξομο­λόγησιν, μετάνοιαν δεν λογίζεται
Και χωρίς την μετάνοιαν άνθρωπος δεν σώζεται...
Αν δεν αφήσεις την αμαρτίαν ότι και αν κάνεις πη­γαίνει χαμένο.
Μόλις χωρίσεις και αφήσεις την αμαρτίαν
Όλα είναι συγχωρημένα μετά την εξομολόγησιν.

Γέροντας Ιωσήφ

Η υπερηφάνεια του νου..,η υπερηφάνεια της καρδιάς...

Η υπερηφάνεια του νου
Είναι η σατανική υπερηφάνεια
Η οποία αρνείται το Θεό
Και βλασφημεί το Άγιο Πνεύμα
Γι' αυτό και πολύ δύσκολα θεραπεύεται.
Είναι ένα βαθύ σκοτάδι
Το οποίο εμποδίζει τα μάτια της ψυχής
Να δουν το φως που υπάρχει μέσα της
Και που οδηγεί στο Θεό
Στην ταπείνωση, στην επιθυμία του αγαθού.
Αντίθετα, η υπερηφάνεια της καρδιάς
Δεν είναι γέννημα της σατανικής υπερηφάνειας
Αλλά δημιουργείται από διάφορες καταστάσεις και γεγονότα:
Πλούτο, δόξα, τιμές
Πνευματικά ή σωματικά χαρίσματα (ευφυΐα, ομορφιά, δύναμη, δεξιοτεχνία κλπ).
Όλα αυτά σηκώνουν ψηλά τα μυαλά των ανόητων ανθρώπων
Που γίνονται έτσι ματαιόφρονες, χωρίς όμως να είναι και άθεοι...
Αυτοί πολλές φορές ελεούνται από το Θεό
Παιδαγωγούνται και σωφρονίζονται.
Η καρδιά τους συντρίβεται, παύει να επιζητεί δόξες
Και ματαιότητες, κι έτσι θεραπεύονται.
Θα είναι αλήθεια, νομίζω, αν πω
Ότι όλη η πνευματική μας φροντίδα συνίσταται στην αναζήτηση
Και εξόντωση της υπερηφάνειας και των παιδιών της.
Αν απαλλαγούμε απ' αυτήν
Και θρονιάσουμε στην καρδιά μας την ταπεινοφροσύνη
Τότε έχουμε το παν.
Γιατί όπου βρίσκεται η αληθινή κατά Χριστόν ταπείνωση
Εκεί βρίσκονται μαζεμένες
Και όλες οι άλλες αρετές
Που μας υψώνουν ως το Θεό.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Παναγία μου...

Δεν Σου ζητώ Παναγιά μου
Να σηκώσεις κανένα βάρος
Από τους ώμους μου ...
Σου ζητώ μονάχα να με στηρίξεις
Και να με κρατήσεις γερά
Να μην λυγίσω
Υπό το όποιο βάρος αποφασίσει
Ο Υιός Σου να εναποθέσει
Στους ώμους μου ...
Και να με αφήσεις να Σε κρατώ
Απ ΄ Τον Άγιο Χιτώνα Σου
Για να παραμείνω κοντά Σου
Υπό την Άγια Σκέπη Σου
Σε όλη την πορεία της ζωής μου.

Η αληθινή ελευθερία είναι η αγάπη για το Θεό και τον πλησίον

Όλοι μας ταλαιπωρούμαστε στη γη
Και ζητάμε ελευθερία
Μα λίγοι ξέρουν τι είναι η ελευθερία
Και που βρίσκεται.
Κι εγώ θέλω επίσης ελευθερία
Και την αναζητώ μέρα και νύχτα.
Έμαθα πως βρίσκεται κοντά στο Θεό
Και δίνεται απ' Αυτόν σ' όσους έχουν ταπεινή καρδιά
Σ' όσους μετανόησαν και έκοψαν το θέλημά τους ενώπιον του Κυρίου.
Σ' όποιον μετανοεί, ο Θεός δίνει την ειρήνη Του
Και την ελευθερία να Τον αγαπάει.
Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο στον κόσμο
Από την αγάπη του Θεού και του πλησίον.
Σ' αυτά βρίσκει η ψυχή ανάπαυση και χαρά.
Η καρδιά μου πονάει για όλο τον κόσμο
Και προσεύχομαι με δάκρυα γι' αυτόν
Να μετανοήσουν όλοι και να γνωρίσουν το Θεό
Να ζήσουν με αγάπη και να γευθούν τη γλυκύτητα της ελευθερίας του Θεού.
Ω, όλοι οι άνθρωποι, προσευχηθείτε και κλάψτε για τις αμαρτίες σας
Για να σας συγχωρήσει ο Κύριος.
Όπου υπάρχει άφεση αμαρτιών
Εκεί βρίσκεται η ελευθερία της συνειδήσεως και η αγάπη, έστω και λίγη.
Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή να αγαπάμε ο ένας τον άλλον.
Αυτή είναι η αληθινή ελευθερία: 
Η αγάπη για το Θεό και τον πλησίον.

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Σαρκικά αμαρτήματα

Γι΄αυτούς που πέφτουν αμετανόητα
Στα σαρκικά αμαρτήματα
Ο απόστολος Παύλος γράφει
Ότι δεν θα κληρονομήσουν την ουράνια βασιλεία.
Η θέση τους είναι στην αιώνια φωτιά της κολάσεως
Που οι ίδιοι διαλέγουν ήδη από τη ζωή αυτή.
Γιατί η πορνεία είναι κι αυτή φωτιά
Όμοια μ΄εκείνη της γέενας.
Καύσιμες ύλες της είναι 
Η γαστριμαργία, η φιλαυτία και η απροσεξία
Φλόγες της είναι η απρέπεια και η αναισχυντία
Στάχτη της είναι η ακαθαρσία
Καπνός της είναι η ντροπή και αποτελέσματά της
Η φθορά του σώματος
Η παράβαση του θείου νόμου
Ο μολυσμός της ψυχής
Ο χωρισμός από το Θεό.
Γι΄αυτό είναι ανάγκη να βρίσκεται συνέχεια σε επιφυλακή και νήψη
Ώστε να μη σε νικήσει.
Και καθώς φεύγεις μακριά από τη φωτιά
Για να μη σε κάψει, έτσι να φεύγεις κι απ΄αυτή τη λαύρα.

