Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Αρετή η νηστεία, αν όμως...

Αρετή η νηστεία.
Εντολή του Θεού.
Ασκεί στην εγκράτεια και στην αυτοκυριαρχία.
Την νοθεύει όμως και την ψευτίζει
Ποιος την περιορίζει μόνο στην τροφή
Και την αποχωρίζει από την αγάπη.
Δεν τρώει λάδι και τρώει τον λαδά.
Νηστεύει αλλά αντιπαθεί και δεν συγχωρεί.
Οι άνθρωποι αυτοί, μας λέει ο Κύριος
Απέχουσι τον μισθόν αυτών
Και πως είναι δυνατόν να γίνει διαφορετικά;
Αμείβει κανείς και βραβεύει ποτέ το ψεύτικο
Την υποκρισία και τον υποκριτή!

Τα πρώτα όνειρα των εμβρύων

Μετά από σχεδόν επτά μήνες ανάπτυξης μέσα στη μήτρα
Το ανθρώπινο έμβρυο τον περισσότερο καιρό κοιμάται.
Ο εγκέφαλος κάνει κύκλους μπρος-πίσω
Μεταξύ της παραληρηματικής δραστηριότητας
Του ύπνου REM (Rapid Eye Movement)
Και της ήρεμης, ξεκούραστης κατάστασης
Του ύπνου non-REM.
Το αν όμως ο εγκέφαλος των νέων και ανώριμων εμβρύων
Κάνει κύκλους ενώ κοιμάται είτε είναι απλά ανενεργός
Παρέμενε ένα μυστήριο μέχρι σήμερα.
Η μαθηματικός Karin Schwab και η ομάδα της
Που αποτελείται από νευροεπιστήμονες
Στο Πανεπιστήμιο Friedrich Schiller της Γιένα στη Γερμανία
Ανακάλυψαν πως τα πολύ ανώριμα έμβρυα…
Μπορούν να εισέλθουν σε μία ονειρική κατάσταση
Εβδομάδες πριν να εμφανίσουν τα πρώτα σημάδια ύπνου REM.
Η μαθηματική ανάλυση της ομάδας μπορεί να οδηγήσει
Στην καλύτερη κατανόηση του σκοπού του ύπνου.
Επιπλέον, αποτελεί ένα εργαλείο για τη μελέτη του πως αναπτύσσεται ο εγκέφαλος
Και βοηθάει στον προσδιορισμό των ευάλωτων περιόδων της εγκεφαλικής ανάπτυξης
Κατά τις οποίες μία βλάβη θα μπορούσε να οδηγήσει σε ασθένεια στη μετέπειτα ζωή του βρέφους.
Η έρευνα εμφανίζεται σε ένα ειδικό τεύχος του επιστημονικού περιοδικού Chaos
Το οποίο δημοσιεύτηκε από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής (AIP).
Το τεύχος επικεντρώνεται στη μη γραμμική δυναμική των γνωστικών και νευρικών συστημάτων. Θέτει το ερώτημα πως το χάος μπορεί να επηρεάσει συγκεκριμένες εγκεφαλικές περιοχές
Και παρουσιάζει διεπιστημονικές προσεγγίσεις
Σε διάφορα προβλήματα της νευροεπιστήμης συμπεριλαμβανομένου και του ύπνου.
Η απευθείας μέτρηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας του εμβρύου μέσα στη μήτρα
Δεν είναι εφικτή.
Τα όσα γνωρίζουν οι επιστήμονες για τις πρώτες συνήθειές μας στον ύπνο
Προέρχονται κυρίως από την παρατήρηση της κίνησης των ματιών.
Γύρω στον έβδομο μήνα της ανάπτυξης του εμβρύου, παρατηρείται ο πρώτος ύπνος REM.
Ο εγκέφαλος του αναπτυσσόμενου εμβρύου φαίνεται πως κάνει κύκλους κάθε 20 με 40 λεπτά Μεταξύ του ύπνου REM, κατά τον οποίο η εγκεφαλική δραστηριότητα ανταγωνίζεται τη συνείδηση Και του ύπνου non-REM, κατά τον οποίο ο εγκέφαλος ξεκουράζεται.
Οι λειτουργίες αυτών των κύκλων του ύπνου εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο συζήτησης Στους κύκλους των ερευνητών του ύπνου.
Κάποιοι προσπάθησαν να μετρήσουν την εγκεφαλική δραστηριότητα των πρόωρων βρεφών Τοποθετώντας τα σε έναν ηλεκτροεγκεφαλογράφο
Αμέσως μετά την πρόωρη γέννησή τους.
Οι μετρήσεις αυτές, σύμφωνα με την Schwab
Παρουσιάζουν τεχνική δυσκολία και έχουν πολλά λάθη.
Οι νευρολόγοι, λοιπόν, που μελετούν την ανάπτυξη του εμβρυικού εγκεφάλου
Δεν γνωρίζουν εάν οι κύκλοι του ύπνου εμφανίζονται απλά μία μέρα ή αναπτύσσονται
Αργά από άλλες μορφές της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Για να καλυφθεί το κενό της γνώσης, η Schwab μελέτησε πρόβατα.
Το πρόβατο είναι ένα ζώο το οποίο συνήθως κυοφορεί ένα ή δύο έμβρυα παρόμοιου μεγέθους
Και βάρους με τα ανθρώπινα έμβρυα.
Και η εξέλιξη, όμως, της εγκεφαλικής ανάπτυξης είναι παρόμοια
Μεταξύ των προβάτων και του ανθρώπου
Με διάρκεια 280 μέρες στον άνθρωπο και 150 μέρες στα πρόβατα.
Οι ερευνητές κατέγραψαν απευθείας την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου
Ενός εμβρύου προβάτου, ηλικίας 106 ημερών
Κάτι που ποτέ δεν είχε συμβεί στο παρελθόν.
Χρησιμοποιώντας εξεζητημένες μαθηματικές τεχνικές
Η Schwab ανακάλυψε κύκλους στην πολυπολοκότητα της ανώριμης εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Εν αντιθέσει με τα μοντέλα ύπνου στα τελικά στάδια της ανάπτυξης
Οι κύκλοι αυτοί εναλλάσσονται κάθε 5 με 10 λεπτά
Και αλλάζουν με αργούς ρυθμούς καθώς αναπτύσσεται το έμβρυο.
Αν και είναι δύσκολο να φανταστούμε τι εμπειρίες βιώνει το έμβρυο
Κατά τη διάρκεια αυτών των κύκλων
Τα μοντέλα που προέκυψαν ρίχνουν φως στο θέμα του ύπνου.
"Ο ύπνος δεν προκύπτει ξαφνικά όταν ο εγκέφαλος ξεκουράζεται.
Ο ύπνος και οι αλλαγές στην κατάστασή του είναι ενεργές ρυθμισμένες διαδικασίες"
Δηλώνει η Schwab.
Τα ευρήματα συμφωνούν με άλλα δεδομένα
Τα οποία δείχνουν πως τα εγκεφαλικά κύτταρα (νευρώνες)
Που προκαλούν τις καταστάσεις του ύπνου.
Ωριμάζουν πολύ πιο πριν ο υπόλοιπος εγκέφαλος αναπτυχθεί αρκετά
Ώστε να πέσει σε ύπνο REM.
Μία καλύτερη κατανόηση της εγκεφαλικής ανάπτυξης
Θα μπορούσε να δώσει περισσότερα στοιχεία σχετικά με ασθένειες στην μετέπειτα ζωή
Όπως οι νευρολογικές διαταραχές ή το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου.
Η έρευνα θα μπορέσει να ρίξει και αυτή με τη σειρά της φως
Σε θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με το πώς αναπτύσσεται ο εγκέφαλος.
Οι κυκλικές αλλαγές στη δραστηριότητα των νευρώνων, για παράδειγμα
Μπορεί να διεγείρουν τα άλλα νευρικά κύτταρα
Να βρεθούν και να ενωθούν με σκοπό να σχηματίσουν πολύπλοκα δίκτυα στον εγκέφαλο.
Οι εξεζητημένες αναλύσεις της εγκεφαλικής δραστηριότητας
Θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό ευάλωτων φάσεων
Κατά τη διάρκεια της εγκεφαλικής ανάπτυξης.
Άλλες προσεγγίσεις της έρευνας της Schwab
Αποσκοπούν στην εύρεση των επιπτώσεων των περιβαλλοντικών ερεθισμάτων
Όπως ο θόρυβος ή το άγχος, στην ανάπτυξη του εμβρύου
Και κατά πόσο αυτά μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο
Για εμφάνιση ασθενειών στους ενήλικες.

Πηγή: http://vatopaidi.wordpress.com/ 

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012

Ο θυμώδης άνθρωπος


Ο θυμώδης άνθρωπος
Υποφέρει ο ίδιος μεγάλο μαρτύριο
Από πονηρό πνεύμα
Εξαιτίας της υπερηφάνειας του .
Ο υφιστάμενος, όποιος κι αν είναι
Πρέπει να το καταλαβαίνει και να προσεύχεται
Για τον ψυχικά άρρωστο προϊστάμενό του
Και τότε ο Κύριος, βλέποντας την υπομονή του
Θα του δώσει άφεση αμαρτιών και αδιάλειπτη προσευχή.
Είναι μέγα έργον ενώπιον του Θεού
Το να προσεύχεται κανείς γι αυτούς
Που τον αδικούν και τον προσβάλλουν .
Εξαιτίας αυτού θα του δώσει ο Κύριος τη χάρη
Και θα γνωρίσει με το Άγιο Πνεύμα τον Κύριο .
Κι έτσι θα υπομείνει τότε, χάριν του Κυρίου, με χαρά όλες τις θλίψεις
Και θα του δώσει ο Κύριος αγάπη για όλο τον κόσμο
Και θα επιθυμεί ολόψυχα το καλό για όλους
Και θα προσεύχεται για όλους όπως για την ψυχή του.

Σημασια έχει να μοιραζόμαστε Ψυχής Φως...



Μια φορά κι έναν καιρό
Ένα μικρό κεράκι βρισκόταν σε ένα δωμάτιο μαζί με άλλα κεριά
Τα περισσότερα από τα οποία ήταν πολύ μεγαλύτερα και πολύ ομορφότερα από αυτό.
Μερικά ήταν δεμένα με κορδέλες πολύχρωμες, άλλα ήταν πιο απλά, σαν κι αυτό.
Δεν ήξερε τον λόγο που βρισκόταν εκεί και τα άλλα το έκαναν να αισθάνεται μικρό και ασήμαντο.
Όταν έπεσε ο ήλιος και σκοτείνιασε το δωμάτιο είδε έναν άνθρωπο να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο.
Έρχονταν προς το μέρος του κρατώντας ένα αναμμένο σπίρτο.
Κατάλαβε οτι θα του έβαζε φωτιά.
- Μη!! φώναξε, σε παρακαλώ μη!
Όμως ήξερε ότι δεν μπορούσε να ακουστεί και ετοιμάστηκε να υποφέρει τον πόνο
Που ήταν σίγουρο ότι θα ακολουθούσε.
Προς μεγάλη του έκπληξή το δωμάτιο γέμισε με φως.
Αναρωτήθηκε από που έρχεται το φως, αφού ο άνδρας είχε σβήσει το σπίρτο.
Κατάλαβε ότι προερχόταν από τον εαυτό του.
Ύστερα ο άνδρας άναψε κι άλλα σπίρτα για να ανάψει με την σειρά του και τα άλλα κεριά.
Όλα τα κεριά έδιναν το ίδιο φως με εκείνο.
Καθώς περνούσαν οι ώρες παρατήρησε ότι το κερί άρχισε να λιώνει.
Κατάλαβε ότι σύντομα θα πέθαινε.
Με την παρατήρηση αυτή, ανακάλυψε και τον λόγο που είχε δημιουργηθεί.
- Ίσως ο λόγος που βρίσκομαι στη Γη, είναι για να δίνω φως μέχρι να πεθάνω, ψιθύρισε.
Και αυτό έκανε.
Θαρρώ λοιπόν πως όλοι μας μπορούμε να δώσουμε λίγο φως στον κόσμο.
Δίχως να έχει σημασία το πόσο σημαντικοί ή ασήμαντοι, μικροί ή μεγάλοι είμαστε.!!

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Ειρήνη έχει η ψυχή όταν μελετά μέρα και νύχτα τον νόμο του Θεού

Δεν μπορεί να έχει ειρήνη η ψυχή
Αν δεν μελετά μέρα και νύχτα τον νόμο του Θεού.
Γιατί αυτός ο νόμος γράφτηκε
Από το Πνεύμα του Θεού
Και το Πνεύμα του Θεού
Πηγαίνει από τη Γραφή στην ψυχή.
Κι η ψυχή αισθάνεται γλυκύτητα και ευχαρίστηση γι αυτό
Και δεν θέλει πια ν΄ αγαπά τα επίγεια
Γιατί η αγάπη για τα επίγεια ερημώνει τον νου.
Η ψυχή τότε καταλαμβάνεται από αθυμία
Αγριεύει και παύει να προσεύχεται.
Κι ο εχθρός, βλέποντας πως η ψυχή απομακρύνθηκε από τον Θεό
Την σαλεύει και εύκολα συγχύζει τον νου με διάφορους άτακτους λογισμούς
Κι έτσι περνά ολόκληρη τη μέρα
Και δεν μπορεί να βλέπει καθαρά τον Κύριο.

