Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Σε ψάχνω...

Έψαχνα που είσαι, να Σε δω.
Πήγα στην εκκλησία...
Είδα την εικόνα Σου με τα τρία κεράκια
Να φέγγουν στο σκοτάδι.
Σε είχε στα χέρια ο Παππάς κι' εγώ Σε έψαχνα...
Δεν είμαι η μακαρία δούλη που θα βρεις γρηγορούσα.
Έχω όμως ένα δυνατό "θέλω" για Σένα, Νυμφίε!
Όσα αμάρτησα Σε κρύβουν
Όσα πεθύμησα και δεν είχαν ευλογία, ξεμακραίνουν Σε από μένα.
Είμαι κουρασμένη και Σε θέλω.
Είμαι της προδοσίας και διώχνω Σε.
Αυτό το πάλεμα με κρατάει.
Βοήθησέ με να μην πάψω να Σε διεκδικώ ως μόνη αλήθεια
Ως μοναδικό καταφύγιο, ως ανάστασή (μου).
Βοήθησέ με, να Σε ψάχνω.
Κι' αν δεν φτάσω ποτέ στην άκρη των Αιμάτων Σου
Άσε με να το έχω ως το πολυτιμότερο όνειρό μου, Κύριε.
Αμήν.

Πηγή: http://anazhthseis-elena.blogspot.gr

Η Αγία και Μεγάλη Τρίτη

Την Μεγάλη Τρίτη γινόμαστε κοινωνοί
Δύο παραβολών του Κυρίου.
Της παραβολής των Μωρών Παρθένων
Και της παραβολής των Ταλάντων.
Σύμφωνα με την πρώτη, δέκα παρθένες
Βγήκαν να υποδεχθούν τον Νυμφίο κάποιο βράδυ.
Κρατούσαν και οι δέκα από ένα λυχνάρι
Όμως μόνο οι πέντε από αυτές είχαν φροντίσει
Να πάρουν και επιπλέον λάδι, σε περίπτωση που τους χρειαστεί.
Αυτές οι πέντε ήταν οι σώφρονες, οι γνωστικές δηλαδή.
Ο Νυμφίος άργησε όμως να έρθει και οι δέκα παρθένες κοιμήθηκαν.
Αργά την νύχτα, μια φωνή ακούστηκε να λέει:
"Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός".
Τότε αυτές ξύπνησαν και έτρεξαν για να προϋπαντήσουν τον Νυμφίο.
Στα λυχνάρια όμως το λάδι είχε καεί.
Οι πέντε γνωστικές παρθένες, έβαλαν το επιπλέον λάδι
Που είχαν προβλέψει να πάρουν μαζί τους και πήγαν να Τον συναντήσουν.
Οι υπόλοιπες πέντε όμως, οι Μωρές, οι άμυαλες δηλαδή
Έχασαν την ευκαιρία αφού τα λυχνάρια τους ήταν σβηστά.
Έτσι είναι, είπε ο Ιησούς, και η Βασιλεία των Ουρανών.
Όποιος φροντίσει από πριν για την ψυχή του θα εισέλθει στο Βασίλειο του Νυμφίου.
Η δεύτερη παραβολή, των Ταλάντων, λέει τα εξής:
Κάποτε ένας άρχοντας θα πήγαινε ένα μακρινό ταξίδι.
Πριν φύγει κάλεσε τους τρεις υπηρέτες του και τους έδωσε μερικά Τάλαντα, χρήματα δηλαδή.
Στον πρώτο υπηρέτη έδωσε πέντε τάλαντα.
Στον δεύτερο έδωσε δύο ενώ στον τρίτο έδωσε ένα τάλαντο.
Όταν γύρισε από το ταξίδι, κάλεσε ξανά τους υπηρέτες του
Και ζήτησε να του πουν τι είχαν κάνει με τα χρήματα που τους είχε δώσει.
Ο πρώτος μετά από σκληρή εργασία είχε καταφέρει να διπλασιάσει το αρχικό ποσόν
Και επέστρεψε στον κύριο του δέκα τάλαντα.
Το ίδιο είχε κάνει και ο δεύτερος και έτσι κατάφερε να επιστρέψει τέσσερα τάλαντα.
Ο τρίτος όλο το διάστημα της απουσίας του κυρίου του, δεν εργάστηκε καθόλου.
Και όχι μόνο αυτό αλλά ένιωθε και αδικημένος επειδή είχε πάρει μόνο ένα τάλαντο.
Έτσι επιστρέφοντας αυτό το τάλαντο κατηγόρησε τον άρχοντα, για την αδικία που είχε υποστεί.
Ο άρχοντας τότε πήρε αυτό το τάλαντο και το έδωσε στον πρώτο μαζί με τα άλλα δέκα.
Με την παραβολή αυτή, ο Ιησούς δίδαξε
Ότι οι άνθρωποι πρέπει να καλλιεργούν τα χαρίσματα που τους δίνει ο Θεός
Όχι μόνο για το δικό τους καλό αλλά και για το καλό του συνόλου.
Όλη την Μεγάλη Εβδομάδα, στον εσπερινό της κάθε ημέρας διαβάζεται ο όρθρος της επομένης.
Στον εσπερινό της Μεγάλης Τρίτης ακούγεται ένα από τα ωραιότερα τροπάρια της εκκλησιαστικής υμνογραφίας.
Το τροπάριο της Κασσιανής.
Όπως λέει και το όνομα του, υμνογράφος του τροπαρίου αυτού είναι η Κασσιανή.
Μια μοναχή της Βυζαντινής εποχής, προικισμένη με το χάρισμα να γράφει εκπληκτικούς στίχους.
Την ημέρα αυτή συνεχίζονται οι ετοιμασίες για το Άγιο Πάσχα.
Συνήθως είναι αφιερωμένη στο καθάρισμα του σπιτιού.
Σε λίγες περιοχές της Ελλάδας, την Μεγάλη Τρίτη φτιάχνονται
Τα πασχαλινά κουλούρια και τσουρέκια, έθιμο που συνήθως γίνεται την Μεγάλη Πέμπτη.

Πηγή: http://www.matia.gr

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ



H Αγία και Μεγάλη Δευτέρα

Με τη Μεγάλη Δευτέρα
Ξεκινά η εβδομάδα των Παθών του Ιησού Χριστού.
Η Εκκλησία μας, έχει αφιερώσει την ημέρα αυτή
Στη μνήμη του Ιωσήφ του Παγκάλου.
Η ιστορία του είναι η ακόλουθη.
Ο Ιωσήφ ήταν ο 11ος υιός του Ιακώβ.
Η προσωπικότητα του και η ενάρετη ζωή του "ενοχλούσε"
Τα μεγαλύτερα αδέρφια του.
Θέλοντας να απαλλαγούν από την παρουσία του
Τον πούλησαν σαν σκλάβο.
Ο Ιωσήφ, ως σκλάβος, έφτασε στην Αίγυπτο.
Εκεί αγοράστηκε από τον Πεντεφρή, ένα αυλικό του Φαραώ.
Μην υποκύπτοντας όμως, στις ερωτικές επιθυμίες της γυναίκας του Πεντεφρή
Συκοφαντήθηκε από την ίδια και φυλακίστηκε.
Από την φυλακή βγήκε, όταν ερμήνεψε ένα όνειρο του Φαραώ
Και μέσω αυτής της ερμηνείας έσωσε τους κατοίκους της Αιγύπτου από λιμό.
Στο όνειρο του ο Φαραώ είχε δει στην όχθη του Νείλου να βόσκουν επτά παχιές αγελάδες
Και να φυτρώνουν επτά ψηλά και εύρωστα στάχια.
Στην συνέχεια όμως του ονείρου παρουσιάστηκαν επτά ισχνές αγελάδες που έφαγαν τις προηγούμενες
Ενώ τα στάχια "πνίγηκαν" από νέα επτά που ήταν όμως άρρωστα και αδύνατα.
Η ερμηνεία που έδωσε ο Ιωσήφ, ήταν ότι για επτά χρόνια στην Αίγυπτο οι καλλιέργειες
Θα αποδώσουν πολλούς καρπούς και γενικά θα επικρατήσει ευφορία.
Τα επτά όμως αυτά χρόνια, θα τα διαδεχθούν επτά χρόνια λιμού και ξηρασίας.
Και όντως έτσι έγινε.
Οι Αιγύπτιοι όμως είχαν, μετά τις υποδείξεις του Ιωσήφ, αποθηκεύσει τρόφιμα
Και τα επτά χρόνια του λιμού τα πέρασαν αλώβητοι.
Δεν έγινε όμως το ίδιο με τους ανθρώπους των γύρω περιοχών.
Ανάμεσα σε αυτούς, ήταν και η οικογένεια του Ιωσήφ, ο οποίος εν τω μεταξύ
Είχε ανέλθει στην Αιγυπτιακή κοινωνία και είχε λάβει πολλά αξιώματα.
Στα πρόθυρα του λιμού τα αδέρφια του, ζήτησαν βοήθεια από την Αίγυπτο
Και παρουσιάστηκαν μπροστά στον Ιωσήφ όπου ήταν ο υπεύθυνος διανομής των αποθηκευμένων αγαθών.
Ενώ οι ίδιοι δεν αναγνώρισαν τον αδερφό τους, εκείνος κατάλαβε ποιους είχε απέναντι του.
Εκείνη την στιγμή, φάνηκε για μια ακόμη φορά το μεγαλείο της ψυχής του Ιωσήφ.
Όχι μόνο δεν τους τιμώρησε, αλλά δίνοντας τους συγχώρεση, κάλεσε όλη την οικογένεια του
Να εγκατασταθεί στην Αίγυπτο και να γλυτώσει από την απειλή της πείνας.
Στην λειτουργία της Μεγάλης Δευτέρας, περιλαμβάνεται και η ιστορία
Της "Καταραθείσης και Ξηρανθείσης Συκής".
Ο Χριστός περπατώντας στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, την επομένη ημέρα της εισόδου του
Είδε μια εύρωστη συκιά με παχύ φύλλωμα.
Την πλησίασε με σκοπό να κόψει ένα σύκο.
Η συκιά όμως δεν είχε καθόλου καρπούς.
Τότε ο Ιησούς είπε απευθυνόμενος στο δέντρο:
"Μηκέτι εκ σου καρπός γένηται εις τον αιώνα και εξηράνθη παραχρήμα η συκή" (Ματθ.21:19).
Η συκιά την ίδια στιγμή ξεράθηκε.
Γι΄ αυτό λέγεται "Καταραθείσα", δηλαδή καταραμένη και "Ξηρανθείσα", δηλαδή ξεραμένη.
Τη Μεγάλη Δευτέρα σε όλη την Ελλάδα ξεκινούν οι ετοιμασίες, στα σπίτια
Για τον εορτασμό του Πάσχα.
Έτσι εκείνη την ημέρα, στα χωριά κυρίως, ασπρίζονται με ασβέστη
Οι αυλές, βάφονται οι γλάστρες κόκκινες και φυτεύονται διάφορα λουλούδια.
Σε κάποιες περιοχές, οι πιστοί συνήθιζαν να τρέφονται μόνο με ψωμί και νερό
Έως τη Μεγάλη Πέμπτη το πρωί, που λάμβαναν από την εκκλησία την Θεία Κοινωνία.

Πηγή: http://www.matia.gr

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Κύριε πήρα την πρόσκληση

Κύριε πήρα την πρόσκληση.
Με πήρες παράμερα στο δρόμο.
Μου ψιθύρισες μυστικά...
Θέλεις να σε συνοδεύσω στο τέρμα του ταξιδιού Σου.
Του ταξιδιού Σου του όποιου μου αποκαλύπτεις
Και θα μου αποκαλύπτεις όλο και πιο πολύ όσο βαδίζω στη ζωή.
Θέλεις να βαδίσω μαζί Σου στον Γολγοθά .
Στον φρικτό Γολγοθά Των Παθών Σου.
Κύριε, από σήμερα και πέρα θέλω με τη χάρη Σου
Η άνοδος στην Ιερουσαλήμ κι αυτά πού θα δω και θ' ακούσω για Σένα
Κατά την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδος
Ν' αποτελέσουν το κυρίαρχο ενδιαφέρον της ζωής μου.
Δεν ξέρω πόσο θ΄ αντέξω αυτή την πορεία , αυτή την ανάβαση...
Θέλω πολύ όμως να κάνω τούτο το ταξίδι.
Δος μου τη δύναμη , να συμπορευθώ μαζί Σου Ιησού μου.
Ιδού!
Εγκαταλείπω πίσω μου κάθε τι που αναζήτησα και ακολούθησα.
Κοίταξε!
Πετάω σαν άχρηστο στο παρελθόν κάθε τι που δεν μπορεί να ενσωματωθεί
Στο μεγάλο μυστήριο των Παθών και Της Ανάστασης, όπου με θέλεις να φθάσω.
Ιδού ανεβαίνω μαζί σου στην Ιερουσαλήμ.
Τώρα πλέον "σιγησάτω πάσα σαρξ".
Τα Μυστήρια Του Ουρανού ξετυλίγονται ενώπιόν μας ...

Πηγή: http://anemonpnoi-magdalini.blogspot.gr

Κυριακή των Βαΐων... Ιερή Υπόσχεση

Σε όλη τη διάρκεια της επί γης ζωής του Ιησού Χριστού
Η σεμνή είσοδός Του στην Αγία Πόλη
Ήταν το μόνο ορατό σημείο θριάμβου.
Μέχρι αυτή τη μέρα ο Ιησούς έδειχνε επίμονη άρνηση
Σε κάθε περίπτωση θριάμβου και δόξας Του.
Έξι μέρες όμως πριν το Πάσχα, όχι μόνο δέχτηκε να δοξαστεί
Αλλά ο ίδιος προκάλεσε και οργάνωσε αυτή τη δόξα.
Κάνοντας αυτό που προανήγγειλε ο προφήτης Ζαχαρίας:
"Ιδού ο Βασιλεύς σου έρχεται σοι... πραυς και επιβεβηπώς επί υποζύγιον και πώλον νέον" (Ζαχ. 9, 9)
Φανέρωσε ότι ήθελε να επιδοκιμαστεί και να αναγνωριστεί
Ως Μεσσίας, Βασιλέας και Λυτρωτής του Ισραήλ.
Οι Ευαγγελικές περικοπές τονίζουν όλα αυτά τα μεσσιανικά στοιχεία
Δηλαδή τους κλάδους των βαΐων και τα Ωσαννά, τις επευφημίες για τον Ιησού Χριστό
Ότι είναι ο Υιός του Δαυίδ και Βασιλέας του Ισραήλ.
Η ιστορία του Ισραήλ τώρα ολοκληρώνεται, φτάνει στο τέλος της
Αυτό εξ άλλου είναι και το νόημα αυτού του γεγονότος, της αγγελίας της Βασιλείας του Θεού.
Για την εκπλήρωση του σκοπού αυτής της ιστορίας
Έπρεπε να αναγγελθεί και να προετοιμαστεί η Βασιλεία του Θεού, η έλευση του Μεσσία.
Και τώρα εκπληρώθηκε, γιατί ο Βασιλέας εισέρχεται στην Αγία Πόλη Του
Και όλες οι προφητείες και oι προσδοκίες βρίσκουν την εκπλήρωση τους στο Πρόσωπο Του.
Ο Χριστός εγκαθιστά τη Βασιλεία Του επί της γης.
Την Κυριακή των Βαΐων θυμόμαστε και τιμάμε αυτό το μέγιστο γεγονός.
Κρατώντας κλάδους βαΐων ταυτιζόμαστε με το λαό της Ιερουσαλήμ.
Μαζί τους χαιρετίζουμε τον ταπεινό Κύριο και Βασιλέα ψέλνοντας:
"Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου".
Άραγε ποιο είναι το αληθινό νόημα όλων αυτών σήμερα για μας;
Πρώτα-πρώτα είναι η ομολογία μας ότι ο Χριστός είναι ο Βασιλέας και Κύριος μας.
Πολύ συχνά, στην καθημερινή ζωή μας, ξεχνάμε ότι η Βασιλεία του Θεού έχει ήδη εγκατασταθεί στη γη
Και ότι την ημέρα της βαπτίσεώς μας γίναμε πολίτες αυτής της Βασιλείας
Και υποσχεθήκαμε η αφοσίωση και η πίστη μας σ' αυτή να είναι πάνω από κάθε άλλη πίστη μας.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός για λίγες ώρες ήταν πραγματικά ο Βασιλέας πάνω στη γη
Σ' αυτό τον κόσμο το δικό μας - για λίγες μόνο ώρες και σε μια συγκεκριμένη πόλη.
Αλλά, όπως στο πρόσωπο του Λαζάρου αναγνωρίσαμε την εικόνα του καθενός από μας
Του κάθε ανθρώπου ξεχωριστά, έτσι και σ' αυτή την πόλη (την Ιερουσαλήμ) αναγνωρίζουμε
Το μυστηριακό κέντρο όλου του κόσμου και γενικά ολόκληρης της δημιουργίας.
Γιατί ακριβώς αυτό είναι το βιβλικό νόημα της πόλης Ιερουσαλήμ
Είναι δηλαδή το εστιακό σημείο όλης της ιστορίας της σωτηρίας και του λυτρωμού
Είναι η Αγία Πόλη της έλευσης του θεού στη γη.
Έτσι λοιπόν η Βασιλεία που εγκαταστάθηκε στην Ιερουσαλήμ
Είναι μια παγκόσμια Βασιλεία που αγκαλιάζει καθολικά τον άνθρωπο και όλη τη δημιουργία...
Για λίγες ώρες - όμως αυτές οι ώρες ήταν πολύ αποφασιστικός χρόνος
Φάνηκε επί της γης η τελική "ώρα του Ιησού"
Η ώρα της εκπλήρωσης από τον Θεό όλων των υποσχέσεων Του, όλων των αποφάσεων Του.
Έφτασε στο τέλος όλη η προπαρασκευαστική πορεία που είχε αποκαλυφθεί στην Αγία Γραφή
Ήρθε το τέλος όλων όσων ο Θεός έκανε για τον άνθρωπο.
Έτσι αυτή η σύντομη ώρα του επί γης θριάμβου του Χριστού αποκτάει ένα αιώνιο νόημα.
Εισάγει την πραγματικότητα της θείας Βασιλείας στο δικό μας χρόνο, στις δικές μας ώρες.
Αυτή η Βασιλεία δίνει το νόημα στο χρόνο και γίνεται ο απώτερος, ο αιώνιος σκοπός του.
Η Βασιλεία του Θεού αποκαλύφθηκε στον κόσμο τούτο και αυτή την ώρα
Η παρουσία της κρίνει και μεταμορφώνει την ανθρώπινη ιστορία.
Όταν, σε κάποια στιγμή της ακολουθίας, την Κυριακή των Βαΐων
Παίρνουμε από τον ιερέα έναν κλάδο βαΐων, ανανεώνουμε τον όρκο στον Βασιλέα μας
Ομολογούμε ότι η Βασιλεία Του δίνει τελικό νόημα και περιεχόμενο στη ζωή μας.
Ομολογούμε ότι το καθετί στη ζωή μας και στον κόσμο ανήκει στον Χριστό
Και τίποτε δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τον μοναδικό, αληθινό Κτήτορά του
Γιατί δεν υπάρχει περιοχή της ζωής όπου Εκείνος δεν κυβερνά, δεν σώζει, δεν λυτρώνει.
Διακηρύττουμε την παγκόσμια, την καθολική ευθύνη της Εκκλησίας για την ανθρώπινη ιστορία
Και επιβεβαιώνουμε την παγκόσμια αποστολή της.
Ξέρουμε, βέβαια, ότι ο Βασιλέας τον οποίο οι Ιουδαίοι ζητωκραύγαζαν τότε
Και τον οποίο εμείς σήμερα επιδοκιμάζουμε
Βρίσκεται στο δρόμο προς το Γολγοθά, προς το Σταυρό και τον τάφο.
Ξέρουμε, επίσης, πως αυτός ο σύντομος θρίαμβος δεν είναι παρά ο πρόλογος της θυσίας Του.
Τα κλαδιά στα χέρια μας επιβεβαιώνουν την ετοιμότητα μας και τη διάθεση μας
Να Τον ακολουθήσουμε σ' αυτό το δρόμο της θυσίας
Και ότι αποδεχόμαστε τη θυσία και την αυταπάρνηση σαν τη μόνη βασιλική οδό προς τη θεία Βασιλεία.
Τελικά αυτοί οι κλάδοι και η όλη γιορτή φανερώνουν την πίστη μας στην τελική νίκη του Χριστού.
Η Βασιλεία του Θεού όμως είναι ακόμα κρυμμένη, ο κόσμος την αγνοεί και ζει σήμερα
Σαν να μην έχουν συμβεί όλα αυτά τα συγκλονιστικά γεγονότα.
Σαν να μην έχει πεθάνει ατό Σταυρό και να μην έχει αναστηθεί ο Θεάνθρωπος.
Εμείς όμως οι χριστιανοί πιστεύουμε στην ερχόμενη Βασιλεία στην όποια ο Θεός είναι:
"Ο τα πάντα πληρών" και ο Χριστός είναι ο μόνος Βασιλέας.
Στις ακολουθίες της Εκκλησίας μας θυμόμαστε τα γεγονότα του παρελθόντος.
Αλλά όλο το νόημα και η δύναμη της Θείας Λειτουργίας βρίσκεται στο γεγονός
Ότι μετατρέπει την ανάμνηση σε παρόν, σε παρούσα πραγματικότητα.
Την Κυριακή των Βαΐων αυτή η πραγματικότητα είναι η συμμετοχή μας στα γεγονότα
Η ανταπόκριση μας σ' αυτά, η ίδια η Βασιλεία του Θεού.
Ο Χριστός δεν μπαίνει πια στα Ιεροσόλυμα θριαμβευτής.
Το έκανε μια φορά και για πάντα.
Και δεν χρειάζεται πια "σύμβολα", γιατί δεν πέθανε στο Σταυρό
Για να μπορούμε εμείς αιώνια να "συμβολίζουμε" τη ζωή Του.
Αλλά ζητάει από μας μια πραγματική, ειλικρινή αποδοχή της Βασιλείας που μας έφερε...
Αν δεν είμαστε έτοιμοι να κρατήσουμε την ιερή υπόσχεση που δώσαμε με το βάπτισμα μας
Και που ανανεώνουμε κάθε χρόνο την Κυριακή των Βαΐων
Αν δεν επιμένουμε να κάνουμε τη Βασιλεία του Θεού κανόνα όλης της ζωής μας
Μάταια γιορτάζουμε τούτη τη γιορτή
Και οι κλάδοι των βαΐων που παίρνουμε από την Εκκλησία για το σπίτι μας
Δεν έχουν κανένα νόημα, είναι άχρηστοι.

Πρωτοπρεσβυτέρου Αλεξάνδρου Σμέμαν, "Η Μεγάλη Εβδομάδα"
Σύντομη λειτουργική εξήγηση των ημερών της Μεγάλης Εβδομάδας. Εκδ. Ακρίτας 1990.

Πηγή: http://sophia-siglitiki.blogspot.gr

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Λάζαρος... ο φίλος του Χριστού



Εν παραδόσεσιν εύρομεν ότι τριάκοντα ετών ήταν τότε ο Λάζαρος ότε εγήγερται
Μετά δε το αναστήναι αυτόν άλλα τριάκοντα έζησε, και ούτω πρός Κύριον εξεδήμησε κοιμηθείς.

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

"Ένα θρανίο" είναι αρκετό για την Ιωάννα, τη μοναδική μαθήτρια δημοτικού στη Γαύδο



Ένα συγκινητικό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους για το δημοτικό σχολείο της Γαύδου
Με τη μία μαθήτρια, την Ιωάννα, γύρισε ο Θοδωρής Θωμαδάκης
Για το Κινηματογραφικό Εργαστήρι Χανίων.
Το ντοκιμαντέρ διάρκειας 5 λεπτών, περιγράφει τη σχολική ζωή της μικρής Ιωάννας
Της μοναδικής μαθήτριας του Δημοτικού της Γαύδου
Η οποία στην τάξη και στο διάλειμμα δεν έχει συμμαθητές για να τρέξει και να παίξει μαζί τους
Να γελάσει, να κάνει παρέα, να μάθει.
Είναι μόνη της, εκείνη με πραγματικό στήριγμα τη δασκάλα της.
Η 6χρονη μαθήτρια της πρώτης τάξης,όμως, δεν το βάζει κάτω.
Κάθε Δευτέρα επικοινωνεί και παρακολουθεί μέσω Skype
Με τους μαθητές της πρώτης τάξης του δημοτικού της Λευκωσίας
Το μάθημα Μελέτη του Περιβάλλοντος.
Τα παιδιά ενός σχολείου στα Χανιά, έμαθαν για την Ιωάννα
Και αποφάσισαν να στείλουν ζωγραφιές, ζητώντας της να τους στείλει κι αυτή δικές της.

Πηγή: http://www.anaplastiki.gr

Που παραδινόμαστε;

Την ζωή μας την έχουμε κάνει παιδικό παιχνίδι
Όχι όμως αθώο, αλλά αμαρτωλό.
Γιατί, ενώ γνωρίζουμε τον σκοπό της ζωής μας
Τον παραμελούμε και ασχολούμαστε
Με μάταια και άσκοπα ζητήματα.
Παραδινόμαστε στην απόλαυση των ενδυμάτων
Αντί να σκεπάζουμε άνετα και ευπρεπώς το σώμα μας
Και έτσι να το προστατεύουμε από επιβλαβείς επιδράσεις.
Παραδινόμαστε στην απόλαυση του χρυσού και του αργύρου
Θαυμάζοντας τα, στα θησαυροφυλάκια.
Αντί να το χρησιμοποιούμε μόνον για τις πραγματικές μας ανάγκες
Και να δίνουμε τα τυχόν περισσεύματα σε όσους έχουν ανάγκη.
Παραδινόμαστε στην απόλαυση των κατοικιών μας.
Αντί να έχουμε απλώς ασφαλή, άνετη και ευπρεπή στέγη για την προστασία μας από τα στοιχεία της φύσης.
Παραδιδόμαστε στην απόλαυση των διανοητικών μας χαρισμάτων
Του νου και της φαντασίας και τα μεταχειριζόμαστε για να υπηρετήσουμε απλώς
Την αμαρτία και την ματαιότητα του κόσμου τούτου.
Αντί να χρησιμοποιήσουμε αυτά, προ παντός, για να γνωρίσουμε
Τον Πάνσοφο Δημιουργό του σύμπαντος κόσμου για προσευχή
Για ικεσία για δοξολογία του Θεού
Και για να εσωτερικεύσουμε αμοιβαία αγάπη και σεβασμό.
Παραδινόμαστε στην απόλαυση της γνώσεως της κοσμικής ματαιότητας
Και για την απόκτηση της γνώσεως αυτής δαπανούμε πολύτιμο καιρό
Ο οποίος μας δόθηκε για να ετοιμασθούμε για την αιωνιότητα.
Παραδινόμαστε στην απόλαυση ωραίων ανθρωπίνων προσώπων
Και πολλές φορές τα μεταχειριζόμαστε για ικανοποίηση των παθών μας.
Παραδινόμαστε, τέλος, στην απόλαυση των εαυτών μας,
Με το να θεωρούμε είδωλα τους εαυτούς μας, ενώπιον των οποίων υποκλινόμαστε και θαυμάζουμε!
Και, επιπλέον, περιμένουμε και κάποτε απαιτούμε και οι άλλοι να υποκλίνονται.
Ποιος μπορεί, με τρόπο ικανοποιητικό, να περιγράψει και να θρηνήσει τη μεγάλη ματαιότητα
Και αθλιότητα, στις οποίες εκούσια ρίχνουμε τους εαυτούς μας;
Ποια απάντηση θα δώσουμε στον αθάνατο Βασιλέα Χριστό, τον Θεό μας
Ο Οποίος θα έλθει πάλι για να κρίνει ζώντες και νεκρούς;
Και να αποκαλύψει τις κρυμμένες σκέψεις όλων των καρδιών και να λάβει από μας απάντηση
Και απολογία για κάθε λόγο και έργο μας;
Αλίμονο σε μας, οι οποίοι φέρουμε το όνομα του Χριστού
Δεν ακολουθούμε όμως την διδασκαλία του Ευαγγελίου!
Ας είναι ευλογημένο το όνομα του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού
Ο Οποίος μας προσκαλεί συνεχώς κοντά του
Και μας ενισχύει ποικιλοτρόπως σε αυτή μας την πορεία.

