Πολλοί χριστιανοί μας διερωτώνται
Πότε πρέπει να κάθονται
Και πότε να είναι όρθιοι στην εκκλησία
Και έχουν δίκιο γιατί δεν τους έχει γίνει
Η σχετική λειτουργική αγωγή.
Και έτσι είναι φυσικό να κάθονται όταν δεν πρέπει
Ή και να είναι όρθιοι όταν μπορούν να κάθονται.
Επιγραμματικά θα μπορούσαμε να πούμε
Ότι μπορούμε να καθόμαστε:
1) Στα "Ειρηνικά".
Όταν ο Ιερέας ή ο Διάκονος εκφωνεί το "Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν..."
Μέχρι και τη μικρή είσοδο, δηλαδή την έξοδο του Ιερού Ευαγγελίου
Από την πλαϊνή θύρα του αγίου Βήματος.
2) Στο "Δύναμις", στον Απόστολο και αμέσως μετά το Ευαγγέλιο.
Δύναμις είναι η ώρα κατά την οποία ο ψάλτης ψάλλει αργά το "Άγιος ο Θεός …".
Και λίγο μετά κατά την ώρα που αναγιγνώσκεται το αποστολικό ανάγνωσμα.
Μετά το ευαγγέλιο εκφωνούνται τα "Ελέησον ημάς ο Θεός…"
Όπου και πάλι επιτρέπεται να καθόμαστε.
3) Στο χερουβικό ύμνο.
"Χερουβικό" είναι ο αργός εκείνος ύμνος, που λέγεται
Λίγο πριν γίνει η μεγάλη είσοδος, πριν "βγουν τα Άγια".
Είμαστε όμως όρθιοι τη στιγμή που ο Ιερέας βγαίνει στην Ωραία Πύλη
Για να θυμιάσει τις εικόνες και τον λαό.
4) Στα "Πληρωτικά".
Είναι οι εκφωνήσεις εκείνες που λέγονται αμέσως μετά τη μεγάλη Είσοδο.
"Πληρώσωμεν την δέησιν ημών τω Κυρίω…." και μέχρι το σύμβολο της πίστεως
Το "Πιστεύω…", που καλό είναι να το απαγγέλλουμε όλοι μαζί οι χριστιανοί.
5) Στα δεύτερα "Πληρωτικά".
Είναι οι εκφωνήσεις εκείνες που λέγονται μετά από την ευλογία του λαού από τον Ιερέα
"Και έσται τα ελέη του μεγάλου Θεού …" μέχρι και την απαγγελία του "Πάτερ ημών"
Που και πάλι καλό είναι να το απαγγέλλουμε όλοι μαζί οι χριστιανοί.
6) Μετά το "Πρόσχωμεν τα Άγια τοις Άγίοις" και μέχρι τη φράση
"Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης...".
Σε όλη την υπόλοιπη ώρα της Θείας Λειτουργίας στεκόμεθα όρθιοι, με ευλάβεια μεγάλη.
Πότε πρέπει να κάθονται
Και πότε να είναι όρθιοι στην εκκλησία
Και έχουν δίκιο γιατί δεν τους έχει γίνει
Η σχετική λειτουργική αγωγή.
Και έτσι είναι φυσικό να κάθονται όταν δεν πρέπει
Ή και να είναι όρθιοι όταν μπορούν να κάθονται.
Επιγραμματικά θα μπορούσαμε να πούμε
Ότι μπορούμε να καθόμαστε:
1) Στα "Ειρηνικά".
Όταν ο Ιερέας ή ο Διάκονος εκφωνεί το "Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν..."
Μέχρι και τη μικρή είσοδο, δηλαδή την έξοδο του Ιερού Ευαγγελίου
Από την πλαϊνή θύρα του αγίου Βήματος.
2) Στο "Δύναμις", στον Απόστολο και αμέσως μετά το Ευαγγέλιο.
Δύναμις είναι η ώρα κατά την οποία ο ψάλτης ψάλλει αργά το "Άγιος ο Θεός …".
Και λίγο μετά κατά την ώρα που αναγιγνώσκεται το αποστολικό ανάγνωσμα.
Μετά το ευαγγέλιο εκφωνούνται τα "Ελέησον ημάς ο Θεός…"
Όπου και πάλι επιτρέπεται να καθόμαστε.
3) Στο χερουβικό ύμνο.
"Χερουβικό" είναι ο αργός εκείνος ύμνος, που λέγεται
Λίγο πριν γίνει η μεγάλη είσοδος, πριν "βγουν τα Άγια".
Είμαστε όμως όρθιοι τη στιγμή που ο Ιερέας βγαίνει στην Ωραία Πύλη
Για να θυμιάσει τις εικόνες και τον λαό.
4) Στα "Πληρωτικά".
Είναι οι εκφωνήσεις εκείνες που λέγονται αμέσως μετά τη μεγάλη Είσοδο.
"Πληρώσωμεν την δέησιν ημών τω Κυρίω…." και μέχρι το σύμβολο της πίστεως
Το "Πιστεύω…", που καλό είναι να το απαγγέλλουμε όλοι μαζί οι χριστιανοί.
5) Στα δεύτερα "Πληρωτικά".
Είναι οι εκφωνήσεις εκείνες που λέγονται μετά από την ευλογία του λαού από τον Ιερέα
"Και έσται τα ελέη του μεγάλου Θεού …" μέχρι και την απαγγελία του "Πάτερ ημών"
Που και πάλι καλό είναι να το απαγγέλλουμε όλοι μαζί οι χριστιανοί.
6) Μετά το "Πρόσχωμεν τα Άγια τοις Άγίοις" και μέχρι τη φράση
"Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης...".
Σε όλη την υπόλοιπη ώρα της Θείας Λειτουργίας στεκόμεθα όρθιοι, με ευλάβεια μεγάλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου