Δευτέρα 30 Απριλίου 2012

Έλπιζε εις τον Θεό σου, με αγκάλες ανοιχτές

Όπως το ελάφι πάντα μέσα στα βουνά ποθεί
Ψάχνοντας νερό για να βρει, λίγο να ξεδιψασθεί
Έτσι κι η καρδιά μου πάντα, τρέχει και ποθεί να βρει
Τον Κύριο, τον Άγιο, έστω και για μια στιγμή.
Κι όταν ο εχθρός με λύσσα σκύβει μεσ΄ τ΄ αυτί κρυφά
Και με πονηριά μου λέει
Που είναι ο Θεός σου πια;
Στρέφω το δειλό μου βλέμμα εις τον ουρανό ψηλά
Στον Κύριο, τον Άγιο
Για να βρω παρηγοριά.
Τότε, κι η καρδιά μου, λέει:
Ξέχασες πόσες φορές, σ΄ έσωσε από κίνδυνους κι από τόσες σύμφορες;
Έλπιζε εις τον Θεό σου, με αγκάλες ανοιχτές
Ο Κύριος σε προσκαλεί, σε αθάνατες πηγές.

Πρέπει να πέσουν μερικοί για να σωθεί η κατάσταση

Δύσκολα χρόνια!…
Θα περάσουμε τράνταγμα.
Ξέρετε τί θα πει τράνταγμα;
Αν δεν έχετε λίγη κατάσταση πνευματική
Δεν θα αντέξετε.
Θεός φυλάξει
Θα φθάσουμε να έχουμε ακόμη και άρνηση πίστεως.
Κοιτάξτε να αδελφωθείτε
Να ζήσετε πνευματικά
Να γαντζωθείτε στο Χριστό.
Αν γαντζωθείτε στο Χριστό
Δεν θα φοβάστε ούτε διαβόλους ούτε μαρτύρια.
Οι άνθρωποι στον κόσμο έχουν από πολλές πλευρές στριμώγματα, φόβους.
Αλλά, όταν κανείς είναι κοντά στο Χριστό, τι να φοβηθεί;
Θυμάστε τον Άγιο Κήρυκο:
Τριών χρονών ήταν και, όταν πήγε να τον… κατηχήσει ο τύραννος, του έδωσε μια κλωτσιά.
Διαβάστε Συναξάρια.
Τα Συναξάρια πολύ βοηθούν
Γιατί συνδέεται κανείς με τους Αγίους
Και φουντώνει μέσα του η ευλάβεια και η διάθεση για θυσία.
Αυτή η ζωή δεν είναι για βόλεμα
Θα πεθάνουμε που θα πεθάνουμε
Τουλάχιστον να πεθάνουμε σωστά!
Μια που δεν κάνουμε τίποτε άλλο
Αν μας αξιώσει ο Θεός για ένα μαρτύριο, καλά δεν θα είναι;

Μοναχισμός και μαρτύριο Γέροντος  Παϊσίου

Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Τα θαύματα του Χριστού σήμερα




Η εμπειρία της ησυχίας

Σ'ένα μοναχικό ερημίτη
Έφτασαν μια μέρα κάποιοι επισκέπτες.
Τον ρώτησαν:
Τι νόημα έχει η ζωή σου στην ησυχία;
Ο μοναχός εκείνη τη στιγμή
Μόλις έβγαζε νερό από ένα βαθύ πηγάδι.
Είπε:
Κοιτάξτε στο πηγάδι!
Τι βλέπετε;
Εκείνοι κοίταξαν:
Τίποτα.
Μετά από λίγο ο μοναχός τούς είπε ξανά:
Κοιτάξτε στο πηγάδι!
Τι βλέπετε;
Εκείνοι κοίταξαν πάλι κάτω.
Ναι, τώρα βλέπουμε τα πρόσωπά μας.
Και ο μοναχός απάντησε:
Βλέπετε πριν, όταν έβγαλα νερό, το νερό ήταν ταραγμένο.
Τώρα είναι ήρεμο.
Αυτή είναι η εμπειρία της ησυχίας.
Βλέπεις τον εαυτό σου!

Απόσπασμα απ'το βιβλίο του Heinz Nussbaumer,  "Μόνος και όχι μόνος"

Σάββατο 28 Απριλίου 2012

Μίλησα με τον Κύριο, για να διδάξω τον αδιάφορο

Δείγμα της χειρότερης ανοησίας
Είναι να κάνει κάποιος λόγο
Για τα κατορθώματά του
Χωρίς να υπάρχει ανάγκη.
Έτσι πάλι είναι προδοσία
Η αποσιώπηση των έργων του
Όταν υπάρχει ανάγκη και το απαιτεί η περίσταση.
Στην περίπτωση που η περίσταση το καλεί
Ποτέ δεν πρέπει να παραιτούμαστε από την καύχηση.
Ποια δε είναι η περίσταση;
Πολλές και διάφορες είναι οι περιστάσεις
Από τις οποίες μια είναι το να παιδαγωγήσεις και να διδάξεις τον αδιάφορο.
Ακριβώς αυτό γνωρίζει και ο Ψαλμωδός που μας λέει ότι
"Μίλησα με τον Κύριο, για να διδάξω τον αδιάφορο"
Και δείχνει ότι γι΄ αυτό αναφέρει τα κατορθώματά του
Για να προσελκύσει τον ακροατή προς το ζήλο που έχει και ο ίδιος.

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Προσευχή, ελεημοσύνη και νηστεία

Προσευχηθείτε πρώτα
Και μετά πάρτε τα άλλα μέτρα
Αλλά κρατήστε το βλέμμα σας στο Θεό.
Στην πραγματικότητα, η προσευχή
Είναι ένα μόνο μέρος μιας μικρής τριάδας
Δεν περιορίζεται μόνο στο να ζητάμε από το Θεό
Να εκπληρωθεί το αίτημά μας.
Τα άλλα δύο μέρη αυτής της μικρής τριάδας
Είναι η ελεημοσύνη και η νηστεία.
Στις παραδοσιακά ορθόδοξες χώρες
Είναι πολύ κοινό να συναντήσεις κάποιον που
Είτε κάνει μια προσφορά σε μια εκκλησία
Είτε σε κάποιον που έχει ανάγκη
Ακόμη και κάποιον άγνωστο στο δρόμο και λέει
"Σε παρακαλώ, δέξου αυτό εδώ, οαδελφός μου είναι άρρωστος και χρειάζεται το έλεός Του".
Το ενδιαφέρον είναι ότι η απάντηση από τον παραλήπτη
Δεν είναι "ευχαριστώ", αλλά "ας το πάρει ο Θεός".
Βέβαια, αυτό αποτελεί μέρος της προσευχής των ανθρώπων
Για να ελεηθεί ο αγαπημένος τους.
Αυτή η προσφορά είναι μια θυσία και είναι το δεύτερο μέρος της τριάδας.
Η προσφορά μιας θυσίας ως ικεσία στην προσευχή είναι, βεβαίως, βιβλική συνήθεια.
Στην Παλαιά Διαθήκη, το σφάγιο ήταν πάντα ένα νεαρό ζώο που ήταν πεντακάθαρο.
Αλλά μήπως υπάρχει πολυτιμότερη θυσία σε όλη την Ιστορία
Από όταν ο ίδιος ο Κύριός μας θυσίασε τον εαυτό Του επάνω στο σταυρό για τη σωτηρία μας;
Όταν προσευχόμαστε με την καρδιά μας στο Θεό και του ζητάμε να μας βοηθήσει
Πρέπει επίσης να προσφέρουμε ότι θυσία μπορούμε.
Αυτό είναι ένας καθαρισμός του εαυτού μας, τον οποίο βεβαίως τον δέχεται ο Κύριος.
Όποια κι αν είναι η ελεημοσύνη μας (οικονομική, υλική, εργασίας, κ.λ.π.)
Πρέπει να είναι πραγματικά μια θυσία, και όχι απλά από το πλεόνασμά μας.

Πέμπτη 26 Απριλίου 2012

Μέγιστες και ενάρετες δυνάμεις

Η υπομονή
Η εγκράτεια
Η ανεξικακία
Η σωφροσύνη
Η εγκαρτέρηση
Και οι παρόμοιες μέγιστες και ενάρετες δυνάμεις
Μας δόθηκαν από το Θεό και είναι αντίθετες
Και αντιστέκονται
Και μας βοηθούν στις αντίστοιχες προς αυτές κακίες.
Αν γυμνάζουμε αυτές τις δυνάμεις
Και τις έχουμε πάντοτε πρόχειρες
Τότε νομίζουμε ότι δεν μας συμβαίνει πια τίποτε δύσκολο ή θλιβερό ή αβάσταχτο
Γιατί σκεφτόμαστε ότι όλα είναι ανθρώπινα και τα νικούν οι αρετές που έχουμε.
Αυτά δεν τα έχουν υπόψη τους οι ανόητοι άνθρωποι.
Ούτε σκέφτονται ότι τα πάντα γίνονται σωστά και όπως πρέπει για το συμφέρον μας
Για να λάμψουν οι αρετές μας και να στεφανωθούμε από το Θεό.

Πως αξιοποιούμε τα χαρίσματά μας;

Σημασία δεν έχει το τι αλλά το πως.
Σε τελική ανάλυση αυτό που προσδιορίζει
Κυρίως την αξία των χαρισμάτων μας
Δεν είναι αυτά καθαυτά τα χαρίσματα
Αλλά ο τρόπος και ο σκοπός
Για τον οποίο τα χρησιμοποιούμε.
Υπάρχει χάρισμα που το χρησιμοποιεί κανείς για τον Θεό
Και τους αδελφούς του ή αποκλειστικά για τον εαυτό του.
Το κάθε χάρισμα λοιπόν που το αξιοποιούμε για τη δόξα του Θεού
Ακόμη κι αν φαίνεται στα μάτια των ανθρώπων μικρό
Ακόμη κι αν δεν εντυπωσιάζει
Δεν είναι μικρό.
Είναι μεγάλο
Διότι μπορεί να μας ανοίξει τους ουρανούς
Και να οδηγήσει στη σωτηρία και εμάς και πολλούς άλλους γύρω μας.
Θα αλλάξει η ζωή μας.
Ας προσπαθήσουμε συνεπώς να ανιχνεύσουμε μέσα μας
Και να βρούμε ποια χαρίσματα έδωσε ο Θεός σε μας προσωπικά.
Αν αυτά αρχίσουμε να τα καλλιεργούμε με τον καλύτερο τρόπο
Τότε θα αλλάξει η ζωή μας.
Αξιοποιώντας ιδιαιτέρως τα συγκεκριμένα χαρίσματα, που μας έδωσε ο Θεός
Θα δούμε θαυμαστές αλλοιώσεις του Θεού στη ζωή μας
Θα γίνουμε καινούργιοι άνθρωποι, πνευματικοί, χαριτωμένοι.
Και δοξολογητικά θα ευχαριστούμε τον Κύριο για όλα όσα μας χάρισε
Για όσα γνωρίζουμε και για όσα δε γνωρίζουμε ακόμη.
Ας κάνουμε επομένως ένα νέο ξεκίνημα.
Και οι καρποί θα είναι πλούσιοι και θαυμαστοί.

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Εσπερινός της Αγάπης στο Βατοπαίδι




Στιγμιότυπα από τον Εσπερινό της Αγάπης στο Βατοπαίδι.
Το Ευαγγέλιο απαγγέλθηκε σε δεκατρείς γλώσσες.
Η Χορωδία των Πατέρων της Μονής το έψαλε στην ομηρική διάλεκτο.

Μας αδίκησε ο Θεός;

Όχι βέβαια.
Ο Θεός δεν αδίκησε κανένα.
Σε όλους έδωσε χαρίσματα "κατά το μέτρον της δωρεάς".
Σύμφωνα δηλαδή με το μέτρο της σοφίας
Και της δικαίας κρίσης του
Γνωρίζοντας προαιωνίως τον καθένα μας
Τον χαρακτήρα μας
Τις διαθέσεις μας
Και την αγάπη μας προς Αυτόν.
Κανείς δεν συγκεντρώνει στο πρόσωπό του όλα τα χαρίσματα.
Άλλοι έχουν άλλα χαρίσματα, και άλλοι άλλα.
Πρέπει επομένως ο καθένας μας να μένει ευχαριστημένος
Με τα πολλά και ιδιαίτερα προσωπικά του χαρίσματα
Χωρίς να αισθάνεται ότι μειονεκτεί απέναντι στους αδελφούς του.
Δυστυχώς όμως εμείς επειδή έχουμε άγνοια τού εαυτού μας
Θέλουμε διαρκώς κάτι ανώτερο, κάτι περισσότερο.
Να χαιρόμαστε ταπεινά για τα χαρίσματα που έχουμε.
Είναι τραγικό να μας έχει χαρίσει ο Θεός τόσα πολλά χαρίσματα
Κι εμείς αντί να χαιρόμαστε γι΄ αυτά, να βασανιζόμαστε
Και να γογγύζουμε για τα άλλα που δεν έχουμε
Και να ποθούμε διαρκώς κάτι άλλο
Κάτι μεγαλύτερο
Μένοντας ανικανοποίητοι, αξιολύπητοι, άδειοι.
Έτσι όμως υποφέρουμε και δυσκολεύουμε και τους άλλους.
Η ζήλεια μπορεί να μας καταστρέψει.
Υπάρχουν άνθρωποι πού αδίκησαν τον εαυτό τους
Κατέστρεψαν την οικογένειά τους και την εργασία τους
Επειδή είχαν κυριευθεί από το πάθος της ζήλειας.
Ενώ άλλοι, που δεν είχαν εξωτερικά εντυπωσιακά χαρίσματα
Προόδευσαν πολύ περισσότερο από κάποιους ικανούς και σπουδαίους
Δημιούργησαν πολύ καλύτερες οικογένειες
Και είχαν ασυγκρίτως ανώτερες επιτυχίες στα παιδιά τους και στις εργασίες τους
Επειδή ακριβώς είχαν ταπείνωση.
Να ποθούμε τα πνευματικά χαρίσματα.
Ο απόστολος Παύλος μας συνιστά να επιδιώκουμε τα χαρίσματα
Όχι τα μείζονα, αλλά τα "κρείττονα", τα ωφελιμότερα.
Να επιδιώκουμε δηλαδή την αγάπη, την πίστη, την αγιότητα.
Αυτά τα ανώτερα και ωφελιμότερα χαρίσματα ο Θεός τα δίνει σε όλους μας.
Και αυτά πρέπει να αξιοποιήσουμε περισσότερο.
Διαφορετικά χωρίς τα κρείττονα χαρίσματα
Χωρίς την αγάπη, για παράδειγμα, γινόμαστε "χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον".
Εάν δεν έχουμε αγάπη, γράφει ο καθηγητής Παναγιώτης Τρεμπέλας
Δε θα μας σώσουν οι διάφορες ικανότητες που έχουμε.
Η αγάπη επιβάλλει να επιζητούμε τα χαρίσματα που ωφελούν τους άλλους
Και όχι εκείνα που διεγείρουν το θαυμασμό των άλλων για μας.

Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Οδοιπορικό στο Περιβόλι της Παναγίας μας




Ο βαθμός της ελευθερίας μας είναι ανάλογος του βαθμού της ενώσεώς μας με το Θεό

Δεν υπάρχει ελεύθερος άνθρωπος κανένας
Παρά μόνο αυτός που ζει κοντά στο Χριστό.
Αυτός είναι υπεράνω κάθε συμφοράς.
Αν ο ίδιος δε θέλει να αδικήσει τον εαυτό του
Οι άλλοι ποτέ δεν έχουν τη δύναμη να τον βλάψουν
Μένει απρόσβλητος.
Δεν τον βασανίζουν τα οικονομικά προβλήματα.
Γιατί ξέρει πως «τίποτα δε φέραμε στον κόσμο αυτό.
Κι είναι φανερό ότι
Ούτε και να πάρουμε κάτι μαζί μας φεύγοντας θα μπορέσουμε.
Δεν τον τρώει η επιθυμία για δόξες και τιμές.
Γιατί έμαθε πως "το δικό μας πολίτευμα είναι στον ουρανό".
Δεν τον στενοχωρεί να τον βρίσουν ούτε τον εξοργίζει αν τον χτυπήσουν.
Για τον χριστιανό υπάρχει μία και μόνη συμφορά
Να μην κάνει το Θέλημα του Θεού.
Άλλο τίποτα δε θεωρεί  συμφορά
Ούτε την απώλεια των χρημάτων
Ούτε τους μεγαλύτερους κινδύνους.
Κι αυτό που όλοι το τρέμουν
Το να φύγει απ’ αυτό τον κόσμο και να πάει στον άλλο
Εκείνος το θεωρεί πιο ευχάριστο απ’ τη ζωή.
Ο (συνειδητός) χριστιανός είναι σαν τον άνθρωπο
Που ανέβηκε σε ψηλό βράχο της θάλασσας
Και παρατηρεί όσους είναι μες στο νερό και προσπαθούν να σωθούν σ΄ ένα ναυάγιο.
Βλέπει άλλους να σκεπάζονται από τα κύματα
Άλλους να πέφτουν σε υφάλους
Άλλους να τους παγιδεύει το ρεύμα και να τους πηγαίνει όπου αυτό θέλει.
Βλέπει άλλους να χάνονται μες στο βυθό, κι άλλους, στην επιφάνεια
Πάνω σε μια σανίδα ή ένα κομμάτι του πλοίου, να κάνουν τα χέρια τους βάρκα και πηδάλιο.
Και βλέπει άλλους να επιπλέουν νεκροί.
Σαν κι αυτόν που βρίσκεται στον ψηλό βράχο
Έτσι κι ο άνθρωπος που στρατεύτηκε με το Χριστό
Βγαίνει μέσα από την ταραχή του βίου και των κυμάτων
Και κάθεται σε τόπο ασφαλή και υψηλό.
Γιατί τι είναι πιο ασφαλές και πιο υψηλό από το να έχει κανείς μια μόνη φροντίδα
Πως να αρέσει στο Θεό.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Με το παράδειγμα αυτό, ο Άγιος θέλει να δώσει έμφαση στην πνευματική ασφάλεια
Που έχει ο συνειδητός χριστιανός
Σε σχέση με τον "χλιαρό" χριστιανό που με τις επιλογές του θέτει σε κίνδυνο τη σωτηρία του.
Δεν υπονοεί σε καμία περίπτωση ότι ο χριστιανός μόνο με την ιδιότητά του
Εξασφαλίζει τη σωτηρία του
Και επομένως δε χρειάζεται να αγωνιστεί.

Μητροπολίτης  Γερμανός Παρασκευόπουλος
Απ΄ το βιβλίο "Μικρή φιλοκαλία της καρδιάς"

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Καυχώμαι για την πίστη μου

Εάν δε  θελήσω και να καυχηθώ
Δε θα είμαι ανόητος
Γιατί θα πω την αλήθεια.
Ώστε εκείνος που λέει την αλήθεια
Όταν το απαιτούν οι περιστάσεις, δεν είναι ανόητος.
"Ας ελπίζει ο πιστός στον Κύριο
Τώρα και στον αιώνα τον άπαντα".
Εδώ ο Ψαλμωδός εννοεί, ότι στα θέματα της πίστεως
Και όταν ακόμη δεν υπάρχει λόγος
Πρέπει κανείς συνεχώς να καυχιέται για την πίστη του στον Θεό
Διαφορετικά θα κριθεί ως προδότης.
Ναι, αδελφοί μου
Να καυχηθούμε για την πίστη μας και για τον Χριστό μας
Που σταυρώθηκε για τη σωτηρία μας.
Να καυχόμαστε για τον Θεό μας, που είναι γεμάτος αγάπη
Και την σκορπίζει σε όλο τον κόσμο
Και την δείχνει σε κάθε άνθρωπο χωριστά.
Να καυχόμαστε για τα αγαθά που μας περιμένουν στην άλλη
Την πραγματική δηλαδή ζωή.

Από σένα εξαρτάται τι θα διαλέξεις

Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος.
Αυτή είναι η θρησκεία μας.
Εκεί πρέπει να πάμε.
Τι είναι Παράδεισος;
Ο Χριστός είναι.
Από δω αρχίζει ο Παράδεισος.
Είναι ακριβώς το ίδιο όσοι εδώ στη γη ζουν τον  Χριστό
Ζουν τον Παράδεισο.
Έτσι είναι που σας το λέγω.
Είναι σωστό, αληθινό  αυτό, πιστέψτε με!
Έργο μας είναι να προσπαθούμε να βρούμε ένα τρόπο
Να μπούμε  μέσα στο φως του Χριστού.
Δεν είναι να κάνει κανείς τα τυπικά.
Η ουσία είναι να  είμαστε μαζί με τον Χριστό.
Να ξυπνήσει η ψυχή και ν΄ αγαπήσει τον Χριστό, να  γίνει Αγία.
Να επιδοθεί στο Θείο έρωτα.
Έτσι θα μας αγαπήσει κι Εκείνος.
Θα είναι τότε η χαρά αναφαίρετη.
Αυτό θέλει πιο πολύ ο Χριστός...
Να μας γεμίζει από χαρά
Διότι είναι η πηγή της χαράς.
Αυτή η  χαρά είναι δώρο του Χριστού.
Μέσα σ΄ αυτή τη χαρά θα γνωρίσουμε τον Χριστό.
Δεν  μπορούμε να Τον γνωρίσουμε... αν Εκείνος δεν μας γνωρίσει.
Ζωή είναι ο Χριστός.
Η αγάπη είναι η ζωή του Χριστού.
Ή θα είσαι στη ζωή ή στο θάνατο.
Από σένα εξαρτάται να διαλέξεις.

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Ένα θαύμα στο Ιερό σπήλαιο αποκαλύψεως της Πάτμου

Την φωτογραφία μου την έστειλε ένας φίλος από την Κω.
Πρόκειται για μία φωτογραφία που έχει τραβήξει
Στις  20 Αυγούστου.
Στο σπήλαιο της αποκαλύψεως της Πάτμου
Όπως μου διηγήθηκε ο κ. Ιωάννης Πλαστουργός
Άναψε ένα κερί και η ευχή που έκανε μέσα του
Ήταν να σωθεί η Ελλάδα μας
Από τα νύχια των αρπακτικών που την λυμαίνονται
Και από τους προδότες που την ξεπουλάνε κάθε μέρα που περνά
Και επίσης  να αποκτήσει ξανά την περηφάνια
Και τη θέση που της αξίζει στον κόσμο!
Τελειώνοντας θέλησε να να φωτογραφίσει το χώρο
Και δείτε τι αποκαλύφθηκε
Μια ολοστρόγγυλη φωτεινή λευκή σφαίρα!
Την φωτογραφία την έδειξε σε ένα φίλο του φωτογράφο
Και του είπε ότι είναι αδύνατον να είναι αντανάκλαση από το φλας μέσα στο σπήλαιο!
Ο ίδιος αλλά και εγώ προσωπικά πιστεύω ότι πρόκειται για θαύμα.
Ο Κύριος κάτι θέλει να μας πει!

Παρασκευή 20 Απριλίου 2012

Το Άγιον Όρος είναι το Όρος του Θεού

Τόπος αντιθέσεων.
Ηρεμία, γαλήνη από τη μια.
Εγρήγορση και προσευχή από την άλλη.
Μέσα στο ευσεβές αυτό περιβάλλον
Καταλαβαίνεις το αληθινό νόημα της ζωής
Και της αθανασίας.
Κατά τον Ψαλμωδό
Τόπος της ειρήνης θεωρείται πάντα ο Θεός.
Όταν στρέψουμε το πρόσωπό μας στον Θεό
Όλα ηρεμούν
Και όταν το αποστρέψουμε, όλα ταράσσονται.
Όσο ψηλότερα ανεβαίνει κανείς
Τόσο, όπως μας λένε οι επιστήμονες, η βαρύτητα αδυνατίζει
Τόσο λιγότερο αισθάνεται κανείς την έλξη της γης
Τόσο χαλαρώνουν οι δεσμοί μαζί της
Τόσο πιο εύκολα μπορεί να αποχωρισθεί από την απαιτητική και διεκδικητική παρουσία της.
Τόσο πιο ανάλαφρος γίνεται.
Το Άγιον Όρος είναι ο κατ' εξοχήν τόπος στην Ορθοδοξία
Όπου ο μοναχισμός για χίλια και πλέον χρόνια βιούται στην πλέον απόλυτη μορφή του.
Ίσως να είναι το κατεξοχήν κομμάτι της ορθόδοξης ζωής
Που υπογραμμίζει την καθολικότητα και οικουμενικότητα της Εκκλησίας.
Ο χώρος και ο χρόνος αποκτούν άλλη διάσταση και προοπτική.
Η σχέση με τα γήινα, τα εφήμερα, τα φθαρτά είναι εντελώς συμβατική.
Έννοιες όπως χρήμα, ιδιοκτησία
Περιουσία
Επένδυση
Διασκέδαση
Ανταγωνισμός
Συμφέρον, εκφυλίζονται σε εντελώς δευτερεύοντες όρους.
Η καθημερινή αγρυπνία
Η απουσία της γυναικείας παρηγοριάς έστω και ως εικόνος
Η δεδομένη υπακοή
Η χωρίς προσωπικές επιλογές ζωή
Υπογραμμίζουν την φυσικότητα της υπέρ φύσιν καταστάσεως.
Στο Όρος αναδεικνύεται το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσεως.
Ο τόπος λειτουργεί ως εργαστήριο θεώσεως.

Όρος του Θεού όρος πίον όρος τετυρωμένον όρος πίον
Ίνα τι υπολαμβάνετε όρη τετυρωμένα το όρος ο ευδόκησεν ο Θεός κατοικείν εν αυτώ
Και γαρ ο Κύριος κατασκηνώσει εις τέλος.