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

Πηγή: http://paparokades.blogspot.gr/

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Ο Θεός προγνωρίζει, δεν προορίζει

Γέροντα, μερικοί λένε:
Ότι είναι γραμμένο από τον Θεό, αυτό θα γίνει.
Τι να μας απασχολεί;
-Ναι, το λένε, αλλά δεν είναι έτσι βρε παιδάκι μου!
Και εγώ ακούω μερικούς να λένε:
Οι Εβραίοι δεν είναι τόσο κουτοί να προδοθούν με το 666
Αφού το λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη.
Αν ήταν, θα το έκαναν με πιο έξυπνο τρόπο, πιο κρυφά.
Ε, καλά οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν ήξεραν την Παλιά Διαθήκη;
Ο Άννας και ο Καϊάφας δεν ήξεραν καλύτερα από όλους
Ότι έγραφε πώς για "τριάκοντα αργύρια" θα προδώσουν τον Χριστό;
Γιατί δεν ζητούσαν τριάντα ένα ή είκοσι εννέα αργύρια και ζήτησαν "τριάκοντα";
Αλλά ήταν τυφλωμένοι.
Ήξερε ο Θεός ότι έτσι θα γίνουν.
Ο Θεός προγνωρίζει, δεν προορίζει.
Μόνον οι Τούρκοι πιστεύουν στο γραμμένο, στο κισμέτ.
Ο Θεός γνωρίζει ότι αυτό θα γίνει έτσι, και ο άνθρωπος το κάνει από χαζομάρα.
Δεν είναι ότι ο Θεός έβγαλε μια διαταγή, αλλά βλέπει την κακία των ανθρώπων που θα φθάσει
Και ότι η γνώμη τους δεν θα αλλάξει.
Όχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός.

Γέροντας Παΐσιος

Πηγή: http://paparokades.blogspot.gr

Σταυρός μας είναι ο εαυτός μας

Αδελφέ μου, παραπονιέσαι και γκρινιάζεις
Για την άσχημη συμπεριφορά των άλλων απέναντί σου!
Θεωρείς πως χωρίς λόγο
Σου μίλησε απότομα ο αδερφός σου
Ή οι γονείς σου ή κάποιος φίλος σου!
Για ότι γίνεται πάντοτε δικαιολογείς τον εαυτό σου
Και ρίχνεις την ευθύνη πάντοτε στους άλλους!
"Εγώ τι φταίω, αυτός μου μίλησε απότομα, μου φώναξε, με έβρισε κ.λ.π"...
Πόσες φορές δεν έχουμε δώσει τέτοιες απαντήσεις
Όταν ελεγχόμαστε για κάποια αντίδρασή μας
Είτε από κάποιον άλλον είτε από τη συνείδησή μας!
Ψάχνουμε πάντοτε να δικαιολογήσουμε τον εαυτό μας
Αλλά ποτέ δεν προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε την αντίδραση του άλλου!
Ναι, μπορεί να μας μίλησε κάποιος απότομα, μπορεί και να μας έβρισε...
Εξετάσαμε όμως ποτέ, που φταίξαμε εμείς και εξωθήσαμε τον συνάνθρωπό μας σε αυτήν την αντίδραση;
Αδελφοί μου, ο εγωισμός μας είναι αυτός που μας τυφλώνει
Και βλέπουμε μόνο την αντίδραση του άλλου κι όχι τη δική μας
Που ίσως είναι χειρότερη από του άλλου!
Κάθε φορά πρέπει να σκεφτόμαστε πως εμείς φταίμε για τις αντιδράσεις των άλλων απέναντί μας
Και αντί να δικαιολογούμαι τον εαυτό μας θα πρέπει να δικαιολογούμε τους άλλους!
Θα πρέπει να εξετάζουμε και να ελέγχουμε τον εαυτό μας
Γιατί προκαλέσαμε εκνευρισμό σε κάποιον συνάνθρωπό μας!
Οι Άγιοι Πατέρες λένε πως οι εχθροί κάθε Χριστιανού είναι τρεις...
Ο διάβολος, το κοσμικό φρόνημα και ο εαυτός του!
Χειρότερος όλων είναι ο εαυτός μας!
Αυτόν πρέπει πρώτα από όλους να πολεμήσουμε!
Για αυτό αδελφέ μου να γνωρίζεις πως στη ζωή μας, ο καθένας μας έχει φορτωθεί έναν σταυρό.
Αυτός ο σταυρός δεν είναι ούτε οι συμφορές που μπορούν να μας βρουν, ούτε κάποια ασθένεια
Αλλά ο ίδιος μας ο εαυτός!

Πηγή: http://paparokades.blogspot.gr/

Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Aφιέρωμα στην ιστορική, Ιερά και Αγιοτόκο καλύβη του Αγίου Ακακίου Καυσοκαλυβίων




Εγώ είμαι αυτός που θα πάρεις αύριο

Κάποτε μια χριστιανή εξομολογήθηκε σε αυτόν
Στο παρεκκλησάκι του Αγίου Χαραλάμπους.
Μετά την εξομολόγηση
Και ενώ παρέμειναν οι δικοί της, για να πάρουν σειρά
Εκείνη κατέβηκε στον κεντρικό Ναό
Και μπήκε μέσα να προσκυνήσει.
Ο Ναός ήταν άδειος.
Άναψε ένα κεράκι και άρχισε να προσκυνάει τις εικόνες.
Και τότε είδε,για μια στιγμή την Ωραία Πύλη ανοικτή
Και πάνω στην Αγία Τράπεζα να κάθεται ένας ωραίος ξανθός νέος.
Μόλις τον είδε, του έβαλε τις φωνές:
-Δεν ντρέπεσαι, του είπε, να κάθεσαι πάνω στην Αγία Τράπεζα;
Κατέβα κάτω γρήγορα, βγες έξω…
Αλλά τέτοιοι είστε εσείς οι νέοι, κακομαθημένοι, ασεβείς
Χαραμοφάηδες, τεμπέληδες, μακρυμάλληδες, αναρχικοί…
Και ποιος ξέρει τι άλλα του είπε!
Αλλά ο νέος την διέκοψε και με πολύ γλυκιά και ουράνια φωνή τς είπε:
-Κι εσύ, γιατί δεν εξομολογήθηκες λίγο πριν την τάδε αμαρτία, που έκανες;
Και της είπε ακριβώς την αμαρτία.
Εκείνη τα έχασε, αποσβολώθηκε, έμεινε άφωνη από την αποκάλυψη αυτή του Νέου.
-Κι εσύ, ποιος είσαι; τον ρώτησε ψελλίζοντας και τρέμοντας.
-Εγώ είμαι Αυτός, που θα πάρεις αύριο, είπε και εξαφανίστηκε.
Μόλις συνήλθε, έτρεξε προς το πατέρα Ιάκωβο φωνάζοντας πανικόβλητη για το τι είδε και το τι της συνέβη…

Διηγείται ο Πατήρ Ιάκωβος Τσαλίκης

Πηγή: http://yiorgosthalassis.blogspot.com 

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Μπορώ με μια αγκαλιά....

Μπορώ με μια αγκαλιά να σε κάνω
Να νιώθεις το χαμόγελό σου;
Να σε κάνω να πετάς πάνω από τα κύματα;
Μπορώ μ' ένα χάδι να πάρω την μοναξιά σου
Στα χέρια μου και να την λατρέψω;
Με μια λέξη να διώξω τα σκοτάδια σου;
Μπορώ μ' ένα τραγούδι να σε ταξιδέψω;
Να πιω τα δάκρυά σου, μέχρι να στερέψουν;
Μπορώ με μια σκέψη
Να ξεριζώσω όλα τα αγκάθια από το μυαλό σου
Και να κάνω να φυτρώσουν όμορφα λουλούδια;
Με μια ματιά μου να βγαίνει το ουράνιο τόξο;
Μπορώ με λίγη τρυφερότητα να διώξω την κούρασή σου;
Με μια ανάσα να γεμίσω το κενό σου με την αγάπη μου;
Μπορώ μ' ένα φιλί να σου πάρω τον πόνο;
Να είμαι κοντά σου;

Πηγή: http://apeikasmata.blogspot.gr

Αποκωδικοποιήστε το κλάμα του

Το κλάμα είναι πάντα ένα σημάδι ότι το μωρό χρειάζεται κάτι.
Γι΄ αυτό είναι πολύ σημαντικό να μάθουμε να το ερμηνεύουμε.
Το μωρό δεν μπορεί να κλάψει διαφορετικά
Κάθε φορά που θέλει να εκφράσει μία διαφορετική ανάγκη
Όπως μπορούν να κάνουν οι μεγάλοι.
Αυτό που αλλάζει είναι ο τόνος ή η ένταση
Που δείχνουν το μέγεθος της δυσαρέσκειάς του.
Παρατηρώντας λοιπόν αυτά τα δύο στοιχεία
Μπορείτε να καταλάβετε το λόγο
Για τον οποίο το μικρό σας είναι δυσαρεστημένο:
Ένα κλάμα δυνατό και ρυθμικό, το οποίο δυναμώνει σιγά – σιγά
Είναι ένδειξη ότι υπάρχει από μικρή έως μέτρια δυσαρέσκεια.
Τις περισσότερες φορές εκφράζει έτσι την πείνα του.
Σημαίνει ότι μπορεί να ησυχάσει ακόμα και με λίγο νερό, αλλά για λίγο μόνο.
Αν όμως του δώσετε γάλα, το πιθανότερο είναι να λύσετε το πρόβλημα.
Ένα κλάμα αυθόρμητο και πολύ διαπεραστικό από την αρχή είναι δείγμα έντονης δυσαρέσκειας.
Θυμίζει τη σειρήνα του ασθενοφόρου, γιατί είναι έντονο και ρυθμικό.
Δεν πρέπει να σας πανικοβάλλει.
Έντονη δυσαρέσκεια δεν σημαίνει απαραίτητα και πόνος.
Εκείνο που ενοχλεί το παιδί τις περισσότερες φορές είναι μία δυσάρεστη αίσθηση για κάτι:
Μπορεί να σημαίνει ότι το παιδί έχει βραχεί ή έχει λερωθεί
Ότι ζεσταίνεται πολύ
Ότι θέλει να κάνει ότι συνήθως ή ότι το ενοχλεί η πάνα του.
Ένα κλάμα που εκδηλώνεται πάντα στις ίδιες συνθήκες μάλλον σχετίζεται
Με την αίσθηση που έχει αυτές τις στιγμές το παιδί.
Αν, για παράδειγμα, το μωρό κλαίει κάθε φορά όταν το γδύνετε για να το αλλάξετε ή για να το κάνετε μπάνιο
Μπορεί να το ενοχλεί η αίσθηση ότι δεν ακουμπάει τίποτα επάνω στο σώμα του κι έτσι να νιώθει πιο ευάλωτο.
Στην περίπτωση αυτή, μια μαλακή πετσετούλα επάνω στην κοιλίτσα του μπορεί να δώσει τη λύση.
Φταίνε οι κολικοί;
Μία από τις αιτίες του ασταμάτητου κλάματος λέγεται ότι είναι και οι κολικοί.
Εκδηλώνονται κάθε πρωί την ίδια ώρα (ή αργά το μεσημέρι ή το βράδυ)
Το μωρό κλαίει απαρηγόρητα και καμία βοήθεια δεν φαίνεται να το ανακουφίζει.
Στην πραγματικότητα όμως, οι τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι το έντερο και οι συσπάσεις του
Δεν ενοχοποιούνται πάντα για το κλάμα του μωρού.
Η κοιλίτσα που τεντώνεται και σκληραίνει είναι συνέπεια αυτού του έντονου κλάματος
Το οποίο είναι οπωσδήποτε το πιο επίμονο και εκνευριστικό
Και όχι η αιτία που το προκάλεσε, η οποία δεν είναι γνωστή.
Το κλάμα των κολικών ανταποκρίνεται σ΄ αυτό που οι επιστήμονες ονομάζουν
"Ο νόμος των τριών":
Διαρκεί για τουλάχιστον 3 ώρες, 3 μέρες την εβδομάδα, τουλάχιστον 3 εβδομάδες.
Μετά περνάει χωρίς καμία επίπτωση.
Μόνο το 10% των κολικών οφείλεται σε διατροφική αλλεργία.
Βοήθεια: έχω δοκιμάσει τα πάντα, αλλά δεν σταματάει!
Δοκιμάστε κι αυτά τα τρικ και ίσως σας βοηθήσουν:
Ξαπλώστε το μωρό επάνω σας έτσι ώστε η κοιλίτσα του να ακουμπάει στο στήθος σας:
Οι χτύποι της καρδιάς σας το καθησυχάζουν και το βοηθούν να ηρεμήσει.
Βάλτε στην πρίζα την ηλεκτρική σκούπα.
Οι συνεχόμενοι μονότονοι ήχοι, π.χ. το βουητό του ανεμιστήρα, του σεσουάρ ή της ηλεκτρικής σκούπας
Συνήθως ηρεμούν τα μωρά.
Πάρτε το μωρό στην αγκαλιά σας, τυλίξτε το με μια κουβερτούλα κι αρχίστε να το κουνάτε.
Ή καθίστε αγκαλιά σε μια κουνιστή πολυθρόνα.
Ο συνδυασμός της αγκαλιάς και του απαλού λικνίσματος κάνει θαύματα.
Βγείτε μια βόλτα έξω με το καρότσι ή με το αυτοκίνητο.
Η αλλαγή του περιβάλλοντος και η ρυθμική κίνηση μπορούν να βάλουν τέλος σε ένα κλάμα
Που φαινόταν ότι δεν θα σταματήσει ποτέ.
Μη χάνετε την ψυχραιμία σας
Το απαρηγόρητο κλάμα του μωρού είναι μια… δοκιμασία
Και σίγουρα δεν έχετε πάντα την ενέργεια, την αντοχή και τη γαλήνη να το αντιμετωπίσετε.
Είναι σαν ένα τηλέφωνο που χτυπάει ασταμάτητα κι ύστερα από λίγο δεν μπορείς να το ανεχτείς.
Είναι απόλυτα φυσιολογικό να αισθάνεστε εκνευρισμένοι ή να πανικοβάλλεστε
Αν δεν καταφέρνετε να κάνετε το μωρό σας να σταματήσει.
Τις στιγμές αυτές που σας εγκαταλείπει η ηρεμία και αντοχή
Ακόμη και η πιο υπομονετική και τρυφερή μανούλα ή ο πιο ανεκτικός μπαμπάς
Μπορεί να εκνευριστεί τρομερά και να θέλει να βάλει τα κλάματα.
Όταν το μωρό κλαίει για ώρες, για να μην εξαντληθείτε και χάσετε τον έλεγχο
Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι ένα μικρό διάλειμμα 15 λεπτών
Και  στην καλύτερη περίπτωση  να φωνάξετε κάποιον να μείνει με το μωρό.
Αυτό το χρονικό διάστημα μπορεί να λειτουργήσει πολύ θετικά για εσάς
Αφού έτσι θα ανακτήσετε τις δυνάμεις και την ηρεμία που σας χρειάζεται
Για να βάλετε την κατάσταση υπό έλεγχο.
Πόσο κλαίνε τα μωρά;
Στην ηλικία των πέντε ημερών ένα νεογέννητο κλαίει για 100 περίπου λεπτά κάθε πρωί.
Το κλάμα σε αυτές τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του δεν σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι κάποια νεογέννητα κλαίνε πολύ
Γιατί δεν έχουν ακόμη προσαρμοστεί στη ζωή έξω από την κοιλιά της μαμάς τους ή γιατί 
Η νευροσωματική τους ανάπτυξη, η οποία είναι τρομερά γρήγορη αλλά και πολύπλοκη
Τους προκαλεί ένταση και ταραχή.
Όταν περάσει αυτή η περίοδος της προσαρμογής στον έξω κόσμο, τα μωράκια κλαίνε λιγότερο.

Με τη συνεργασία του Παναγιώτη Χρηστίδη (παιδίατρος).

Πηγή:http://kids.in.gr

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Δεν μπορώ να συγχωρήσω εύκολα τους άλλους

Γέροντα, δεν μπορώ να συγχωρήσω εύκολα τους άλλους.
-Εσύ δε θέλεις να σε συγχωρεί ο Χριστός;
-Πώς δε θέλω, Γέροντα;
-Τότε, γιατί κι εσύ δε συγχωρείς τους άλλους;
Αυτό πρόσεξέ το πολύ, γιατί στενοχωρεί το Χριστό.
Είναι σαν να σου χάρισε δέκα χιλιάδες τάλαντα
Κι εσύ να μη θέλεις να χαρίσεις στον άλλο εκατό δηνάρια.
Να λες με το λογισμό σου:
Πως ο Χριστός που είναι αναμάρτητος με ανέχεται συνέχεια
Και ανέχεται και συγχωρεί δισεκατομμύρια ανθρώπους
Κι εγώ δε συγχωρώ μια αδελφή;
Μια μέρα ήρθε στο Καλύβι ένα παιδί που ήξερα ότι είχε παρεξηγηθεί με κάποιον
Και ενώ εκείνος τού ζητούσε να τον συγχωρέσει, αυτό δεν τον συγχωρούσε.
Κάποια στιγμή μου λέει:
"Κάνε προσευχή, Γέροντα, να με συγχωρέσει ο Θεός".
"Θα κάνω προσευχή, του λέω, να μη σε συγχωρέσει ο Θεός".
Αλλά εκείνο πάλι μου είπε:
"Θέλω, Γέροντα, να με συγχωρέσει ο Θεός".
Αν δε συγχωρέσεις, ευλογημένε, εσύ τους άλλους, του είπα
Τότε, πως θα σε συγχωρέσει εσένα ο Θεός;

Γέροντας Παΐσιος

Κυριακή 21 Απριλίου 2013

Γυναίκα ουκ έγνων και παρθένος ουκ ειμί

Στο πιο κάτω εξαιρετικό απόσπασμα
Ο Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης
Αναφέρεται στην αντιμετώπιση των πειρασμών.
Αν και η ομιλία απευθύνεται σε μοναχούς
Θεωρήσαμε ότι καλό θα κάνει και για εμάς τους λαϊκούς
Να εκλάβουμε κάτι τις από την πατερική σκέψη.
Εμείς οι μοναχοί δεν θέλουμε φιλοσοφίες κοσμι­κές
Δεν θέλουμε διδάγματα.
Θέλουμε σαν μοναχοί να γνωρίσουμε τον πόλεμο
Που έχουμε να κάνουμε.
Το θέμα είναι πως θα πολεμήσουμε τους λογισμούς
Την φαντασία, τις εικόνες και πως θα τηρήσουμε
Όσο το δυνατόν καλύτερα το Ιερόν Εύαγγέλιον.
Ερχόμεθα εδώ.
Η σάρκα έχει την ανάγκη τής τροφής, την ανάγκη του ύπνου, την ανάγκη του ενδύματος.
Κοντά σ΄ αυτά έχει και την φυσική περίπτωση τής αυξήσεως του ανθρωπίνου γένους
Όπως την έχουν και όλα τα ζώα:
"Αύξάνεσθε και πληθύνεσθε", λέγει η Γραφή.
Έτσι ξεσηκώνεται η φύση και ζητεί τα ε­αυτής, ζητεί τα δικά της, την ικανοποίησή της.
Ο πόλεμος είναι φυσικός.
Είναι σπαρμένο μέσα στην φύση το πάθος.
Έρχεται κι ο δαίμονας από την άλλη και σκληρύνει το πράγμα.
Και μπαίνει τιμονιέρης στην σκέψη, στην φαντασία, μας φέρνει εικόνες, εξω­θεί την κατάσταση, μας στριμώχνει.
Τι πρέπει να κάνουμε εδώ;
Η καρδιά πρέπει να καθαριστεί μας διδάσκει ο Χριστός, μας διδάσκουν και oι Πατέρες:
"Εκ της καρδίας εξέρχονται οι πονηροί διαλογισμοί" (Ματθ. 15, 19).
Εκ της καρδίας, λέει, ξεπηδούν όλα τα άσχημα.
Η καρδιά μας είναι γεμάτη από ρίζες, ακανθώδη ριζίδια, λέγει ο Αββάς Ποιμήν.
"Και ο θέλων ανασπάσαι αυτά τα ακανθώδη ριζίδια, αι­μορραγεί και πονεί".
Αν δεν αιμορραγήσει και δεν πονέσει, σύμφωνα με την διδασκαλία των Πατέρων
Ο άνθρωπος δεν θεραπεύεται.
Παίρνει την τσιμπίδα ο γιατρός, ο Θεός, τρόπο τινά, και τραβάει τις ρίζες αυτές μία – μία.
Κι όταν τις ξεριζώνει, η καρδιά νιώθει πόνο και χύνει αίμα.
Και αυτός, ο όποιος θα κάνει υπομονή σ΄ αυτόν τον πόνο, σ΄ αυτήν την επέμβαση του Θεού
Μία μέρα θα γίνει υγιής.
Η καρδιά του έτσι, με την προσπάθεια την ανθρώπινη και με την βοήθεια της χάριτος
Δεν θα επιθυμεί αυτά τα πράγματα, τα βρόμικα και τα άσχημα.
Από την στιγμή όμως που δεν θα δεχθεί αυτήν την ιατρική επέμβαση
Που θα αντιδράσει στον πόνο και στο ξερίζωμα των ριζών αυτών
Και δεν θα κάνει την ανάλογη υπομονή στην καθήλωση, εκεί στην ιατρική επέμβαση, θα μείνει εμπαθής.
Ποιος μπορεί να καυχηθεί, κατά τους Πατέρες, ότι τήρησε την καρδιά του αμόλυντη; Κανείς!
Ο Μέγας Βασίλειος έλεγε:
"Γυναίκα ουκ έγνων και παρθένος ουκ ειμί".
Εννοούσε βέβαια τον πόλεμο της σάρκας, τον ενήδονο πόλεμο της φαντασίας, τους ενυπνιασμούς κ.λ.π.
Όλα αυτά είναι μία αίσθηση σαρκική στην καρδιά
Οπότε η καρδιά, άσχετα εάν δεν γνώριζε τι θα πει "έτερον φύλον", δεν ήταν παρθενική.
Έτσι από τη μία πλευρά αγωνιζόμαστε εναντίον των κακών φαντασιών, μαχόμενοι να τις σβήσουμε
Γιατί αυτές γεννούν τους βρόμικους λογισμούς
Από την άλλη πλευρά με την νηστεία κατά δύναμη και την εγκράτεια
Τις μετάνοιες, τον κανόνα, τον μόχθο και τον κόπο επάνω στη δουλειά και την αγρυπνία
Δείχνουμε την προαίρεσή μας ενώπιον του Θεού
Ότι θέλουμε να καθαριστούμε, να αγνιστούμε και να γί­νουμε Άγιοι.
Όχι, ότι οι προσπάθειες αυτές θα φέ­ρουν το αποτέλεσμα τής αγιότητας
Αλλα με όλα αυτά συμβάλλουμε στο έργο της καθάρσεώς μας μετά του Θεού.
"Συνεργοί Θεού έσμεν" (1 Κορινθ. 3, 9).
Συνεργαζόμαστε μετά του Θεού στην κάθαρση της καρδίας μας.

Πηγή: http://kotsarikos.com

Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Σχέσεις των συζύγων

Ο Γιώργος και η Μιμή γνωρίστηκαν κατά τις σπουδές τους
Και σύντομα μετά το τέλος τους παντρεύτηκαν.
Και ενώ όλα έδειχναν θαυμάσια
Μια μέρα η Μιμή είπε ότι δεν θα ξαναμαγειρέψει
Γιατί βαριόταν και στη συνέχεια έλεγε άπρεπα λόγια
Και γενικά ήταν όλο νεύρα.
Ο Γιώργος της είπε:
-Μα γιατί καλή μου;
Εμείς παντρευτήκαμε για να είμαστε διπλά ευτυχισμένοι.
Όμως η Μιμή ήταν αμετάπειστη.
Τρέχει ο Γιώργος σε ένα γνωστό του παπά και του λέει με πίκρα:
-Ατύχησα στο γάμο μου Πάτερ.
Μόνο όταν ήμασταν αρραβωνιασμένοι ήταν όμορφα.
Τώρα τρέμω στη σκέψη πώς θα κάνω οικογένεια με αυτό το κορίτσι!
Απάντησε ο παπάς:
-Ο νόμος του Θεού δεν επιτρέπει διαζύγιο.
Εσύ ξέρεις τον τρόπο που θα την κάνεις να διορθωθεί.
Πέρασαν λίγες μέρες και ο νεαρός πήρε δυο κόλλες χαρτί και τις πήγε στον παπά για να τις δει.
Ήταν δεσμεύσεις για τρόπους συμπεριφοράς δικής του σε στιγμές δύσκολες.
Εάν η Μιμή κάνει… εγώ γελάω.
Εάν η Μιμή πει.... εγώ σφυρίζω και άλλα τέτοια.
Ξαναπήγε στον παπά.
-Τι είναι αυτά ρε Γιώργο;
Τι θέλεις να πετύχεις με αυτά;
Απάντησε:
-Χωρίς να δημιουργώ περισσότερη ένταση και τριβή, να της προκαλώ αφορμή για αυτοέλεγχο.
Τα μελέτησα όσο πιο καλά μπορούσα.
Ευλόγησέ τα λοιπόν να φέρουν αποτέλεσμα.
Μετά ελάχιστο χρονικό διάστημα η Μιμή "άλλαξε" και το εκμυστηρεύτηκε στον άνδρα της:
-Κατάλαβα ότι έκανα λάθη και ότι δεν ψάχνεις να βρεις σε μένα λάθη για να με ταπεινώσεις.
Κατάλαβα ότι με αγαπάς ειλικρινά.
Είσαι αληθινός άνδρας.
Ξέρεις να κυβερνάς τον εαυτό σου.
Σε εμπιστεύομαι.
Βοήθα με να μπούμε σε έναν κόσμο πιο όμορφο.
Σε αγαπάω δυο φορές.
Με ένα τρόπο "τρελό" ένας νεαρός κατάφερε να φανεί στα μάτια της γυναίκας του
Αληθινά άνδρας, περισσότερο άνδρας από ότι τον είχε φανταστεί.

Από το βιβλίο του Μητρ. Νικοπόλεως Μελετίου: "Σχέσεις των συζύγων"

Πηγή: http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/

Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

Ο Ακάθιστος Ύμνος σε ζωντανή ηχογράφηση στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου



Το Κοντάκιον "Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια"
Αφιερωμένο στη Θεοτόκο, δίχορον σε ήχο πλάγιο του τετάρτου
όπως το έψαλλαν οι πατέρες της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου στους πρώτους Χαιρετισμούς
Την Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011.