Δεν υπάρχουν μόνο δύο δρόμοι σωτηρίας


Μέσα στην Εκκλησία
Δεν υπάρχουν μόνο δύο "δρόμοι" σωτηρίας
Γάμος ή Μοναχισμός.
Σώζεται και ο άγαμος, μένοντας στο σπίτι του
Αρκεί ν΄ αγαπάει τον Χριστό, τηρώντας τις εντολές.
Ο Απόστολος Παύλος, στα χρόνια του οποίου
Δεν υπήρχε Μοναχισμός με τη σημερινή μορφή
Συνιστά ως καλό το: "άνδρα γυναικός μη άπτεσθαι".
Επίσης λέγει:
"Τοις αγάμοις και ταις χήραις, καλόν αυτοίς εάν μείνωσιν ως καγώ"
Δηλαδή απλώς άγαμοι, χωρίς την ένταξη τους σε κάποια συγκεκριμένη μοναστική αδελφότητα.
Στην ορθόδοξη Εκκλησία διαφυλάσσεται η ελευθερία του προσώπου.
Δεν μπαίνουμε σε καλούπια, μονόδρομους ή προκρούστεια διλήμματα.
Ο "Δρόμος μας" είναι ο Χριστός.
Τότε κανείς "βρίσκει τον δρόμο του"
Όχι όταν έρχεται εις γάμου κοινωνίαν
Ούτε όταν γίνεται μοναχός, αλλ΄ όταν αγαπήσει τον Χριστό.
Τότε "αποκαθίσταται ο νέος, η νέα"
Όταν βρει τον Χριστό, η καλύτερα όταν τον ή την βρει ο Χριστός
Ελκυόμενος από την ταπείνωση και την αγάπη του νέου ή της νέας προς Αυτόν.
Ο Γέροντας, συμφωνώντας απόλυτα με τον Άγιο Παύλο
Βίωνε και δίδασκε στα πνευματικά του παιδιά, αυτήν την εν Χριστώ ελευθερία
Διαφοροποιούμενος ριζικά από τα κοινωνικά στερεότυπα.
Σύμφωνα με μαρτυρία πνευματικού του παιδιού
Σε κάποιον  που αντιμετώπιζε δίλημμα γάμου ή παρθενίας
Ο Γέροντας πρόσφερε πολλές προοπτικές σωτηρίας λέγοντας:
Μην ταλαιπωρείσαι άδικα, καταπιέζοντας τον εαυτό σου ν’ αποφασίσεις τώρα να διαλέξεις.
Άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο από την επίμονη αυτή σκέψη
Και δώσε όλη την προσοχή σου, πως να αγαπήσεις τον Χριστό, που σε αγαπά.
Μπορεί να κάνεις οικογένεια, μπορεί να πας όπου σου αρέσει, να αφιερωθείς.
Μπορεί όμως και να μην κάνεις τίποτε απ΄ αυτά, να μείνεις στο σπίτι σου, όπως είσαι τώρα.
Πάλι σώζεσαι, φτάνει ν΄ αγαπάς τον Χριστό.
Ο Χριστός θα φέρει τη λύση, που σου ταιριάζει περισσότερο
Που θα μιλήσει καθαρά στην ψυχή σου.
Μη στενοχωριέσαι.
Και τώρα επάνω στον δρόμο του Χριστού είσαι.

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.com/

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Άγνοια δεν δικαιολογείται σήμερα στον κόσμο

Άγνοια δεν δικαιολογείται σήμερα στον κόσμο.
Λείπει η καλή διάθεση και το φιλότιμο.
Εκείνος που έχει καλή διάθεση
Για να γνωρίσει τον Χριστό
Θα Τον γνωρίσει.
Θα πάρει στροφή.
Και αν δεν βρεθεί
Ούτε θεολόγος
Ούτε ένας καλόγερος
Και δεν ακούσει τον λόγο του Θεού
Αν έχει καλή διάθεση θα πάρει στροφή
Ή από ένα φίδι
Ή από ένα θηρίο
Ή από μια αστραπή
Από έναν κατακλυσμό
Ή από κάποιο άλλο γεγονός.
Θα τον οικονομήσει ο Θεός.

Η προσευχή αποκαλύπτει τα πάθη που έχουμε μέσα μας

Όταν αρχίζουμε να προφέρουμε
Το Όνομα του Χριστού
Ένα πλήθος "λογισμών" μας κατακλύζει.
Μόλις η ευχή τελειώσει
Οι λογισμοί εξαφανίζονται.
Εξερχόμαστε με το νου ελεύθερο
Ενώ κατά τη διάρκεια της προσευχής
Οι "λογισμοί" μας ενοχλούσαν.
Η προσευχή αποκαλύπτει τα πάθη
Που έχουμε μέσα μας.
Οι επιθέσεις αυτές συνήθως αποκαλύπτουν
Το περιεχόμενο του είναι μας.
Την ώρα της προσευχής παλεύουμε με όλες αυτές τις εικόνες
Όλα αυτά τα πάθη και τις προλήψεις
Για να προφέρουμε το Όνομα του Χριστού με καθαρό νου.

Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

Η σκληρή γλώσσα...


Η οικογενειακή  σχέση
Δύσκολα  χτίζεται
Και  εύκολα  γκρεμίζεται.
Πολλά  προβλήματα  ανάμεσα  στους  συζύγους
Οφείλονται  στη  σκληρή  γλώσσα
Που  χρησιμοποιούν  συχνά
Ο  ένας  για  τον  άλλον.
Γι'  αυτό  όταν  βλέπει  κανείς  ότι  η  γλώσσα  του
Δε  λειτουργεί  σωστά
Ας  την  δαγκώνει  μέχρι  να  ματώσει.
Είναι  προτιμότερο  να τραυματίσεις  την  γλώσσα  σου
Παρά  να  πληγώσεις  ή  να  σκοτώσεις  μ' αυτήν  άλλους  ανθρώπους.

Τι μπορούμε να κάνουμε για τους νεκρούς


Ο καθένας από εμάς
Που επιθυμεί να εκφράσει
Την αγάπη του για τους νεκρούς
Και να τους βοηθήσει ουσιαστικά
Μπορεί να το επιτύχει προσευχόμενος
Υπέρ των ψυχών τους και ειδικότερα
Μνημονεύοντας αυτούς στη Θεία Λειτουργία
Όταν οι μερίδες που αποκόπτονται για ζώντες και νεκρούς
Αφήνονται να πέσουν μέσα στο Αίμα του Κυρίου
Με τις λέξεις:
Απόπλυνον Κύριε τα αμαρτήματα των ενθάδε μνημονευθέντων δούλων σου
Τω Αίματί σου τω Αγίω πρεσβείαις της Θεοτόκου και πάντων σου των Αγίων.
Αμήν.
Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε καλύτερο ή σπουδαιότερο για τους νεκρούς
Από το να προσευχόμαστε γι΄ αυτούς, προσφέροντάς τους μνημόσυνο στη Θεία Λειτουργία.
Το έχουν πάντα ανάγκη, ειδικά κατά τη διάρκεια εκείνων των σαράντα ημερών
Όπου η ψυχή του απελθόντος πορεύεται προς τις αιώνιες κατοικίες.
Το σώμα δεν αισθάνεται τίποτε τότε
Δεν βλέπει τους οικείους που έχουν συγκεντρωθεί
Δεν μυρίζει το ευωδιαστό άρωμα των λουλουδιών
Δεν ακούει τους επικήδειους.
Η ψυχή όμως αισθάνεται τις προσφερόμενες υπέρ αυτής προσευχές
Και είναι ευγνώμων στους ανθρώπους που τις απευθύνουν
Και βρίσκεται πνευματικώς κοντά τους.
Ω συγγενείς και αγαπημένοι του νεκρού!
Πράξετε γι' αυτούς ότι έχουν ανάγκη και ότι είναι εντός της δικαιοδοσίας σας.
Δώστε τα χρήματά σας, όχι για να καλλωπίσετε εξωτερικά το φέρετρο και το μνήμα
Αλλά για να βοηθήσετε όσους το χρειάζονται
Εις μνήμην των αγαπημένων σας που έφυγαν από τη ζωή
Για να ενισχύσετε εκκλησίες, στις οποίες προσφέρονται προσευχές υπέρ αυτών.
Ελεήστε τους νεκρούς, φροντίστε για τις ψυχές τους.
Μας περιμένει όλους ο ίδιος δρόμος
Και όταν κι εμείς βρεθούμε εκεί
Πόσο πολύ θα ευχόμαστε να μας θυμάται κάποιος στις προσευχές του!
Αξίζει λοιπόν να ελεήσουμε εμείς οι ίδιοι τους νεκρούς.
Αμέσως αφού αναπαυθεί κάποιος, καλέστε ή ενημερώστε έναν ιερέα
Ώστε να διαβάσει τις "Προσευχές για την Αναχώρηση της Ψυχής"
Τις οποίες η Εκκλησία έχει ορίσει να διαβάζονται
Πάνω από όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς μετά τον θάνατό τους.
Προσπαθήστε, ει δυνατόν, να τελέσετε την κηδεία στην εκκλησία
Και να αναγνώσετε το Ψαλτήρι πάνω από τον απελθόντα μέχρι την κηδεία.
Η κηδεία δεν χρειάζεται να είναι περίτεχνη
Αλλά πρέπει απαραιτήτως να είναι πλήρης, χωρίς συντομεύσεις.
Την ώρα εκείνη μη σκεφτείτε τον εαυτό σας και την άνεσή σας
Αλλά τον απελθόντα, από τον οποίο χωρίζεστε διά παντός.
Εάν υπάρχουν ταυτόχρονα και άλλοι απελθόντες που αναμένουν κηδεία στην εκκλησία
Μην αρνηθείτε εάν σας προταθεί να τελέσετε την κηδεία για όλους μαζί.
Είναι καλύτερο να τελείται μια κηδεία για δύο ή περισσότερους απελθόντες ταυτόχρονα
Όταν οι προσευχές όλων των παρευρισκομένων προσφιλών προσώπων θα είναι ιδιαιτέρως ένθερμες
Παρά να τελούνται ξεχωριστές, διαδοχικές κηδείες
Και να συντομεύονται οι λειτουργίες εξ αιτίας έλλειψης χρόνου και ενέργειας
Αφού κάθε λέξη της προσευχής για τον αναπαυθέντα
Είναι ότι μία σταγόνα νερό για τον διψασμένο.
Κανονίστε οπωσδήποτε εκείνη την ώρα τα σχετικά με την τέλεση σαρανταλείτουργου
Δηλαδή καθημερινή μνημόνευση στη θεία Λειτουργία
Σε όλη τη διάρκεια των σαράντα ημερών.
Συνήθως στους ναούς όπου τελείται καθημερινά Θεία Λειτουργία
Οι απελθόντες οι οποίοι έχουν κηδευτεί εκεί μνημονεύονται επί σαράντα και πλέον ημέρες.
Εάν όμως η κηδεία γίνει σε ναό όπου δεν τελείται καθημερινά Θεία Λειτουργία
Τότε οι ίδιοι οι συγγενείς θα πρέπει να φροντίσουν να ζητήσουν
Την τέλεση του 40ήμερου μνημόσυνου οπουδήποτε τελούνται Θείες Λειτουργίες.
Παρομοίως είναι καλό να στέλνουμε εισφορές για μνημόνευση των νεκρών σε μοναστήρια
Όπως και στα Ιεροσόλυμα, όπου καθημερινά διεξάγεται προσευχή στους Αγίους Τόπους.
Αλλά η διαδικασία της 40ήμερης δέησης υπέρ των νεκρών
Πρέπει να ξεκινήσει αμέσως μετά τον θάνατο
Όταν η ψυχή έχει ιδιαίτερη ανάγκη βοηθείας
Από την προσευχή επομένως, θα πρέπει να ξεκινούμε αυτό το μνημόσυνο
Στον κοντινότερο ναό όπου τελείται καθημερινώς Θεία Λειτουργία.
Αξίζει λοιπόν να φροντίσουμε γι' αυτούς που έφυγαν για τον άλλο κόσμο πριν από εμάς
Προκειμένου να κάνουμε ότι μπορούμε για τις ψυχές τους, ενθυμούμενοι ότι:
"Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί θα ελεηθούν".

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr/

Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Να μην καταδικάζουμε το κακό, αλλά να το διορθώνουμε


Ο Γέροντας  Πορφύριος
Αποδεικνυόταν ανατόμος και θεραπευτής
Τόσο της ανθρώπινης ψυχής
Όσο και των ανθρώπινων ψυχικών σχέσεων.
Μου έλεγε σχετικά:
Ο σκοπός μας δεν είναι να καταδικάζουμε  το κακό
Αλλά να το διορθώνουμε.
Με την καταδίκη ο άνθρωπος μπορεί να χαθεί
Με την κατανόηση και τη βοήθεια θα σωθεί.
Τον αμαρτωλό πρέπει να τον αντικρίζουμε με αγάπη
Και σεβασμό στην ελευθερία του.
Όταν ένα οικογενειακό μας πρόσωπο
Ρίχνει ένα βάζο από το τραπέζι, και το σπάει, συνήθως οργιζόμαστε.
Αν εκείνη τη στιγμή, την κρίσιμη, με μια κίνηση ψυχικής ανύψωσής μας
Δείξουμε κατανόηση και δικαιολογήσουμε τη ζημιά
Κερδίσαμε και την ψυχή μας και την ψυχή του αδελφού μας.
Κι αυτή είναι όλη η πνευματική ζωή μας:
Μια κίνηση ανύψωσής μας, μέσα στις δοκιμασίες των θλίψεων
Από την αγανάκτηση του εγωισμού στην κατανόηση της αγάπης.