Αρθήτω ο ασεβής, ίνα μή ίδη τήν δόξαν Κυρίου

Ο Κύριος Ιησούς και Θεός μας
Χωρίς να φταίει σε τίποτε ραπίσθηκε
Ώστε οι αμαρτωλοί που θα τον μιμηθούν
Όχι μόνον να λάβουν άφεση των αμαρτιών τους
Αλλά και να γίνουν συγκοινωνοί στη θεότητά του
Με την υπακοή τους.
Εκείνος ήταν Θεός κι έγινε για μας άνθρωπος.
Ραπίσθηκε, φτύστηκε και σταυρώθηκε
Και με όσα έπαθε ο απαθής κατά τη θεότητα
Είναι σαν να μας διδάσκει και να λέει στον καθένα μας:
Αν θέλεις, άνθρωπε, να γίνεις Θεός
Να κερδίσεις την αιώνια ζωή και να ζήσεις μαζί μου
Πράγμα που ο προπάτοράς σου, επειδή το επεδίωξε
Με κακό τρόπο, δεν το πέτυχε
Ταπεινώσου, καθώς ταπεινώθηκα κι εγώ για σένα
Απόφυγε την αλαζονεία και την υπερηφάνεια του δαιμονικού φρονήματος
Δέξου ραπίσματα, φτυσίματα, κολαφίσματα
Υπόμεινέ τα μέχρι θανάτου και μην ντραπείς.
Αν όμως εσύ ντραπείς να πάθεις κάτι χάρη των εντολών μου
Καθώς εγώ ο Θεός έπαθα για σένα
Θα θεωρήσω κι εγώ ντροπή μου το να είσαι μαζί μου κατά την ένδοξη έλευσή μου
Και θα πω στους αγγέλους μου:
Αυτός κατά την ταπείνωσή μου ντράπηκε να με ομολογήσει
Και δεν καταδέχθηκε να εγκαταλείψει τον κόσμο και να γίνει όμοιός μου.
Τώρα λοιπόν που απογυμνώθηκε από τη φθαρτή δόξα του Πατέρα μου
Θεωρώ ντροπή μου ακόμη και να τον βλέπω.
Πετάξτε τον λοιπόν έξω:
«Αρθήτω ο ασεβής, ίνα μή ίδη τήν δόξαν Κυρίου»
(Διώξτε τον ασεβή για να μη δει τη δόξα του Κυρίου).

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Οι άνθρωποι του κόσμου

Οι άνθρωποι του κόσμου αγαπούν τον κόσμον
Επειδή δεν εγνώρισαν ακόμη την πικρίαν αυτού.
Είναι ακόμη τυ­φλοί στην ψυχήν και δεν βλέπουν
Τι κρύπτεται μέσα εις αυ­τήν την προσωρινήν χαράν.
Δεν ήλθεν ακόμη εις αυτούς φως νοητόν
Δεν έφεξεν ακόμη ημέρα σωτηρίας...
Δεν κερ­δίζει ο έξυπνος, ο ευγενής, ο ομιλών τορνευτά
Ή ο πλού­σιος
Αλλά όποιος υβρίζεται και μακροθυμεί
Αδικείται και συγχωρεί, συκοφαντείται και υπομένει....
Αυτός καθαρίζε­ται και λαμπρύνεται περισσότερον.
Αυτός φθάνει εις μέτρα μεγάλα.
Αυτός εντρυφά εις θεωρίας μυστηρίων.
Και τέλος αυτός είναι από εδώ μέσα εις τον Παράδεισον.

Γέροντας Ιωσήφ

Η αγωγή των παιδιών αρχίζει απ' την ώρα της συλλήψεώς τους

Η αγωγή των παιδιών αρχίζει
Απ' την ώρα της συλλήψεώς τους.
Το έμβρυο ακούει κι αισθάνεται μέσα
Στην κοιλιά της μητέρας του.
Ναι, ακούει και βλέπει με τα μάτια της μητέρας του.
Αντιλαμβάνεται τις κινήσεις και τα συναισθήματά της
Παρόλο που ο νους του δεν έχει αναπτυχθεί.
Σκοτεινιάζει το πρόσωπο της μάνας, σκοτεινιάζει κι αυτό.
Νευριάζει η μάνα, νευριάζει κι αυτό.
Ό,τι αισθάνεται η μητέρα, λύπη, πόνο, φόβο, άγχος κ.λπ.
Τα ζει κι αυτό.
Αν η μάνα δεν το θέλει το έμβρυο, αν δεν το αγαπάει
Αυτό το αισθάνεται και δημιουργούνται τραύματα στην ψυχούλα του
Που το συνοδεύουν σ' όλη του τη ζωή.
Το αντίθετο συμβαίνει με τ' άγια συναισθήματα της μάνας.
Όταν έχει χαρά, ειρήνη, αγάπη στο έμβρυο
Τα μεταδίδει σ' αυτό μυστικά
Όπως συμβαίνει με τα γεννημένα παιδιά.
Γι' αυτό πρέπει η μητέρα να προσεύχεται πολύ
Κατά την περίοδο της κυήσεως και ν' αγαπάει το έμβρυο
Να χαϊδεύει την κοιλιά της, να διαβάζει ψαλμούς
Να ψάλλει τροπάρια, να ζει ζωή αγία.
Αυτό είναι δική της ωφέλεια αλλά κάνει θυσίες
Και για χάρη του εμβρύου, για να γίνει και το παιδί πιο άγιο
Ν' αποκτήσει απ' την αρχή άγιες καταβολές.
Είδατε πόσο λεπτό πράγμα είναι για την γυναίκα να κυοφορεί παιδί;
Πόση ευθύνη και πόση τιμή!
Θα σας πω κάτι σχετικό και γι' άλλα έμψυχα
Και μη λογικά όντα και θα το καταλάβετε λίγο.
Στην Αμερική εφαρμόζουν πειραματικά το εξής:
Σε δύο αίθουσες, με ίδιες θερμοκρασίες, ίδιο πότισμα
Και ίδιο χώμα, φυτεύουν λουλούδια.
Υπάρχει, όμως, μια διαφορά.
Στην μια αίθουσα, βάζουν απαλή κι ευχάριστη μουσική.
Το αποτέλεσμα;
Τι να σας πω!
Τα λουλούδια αυτής της αίθουσας
Παρουσιάζουν τεράστια διαφορά σε σχέση με τ' άλλα.
Έχουν άλλη ζωηράδα, το χρώμα τους είναι πιο ωραίο
Κι η ανάπτυξή τους είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη.

Γέροντας Πορφύριος

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Πως να προσευχόμαστε

Για να έχει καρπό και αποτέλεσμα η προσευχή
Πρέπει να πηγαίνει μπροστά της η προσοχή.
Αυτή θα καταδιώκει τους νοητούς εχθρούς
Και θ' αντιστέκεται στην αμαρτία
Και στους κακούς λογισμούς που πολιορκούν την ψυχή.
Την προσοχή θ' ακολουθεί η προσευχή
Η οποία θα θανατώνει αμέσως
Και θ΄αφανίζει όλους τους πονηρούς λογισμούς
Που εξουτέρωσε πρωτήτερα η προσοχή.
Γιατί μόνη της η προσοχή δεν μπορεί να σκοτώσει τους εχθρούς.
Τους σταματά μονάχα, κι' έπειτα έρχεται η προσευχή και τους εξολοθρεύει.
Σ' αυτον τον αγώνα της προσοχής και της προσευχής
Κρέμεται η ζωή και ο θάνατος της ψυχής.
Όταν με την προσοχή φυλάμε καθαρή την προσευχή
Τότε προοδεύουμε στην αρετή.
Όταν όμως δεν προσέχουμε και μολύνουμε την προσευχή
Τότε προχωράμε στην κακία.

Η υπερβολική λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια

Προσέχετε και τα μικρά ακόμα παραπτώματα.
Αν σας συμβεί από απροσεξία κάποια αμαρτία
Νην απελπιστείτε, αλλά σηκωθείτε γρήγορα
Και προσπέστε στο Θεό, που έχει τη δύναμη να σας ανορθώσει.
Μέσα μας έχουμε αδυναμίες και πάθη και ελαττώματα
Βαθιά ριζωμένα, πολλά είναι και κληρονομικά.
Όλα αυτά δεν κόβονται με μια σπασμωδική κίνηση
Ούτε με την αδημονία και τη βαρειά θλίψη
Αλλά με υπομονή και επιμονή
Με καρτερία, με φροντίδα και προσοχή.
Η υπερβολική λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια.
Γι' αυτό είναι βλαβερή και επικίνδυνη
Και πολλές φορές παροξύνεται από το διάβολο
Για ν' ανακόψει την πορεία του αγωνιστή.
Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς.
Εύχεστε στο Θεό να σας δυναμώνει.
Να αντιμετωπίζετε με υπομονή τις πτώσεις σας
Και αφού γρήγορα σηκωθείτε, να τρέχετε
Και να μη στέκεστε, σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε
Κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα.
Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην μπείτε σε πειρασμό.
Μην απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες.
Πολλές απ' αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια.
Με την πάροδο του χρόνου, όμως, και με την επιμέλεια νικιούνται.
Τίποτα να μη σας απελπίζει.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

Κράτησε στο νου σου...

Να μην περιεργάζεσαι όμορφα πρόσωπα
Ή σώματα και να μην αγγίζεις ξένη σάρκα
Για να μην ερεθίζεις το πάθος που ζει μέσα σου
Ούτε όμως κι εσύ να στολίζεσαι
Και να καλλωπίζεσαι
Για να μη σκανδαλίζεις άλλες ψυχές.
Πάντα να ντύνεσαι σεμνά και να φέρεσαι σεμνά.
Πάντα να εργάζεσαι, για να φεύγουν οι λογισμοί
Προπαντός όταν έχεις σαρκικό πόλεμο.
Κράτησε στο νου σου και έχε τα σαν όπλα
Και σαν γιατρικά εναντίον του πάθους της πορνείας
Του πολέμου της σάρκας
Που είναι ο ισχυρότερος απ΄όλους τους πολέμους του εχθρού.

Πολλή προσευχή και λίγα λόγια

Να προσεύχεσαι και όταν πρέπει
Να μιλάεις στα παιδιά με αγάπη.
Πιο πολύ να κάνεις προσευχή
Και λίγα λόγια να τους λέεις.
Πολλή προσευχή και λίγα λόγια σε όλους.
Να μη γινόμαστε ενοχλητικοί
Αλλά να προσευχόμαστε μυστικά και μετά να μιλάμε
Κι ο Θεός θα μας βεβαιώνει μέσα μας
Αν η ομιλία μας είναι δεκτή στους άλλους.
Αν δεν είναι πάλι, δεν θα μιλάμε.
Θα προσευχόμαστε μυστικά μόνο.
Διότι και με το να μιλάμε, γινόμαστε ενοχλητικοί 
Και κάνομε τους άλλους ν' αντιδρούν και καμιά φορά ν' αγανακτούν.
Γι' αυτό πιο καλά είναι να τα λέει κανείς μυστικά στην καρδιά των άλλων
Παρά στ' αυτί τους, μέσω της μυστικής προσευχής.

Γέροντας Πορφύριος

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2011

Ο δρόμος για την ευτυχία

Αδελφοί μου!
Η ευτυχία βρίσκεται μέσα στον ίδιο σας τον εαυτό
Και μακάριος είναι ο άνθρωπος που το κατάλαβε αυτό.
Εξετάστε την καρδιά σας
Και δείτε την πνευματική της κατάσταση.
Μήπως έχασε την παρρησία της προς το Θεό;
Μήπως η συνείδηση διαμαρτύρεται για παράβαση των εντολών Του;
Μήπως σας κατηγορεί για αδικίες, για ψέματα
Για παραμέληση των καθηκόντων προς το Θεό και τον πλησίον;
Ερευνήστε μήπως κακίες και πάθη γέμισαν την καρδιά σας
Μήπως γλίστρησε αυτή σε δρόμους στραβούς και δύσβατους...
Δυστυχώς, εκείνος που παραμέλησε την καρδιά του
Στερήθηκε όλα τ' αγαθά κι έπεσε σε πλήθος κακών.
Έδιωξε τη χαρά και γέμισε με πίκρα, θλίψη και στενοχώρια.
Έδιωξε την ειρήνη και απόκτησε άγχος, ταραχή και τρόμο.
Έδιωξε την αγάπη και δέχτηκε το μίσος.
Έδιωξε, τέλος, όλα τα χαρίσματα και τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος
Που δέχτηκε με το βάπτισμα, και οικειώθηκε όλες τις κακίες εκείνες
Που κάνουν τον άνθρωπο ελεεινό και τρισάθλιο.
Αδελφοί μου!
Ο Πολυέλεος Θεός θέλει την ευτυχία όλων μας
Και σ' αυτή και στην άλλη ζωή.
Γι' αυτό ίδρυσε την αγία Του Εκκλησία.
Για να μας καθαρίζει αυτή από την αμαρτία
Να μας αγιάζει, να μας συμφιλιώνει μαζί Του
Να μας χαρίζει τις ευλογίες του ουρανού.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

Απόγνωση

Ο ταπεινός, μυρίας φοράς και αν πέσει
Πάλιν εγείρε­ται και νίκη η πτώσις λογίζεται.
Ο δε υπερήφανος, ευθύς με την πτώσιν εις το αμάρτημα
Πίπτει και στην απόγνωσιν
Και σκληρύνων δεν θέλει πλέον να εγερθεί.
Η απόγνωσις είναι θανάσιμος αμαρτία
Και χαίρει εν αυτή υπέρ άπαντα ο διάβολος.
Διαλύεται δε ευθύς με την εξαγόρευσιν.

Γέροντας Ιωσήφ

Όσο μεγάλος είσαι, τόσο να ταπεινώνεσαι

Όσο μεγάλος είσαι
Τόσο πιο πολύ να ταπεινώνεις τον εαυτό σου.
Όταν ανεβείς ψηλά
Έχεις ανάγκη να ασφαλισθείς να μη πέσεις.
Γι' αυτό και ο Κύριος μας λέγει:
Όταν κάνετε όλα όσα διαταχθήκατε να λέτε
Ότι είμαστε άχρηστοι δούλοι» (Λουκ. 17, 18).
Γιατί υπερηφανεύεσαι αφού είσαι άνθρωπος
Συγγενής της γης, ομοούσιος με τη στάχτη
Και στη φύση και στη γνώμη και στη προαίρεση των πραγμάτων;
Σήμερα είσαι πλούσιος, αύριο φτωχός, σήμερα υγιής, αύριον άρρωστος
Σήμερα χαρούμενος, αύριο λυπημένος
Σήμερα σε δόξα, αύριο σε ατιμία
Σήμερα νέος, αύριο γέρος.
Μήπως στέκεται τίποτα από τα ανθρώπινα σταθερό;
Δεν μιμείται το δρόμο των ρευμάτων των ποταμών;
Μόλις, δηλαδή, φαίνεται μάς εγκαταλείπει πιο γρήγορα και από τη σκιά.
Γιατί, λοιπόν, υπερηφανεύεσαι άνθρωπε, ο καπνός, η ματαιότητα;
Διότι ο άνθρωπος είναι όμοιος με τη ματαιότητα.
Οι μέρες του είναι σαν του χορταριού.
Ξηραίνεται το χορτάρι και πέφτει το άνθος του.
Αυτά τα λέω, όχι για να ξευτελίσω την ουσία
Αλλά να χαλιναγωγήσω την υπερηφάνεια.
Διότι πράγματι ο άνθρωπος είναι κάτι μεγάλο
Και μάλιστα ο σπλαχνικός άνθρωπος.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Το «Δεν Ξεχνώ» που ξεχάσαμε

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

Εκείνο το «Δεν ξεχνώ»
Που τυπωνόταν στα μπλουζάκια μας
Σαν φίρμα λακόστ
Πως θα μας συγχωρέσει;
ΚΥΠΡΟΣ 1974

Πενήντα δυο χρόνια χρειάστηκε
Ο άνεμος του μίσους
Να φέρει σπίθα απ' τη θρακιά της Σμύρνης.
ΚΥΠΡΙΑΚΟ

Εκείνος ο πήχης
Του ιστορικού συμβιβασμού
Κάθε τόσο κατεβαίνει
Παρακάτου.

Αρτέμης Αντωνίου

ΦΕΓΓΙΤΕΣ
Βραχέα Ποιήματα, Λευκωσία, 2005
Πηγή: http://noctoc-noctoc.blogspot.com/

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος αφηγείται την τραγωδία της Κύπρου















Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος γεννήθηκε στο χωριό Παναγιά
Της επαρχίας Πάφου στην Κύπρο, στις 13 Αυγούστου 1913.
Το κοσμικό του όνομα ήταν Μιχαήλ Χριστοδούλου Μούσκος.
Ο Μακάριος ήταν αρχιεπίσκοπος της αυτοκέφαλης
Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κύπρου από το 1950 μέχρι το θάνατο του
Και ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κύπρου
Από το 1960 μέχρι το θάνατο του, το 1977.

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

Πειρασμός...

Όταν ο άνθρωπος εν γνώσει
Υποχωρεί εις τον πειρασμόν
Κατόπιν έρχεται καιρός
Όπου δεν ημπορεί πλέον
Να ακούση το υγιές και ωφέλιμον
Καθότι εχάλασεν ήδη
Η α­κοή της ψυχής του.
Και γίνεται μετά ταύτα καταφρονητής
Πορευόμενος εις απώλειαν.

Γέροντας Ιωσήφ

Παράδεισος ίσον καλοσύνη

Από αυτήν την ζωή γεύεται κανείς
Σε κάποιο βαθμό, ανάλογα με το πόσο ζει
Σύμφωνα με το θέλημα του Θεού
Ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου.
Ή θα ζήσουμε ένα μέρος της χαράς του Παραδείσου
Από εδώ και θα πάμε και στον Παράδεισο
Ή θα ζήσουμε ένα μέρος της κολάσεως
Και  Θεός φυλάξοι!
Θα πάμε στην κόλαση.
Παράδεισος ίσον καλοσύνη.
Κόλαση ίσον κακοσύνη.
Κάνει κανείς μια καλοσύνη, αισθάνεται χαρά.
Κάνει μια στραβοξυλιά, υποφέρει.
Όσο περισσότερο καλό κάνει, τόσο περισσότερο αγάλλεται.
Όσο περισσότερο κακό κάνει, τόσο περισσότερο υποφέρει η ψυχή του.
Ο κλέφτης νιώθει χαρά;
Δεν νιώθει χαρά.
Και να βρει κανείς κάτι στον δρόμο, αν το κρατήσει και πει
Ότι είναι δικό του, ανάπαυση δεν θα έχει!
Ούτε ξέρει σε ποιόν ανήκει
Ούτε αδίκησε κάποιον
Ούτε το κλέβει, και όμως δεν αναπαύεται.
Πόσο μάλλον να το κλέψει!
Ακόμη και όταν κανείς λαμβάνει
Πάλι δεν νιώθει την χαρά που νιώθει όταν δίνει.
Πόσο μάλλον όταν κλέβει ή όταν αδικεί, να νιώθει χαρά!
Γι΄αυτό, βλέπεις, οι άνθρωποι με την αδικία τι πρόσωπα έχουν, τι γκριμάτσες κάνουν!

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Αγαπάτε, για ν' αγαπιέστε κι εσείς από τους άλλους

Επιδιώκετε την αγάπη.
Ζητάτε καθημερινά από το Θεό την αγάπη.
Μαζί με την αγάπη έρχεται και όλο το πλήθος
Των αγαθών και των αρετών.
Αγαπάτε, για ν' αγαπιέστε κι εσείς από τους άλλους.
Δώστε στο Θεό όλη σας την καρδιά
Ώστε να μένετε στην αγάπη.
Όποιος ζει μέσα στην αγάπη, ζει μέσα στο Θεό
Κι ο Θεός μέσα σ' αυτόν. (Α' Ιω. 4, 16).
Οφείλετε να έχετε πολλή προσοχή στις μεταξύ σας σχέσεις
Και να σέβεστε ο ένας τον άλλον
Ως πρόσωπα ιερά, ως εικόνες του Θεού.
Να μην αποβλέπετε ποτέ στο σώμα ή στην ομορφιά του
Αλλά στην ψυχή.
Προσέχετε το αίσθημα της αγάπης
Γιατί, όταν η καρδιά δεν θερμαίνεται από την καθαρή προσευχή
Η αγάπη κινδυνεύει να γίνει σαρκική και αφύσικη
Κινδυνεύει να σκοτίσει το νου και να κατακάψει την καρδιά.
Πρέπει να εξετάζουμε καθημερινά
Μήπως η αγάπη μας δεν απορρέει
Από το σύνδεσμο της κοινής μας αγάπης προς το Χριστό
Μήπως δεν πηγάζει από το πλήρωμα της αγάπης μας προς τον Κύριο.
Αυτός που αγρυπνεί να διατηρήσει αγνή την αγάπη
Θα φυλαχθεί από τις παγίδες του πονηρού
Που προσπαθεί σιγά σιγά να μετατρέψει την χριστιανική αγάπη
Σε αγάπη κοινή και συναισθηματική.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Αγάπησέ τον....

Αγάπησέ τον, μην τον φοβάσαι
Μη του θυμώνεις, μην τον λυπάσαι
Ποτέ του μόνο δε θα σ'αφήσει
Μίλα μαζί του, θα σε φροντίσει....
Μείνε μαζί του, δώσε του χρόνο
Μοιράσου μαζί του το γέλιο, τον πόνο....
Συγχώρεσέ τον, μην τον μαλώνεις
Αυτός σε είδε να μεγαλώνεις....
Και μη μου πεις δεν έχεις χρόνο...
Και μη μου πεις δεν ξέρεις τον τρόπο...
Αρκεί μια στιγμή τα μάτια να κλείσεις
Και επιτέλους να τον γνωρίσεις...
Δες στον καθρέφτη και γέλασέ του
Αγάπησέ τον και μίλησέ του...
Πολλά θα κερδίσεις και θα ευτυχήσεις
Αν καταφέρεις...
Αυτόν ν'αγαπήσεις....

Πηγή: http://mariatzirita.blogspot.com/

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Είναι αδύνατο...