Πηγή: http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr 

Γιατί λοιπόν, πες μου παχαίνεις το σώμα;

Γιατί λοιπόν, πες μου, παχαίνεις το σώμα;
Μήπως σε έχουμε για να σε θυσιάσουμε;
Μήπως θα σε παραθέσουμε σαν έδεσμα σε κάποιο τραπέζι;
Τις όρνιθες καλό κάνεις και τις παχαίνεις
Μάλλον δε ούτε και για εκείνες κάνεις καλά
Γιατί, όταν παραπαχύνουν, είναι άχρηστες για υγιεινή δίαιτα.
Τόσο μεγάλο κακό είναι η τρυφή (η καλοπέραση)
Ώστε και στα άλογα ζώα κάνει φανερή τη βλάβη.
Γιατί, με το να παρατρέφουμε τις όρνιθες
Τις κάνουμε άχρηστες και γι' αυτές και για μας.
Επειδή τα περιττώματα μένουν ακατέργαστα
Και το υγρό σάπισμα προέρχεται ακριβώς από αυτό το πάχος.
Τα ζώα όμως που δεν τρέφονται με τόση υπερβολή
Αλλά ζουν, θα έλεγε κανείς, με νηστεία και τρώνε με μέτρο
Και κοπιάζουν και ταλαιπωρούνται, αυτά και για τον εαυτό τους
Και για τους άλλους είναι πάρα πολύ χρήσιμα και σαν τροφή και ως προς όλα τα άλλα.
Πράγματι, οι άνθρωποι που σιτίζονται με αυτά είναι περισσότερο γεροί
Ενώ, όσοι διατρέφονται με τα ζώα που προανέφερα, μοιάζουν με αυτά
Γίνονται δηλαδή νωθροί και φιλάσθενοι και δεσμεύονται χειρότερα.
Γιατί, τίποτε δεν είναι για το σώμα τόσο εχθρικό και βλαβερό, όσο η καλοπέραση και η καλοφαγία.
Επειδή τίποτε δεν αποδιοργανώνει και δεν βλάπτει και δεν καταστρέφει το σώμα τόσο, όσο η ασωτία.
Γι' αυτό μάλιστα θα έμενε κανείς κατάπληκτος για τη μωρία τους αυτή εξ αιτίας αυτού
Γιατί δεν θέλουν να επιδείξουν για τον εαυτό τους τόση φροντίδα
Ούτε όση άλλοι δείχνουν για τους ασκούς τους.
Επειδή εκείνοι μεν, οι έμποροι των κρασιών, δεν αφήνουν να περιλά­βουν περισσότερο κρασί από όσο πρέπει
Για να μη διαρραγούν ενώ αυτοί, για την άθλια κοιλιά τους δεν δείχνουν ούτε αυτή τη φροντίδα
Αλλά, όταν τη γεμίσουν και την κάνουν να σκάσει από το πολύ φαγητό, γεμίζουν τα πάντα
Μέχρι τα αυτιά, μέχρι τις μύτες, μέχρι το φάρυγγα, και έτσι προξενούν διπλή στενοχώρια
Και στο πνεύμα και στη δύναμη που κυβερνάει το ζωικό και υλικό στοιχείο.

(Ι. Χρυσοστόμου, ΕΠΕ 25, 288, 290 και ΕΠΕ 10, 782-784)

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

Προετοιμαστείτε.... το βράδυ έρχεται…

Αχρήματες συναλλαγές πάνω από 100 ευρώ
Κάρτα πολίτη για όλες τις δουλειές
Χαρακτηρισμός της απεργίας ως τρομοκρατικής ενέργειας (έρχεται οσονούπω)
Θα κοιμηθούμε ένα βράδυ και θα τα έχουμε όλα
Και το πρωί θα ξυπνήσουμε και δεν θα έχουμε τίποτα.

Μην κάθεστε με σταυρωμένα τα χέρια……εκτός αν προσεύχεστε

π. Σεραφείμ Δημόπουλος.

Τα 7 λάθη που κάνουν όλοι οι νέοι γονείς

Το να είσαι γονιός σαφώς και αποτελεί
Την πιο δύσκολη δουλειά
Και βέβαια το αρχικό της στάδιο είναι και το δυσκολότερο.
Ωστόσο επειδή γονιός δε γεννιέσαι αλλά γίνεσαι
Πρακτικά όλοι στην αρχή την καριέρας τους
Πέφτουν σε κάποια λάθη.
Σας παρουσιάζουμε μερικά από τα πιο συνηθισμένα
Ώστε να τα αποφύγετε.
1. Δεν κοιμόμαστε
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες τα μωρά "κλέβουν"
Δύο μήνες ύπνου από τους γονείς τους στη διάρκεια του πρώτου χρόνου ζωής τους.
Ένα μωρό θα ξυπνήσει κατά μέσον όρο τρεις φορές μέσα στη νύχτα
Και θα χρειαστεί 33 λεπτά για να ξαναηρεμήσει.
Και σχεδόν οι μισοί από τους νέους γονείς θα τσακωθούν στη συνέχεια
Για το ποιος έχει κοιμηθεί περισσότερη ώρα, με τις μητέρες να δηλώνουν
Ότι εκείνες μένουν άυπνες περισσότερο.
Αυτό το "σύνδρομο στέρησης ύπνου" και "ανταγωνιστικό σύνδρομο" μαζί
Προκαλεί σοβαρά προβλήματα στα ζευγάρια.
Σχεδόν οι μισοί από τους νέους γονείς λένε πως η βασική αιτία για τις διαφωνίες τους
Είναι ποιος ξεκουράζεται λιγότερο.
Το 42% των μητέρων υποστηρίζουν ότι αν το μωρό τους κλάψει μέσα στη νύχτα
Θα ανταποκριθούν στο κάλεσμά του μέσα σε 30 δευτερόλεπτα
Ενώ το 68% τονίζει ότι ο σύντροφός τους θα χρειαστεί πέντε λεπτά, αν όχι παραπάνω
Να σηκωθεί –αν σηκωθεί ποτέ– από το κρεβάτι του.
Οι ειδικοί λένε πως εκείνο που βοηθάει πολύ σε αυτή τη φάση
Είναι η συνεργασία των δύο γονέων σαν ομάδα.
Μαζί και η διαμόρφωση μιας ρουτίνας για το μωρό, όπως η ώρα του μπάνιου για χαλάρωση
Και η αφήγηση μιας ιστορίας την ίδια ώρα κάθε μέρα.
2. Εκτιμάμε λάθος τον χρόνο μας.
Πολλοί νέοι γονείς  πιστεύουν πως θα έχουν άπειρο χρόνο να κάνουν τα πάντα ενώ το μωρό θα κοιμάται.
Λάθος, λάθος και λάθος.
Γιατί ενώ το μωρό κοιμάται, εσείς θα πρέπει να ζεστάνετε το γάλα να φροντίσετε το ζεστό νερό
Να πλύνετε τα ρούχα του, να απολυμάνετε τα μπιμπερό
Να μιλήσετε με τον παιδίατρο για εκείνα τα εξανθήματα που έβγαλε και να μαγειρέψετε για εσάς και για εκείνον
Τον επίσης ταλαιπωρημένο και άυπνο άνθρωπο που λέγεται σύντροφός σας
Εντάξει μην τρομάζετε!
Απλά οι έξοδοι, οι συναντήσεις με φίλους και το μαγείρεμα για δείπνο
Μπορεί να μην ταιριάζει με το πρόγραμμα του μωρού σας.
Προγραμματίστε μια εργασία ή δραστηριότητα για κάθε ημέρα που να είναι ρεαλιστική και εφικτή.
Στο τέλος της ημέρας θα δείτε πως θα είστε ικανοποιημένη
Που προλάβατε να κάνετε έστω και κάποια από τα πράγματα από αυτά που είχατε προγραμματίσει
3. Πιστεύουμε οποιαδήποτε συμβουλή μας δίνουν
Φίλοι, γονείς, πεθεροί, παιδοψυχολόγοι, γνωστοί και συγγενείς
Όλοι έχουν μια γνώμη και ακόμη χειρότερα μια συμβουλή για το νέο σας γονεικό ρόλο.
Και εσείς όπως κάθε νεοσύλλεκτος την ακούτε.
Ακόμη κι αν δεν την ζητήσατε.
Ζυγίστε αυτά που ακούτε, μην σας τρομάζουν και ειδικά μην πανικοβάλλεστε.
Όλοι αυτοί που αυτοονομάζονται ειδικοί σε θέματα μητρότητας ή πατρότητας δεν έχουν πάντα δίκιο.
Πολλές μάλιστα φορές δεν έχουν καν πτυχίο.
Γι΄ αυτό περιοριστείτε στο να ακούτε μόνον τις συμβουλές του παιδίατρου σας που σαφώς και εμπιστεύεστε.
4. Παραμελούμε τον σύντροφό μας
Ναι, η αλήθεια είναι πως το μωρό ειδικά τον πρώτο καιρό αποτελεί το κέντρο του κόσμου
Ειδικά για τη μανούλα του.
Θυμηθείτε όμως.
Ο σύντροφός σας όση κατανόηση κι αν δείχνει σίγουρα νιώθει παραμελημένος.
Εντάξει το μωρό είναι προτεραιότητα αλλά και μια ρομαντική έξοδος μαζί του
Είναι απαραίτητη για να νιώσετε και πάλι ερωτευμένοι!
5. Ανησυχούμε υπερβολικά
Τι μπορεί να πάει στραβά με τη νέα  νταντά;
Μήπως το μωρό πνιγεί από λόξιγκα;
Μήπως το καζανάκι το ξυπνήσει και δεν ξανακοιμηθεί;
Ναι πολλές φορές η γέννηση ενός μωρού σου βάζει σκέψεις που σχεδόν αγγίζουν τα όρια της παράνοια;
Χαλαρώστε!
Κάθε μέρα στον κόσμο γεννιούνται εκατομμύρια μωρά και κάτω μάλιστα από δύσκολες συνθήκες
Μεγαλώνουν και αναπτύσσονται απόλυτα φυσιολογικά.
Χαλαρώστε λοιπόν, αλλιώς απλώς θα τρελαθείτε!
6. Ξοδεύουμε πολλά
Το μωρό σας αλλάζει τη ζωή μας αλλά φέρνει και μεγάλες αλλαγές στο πορτοφόλι μας
Μια που οι περισσότεροι γονείς πέφτουν στην παγίδα
Και αγοράζουν δεκάδες εκατοντάδες μικρο-πράγματα που θα το προστατεύσουν
Θα το κάνουν να νιώσει πιο όμορφα και θα το ομορφύνουν!
Ε τώρα που γίνατε γονείς θα πρέπει πλέον να συνειδητοποιήσατε πως
"Τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή δεν είναι πράγματα".
7. Η ζωή μπορεί να έχει αλλάξει για εμάς αλλά ο κόσμος συνεχίζει να γυρίζει
Ναι το μωρό αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής σας
Αλλά  προσπαθήστε να θυμάστε ότι η ζωή είναι και πολλά άλλα πράγματα!

Πηγή: http://www.imommy.gr

Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Η μνημόνευση των αμαρτημάτων, μας γεμίζει με παρρησία και με πολλή δικαιοσύνη

Ακούγοντας  λοιπόν ο Παύλος
Ότι αυτά τα αμαρτήματα δεν τα θυμάται ο Θεός
Ο ίδιος συνεχώς τα μνημόνευε, λέγοντας τα εξής
Δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι απόστολος
Διότι κατεδίωξα την εκκλησία του Θεού και
Ο Χριστός ήρθε  στον κόσμο να σώσει τούς αμαρτωλούς
Μεταξύ των οποίων πρώτος είμαι εγώ.
Δεν είπε ήμουν, αλλά είμαι.
Η συγχώρηση των αμαρτημάτων έγινε από το Θεό
Και η ενθύμηση των συγχωρηθέντων αμαρτημά­των
Δεν εξαφανιζόταν  από τον Παύλο.
Εκείνα που ο Δεσπότης εξάλειψε, αυτά αυτός εξέθετε σε κοινό όνειδος.
Διότι ακούσατε τον προφήτη που λέει, "και δεν θα τα ενθυμηθώ", συ όμως να τα ενθυμείσαι.
Ο Θεός τον ονομάζει σκεύος εκλογής
Και αυτός ονομάζει τον εαυτόν του πρώτον εξ όλων των αμαρτωλών.
Εάν δε δεν λησμονούσε τα συγχωρημένα αμαρτήματα
Αναλογίσου πως ενθυμείτο τις ευεργεσίες του Θεού.
Και γιατί λέω ότι δεν ντροπιάζει η ενθύμηση των αμαρτημάτων;
Δεν μας κάμει τόσον λαμπρούς η μνημόνευση των κατορθωμάτων
Όσον η μνημόνευση των αμαρτημάτων μάλλον δε η μεν μνημόνευση των κατορθωμάτων
Όχι μόνον δεν μας κάμει λαμπρούς αλλά μας γεμίζει και από ντροπή και περιφρόνηση
Η δε μνημόνευση των αμαρτημάτων μας γεμίζει με παρρησία και με πολλή δικαιοσύνη.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Πηγή: http://1myblog.pblogs.gr

Η νηστεία είναι εντολή του Θεού

Αναφερόμενος ο Γέροντας Ιάκωβος στο θέμα της νηστείας μεταξύ άλλων έλεγε και τα εξής επί λέξει:
Η νηστεία είναι εντολή του Θεού.
Γι αυτό και μεις να νηστεύουμε παιδιά μου.
Δε μ' έβλαψε η νηστεία μέχρι σήμερα που είμαι 70 χρονών.
Η μητέρα μου μ' έμαθε νηστεία παδιόθεν.
Δεν κάνω τον υποκριτή ότι, παιδιά μου νηστεύω
Αλλά αυτά με δίδαξαν οι γονείς μου
Και μέχρι σήμερα αυτά τηρώ, τέκνα μου.
Δεν με έβλαψε ποτέ η νηστεία κι ας έχω ασθένειες... πάνω μου.
Είπαν οι γιατροί και οι Επίσκοποι:
Η νηστεία κι αυτή η λιτοδίαιτα πολύ ωφελούν τον άνθρωπο.
Εφόσον ωφελεί όταν ο γιατρός, με συγχωρείτε, μας λέει
Πέντε μέρες πάτερ μου, δε θα πιεις νερό ούτε μια σταγόνα
Για να κάνουμε μια θεραπεία, να δούμε το σώμα σου τι έχει.
Λοιπόν πέντε μέρες άντεξα.
Πολύ καλό με είχε κάνει.
Ε, πόσο μάλλον ωφελεί όταν νηστεύουμε για την ψυχή μας!
Αλλά και στο σώμα αυτό κατοικεί ψυχή αθάνατος.
Γι' αυτό ας φροντίζουμε για την ψυχή μας που είναι πράγμα αθάνατο.
Να νηστεύετε παιδιά μου, μην ακούτε που λένε δεν είναι η νηστεία τίποτε κι ότι τα λένε οι καλόγηροι.
Δεν τα λένε οι καλόγηροι παιδιά μου, με συγχωρείτε, τα λέει ο Θεός.
Η πρώτη εντολή του Θεού ήταν η νηστεία, καθώς και ο Χριστός μας νήστευσε.
Εμείς μπορούμε να πούμε ότι νηστεύουμε.
Ε, τρώμε τόσα και τόσα.
Τώρα νηστεία παιδιά μου κάνουμε εμείς;
Όταν τρώμε, με συγχωρείτε, τόσα και τόσα φαγητά, έστω αλάδωτα, έστω...
Υπάρχουν νηστίσιμα φαγητά πολλά.
Αρκεί ο άνθρωπος να χει την υγεία του και τη θέληση να νηστέψει.
Κάποτε ήρθε ένα πρόσωπο και μου λέει:
Παπά μου, μου είπανε ότι νηστεία δεν υπάρχει.
Και ότι ποιος είπε ότι υπάρχει νηστεία.
Του είπα να πει στον Ιερέα ν' ανοίξει το Βιβλίο να δει που υπάρχει νηστεία.
"Ει μη εν προσευχή και νηστεία ...", λέγει στο Ευαγγέλιο ο Χριστός μας και άλλα πολλά.
Και τα δαιμόνια και οι αρρώστιες κι όλα τα πάθη με τη νηστεία και την προσευχή αποβάλλονται.
Ο Άγιος Πρόδρομος τι έτρωγε εκείνος στην έρημο;
Τι έτρωγε ο Όσιος Δαυίδ;
Μ' ένα αντίδωρο περνούσε στο ασκητήριο του όλη την εβδομάδα.

Γέροντας Ιάκωβος

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Η βιαστική προσευχή δεν έχει πνευματικό καρπό

Σας ελέγχει η συνείδηση
Επειδή κάνετε πολύ βιαστικά την προσευχή σας.
Και είναι εύλογο.
Γιατί υπακούτε στον εχθρό;
Εκείνος είναι που σας παρακινεί:
"Γρήγορα ...πιο γρήγορα ...".
Η βιαστική προσευχή δεν έχει πνευματικό καρπό.
Βάλτε, λοιπόν, κανόνα στον εαυτό σας να μη βιάζεστε.
Να προσεύχεστε έτσι
Ώστε ούτε μια λέξη να μην προφέρουν τα χείλη σας
Που να μην την κατανοεί ο νους σας
Και να μην τη βιώνει η καρδιά σας.
Πρέπει να ριχθείτε σ' αυτόν τον αγώνα με αποφασιστικότητα στρατιωτική.
Και όταν ο εχθρός σας ψιθυρίζει
"Κάνε τούτο ή εκείνο", εσείς να του αποκρίνεστε:
Ξέρω τι θα κάνω.
Δεν σε χρειάζομαι.
Φύγε από δω!
Την ψυχή την τρέφει μόνο η προσευχή.
Η δική σας προσευχή, όμως, είναι επιφανειακή, όχι ουσιαστική.
Γι' αυτό η ψυχή σας μένει ανικανοποίητη, πεινασμένη ...

Ο Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Όταν σας πικραίνουν οι ευεργετηθέντες...

O Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός
Ευεργέτησε την ανθρωπότητα
Και ιδιαιτέρως τους συμπατριώτες του Ιουδαίους
Με ποικίλες και πολύτροπες ευεργεσίες.
Όμως έλαβε ως αμοιβή από τους ευεργετηθέντες
Ονειδισμούς, εμπτυσμούς, κολαφισμούς, μαστιγώσεις, καταφρονήσεις
Δέχτηκε στο κεφάλι του ένα στεφάνι πλεγμένο με αγκάθια
Ποτίστηκε ξίδι και χολή και στο τέλος καταδικάστηκε
Με το σταυρικό θάνατο, το θάνατο της πιο μεγάλης ντροπής.
Αλλά και στους Μαθητές του λίγο πριν
Από το σταυρικό του θάνατο είπε:
Αν καταδίωξαν εμένα, και σας θα κυνηγήσουν.
Αν ετήρησαν το λόγο μου, και το δικό σας λόγο θα σεβαστούν και θα τηρήσουν…
Επειδή δεν είστε ένα κομμάτι από τον αμαρτωλό κόσμο
Θα σας μισήσει ο κόσμος ο αμαρτωλός.
Στον κόσμο μέσα θα δοκιμάσετε θλίψη, αλλά μην απελπίζεστε
Η θλίψη θα μεταβληθεί σε χαρά και αυτή τη χαρά κανείς δεν θα μπορεί να σας την αφαιρέσει
Γιατί θα είναι διαρκής, παντοτινή.
Λοιπόν μη λυπηθείτε.
Μάλλον να χαρείτε, διότι με το που σας καταφρόνησαν οι άνθρωποι που ευεργετήσατε, περισσότερο σας τίμησαν.
Σας ανέδειξαν συναθλητή και συναγωνιστή όλων εκείνων των μεγάλων και επιφανών ανδρών
Που έπαθαν για την αγάπη, την αλήθεια, τη δικαιοσύνη, την καλοκαγαθία
Και που ο Κύριος τους εμακάρισε λέγοντας:
Μακάριοι θα είστε, όταν σας μισήσουν οι άνθρωποι και σας ονειδίσουν και σας καταδιώξουν.
Να χαίρεστε τότε, γιατί ο μισθός που θα πάρετε στους ουρανούς θα είναι μεγάλος.
Ο Κύριος, σαν ήταν κρεμασμένος επάνω στο Σταυρό, προσευχόταν για τους σταυρωτές του κι έλεγε:
"Πάτερ, άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσοι", που θα πει
"Πατέρα, συγχώρεσε τους, γιατί δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν".
Όπως ο Κύριος, έτσι και οι περισσότεροι Άγιοι και μεγάλοι σοφοί και σπουδαίοι άνθρωποι
Προσεύχονταν για τους εχθρούς, για κείνους που τους μισήσαν και τους αδικούσαν.
Αυτούς να μιμηθούμε κι εμείς, για να έχουμε μεγάλο μισθό στους ουρανούς.

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

Πηγή: http://talantoblog.blogspot.gr

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Χριστέ μου δεν ξέρω να διαβάζω...

Κάποτε, σ' ένα εκκλησιαστικό βιβλιοπωλείο
Μπήκε μια γριούλα για να ψωνίσει!
Κατευθύνθηκε προς τον υπάλληλο του βιβλιοπωλείου
Και ζήτησε την Καινή Διαθήκη!
Ο υπάλληλος πρόθυμος, την εξυπηρέτησε αμέσως!
Στο κατάστημα εκείνη τη στιγμή έτυχε
Να βρίσκεται και κάποιος ιερέας!
Βλέποντας την γριούλα να αγοράζει την Καινή Διαθήκη
Αναρωτήθηκε αν την ήθελε για την ίδια  ή για κάποιον άλλον
Καθώς την θεώρησε αρκετά μεγάλη για να ξέρει να διαβάζει!
Πήρε το θάρρος λοιπόν, και την ρώτησε:
-Γιαγιάκα, για σένα την θέλεις την Καινή Διαθήκη;
-Μάλιστα, Πάτερ μου, απάντησε εκείνη!
-Αλήθεια, ξέρεις να διαβάζεις;
-Όχι!
Απάντησε η γριούλα, εντελώς φυσιολογικά!
-Και τότε τι θα την κάνεις την Καινή Διαθήκη αν δεν μπορείς να την διαβάσεις;
Την ξαναρώτησε ο ιερέας!
-Να παιδί μου, του απάντησε η γριούλα!
-Την κρατάω αγκαλιά, πάω μπροστά στην εικόνα του Χριστού, του δείχνω την Καινή Διαθήκη και του λέω:
"Χριστέ μου δεν ξέρω να διαβάζω, αλλά ότι λες σε αυτό το βιβλίο, βάλτο εδώ μέσα"
Και με ένα ελαφρύ χτύπο του χεριού της, έδειξε την καρδιά της!

Πηγή: http://paparokades.blogspot.gr

Πως Ζουν οι Άγγελοι...

Λίγα γνωρίζουμε για το πως ο αγγελικός κόσμος ζει το παρόν
Και πως θα ζει στον μέλλοντα αιώνα.
Παρόλ΄ αυτά απ΄ όσα έχουμε ήδη πει νωρίτερα
Μπορούμε να δούμε ότι η ζωή των ασωμάτων
Είναι ποικίλη και το έργο τους μεγάλο.
Αφού ο Παντοδύναμος Κύριος θεώρησε σωστό
Να δημιουργήσει μια ολόκληρη ιεραρχία αγγέλων
Και ν΄ αναθέσει σε κάθε τάγμα ένα συγκεκριμένο είδος έργου
Αυτό από μόνο του καταδεικνύει
Πόσο πολυάσχολα είναι αυτά τα λειτουργικά πνεύματα.
Μόνο να δούμε τους φύλακες αγγέλους
Θα διαπιστώσουμε  ότι έχουν μεγάλο έργο να επιτελέσουν
Με τους προστατευόμενούς τους- τους επιπόλαιους
Και αμαρτωλούς ανθρώπους.
Έχουμε πολλές αποδείξεις στα γραπτά των Αγίων Πατέρων
Για το πόσο πικρά κλαίνε οι φύλακες άγγελοι
Όταν βλέπουν την αμαρτωλή συμπεριφορά των ανθρώπων
Για τους οποίους είχαν σταλεί να προστατέψουν.
Εντούτοις ο ουράνιος κόσμος είναι κυρίως ένας κόσμος χαράς και φωτός
Και σίγουρα υπάρχει περισσότερη χαρά παρά λύπη στη ζωή των αγγέλων.
Η υπέρτατη χαρά τους έγκειται στο ότι βλέπουν και δοξολογούν την υπέρλαμπρη Τριαδική Θεότητα
Ευρισκόμενοι συνεχώς μπροστά στο Θεό.
Αν η τέλεση της Θείας Λειτουργίας σ΄ αυτόν τον κόσμο είναι ένα πολύτιμο δώρο του Θεού
Το οποίο μέσω της εξαγιάζεται και μετουσιώνεται σε μέρος της Αγίας Τριάδος
Τότε κάποιος μπορεί με ευσέβεια να ισχυριστεί ότι
Ούτε τις ασώματες δυνάμεις ο Κύριος δεν τις στέρησε απ΄ αυτό το μεγάλο δώρο.
Μπορούμε να υποθέσουμε ότι και στον ουρανό οι άγγελοι λαμβάνουν μέρος
Σε μια πνευματική Θεία Λειτουργία, κατά την οποία ο Αμνός του Θεού θυσιάζεται προαιωνίως
Εξ αιτίας της αγάπης Του για τη δημιιουργία Του.
Σ΄αυτήν την εξαίσια, ουράνια Ευχαριστία οι άγγελοι κυρίως δοξολογούν και ευχαριστούν το Δημιουργό.
Οι αναρίθμητες χορωδίες των ουράνιων δυνάμεων προωθούν επίσης τις προσευχές τους.
Σε ποιόν;
Όχι φυσικά σ΄αυτές αφού οι ίδιες ζουν το πλήρωμα όλων των δώρων που τους είναι προσιτά
Αλλά στην αγαπημένη τους ανθρωπότητα, τη μοιχαλίδα και αμαρτωλή
Που κολυμπά στην ματαιοδοξία και επομένως χρειάζεται την ουράνια βοήθεια.
Η συνεχής συμμετοχή των αγγέλων στις δικές μας λειτουργίες και ειδικά στη Θεία Ευχαριστεία
Λειτουργεί ως εχέγγυο της ουράνιας βοήθειας.
"Νυν αι Δυνάμεις των ουρανών συν ημίν αοράτως λατρεύουσιν"
Επιβεβαιώνει προφητικά η Εκκλησία μας κατά τη μυσταγωγία των Προηγιασμέων Δώρων
Ενώ κατά την καθημερινή Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου
Ολειτουργός ως να βλέπει νοερά τους αγγέλους, δηλώνει ότι:
Τον επινίκιον ύμνον άδοντα, βοώντα, κεκραγότα, και λέγοντα
Άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαβαώθ, Πλήρης, ο ουρανός και η γη της δόξης σου.
Η Εκκλησία επίσης απροκάλυπτα επιβεβαιώνει ότι
"Την Ανάστασίν Σου, Χριστέ Σωτήρ, άγγελοι υμνούσιν εν ουρανώ".
Υπάρχει πληθώρα τέτοιων αποδείξεων και είναι όλες καλά γνωστές σε όλους τους πιστούς Χριστιανούς.
Το μόνο που μας απομένει είναι να μιλήσουμε για τις ενέργειες των ουρανίων δυνάμεων εδώ στη γη.
Και εδώ είναι κυρίως οι φύλακες άγγελοι που ενεργούν.

Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ του Σικάγο

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Η θέα του Χριστού

Θέλεις να δεις τον Ιησού Χριστό;
"Έλα και δες", λέει ο απόστολός Του.
Ο Κύριος υποσχέθηκε στους μαθητές Του
Ότι θα είναι μαζί τους παντοτινά
"Ως τη συντέλεια του κόσμου".
Και, πραγματικά, είναι μαζί τους μέσα
Στο Άγιο Ευαγγέλιο και στα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Τον Χριστό δεν Τον βλέπουν όσοι δεν πιστεύουν στο Ευαγγέλιο.
Αυτοί δεν Τον βλέπουν, γιατί είναι τυφλωμένοι από την απιστία.
Θέλεις ν΄ ακούσεις τον Χριστό;
Σου μιλάει με το Ευαγγέλιο.
Μην περιφρονείς τη σωτήρια φωνή Του.
Φύγε μακριά από την αμαρτωλή ζωή και άκου με προσοχή τη διδασκαλία Του
Που είναι η αιώνια ζωή.
Θέλεις να σου φανερωθεί ο Χριστός;
Ο Ίδιος σε διδάσκει πως θα το πετύχεις:
Όποιος κρατά τις εντολές μου και τις εκτελεί
Αυτός με αγαπά κι αυτός που με αγαπά, θα αγαπηθεί από τον Πατέρα μου
Κι εγώ θα τον αγαπήσω και θα του φανερώσω τον εαυτό μου.
Φυλάξου από τη φαντασία σου, που μπορεί να σου δημιουργήσει την εντύπωση
Ότι βλέπεις τον Ιησού Χριστό
Ότι Τον αγγίζεις
Ότι Τον αγκαλιάζεις.
Δεν πρόκειται παρά για μια ολέθρια αυταπάτη
Ένα μάταιο παιχνίδι υπερηφάνειας, επάρσεως, αλαζονείας.
Αν τηρείς τις εντολές του Κυρίου, με τρόπο θαυμαστό θα δεις τον Κύριο μέσα σου
Όπως Τον έβλεπε ο απόστολος Παύλος και όπως ζητούσε να Τον βλέπουν και οι άλλοι χριστιανοί
Θεωρώντας πως όσοι δεν το είχαν κατορθώσει
Δεν είχαν φτάσει στην κατάσταση που έπρεπε ως χριστιανοί.

Πηγή: http://kotsarikos.com

Είναι απαραίτητο να νηστεύουμε;

Πρώτα θα κάνω λόγο για την εγκράτεια στα φαγητά
Η οποία είναι αντίθετη της γαστριμαργίας
Και για τον τρόπο των νηστειών
Και την ποσότητα των φαγητών.
Και αυτά, όχι από τον εαυτό μου
Αλλά καθώς παραλάβαμε από τους Αγίους Πατέρες.
Εκείνοι λοιπόν, δεν έχουν παραδώσει έναν κανόνα νηστείας
Ούτε έναν τρόπο της διατροφής
Ούτε το ίδιο μέτρο
Γιατί δεν έχουν όλοι την ίδια δύναμη
Είτε λόγω ηλικίας
Είτε ασθενείας
Είτε καλύτερης συνήθειας του σώματος…
Έχουν όμως παραδώσει σε όλους έναν σκοπό, να αποφεύγουμε την αφθονία
Και να αποστρεφόμαστε το χορτασμό της κοιλιάς.
Έχουν δει στην πράξη ότι είναι ωφελιμότερο και βοηθά στην καθαρότητα το να τρώει κανείς μια φορά την ημέρα
Από το να τρώει κάθε τρεις ή τέσσερις ή εφτά ώρες.
Γιατί λένε, εκείνος που επεκτείνεται υπέρμετρα στην νηστεία, υπέρμετρα κατόπιν τρώει.
Και από αυτό, άλλοτε εξαιτίας της υπερβολής της αποχής από την τροφή
Ατονεί το σώμα και γίνεται πιο απρόθυμο για τις πνευματικές εργασίες
Και άλλοτε όταν γεμίσει από το βάρος των τροφών προκαλεί αμέλεια και εξασθένηση της ψυχής.
Και πάλι οι Άγιοι Πατέρες δοκίμασαν και είδαν ότι δεν είναι για όλους κατάλληλη η διατροφή με χόρτα
Ούτε με όσπρια, ούτε όλοι μπορούν να τρέφονται μόνο με ξερό ψωμί.
Και άλλος, καθώς είπαν, ενώ τρώει δύο λίτρες ψωμί, πεινά ακόμη
Ενώ άλλος τρώει μία λίτρα ή έξ ουγγιές και χορταίνει.
Σε όλους λοιπόν, όπως είπα, ένα κανόνα εγκράτειας
Έχουν παραδώσει, το να μην ξεγελιούνται με το χορτασμό της κοιλίας
Ούτε να παρασύρονται από την ηδονή του λάρυγγα.
Γιατί δεν είναι μόνο η διαφορά της ποιότητας των τροφών
Αλλά και η ποσότητα που ανάβει τα πυρωμένα βέλη της πορνείας.
Γιατί με οποιαδήποτε τροφή όταν γεμίσει η κοιλιά, γεννά το σπόρο της διαφθοράς.
Και πάλι δεν είναι μόνο η κραιπάλη του κρασιού που φέρνει μέθη στη διάνοια
Αλλά και η αφθονία του νερού και κάθε τροφής η υπερβολική χρήση, τη ζαλίζει και φέρνει νύστα σ΄αυτήν.
Αιτία της καταστροφής των Σοδομιτών δεν ήταν η κραιπάλη του κρασιού και των διαφόρων φαγητών
Αλλά η αφθονία του άρτου, κατά τον προφήτη.
Τις τροφές τις χρησιμοποιούμε τόσο ώστε να ζήσουμε
Όχι για να σκλαβωθούμε στις ορμές της επιθυμίας.
Η μετρημένη και μέσα σε λογικά όρια τροφή βοηθά στην υγεία του σώματος, δεν αφαιρεί την αγιότητα.
Ακριβής κανόνας εγκράτειας όπως παρέδωσαν οι Πατέρες είναι να σταματούμε να τρώμε πριν χορτάσουμε.
Και ο Απόστολος που είπε:
"Μη φροντίζετε για τη σάρκα, πως να ικανοποιήσετε τις επιθυμίες της"
Δεν εμπόδισε την αναγκαία κυβέρνηση της ζωής, αλλά απαγόρευσε την φιλήδονη φροντίδα.
Άλλωστε, για την τέλεια καθαρότητα της ψυχής, δεν αρκεί μόνη η εγκράτεια στα φαγητά
Αν δεν συντρέχουν και οι υπόλοιπες αρετές.
Τη μερική καθαρότητα της ψυχής, μέσω της σωφροσύνης, ιδιαίτερα κατορθώνουν η νηστεία και η εγκράτεια.
Γιατί είναι αδύνατον εκείνος που έχει γεμάτη την κοιλιά του
Να κάνει νοερό πόλεμο εναντίον του πνεύματος της πορνείας.
Ώστε λοιπόν πρώτος αγώνας μας ας είναι να συγκρατούμε την κοιλιά μας και να υποδουλώνουμε το σώμα.
Όχι μόνο με νηστεία, αλλά και με αγρυπνία και κόπο και πνευματικά αναγνώσματα
Και με το να μαζεύουμε την καρδιά μας πάνω στο φόβο της κολάσεως
Και στον πόθο της βασιλείας των Ουρανών.

Πηγή: http://kotsarikos.com

Σάββατο 13 Απριλίου 2013

Λένε ότι τα λόγια είναι ασήμι και η σιωπή χρυσός

Την σιωπή την έζησα.
Την άκουσα.
Με θόρυβο εκκωφαντικό.
Την ένιωσα στο πετσί μου.
Την παρακολούθησα να φέρνει μοναξιά..
Και την μοναξιά μου την λάτρεψα... για να την μισήσω.
Αυτό που θέλω τώρα είναι λόγια...έστω και ψεύτικα λόγια.
Από αυτά που κάνουν πιο αληθινή τη ζωή.
Ναι.
Θέλω ψέμματα.
Από αυτά τα ψέμματα που τα κάνουν όλα ωραία.
Που σε κάνουν να ζεις σε αυταπάτη.
Σε ψευδαίσθηση.
Τόσο ισχυρή ψευδαίσθηση
Που να θέλω να κλειδωθώ μέσα της
Και να ξεχάσω την πραγματικότητα.
Να συρρικνωθώ, να ακινητοποιηθώ, να μην αναπνέω...
Να σταματήσω και την καρδιά μου ει δυνατόν
Να λιμνάσει το αίμα στις φλέβες μου
Μήπως και σταθεί για λίγο κι ο χρόνος
Η εξέλιξη, το αναπόφευκτο.
Μήπως και παραταθεί για μια στιγμή
Για μια στιγμή έστω
Η βύθιση στα λόγια σου.
Έστω και αυτά... τα ψεύτικα.
Γιατί τι να την κάνω την σιωπή σου...
Τι να την κάνω τη σκέψη σου...

Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τη σκέψη, μόνο για να δικαιολογήσουν τα λάθη τους
Και τα λόγια, μόνο για να κρύψουν τις σκέψεις τους.
Βολτέρος.

Πηγή: http://apeikasmata.blogspot.gr/

Μη λυπάσαι αλλά να έχεις την ελπίδα σου στον Θεό

Είσαι φτωχός;
Μη λυπάσαι αλλά να έχεις την ελπίδα σου στον Θεό.
Μήπως δεν βλέπει Εκείνος τη δυσκολία σου;
Στα χέρια Του κρατάει την τροφή που σου χρειάζεται.
Μειώνει απλά τη μερίδα
Για να δοκιμάσει τη σταθερότητά σου
Και για να επι­βεβαιώσει την πίστη σου.
Μήπως δηλαδή αυτή αποδειχθεί όμοια με εκείνη
Που έχουν οι ακόλαστοι και οι αγνώμονες.
Γιατί και αυτοί, όσο τους τρέφουν
Τόσο και κολακεύουν λέγοντας χίλια γλυκόλογα
Εξυμνώντας τους τροφοδότες τους.
Μόλις όμως χορτάσουν και απομακρυνθούν λίγο από το τραπέζι
Αρχίζουν να πετροβολούν με τα κακόλογά τους εκείνους
Που πριν από λίγο -και για χάρη της ευχαρίστησης του φαγητού- τους προσκυνούσαν.
Και συ λοιπόν τώρα, αδελφέ μου, έχε υπομονή στις συμφορές που σε βρήκαν.
Πρόσεξε μήπως από τη φουρτούνα χάσεις την ειρήνη σου.
Φρόντισε να μην πετάξεις το σταυρό σου, ο οποίος θα σε οδηγήσει στην απόκτηση της αρετής.
Σαν βαρύτιμο θησαυρό κράτησε μέσα σου την ευχαριστία.
Και τότε θα δεχθείς και συ διπλάσιο καρπό γι΄ αυτή την ευχαριστία σου.
Θα σου χαρισθεί η απόλαυση των αγαθών και η ανάπαυση.
Καρτερικός δεν είναι εκείνος που στερείται τα απαραίτητα και κατ΄ ανάγκη υπομένει
Αλλά εκείνος που, ενώ τα έχει όλα με αφθονία, τον βρίσκουν ξαφνικά πολλές συμφορές
Και τις σηκώνει αδιαμαρτύρητα.

Παρασκευή 12 Απριλίου 2013

Ο εγωισμός είναι ένα πάθος ολέθριο

Δεν είναι κακό το να νομίζει ο άνθρωπος
Ότι έχει κατιτί δικό του.
Είναι φυσικό το να αγαπά κανείς τον εαυτό του
Μόνο δε ο εγωισμός πρέπει να κατακρίνεται.
Δηλαδή όχι το να αγαπάς απλώς τον εαυτό σου
Αλλά το να τον αγαπάς περισσότερο από ότι πρέπει!
Ο εγωισμός, είναι το είδος της αγάπης
Το οποίο δικαίως δυσφημίστηκε
Γιατί δεν είναι η αγάπη προς τον εαυτό μας
Αλλά ένα πάθος αχαλίνωτο από τον εαυτό μας
Πάθος ολέθριο το οποίο παρασύρει το φιλάργυρο προς το χρήμα του
Και όλους τους ανθρώπους προς το αντικείμενο των επιθυμιών τους.
Αναγκαστικά όλοι είναι φίλαυτοι, περισσότερο ή λιγότερο.
Ο εγωισμός είναι ένα πάθος ολέθριο.