Προσευχή... η υπέρτατη τέχνη


Ω Πνεύμα Άγιο, αιώνιε Βασιλιά
Που δίνεις την αιώνια ζωή
Επίβλεψε με το αμέτρητο έλεός σου
Στις αδυναμίες της φύσεώς μας.
Φώτισέ μας και αγίασέ μας.
Το φως της γνώσεώς σου
Ας λάμψει στις σκοτισμένες καρδιές μας
Και στα πήλινα σκεύη της φύσεώς μας
Φανέρωσε την ακατανίκητη δύναμή σου.
Η προσευχή είναι μια ατέλειωτη δημιουργία, υπέρτατη τέχνη.
Επανειλημμένα λαβαίνουμε πείρα μιας ενσυνείδητης κινήσεως προς τα πάνω, προς το Θεό
Που σαν επακόλουθο έχει την κάποια απομάκρυνσή μας από το φως του.
Πότε- πότε αισθανόμαστε την ανικανότητα του νου μας να υψωθεί σ΄ αυτόν.
Υπάρχουν στιγμές που αισθανόμαστε τον εαυτό μας σε κατάσταση παραφροσύνης .
Μου έδωσες, Κύριε, την εντολή της αγάπης, αλλά δεν υπάρχει μέσα μου δύναμη γι΄ αγάπη.
Έλα και κάνε πραγματικότητα σ’ εμένα όσα συ μου παρήγγειλες
Γιατί η εντολή σου είναι πάνω από τις δυνάμεις μου.
Ο νους μου είναι τόσο ανίσχυρος να σε αντιληφθεί.
Το πνεύμα μου δεν μπορεί να δει μέσα στα μυστήρια της βουλήσεώς σου.
Οι μέρες μου περνούν σ΄ ένα ατέλειωτο αγώνα.
Βασανίζομαι από το φόβο μήπως σε χάσω εξαιτίας των εσωτερικών κακών σκέψεών μου.
Μερικές φορές η προσευχή φαίνεται να χαλαρώνει και τότε κραυγάζουμε:
"Τάχυνον επ΄ εμέ ο Θεός".
Αλλ΄ εάν δεν απομακρυνθούμε από το κράσπεδο του ιματίου του, η βοήθεια θα έλθει.
Είναι ζωτικό να ζούμε  "εν τη προσευχή"
Για να μπορέσουμε να αντιδράσουμε με σθένος στην καταστρεπτική επίδραση του έξω κόσμου.
Η προσευχή δεν μπορεί ν΄ αποτύχει να αναζωογονήσει τη θεία πνοή
Που ο Θεός ενεφύσησε στον Αδάμ, με τη δύναμη της οποίας ο Αδάμ έγινε "ψυχή ζώσα" (Γεν.2,7). Τότε το αναγεννημένο πνεύμα μας θα θαυμάσει το ύψιστο μυστήριο του ‘Οντος
Και οι καρδιές μας θα ηχήσουν τον ψαλμικό ύμνο των θαυμαστών έργων του Κυρίου.
Θα κατανοήσουμε την έννοια των λόγων του Κυρίου:
"Εγώ ήλθον ίνα ζωήν έχωσι και περισσόν έχωσιν" ( Ιωάν. 10,10 ) .
Αλλά αυτή η ζωή είναι γεμάτη παράδοξα, όπως και όλη η διδασκαλία του Ευαγγελίου.
"Πυρ ήλθον βαλείν επί την γην , και τι θέλω ει ήδη ανήφθη" ( Λουκ. 12,49).
Αν δεν περάσουμε μέσα απ΄ αυτή τη φωτιά
Και δεν κατακαύσουμε τα πάθη που έχουμε ένεκα της πτώσεως της φύσεώς μας
Δεν θα δούμε τη φωτιά να μεταμορφώνεται σε φως.
Γιατί δεν έρχεται το φως πρώτο, αλλά η φωτιά.
Στην κατάσταση της πτώσεως, η φωτιά προηγείται από το φως.
Ας δοξάσουμε επομένως το Θεό γι΄ αυτό ,την καταστρεπτική φωτιά.
Δεν γνωρίζομε εξ ολοκλήρου αλλά μόνον "εκ μέρους" ( Α΄Κορ. 13,9)
Ότι δηλαδή δεν υπάρχει άλλος δρόμος για μας τους θνητούς
Να γίνουμε "υιοί αναπαύσεως" ( Λουκ. 20,36 ) να βασιλέψουμε με το Χριστό.
Όμως όσο οδυνηρή και αν είναι αυτή η αναδημιουργία
Όσο απελπιστική και σπαρακτική η πορεία και γεμάτη αγωνία, είναι πράγματι ευλογημένη.
Η πολυμάθεια απαιτεί μακρά εργασία
Αλλά η προσευχή είναι σε πολλαπλάσιο βαθμό δυσκολότερη να γίνει κτήμα μας.
Όταν τα Ευαγγέλια και οι Επιστολές γίνουν για μας πραγματικότητα
Βλέπουμε πόσο αφελείς ήταν οι μέχρι τώρα θέσεις μας για το Θεό και για την "εν αυτώ" ζωή μας. Τόσο πολύ η πραγματικότητα υπερέχει από τη γνώση του ανθρώπου.
Οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου
Ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν» ( Α΄Κορ. 2,9 ).
Ακόμα και ένας ψίθυρος του Θείου, είναι δόξα, πέρα από κάθε σύγκριση
Σε σχέση με κάθε περιεχόμενο της μακρά από το Θεό ζωής.
Στενός είναι ο δρόμος και γεμάτος αγκάθια και θλίψεις.
Θα έχουμε πολλούς αναστεναγμούς στο δρόμο.
Ο βασικός φόβος ο οποίος είναι "αρχή σοφίας" ( Ψαλμ. 111,10 )
Θα κυριέψει τις καρδιές μας
Θα ανατρέψει ολόκληρο το είναι μας εξωτερικεύοντάς το
Για να συγκεντρώσει την προσοχή σ΄ αυτά που συμβαίνουν μέσα μας.
Ανίκανοι ν΄ ακολουθήσουμε το Χριστό στεκόμαστε για λίγο τρομαγμένοι.
"Προάγων ο Ιησούς τους μαθητάς αυτοί εθαμβούντο και ακολουθούντες εφοβούντο" (Μαρκ.10,32).
Κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει τις θλίψεις αν θέλει να γεννηθεί σε μια νέα ζωή εν Θεώ
Εάν θέλουμε να μεταμορφώσουμε το φυσικό μας σώμα σε πνευματικό σώμα.
Όπως είπε ο Άγιος Παύλος:
"Σπείρεται σώμα ψυχικόν, εγείρεται σώμα πνευματικόν" ( Α΄Κορ. 15,44 ).
Μόνο η δύναμη της προσευχής υπερνικά την αντίσταση της ύλης
Και ελευθερώνει το πνεύμα από αυτό τον περιορισμένο και αδρανή κόσμο
Σε ανοικτούς χώρους που λάμπουν στο φως.
Το πνεύμα παραπλανάται από τις δοκιμασίες, οι οποίες επισυμβαίνουν στον αγώνα μας για προσευχή. Δεν είναι εύκολο να προσδιορίσει κανείς την αιτία και το είδος τους.
Μέχρι ότου μπούμε "εις το θυσιαστήριο του θεού" ( Ψαλμ. 72,17 )
Πολλές φορές θα δειλιάσουμε
Επειδή δεν είμαστε βέβαιοι ότι τα έργα μας είναι αρεστά στον πανάγιο Θεό.
Αφού δεν είμαστε απαλλαγμένοι από την αμαρτία
Μπορούμε μόνο να σκεφτόμαστε ότι τα δικά μας σφάλματα είναι εκείνα
Που προκαλούν τις καταιγίδες που μαίνονται γύρω μας.
Ο απόστολος Πέτρος υπενθύμισε στους πρώτους χριστιανούς
Που βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση, ότι "πνεύμα δόξης" ( Α΄ Πετρ.4,14) επεκάθισε σ΄ αυτούς.
Ένα πράγμα όμως είναι πέρα από κάθε αμφιβολία
Ότι θα έλθει η ώρα ,που όλες οι δοκιμασίες και οι ταραχές θα εξαφανιστούν στο παρελθόν.
Τότε θα δούμε ότι οι πιο οδυνηρές περίοδοι της ζωής μας ήταν οι πιο καρποφόρες
Και θα μας συνοδεύουν πέρα από τα όρια αυτού του κόσμου
Και θα γίνουν θεμέλια της βασιλείας "μη σαλευόμενα" ( Εβρ. 12,28 ).
Ο παντοδύναμος Θεός μας κάλεσε από την ανυπαρξία.
Εκ φύσεως είμαστε άδειοι ,παρ΄ όλα αυτά όμως
Περιμένουμε από το Θεό να μας σέβεται και να μας υπολογίζει.
Ξαφνικά ο Παντοδύναμος αποκαλύπτει τον εαυτό του με άπειρη ταπεινότητα.
Το όραμα υπερχειλίζει ολόκληρη την ύπαρξή μας και από ένστικτο υποκλινόμαστε με λατρεία. Ακόμα και αυτό δεν φαίνεται αρκετό
Αλλά οπωσδήποτε όσο περισσότερο προσπαθούμε να ταπεινώσουμε τον εαυτό μας μπροστά του
Ακόμα υστερούμε μπροστά στην ταπείνωσή του.
Η προσευχή σ΄ αυτόν το Θεό της αγάπης και της ταπεινώσεως υψώνεται
Από τα βάθη της υπάρξεώς μας.
Όταν η καρδιά μας γεμίσει με αγάπη για το Θεό
Είμαστε εξ ολοκλήρου ενημερωμένοι ότι βρισκόμαστε κοντά του
Αν και γνωρίζομε πολύ καλά ότι είμαστε "σποδός" (Γεν. 3,19 ).
Όμως στο ορατό σχήμα της φύσεώς μας
Ο αθάνατος Θεός περιέγραψε την εικόνα της αόρατης υπάρξεώς του
Και έτσι αντιλαμβανόμαστε την αιωνιότητα.
Με την προσευχή εισερχόμαστε στη Θεία ζωή
Και ο Θεός προσευχόμενος μέσα μας είναι η αδημιούργητη ζωή, η οποία μας διαπερνά.

Αρχιμανδρίτης  Σωφρόνιος Σαχάρωφ

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr/

Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Το Ιερό του Ναού

Είναι το μέγα θυσιαστήριο
Όπου, σε κάθε Λειτουργία
Θυσιάζεται "αναίμακτα" (χωρίς να τρέξει αίμα)
Ο Θεάνθρωπος Χριστός
Με τη μετατροπή του ψωμιού και του κρασιού
Σε αληθινό Σώμα και Αίμα Του (Θεία Μετάληψη).
Στην κόγχη  του Ιερού, ψηλά, ζωγραφίζεται η  Παναγία
Ενώνοντας τον ουρανό (τρούλο) με τη γη (έδαφος).
Η Παναγία ένωσε ουρανό και γη
Κάνοντας παιδί της και γεννώντας ως άνθρωπο τον Θεό.
Σ΄ αυτή την εικόνα έχει την αγκαλιά της ανοιχτή
Προστατεύοντας και ενώνοντας τους πάντες
Ενώ μπροστά της, σ΄ ένα κύκλο από γαλάζιο φως
Εικονίζεται ο Χριστός.
Αυτή η εικόνα ονομάζεται "Πλατυτέρα των Ουρανών" (πιο πλατιά από τους Ουρανούς)
Επειδή ο Θεός "δε χωράει στον ουρανό"
Αλλά έγινε άνθρωπος και χώρεσε στη μήτρα της Θεοτόκου.
Στο κέντρο του  Ιερού υπάρχει η Αγία Τράπεζα.
Συμβολίζει τον Τάφο του Χριστού.
Πάνω σ΄ αυτήν τοποθετείται το Ευαγγέλιο και τα Τίμια Δώρα (το Σώμα και  το Αίμα του Χριστού). Μέσα της, αν ο Ναός είναι εγκαινιασμένος, υπάρχουν κομματάκια από Άγια λείψανα.
Αριστερά της  Αγίας Τράπεζας, στον τοίχο, υπάρχει  ένα άνοιγμα (θυρίδα)
Που συμβολίζει το σπήλαιο της γέννησης του  Χριστού.
Λέγεται Αγία Πρόθεση (προ + θέση)
Επειδή εκεί είναι η θέση των Τιμίων Δώρων πριν τοποθετηθούν στην Αγία Τράπεζα.
Η ζωή του  Χριστού στη γη άρχισε στο σπήλαιο (στη φάτνη)
Πέρασε από τον Τάφο και ολοκληρώθηκε με την Ανάσταση.
Και η Λειτουργία, που είναι  "επανάληψη" της ζωής του Χριστού
Αρχίζει από την Πρόθεση (σπήλαιο)
Περνά από την Αγία Τράπεζα (Άγιος Τάφος)
Και τελικά αφήνει τον Τάφο κενό (άδειο)
Αφού τα Τίμια Δώρα επιστρέφουν για λίγο στην Πρόθεση
Για να φυλαχτούν τελικά μέσα στο σώμα των πιστών και του Ιερέα
Ο οποίος "καταλύει" (καταναλώνει) όση θεία Μετάληψη δεν έχουν μεταλάβει οι χριστιανοί.

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Το ραγισμένο δοχείο


Μια γριά γυναίκα, Κινέζα
Κουβαλούσε νερό με δύο μεγάλα δοχεία
Κρεμασμένα από τους ώμους της.
Το ένα δοχείο ήταν άψογο
Και  μετέφερε πάντα
Όλη την ποσότητα νερού που έπαιρνε.
Το άλλο είχε μια ρωγμή
Και στο τέλος της μακριάς διαδρομής
Από το ρυάκι στο σπίτι έφθανε μισοάδειο.
Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια
Η γριά κουβαλούσε καθημερινά
Μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.
Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια
Το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί.
Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο, που μόλις και μετά βίας
Μετέφερε τα μισά από αυτά που έπρεπε, ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.
Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να μιλήσει στη γριά.
-Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη!
-Μα γιατί; ρώτησε η γριά.
-Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;
-Ε, να!
-Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου
Και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα κι εσύ!
Η γριά χαμογέλασε:
-Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά
Και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου;
Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα.
Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες.
Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και στολίζω το τραπέζι μου.
Αν δεν ήσουν εσύ αυτή η ομορφιά δε θα λάμπρυνε το σπίτι μου!
Βέβαια δεν ήταν η ατέλεια του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό
Αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της γυναίκας εκείνης
Να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.
Ο καθένας μας έχει τις "ρωγμές" του και τις "αδυναμίες" του
Που μπορούν ακόμη κι αυτές να γίνουν χρήσιμες και να ομορφύνουν τη ζωή μας.
Κάθε "ρωγμή" μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα
Αρκεί να βρει κάποιος την ομορφιά που μπορεί να δώσει η ατέλειά μας.
"Ραγισμένοι" φίλοι, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου
Και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας.
Αν ο καθένας μας μετέτρεπε, σαν τη γριά γυναίκας της ιστορίας μας
Τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο
Σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος!