Πηγή: http://athosmount.blogspot.com/

Πέμπτη 19 Απριλίου 2012

2012 το τέλος του κόσμου;

Το Χόλιγουντ
Αλλά και διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι προφήτες
Αποφάσισαν ότι ο κόσμος μας
Θα πάψει να υπάρχει το 2012.
Με αφορμή την ύπαρξη ενός απόκρυφου ημερολογίου
Το οποίο είχαν ετοιμάσει οι Μάγιας
Μια χαμένη φυλή της Κεντρικής Αμερικής
Στο οποίο προφητεύεται
Ότι ο ήλιος θα βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας
Και ότι όλοι οι πλανήτες θα βρίσκονται σε συζυγία στον ουρανό
Διάφοροι τύποι, με άφθονη φαντασία
Διατυπώνουν σενάρια καταστροφής.
Λένε ότι θα αναπτυχθούν δυνάμεις
Που θα προκαλέσουν κύματα θερμότητας
Τα οποία με τη σειρά τους θα μετακινήσουν το φλοιό της γης
Και θα προκληθούν σεισμοί, τσουνάμια, κατακλυσμοί
Με αποτέλεσμα η γη να καταστραφεί ή να γεννηθεί ένας καινούριος κόσμος
Στον οποίο θα συμμετάσχουν όσοι μπορέσουν να ανεβούν σε μοντέρνες κιβωτούς.
Άλλοι πάλι προφητεύουν την εμφάνιση ενός σουπερνόβα
Το οποίο θα πέσει στη γη, με αποτέλεσμα να καταστραφεί η επιφάνειά της.
Άλλοι πάλι, προφητεύουν φαινόμενα της Αποκάλυψης του Ιωάννη
Τον ερχομό του Αντίχριστου και το τέλος του κόσμου το 2019.
Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς;
Σε ότι αφορά την χριστιανική μας πίστη ο Χριστός ξεκάθαρα είπε στους μαθητές Του
Και σε όλους εμάς ότι την ημέρα και την ώρα της Δευτέρας Παρουσίας
Δεν την γνωρίζει κανείς
Ούτε οι Άγγελοι, πόσο μάλλον ο μοναχός Μάξιμος
Και οι διάφοροι Νοστράδαμοι
(Δες στην Καινή Διαθήκη, ευαγγέλιο του Ματθαίου, κεφάλαιο 24, στίχος 36).
Η επιστήμη θεωρεί ότι είναι αστειότητες τα περί της συζυγίας των πλανητών το 2012
Ή τα περί υπάρξεως ημερολογίου των Μάγιας.
Βέβαια, αυτοί που προωθούν τέτοιες θεωρίες, θησαυρίζουν από τους αφελείς.
Κατακλυσμός στον κόσμο έγινε σύμφωνα με την πίστη μας
Μία φορά, στα χρόνια του Νώε στην παλαιά Διαθήκη.
Από κει και πέρα ο Θεός έδωσε υπόσχεση στον άνθρωπο
Ότι ουδέποτε θα καταστρέψει τον κόσμο.
Γι΄ αυτό οι παραγωγοί του Χόλυγουντ στην ταινία τους 2012
Στην ουσία στήνουν ένα παραμύθι
Χρησιμοποιώντας την ιστορία της Παλαιάς Διαθήκης
Χωρίς όμως Θεό, πίστη και αλήθεια.
Ο κόσμος κατακλύσθηκε κάποτε εξαιτίας της αμαρτίας των ανθρώπων.
Στην ταινία του Χόλυγουντ ο κόσμος κατακλύζεται εξαιτίας συμπαντικών φαινομένων.
Θεός δεν υπάρχει.
Ακόμη και το Βατικανό καταστρέφεται
Μαζί με το άγαλμα του Χριστού στο Ρίο ντε Τζανέιρο.
Στην Παλαιά Διαθήκη σώθηκε ο δίκαιος και ακέραιος άνθρωπος.
Στο νέο κατακλυσμό σώζονται όσοι έχουν εξουσία
Και όσοι έχουν 1 δισεκατομμύριο δολάρια για να αγοράσουν θέση στην κιβωτό.
Στην Παλαιά Διαθήκη σώζονται τα ζώα.
Στο 2012 σώζονται επιπλέον
Τα μεγάλα επιτεύγματα του ανθρώπινου πολιτισμού (οι επιστήμες και οι πίνακες ζωγραφικής).
Και βέβαια, το σκυλάκι της βασίλισσας της Αγγλίας!
Τι καταλαβαίνει κανείς βλέποντας την ταινία;
Ότι οι εικόνες της πίστης περί του τέλους του κόσμου πουλάνε.
Μπορεί το Χόλυγουντ και ο μοντέρνος πολιτισμός μας να περιφρονούν την πίστη
Να ζούνε άθρησκα και άθεα Και αυτό να κηρύττουν στον κόσμο
Ωστόσο, δε λένε ΟΧΙ να βγάλουν μερικά εκατομμύρια δολάρια
Αξιοποιώντας την εσχατολογία της πίστης
Το γεγονός δηλαδή ότι κάποτε, όταν ο Θεός κρίνει ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου
Ο κόσμος θα αλλάξει, θα γίνει καινούριος.
Θα διαγραφεί από τη ζωή ο θάνατος, το κακό και η αμαρτία και οι άνθρωποι θα αναστηθούν
Θα προσλάβουν πάλι τα σώματά τους
Και θα ζήσουν είτε μαζί με το Θεό είτε μακριά από Αυτόν
Σε μία μορφή ύπαρξης που έχει ως πρότυπό της το Αναστημένο Σώμα του Χριστού
Χωρίς υλικές ανάγκες
Αλλά με γνώμονα την αγάπη και την κοινωνία με το Θεό και τον πλησίον.
Το Χόλυγουντ όμως ξεκάθαρα λέει ότι δεν υπάρχει Θεός, ούτε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία.
Τα πάντα θα είναι και πάλι ανθρωποκεντρικά.
Θα ξεκινήσει μία νέα ζωή στην Αφρική στο ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας
Για αυτούς που είναι ικανοί να επιβιώσουν
Χάρις στην δύναμη, την εξουσία, το χρήμα ή την ευφυΐα τους.
Όσοι ελπίζουν στο Θεό (όπως οι ιερείς και ο Ιταλός πρωθυπουργός)
Ή έχουν τη διάθεση να είναι κοντά στο λαό τους (όπως ο Αμερικανός Πρόεδρος)
Δεν μπορούν να πάρουν μέρος στον καινούριο επί γης κόσμο
Τον οποίο τώρα θα δημιουργήσει ο άνθρωπος.
Εμείς όμως πιστεύουμε στο Θεό.
Και μέσα από τη ζωή των Αγίων μας καταλαβαίνουμε
Ότι ο νέος κόσμος δεν θα έρθει με τους κατακλυσμούς και τις οικολογικές καταστροφές
Αλλά με την ένταξή μας στην Κιβωτό που είναι η Εκκλησία.
Με την αγάπη για όλους, τη θυσία, την προσφορά.
Την παραίτηση από το συμφέρον, τα πάθη, την κακία.
Και η Κιβωτός της Εκκλησίας μας διασώζει
Στον κατακλυσμό του κακού, του ανταγωνισμού, της βίας, του άγχους, της αμαρτίας.
Και μας ανοίγει, μέσα από τη σχέση με το Χριστό, τον δρόμο για τον αληθινό Παράδεισο.
Κι όταν θα έρθει η ώρα, ο Χριστός θα αναστήσει όλους όσους έφυγαν από τη ζωή
Για να γευθούμε ολοκληρωτικά, ως πρόσωπα με ψυχή και σώμα
Τη χαρά της ασταμάτητης κοινωνίας μαζί Του.

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Να ακολουθήσουμε τον Χριστό

Η πίστη στο Θεό
Δεν είναι ένα συναίσθημα
Αλλά τρόπος ζωής.
Ο Κύριος μας είπε:
Όποιος θέλει να με ακολουθήσει
Ας απαρνηθεί τον εαυτό του
Ας σηκώσει τον σταυρό του
Κι ύστερα ας με ακολουθήσει.
Αυτά τα λόγια σημαίνουν
Ότι όποιος θέλει να είναι γνήσιος μαθητής του Χριστού
Θα πρέπει πρώτα να απαρνηθεί τον αμαρτωλό εαυτό του
Να απαρνηθεί τα εγωιστικά θελήματά του
Και να σηκώσει τον σταυρό του πνευματικού αγώνος
Δηλαδή της ταπεινώσεως και της μετανοίας.
Ο σύγχρονος άνθρωπος θέλει μια ασύδοτη ζωή.
Νομίζει ότι ο νόμος του Θεού τον περιορίζει.
Και υποδουλώνει την ψυχή του στην φθορά των αμαρτωλών παθών.
Γι΄ αυτό και σήμερα βλέπουμε ανθρώπους με οικονομική και κοινωνική επιφάνεια
Αλλά δυστυχισμένους ψυχικά.
Τρέχουν οι άνθρωποι στους ψυχολόγους να λύσουν τα προβλήματά τους.
Αλλά αγνοούν ότι μόνον ο Χριστός μπορεί να τους ελευθερώσει
Και να τους χαρίσει ελπίδα και παρηγορία.
Ηρωική, λοιπόν, απόφαση χρειάζεται
Να απαρνηθούμε ότι μας υποδουλώνει και ευτελίζει την ζωή μας
Και να ακολουθήσουμε τον Σωτήρα μας Χριστό.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2012

Μάθε ν΄αγαπάς


Η ευλογία του πόνου

"Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλειπες;"
Θεέ μου, γιατί μου το έκανες αυτό;
Τι σου έκανα;
Δεν είμαι ο Υιός σου;
Το ίδιο ακριβώς ερώτημα με το δικό μου
Και έμεινε και αυτό αναπάντητο.
Έμεινε αναπάντητο στα φαινόμενα.
Τα γεγονότα όμως φανέρωσαν την απάντηση.
Λέγει ο Μέγας Βασίλειος
Ότι ο πόνος κάνει τον άνθρωπο ευαίσθητο
Ώστε μοιάζει με το μάτι που δεν ανέχεται ούτε το φτερό.
Και η πιο τρυφερή κίνηση αυξάνει τον πόνο του πονεμένου.
Και η πιο διακριτική αναλογία δεν αντέχεται.
Ο λόγος που εκφέρεται ως λογικό επιχείρημα ενοχλεί αβάσταχτα.
Μόνο το δάκρυ,η κοινωνία της απορίας,η σιωπή,η εσωτερική προσευχή
Θα μπορούσαν να ανακουφίσουν τον πόνο
Να φωτίσουν το σκοτάδι ή να γεννήσουν μια μικρή ελπίδα.
Ο πόνος γεννά αλήθεια, συμπόνια, κοινωνία
Ο πόνος δεν ξυπνάει μόνο εμάς
Αλλά γεννάει και την αγάπη στους γύρω μας.
Προσπαθούν να μπουν στη θέση μας.
Αγωνίζονται στον καιρό της ασφάλειάς τους
Να μοιρασθούν τα πιο ανεπιθύμητα γι΄ αυτούς δικά μας αισθήματα.
Και το κάνουν.
Ο πόνος γεννά την υπομονή μας
Ταυτόχρονα όμως γεννά και τον εξ αγάπης σύνδεσμο με τους αδελφούς μας.
Ο πόνος γεννά την αλήθεια.
Η συμπόνια των άλλων τη φυτεύει στη δική μας καρδιά.
Εκεί διακριτικά κρύβεται και η απάντηση.
Έτσι γεννιέται στην καρδιά η παρηγοριά
Της οποίας η γλύκα και η ανακούφιση είναι πολύ εντονότερες ως εμπειρίες
Από το βάρος του πόνου.
Η απάντηση γεννιέται μέσα μας

Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Αξίωσε με Κύριε να μην ξεχαστώ

Να θυμόμαστε πάντα
Με προσμονή και φόβο Θεού
Για να προετοιμαστούμε για το ταξίδι μας
Το τελικό, το αιώνιο και λυτρωτικό.
Να είμαστε προετοιμασμένοι
Γιατί μετά θα είναι αργά.
Αξίωσε με Κύριε να μην ξεχαστώ...
Είναι ανάξιο το θυμητικό μου
Και μεγάλη η λαχτάρα μου.
Αμήν

Από έναν κόσμο σαν κι αυτόν τι να κρατήσω;

Μας τυραννά το ερώτημα της εκκοσμίκευσης.
Φοβόμαστε να έχουμε άποψη για τον κόσμο
Γιατί νομίζουμε ότι η πνευματικότητα
Η Βασιλεία των ουρανών
Η προσευχή
Η άσκηση είναι δρόμοι
Που σε βγάζουν από τον κόσμο.
Όμως αυτοί οι τρόποι σε βγάζουν από την αμαρτία.
Σε κάνουν να καταλαβαίνεις πόσο σε αγαπά ο Θεός
Ελαφρώνουν τα βαρίδια
Που δεν σε αφήνουν να βρεις νόημα στη ζωή σου.
Να καταλάβεις τι αξίζει πραγματικά και τι όχι.
Ναι, ο κόσμος ζει σα να μην πέρασε ο Χριστός.
Όχι όμως όλος ο κόσμος.
Δεν είναι όλα του κόσμου άσχημα.
Άλλωστε στον κόσμο ζούμε.
Την τεχνολογία, την γνώση, την επιστήμη, τα αγαθά του κόσμου χρησιμοποιούμε.
Η Εκκλησία δεν θα πάψει να δίνει αυτό που ο κόσμος στερείται.
Το νόημα και την προοπτική.
Την νίκη κατά του θανάτου.
Την Ανάσταση και την Αγάπη.
Αυτό που είναι ο Χριστός.
Κι έχοντας τον Χριστό, μπορείς για όλα να μιλήσεις.
Να πετάξεις σαν την μέλισσα
Και να πάρεις ό,τι μπορεί να σε βοηθήσει για να συμβάλεις στο να γίνει το μέλι πιο νόστιμο.
Και η Εκκλησία είναι η κυψέλη που μεταμορφώνει την γύρη του κόσμου σε μέλι
Μαζί με το Χριστό, τους Αγίους και όλους εμάς
Σήμερα, τα παιδιά μας αύριο, όλους όσους πιστεύουν και θα πιστεύουν.

π.Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Δευτέρα 16 Απριλίου 2012

Ο Σταυρός του Κυρίου

Τότε που η κτίση σκοτίστηκε
Το καταπέτασμα του ναού σκίστηκε
Για αν αποδειχθεί πως ήταν Θεός και άνθρωπος
Δια του Σταυρού ο Κύριος έφερε
Τη συμφιλίωση του ανθρώπου με τον Ουράνιο Πατέρα.
Γιατί ο διάβολος, εξαπατώντας τους πρωτοπλάστους
Είχε χωρίσει το ανθρώπινο γένος από τον Θεό.
Με την έλευση του Χριστού όμως
Ο πονηρός έχασε την ελευθερία που είχε πρώτα
Κι έχει μόνο περιορισμένες δυνατότητες.
Ο Σταυρός του Κυρίου
Είναι τρόπαιο νίκης κατά του διαβόλου
Πανίσχυρο όπλο κατά των πειρασμών.
Ο αόρατος και αιώνιος εχθρός των πιστών, φοβόταν ακόμη και τον θάνατο του Ιησού.
Γιατί πεθαίνοντας ο Κύριος Υψωμένος στον Σταυρό
Διώχνει το διάβολο
Ενώ το αίμα και το ύδωρ της πλευράς του νέου Αδάμ, πλένει τη γη
Φέρνοντας τη λύτρωση και την κάθαρση του ανθρωπίνου γένους.
Γι΄ αυτό και το ιερό τούτο σύμβολο, σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη της Κρονστάνδης
Ακόμα και η σκιά του μόνο προκαλεί τρόμο στους δαίμονες
Αφού ο Σταυρός είναι η σκέπη του Εσταυρωμένου, είναι το σημείο του Χριστού.
Τις μάχες μας με το διάβολο, μόνο με τη δύναμη που πηγάζει
Από τη Σταυρική Του θυσία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε.
Η Ύψιστη Θεϊκή Του αγάπη, που θέλει τη σωτηρία των βροτών ανθρώπων
Τον οδήγησε στο μαρτύριο, σταυρώνοντας μαζί τις αμαρτίες και τα πάθη μας.
Η Ανάσταση το μόνο γεγονός στα Ευαγγέλια
Που μπορεί να γίνει μέρος της προσωπικής μας εμπειρίας
Πηγάζει από τον Σταυρό
Και καθρεφτίζει την αιωνιότητα
Που δεν είναι απλά μια πλούσια και όμορφη ζωή
Είναι ο ίδιος ο Θεός.
Είναι μια διαφορετική οντολογική και ουσιαστική διάσταση
Στην οποία μοιραζόμαστε την ίδια την ζωή του Θεού
Γινόμαστε μέτοχοι των ουρανίων αγαθών ή όπως λέει και ο Απόστολος Πέτρος
"Κοινωνοί θείας φύσεως".
Ολόκληρο το μυστήριο της σωτηρίας και της λύτρωσης του ανθρώπινου γένους
Βρίσκεται κρυμμένο στον Σταυρό του Χριστού.
Αν ο Κύριος απλά πέθαινε
Θα σήμαινε ότι το ανθρώπινο μίσος είναι ισχυρότερο από τη Θεϊκή Αγάπη.
Δεν σωζόμαστε επειδή πέθανε με σκληρό και βασανιστικό τρόπο.
Ο θάνατος του Χριστού, έχει μια ποιότητα
Και μια βαρύτητα που ανήκει μόνο σ’ Αυτόν κι είναι μοναδικός
Επειδή ο Θεάνθρωπος Κύριος πέθανε ενώ μπορούσε να μην πεθάνει.
Δεν είναι λοιπόν, μόνο η Ανάσταση Του το απίστευτο θαύμα
Αλλά και ο θάνατος Του.

Πάσχα στο Άγιον Όρος


Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Οι θησαυροί του Αναστάντος Κυρίου

Όσοι άνθρωποι δέχθηκαν τον αναστάντα Κύριο
Και Τον πίστευσαν ως Υιό του Θεού
Αξιώθηκαν από τον Κύριο
Να γίνουν κατά χάριν υιοί Του Θεού
Υιοί της Αναστάσεως.
Ο Άγιος ευαγγελιστής Ιωάννης μάλιστα μας διαβεβαιώνει:
Εμείς είδαμε τη θεϊκή δόξα του Αναστάντος Κυρίου
Χορτάσαμε να βλέπουμε με τα μάτια μας
Την υπέρλαμπρη θεοπρεπή δόξα του
Την οποία φανέρωσε με τα θαύματά του
Τη διδασκαλία του και την αναμάρτητη ζωή του.
Και ήταν θεϊκή δόξα, που είχε ως μονάκριβος Υιός του Θεού.
Και από τον ανεξάντλητο πλούτο της τελειότητος
Και των δωρεών του εμείς όλοι δεχθήκαμε "χάριν ἀντί χάριτος"
Αλλεπάλληλες τις δωρεές της Χάριτός του.
Αλλά κι εμείς από τον ανεξάντλητο πλούτο του δεχθήκαμε τους θησαυρούς των θεϊκών δώρων
Διότι ο Αναστάς Ιησούς έχει από τη φύση του στον τέλειο βαθμό όλα τα αγαθά
Όλες τις αρετές
Όλες τις τελειότητες
Όλες τις ωραιότητες.
Είναι φως εκ φωτός, η πηγή όλων των αγαθών.
Και μέσα στην άπειρη αγάπη του δεν κρατά για τον εαυτό του τα θεϊκά πλούτη του
Αλλά μας τα δωρίζει.
Ότι καλό έχουμε, δικό του είναι.
Από τον ανεξάντλητο πλούτο της τελειότητός του δεχόμαστε ακατάπαυστα τις δωρεές του.
Όπως το ένα κύμα ακολουθεί το άλλο από το βάθος του ωκεανού
Έτσι ο Χριστός μας μεταγγίζει ότι υψηλό μπορούμε να ποθήσουμε ή να σκεφθούμε
Και ακόμη περισσότερο.
Και τι σημαίνει αυτό πρακτικά στη ζωή μας;
Σημαίνει ότι ο αναστημένος Κύριος είναι το παν για μας.
Μην ψάχνουμε αλλού παραδείσους
Μην ψάχνουμε στην κοιλάδα των δακρύων χαρά
Μην ζητούμε από ταραγμένους ανθρώπους ειρήνη
Μη ζητιανεύουμε από σκληροκάρδιους ανθρώπους αγάπη
Μη λαχταρούμε ζωή από έναν κόσμο που αργοπεθαίνει.
Να καταλάβουμε ότι όλα αυτά τα υψηλά και ωραία, που μπορεί να επιθυμήσει ο άνθρωπος
Μόνο ο Αναστάς Κύριος μπορεί να μας τα δώσει
Τίποτε άλλο δεν μπορεί να χορτάσει την ψυχή μας παρά μόνο ο Χριστός
Και ότι η εν Χριστώ αναστημένη ζωή είναι η μόνη ζωή για την οποία αξίζει να ζούμε.
Γι΄ αυτό ας αντιπροσφέρουμε στον αναστάντα Κύριο την καρδιά μας ολόκληρη.
Μια καρδιά δεκτική των δωρεών της Αναστάσεώς του.
Ας Του προσφέρουμε τη θέλησή μας και ας αφεθούμε στη Χάρη του.
Πεινασμένοι και διψασμένοι για τη νέα Αναστημένη εν Χριστώ ζωή
Ας ζητήσουμε τη δική του γλυκύτητα και τέρψη.
Και ας ζούμε ως τέκνα του φωτός και της Αναστάσεως.

Χριστός ανέστη!

Τι δεν είναι Πάσχα

Πάσχα δεν είναι το αρνί
Δεν είναι το κόκκινο αυγό
Δεν είναι το τσουρέκι
Δεν είναι η λαμπάδα
Δεν είναι τα καινούρια ρούχα
Δεν είναι η παρουσία μας στην Εκκλησία
Δέκα λεπτά πριν το "Χριστός Ανέστη"
Και ένα λεπτό μετά.
Πάσχα δεν είναι η λατρεία του φαγητού
Το πανηγύρι, ο χορός και το ποτό.
Πάσχα δεν είναι οι σούβλες στο δρόμο
Δεν είναι η ανταλλαγή ευχών
Δεν είναι η επιστροφή στο χωριό.
Ή, τουλάχιστον, δεν είναι μόνο αυτά.
Πάσχα είναι πάνω απ’ όλα η γεύση της Βασιλείας του Θεού
Η φωνή του Ουρανού που έρχεται μέσα μας
Όταν μεταλαμβάνουμε στην Θεία Λειτουργία.
Τότε η ψυχή μας, έστω και για λίγο
Μεταμορφώνεται
Ηρεμεί
Νιώθει κάτι
Από την συγγνώμη και την αγάπη που ανατέλλει μέσα από τον Τάφο.
Τότε, νιώθουμε πως μ΄ όλο τον κόσμο είμαστε αδέλφια
Γιατί μετέχουμε του κοινού ποτηριού της Ζωής.
Πάσχα είναι η αλλαγή της ζωής μας
Η ανάσταση μας από τα πάθη και τις κακίες που μας δέρνουν.
Δεν αξίζει να λέμε ότι ήρθε το Πάσχα κι εμείς δεν είμαστε συμφιλιωμένοι
Με το Θεό
Το συνάνθρωπο
Το γείτονα
Τον εαυτό μας
Ότι δεν νιώθουμε πιο ελεύθεροι από τα δεσμά της κακίας και του θανάτου.
Πάσχα άλλωστε είναι η συντριβή του έσχατου εχθρού της ανθρώπινης φύσης
Που είναι ο θάνατος:
"Θανάτω θάνατον πατήσας"…
Πάσχα είναι η αφορμή για ενότητα, ενότητα μεταξύ των λαών και των κοινωνιών.
Δεν γίνεται να λέμε ότι γιορτάζουμε την Ανάσταση
Και ο πόλεμος και η διχόνοια κυριαρχεί στις ψυχές μας.
Δεν γίνεται να λέμε ότι πιστεύουμε στα μηνύματα του Χριστού
Και να επικαλούμαστε αυτή την ιδιότητα μας
Και να συντρίβουμε λαούς, υπολήψεις, συνειδήσεις, συνανθρώπους, πλησίον, αδελφούς μας.
Δεν γίνεται να κάνουμε Πάσχα με κακία για τους άλλους
Όποιοι κι αν είναι αυτοί, ότι κι αν μας έχουν κάνει!

Πηγή: http://www.pentapostagma.gr/

Χριστός ανέστη!

Ανάσταση στο χωριό μου


Το φως νίκησε το σκοτάδι

Χριστός ανέστη!
Πάσχα σήμερα, Κυρίου Πάσχα!
Και στη Θεία λειτουργία
Αναγιγνώσκεται το θαυμάσιο προοίμιο
Του κατά Ιωάννη ιερού Ευαγγελίου
Όπου ο θεόπτης Ιωάννης
Μέσα σε λίγες γραμμές μας παρουσιάζει
Μεγάλα μυστήρια της Πίστεώς μας.
Διακηρύττει ότι ο Ιησούς Χριστός
Δεν είναι μόνο άνθρωπος
Αλλά είναι ο ίδιος ο Θεός
Ο προαιώνιος Υιός και Λόγος του Θεού.
Αυτός ως τέλειος Θεός υπήρχε πάντοτε ενωμένος με τον Θεό Πατέρα.
Και είναι ο δημιουργός όλης της κτίσεως
Είναι η πηγή της ζωής
Και το πνευματικό φως που σκορπίζει
Τη λάμψη του στους ανθρώπους.
Για να γνωρίσουν λοιπόν οι άνθρωποι το φως
Έδωσε τη μαρτυρία του ο απεσταλμένος του Θεού Ιωάννης ο Πρόδρομος
Ώστε με το κήρυγμά του να πιστεύσουν οι άνθρωποι στον Ιησού Χριστό
Που είναι το τέλειο φως, που φωτίζει κάθε άνθρωπο.
Γι΄ αυτό και ο Λόγος σάρξ εγένετο".
Ο Θεός ήλθε από τον ουρανό και έγινε άνθρωπος.
Όμως οι σκοτισμένοι από την αμαρτία άνθρωποι
Δεν Τον αναγνώρισαν ως δημιουργό τους.
Οι Ιουδαίοι μάλιστα Τον αρνήθηκαν σαν να ήταν ξένος και εχθρός τους.
Και Τον πολέμησαν με μίσος φοβερό.
Τον οδήγησαν στον θάνατο.
Ποιον;
Τον ευεργέτη τους
Τον αρχηγό της ζωής
Το φως το αληθινό.
Αλλά "η σκοτία αυτό ου κατέλαβε".
Το σκοτάδι δεν μπόρεσε να κυριαρχήσει επάνω στο φως, στον Ιησού Χριστό.
Διότι ο Χριστός αναστήθηκε!
Δεν ήταν δυνατόν να κρατηθεί μέσα στην εξουσία της φθοράς ο αρχηγός της ζωής.
Όταν κατέβηκε ο ζωοδότης Κύριος μέσα στο βασίλειο του θανάτου
Τότε "τον Άδην ενέκρωσε τη αστραπή της θεότητος".
Στα κατασκότεινα δεσμωτήρια των ψυχών το φως το αληθινό διέλυσε το σκοτάδι.
Ο Θεάνθρωπος Κύριος νίκησε ολοκληρωτικά τον τύραννο των σκλαβωμένων ψυχών
Ο οποίος δεν μπόρεσε να Τον κρατήσει και Τον έβγαλε από τα σπλάχνα του
Και μαζί του άφησε ελεύθερους τους νεκρούς που κρατούσε φυλακισμένους.
Ο Χριστός κατήργησε τον θάνατο και τον εξουσιαστή του θανάτου, τον διάβολο.
Αναστήθηκε
Και φανέρωσε θριαμβευτικά σ΄ όλη την ανθρωπότητα
Ότι αυτός είναι ο νικητής του θανάτου, της φθοράς και του διαβόλου
Ο αιώνιος κυρίαρχος και παντοδύναμος Θεός
Το Α και Ω
Η αρχή και το τέλος
Το αιώνιο Φως.
Αυτός είναι η πηγή της ζωής και της αθανασίας.
Η δική του Ανάσταση έγινε ο πρόδρομος της δικής μας αναστάσεως στην αληθινή ζωή.
Και μας καλεί να Τον ακολουθήσουμε σε μία νέα αναστημένη ζωή
Για να μας οδηγήσει κι εμάς από τον θάνατο στη ζωή
Από το σκοτάδι στο αιώνιο φως
Από τη δουλεία στην ελευθερία
Από τη γη στον ουρανό
Από την εξορία στον ουράνιο θρόνο.

Σάββατο 14 Απριλίου 2012

Χριστός Ανέστη!

Η φιλανθρωπία του Θεού κάνει το θαύμα




Την ψυχωφελή πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν
Την Αγίαν Εβδομάδα του πάθους σου αιτούμεν κατιδείν
Φιλάνθρωπε, του δοξάσαι εν αυτή τα μεγαλεία σου
Και την άφατον δι ημάς οικονομίαν σου

Με τις ασκήσεις της Μεγάλης Σαρακοστής
Αποκτούμε αυτοσυνειδησία
Νιώθουμε την ανεπάρκεια και θνητότητά μας
Βιώνουμε στην ύπαρξή μας την τραγωδία
Του πόσο απαραίτητη μας είναι η αυτοσυντήρησή μας
Που εντούτοις μας μεταγγίζει τη φθορά και το θάνατο.
Έτσι, απογοητευμένοι από τα αδιέξοδα της φύσεώς μας
Λαχταρούμε να έρθει ο Κύριος στη θανατική κατάστασή μας
Να δώσει τη σωτήρια μάχη του για μας
Και να μας βγάλει από το φαύλο κύκλο της φθαρτότητάς μας.
Η φιλανθρωπία του Θεού κάνει το θαύμα
Να συμμετέχουν πραγματικά οι πιστοί στα γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδος
Που είναι η ανείπωτη θεία οικονομία του Χριστού για τη σωτηρία τους.
Κατανοούμε με όλη την ύπαρξή μας την απέραντη αγάπη του Κυρίου
Που ανέχεται όλη την ανθρώπινη αθλιότητα
Μόνο και μόνο για να βρεθεί στην κατάστασή μας
Και να την ανακαινίσει με την παρουσία Του.
Η απέραντη αυτή αγάπη του Χριστού προς την ανθρώπινη ύπαρξη
Που τον κάνει να δεχθεί, αθάνατος Θεός αυτός
Την ανθρώπινη θανατική μοίρα, κατασυγκινεί την ύπαρξή μας
Κεντρίζει τα φίλτρα μας, ματώνει την καρδιά μας.
Μας μεταδίδει θαυματουργικά τα σπλάγχνα του.
Αλλοιώνει τη φύση μας. Μας μπολιάζει την αγάπη Του.
Ευαισθητοποιεί το χαρακτήρα μας.
Μας κάνει να αγαπάμε
Όπως αγαπά Αυτός…

Δ. Ματσκίδης  Θεολόγος

Τολμήσας εισήλθε προς Πιλάτον και ητήσατο το σώμα του Ιησού

Ο Μέγας Διδάσκαλος είναι πια νεκρός.
Ο φόβος των Ιουδαίων βρίσκεται
Σφραγισμένος μέσα σ΄ ένα τάφο.
Όμως, οι συνειδήσεις τόσο ταράχθηκαν
Από το τέλμα τους με τα λόγια Εκείνου
Που και νεκρό ακόμη τον φοβούνται.
Το Όνομά Του προκαλεί την απέχθεια και το μίσος.
Η ατμόσφαιρα είναι ικανά ηλεκτρισμένη
Που κανείς δημόσια δεν μπορεί χωρίς κίνδυνο να μιλά γι΄ Αυτόν.
Από εκείνους που στάθηκαν θαυμαστές του Ιησού
Διακρίνονται δυο κατηγορίες.
Εκείνοι που φανερά τον ακολουθούσαν
Και εκείνοι που για τον φόβο των Ιουδαίων
Έμειναν κρυφοί Μαθητές Του.
Κανείς δεν μπορεί να καυχηθεί ότι είναι τολμηρός.
Αν μέσα σου ορκίζεσαι ότι αγαπάς τον Ιησού
Και είσαι έτοιμος να πεθάνεις γι΄ Αυτόν
Ο Απόστολος Πέτρος και οι άλλοι Δέκα Μαθητές σε διαψεύδουν.
Αν πάλι, μέσα σου αισθάνεσαι βεβαιότητες πίστεως και αγάπης
Έρχονται στιγμές που στέκεσαι πιο πάνω από τα γεγονότα.
Κι αυτό το δείχνουν ο Νικόδημος, ο Ιωσήφ και οι Μυροφόρες Γυναίκες.
Η προσέγγιση του νου και της καρδιάς στο Θεό απαιτεί τόλμη.
Ο νους έχει τους δισταγμούς του, η καρδιά τους λόγους της…
Η τόλμη είναι θεϊκό δώρο που δίνεται στους ταπεινούς.
"Ουχ ότι ικανοί εσμεν αφ’ εαυτών,… αλλ΄ η ικανότης ημών εκ του Θεού".
Το κήρυγμα του Χριστού θέλει τόλμη.
Ακόμη και η βίωση η χριστιανική απαιτεί τόλμη.
Ο κόσμος δεν είναι έτοιμος και πρόθυμος να αποδεχτεί το Ευαγγέλιο
Γι΄ αυτό και αντιτίθεται.
Η φυσική κατάσταση του Χριστιανού είναι ο κίνδυνος.
Πότε όμως δεν θα πρέπει να λογαριάζεται.
Τρεις κινδύνους έχει ν’ αντιμετωπίσει:
Τους ανθρώπους
Τη ζωή
Και τις αντίθεες πνευματικές δυνάμεις.
Η τόλμη που του δίνει ο Χριστός
Θα του χαρίσει την περιφανέστερη νίκη.

Περιφορά Επιταφίου στην Νέα Μανωλάδα


Παρασκευή 13 Απριλίου 2012

Ο Εσταυρωμένος “εν πόνω”

 Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου
Νέας Μανωλάδος 13/4/2012
Μεγάλη Παρασκευή.
Ημέρα του πόνου και της οδύνης
Του Θεανθρώπου Κυρίου και Θεού
Και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.
Ο προφήτης του Θεού αιώνες πριν
Τον ατενίζει καρφωμένο στο ξύλο της ατιμίας να οδυνάται.
Αυτός, λέει, φέρει επάνω του
Το βαρύ φορτίο των αμαρτιών μας.
Εμείς νομίσαμε, πλανώμενοι
Ότι Αυτός πονεί και υποφέρει τα τραύματα
Τις πληγές και τις ταπεινώσεις
Ως χτύπημα και τιμωρία από το Θεό για τις δικές του αμαρτίες.
Όμως Αυτός πληγώθηκε και εξουθενώθηκε
Για χάρη της δικής μας σωτηρίας.
Στις πληγές του βρήκαμε εμείς τη θεραπεία μας.
Γι΄ αυτό βρίσκεται "εν πόνω".
Πόνος σωματικός.
Πολλές και επώδυνες είναι οι πληγές
Και οι κακώσεις που υφίσταται στο πανάγιό Του σώμα.
Οι άνδρες που κρατούσαν και φύλαγαν καλά τον Ιησού
Τον εμπαίζουν και Τον δέρνουν.
Μερικοί Τον φτύνουν και του σκεπάζουν γύρω το πρόσωπο
Για να μη βλέπει και Τον κολαφίζουν.
"Οι στρατιώται περιτιθέασιν αυτώ πλέξαντες ακάνθινον στέφανον"
Και χτυπάνε "αυτού την κεφάλην καλάμω".
"Δέροντες", "έτυπτον", "παίσας".
Τρεις λέξεις που περιγράφουν τη βιαιότητα του τραυματισμού και του αφόρητου πόνου.
Ακολουθεί ο ακάνθινος στέφανος
Η φραγγέλωση με τα συνεχή χτυπήματα του Αγίου σώματός του.
Και το αποκορύφωμα του πόνου του:
Τα διάτρητα Άγια χέρια και Πανάχραντα πόδια του από τα καρφιά του σταυρού
Με το Άγιο σώμα του να βρίσκεται τεντωμένο πάνω στο ξύλο!
Παραμορφωμένος από τα τραύματα και τις κακώσεις
Καθίσταται αντικείμενο αποστροφής και περιφρόνησης.
"Το είδος αυτού άτιμον και εκλείπον παρά πάντας τους υιούς των ανθρώπων…
Απέστραπται το πρόσωπον αυτού, ητιμάσθη και ουκ ελογίσθη".
Ο Εσταυρωμένος βρίσκεται "εν πόνω", ενώ είναι αθώος.
Το να υφίσταται κάποιος ή κάποιοι τις συνέπειες για τυχόν παρανομίες τους
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι δικαιολογημένο.
"Άξια γαρ ων έπραξε απολαμβάνει".
Όμως ο Εσταυρωμένος είναι αθώος.
Οδηγείται στο σταυρό ως κακοποιός
Ενώ ο δικαστής του, ο Πιλάτος, αλλά και οι ίδιοι οι διώκτες του
Δεν κατόρθωσαν να επισημάνουν κάτι παράνομο
Που να είχε διαπράξει εναντίον του Θεού και των ανθρώπων.
Ο Ουράνιος Πατέρας του επαναπαύεται τελείως σ’ Αυτόν.
Είναι ο απεσταλμένος του, τον Οποίο εξέλεξε, ο αγαπητός του και μονάκριβός του
Στον Οποίο ευαρεστείται η ψυχή του.
Είναι αθώος απέναντι της πολιτικής εξουσίας.
Δίδαξε και προέτρεψε να αποδίδουν οι πολίτες "τα Καίσαρος Καίσαρι".
Ουδέποτε διατάραξε τη δημόσια τάξη.
Δε φιλονίκησε ούτε έβγαλε παράφορες κραυγές
Ούτε άκουσε κανείς τη φωνή του στις δημόσιες πλατείες
Όπως συμβαίνει με τους δημαγωγούς που ξεσηκώνουν το λαό
Σε θορυβώδεις διαμαρτυρίες και συλλαλητήρια για σκοπούς ιδιοτελείς.
Ως προς την αναστροφή του με τους ανθρώπους
Όχι μόνο δεν έπραξε κάτι το κακό στο λαό και στα επί μέρους πρόσωπα
Αλλά  "διήλθεν ευεργετών και ιώμενος πάντας".
Ο Εσταυρωμένος βρίσκεται "εν πόνω"
Με σύντροφο την εγκατάλειψη των φίλων και το αδίστακτο μίσος των εχθρών του.
Ο φλογερός μαθητής του, ο Πέτρος
Που προ ολίγου Τον διαβεβαίωνε ότι θα παραμείνει κοντά του
Και αν ακόμη όλοι Τον εγκαταλείψουν
Τώρα Τον αρνείται.
Ο άλλος μαθητής, ο Ιούδας
"Απελθών συνελάλησε τοις αρχιερεύσι και γραμματεύσι και στρατηγοίς
Το πως αυτόν παραδώ αυτοίς".
Οι υπόλοιποι μαθητές την ώρα της σύλληψής του στη Γεθσημανή έφυγαν.
Και ο λαός που τόσο είχε ευεργετηθεί
Τον αποκηρύττει ενώπιον του Πιλάτου:
"Ουκ έχομεν βασιλέα ει μη Καίσαρα".
Τραγικές όντως στιγμές πόνου και οδύνης του Κυρίου.
"Ο λαός ειστήκει θεωρών
Οι άρχοντες εξεμυκτήριζον
Οι στρατιώται ενέπαιζον
Και ο ληστής εβλασφήμει".
Κορύφωση του πόνου του η εγκατάλειψή του από τον ουράνιο Πατέρα του.
Ο Θεός Πατέρας άφησε ώστε ο Χριστός, που δε γνώρισε αμαρτία
Να κατακριθεί ως αμαρτωλός.
Ως εκπρόσωπος της ανθρωπότητας έχει επωμισθεί
Όλες τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων όλων των εποχών.

Πολλές φορές και η δική μας ζωή ξεδιπλώνεται με σύντροφο τον καθημερινό πόνο.
Πόνος από τα τραύματα που μας προξενεί η πολυειδής αμαρτία.
Πόνος από χρόνιες ασθένειες
Από θάνατο προσφιλών μας προσώπων
Που ενίοτε αφαρπάζονται ξαφνικά από ανάμεσά μας.
Πόνος από αδικίες, συκοφαντίες και κατατρεγμούς
Ενώ προσπαθούμε να ασκούμε
"Απρόσκοπον συνείδησιν προς τον Θεόν και τους ανθρώπους διά παντός".
Πόνος αβάσταχτος από τη μοναξιά.
Ας θυμόμαστε ιδιαίτερα στις ώρες αυτές
Τον Εσταυρωμένο Κύριο και Θεό και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό.
Καθώς θα Τον ατενίζουμε τη Μεγάλη Παρασκευή
Σταυρωμένο
Πληγωμένο
Μωλωπισμένο και καταματωμένο
Ενώ είναι αθώος
Να προβάλλεται στο μέσο του Ναού
Με σύντροφο τη μοναξιά και την εγκατάλειψη
Από όλους και από αυτόν τον ουράνιο Πατέρα του
Μαζί με την ευγνώμονα ευχαριστία μας
Ας Τον ικετεύσουμε θερμά να μας στηρίζει στις δύσκολες ώρες του πόνου και της οδύνης μας.
Είναι φιλάνθρωπος και μας συμπαθεί.
Θα μας βοηθάει στον αγώνα μας κατά της αμαρτίας.
Θα επεμβαίνει για να μας παρηγορεί.
Και ας αναφωνεί η ψυχή μας:
Δόξα τη μακροθυμία σου, Κύριε, δόξα σοι.

Πηγή: http://www.xfd.gr/

Και εσταύρωσαν Αυτόν

Μεγάλη Παρασκευή!
Σταύρωση!
Το μεγαλύτερο έγκλημα της Ιστορίας.
Ο άνθρωπος σταυρώνει το Θεό του
Αφού προηγουμένως τον γελοιοποίησε.
"Ίδε ο Άνθρωπος".
Ο άνθρωπος ο ξεπεσμένος
Όπως τον κατάντησε η αμαρτία.
Δείχνοντας ο Πιλάτος τον Ιησού
Έδειχνε στην πραγματικότητα την ξεπεσμένη ανθρωπότητα
Όπως την ανέλαβε ο Θεός Λόγος.
Φτωχέ άνθρωπε!
Η ιστορία του Ιησού
Δείχνει την απύθμενη φτώχεια σου
Μπροστά στον απύθμενο δικό του πλούτο.
Και ο Θεός επιμένει.
Θέλει να σε ανεβάσει.
Θέλει να σου παρουσιάσει το μέγεθος του εγκλήματός σου
Για να φανεί ο πλούτος της δικής του αγαθότητας στη συγχώρηση.
Απ΄ αυτά ακριβώς τα φλογισμένα στο σταυρό χείλη του δόθηκε η άφεση.
Και από την λογχισμένη του πλευρά, βγήκε η "καινή" του ανθρώπου "κτίσις".
Εμείς τον σταυρώσαμε, κι απ΄ τις ωδίνες που του προκαλέσαμε γέννησε τη σωτηρία μας.
Ένας διάσημος ζωγράφος σ΄ ένα πίνακά του
Με θέμα την Αποκαθήλωση του Ιησού
Ανάμεσα στα πρόσωπα που αποκαθηλώνουν το νεκρό σώμα του Κυρίου
Έβαλε και το δικό του.
Όταν ρωτήθηκε, απάντησε
Ότι και αυτός με τον τρόπο της ζωής του
Είχε πολλά καρφιά μπήξει στο Σώμα του Χριστού.
Φτωχή ψυχή!
Ήσουν και συ εκεί όταν σταύρωναν το Χριστό.
Τα μάτια σου τώρα γέμισαν δάκρυα.
Ζήτησες ταπεινά συγγνώμη.
Έλα λοιπόν και συ να νεκρωθείς μαζί με τον Ιησού.
"Απεθάνετε, και η ζωή υμών κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ…
Νεκρώσταε ουν τα μέλη υμών τα επί της γης."
Να νεκρωθώ, Κύριε, στην αμαρτία
Αυτό λαχτάρησε η θεϊκή Σου Καρδιά!
Εξηγόρασας ημάς εκ της κατάρας του νόμου
Τω τιμίω Σου αίματι
Τω Σταυρώ προσηλώθεις
Και τη λόγχη κεντηθείς
Την αθανασίαν επήγασας ανθρώποις
Σωτήρ ημών
Δόξα Σοι.

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου


Σήμερον κρεμάται επί ξύλου
Ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται
Ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται
Ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο
Ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.

Ο τρωγών μου την Σάρκα και πίνων μου το Αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ

Το μάννα έθρεψε τους Εβραίους
Στην έρημο 40 ολόκληρα χρόνια
Αλλά δεν ήταν το μάννα το αληθινό.
Ήταν μόνο το αντίτυπό του.
Όσοι έφαγαν, πέθαναν.
Έπρεπε να έρθει το Μάννα το Αληθιν
Που όσοι θα το τρώνε ποτέ δε θα πεθάνουν.
Αυτό ζήτησαν κι εκείνοι που χόρτασαν ψωμί
Ανάμεσα στο πλήθος των πεντακισχιλίων.
Δεν αναγνώρισαν όμως
Ότι το Αληθινό Ψωμί, "ο Άρτος ο Αληθινός" ήταν μπροστά τους.
"Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος"
Αλλ΄ "εάν τις φάγη εκ τούτου του Άρτου ζήσεται εις τον αιώνα".
Έτσι νομίζουν πολλοί.
Στη συσσώρευση υλικών αγαθών φαντάζονται ότι υπάρχει η ζωή και η ευτυχία.
Μοιάζουν μ΄ εκείνους εκ των πεντακισχιλίων που πλησίασαν τον Κύριο
Και ζήτησαν "την βρώσιν την απολλυμένην".
Και αυτοί είναι οι πολλοί.
Οι λίγοι μόνο, οι Δώδεκα, ο πολύ στενός Κύκλος, κατανόησε τον Ιησού.
Αυτοί μείνανε, σ΄ εκείνο που έλεγε.
Είναι πολύ δύσκολο να διακρίνεις τι έχει ζωή μόνιμη και αιώνια και τι δεν έχει.
Εκείνους που ο Πατήρ έλκυσε προς τον Υιό
Αυτοί μόνοι μπορούν να καταλάβουν που είναι η ζωή.
"Ο τρωγών μου την Σάρκα… εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ".
Σώμα και ψυχή γίνονται κατοικητήριο του Χριστού.
"Χριστοφόροι" και "Θεοφόροι".
"Σύσσωμοι" και "Σύναιμοι".
Πόση άμετρη είναι η Αγάπη Σου, Κύριε!
Πως με αξίωσες, μέλος δικό Σου να γίνω!
Η σκηνή τούτη η ρυπαρή, σκηνή δική Σου να γίνει!
Απορώ και ντρέπομαι τον εαυτό μου!
Που να τον ακουμπήσω, και που ν΄ απλώσω τα μέλη τα δικά Σου;
Βλέπω το φως της χάριτός Σου και από τα βάθη της καρδιάς, ποθώ πολύ
Δοξαστικά πολλά να σ΄ αποδώσω…
Του Δείπνου Σου του μυστικού, σήμερον, Υιέ Θεού, κοινωνόν με παράλαβε
Ου μη γαρ τοις εχθροίς σου το μυστήριον είπω
Ου φίλημά σοι δώσω, καθάπερ ο Ιούδας
Αλλ΄ ως ο ληστής ομολογώ σοι, Μνήσθητι μου, Κύριε
Όταν έλθης εν τη Βασιλεία Σου.

Τετάρτη 11 Απριλίου 2012

Το μυστήριο του Μεγάλου Ευχελαίου




Βρισκόμαστε στο μέσο της Μεγάλης Εβδομάδας.
Το γεγονός που έρχεται η Εκκλησία να μας θυμίσει
Λαμβάνει χώρα δύο ημέρες πριν οδηγηθεί
Ο Ιησούς Χριστός στο Σταυρό.
Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος
Είναι αυτός που εξιστορεί τι έγινε εκείνη την ημέρα:
Ο Ιησούς βρισκόταν στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού.
Εκεί εμφανίστηκε μια γυναίκα
Κρατώντας ένα μπουκαλάκι με ακριβό μύρο.
Ζήτησε συγχώρεση από τον Υιό του Θεού
Επειδή ήταν πόρνη, και έριξε αυτό το μύρο στα μαλλιά Του.
Οι μαθητές του Ιησού, θεώρησαν την πράξη αυτή μεγάλη σπατάλη
Αφού θα μπορούσαν να πουλήσουν το μύρο
Και με τα χρήματα που θα έπαιρναν να βοηθούσαν τους φτωχούς.
Ο Ιησούς παίρνοντας το μέρος της γυναίκας
Επίπληξε τους μαθητές του, λέγοντας τους ότι η γυναίκα αυτή του έκανε καλό
Αφού με αυτό το μύρο τον ετοίμασε για την ταφή.
Τους θύμισε ότι τους φτωχούς θα μπορούν να τους βοηθούν
Καθ΄ όλη την διάρκεια της ζωής τους
Ενώ Εκείνον θα τον έχουν για λίγο ακόμα.
Την συγχώρησε για τις αμαρτίες της και, προφητικά μιλώντας, είπε
Ότι η πράξη της αυτή θα αναφέρεται στο Ευαγγέλιο
Που θα κηρυχθεί σε όλο τον κόσμο, αποτελώντας, αυτή η αναφορά, ένα μνημόσυνο γι’ αυτήν.
Τότε ο Ιούδας έφυγε και πήγε να συναντήσει τους Αρχιερείς.
Τους ρώτησε τι θα του δώσουν για να τους παραδώσει τον Χριστό
Και αυτοί του υποσχέθηκαν τριάντα αργύρια.
Το απόγευμα της Μεγάλης Τετάρτης, στις εκκλησίες μας
Τελείται το Μυστήριο του Μεγάλου Ευχελαίου.
Κατά την διάρκεια του, διαβάζονται επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές.
Ευλογείται έτσι το λάδι με το οποίο ο ιερέας "σταυρώνει" τους πιστούς
Στο μέτωπο, στο πηγούνι, στα μάγουλα και στις παλάμες.
Το Μυστήριο του Ευχελαίου, μπορεί να τελεστεί και εκτός ναού
Όποτε το ζητήσει ένας πιστός από τον Ιερέα της ενορίας του.
Και τότε, όταν τελείται δηλαδή σε κάποιο σπίτι, διαβάζονται επτά Ευαγγέλια και επτά Ευχές.
Το λάδι του Ευχελαίου θεωρείται θεραπευτικό.
Κατά την διάρκεια του μυστηρίου ο Ιερέας ανάβει ένα κερί για κάθε Ευαγγέλιο που διαβάζει.
Αυτό κάνουν και μερικοί πιστοί κατά την διάρκεια του Μεγάλου Ευχελαίου
Στην εκκλησία, την Μεγάλη Τετάρτη.

Οι δύο πόλοι της καρδιάς

Αγάπη – Προδοσία.
Οι δύο πόλοι της καρδιάς.
Ή θα αγαπάς τον Ιησού, ή θα τον προδίδεις.
Τρίτη κατάσταση δεν υπάρχει.
Κανείς δε στάθηκε αδιάφορος μέσα στην Ιστορία
Απέναντι στον Ιησού.
Κάποια οπωσδήποτε στάση θα έχεις πάρει απέναντί Του.
Ή θα του πλένεις τα πόδια με τα μύρα της αγάπης σου
Ή θα τον προδίδεις με την ικανοποίηση του εγωισμού σου.
Αμαρτωλή Γυναίκα – Ιούδας.
Η πρώτη, αμαρτωλή και μακριά απ΄ το Θεό
Φθάνει μέχρι τα πόδια του Ιησού αδειάζοντας
Σ΄ αυτά το αλάβαστρο της καρδιάς της.
Ο δεύτερος, μαθητής και κοντινός του Ιησού
Ανοίγει το χέρι να δεχτεί τα αργύρια της προδοσίας του.
Αδελφή ψυχή, σε ποιο πόλο του συναισθηματικού σου άξονα, στάθηκες;
Ο Λόγος, από αγάπη ντύνεται την ανθρώπινη φύση
Για να μάθει εσένα να ντύνεσαι το ένδυμα του Θεού, την αγάπη.
Ο Θεός είναι Φως.
Ο Θεός είναι Αγάπη.
Η Αγάπη είναι Φως.
Αυτός που αγαπά, είναι Φως.
Στη Βασιλεία του Θεού ένας Νόμος μόνο θα υπάρχει:
Ο Νόμος της Αγάπης.
Ή μάλλον δε θα υπάρχει κανένας Νόμος.
Γιατί ότι γίνεται βίωμα, παύει να υπακούει σε Νόμο.
Τον ξεπερνά.
Αυτός που αγάπησε εδώ στη γη πολύ τον Ιησού
Εκεί θα συναντήσει ολοκάθαρα το αιώνιο πρόσωπο της Σαρκωμένης Αγάπης.
Η ψυχή μου, Κύριε, θέλει πολύ να σε αγαπήσει.
"Ότι ηγάπησε πολύ…".
Τα λόγια σου αυτά με πυρώνουν.
Όσο στον κόσμο αυτόν θα ζω
Θέλω κεράκι ευλαβικό στην άκρη της Αγίας Σου Εικόνας να φωτίζω
Λυώνοντας από δάκρυα αγάπης…
Τον νυμφώνα σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον
Και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ
Λάμπρυνόν μου την στολήν της ψυχής, φωτοδότα
Και σώσον με.

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή...







Το τροπάριο που ψάλλεται το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης
Στις εκκλησίες των ενοριών από τον χορό
Των Πατέρων της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου.


Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή
Την σην αισθομένη θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν
Οδυρομένη, μύρα σοι, προ του ενταφιασμού κομίζει.
Οίμοι!
Λέγουσα, ότι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας
Ζοφώδης τε και ασέληνος έρως της αμαρτίας.
Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων
Ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ
Κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας
Ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.
Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας
Αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις
Ων εν τω παραδείσω Έυα το δειλινόν
Κρότον τοις ωσίν ηχηθείσα, τω φόβω εκρύβη.
Αμαρτιών μου τα πλήθη και κριμάτων σου αβύσσους
Τις εξιχνιάσει, ψυχοσώστα Σωτήρ μου;
Μή με την σην δούλην παρίδης
Ο αμέτρητον έχων το έλεος.

Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ινα μη εισέλθητε εις πειρασμόν

Η σκόνη της ψυχής.
Έτσι ονόμασαν τη ραθυμία
Την αναμελιά εκείνη της ψυχής
Για την πνευματική ζωή και τη σωτηρία.
Και σιγά-σιγά, βουλιάζει στην αφάνεια
Όπως όλα τα αρχαία κτίσματα αυτού του κόσμου.
Το έργο της αναμελιάς έρχεται
Ν΄ αποτελειώσει η άγνοια του Νόμου του Θεού
Από την απουσία της μελέτης
Και κατοπινά, η λησμοσύνη
Για ότι καλό έχει πάρει παλιά η ψυχή.
Και η ψυχή μου, Κύριε, κολόνα σπασμένη
Από το θείο Οικοδόμημα της Εκκλησίας Σου
Θάβεται στο χώμα της ραθυμίας.
Δώσε μου, Μεγάλε Ανιχνευτά των ψυχών
Τη σκαπάνη της θείας εγρηγόρσεως
Για να σου την προσφέρω εύρημα πολύτιμο στην αγάπη Σου.
Ψυχή αθλία!
Επιμένεις ακόμη να βρίσκεσαι στη χώρα της ραθυμίας
Όταν ο Κύριός σου αγωνιά στη Γεσθημανή Του;
Υπνώττεις στην τρυφηλότητα του κόσμου
Όταν Εκείνος αγρυπνεί εκεί για σένα;
Γελάς ξένοιαστα, ενώ Εκείνος μουσκεύει στον ιδρώτα του πόνου;
Νύχτα της ψυχής μου!
Νύχτα μ΄ αξημέρωτα σκοτάδια!
Σε λίγο θ΄ ακουστεί το εγερτήριο σάλπισμα:
"Ιδού ο Νυμφίος έρχεται, εξέρχεσθε εις απάντησιν αυτού".
Θα ψάχνεις για το λυχνάρι των αρετών.
Μα το λάδι του θα είναι τελειωμένο.
Σπασμωδικά θα ζητάς την μετάνοια.
Θα θελήσεις να τρέξεις για πράξεις ελεημοσύνης και αγάπης.
Όμως, η πόρτα του Νυμφώνα θα έχει κλείσει ξοπίσω σου…
Γι΄ αυτό:
"Την ημέρα εκείνην την φοβεράν, εννοούσα ψυχή μου
ΓΡΗΓΟΡΗΣΟΝ, ανάπτουσα λαμπάδα σου
Εν ελαίω φαιδρύνουσα, ου γαρ οίδας πότε, προς σε επελεύσεται, η φωνή η λέγουσα
Ιδού ο Νυμφίος σου.
Βλέπε ουν ψυχή μου, μη νυστάξης και μείνης έξωθεν κρούουσα, ως αι πέντε Παρθένοι
Αλλ΄ αγρύπνως καρτέρησον, ίνα υπαντήσης Χριστώ τω Θεώ, εν ελαίω πίονι
Και δώη σοι τον Νύμφωνα, τον θείον της δόξης αυτού".

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Ιδού, ο Νυμφίος Έρχεται





Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός
Και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα
Ανάξιος δε πάλιν ον ευρήσει ραθυμούντα
Βλέπε ουν, ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθείς
Ίνα μη τω θανάτω παραδοθείς
Και της Bασιλείας έξω κλεισθείς.
Αλλά ανάνηψον κράζουσα:
Άγιος, Άγιος, Άγιος ει ο Θεός ημών
Διά της Θεοτόκου Eλέησον ημάς.

Και ουδέν εύρεν εν αυτή ει μη φύλλα μόνον

Ένα πρωινό, ο Χριστός πείνασε.
Και πλησιάζοντας μια συκιά στο δρόμο
Αναζήτησε σύκα.
Όμως, βρήκε μόνο φύλλα.
Και η καταδίκη της ξηρασίας
Ήρθε να πλήξει το άκαρπο δένδρο.
Και συ αδελφή ψυχή
Μοιάζεις με δέντρο
Μέσα στο περιβόλι της Δημιουργίας του Θεού.
Ήρθε πολλές φορές κοντά σου ο Ουράνιος Περιβολάρης.
Σε πότισε με τη θεία Του Χάρη.
Σε λίπανε με την απέραντη αγάπη Του.
Σε κλάδεψε με την στοργική Του παιδαγωγία.
Και τώρα, πεινασμένος για την σωτηρία σου
Έρχεται να βρει τον "καρπό".
Ψάχνει κάτω από τα φύλλα της τυπολατρίας σου
Μήπως βρει τον καρπό της μετανοίας σου.
Μα τα κλαδιά σου υπερήφανα υψωμένα δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν.
Ξαναψάχνει μήπως λάθεψε.
Αναζητά δάκρυα κατανύξεως!
Ερευνά για σκιρτήματα καρδιάς!
Φτωχή ψυχή!
Τόση ακαρπία!
Και η καταδίκη της αιώνιας ξηρασίας σου σε αναμένει.
"Ω ψυχή μου, της ξηρανθείσης Συκής, δια την ακαρπίαν, το επιτίμιον φοβηθείσα
Καρπούς αξίους της μετανοίας προσάγαγε Χριστώ, τω παρέχοντί σοι το μέγα έλεος".

Κυριακή 8 Απριλίου 2012

Αν κατανοήσουμε, μπορεί να ακολουθήσουμε, αν ακολουθήσουμε, σίγουρα θα σωθούμε.



Η στιγμή που περιμένουν οι μοναχοί κάθε χρόνο, σχεδόν έφτασε!
Όλη τους η ζωή
Όλες τους οι προσευχές
Όλες τους οι σκέψεις
Όλες τους οι πράξεις
Έχουν σαν απώτερο σκοπό την Ανάσταση.
Την Ανάσταση του Κυρίου μας, αλλά και την προσωπική του καθενός.
Η Ορθόδοξη πίστη μας είναι στηριγμένη πάνω σε αυτό το γεγονός.
Την Μεγάλη Εβδομάδα
Οι μοναχοί, καλούνται να συμπάσχουν με το Κύριο μας (σε ανθρώπινα μέτρα).
Η νηστεία, εντείνεται
Η προσευχή αυξάνεται
Οι Λειτουργίες, συνεχείς
Όλες οι εργασίες του μοναστηριού (πλην της φιλοξενίας) αναστέλλονται
Με ένα μοναδικό σκοπό:
100% αφοσίωση στον Κύριο μας και Πατέρα μας.
Πρέπει να τιμήσουμε τη Θυσία Του
Να κατανοήσουμε το λόγο που ήρθε στη γη.
Αν κατανοήσουμε, μπορεί να ακολουθήσουμε.
Αν ακολουθήσουμε, σίγουρα θα σωθούμε.

Κυριακή των Βαΐων

Σήμερα, την ημέρα των Βαΐων
Στεκόμαστε με δέος και θαυμασμό
Μπροστά σ΄ αυτό που συνέβη
Στο πως οι Ιουδαίοι δεν μπόρεσαν
Να συναντήσουν τον Χριστό
Γιατί τον συνάντησαν με την φαντασία
Ότι Εκείνος είναι ένας ένδοξος βασιλιάς
Που θα μπορούσε να αναλάβει την εξουσία τώρα
Με κάθε ισχύ να επικρατήσει και να καταρρίψει
Τους αλλόθρησκους, τους Ρωμαίους
Που είχαν κατακτήσει την χώρα τους
Και που θα μπορούσε να επανιδρύσει ένα Βασίλειο
Ένα επί γης βασίλειο του Ισραήλ.
Ξέρουμε ότι Εκείνος δεν ήρθε γι΄ αυτό
Ήρθε για να ιδρύσει ένα Βασίλειο που δεν θα έχει τέλος, ένα βασίλειο αιώνιο
Ένα Βασίλειο που δεν θα είναι ανοιχτό σ’ ένα έθνος, αλλά σε όλα τα έθνη
Ένα βασίλειο που θα βασιζόταν στη ζωή και τον θάνατο του Υιού του Θεού
Που έγινε υιός του ανθρώπου.
Η Μ. Εβδομάδα είναι απ΄ την αρχή ως το τέλος μία περίοδος τρομερής σύγχυσης.
Οι Ιουδαίοι συναντούν τον Χριστό στις πύλες της Ιερουσαλήμ
Επειδή περιμένουν από Εκείνον έναν θριαμβευτή στρατιωτικό ηγέτη
Αλλά Εκείνος θα έρθει για να πλύνει τα πόδια των μαθητών Του
Να δώσει την ζωή Του για τον κόσμο, αλλά όχι για να κατακτήσει με βία και δύναμη.
Κι αυτοί, οι ίδιοι άνθρωποι που Τον πλησίαζαν φωνάζοντας  "Ωσαννά, Υιέ Δαυίδ"
Σε λίγες μέρες θα φωνάξουν "Σταυρωθήτω, σταυρωθήτω"
Επειδή πρόδωσε τις προσδοκίες τους.
Αυτοί προσδοκούσαν έναν επίγειο νικητή και αυτός που βλέπουν είναι ένας νικημένος βασιλιάς.
Τον μισούν για την ματαίωση όλων των ελπίδων τους.
Αυτό δεν είναι τόσο ξένο για μας στις μέρες μας.
Πόσοι είναι εκείνοι που απομακρύνονται με έχθρα από τον Χριστό
Γιατί τους απογοήτευσε στην μία ή στην άλλη ελπίδα τους.
Θυμάμαι μία γυναίκα που ήταν πιστή όλη την ζωή της
Και όταν ο εγγονός της πέθανε (ένα μικρό αγόρι) μου είπε:
Δεν πιστεύω πια στον Θεό, πως μπόρεσε να μου πάρει τον εγγονό μου;
Κι εγώ της είπα:
Άλλα πιστεύατε, ενώ πέθαιναν χιλιάδες, μυριάδες άνθρωποι…
Με κοίταξε και μου είπε:
Μα γιατί έγινε αυτό σε μένα;
Δεν μ’ ενδιαφέρει, αυτά δεν ήταν παιδιά μου.
Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει και σε μας σε μικρότερο βαθμό
Τόσο συχνά που αμφιταλαντευόμαστε στην πίστη μας, στην εμπιστοσύνη προς τον Θεό
Όταν κάτι που περιμένουμε από Εκείνον να κάνει για μας, δεν γίνεται
Όταν Εκείνος δεν γίνεται ο Υπάκουος υπηρέτης μας
Κι όταν προβάλλουμε την επιθυμία μας, Εκείνος δεν λέει "Αμήν"
Και δεν την πραγματοποιεί.
Άρα δεν είμαστε τόσο ξένοι από εκείνους τους ανθρώπους
Που συνάντησαν τον Χριστό στις πύλες της Ιερουσαλήμ
Και μετά στράφηκαν μακριά Του.
Και τώρα, μπαίνουμε στην Μ. Εβδομάδα.
Πως αντικρίζουμε αυτά τα γεγονότα;
Νομίζω πως οφείλουμε να μπούμε στην Μ. Εβδομάδα όχι σαν θεατές
Όχι απλά διαβάζοντας τα σχετικά αποσπάσματα του Ευαγγελίου
Πρέπει να μπούμε σαν να είμαστε μέτοχοι των γεγονότων
Αλήθεια, διαβάζουμε γι΄ αυτά, αλλά θάπρεπε να μπερδευτούμε με το πλήθος
Που περιβάλλει τον Χριστό και να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας:
"Που βρίσκομαι μέσα σ αυτό το πλήθος;
Είμαι ένας απ΄ αυτούς που λένε: "Ωσαννά, Υιέ Δαυίδ";
Είμαι μήπως απ΄ τους περιθωριακούς που κραυγάζουν "Σταύρωσον αυτόν";
Είμαι κάποιος απ’ τους μαθητές που πίστευαν μέχρι την ώρα
Που ο έσχατος κίνδυνος φάνηκε να έρχεται;
Θυμάστε ότι στον κήπο της Γεσθημανή τρεις από τους μαθητές είχαν επιλεγεί
Για να Του συμπαρασταθούν στις ώρες της υπέρτατης αγωνίας Του
Αλλά δεν το έκαναν
Ήταν κουρασμένοι
Είχαν χάσει το θάρρος τους κι αποκοιμήθηκαν.
Τρεις φορές ήρθε σ΄ αυτούς
Τρεις φορές ήταν μακρυά Του.
Δεν συναντάμε τον Χριστό κάτω απ΄ τις ίδιες συνθήκες
Αλλά συναντάμε τόσους ανθρώπους που είναι σε αγωνία
Όχι μόνο γιατί πεθαίνουν σωματικά...
Κι αυτό συμβαίνει σε φίλους, σε συγγενείς, σε ανθρώπους γύρω μας
Που αγωνιούν με τον ένα η τον άλλο τρόπο.
Είμαστε ζωντανοί, γεμάτοι ενδιαφέρον γι΄ αυτούς
Έτοιμοι να τους βοηθήσουμε
Στεκόμαστε δίπλα τους, ή αποκοιμιόμαστε
Που σημαίνει αποσυρόμαστε
Γυρνάμε την πλάτη
Τους αφήνουμε σε αγωνία, στον φόβο, στην αθλιότητά τους;
Και δεν θα μιλήσω για τον Ιούδα
Γιατί κανένας μας δεν έχει πρόθεση να προδώσει τον Χριστό μ΄ αυτό τον τρόπο
Αλλά δεν τον προδίδουμε όταν απομακρυνόμαστε από τις εντολές Του;
Όταν λέει: "Σας δίνω παράδειγμα, ν΄ ακολουθήσετε"..
Κι εμείς κουνάμε τα κεφάλια μας και λέμε:
"Όχι θέλω μόνο ν΄ ακολουθήσω τις επιθυμίες της καρδιάς μου".
Ας σκεφτούμε τον Πέτρο, τον δυνατότερο
Εκείνον που μπορούσε να μιλά εκ μέρους των υπολοίπων
Όταν έφθασε να ριψοκινδυνεύσει τη ζωή του, ή μάλλον όχι την ζωή του
Απλά ν΄ απορριφθεί, γιατί κανείς δεν θέλησε να τον σκοτώσει
Αρνήθηκε τον Χριστό τρεις φορές!
Εμείς τι κάνουμε, όταν έχουμε τέτοια πρόκληση
Όταν κινδυνεύουμε να μας κοροϊδέψουν, να γελοιοποιθούμε
Να μας απομονώσουν φίλοι και γνωστοί που σηκώνουν τους ώμους και λένε:
Α, Χριστιανός;
Και πιστεύεις ότι ο Χριστός είναι Θεός
Πιστεύεις στο Ευαγγέλιό Του
Πιστεύεις ότι θα είναι στο πλάι σου;
Πόσο συχνά…!
Ω, ας μην πούμε: "Δεν είμαι…" αλλά ας πούμε:
Ναι, είναι δόξα μου, κι αν θέλεις να Τον σταυρώσεις
Αν θέλεις να Τον απορρίψεις, απόρριψε κι εμένα επίσης
Επειδή επιλέγω να σταθώ στο πλευρό Του
Είμαι μαθητής Του ακόμα κι αν με απορρίψουν
Ακόμα και αν δεν μου επιτρέψεις να μπω στο σπίτι σου ξανά.
Ας σκεφτούμε το πλήθος στον Γολγοθά.
Υπήρχαν άνθρωποι που ήταν όργανα στην καταδίκη Του, Τον περιγέλασαν
Είχαν πάρει την νίκη τους, τουλάχιστον έτσι νόμιζαν.
Ακόμα υπήρχαν οι στρατιώτες, οι στρατιώτες που Τον Σταύρωσαν
Είχαν σταυρώσει αμέτρητους ακόμα ανθρώπους
Έκαναν την δουλειά τους.
Δεν τους ένοιαζε ποιον σταύρωναν.
Κι ο Χριστός προσευχόταν γι΄ αυτούς: "Συγχώρησε τους Πατέρα, δεν ξέρουν τι κάνουν…"
Δεν σταυρωνόμαστε μεν με φυσικό τρόπο, αλλά λέμε:
Συγχώρησε Πατέρα μου, όλους αυτούς που μας προσβάλλουν, μας απορρίπτουν
Που σκοτώνουν την χαρά και σκοτεινιάζουν τις ζωές μας..
Το κάνουμε;
Όχι δεν το κάνουμε.
Αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας σ΄ αυτούς τους σταυρωτές;
Και έπειτα υπήρχε ένα πλήθος ανθρώπων που κατέκλυσαν την πόλη
Για να δουν έναν άνθρωπο να πεθαίνει
Με μία τρελλή περιέργεια
Που πιέζει τόσους από μας να γινόμαστε περίεργοι
Για όσους υποφέρουν
Για όλους εκείνους που αγωνιούν.
Θα πείτε, δεν συμβαίνει;
Ρωτήστε τον εαυτό σας, πως βλέπετε τηλεόραση
Πόσο παθιασμένα βλέπετε τα όσα τρομερά συμβαίνουν
Στην Σομαλία, στο Σουδάν, στην Βοσνία και όποια άλλη χώρα.
Τα βλέπετε με ραγισμένη καρδιά;
Είναι ότι δεν μπορείτε να υπομείνετε τον τρόμο
Αλλά στρέφεστε στον Θεό με προσευχή
Και δίνετε, δίνετε γενναιόδωρα ότι μπορείτε για να περιοριστεί η πείνα και η μιζέρια;
Έτσι είναι;
Όχι, είμαστε οι ίδιοι που πήγαν στον Γολγοθά για να δουν κάποιον να πεθαίνει.
Περιέργεια, ενδιαφέρον;
Ναι, αλίμονο.
Υπήρχαν ακόμα κι εκείνοι που ήλθαν με την ελπίδα ότι Εκείνος θα πεθάνει
Επειδή όταν Εκείνος πεθάνει στον Σταυρό
Εκείνοι θα ελευθερωθούν από το τρομερό μήνυμα που Εκείνος φέρνει
Ότι οφείλουμε να αγαπάμε τον άλλο
Έτσι που να είμαστε έτοιμοι και να πεθάνουμε γι’ αυτόν.
Αυτό το μήνυμα της σταυρωμένης, θυσιαστικής αγάπης
Θα μπορούσε να καταργηθεί διαπαντός, και για όλους.
Κι αν Εκείνος που το κηρύττει, πεθάνει
Θα αποδειχθεί ότι Εκείνος είναι ένας ψευδοπροφήτης
Ένας ψεύτης.
Κι ακόμα, υπήρχαν κι εκείνοι που ήρθαν με την ελπίδα ότι θα κατέβει από τον Σταυρό
Κι ότι τότε θα μπορούσαν να είναι πιστοί χωρίς ρίσκο
Θα ενωθούν με την "μερίδα" των νικητών.
Δεν τους μοιάζουμε τόσο συχνά;
Κι έπειτα το σημείο που πολύ δύσκολα τολμάμε
Ν΄ αντικρύσουμε την Μητέρα του θυσιαζόμενου Υιού του Θεού
Η μητέρα του Ιησού, σιωπηλή, προσφέροντας τον θάνατό Του
Για την σωτηρία του ανθρώπινου γένους, σιωπηλά, σβήνοντας μαζί Του, ώρα την ώρα
Και ο μαθητής που γνώριζε με τον νεανικό τρόπο, πως ν΄ αγαπά τον Κύριό του
Στεκόμενος με φόβο, κοιτάζοντας τον Κύριό του να πεθαίνει και την Μητέρα ν’ αγωνιά.
Νοιώθουμε έτσι όταν διαβάζουμε το Ευαγγέλιο
Νοιώθουμε την αγωνία στους ανθρώπους γύρω μας;
Ας μπούμε στην Μ. Εβδομάδα με σκοπό όχι να είμαστε θεατές όσων συμβαίνουν
Ας μπερδευτούμε με το πλήθος και σε κάθε βήμα ας ρωτάμε τον εαυτό μας:
Ποιος είμαι μέσα σ΄ αυτό το πλήθος;
Είμαι η Μητέρα;
Είμαι ο μαθητής;
Είμαι ένας από τους σταυρωτές;
Και θα μπορέσουμε να φθάσουμε στην ημέρα της Ανάστασης μαζί μ΄ αυτούς
Για τους οποίους ήταν πραγματικά η ζωή και η ανάσταση
Όταν η απελπισία είχε φύγει
Ήρθε η νέα ελπίδα
Ο Θεός είχε νικήσει.
Αμήν.

Πηγή: http://vatopaidi.wordpress.com/


Σάββατο 7 Απριλίου 2012

Λάζαρος... ο φίλος του Χριστού



Κύριε, η φωνή σου κατέλυσε, του Άδου τα βασίλεια
Και ο λόγος της εξουσίας σου, ήγειρεν εκ τάφου τετραήμερον
Και γέγονεν ο Λάζαρος, της παλιγγενεσίας, προοίμιον σωτήριον.
Πάντα δυνατά σοι Δέσποτα, τω πάντων Βασιλεί
Δώρησαι τοις δούλοις σου, ιλασμόν και το μέγα έλεος.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Θεέ του ελέους και της συγνώμης δέξου το πλήθος των αμαρτιών μου

Μέσα στην ψυχή μου
Βλέπω το μέγεθος της αμαρτωλότητάς μου
Και ταπεινώνομαι μέχρι εδάφους
Και θεωρώ τον εαυτό μου άθλιο και άνάξιο
Για το πλήθος των ευεργεσιών του Θεού
Που προσφέρει σε μένα τον φτωχό δούλο του.
Μέσα μου, η αμαρτωλότητά μου
Με φέρει σε αίσθηση των παθών και αδυναμιών μου
Που δακρύζω, για το πόσο λυπώ τον Κύριο
Με την ραθυμία της ψυχής μου.
Ω! Θεέ μου του ελέους και της συγνώμης
Δέξου το πλήθος των αμαρτιών μου
Που ξεπερνούν τούς κόκκους της άμμου της θαλάσσης
Και Σε ικετεύω μην με αρνηθείς για την άστατη ζωή μου
Αλλά ελέησόν με κατά το πλήθος του ελέους Σου.
Η ζωή μου είναι μικρή, αλλά Σ' αγαπώ μέχρι δακρύων
Και Σε παρακαλώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου
Να με ελεήσεις όπως ελέησες το ληστή και την πόρνη.
Είμαι όλος ακάθαρτος, προσπίπτω με δέος
Στον τίμιο Σταυρό σου, για να με συγχωρήσεις.
Δες, είμαι όλος πόνος στην καρδιά, για τήν αμαρτωλότητα μου
Αλλά δεν παύω να Σε αγαπώ θερμά.
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!
Η ψυχή μου είναι δοσμένη Σε Σένα
Αλλά οι επιθυμίες μου με πολεμούν .
Για να με διώξουν απο Σένα, Κύριε του ελέους.
Τρέχω κοντά Σου, σαν το ελάφι στη πηγή
Για να ξεδιψάσει από τη δροσερή πηγή
Του Ελέους και της Θεϊκής αγάπης Σου.
Κύριε ελέησόν με!
Κύριε ελέησόν με!
Κύριε ελέησόν με!
Μην μου στερήσεις Κύριε την άπειρη ευσπλαχνία Σου!

Πέμπτη 5 Απριλίου 2012

Πλην αγαπάτε τους εχθρούς υμών και αγαθοποιείται…

Μέσα στη ζούγκλα της παγκοσμιοποίησης
Και των οικονομικών θεοτήτων
Μέσα στον άκρατο ατομισμό και την ιδιοτέλεια
Και πέρα απ΄ τις ιδιοτυπίες
Της φιλοσοφίας του Νίτσε περί του υπερανθρώπου
Που τόσο ασπάζεται η "Νέα Εποχή μας"…
Γίνετε χαλί οι αδύνατοι για να πατήσουν πάνω σας οι δυνατοί…
Αλλά και σε αντιδιαστολή με τον προτεινόμενο
Και πολυδιαφημιζόμενο "άνθρωπο κυνηγό"
Στην προτεινόμενη αξία, "ο θάνατός σου η ζωή μου"
Μια "άλλη" πρόταση ζωής
Καταθέτει η Εκκλησία σήμερα στον κόσμο
Καθιστώντας τον κοινωνό στα λόγια του Νυμφίου της.
Μια πρόταση επαναστατική, αείποτε νέα και δυνατά ανθρώπινη:
"Εγώ σας λέγω ν' αγαπάτε τους εχθρούς σας και να τους ευεργετείτε
Χωρίς να ελπίζετε σε κανένα αντάλλαγμα"....
Πρόκειται για την "πρόταση" της χριστιανικής αγάπης
Που είναι γλυκύτερη και πιο δυνατή κι απ' τη ζωή
Που δεν λογαριάζει τίποτε αφού είναι πιο ισχυρή κι απ' αυτόν τον θάνατο.
Πρόκειται για τη μοναδική απάντηση στον κόσμο
Που αυτοφυλακισμένος στη βία και στη λατρεία του μίσους
Γεύεται την απόγνωση, και τον όλεθρο.
Η γη μας, αδελφοί μου, έχει καταντήσει ένα στοιχειωμένο δάσος από σταυρούς και μνήματα.
Ένα δάσος που αντί να μοσχομυρίζει φρεσκάδα, όζει θανατίλα.
Γίνηκε ένας τόπος εξορίας.
Γιατί κι αν μας χαρίστηκε η ζωή όμορφη και γλυκιά, εμείς καταντήσαμε, σαν τ΄ άγρια θηρία
Αφού ανάμεσα μας ανοίξαμε πόλεμο ανελέητο
Αφού ο καθένας μας
"Σαν πεινασμένο κοράκι, τροφή βλέπει στου αδελφού το πτώμα
Κι ας σμίγει το αίμα μας στο ίδιο αυλάκι κι ας βρέχει ο ίδρωτας μας το ίδιο χώμα", κατά τον ποιητή.
Σ' αυτόν τον κόσμο, που ο Άβελ και ο Κάιν ξαναζούν για να ξανασκοτωθούν
Δίχως έλεος κανένα
Σ' αυτόν τον κόσμο ο Χριστός κραυγάζει:
Άνθρωπε αγάπα...
Το να αγαπήσω και αυτόν τον διπλανό μου "ως εαυτόν", αγαπητοί Χριστιανοί
Σημαίνει, ότι νοιώθω τον άλλον και τον αισθάνομαι
Σαν ένα κομμάτι του εαυτού μου
Σαν εμένα τον ίδιο.
Άρα αγάπη δεν σημαίνει να δώσω στον άλλο μια ελεημοσύνη
Για να τον ξεφορτωθώ ή για να καθησυχάσω κάπως την συνείδησή μου.
Σημαίνει ότι πονώ για τον άλλο, και δεν μπορώ να φάγω ευχάριστα, όταν ξέρω ότι ο άλλος πεινά.
Ότι δεν μπορώ να απολαύσω τη θαλπωρή του σπιτιού μου
Όταν γνωρίζω ότι ο άλλος είναι άστεγος.
Ότι δεν μπορώ να κοιμηθώ ήσυχα
Όταν ο άλλος ουρλιάζει στον πόνο.
Αγάπη σημαίνει ανησυχία, φροντίδα, μέριμνα.
Γι' αυτό και δεν μπορεί να αναπτυχθεί στις καρδιές ανθρώπων, που είναι… φιλοτομαριστές.
Αγάπη σημαίνει έξοδο από τον εαυτό μου.
Σημαίνει στοργή για τον άλλον.
Ο διπλανός μας μπορεί πολλές φορές να μην έχει ανάγκη της υλικής βοηθείας μας.
Θέλει όμως την αγάπη μας.
Θέλει το ενδιαφέρον μας.
Θέλει να πεισθεί, ότι τον έχουμε στη καρδιά μας.
Από έλλειψη στοργής πάσχει ο σύγχρονος άνθρωπος, αδελφοί μου.
Έργα ελεημοσύνης γίνονται πολλά.
Ιδρύματα φιλανθρωπικά υπάρχουν άφθονα.
Η κοινωνική πρόνοια, ας πούμε, ότι είναι ανεπτυγμένη.
Η στοργή όμως λείπει τις πιο πολλές φορές.
Και αυτήν ζήτα επίμονα η κουρασμένη εποχή μας.
Ο πονεμένος, η χήρα, το ορφανό, ο απόκληρος της ζωής θέλουν τη στοργή μας.
Η ΑΓΑΠΗ ΘΕΛΕΙ ΚΟΠΟ
Δεν είναι όμως εύκολο πράγμα η χριστιανική αγάπη.
Θέλει κόπο και θυσία.
Θέλει αγωνία για τον άλλο, φροντίδα, ενδιαφέρον, ανησυχία.
Θα τρέξεις, θα χάσεις ώρες από την ανάπαυση σου
Θα θυσιάσεις το χουζούρι σου
Εάν θέλεις να είσαι άνθρωπος αγάπης.
Θα κάνεις πολλές φορές όχι εκείνο που σου αρέσει και σε ευχαριστεί
Αλλ' αυτό που ωφελεί τους άλλους.
Το να σταθείς δίπλα σε κάποιον, που έχει ανάγκη της συντροφιάς σου, θέλει κόπο και θυσία.
Το να καταβάλεις προσπάθεια να φέρεις στο δρόμο του Θεού κάποιον παραστρατημένο
Θέλει πολύ κόπο και αρκετό πνεύμα θυσίας.
Το να ανεχθείς ένα δύστροπο, ένα κακότροπο
Και να φανείς άνθρωπος αγάπης, θέλει αρκετό κόπο και πολλή θυσία.
Το να τρέξεις να εξυπηρέτησης κάποιον, να ανεβοκατεβείς μαζί του σκάλες
Να παρακαλέσεις και να υποχρεωθείς, θέλει ικανό κόπο και θυσία.
Το να προσφέρεις απλόχερα από τα δικά σου, θέλει ιδιαίτερη θυσία.
Κάθε προσφορά απαιτεί κόπο και θυσία.
Και η αγάπη είναι μια συνεχής προσφορά, και πράξη θυσίας.
Η μεγαλύτερη δυστυχία είναι να μην είμεθα χρήσιμοι σε κανέναν
Λέγει ο Ραούλ Φολλερώ.

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).