Αριστοτέλης

Αιώνια ερωτήματα;

Πότε ήταν η αρχή;
Πότε θα έρθει το τέλος;
Ποιος είσαι;
Τι είσαι;
Που κατοικείς;
Γιατί μ΄ αγαπάς;
Γιατί σε απορρίπτω;
Γιατί σε αμφισβητώ;
Πώς το αντέχεις;
Γιατί κρύβεσαι μέσα στην σιωπή;
Γιατί δεν με εξουσιάζεις;
Γιατί μου δίνεις την ελευθερία να σε απορρίψω;
Το ήξερες;
Γιατί δεν επεμβαίνεις;
Γιατί μου δίνεις την δυνατότητα να γυρίσω πίσω;
Γιατί με συγχωρείς;
Γιατί με φροντίζεις;
Πότε θα σε γνωρίσω;
Πως θα σε γνωρίσω;
Γιατί μου είσαι ένας άγνωστος;
Πως θα σε βρω;
Πότε θα ησυχάσω;
Γιατί βρίσκομαι στο σκοτάδι;
Γιατί ενώ είμαι κτίσμα θέλω τον Άκτιστο;
Γιατί ποθώ αιωνιότητα;
Πότε θα πάψω να πέφτω;
Πότε θα πάψω να μοιρολογώ;
Υπάρχεις;
Γιατί υπάρχω;
Τι είναι η ζωή;
Γιατί να ζω;
Ποιος ο σκοπός μου;
Τι θέλεις από μένα;
Τι μπορώ να σου δώσω σαν αντάλλαγμα της αγάπης σου;
Όλα αυτά τα υπαρξιακά ερωτήματα γεννιούνται μέσα στην κάθε ανθρώπινη ύπαρξη
Από την στιγμή που η λογική αρχίζει να συγκρούεται με το βίωμα, με το αίσθημα, με την ύπαρξή μας.
Από την στιγμή που ο άνθρωπος καταλαβαίνει ότι έχει την δυνατότητα να αμφισβητήσει
Να φιλοσοφήσει, να κάνει τις δικές του επιλογές στην ζωή.
Ερωτήματα αιώνια τα οποία πολλά από αυτά, αν όχι όλα
Δεν θα βρουν ποτέ απάντηση με την λογική, με τον νου αλλά ίσως απαντηθούν με το βίωμα.
Και αυτό το γνωρίζουμε από κάποιους χαριτωμένους ανθρώπους
Που κατάφεραν και κάνανε πέρα την λογική, κάνανε πέρα το κοσμικό φρόνημα
Και παραδόθηκαν στην Πρόνοια Εκείνου που τους φανερώθηκε μέσα στην καρδιά τους.
Οι πατέρες της Εκκλησίας, φιλοσόφησαν πάνω σε αυτά τα ερωτήματα, θεολόγησαν
Αλλά κυρίως βίωσαν μερικές από τις απαντήσεις.
Τα περισσότερα όμως ερωτήματα τέτοιου είδους απλά καταργούνται, δεν απαντιούνται
Όταν ο άνθρωπος σταματήσει να ζει και να σκέφτεται νοησιαρχικά και αρχίσει να ζει βιωματικά
Να ζει εν Χριστώ, να ζει ασκητικά, καθαρά, ταπεινά, αθόρυβα, εν μετανοία
Οι απαντήσεις παύουν να υφίσταται διότι την θέση τους παίρνει το βίωμα.
Όταν γνωρίσεις κάποιον πλέον δεν ρωτάς ποιος είναι, τι είναι, που είναι, Τον ξέρεις.
Όταν γευτείς το μέλι πλέον δεν αμφισβητείς την γλυκύτητα του γιατί την γεύτηκες...
Οι ερωτήσεις αυτές ας γίνουν το έναυσμα για μία βαθιά αναζήτηση της Αλήθειας
Και όχι απλά η απαρχή μιας σειράς φιλοσοφικών συζητήσεων, ανταλλαγείς απόψεων
Που τίποτα δεν θα ωφελήσουν αν μείνουμε σ΄ αυτές.
Το θέμα είναι να μάθουμε, να βρούμε τις απαντήσεις, να ζήσουμε την Αλήθεια
Να δούμε, να αφουγκραστούμε μέσα στην καρδιά μας το πραγματικό νόημα την ύπαρξής μας
Της φύσης, του κόσμου, των άλλων, των πάντων.
Η αιωνιότητα μας χαρίζεται με τρόπο σκανδαλιστικό
Μας χαρίζεται ενώ εμείς δεν μπορούμε τίποτα το ισάξιο να δώσουμε
Τίποτα το οποίο να σταθεί έστω για λίγο με παρρησία μπροστά στον Παντοδύναμο σαν αντίδωρο του δώρου Του.
Και όμως Εκείνος μας καλεί, μας προκαλεί να ξεδιψάσουμε
Να μεθύσουμε με το άπειρο, με το απερίγραπτο
Μ΄ αυτό που οφθαλμός δεν έχει δει και νους δεν έχει συλλάβει
Μας προκαλεί να εντρυφήσουμε και εμείς στην αιωνιότητα, μέσα στην Χάρη Του
Μέσα στην Βασιλεία Του, μέσα στην οικογένειά Του.
Το δρόμο αυτό, της Αλήθειας, της Ειρήνης, της Χάριτος βάδισαν οι Άγιοι…
Είναι δύσκολος, είναι μακρύς, δεν είναι όμως μοναχικός
Και ας νοιώθεις μόνος διότι είναι μαζί σου Εκείνος
Ο δρόμος αυτός της ασκήσεως, της ταπεινώσεως, της σιωπής, της καλοπροαίρετης αναζητήσεως και της πίστεως
Οδηγεί σ΄ Εκείνον που είναι η Αλήθεια, το Φως, η Αρχή και το Τέλος.

Πηγή: http://imverias.blogspot.gr

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Αυτοκυριαρχία


Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να κυριαρχούν στην καρδιά τους
Ακόμα λιγότερο μπορούν να κυριαρχούν στη γλώσσα τους.
Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να βάλουν τάξη στην ζωή τους
Ακόμα λιγότερο μπορούν να βάλουν τάξη στο κράτος.
Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν αν δουν κόσμο μέσα τους
Ακόμα λιγότερο μπορούν να δουν τον εαυτό τους στον κόσμο.
Οι άνθρωποι, που δεν μπορούν να συμμετέχουν στον πόνο του άλλου
Ακόμα λιγότερο μπορούν να συμμετέχουν στη χαρά του άλλου.

Κράτα όλα τα πράγματα στην κατάλληλη απόσταση
Μόνο την ψυχή σου πλησίασε όσο περισσότερο στον Θεό.
Εάν χύσεις νερό στην φωτιά, δεν θα έχεις ούτε νερό ούτε φωτιά.
Εάν επιθυμήσεις το ξένο, θα μισήσεις το δικό σου και θα χάσεις και τα δυο.
Εάν πλησιάσεις την υπηρέτρια όσο και την γυναίκα σου, δεν θα έχεις ούτε υπηρέτρια ούτε γυναίκα.
Εάν πίνεις συχνά στην υγεία του άλλου, θα χάσεις τη δική σου.
Εάν ασταμάτητα μετράς χρήματα του άλλου, όλο και λιγότερο θα έχεις δικά σου.
Εάν ασταμάτητα μετράς τις αμαρτίας του άλλου, οι δικές σου θα αυξάνονται!

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Nτροπή να νιώθεις όταν αμαρτάνεις, μη ντρέπεσαι όταν μετανοείς

Κοίταξε τι σου έκανε ο διάβολος.
Υπάρχουν δύο πράγματα η αμαρτία και η μετάνοια.
H αμαρτία είναι τραύμα η μετάνοια φάρμακο.
Όπως ακριβώς για τα σώματα υπάρχουν φάρμακα και τραύματα
Το ίδιο και για την ψυχή υπάρχουν τα αμαρτήματα και η μετάνοια.
H αμαρτία μέσα της έχει την ντροπή
Ενώ η μετάνοια έχει το θάρρος και την παρρησία.
Θέλω να με ακούσεις, σε παρακαλώ, με προσοχή
Μήπως και δεν αντιληφθείς πως είναι η τάξη των πραγμάτων
Και χάσεις έτσι την ωφέλεια.
Πρόσεξε τι θα πω!
Υπάρχει το τραύμα υπάρχει και το φάρμακο.
Υπάρχει η αμαρτία υπάρχει και η μετάνοια.
Tο τραύμα είναι η αμαρτία το φάρμακο η μετάνοια.
Στο τραύμα υπάρχει πύον και μόλυνση υπάρχει ντροπή υπάρχει χλεύη.
Στη μετάνοια υπάρχει παρρησία το φάρμακο η δύναμη να καθαρίζει αυτό που έχει μολυνθεί.
Στην αμαρτία υπάρχει μόλυνση υπάρχει ελευθερία υπάρχει καθαρισμός του αμαρτήματος.
Παρακολούθησε με προσοχή τα λόγια μου!
Μετά την αμαρτία έρχεται η ντροπή μετά τη μετάνοια ακολουθεί το θάρρος και η παρρησία.
Έδωσες προσοχή σ΄ αυτό που είπα;
Αυτή την τάξη των πραγμάτων την αντέστρεψε ο διάβολος, και έδωσε στην αμαρτία παρρησία
Και στη μετάνοια έδωσε ντροπή.
O Θεός όμως, όταν εξαλείφει τα αμαρτήματα, δεν αφήνει σημάδι
Ούτε επιτρέπει να παραμείνει κάποιο ίχνος επάνω στην ψυχή
Αλλά μαζί με την υγεία χαρίζει και την ομορφιά
Μαζί με την απαλλαγή από την τιμωρία δίνει και τη δικαιοσύνη
Κι εκείνον που αμάρτησε, τον κάνει να ΄ναι ίσος με αυτόν που δεν αμάρτησε.
Γιατί αφαιρεί το αμάρτημα και κάνει όχι μόνο να μην υπάρχει τώρα πια αυτό
Αλλά και να μην έχει υπάρξει ούτε και στο παρελθόν.
M΄ αυτόν τον τρόπο ολοκληρωτικά το εξαλείφει.
Δεν υπάρχει πλέον ουλή δεν υπάρχει σημάδι δεν υπάρχει ίχνος που να θυμίζει το τραύμα
Δεν υπάρχει το παραμικρό που να φανερώνει πως υπήρξε πληγή.
Παρακολούθησε με προσοχή αυτά τα λόγια!
Γιατί για όλους είναι, όλους αφορούν και οδηγούν στη σωτηρία.
Παρασκευάζω φάρμακα, που είναι πιο σπουδαία από τα φάρμακα των ιατρών.
Στα χέρια της μετάνοιας σας παραδίδω για να γνωρίσετε τη δύναμη που έχει
Για να γνωρίσετε τι είναι ικανή να κατορθώσει
Και για να μάθετε πως δεν υπάρχει αμάρτημα που να μπορεί να τη νικήσει
Ούτε παράβαση του νόμου που να μπορεί να υπερισχύσει πάνω απ΄ τη δική της δύναμη.
Γνωρίζοντας, λοιπόν, το φάρμακο αυτό της μετάνοιας, ας απευθύνουμε δοξολογία στο Θεό.
Γιατί η δόξα και η δύναμη αιώνια είναι δική Tου.
Αμήν.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Πηγή: http://panagiaalexiotissa.blogspot.gr

Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Η εμπιστοσύνη στον Θεό

Η εμπιστοσύνη στον Θεό
Προϋποθέτει βαθιά πίστη και μεγάλη αγάπη
Προς Εκείνον που θυσίασε τη ζωή Του
Για χάρη της δικής μας σωτηρίας.
Ο άνθρωπος όταν αφήσει τον εαυτό του
Στα χέρια του στοργικού πατέρα του, του Θεού
Τότε αναπαύεται γιατί γνωρίζει ότι ο Θεός
Θα διαχειριστεί την ψυχή του με τον καταλληλότερο τρόπο
Για την πνευματική πρόοδο και προκοπή του.
Ακόμα και αν περνά δυσκολίες, χαίρεται
Γιατί γνωρίζει ότι τίποτα δεν είναι ικανό να τον βλάψει
Και να τον χωρίσει από την αγάπη του Χριστού.
Για να επιτρέψει ο Θεός να συμβεί κάτι, σημαίνει ότι έχει το σχέδιό Του για τον κάθε ένα
Γι΄ αυτό και ελπίζει σ΄ Αυτόν και νιώθει ασφαλισμένος στο λιμάνι της ελπίδας Του.
Όταν ο άνθρωπος έχει σύμμαχο τον Θεό και αφήνεται στη Θεία πρόνοια
Ξεπερνάει τους κινδύνους και οποιαδήποτε μορφή απελπισίας και δεν τα βάζει με τον Θεό.
Τα προβλήματα γίνονται αφορμή ο άνθρωπος να απιστεί περισσότερο προς τον εαυτό του
Και με περισσότερη ταπείνωση να ελπίζει στον Θεό.

Ο καθείς ας προσέχει τον εαυτό του και τις δικές του κακίες

Τίποτε δεν παροργίζει τόσο τον Θεό και τίποτε
Δεν απογυμνώνει τόσο τον άνθρωπο από τη χάρη
Ώστε να φτάσει και σε εγκατάλειψη από μέρους του Θεού
Όσο το να κατηγορεί τον πλησίον του
Ή να τον κατακρίνει ή να τον εξουθενώνει.
Και είναι τόσο βαρύτερη η κατάκριση
Από κάθε άλλη αμαρτία, ώστε ο ίδιος ο Χριστός λέει:
"Υποκριτή, βγάλε πρώτα το δοκάρι που έχεις στο μάτι σου
Και τότε θα δεις καθαρά για να βγάλεις το σκουπιδάκι
Που βρίσκεται στο μάτι του αδελφού σου".
Παρομοίασε δηλαδή το αμάρτημα του πλησίον με το σκουπιδάκι, ενώ την κατάκριση με το δοκάρι.
Είναι τόσο κακό το να κατακρίνει κανείς, σχεδόν ξεπερνά κάθε αμαρτία.
Επομένως τίποτε δεν είναι βαρύτερο, αδελφοί μου, ούτε χειρότερο
Από το να καταδικάσουμε ή να εξουθενώσουμε τον πλησίον.
Γιατί να μην προτιμούμε να κατακρίνουμε τον εαυτό μας;
Και εννοώ τα κακά τα δικά μας που καλά τα γνωρίζουμε
Και για τα οποία πρόκειται να δώσουμε λόγο στον Θεό.
Γιατί αρπάζουμε το δικαίωμα της κρίσης του Θεού;
Τι θέλουμε από το πλάσμα του, τι θέλουμε από τον πλησίον;
Τι ζητάμε από τα βάρη του άλλου;
Έχουμε, αδελφοί, τι να φροντίσουμε.
Ο καθείς ας προσέχει τον εαυτό του και τις δικές του κακίες.
Η εξουσία να δικαιώνει και να καταδικάζει
Ανήκει μόνο στον Θεό που γνωρίζει και την κατάσταση του καθενός και τη δύναμη
Τον τρόπο της ζωής και τα χαρίσματά του, την ιδιοσυγκρασία και τις ικανότητές του
Ανήκει στον Θεό που κρίνει ανάλογα με το καθένα απ΄ αυτά, όπως ο ίδιος μόνος τα γνωρίζει.

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).