Αδύνατο είναι να πάς στον αλευρόμυλο
Και να μην αλευρωθείς.
Αδύνατο είναι να κρατάς πίσσα
Και να μην κολλήσει στα χέρια σου.
Το ίδιο αδύνατο είναι να συναναστρέφεσαι
Με ανθρώπους κοσμικούς, ανθρώπους
Αμαρτωλούς και σαρκολάτρες
Και να μη μολυνθείς.
Γι΄αυτό είναι λίγοι, αλλά και μακάριοι, εκείνοι
Που δεν πλήρωσαν ποτέ ούτ΄έναν οβολό
Στο δαίμονα της πορνείας
Όχι μόνο με το σώμα και την πράξη
Αλλά μήτε με το νού και την καρδιά τους.

Ουράνιε Πατέρα σε ευχαριστώ για τα δώρα σου

Ζήτησα από τον Θεό δύναμη για να φτάσω στην επιτυχία
Έγινα όμως αδύναμος, για να μάθω την υπακοή
Ζήτησα υγεία για να κάμω πράγματα μεγάλα
Μου δόθηκε αναπηρία για να κάμω καλύτερα πράγματα
Ζήτησα πλούτη για να είμαι ευτυχής
Μου δόθηκε ένδεια για να γίνω σοφός
Ζήτησα εξουσία για να με δοξάζουν οι άνθρωποι
Μου δόθηκε αδυναμία για να νιώσω την ανάγκη του Θεού
Ζήτησα τα πάντα για να χαρώ την ζωή
Μου δόθηκε ζωή για να χαρώ τα πάντα
Δεν πήρα τίποτα από όσα ζήτησα
Αλλά πήρα τα πάντα στα οποία ήλπισα
Παρόλο που σχεδόν τίποτα δεν άξιζα οι κρυφές προσευχές μου εισακούσθηκαν
Μεταξύ των ανθρώπων είμαι πλούσια ευλογημένος
Ουράνιε Πατέρα σε ευχαριστώ για τα δώρα σου!
Αμήν

Κέρκ Κίλγκουρ

Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Αυτός που μνησικακεί και προσεύχεται

Όπως  αυτός που σπέρνει στην θάλασσα
Περιμένει να θερίσει
Έτσι περιμένει και αυτός
Που μνησικακεί και προσεύχεται
Όπως δεν μπορεί κάποιος να εμποδίσει
Την φλόγα της φωτιάς
Από το να ανεβαίνει προς τα πάνω
Έτσι και οι προσευχές των ελεήμονων ανθρώπων
Δεν εμποδίζονται από του να ανεβαίνουν προς τον ουρανό
Όπως τρέχει το νερό στην κατηφόρα
Έτσι τρέχει και ο θυμός στην διάνοια
Που είναι κυριευμένη από αυτόν (το θυμό).
Όποιος απέκτησε στην καρδιά του την ταπείνωση
Αυτός νεκρώθηκε για τον κόσμο
Και όποιος νεκρώθηκε για τον κόσμο
Νεκρώθηκε από τα σωματικά πάθη.
Όποιος νέκρωσε την καρδιά του από τις υποθέσεις του
Αυτός νέκρωσε τον διάβολο.
Όποιος έχει φθόνο στην καρδιά
Έχει μαζί του τον διάβολο.

Oταν υπάρχει λάσπη στην καρδιά του ανθρώπου

Αν ένας άνθρωπος λοξοδρομήσει
Από τις εντολές του Θεού
Τον πολεμούν μετά τα πάθη.
Και αν αφήσει κανείς τα πάθη να τον πολεμούν
Δεν χρειάζεται διάβολος να τον πολεμήσει.
Και τα δαιμόνια έχουν "ειδικότητα".
Χτυπούν τον άνθρωπο τάκ-τάκ, να του βρουν την πάθηση
την αδυναμία, για να τον πολεμήσουν.
Θέλει προσοχή, να κλείνουμε τις πόρτες
Και τα παράθυρα τις αισθήσεις
Να μην ανοίγουμε χαραμάδες στον πειρασμό
Και μπαίνει από εκεί ο εχθρός.
Εκεί είναι τα αδύνατα σημεία.
Εάν αφήσεις έστω και μία σχισμή ανοιχτή
Μπορεί να μπει και να σου κάνει ζημιά.
Ο διάβολος μπαίνει στον άνθρωπο
όταν υπάρχει λάσπη στην καρδιά του ανθρώπου
Δεν πλησιάζει στο καθαρό πλάσμα του Θεού.
Άμα ξελασπωθεί η καρδιά, φεύγει ο εχθρός και έρχεται πάλι ο Χριστός.
Όπως το γουρούνι, όταν δεν βρει λάσπη, γουγουλίζει και φεύγει
Έτσι και ο διάβολος δεν πλησιάζει στην καρδιά που δεν έχει βούρκο.
Τι δουλειά έχει σε καρδιά καθαρή και ταπεινή;
Εάν λοιπόν δούμε ότι το σπίτι μας η καρδιά μας
Είναι παλιόσπιτο και κατοικεί ο εχθρός
Πρέπει αμέσως να το γκρεμίσουμε, για να φύγει
Και ο κακός ενοικιαστής μας, δηλαδή το ταγκαλάκι.
Γιατί, όταν η αμαρτία χρονίσει στον άνθρωπο
Ο διάβολος, φυσικά, αποκτάει περισσότερα δικαιώματα.

Γέροντας Παίσιος

Τετάρτη 13 Ιουλίου 2011

Τα προηγούμενα αμαρτήματα

Αν απαρνήθηκες τον κόσμο
Και έδωσες τον εαυτό σου στον Θεό
Για να ζήσεις με μετάνοια
Μην αφήσεις τον λογισμό σου να σε λυπήσει
Για τα προηγούμενα αμαρτήματα σου
Ότι δεν συγχωρούνται.
Ούτε πάλι να καταφρονήσεις τις εντολές του Κυρίου
Επειδή έτσι ούτε τα προηγούμενα αμαρτήματα σου συγχωρεί.
Να είσαι άγρυπνος, αδελφέ
Απέναντι στο πνεύμα που φέρνει τη λύπη στον άνθρωπο
Γιατί με πολλούς τρόπους προσπαθεί να σε αιχμαλωτίσει
Μέχρι πού να σε κάνει ανίσχυρο.

Δεν αντέχω πια αυτό το βασανιστήριο! Θα πέσω

Όταν σε πολεμάει σφοδρά η σάρκα
Πρόσεξε μη σε πλανήσει τούτος ο λογισμός
Που πλάνησε πολλούς:
Δεν αντέχω πια αυτό το βασανιστήριο!
Θα πέσω
θα εκτονωθώ και θα ηρεμήσω.
Όχι, αδελφέ μου!
Πρώτα πρώτα, δεν θα βασανιζόσουν
Αν δεν άφηνες τον πονηρό λογισμό
Να εγκατασταθεί μέσα σου.
Αν τον είχες διώξει από την πρώτη στιγμή
Θα γλύτωνες όλη την ταλαιπωρία.
Εσύ, λοιπόν, φταις για το ότι βασανίζεσαι.
Αλλά και τώρα πάλι η λύση και η λύτρωση
Δεν βρίσκεται στην αμαρτία μη γένοιτο!
Αν υποκύψεις στον πειρασμό, τότε το δεύτερο κακό
Θα είναι πολύ χειρότερο από το πρώτο.
Γιατί πρέπει να ξέρεις, πως η αμαρτία αυτή
Πιο πολύ απ΄όλες τις άλλες, είναι αχόρταγη.
Αν την πολεμάς σταθερά και δεν πέσεις ούτε μια φορά
Σιγά σιγά εξασθενίζει.
Αν όμως ξεγελαστείς και πέσεις, νομίζοντας
Ότι έτσι θα ξεθυμάνει η εσωτερική σου πίεση και θα ησυχάσεις
Τότε την έπαθες άσχημα!
Γιατί, μετά την πρώτη φορά, ο δαίμονας θα σε φουντώσει πάλι
Για να σε κάνει να πέσεις και δεύτερη.
Τη δεύτερη θα την ακολουθήσουν και τρίτη και τέταρτη και Πέμπτη ...
Κάθε φορά θα λες πώς είναι η τελευταία μα, αλίμονο, όχι!
Γιατί έτσι λίγο λίγο συνηθίζεις στην αμαρτία
Και με τον καιρό η συνήθεια γίνεται ανάγκη και πάθος.
Και τότε πια καταντάς ένας αλυσοδεμένος δούλος της πορνείας!
Αγωνίσου, λοιπόν, εναντίον της από την αρχή
Με πολλή ανδρεία κι ενθουσιασμό
Αλλά και με του Κυρίου την ενίσχυση.
Έτσι γρήγορα και εύκολα θα την αποδυναμώσεις
Οπότε και το διάβολο θα ντροπιάσεις
Και το Θεό θα δοξάσεις
Και εσύ θα είσαι ειρηνικός
Και οι άγιοι άγγελοι, ολόχαροι, θα έρθουν να σε υπηρετούν
Όπως τον Κύριο όταν νίκησε τον πειρασμό (Ματθ. 4:11).
Αν, απεναντίας, νικηθείς και πέσεις, η μεν ηδονή της αμαρτίας
Θα περάσει και θα χαθεί γρήγορα
Σαν αστραπή, η πίκρα όμως που αφήνει στην ψυχή
Και ο έλεγχος της συνειδήσεως θα σε βασανίζουν χειρότερα
Απ΄ότι ο προηγούμενος πόλεμος της σάρκας.

Τρίτη 12 Ιουλίου 2011

Περιφορά της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Βηματάρισσας



3 Ιουλίου 2011

Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Περιφορά της θαυματουργής εικόνας της Παναγίας Βηματάρισσας χοροστατούντος του Επισκόπου κ.κ. Νικολάου της Αρχιεπισκοπής Κύπρου.

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Ο δρόμος της ευτυχίας

Τίποτα δεν είναι μεγαλύτερο από την καθαρή καρδιά
Γιατί μία τέτοια καρδιά γίνεται θρόνος του Θεού.
Και τι είναι ενδοξότερο από το θρόνο του Θεού;
Ασφαλώς τίποτα.
Λέει ο Θεός γι’ αυτοὺς που έχουν καθαρή καρδιά:
Θα κατοικήσω Ανάμεσά τους και θα πορεύομαι μαζί τους.
Θα είμαι Θεός τους, κι αυτοί θα είναι λαός μου.

Η Φανερωμένη

Χαμογελά η ανατολή και ροδοκοκκινίζει
Ολίγο ολίγο η καταχνιά, που τα βουνά στολίζει.
Λαλεί τ΄ορνίθι της αυγής, το πρόβατο βελάζει.
Ξυπνούν στα πλάγια οι πέρδικες, η μια την άλλη κράζει.

Ξυπνά κι ο γέρο γούμενος, τον όρθρο του σημαίνει
Και μουρμουρίζοντας σιγά, στην εκκλησιά πηγαίνει,
Την άγια εικόνα της Κυράς σκυφτά να προσκυνήσει.

Κι εκεί που ετέντων ο παπάς τα χείλη να φιλήσει
Του κάστηκε πως έλειπε παράδοξη ιστορία
Απ΄το θρονί της το χρυσό η Δέσποινα  Μαρία ...

Ετρόμαξ΄ ο καλόγερος ... Στην    πλάκα    γονατίζει,
Χτυπά το μέτωπο στη γη, παρακαλεί, δακρύζει ....
Με μιας αστράφτ΄ η εκκλησιά κι αισθάνεται ένα χέρι
Όπου τον ανασήκωνε ...Μοσχοβολάει τ΄ αγέρι ...

Τα μάτια του άνοιξ΄ ο παπας...Στο κατασπρό του γένι
Το δάκρυ του έσταζε  βροχή...Κυττάζει... καθισμένη
Στο θρόνο βλέπει την Κυρά, που του χαμογελούσε
Και το Παιδί, που εχαίρετο και που τον ευλογούσε.

Σε ποιο καλύβι αγνώριστο, σε ποια καρδιά θλιμμένη
Να πέρασες  τη νύχτα  Σου, Κυρά Φανερωμένη;
Ποιό μαραμένο λούλουδο η χάρη Σου, Κυρούλα,
Κρυφά ν΄ ανάστησε, σαν ουρανού δροσούλα;

Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Ότι δίνεις αυτό παίρνεις πίσω...

Ένας γιος και ο πατέρας του περπατούσαν στα βουνά.
Ξαφνικά, ο γιος του πέφτει, χτυπάει και κραυγάζει:
Ααααααααααααααααα!!!
Προς έκπληξή του, ακούει μια φωνή, κάπου στο βουνό:
Ααααααααααααα!!!
Περίεργος, φωνάζει:
Ποιός είσαι;
Λαμβάνει την απάντηση:
Ποιός είσαι;
Και έπειτα φωνάζει στο βουνό:
Σε θαυμάζω!
Και η φωνή του απαντά:
Σε θαυμάζω!
Θυμωμένος από την απάντηση, φωνάζει:
Δειλέ!
Λαμβάνει την απάντηση:
Δειλέ!
Κοιτάζει τον πατέρα του και ρωτά:
Τι συμβαίνει;
Ο πατέρας χαμογελά και λέει:
Δώσε προσοχή, γιε μου.
Πάλι ο γιος φωνάζει:
Είσαι πρωτοπόρος!
Και η φωνή του απαντά:
Είσαι πρωτοπόρος!
Το αγόρι είναι έκπληκτο, αλλά δεν καταλαβαίνει.
Κατόπιν ο πατέρας εξηγεί:
Οι άνθρωποι το ονομάζουν Ηχώ, αλλά στην πραγματικότητα είναι η Ζωή.
Σου δίνει πίσω όλα όσα λες ή κάνεις.
Η ζωή μας είναι απλά μια αντανάκλαση των ενεργειών μας.
Εάν θέλεις περισσότερη αγάπη στον κόσμο
Δημιούργησε περισσότερη αγάπη στην καρδιά σου.
Εάν θέλεις περισσότερη ικανότητα στην ομάδα σου
Βελτιώστε τις ικανότητές σας.
Αυτή η σχέση ισχύει για όλα, σε όλες τις πτυχές της ζωής.
Η ζωή θα σου δώσει πίσω όλα όσα έχεις δώσει σε αυτήν.

Πηγή: http://scroodgejkok.blogspot.com/

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Όποιος έχει Χάρη Θεού, θα του δοθεί και άλλη

Ένας που είναι απομακρυσμένος από τον Θεό
Δέχεται την δαιμονική επίδραση.
Ενώ αυτός πού είναι κοντά στον Θεό
Δέχεται την Θεία Χάρη.
Όποιος έχει Χάρη Θεού, θα του δοθεί και άλλη.
Και όποιος έχει λίγη και την περιφρονεί
Θα του αφαιρεθεί και αυτή.
Η Χάρις του Θεού λείπει από τους σημερινούς ανθρώπους
Γιατί με την αμαρτία πετάνε και την λίγη που έχουν.
Και όταν φύγει η θεία Χάρις
Ορμούν όλοι οι δαίμονες μέσα στον άνθρωπο.
Ανάλογα με την απομάκρυνσή τους από τον Θεό οι άνθρωποι
Αισθάνονται σ΄αυτήν την ζωή στενοχώρια
Και στην άλλη ζωή θα ζουν την αιώνια στενοχώρια.

Γέροντας Παίσιος

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Εξομολόγηση της τυφλής

Άνθρωποι, λυπηθείτε με για την κατάσταση μου
Και δεηθείτε του Θεού να σώσει την ψυχή μου.
Πιστεύσατε με αδελφοί, αλήθεια το λέγω
Σε μένα επερίσσευσε το όνομα των έργων.
Αν θέλετε να μάθετε ποία η αρετή μου
Λέγω, γυμνή παντός καλού υπάρχει η ψυχή μου.
Εστερημένη αρετών και κατακεκριμένη,
Και πάσης αγαθότητος εγκαταλελειμένη.
Έχω πτωχείαν άπειρον, πληγάς και ασθενείας
Και κινδυνεύω να χαθώ εις βάθος απωλείας.
Έχω δεινήν αμέλειαν, μεγάλην οκνηρίαν
Θυμόν υπερηφάνειαν, σκληρότητα, κακία.
Είμαι ψυχράς στην αρετήν, θερμή εις την κακία
Ετοίμη εις τους γέλωτας και την πολυλογία.
Αντί της κατανύξεως έχω αναισθησία
Αντί να κλαίω πάντοτε γελώ η τρισαθλία.
Αλλά υπάρχει κάτι τι, και όλα τα καλύπτει.
Ως πότε θα εξαπατώ τον κόσμο η αθλία
Με τας ψευδείς μου αρετάς και την υποκρισία;
Όταν ο κόσμος με επαινεί, χαίρω και καμαρώνω
Και όταν με ελένγχουσι, λυπούμαι και θυμώνω.
Όσοι με εγνωρίσατε πρέπει να λυπείσθε
Και δάκρυα να χύνετε, όταν θα με ενθυμείσθε.
Παρακαλείτε τον Θεόν να με διαφωτίσει
Και δι΄ ευχών σας αδελφοί, ελπίζω να με σώση
Και εκ της δεινής κακίας μου να με ελευθερώσει.
Αυτή είναι η τυφλή Ηγουμένη ποιήτρια Ξένη.
Είχε βαθιά ταπείνωση, διαυγή διάκριση και θεάρεστη υπομονή.
Ο Θεός της χάρισε και ποιητικό τάλαντο.
Δεν είναι βέβαια κάποια ξακουστή ποιήτρια.
Τα απλά ποιήματα της όμως δροσερά αγριολούλουδα, κομμένα
Από τον καλλιεργημένο αγρό της ποιητικής της φύσης
Συνθέτουν μια ωραία ανθοδέσμη, που θα διατηρεί αιώνια την ευωδία της
Αφού αναφέρονται στον αιώνιο και Αμάραντο Ρόδο, την Παναγία Μητέρα του. 

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Η αρχή του ημερολογίου

Κάθε μέρα ν’ αμαρτάνεις
Και κάθε μέρα να μετανιώνεις
Τούτο δεν μπορείς να το πάρεις για πρόοδο
Αλλά σαν ποδοβολητό στο ίδιο μέρος
Του βαδίσματος μπροστά.
Έως ότου η μετάνοια να υπερέχει
Και η αμαρτία να μειωθεί
Οι μέρες μας θα είναι γεμάτες με το χτίσιμο
Και γκρέμισμα ενός  και του ίδιου πύργου.
Πρέπει, λοιπόν, να μεριμνήσεις
Ώστε μία μέρα να μπορέσεις να δείξεις κάτι
Από το χθεσινό χτίσιμο αγκρέμιστο.
Τούτη θα είναι η πρώτη μέρα της ζωής σου.

Πηγή: http://imverias.blogspot.com/

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2011

Όταν παριστάμενος εις προσευχήν, υπέρ πάσαν άλλην χαράν γενήση, τότε αληθώς εύρηκας προσευχήν

Ίδετε τι ωραία που λέγεται
Περί του αγίου Σάββα του Bατοπαιδινού
Όστις υπέστη τα πάνδεινα
Ότι ούτος «ήν την έντευξιν ιλαρώτατος
Και την όψιν ήδιστος και χαριέστατος.
Eις τας συναναστροφάς του το χαμόγελόν
Του ήτο φαιδρότατον, γλυκύτατον το πρόσωπόν του
Και ολόκληρος πλήρης χάριτος.
Πόσον μάλλον ήτο εις την αναστροφήν του με τον Θεόν
Εις την προσευχήν του ως ήλιος φωτεινός!
Ένας άλλος δε ασκητικός Πατήρ, ο όσιος Nείλος, σημειώνει πολύ όμορφα:
Προσευχή έστι χαράς και ευχαριστίας πρόβλημα.
Θέλεις να γνωρίσης, εάν η προσευχή σου είναι αληθινή και ταπεινή;
Παρατήρησε προβάλλει η αγαλλίασις
Αναδίδεται ευχαριστία εκ καρδίας; και
Όταν παριστάμενος εις προσευχήν, υπέρ πάσαν άλλην χαράν γενήση
Τότε αληθώς εύρηκας προσευχήν.

Η τέχνη της αγάπης

Ήταν ένα τραγουδάκι που το τραγουδούσα στα παιδιά μου.
Όλα το αγάπησαν πολύ.
Θυμάμαι μάλιστα ένα μου παιδί
Που με τις χούφτες του
Τις μικρές τρυφερές χούφτες του
Μου σκέπαζε το στόμα
Ώστε να μη πω το τέλος της ιστορίας
Που ήταν ένα τέλος θλίψης
Τέλος που δεν είχε
Το «ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα»
Το τέλος δηλαδή των παραμυθιών.
Πιστεύω πάντα και κάθε φορά με ένα καινούργιο γεγονός εδραιώνεται αυτή η πίστη μου, πως δεν μπορεί να υπάρχει ένα τέλος καλό αν η πορεία είναι λαθεμένη.
Γι΄ αυτό, χωρίς να θέλω να πικράνω τα παιδιά μου, επέμενα να ακούσουν και το τέλος.
Το τραγούδι, λοιπόν, μιλούσε για ένα ευτυχισμένο αρκουδάκι που μαζί με την μάνα του χαιρόταν τον κόσμο.
Μα το βόλι του κυνηγού σκοτώνει τη μητέρα.
Το αρκουδάκι μου, «πίνει νερό, πικραίνεται και πάει, είναι μονάχο και γι΄ αυτό πονάει».
Μια μέρα στο μικρό ρυάκι, ένα σκιουράκι συναντά, παιχνίδια κάνουνε τρελά. Θε μου, να μη τελειώσει αυτή η χαρά.
Το αρκουδάκι μας ξαναγίνεται ευτυχισμένο.
«Πίνει νερό, δροσίζεται και πάει, έχει έναν φίλο και τον αγαπάει!».
Η συντροφικότητα, η φιλία, ο άλλος, γεμίζει την ψυχή όχι μονάχα του μικρού αρκούδου.
Τη δικιά μας ερημιά καταργεί, δικιά μας ευτυχία είναι να έχουμε έναν σύντροφο.
Σκέφτομαι πως σαφώς γι΄ αυτή τη συντροφικότητα μιλά στην Π. Διαθήκη, όταν δημιουργεί από τον Αδάμ ο Θεός την Εύα.
Είδε, λέει, ο Θεός πως δεν είναι ευτυχία να βρίσκεται μόνος ο άνθρωπος στη Δημιουργία.
Είναι το αρκουδάκι μας τόσο ευτυχισμένο, συνεχίζει το παιδικό διδακτικότατο τραγουδάκι, που σφίγγει στην αγκαλιά του τον καινούργιο φίλο.
Μα βάζει τόση δύναμη σ΄ αυτό το αγκάλιασμα, τόσο ασφυκτικά σφίγγει τον φίλο του που το σκιουράκι το μελί, άφησε μια κραυγή και πέθανε.
Το αρκουδάκι μας «πίνει νερό, πικραίνεται και πάει, δεν του ΄μαθαν πότε πως ν΄ αγαπάει!!!».
Εδώ είναι το τέλος"το τέλος είναι τόσο θλιβερό ώστε να μη μπορεί να το αντέξει το νέο παιδί και να θέλει να μου σφραγίσει το στόμα, ή να βουλώσει τ΄ αυτιά του για να μην τ΄ ακούσει.
Μα εγώ επέμενα να το λέω και τώρα τα παιδιά μου το τραγουδούν και στα δικά τους παιδιά.
Βλέπετε το μήνυμα είναι διαχρονικό.
Τα σκέφτηκα όλα αυτά όταν ένα ζευγάρι σε τέλεια αποσύνθεση, με παιδιά που κοντεύουν να διαλυθούν σαν προσωπικότητες, ήρθαν φιλικά να κουβεντιάσουμε αυτά τα προβλήματα, να βρούμε το τι έφταιξε και η κατάσταση είχε φτάσει εκεί που άλλο δεν πήγαινε.
Ήταν φιλική, κοντινή η οικογένεια και τους γνώριζα καλά.
Ένας ένας ήταν θαυμάσιοι, όλο αισθήματα και αγάπη.
Οι γονείς άνθρωποι θυσίας, άνθρωπο όλο καρδιά.
Μα δεν τους είχε μάθει κανένας να αγαπάνε σωστά.
Κι έτσι ξεχασμένη, χαλασμένη κάνουλα η αγάπη, αντί να ποτίζει το χώμα, να το αφρατεύει, να το κάνει καρπερό, ώστε λουλούδια να γεμίζει ο τόπος, το ΄κανε το τόσο νερό, το άσκεφτα χυμένο, βάλτο.
Και στο βάλτο τα κουνούπια μένουν"εστία μόλυνσης ο βάλτος.
Το αρκουδάκι από την πολλή αγάπη έγινε αιτία να πεθάνει η συντροφιά του.
Δεν του ΄χε μάθει κανείς να αγαπά σωστά.
Κανείς δεν του ΄χε πει πως τέχνη χρειάζεται η εκδήλωση της αγάπης.
Τ΄ αγαπώ το παιδί μου τόσο που ανησυχώ μήπως μπλέξει.
Και γι΄ αυτό το σπίτι γίνεται φυλακή"και ποιος ποτέ ονειρεύτηκε να μένει σε φυλακή και ποιος δεν παλεύει να δραπετεύει από κει;
Τ΄ αγαπώ τόσο το παιδί μου, ώστε προλαβαίνω κάθε του επιθυμία.
Ναι, μα τότε έχουμε ένα παιδί που δεν ποθεί τίποτα και που επιθυμία έχει να έχει ... επιθυμία.
Το αγαπώ το παιδί μου τόσο, ώστε του κρύβω τις δυσκολίες της ζωής.
Και έτσι το παιδί μας πιστεύει πως το ΜΗ είναι ανύπαρκτο, πως μέλι και γάλα οι δρόμοι, μαλθακεύει, παραιτείται από αγώνες, δεν τρίβεται, δεν ακονίζεται το μαχαίρι και έτσι όταν έλθει σε αντάμωση με τις δυσκολίες τα χάνει.
Παραδίδεται χωρίς όρους και ζητά δεκανίκια όπως τα ναρκωτικά, το αλκοόλ κ.λπ.
Μα τη λαθεμένη εκδήλωση αγάπης την έχουμε για το σύντροφό μας.
Η πνιγηρή, ασφυκτική υπερπροστατευτικότητα και εκεί προεκτείνεται.
Και στα δύο φύλα συμβαίνει κάτι τέτοιο, όχι μόνο στο γυναικείο.
Έχετε δει άβουλες γυναίκες;
Πίσω τους κρύβεται ένας σούπερ δυναμικός άντρας που τις ... λατρεύει και γι΄ αυτό ή πιο σωστά εξ αιτίας αυτού η προσωπικότητα της γυναίκας δεν ξεδιπλώνεται φυσιολογικά.
Δεν μπορεί να οδηγήσει αν ο άντρας της κάθεται πλάϊ της και της τονίζει τα λάθη της ακριβώς γιατί την αγαπά τόσο ώστε νοιάζεται γι΄ αυτήν, μην πάθει κάποιο ατύχημα.
Το χειμώνα παίχτηκε μια ταινία με τρομερή επιτυχία στους κινηματογράφους που τόνιζε το θέμα της αγάπης χωρίς διάκριση, της σαρωτικής αγάπης.
Οι γονείς τόσο αγαπούσαν το παιδί τους ώστε να θέλουν να ακολουθήσει ένα επάγγελμα και όχι αυτό το επάγγελμα που το αγόρι ήθελε.
Από την υπερβολική άτεχνη αγάπη, το αγόρι αυτοκτόνησε.
Επειδή αγαπάμε το παιδί μας θέλουμε να του διαλέξουμε εμείς το σύντροφο της ζωής του.
Και αργότερα γινόμαστε κακά πεθερικά γιατί το παιδί μας δεν αγαπιέται τόσο όσο του αξίζει από αυτό το σύντροφο, ή αγαπιέται κάπως αλλιώτικα.
Η Αγάπη είναι θεϊκό δώρο, λέει η Γραφή, καρπός του Αγίου Πνεύματος.
Και εμείς αυτό το δώρο το κάνουμε κατάρα αν δεν μάθουμε την τεχνική του.
Γι΄ αυτό επέμενα να το τραγουδώ στα παιδιά μου, παρά τις αντιδράσεις τους.
Γι΄ αυτό και το χαμηλοτραγουδούσα σε κείνο το ταλαιπωρημένο ζευγάρι που έχοντας στις καρδιές τους τόση αγάπη, σφίγγονταν μεταξύ τους, παραμόρφωναν από το σφίξιμο την προσωπικότητα του πλαϊνού τους.
Και έμεναν μόνοι.
Ακριβώς σαν εκείνο το δυστυχισμένο αρκουδάκι!

Γαλατεία Γρηγοριάδου-Σουρελή

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).