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Η διάθεση της αγάπης


Όποιος αγαπάει τον Θεό δεν είναι δυνατό
Να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο
Σαν τον εαυτό του.
Και όσους ακόμα είναι υπόδουλοι στα πάθη τους
Κι αυτούς τους αγαπάει σαν τον εαυτό του
Και χαίρεται με αμέτρητη και ανείπωτη χαρά
Όταν τους βλέπει να διορθώνονται.
"Όποιος με αγαπάει", λέει ο Κύριος
"Θα τηρήσει τις εντολές μου" (Ιω. ιδ' 23).
"Και η δική μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο"
Εκείνος λοιπόν που δεν αγαπάει τον πλησίον του
Αθετεί την εντολή του Κυρίου.
Και όποιος αθετεί την εντολή του Κυρίου
Ούτε τον Κύριο είναι δυνατό ν' αγαπήσει.
Σε όλες μας τις πράξεις ο Θεός εξετάζει τον σκοπό για τον οποίο τις εκτελούμε
Αν δηλαδή τις κάνουμε γι' Αυτόν ή για κάτι άλλο.
Όταν λοιπόν θέλουμε να κάνουμε ένα καλό
Ας μην έχουμε σκοπό ν' αρέσουμε στους ανθρώπους, αλλά μόνο στον Θεό.
Σ' Αυτόν ν' αποβλέπουμε και όλα να τα κάνουμε για τη δική του δόξα.
Διαφορετικά, θα κουραζόμαστε χωρίς να κερδίζουμε τίποτα.
Έργο αγάπης είναι η ολόψυχη ευεργεσία προς τον πλησίον μας
Η μακροθυμία και η υπομονή που δείχνουμε απέναντί του
Καθώς επίσης και η φρόνιμη και συνετή χρησιμοποίηση των πραγμάτων.
Η διάθεση της αγάπης δεν φανερώνεται μόνο με την παροχή χρημάτων
Αλλά πολύ περισσότερο με τη μετάδοση πνευματικού λόγου και με τη σωματική διακονία.

Άγιος Μάξιμος Ομολογητής

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Ο Θεός την έκανε ναό και μητέρα του, εμείς;


Δέσποινα
Κανένα φόρεμα τη γύμνια μου
Δε φτάνει να σκεπάσει...
Πρόστρεξε, Μυροφόρα
Μονάχα εσένα πίστεψα
Και λάτρεψα μονάχα εσένα
Κι ως τώρα μέσ' στα αιματοστάλαχτα
Μιας οργισμένης δύσης
Δέσποινα, στήριξέ με εσύ
Και μη μ' αφήσεις...
Α!
Δείξου στο μικρό και στον ανήμπορο
Και δείξου καθώς δείχνεσαι στους ταπεινούς
Και φτάσε καθώς φτάνεις στους αμαρτωλούς
Και δείξου καθώς δείχνεσαι στους σκλάβους
Η Αγία Ελεούσα...

Κ. Παλαμάς

Η αρρώστια της ψυχής


Όπως είναι η αρρώστια στο κορμί
Έτσι είναι και η αμαρτία στην ψυχή.
Γι' αυτό η ιατρική των ψυχών
Δεν καταγίνεται με τίποτ' άλλο
Παρά μόνο με την καταπολέμηση
Της αμαρτίας και των αιτίων της, των παθών.
Και αυτό είναι το πιο σημαντικό.
Γιατί στη φοβερή ώρα της Κρίσεως
Τι απολογία θα δώσουμε;
Επιμεληθήκαμε άραγε την υγεία της ψυχής μας
Ή μήπως αγωνιστήκαμε σ' όλη μας τη ζωή
Για την πολύμορφη μάταιη απόλαυση;
Αν δεν γνωρίζουμε την αρρώστια της ψυχής μας
Και δεν αισθανόμαστε τους πόνους και το κακό που προξενεί στη ζωή μας
Βρισκόμαστε σε πλάνη.
Κάθε άνθρωπος είναι λίγο ή πολύ άρρωστος ψυχικά.
Συνήθως όμως, μολυσμένος από το μικρόβιο της υπερηφάνειας
Δεν αισθάνεται το κακό που του προξενεί η αμαρτία.
Και όσο δεν το αισθάνεται, τόσο περισσότερο υπερηφανεύεται, όπως λέει και ο προφήτης Δαβίδ:
"Η υπερηφανία των μισούντων σε ανέβη διά παντός".
Γιατί ο ψυχικά άρρωστος είναι κατά κανόνα και αναίσθητος
Και δεν νοιάζεται για την υγεία της ψυχής του.
Έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνει ίσως, μισεί την ψυχή του.
Και μισώντας την ψυχή του, μισεί και τον γιατρό των ψυχών.
Κάθε χριστιανός, αντίθετα, που συναισθάνεται την ψυχική του ασθένεια
Ταπεινώνεται βαθιά και φροντίζει να καλέσει τον γιατρό που θα τον θεραπεύσει.
Όπως δηλαδή, όταν αρρωστήσουμε σωματικά, έχουμε αίσθηση των πόνων και καλούμε γιατρό
Έτσι πρέπει να κάνουμε και με την ψυχή μας.
Γιατί και η ψυχή έχει αρρώστιες, τις αμαρτίες και τα αίτιά τους, τα πάθη.
Αλλά δεν αισθανόμαστε τις αρρώστιες της
Δεν ακούμε τους πόνους της και δεν φροντίζουμε για τη θεραπεία της.
Σ' αυτή την αξιοθρήνητη κατάσταση βλέπουμε ανθρώπους
Που είναι χαρούμενοι και δεν λυπούνται για τις αμαρτίες τους
Βυθισμένοι καθώς είναι στην άγνοια και την αναισθησία.
Ας εξετάσουμε προσεκτικά τον εαυτό μας, κι αν ανήκουμε σ' αυτούς
Ας καλέσουμε το γρηγορότερο τον γιατρό των ψυχών και των σωμάτων μας, τον Ιησού Χριστό.
Ας προσπέσουμε γονατιστοί μπροστά Του.
Ας Τον παρακαλέσουμε να γιατρέψει τις αρρώστιες μας.
Και οι χειρότερες αρρώστιες της ψυχής είναι η επιθυμία του πλούτου, των ηδονών και της δόξας.
Γι' αυτά τα τρία μεγάλα πάθη γίνονται οι άνθρωποι
Αργοί, πλεονέκτες, κλέφτες, άδικοι, κενόδοξοι, υπερήφανοι, φθονεροί και μνησίκακοι.
Ας κλάψουμε, ας θρηνήσουμε, ας ζητήσουμε το έλεος του Κυρίου.
Αν δεν ομολογήσουμε εμείς οι ίδιοι την αμαρτωλότητά μας
Αν δεν Του φανερώσουμε τις αρρώστιες της ψυχής μας
Δεν θα μας θεραπεύσει, παρόλο που γνωρίζει, ως παντογνώστης, την κατάστασή μας.
Περιμένει να Τον καλέσουμε εμείς, με τη θέλησή μας και να ζητήσουμε τη βοήθειά Του.
Και τότε έρχεται και θεραπεύει με τη χάρη Του τα ψυχικά μας τραύματα.
Η θεραπεία αυτή είναι μια ψυχική αλλοίωση αξιοθαύμαστη:
Όσα μέχρι τώρα θεωρούσαμε σπουδαία και ποθητά
Το χρήμα, τις απολαύσεις, τις τιμές
Τ' αποστρεφόμαστε πια και τα βλέπουμε ασήμαντα και βδελυκτά.
Και όσα πριν περιφρονούσαμε ή περιγελούσαμε
Την εργασία των αρετών, την κάθαρση, τον αγιασμό
Τώρα τα επιζητούμε με ζήλο κι ενθουσιασμό.
Γιατί;
Επειδή η χάρη του Θεού μας φώτισε, μας άνοιξε τα μάτια και μας αποκάλυψε την πραγματικότητα.
Αυτή η μεταστροφή, αυτός ο φωτισμός, αυτή η αλλοίωση είναι η αρχή της θεραπείας της ψυχής μας. Η ολοκλήρωσή της είναι συνάρτηση της προαιρέσεώς μας, του πνευματικού μας αγώνα
Και της βοήθειας του Χριστού.

Άγιος Συμεών ο Θεολόγος

Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012

Παναγία η Ελαιοβρύτισσα ή Δοχειάρισσα

Βρίσκεται στο "δοχείο" (αποθήκη υγρών: λαδιού, κρασιού)
Της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου
Και διηγούνται το εξής θαύμα γι' αυτήν:
Όταν κάποτε ο όδιος Γεννάδιος ο Βατοπαιδινός
Έχοντας το διακόνημα του "δοχειάρη"
Γνωστοποίησε στον Ηγούμενο
Ότι το λάδι είχε τελειώσει
Και θα έπρεπε να περικοπεί η χρήση του
Από τους αδελφούς
Για να μείνει το τελευταίο αγγείο για τις ανάγκες της εκκλησίας
Εκείνος του απάντησε να μην μεριμνά αυτός
Αλλά να συνεχίσει να το παρέχει ελεύθερα όπως πρώτα.
Όταν λοιπόν μια μέρα πήγε να αντλήσει και την τελευταία ποσότητα
Που όπως νόμιζε, είχε απομείνει στο αγγείο
Το βρήκε ξεχειλισμένο
Και το λάδι να έχει φθάσει μέχρι την πόρτα του "δοχείου".

Η εικόνα έχει μία θαυμάσια ευωδία και λέγεται αλλιώς και "Δοχειάρισσα".

Η ομορφιά της σιωπής


Η σιωπή συντροφεύει
Τις μεγάλες ώρες των Αγίων
Τις ιερές ώρες της περισυλλογής
Της αυτοσυγκέντρωσης
Της αυτομεμψίας
Της μελέτης
Της προσευχής.
Η σιωπή καλύπτει την έρευνα
Την αγρυπνία
Την ανακάλυψη του σοφού επιστήμονα.
Η σιωπή σκεπάζει το μαρτύριο του πονεμένου
Του αναγκεμένου
Του δυστυχισμένου.
Τις ώρες της σιωπής τελεσιουργούνται τα μεγάλα θαύματα
Οι αδιαφήμιστες ηρωικές πράξεις
Οι μυστικές προσωπικές επαναστάσεις
Η γνωριμία με τον άγνωστο εαυτό μας.
Έτσι έχουμε τη σημαντική σιωπή του Αγίου
Την κορυφαία σιωπή του σοφού
Την υπομονετική σιωπή του ήρωα
Την ακριβή σιωπή του υπομονετικού κι επίμονου
Την ευαγγελική σιωπή του αυτοθυσιαζόμενου.
Κουραστήκαμε από την ακατάσχετη πολυλογία, προχειρολογία και φθηνολογία.
Το κόστος τους είναι βαρύ
Αλλοιώνουν την ουσία
Τα πρώτα, τα σημαντικά, τα καίρια και ιερά.
Έχουμε ανάγκη από την ανάπαυση στη χρυσή σιωπή
Την πολύτιμη ακοή, τη βιωματικότητα των απαραίτητων λόγων.
Χρειάζεται μία αντίσταση στους πρόχειρους κι εύκολους λόγους.
Αξίζει να καταλαγιάσουμε, να ησυχάσουμε, να ξαποστάσουμε
Για ν' ακούσουμε μέσα στην ησυχία τη χαμηλία φωνή του Θεού
Την εναγώνια φωνή της συνειδήσεώς μας
Τη διδακτική φωνή του ιερού παρελθόντος
Για να μετανοήσουμε ειλικρινά.

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Ιδού η δούλη Κυρίου


Δείτε, αδελφοί μου
Μία αληθινή δούλη του Κυρίου!
Αν δούλη είναι αυτή
Που ανταλλάσσει πλήρως το θέλημά της
Με το θέλημα του Θεού
Τότε η Παναγία είναι η πρώτη
Μεταξύ όλων των δούλων του Κυρίου!
Αν δούλη είναι αυτή που προσβλέπει στον Κύριό της
Με τέλεια αφοσίωση
Τότε και πάλι η Παρθένος Παναγία
Είναι η πρώτη μεταξύ των δούλων του Κυρίου.
Αν δούλη είναι εκείνη η ταπεινά κι αγόγγυστα
Υπομένει κάθε προσβολή και δοκιμασία
Προσδοκώντας μονάχα την ανταμοιβή από τον Κύριό της
Τότε ακόμη περισσότερο η Παναγία Παρθένος
Είναι η πρώτη και υπερέχουσα όλων των άλλων δούλων του Κυρίου.
Διότι εκείνη δεν μεριμνούσε για να αρέσει στον κόσμο, φρόντιζε μόνο να αρέσει στον Θεό.
Δεν φρόντιζε να δικαιώσει τον εαυτό της ενώπιον του κόσμου, αλλά μόνον ενώπιον του Θεού.
Η ίδια η Παναγία είναι η υπακοή
Η ίδια αυτή είναι η διακονία
Η ίδια αυτή είναι η πραότητα!
Ιδού η δούλη Κυρίου:
Η Παρθένος Παναγία μπορούσε όντως να εκφέρει αυτό τον λόγο στον άγγελο του Θεού.
Η μεγαλύτερη δυνατή τελειότητα αλλά και η μεγαλύτερη τιμή
Που μπορεί μια γυναίκα να επιτύχει επί της γης, είναι να γίνει δούλη του Κυρίου!
Η Εύα έχασε αυτή την τελειότητα και τιμή στον Παράδεισο, ακόπως.
Η Παρθένος Μαρία πέτυχε αυτή την τελειότητα και αυτή την τιμή
Εκτός του Παραδείσου, με τους κόπους της!
Διά πρεσβειών της Υπεραγίας Παρθένου Θεοτόκου
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον ημάς!
Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Η ωραιότερη ζωγραφιά των αρετών!

Αναμφισβήτητα για κάθε Χριστιανό
Το σημαντικότερο πρόσωπο
Μέσα στην ανθρώπινη ιστορία
Μετά το Χριστό
Είναι η μητέρα Του, η Θεοτόκος Μαρία.
Είναι, όπως την ονομάζουν οι Άγιοι Πατέρες μας
Το μεθόριο μεταξύ κτιστής και άκτιστης φύσης.
Είναι άνθρωπος σαν και εμάς.
Γεννήθηκε όπως όλοι οι άνθρωποι με φυσικό τρόπο.
Όμως, της δόθηκε το μοναδικό προνόμιο
Να γίνει και μητέρα του Θεού
Αφού ο άνθρωπος τον οποίο γέννησε "ασπόρως"
Δεν έχει κτιστή υπόσταση.
Είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού
Θεός αληθινός, ομοούσιος με τον Θεό Πατέρα, ως προς τη θεότητα
Όπως είναι ομοούσιος με τη μητέρα Του την Παναγία, ως προς την ανθρωπότητα
Η οποία δεν έχει δική της υπόσταση.
Η γέννηση της Παναγίας δεν ήταν μόνο "φύσεως τόκος"
Αλλά και καρπός της ενάρετης ζωής και της προσευχής των γονέων της.
Η ενάρετη ζωή και προσευχή των γονέων της είχαν σαν αποτέλεσμα
Η δημιουργία της Παναγίας να μην είναι μόνο εκ του σαρκικού θελήματος των γονέων της
Αλλά και εκ Πνεύματος Αγίου.
Η Παναγία αξιοποιώντας μόνο τα κοινά γνωρίσματα του "κατ' εικόνα"
Φανέρωσε τον αληθινό άνθρωπο καθαρό και ακέραιο
Όπως είχε δημιουργηθεί από τα χέρια του Θεού.
Η Παναγία είναι εκείνος ο άνθρωπος, που ενώ μπορούσε ν' αμαρτήσει
Εν τούτοις δεν αμάρτησε και με τη δική της δύναμη, ζέση και προθυμία παρέμεινε αναμάρτητη.
Αυτή την ψυχική ομορφιά και αγνότητα εκτίμησε ο πλάστης μας
Ο οποίος θελχθείς από την Αγιότητά της ήρθε και σκήνωσε σ' αυτήν.
Συνεπώς η έλευση του Αγίου Πνεύματος δε σημαίνει κάθαρση της Παναγίας
Αλλά προσθήκη χαρισμάτων, όπως συμβαίνει με τους αγγέλους
Που δεν έχουν καμία σχέση με την αμαρτία.
Η Παναγία απλώς μετά την έλευση του Αγίου Πνεύματος έμεινε αμετακίνητη στο αγαθό
Όπως οι άγγελοι μετά την ελεύθερη εκλογή της αρετής έμειναν σταθεροί στο καλό.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, σε ομιλία του για τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου
Λέει χαρακτηριστικά ανακεφαλαιώνοντας την πατερική σκέψη πάνω στο θέμα αυτό:
"Η καθαρά καθαίρεται και η αγία αγιάζεται έτι μείζονα αγιασμόν της".
Η Παναγία, πριν φανερώσει το Θεό σωματικά στον κόσμο
Τον αποτύπωσε και τον απεικόνισε πρώτα με τα ίδια της έργα, πάνω στον εαυτό της.
Γι' αυτό ο Θεός την έκανε ναό και μητέρα του.
Σκήνωσε και στην ψυχή και στο σώμα της.
Η Παναγία ήταν ιερότερη από το θυσιαστήριο του ναού του Σολομώντος.
Γι' αυτό το σώμα της δεν το επισκίαζαν άγγελοι, αλλά ο ίδιος ο Θεός.
"Δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι".
Το αίμα της δεν δέχθηκε το θυσιαστήριο, αλλά το πήρε ο ίδιος ο Θεός.
Το αίμα της έγινε αίμα Θεού.
Πρώτη απ' όλες τις αρετές της, η ταπείνωση, προσείλκυσε το Θεό.
Αυτή έγινε η πύλη της σωτηρίας.
Αυτή σώζει και κάθε άνθρωπο, γιατί μέσα της υπάρχει η αλήθεια της φύσης μας.
Η φυσική μας κατάσταση απέναντι στο Θεό είναι η ταπείνωση.
Η βαθιά γνώση της ευτέλειας, της φθαρτότητας και θνητότητας της ανθρώπινης φύσης.
Αυτή την ταπείνωση είχε η Θεοτόκος.
Σε αυτήν επέβλεπε ο Θεός και επισκέφθηκε "διά των πυλών της" το ανθρώπινο γένος.
Η Παναγία σε όλο της το βίο, παρά τις μεγάλες
Και μοναδικές ευλογίες που έλαβε από το Θεό, όπως
Ο Ευαγγελισμός
Η υπερφυσική γέννηση του υιού της
Τα θαύματα του Χριστού
Και η δοξολογία του από το λαό
Αλλά και η ένδοξη ανάστασή του
Δεν οδηγήθηκε ποτέ σε καμιά καυχησιολογία και αυτοδιαφήμιση.
Ήταν και παρέμεινε ταπεινή.
Όσο περισσότερο υψωνόταν τόσο βαθύτερα ταπεινωνόταν.
Ήταν πραγματικά η συνεχώς ταπεινοφρονούσα κόρη αλλά και η υπομένουσα μάνα.
Διδάσκουν οι Πατέρες της εκκλησίας ότι μέχρι την εποχή εκείνη
Η καθαρότητα, η αγνότητα ήταν δική της κατάκτηση, δικό της έργο, δική της συνεργία.
Τώρα έρχεται το Άγιο Πνεύμα και ολοκληρώνει αυτή την κάθαρση
Και ολοκληρώνει αυτή την αγνότητα.
Αφαιρεί τον προπατορικό ρύπο, γιατί από εκεί μέσα επρόκειτο να γεννηθεί ο Θεός
Ως επιβράβευση της υπακοής, της αγνότητας και της καθαρότητας.
"Η Παναγία υπήρξε υπερτέρα όχι μόνον από κάθε μολυσμό της σάρκας
Αλλά ανωτέρα και από κάθε μολυσμό της σάρκας
Αλλά ανωτέρα και από κάθε μολυσμένο λογισμό"
Μας θυμίζει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς.
Δεν υπήρξε απλώς μια παρθένος, αλλά ήταν, είναι και θα είναι η Παρθένος
Η άσπιλη και αμόλυντη και άχραντη μέχρι του σημείου
Ώστε παρθένος και Παναγία, αγνότητα και Παναγία να είναι ταυτόσημες λέξεις!
Ας υπογραμμισθεί και η πίστη της Παναγίας, μια πίστη δυνατή, φλογερή, πηγαία, ανεξάντλητη.
Μία πίστη, που ξεχυνόταν από μέσα της σαν άνθος, σαν γάργαρο νερό, σαν θεία μοσχοβολιά.
Ήταν πίστη με ρίζες βαθιές, που διακλαδιζόταν σε κάθε της σκέψη και κάθε της πράξη.
Ήταν παραδομένη τελείως στο Θεό και ζούσε για το Θεό και την άλλη ζωή.
Η άσκηση της Παναγίας ξεπέρασε τα ανθρώπινα μέτρα.
Ήταν "υπερφυής", γιατί τίποτα δεν εμπόδιζε το διαρκή προσανατολισμό του νου της από τον Θεό.
Αν και ζούσε μέσα στον "κατακλυσμό της κακίας"
Παρέμεινε ανεπηρέαστη από κάθε μολυσμό της αμαρτίας
Απροσπέλαστη από κάθε αρνητική επιρροή
Και ούτε καν αισθάνθηκε την κακία που κατέκλυζε τη γη.
Ήταν ξένη προς όλα εκείνα, που θα μπορούσαν να νοθεύσουν την καθαρότητα του νου της.
Με τον τρόπο αυτό διατήρησε τη σκέψη της "άσυλη" και ιερή
Σαν να ζούσε μέσα στην "αρχαία εστία" του Παραδείσου
Όπου καμιά αμαρτία δεν έχει συντελεστεί ακόμη από κανέναν άνθρωπο.
Ο νους της Παναγίας ήταν σταθερά προσηλωμένος στον Θεό
Όμοιος με φτερούγισμα που δε δείλιαζε μπρος σε κανένα ύψος
Ξεπερνώντας και αυτό το πέταγμα των Αγγέλων.
Αυτή η ολοκληρωτική αφοσίωση του νου της στο Θεό
Είχε ως αποτέλεσμα και κάθε επιθυμία της ψυχής της
Να είναι στραμμένη προς Αυτόν, τον μόνον Εφετόν.
Ο θείος έρωτάς της επισκίασε και αφομοίωσε κάθε άλλη επιθυμία της ψυχής της
Γι' αυτό όταν ο Θεός θέλησε να κατεβεί στη γη, καμιά αμαρτία δεν Τον εμπόδισε
Να εισέλθει και να σκηνώσει σ' αυτήν, τη μόνη αγνή και καθαρή.
Γι' αυτό η Παναγία είναι πρότυπο των μοναχών και τη σέβονται τόσο πολύ οι μοναχοί
Διότι από παιδί έγινε μοναχή, ασκήτρια και ησυχάστρια.
Δώδεκα ολόκληρα χρόνια ήταν μέσα στον ναό συντροφιά μόνο με ιερείς
Με την προσευχή, με τους ύμνους, με τις σκέψεις και τις επιθυμίες της στραμμένες στο Θεό
Και μακριά από τον κόσμο.
Παρόλο που αυτές οι αρετές
Ταπείνωση, αγνότητα, πίστη, υπακοή, προσευχή
Είναι μεγάλες  και θαυμαστές, υπάρχει ακόμα μια αρετή που ίσως την ξεχνάμε
Ενώ είναι πολύ σημαντική και ασυνήθιστη στους σημερινούς ανθρώπους
Και μάλιστα στο γυναικείο φύλο, η σιωπή της Παναγίας.
Σπάνια μιλούσε και ήταν απαλλαγμένη από κάθε ματαιοδοξία και διαφήμιση.
Σε κανένα δεν είπε τίποτα ούτε στον Ιωσήφ.
Δε φαίνεται πουθενά στην Αγία Γραφή να προσπαθεί να δικαιολογηθεί για την εγκυμοσύνη της.
Ποιος θα την πίστευε εξάλλου;
Αναθέτει τα πάντα στο Θεό και την πρόνοιά Του.
Ο Θεός που την προόρισε για Θεοτόκο, ο Θεός θα οικονομούσε γι' αυτήν.
Λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς:
Στο πρόσωπο της Παναγίας ο Θεός ζωγράφισε μια εικόνα
Έκανε ένα πίνακα, επάνω στον οποίο ζωγράφισε ότι ωραιότερο υπήρχε
Όποια αρετή υπάρχει
Όποια καλοσύνη υπάρχει
Όποιο κάλλος πνευματικό και υλικό υπάρχει
Γιατί και σωματικά η Παναγία ήταν σεμνή και όμορφη.
Όλα τα κάλλη, πνευματικά και σωματικά ζωγράφισε ο Θεός στο πρόσωπο της Παναγίας.
Η Παναγία διέσωσε το "κατ' εικόνα" του ανθρώπου, είναι η πραγματική εικόνα του ανθρώπου.
Και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης επίσης λέει
Ότι αν συνέβαινε ποτέ τα εννέα τάγματα των Αγγέλων
Να επαναστατήσουν και να γκρεμισθούν από τον ουρανό και να γίνουν δαίμονες
Αν συνέβαινε όλοι οι άνθρωποι να γίνουν κακοί
Και αν συνέβαινε να επαναστατήσει ολόκληρη η κτίσις, ο ουρανός, η γη και τα αστέρια
Όλα αυτά, λέει, αν συνέβαιναν
Αρκούσε η αγιότητα της Παναγίας μας για να είναι ευχαριστημένος ο Θεός.
Όλα ας ελλείπουν, φτάνει μόνο η αγιότητα της Παναγίας μας, για το Θεό.
Αυτή λοιπόν την αγιότητα της Παναγίας μας
Μπορούμε και εμείς να τη μιμηθούμε
Αρκεί όχι μόνο να ακούμε αλλά και να πράττουμε το θέλημα του Θεού.
"Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν".

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr/

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Για σε ξυπνώ βαθιά χαράματα

Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας  1928
Θεέ μου, Θεέ μου
Για σε ξυπνώ βαθιά χαράματα.
Σε πόθησε η ψυχή μου, σε διψά.
Πόσες φορές η σάρκα μου
Σ' αυτή τη δύσβατη έρημο, την άνυδρη
Σε σένα στράφηκε.
Έτσι μπροστά σου φανερώθηκα
Στον άγιο σου τόπο
Να δω τη δύναμή σου και τη δόξα σου.
Γιατί είναι το έλεός σου ανώτερο
Από αναρίθμητες ζωές.
Εσέ τα χείλη μου θα υμνούν
Κι εσέ θα εγκωμιάζουν.
Έτσι τη ζωή μου εσένα θα ευλογώ
Και στ' όνομά σου το άγιο
Για προσευχή τα χέρια μου θα υψώνω.
Σαν από πλούσια εδέσματα
Θα χορτασθεί και θα ευφρανθεί η ψυχή μου
Και σε θα υμνεί το στόμα μου
Μ' αγαλλιάσεως χείλη.
Αφού στο στρώμα μου το βράδυ
Μονάχα εσέ στη σκέψη μου είχα
Βαθιά χαράματα ξυπνούσα
Κι είχα προς σε τον νου και την καρδιά.
Γιατί βοηθός μου πάντα υπήρξες
Και κάτω από τη σκέπη των πτερύγων σου
Θα πλημμυρίζω από αγαλλίαση και χαρά.
Πίσω από σένα προσκολλήθηκε η ψυχή μου
Και το δεξί σου χέρι με υποστήριξε.

Ψαλμός 62ος (στίχοι 1-10)
Απόδοση στα νέα Ελληνικά

Προς τα "οργισμένα νιάτα"

Έγραφα –πάνε 40 χρόνια τώρα
Στα διδακτικά μου βιβλία.
Ότι νέος που ζει χωρίς ιδανικά
Είναι κέλυφος χωρίς ουσία.
Κι ακόμη ότι:
Νέος θα πει να είσαι αυθόρμητος
Να στέκεσαι κοντά στις πηγές της ζωής
Να τολμάς να κάνεις
Αυτό που δεν τολμούν να κάνουν οι άλλοι.
Οι μεγάλοι σας έκαναν ικανούς
Να μην μπορείτε να κάνετε τίποτε
Ούτε και να επαναστατήσετε.
Οι ετήσιες εξεγέρσεις σας με τη μορφή "καταλήψεων"
Είχαν χαρακτήρα εθιμικού φαινομένου.
Κάτι σαν φολκλορική "ατραξιόν".
Δίνατε τη μάχη για να γίνετε χειρότεροι.
Για να αποκτήσετε δικαιώματα που τελικά αποδείχθηκαν
Συναλλαγματικές χωρίς αντίκρισμα.
Η τωρινή εξέγερση είναι ένα μήνυμα υγείας και ελπίδας.
Ότι δεν είναι "σβησμένες όλες οι φωτιές οι πλάστρες μες στη χώρα", όπως λέει ο Παλαμάς.
Αλλά χρειάζεται μεγάλη προσοχή, για να μην πέσετε, νέοι μου, θύματα αυταπάτης
Όπως έπεσε η δική μου γενιά.
Φυλαχτείτε από τούς ψευδαποστόλους που σας πλησιάζουν και σάς θωπεύουν στ΄ αυτιά.
Φυλαχτείτε από αυτούς που κάποτε έφαγαν καλά
Έκαναν μέσα σε ανώμαλες καταστάσεις ραγδαίες καριέρες
Και τώρα εμφανίζονται ξανά σαν σταυροφόροι κάποιου ιδανικού
Που σας το προσφέρουν δωρεάν, ώσπου να κάνουν κι εσάς θύματα απάτης.
Και να κλειστείτε, όσοι δεν θελήσετε να βολευτείτε, μέσα στο κέλυφος μιας βαθειάς σιωπής.
Νέοι, μη στρέφετε προς το στήθος σας το ξίφος της οργής σας.
Θωρακίστε την καρδιά σας, ελέγξατε τα συναισθήματά σας.
Η οργή δεν βλάπτει κανέναν περισσότερο από αυτόν που την έχει.
Η αγανάκτησή σας είναι δικαιολογημένη
Διότι είσαστε δεινά προδομένοι από εκείνους που σας έμαθαν
Να μισείτε την πατρίδα σας
Να μισείτε την ιστορία σας
Να περιφρονείτε τη γλώσσα σας
Να ποδοπατάτε τα σύμβολα για τα οποία οι πρόγονοί σας έχυσαν το αίμα τους.
Νέοι, συνεχίστε αλλά στοχαστείτε.
Διαβάστε πολύ προτού προχωρήστε.
Αφήστε τα συνθήματα.
Είναι σαν τα βεγγαλικά.
Με αυτά γαλουχήθηκαν πολιτικά οι πατέρες σας.
Δείτε πως κατάντησαν τη χώρα μας.
Νέοι, μη βεβηλώνετε μνημεία, όπως κάποιοι βεβήλωσαν τη ζωή σας.
Βγάλτε τη λέξη με τα τρία άλφα από το λεξιλόγιό σας.
Χωρίς να το συνειδητοποιείτε, το κάνατε εθνική ταυτότητα.
Νέοι, μην αποδεχτείτε τη βαναυσότητα με την οποία κυβερνιέται ο κόσμος.
Μη γίνετε χυδαίοι σαν εκείνους που σας γαλούχησαν ηθικά και πνευματικά.
Μην είσαστε αφελείς, όπως εμείς.
Δεν μπορείτε να διδάξετε μεταμέλεια στους πολιτικούς.
Μη ζητάτε τη λύση από αυτούς.
Ούτε από τα "κανάλια" που σας κάνουν θέαμα.
Τα "κανάλια" έχουν περισσότερο βούρκο κι από την πολιτική.
Η λύση είσαστε σεις.
Η λύση βρίσκεται μέσα σας.
Πρέπει όμως να ψάξετε βαθειά.
Το "ένδον σκάπτειν" είναι μια διαιώνια αρχή.
Το σκαπτικό εργαλείο της ψυχής είναι το καλό βιβλίο με τη βαθειά σκέψη και βαρύ προβληματισμό. Αυτά πρέπει να είναι για σας το βαρύ πυροβολικό.
Καλό είναι το διαδίκτυο, αλλά η μεγάλη επανάσταση όπως και στο παρελθόν
Θα ξεπηδήσει από το βιβλίο.
Κι εννοώ το καλό και όχι το σαχλό βιβλίο.
Το βιβλίο με τα γερά ελληνικά κι όχι με τα "γκρίκλιζ" που πορνεύουν τη σκέψη σας.

Σαράντος Καργάκος

Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Ανάλυση της Ευχής

Tην προσευχή του Aγίου Όρους
Ποιος δεν την γνωρίζει;
Aποτελείται από μία φράση μικρά
Από μετρημένας τας λέξεις.
Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με τον αμαρτωλόν
Mε την βοερά κραυγή "Kύριε"
Δοξολογούμε τον Θεό
Τη ένδοξο μεγαλειότητά Tου
Τον βασιλέα του Iσραήλ
Τον δημιουργό της ορατής και αοράτου κτίσεως
Ον φρίττουσι τα Σεραφείμ και τα Xερουβείμ.
Mε την γλυκυτάτη επίκληση και πρόσκληση "Iησού"
Μαρτυρούμε, ότι είναι παρών ο Xριστός, ο Σωτήρ ημών
Και ευγνωμόνως τον ευχαριστούμε, διότι μας ητοίμασε ζωή αιώνιον.
Mε την τρίτη λέξη "Xριστέ", θεολογούμε, ομολογούντες ότι ο Xριστός
Είναι αυτός ο Yιός του Θεού και Θεός.
Δεν μας έσωσε κάποιος άνθρωπος, ούτε άγγελος
Αλλά ο Iησούς Xριστός, ο αληθινός Θεός.
Eν συνεχεία, με την ενδόμυχο αίτηση "ελέησόν με", προσκυνούμε και παρακαλούμε
Να γίνει  ίλεως ο Θεός, εκπληρών τα σωτήρια αιτήματά μας
Τους πόθους και τις ανάγκες των καρδιών μας.
Kαι εκείνο το "με", τί εύρος έχει!
Δεν είναι μόνον ο εαυτός μου  είναι άπαντες οι πολιτογραφηθέντες εις το κράτος του Xριστού
Εις την Αγία Eκκλησία, είναι όλοι αυτοί που αποτελούν μέλος του ιδικού μου σώματος.
Kαι, τέλος, διά να είναι πληρεστάτη η προσευχή μας, κατακλείομαι με την λέξη
"Τον αμαρτωλόν", εξομολογούμενοι  πάντες γάρ αμαρτωλοί εσμεν
Καθώς εξωμολογούντο και όλοι οι Άγιοι και εγίνοντο διά ταύτης της φωνής υιοί φωτός και ημέρας.
Eξ αυτών αντιλαμβανόμεθα, ότι η ευχή εμπεριέχει
Δοξολογία
Ευχαριστία
Θεολογία
Παράκληση
Και εξομολόγηση.

Πηγή: http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/

Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Ποτέ μην αμφισβητήσεις όσα είναι από τον Θεό

Η ιστορία μιλάει για έναν ορειβάτη
Ο οποίος θέλησε να ανεβεί το ψηλότερο βουνό.
Ξεκίνησε, λοιπόν, την περιπέτεια του
Μετά από πολλά χρόνια προετοιμασίας.
Όμως, επειδή ήθελε τη δόξα μόνο για τον εαυτό του
Αποφάσισε να σκαρφαλώσει το βουνό μόνος.
Η νύχτα, λοιπόν, έπεσε βαριά
Και ο άνδρας δεν έβλεπε τίποτα.
Όλα ήταν μαύρα.
Μηδενική ορατότητα.
Το φεγγάρι και τα άστρα είχαν καλυφθεί από σύννεφα.
Καθώς ο άνδρας ανέβαινε
Και απείχε λίγα μόνο μέτρα από την κορυφή του βουνού
Γλίστρησε και έπεσε στο κενό με μεγάλη ταχύτητα.
Ο ορειβάτης πού το μόνο πού έβλεπε καθώς έπεφτε ήταν μαύρες κουκκίδες
Είχε την τρομερή αίσθηση της βαρύτητας να τον τραβά.
Συνέχισε να πέφτει...
Και σε εκείνες τις στιγμές του μεγάλου φόβου ήρθαν στο μυαλό του
Όλα τα καλά και τα άσχημα επεισόδια της ζωής του.
Σκεφτόταν, τώρα, το πόσο κοντά στο θάνατο ήταν
Όταν ξαφνικά ένιωσε το σκοινί πού ήταν δεμένο στη μέση του να τον τραβά δυνατά.
Το σώμα του ορειβάτη κρεμόταν πλέον στον αέρα.
Μόνο το σκοινί τον κρατούσε ζωντανό.
Εκείνη τη στιγμή της αμηχανίας και καμιάς άλλης επιλογής, φώναξε:
- Θεέ μου, βοήθησε με!
Ξαφνικά, μια βαθειά φωνή προερχόμενη από τον ουρανό απάντησε:
- Τί θέλεις να κάνω;
- Σώσε με, Θεέ μου!
- Αληθινά, νομίζεις ότι μπορώ να σε σώσω;
- Βέβαια, πιστεύω ότι Εσύ μπορείς!
- Τότε, κόψε το σχοινί που είναι δεμένο στη μέση σου...
Η ομάδα διάσωσης, την άλλη μέρα, είπε ότι ένας ορειβάτης βρέθηκε πεθαμένος, παγωμένος
Και το σώμα του κρεμόταν από ένα σκοινί.
Τα χέρια του κρατούσαν σφιχτά το σκοινί ΜΟΝΟ 3 μέτρα μακριά από τη γη...
Κι εσύ;
Εγώ;
Όλοι μας;
Πόσο κολλημένοι είμαστε στο σκοινί μας, σε κάθετι που μας κρατά δέσμιους;
Ποτέ μην αμφισβητήσεις όσα είναι από τον Θεό.
Ποτέ δεν θα πρέπει να λες ότι σε έχει ξεχάσει ή σε έχει εγκαταλείψει.
Ποτέ μη νομίζεις ότι δεν σε φροντίζει.
Θυμήσου ότι σε κρατάει πάντα με το χέρι Του
Και η επιλογή να απλώσεις το δικό σου χέρι ...ανήκει σε εσένα.

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Μετάνοια, εξομολόγηση,­ προσευχή και Θεία Κοινωνία μας χρειάζονται....




Πατέρα, στα χέρια σου παραδίδω το Πνεύμα μου

Ούτε ο Ευαγγελιστής Ματθαίος
Ούτε ο Ευαγγελιστής Μάρκος
Μπορεί να μας δίνουν επιπλέον πληροφορίες
Για οποιαδήποτε τυχόν λόγια που διατυπώθηκαν
Από τον Κύριό μας μετά το
"Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες".
Και οι δύο, μαζί με τον Ευαγγελιστή Λουκά
Μιλούν για μία δυνατή κραυγή
Πριν παραδώσει το πνεύμα Του.
Μεταξύ των δύο αυτών γεγονότων
Ο Ευαγγελιστής Λουκάς αναφέρει τα λόγια:
"Θεέ μου, στα χέρια σου παραδίδω το Πνεύμα μου".
Ο ίδιος δεν αναφέρει κάτι για την προσευχή της απόγνωσης
"Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες".
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης επίσης δεν καταγράφει την προσευχή μήτε το
"Θεέ μου, στα χέρια σου παραδίδω το Πνεύμα μου" αλλά ούτε και την δυνατή κραυγή.
Μας λέει μονάχα πως αφού Του προσφέρθηκε το ξύδι είπε, "τετέλεσται"
Και έγειρε το κεφάλι Του και παρέδωσε το πνεύμα.
Θα μας πει άραγε ποτέ ο Κύριος γιατί κραύγασε έτσι;
Ήταν κραυγή ανακούφισης στο άγγιγμα του θανάτου;
Ήταν κραυγή νίκης;
Ήταν κραυγή χαράς επειδή άντεξε ως το τέλος;
Η μήπως, ο Πατέρας έστρεψε το βλέμμα επάνω Του ως απάντηση στο "Θεέ μου"
Και η ευτυχία που προκάλεσε αυτό το βλέμμα τον έκανε να κραυγάσει
Επειδή δεν μπορούσε να χαμογελάσει;
Ήταν άραγε τέτοια η κατάστασή Του ώστε η μεγαλύτερη Χαρά του κόσμου
Να μη μπορεί να εκφραστεί παρά μόνο με μια κραυγή;
Η δεν ήταν παρά η τελευταία σουβλιά του πόνου πριν αναπαυθεί;
Ίσως να ήταν όλα σε ένα.
Σίγουρα όμως, κανένα από όλα τα βιβλία
Καμιά από όλες τις λέξεις των σκεπτομένων ανθρώπων
Δεν θα μπορέσουν ποτέ να εκφράσουν με κάποια πληρότητα
Όσα δεν έχουν αρθρωθεί σ΄ αυτή την κραυγή του Υιού του Θεού.
Εξ΄ αιτίας Του ο Πατέρας δεν είναι πλέον ο επιβλητικός "Κύριος των Δυνάμεων"
Αλλά ο Κύριος που προσβλέπει στην αφοσίωση και στην αγάπη.
Τώρα η πνευματική υιοθεσία και το πνεύμα της θυσίας θα γεννηθεί στις καρδιές των ανθρώπων
Γιατί η θεία υπακοή του Χριστού τελειώθηκε με το πάθος.
Και όπως αυτός έζησε ανάμεσα στους αδερφούς του
Έτσι και εκείνοι, με τον ίδιο τρόπο, θα κάνουν το ίδιο.
Ότι αυτός έκανε για κείνους, το ίδιο θα κάνουν και εκείνοι για τον Θεό και τους αδερφούς τους.
Μετά από αυτό ο Θεός-Χριστός βρισκόταν πάντοτε ανάμεσά τους, μέσα τους, στην καρδιά τους.
Ο Θεός-Χριστός είχε βρεθεί ανάμεσα στους αδελφός του.
Μαζί με τους πάσχοντες και συμπάσχοντες.
Δίνοντας όλα όσα "είχε"
Την ίδια Του την Ζωή
Ότι αγάπησε
Ότι ήταν.
Αυτό το μεγαλειώδες γεγονός τελειώνει με μια κραυγή.
Επομένως η κραυγή "Έχει τελειώσει" (τετέλεσται), σημαίνει
"Πατέρα, στα χέρια σου παραδίδω το Πνεύμα μου".
Δηλαδή, κάθε ανώτερη ανθρώπινη πράξη πρέπει ακριβώς να σημαίνει
Μια παράδοση στον Πατέρα, αυτού, που εκείνος πρώτα έδωσε σε μας.
"Ορίστε επιστρέφω με χαρά πάλι το δώρο σου
Αυτό που εσύ μου έχεις δώσει
Η ψυχή μου επιστρέφει στο σπίτι της".
Κάθε πράξη λατρείας είναι μια αναφορά στον Θεό αυτών με τα οποία Εκείνος μας έχει φτιάξει. "Ορίστε Θεέ μου, δες τι έχω.
Δες σε μένα αυτό που εσύ έχεις φτιάξει.
Δες την δικιά σου ευεργεσία, το είναι μου.
Είμαι δικό σου παιδί και δεν γνωρίζω πως να σε ευχαριστήσω
Παρά μόνο υψώνοντας προς εσένα την δωρεά που αντλώ
Από το πλημμύρισμα της δικιάς σου ζωής και φωνάζω δυνατά:
"Είναι δικό Σου και άρα είναι δικό μου.
Είμαι δικός Σου και επομένως είμαι δικός μου".
Η πλειοψηφία των λειτουργιών του πνευματικού όπως και του φυσικού κόσμου
Είναι απλά μία επιστροφή στην πηγή.
Η τελευταία πράξη του Κυρίου μας, που ήταν η παράδοση του Πνεύματός του
Δεν ήταν παρά η συγκεφαλαίωση όλων όσων έκανε σε όλη του την ζωή.
Όλα αυτά τα χρόνια προσέφερε αυτή την θυσία
Την θυσία του εαυτού του
Θυσιάζοντας έζησε την θεία ζωή!
Κάθε πρωί που ξεκινούσε για να προσευχηθεί, πριν ακόμα ξημερώσει
Κάθε απόγευμα που παρέμενε στο βουνό ως το βράδυ, αφότου οι φίλοι του είχαν φύγει
Προσέφερε τον εαυτό του στον Πατέρα σε κοινωνία αγαπητικών λέξεων
Ανώτερων σκέψεων, άφατων συναισθημάτων.
Επέστρεφε για να πράξει τα ίδια για τους δικούς Του
Και συγκεκριμένα να προσφέρει λόγια αγάπης, σκέψεις ανακούφισης, να ενεργήσει θεραπευτικά. Γιατί ο τρόπος του να λατρεύεις τον Θεό όσο η μέρα διαρκεί είναι να δουλεύεις:
Το μόνο "Θείο λειτούργημα" είναι η διακονία των συνανθρώπων μας.
Με όλα όσα γράφω δεν είναι σκοπός μου να επισημάνω
Την εγκατάλειψη της ψυχής μας στον Πατέρα ως καθήκον.
Αυτό θα σήμαινε την μετατροπή του μεγαλύτερου προνομίου που κατέχουμε σε θλιβερό βάρος.
Απλά θέλω να δείξω ότι είναι το μακαριότερο πράγμα στον ανθρώπινο κόσμο.
Το ανθρώπινο πλάσμα μπορεί να σκεφθεί για τον εαυτό του έτσι:
Μπορεί άραγε να πέσω σε κώμα και να χάσω την συνείδησή μου;
Η να βρεθώ ανήμπορος για μια περίοδο μη μπορώντας να σκεφτώ, σαν να είμαι νεκρός;
Η ακόμη χειρότερα: θα είμαι άραγε αδύναμος στην θέληση
Και με λειψή συνείδηση στα όνειρα που θα έρθουν;
Πατέρα, στα χέρια σου παραδίδω το πνεύμα μου.
Δίνω τον εαυτό μου πίσω σε σένα.
Πάρε με
Ανακούφισέ με
Ανανέωσέ με
"Φτιάξε με από την αρχή".
Αν εκτεθώ στις υποθέσεις και στην ταραχή του κόσμου με τους τόσους πειρασμούς
Θα ενεργήσω άραγε λιγότερο έντιμα
Με λιγότερη πίστη
Με λιγότερη καλοσύνη
Με λιγότερη επιμέλεια από όσο θα ήθελε ο Χριστός, ο Ιδανικός Άνθρωπος να κάνω;
Πατέρα, στα δικά σου χέρια…
Πρόκειται να κάνω ένα καλό έργο;
Τότε περισσότερο από όλες τις φορές.
Πατέρα στα δικά σου χέρια μη τυχόν και με πάρει ο εχθρός.
Είμαι σε κατάσταση πόνου;
Μήπως η ασθένεια έρχεται σε μένα για να "σβήσει"
Την διαύγεια ενός υγιούς μυαλού και αντ΄ αυτής να φέρει σύγχυση και αναλήθειες;
Πάρε το πνεύμά μου Κύριε και δες όπως εσύ ήδη γνωρίζεις, ότι δεν μπορεί να αντέξει περισσότερα.
Πρόκειται να πεθάνω;
Εσύ ξέρεις καλύτερα και μόνο από την κραυγή του Υιού σου πόσο άσχημο είναι αυτό.
Και αν δεν έρθει σε μένα σε τόσο άσχημη μορφή
Σαν αυτή που ήρθε σε εκείνον, σκέψου πόσο φτωχός είμαι δίπλα του.
Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτή η πάλη με τον θάνατο
Γιατί από τους χιλιάδες που την ζουν καθημερινά
Ούτε ένας δεν διαφωτίζει τον πλησίον, αυτόν που μένει πίσω.
Αλλά θα προσμένω άραγε με αγωνία μια ανάσα του δικού σου αέρα και δεν θα μου δίνεται;
Θα με σχίσει σε κομμάτια ο θάνατος;
Δεν θα κάνω άλλες ερωτήσεις.
Πατέρα, στα χέρια σου εγκαταλείπω το πνεύμα μου.
Γιατί είναι δική σου δουλειά, όχι δική μου.
Εσύ θα ξέρεις κάθε σκιά του δικού μου πόνου
Εσύ θα φροντίσεις για μένα με την τέλεια πατρότητά Σου
Γιατί αυτή με κάνει υιό Σου και αυτή με σπλαγχνίζεται και με αγκαλιάζει.
Ως παιδί μπορούσα να αντέξω μεγάλο πόνο όταν ο πατέρας μου με αγκαλίαζε.
Άραγε τώρα τα χέρια Σου θα μπορούσαν να έρθουν πράγματι πολύ πιο κοντά στην ψυχή μου
Με μια θαλπωρή που δεν έχω καν φανταστεί;!
Γιατί, πως η φαντασία μου θα πλησιάσει στην γοργή "καρδιά σου";
Δε με νοιάζει ο πόνος αρκεί το πνεύμα μου να είναι δυνατό.
Στα δικά σου χέρια παραδίδω-εγκαταλείπω αυτό το πνεύμα.
Αν η αγάπη σου, που είναι προτιμότερη από την ζωή το παραλάβει
Τότε σίγουρα, η φροντίδα σου θα το κάνει δυνατό.
Σκεφτείτε αδέρφια, ζούμε στον χώρο μιας αιώνιας πατρότητας.
Κάθε φορά που η καρδιά ανυψώνεται και κοιτά προς τον Πατέρα
Η Χάρη και η αλήθεια μας περιβάλλει είναι μέσα μας.
Αλλά και όταν είμαστε ανάξιοι
Όταν δηλαδή έχουμε υποκύψει στον πειρασμό
Όταν είμαστε σκληρόκαρδοι και κακοί
Ακόμη και τότε, ας αφεθούμε στα χέρια του Θεού.
Που αλλού να τολμήσουμε να αφεθούμε;
Άραγε ένας πατέρας δεν θα αγαπούσε περισσότερο το παιδί του
Όταν αυτό του έλεγε σερνάμενο προς αυτόν με πρόσωπο σκυθρωπό και θυμωμένο:
"Νιώθω πατέρα χωρισμένος από Σένα και θέλω να ρθω κοντά Σου"!
Μήπως θα έλεγε στο παιδί του:
"Πως τολμάς;
Φύγε και αφού διορθωθείς έλα σε μένα!".
Θα τολμούσαμε ποτέ να σκεφτούμε πως ο Θεός θα μας εδίωχνε αν τον πλησιάζαμε
Έτσι όπως το παιδί, χωρίς να χαρεί που τον πλησιάσαμε;
Ακόμη και αν είμασταν θυμωμένοι, όπως ο Ιωνάς;
Άραγε εμείς δεν θα περιβάλαμε με όλη μας την φροντίδα ένα τέτοιο παιδί;
Θα τολμούσαμε λοιπόν να σκεφτούμε πως αν του το ζητήσουμε ο Θεός δεν θα μας επισκεφθεί;
Όταν εμείς, όντας κακοί, ξέρουμε να προσφέρουμε αγαθά στα παιδιά μας;
Δεν θα κατέβαινε κάποια "ουράνια δροσιά" επάνω στην θέρμη του θυμού μας
Ή δεν θα έπεφτε μια "ήπια βροχή" πάνω στην "ξερή" φιλαυτία μας
Ή μια ηλιαχτίδα στην "συννεφιασμένη" μας απελπισία;
Το λιγότερο που θα μας δωθεί θα είναι ψωμί και όχι πέτρα!
Νερό και όχι ξύδι… ανακατεμένο με χολή!
Ακόμη, δεν υπάρχει κάτι που μπορούμε να ζητάμε από τον Θεό για τους εαυτούς μας
Και δεν μπορούμε να το ζητήσουμε για τους αδελφούς μας!
Μπορούμε να εμπιστευθούμε στην φροντίδα του κοινού Πατέρα οποιονδήποτε αδερφό μας.
Θα υπάρξουν στιγμές που μόνο η προσευχή για όλους τους αδερφούς μας
Θα κάνει την καρδιά μας να νιώσει την αγάπη τους.
Ποτέ δεν θα γνωρίσουμε την ανάπαυση στα χέρια του Πατέρα, την ανάπαυση του Αγίου Τάφου
Εκείνη που ο Κύριος γνώρισε όταν η αγωνία του θανάτου έλαβε τέλος
Όταν η "καταιγίδα" του κόσμου
(Δηλαδή όλος ο θόρυβος που προέρχεται από την διαμάχη Ζωής-Θανάτου)
Έσβησε πίσω από το πνεύμα του που αναπαυόταν
Και εκείνος πέρασε εκεί που υπάρχει μόνο ζωή.
Ποτέ λοιπόν δεν θα μπορέσουμε, λέω, να αναπαυτούμε στην αγκαλιά του Πατέρα
Μέχρι εκείνος να μας αποκαλυφθεί στην αγάπη των αδερφών μας.
Γιατί εκείνος είναι δικός τους Πατέρας
Και δεν μπορούμε να τον θεωρούμε και δικό μας
Αν δεν τον "βλέπουμε" και δεν τον "νιώθουμε" και σαν δικό τους Πατέρα.
Ποτέ δεν θα τον γνωρίσουμε σωστά αν δεν χαρούμε και δεν πανηγυρίσουμε για το γεγονός
Ότι για μας αυτός είναι ο Πατέρας.
Αν κάποιος δεν μπορεί να αγαπήσει τον αδερφό του που έχει δει
Πως μπορεί να αγαπήσει τον Θεό που δεν έχει δει;
Κλείνοντας, θα ήθελα να πω, πως τα χέρια στα οποία ο Κύριός μας παρέδωσε το Πνεύμα
Πρέπει να μας έχουν ήδη μάθει να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας.

McDonald George

Πηγή: http://vatopaidi.wordpress.com/

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Να έχεις παρέα


Λοιπόν, νέε μου
Σαν βγεις στον πηγεμό για την Ιθάκη
Να έχεις παρέα.
Να μην είσαι μόνος σου.
Η λέξη φιλία είναι πολύ ωραία λέξη!
Είναι η φιλία αναγκαία στη ζωή μας.
Η φιλία, η παρέα η συναναστροφή...
Στο δρόμο της ζωής δεν είμαστε μόνοι.
Είναι πολύ ωραίο αυτό!
Έχουμε ανάγκη αυτή την ατμόσφαιρα της παρέας.
Γι'αυτό ο Θεός μας άφησε την εκκλησία
Γι'αυτό ο Χριστός μας έκανε 12 αποστόλους.
Να έχουν παρέα μεταξύ τους.
Να αλληλοστηρίζονται.
Να αλληλοπαρηγορούνται.
Έτσι κι εμείς  να βοηθάμε  ο ένας τον άλλο
Να στηρίζει ο ένας τον άλλο και να ανεβαίνουνε μαζί.
Είναι πολύ σημαντικό αυτό...

Απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου

Πηγή: http://aoratigonia.blogspot.gr/

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Αθώοι ο Ηγούμενος Εφραίμ και ο Πατέρας Αρσένιος από τον Άρειο Πάγο

Δικαίωση για τον Ηγούμενο Εφραίμ
Και τον Πατέρα Αρσένιο
Αναφορικά με την υπόθεση της λίμνης Βιστωνίδας.
Ο Άρειος Πάγος τους κήρυξε ΑΘΩΟΥΣ για την υπόθεση
Που αφορούσε στη διαρροή της δικαστικής απόφασης
Σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς
Παραλίμνιων εκτάσεων της Βιστωνίδας.
Κατηγορούνταν για ηθική αυτουργία
Στα αδικήματα παραβίασης δικαστικού απορρήτου
Και παράβασης καθήκοντος
Κατηγορίες, που βάρυναν και τη δικαστίνα Μαρία Ψάλτη.
Υπενθυμίζεται ότι, τον Ιανουάριο
Το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου
Είχε κάνει δεκτή την αναίρεση των ποινών
Που είχαν επιβληθεί στον Ηγούμενο Εφραίμ και τον Πατέρα Αρσένιο
Και είχε διατάξει να γίνει εκ νέου η δίκη με άλλη σύνθεση.
Τότε μάλιστα η απόφαση έλεγε ότι, χωρίς αιτιολογία και με κενά
Είχαν καταδικαστεί οι Μοναχοί Εφραίμ και Αρσένιος.

Ο Άρειος Πάγος επανέρχεται σήμερα αποφασίζοντας ότι, είναι ΑΘΩΟΙ.


Πηγή: http://www.briefingnews.gr/

Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Το τρένο της ζωής...

Πριν από λίγο καιρό διάβασα ένα βιβλίο
Το οποίο παρομοίαζε τη ζωή
Με ένα ταξίδι με το τρένο.
Ένα πολύ ενδιαφέρον έργο.
Η ζωή είναι σαν ένα ταξίδι με το τρένο.
Επιβιβάζεσαι συχνά και αποβιβάζεσαι
Υπάρχουν ατυχήματα, σε μερικές στάσεις
Ευχάριστες εκπλήξεις και βαθιά λύπη σε άλλες.
Όταν γεννιόμαστε και επιβιβαζόμαστε στο τρένο
Συναντάμε ανθρώπους
Για τους οποίους πιστεύουμε ότι θα μας συνοδεύουν
Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού:
Τους γονείς μας.
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Αποβιβάζονται σε κάποια στάση
Και μας αφήνουν χωρίς την αγάπη
Τη στοργή
Τη φιλία
Και τη συντροφιά τους.
Ωστόσο επιβιβάζονται άλλα πρόσωπα
Που θα αποδειχθούν πολύ σημαντικά για μας.
Είναι τα αδέρφια μας
Οι φίλοι μας
Κι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι που αγαπάμε.
Μερικά από τα πρόσωπα που επιβιβάζονται
Βλέπουν το ταξίδι σαν ένα  μικρό περίπατο.
Άλλοι βρίσκουν μόνο λύπη στο ταξίδι τους.
Υπάρχουν πάλι άλλοι στο τρένο
Που είναι πάντα εκεί και έτοιμοι να βοηθήσουν αυτούς που τους χρειάζονται.
Κάποιοι αφήνουν στην αποβίβαση μία αιώνια λαχτάρα.
Μερικοί ανεβαίνουν και κατεβαίνουν ξανά κι εμείς, δεν τους έχουμε καν αντιληφθεί.
Μας εκπλήσσει, ότι μερικοί από τους επιβάτες, που αγαπάμε περισσότερο
Κάθονται σε κάποιο άλλο βαγόνι
Και μας αφήνουν να κάνουμε μόνοι αυτό το κομμάτι του ταξιδιού.
Αυτονόητα απέχουμε και δεν μπαίνουμε στον κόπο να τους ψάξουμε
Και να έρθουμε σε επαφή με το δικό τους βαγόνι.
Δυστυχώς μερικές φορές δεν μπορούμε να καθίσουμε δίπλα τους
Γιατί η θέση στην πλευρά τους είναι ήδη κατειλημμένη.
Δεν πειράζει, έτσι είναι το ταξίδι:
Γεμάτο προκλήσεις
Όνειρα
Φαντασία
Ελπίδες
Και αποχαιρετισμούς, ...αλλά χωρίς επιστροφή.
Λοιπόν, ας κάνουμε το ταξίδι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Ας προσπαθήσουμε να βολευτούμε με τους συνταξιδιώτες μας
Και να ψάξουμε το καλύτερο στοιχείο στον καθένα από αυτούς.
Ας θυμόμαστε ότι σε κάθε τμήμα της διαδρομής
Ένας από τους επιβαίνοντες μπορεί να έχει πρόβλημα
Και πιθανόν να χρειάζεται την κατανόησή μας.
Ακόμη κι εμείς μπορεί να βρεθούμε σε δύσκολη θέση
Και κάποιος να υπάρχει που θα μας καταλάβει.
Το μεγάλο μυστήριο του ταξιδιού είναι ότι δεν ξέρουμε πότε θα αποβιβαστούμε οριστικά
Όπως επίσης ελάχιστα ξέρουμε για το πότε θα αποβιβαστούν οι συνταξιδιώτες μας
Ούτε καν για εκείνον που κάθεται ακριβώς δίπλα μας.
Πιστεύω ότι θα στενοχωρηθώ όταν κατέβω για πάντα από το τρένο.....
Ναι, αυτό πιστεύω.
Ο χωρισμός από μερικούς φίλους που συνάντησα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού
Θα είναι οδυνηρός.
Θα είναι πολύ λυπηρό να αφήσω μόνους τους αγαπημένους μου.
Αλλά έχω την ελπίδα, πως κάποτε θα φτάσουμε στον κεντρικό σταθμό
Κι έχω την αίσθηση ότι θα τους ξαναδώ να έρχονται με αποσκευές
Τις οποίες δεν είχαν ακόμα στην επιβίβαση.
Αυτό που με κάνει ευτυχισμένο, είναι η σκέψη...
Ότι κι εγώ βοήθησα να πλουτίσουν οι αποσκευές τους και να γίνουν πιο πολύτιμες.
Φίλοι μου, ας προσέξουμε να έχουμε ένα καλό ταξίδι
Και στο τέλος να δούμε ότι άξιζε τον κόπο.
Ας προσπαθήσουμε να αφήσουμε κατά την αποβίβαση μια κενή θέση πίσω μας
Η οποία να αφήσει νοσταλγία και όμορφες αναμνήσεις σ΄ αυτούς που συνεχίζουν το ταξίδι.
Σ’ αυτούς, που είναι μέρος του δικού μου τρένου, εύχομαι:
Καλό Ταξίδι!

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Για την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος

Η προσευχή
Η νηστεία
Η αγρυπνία
Και κάθε άλλη χριστιανική άσκηση
Όσο καλή και να είναι από μόνη της
Δεν αποτελεί σκοπό της χριστιανικής ζωής μας
Αν και υπηρετεί σαν ένα απαραίτητο μέσο
Για να φτάσει κανείς σ' αυτό τον σκοπό.
Ο πραγματικός σκοπός της χριστιανικής ζωής μας
Είναι η απόκτηση του Αγίου Πνεύματος του Θεού.
Όσο για τις νηστείες
Τις προσευχές
Την ελεημοσύνη
Τις αγρυπνίες
Και κάθε καλή πράξη που γίνεται για χάρη του Χριστού
Είναι μόνο μέσα για την απόκτηση του Αγίου Πνεύματος.

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Αυτούς που αδικείς είναι αυτοί που θα μπορούσες να βοηθήσεις

Ποιον αδικώ, λέει ο πλούσιος
Προστατεύοντας αυτά που μου ανήκουν;
Πες μου λοιπόν, τι σου ανήκει;
Από που τα πήρες και τα έφερες στη ζωή σου;
Δεν ήρθες στον κόσμο γυμνός;
Γυμνός δεν θα επιστρέψεις στη γη;
Που τα βρήκες αυτά που έχεις τώρα;
Αν πιστεύεις ότι στα χάρισε η τύχη είσαι Άθεος
Δεν αναγνωρίζεις τον δημιουργό
Δεν νιώθεις ευγνωμοσύνη γι αυτόν που στα έδωσε
Αν όμως παραδέχεσαι ότι προέρχονται απ τον Θεό
Πες μου για ποιο λόγο στα έδωσε;
Μήπως είναι άδικος ο Θεός και μοιράζει άνισα τα απαραίτητα για τη ζωή;
Γιατί εσύ είσαι πλούσιος κι εκείνος φτωχός;
Όχι γι' άλλο λόγο παρά για να ανταμοιφθείς εσύ για την καλοσύνη
Και τη σωστή διαχείριση της περιουσίας
Κι εκείνος για να κερδίσει τα μεγάλα έπαθλα της υπομονής.
Όμως εσύ τα έκρυψες όλα στους αχόρταγους κόλπους της πλεονεξίας
Νομίζεις λοιπόν ότι κανένα δεν αδικείς όταν τόσους στερείς από τα αγαθά αυτά;
Ποιος είναι πλεονέκτης;
Όποιος δεν περιορίζεται στα απαραίτητα.
Ποιος άρπαγας;
Εκείνος που αφαιρεί την περιουσία των άλλων.
Εσύ δεν είσαι πλεονέκτης;
Δεν είσαι άρπαγας;
Δεν κρατάς για τον εαυτό σου όσα σου δόθηκαν για να τα διαχειρισθείς προς όφελος όλων;
Αυτός που γδύνει τον ντυμένο θα ονομαστεί λωποδύτης
Αλλά αυτός που δεν ντύνει τον γυμνό μήπως δεν αξίζει αυτή την ονομασία;
Το ψωμί που αποθηκεύεις είναι του πεινασμένου
Τα ρούχα που συσσωρεύεις είναι του γυμνού
Τα παπούτσια που τα 'χεις και σαπίζουν είναι του ξυπόλυτου
Τα λεφτά που θάβεις για να μη στα κλέψουν είναι του φτωχού.
Είναι τόσοι αυτοί που αδικείς όσοι αυτοί που θα μπορούσες να βοηθήσεις.

Μέγας Βασίλειος

Η σημασία της αρετής

Θέλεις να μάθεις τη σημασία της αρετής;
Τα εξής παραγγέλλει ο Θεός στους ανθρώπους:
Κανείς από σας ας μη διατηρεί
Στην καρδιά του
Κακία για τον αδελφό του
Και κανείς ας μη συλλογίζεται την κακίαν του άλλου.
Βλέπεις;
Δεν λέει μόνο, συγχώρεσε το κακό του άλλου
Αλλά μην το έχεις ούτε στη σκέψη σου
Μη το συλλογίζεσαι
Άφησε όλη την οργή
Εξαφάνισε την πληγή.
Νομίζεις, βεβαίως, ότι με την εκδικητικότητα τιμωρείς εκείνον που σε έβλαψε.
Γιατί εσύ ο ίδιος σαν άλλο δήμιο εγκατέστησες μέσα σου το θυμό
Και καταξεσκίζεις τα ίδια σου τα σπλάχνα.
Έχεις αδικηθεί πολύ και στερήθηκες πολλά εξαιτίας κάποιου
Κακολογήθηκες και ζημιώθηκες σε πολλά σοβαρά θέματά σου
Και γι αυτό θέλεις να δεις να τιμωρείται ο αδελφός σου;
Και εδώ πάλι σου είναι χρήσιμο να τον συγχωρήσεις.
Γιατί, εάν θελήσεις, εσύ ο ίδιος να εκδικηθείς και να επιτεθείς εναντίον του
Είτε με τα λόγια σου, είτε με κάποια ενέργειά σου, η με την κατάρα σου
Ο Θεός όχι μόνο δεν θα επέμβει κατ' αυτού
Εφόσον εσύ ανέλαβες την τιμωρία του
Αλλά επιπλέον θα σε τιμωρήσει ως θεομάχο.
Άφησε τα πράγματα στο Θεό.
Αυτός θα τα τακτοποιήσει πολύ καλύτερα απ' ότι εσύ θέλεις.
Σε σένα έδωσε μόνο την εντολή να προσεύχεσαι για τον άνθρωπο που σε λύπησε...
Εμάλωσες με κάποιον και κρατάς μέσα σου κακία.
Μην προσέλθεις στη Θεία Κοινωνία!
Θέλεις να προσέλθεις;
Συμφιλιώσου πρώτα και τότε να έλθεις να εγγίσεις τα Άχραντα Μυστήρια!
Αυτά δεν τα λέγω εγώ, αλλά ο ίδιος ο Κύριος.
Αυτός για να σε συμφιλιώσει με τον Πατέρα
Δεν αρνήθηκε ούτε να σφαγιασθεί, ούτε το αίμα Του να χύσει.
Και συ, για να συμφιλιωθείς με τον συνάνθρωπό σου
Ούτε μια λέξη δεν καταδέχεσαι να βγάλεις από το στόμα σου;
Και διστάζεις να τρέξεις πρώτος;
Άκουσε τι λέει για όσους κρατούν τη στάση αυτή:
Αν προσφέρεις το δώρο σου στο θυσιαστήριο
Και εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου...
Πήγαινε πρώτα να συμφιλιωθείς με τον αδερφό σου.
Αν έβλεπες ένα μέλος του σώματός σου αποκομμένο
Δεν θα έκανες τα πάντα για να το ενώσεις με το σώμα σου;
Αυτό κάνε και για τους αδελφούς σου.
Όταν τους δεις να έχουν αποκοπεί από την αγάπη σου, τρέξε γρήγορα και περιμάζεψέ τους.
Μην περιμένεις εκείνους να έλθουν, σπεύσε εσύ πρώτος, για να λάβεις τα βραβεία!
Ένα μόνο εχθρό διαταχθήκαμε να έχουμε, τον διάβολο.
Με αυτόν να μη συμφιλιωθείς ποτέ, προς τον αδελφό σου όμως ποτέ να μην έχεις βαριά καρδιά.
Κι αν ακόμη συμβεί κάποια μικροψυχία
Ας είναι παροδική
Ας μην υπερβαίνει το διάστημα της ημέρας.
Η δύση του ηλίου να μη σας προφθάσει οργισμένους, λέει ο Απόστολος.
Άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών.
Βλέπεις;
Ο Θεός εσέ τον ίδιο έκανε κριτή της συγχωρήσεως των αμαρτημάτων σου.
Αν συγχωρήσεις λίγα, λίγα θα σου συγχωρηθούν.
Αν συγχωρήσεις πολλά, θα σου συγχωρηθούν πολλά.
Αν τα συγχωρήσεις με ειλικρίνεια και με όλη σου την καρδιά
Με τον ίδιο τρόπο θα συγχωρήσει και τα δικά σου ο Θεός.
Αν, μετά τη συγχώρηση, κάνεις και φίλο σου τον εχθρό σου
Έτσι θα διάκειται και ο Θεός απέναντί σου.
Ποίας, λοιπόν, τιμωρίας δεν είναι άξιος εκείνος
Που ενώ πρόκειται να κερδίσει δέκα χιλιάδες τάλαντα, εάν χάσει εκατό μόνο δηνάρια
Ούτε και τα λίγα και μικρά δεν συγχωρεί
Αλλά στρέφει εναντίον σου τα ίδια τα λόγια της προσευχής;
Γιατί όταν λες στο Θεό
Συγχώρεσέ μας όπως και εμείς συγχωρούμε τους εχθρούς μας
Και κατόπιν εσύ δεν συγχωρείς
Για τίποτε άλλο δεν παρακαλείς το Θεό
Παρά να σε στερήσει από κάθε απολογία και συγγνώμη...

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).