Αν δεις τα μάτια του θα καταλάβεις.
Έχουν μια υγράδα μια λάμψη, ένα κρυφούτσικο μαράζι.
Είναι αυτός που θέλει το παιδί.
Είναι αυτός που το παιδί θέλει.
Αυτός που το ονειρεύεται, κι ας μην ξέρει το πρόσωπό του.
Δεν είναι απαραιτήτως εκείνος που κυοφορεί.
Δεν είναι οπωσδήποτε εκείνος που γεννά.
Είναι αυτός που δέχεται να τ' αναθρέψει.
Αυτός που το φροντίζει.
Είναι αυτός που αναγνωρίζει το παιδί, και το ακολουθεί.
Είναι αυτός, που το παιδί αναγνωρίζει κι ακολουθεί.
Και μοιάζει το παιδί να 'χει αρχηγό, κι οδηγό, και δάσκαλο...
Μα ότι κι αν μου πεις δεν θα με πείσεις πως
Κι ο γονιός δεν άγεται, δεν οδηγείται και δεν διδάσκεται απ' το παιδί του...
Να 'σαι παιδί;
Να 'σαι γονιός, μαζί με το παιδί σου;
Να 'σαι αυτό που νιώθεις, κι έχει αξία...
Λίγες στιγμές τη μέρα να σε έχει, και του φτάνει.
Είναι φορές που λες
"Και τι έγινε παιδί είναι, μωρέ, και μόνο του θα μεγαλώσει"
Και θες να βάλεις το παιδί στην άκρη
Γιατί προέχει το ταλέντο, το βιογραφικό, η σταδιοδρομία
Μα το παιδί σε περιμένει στη γωνία
Τα μάτια του ζητάνε τα δικά σου, κι έχει ο "έρωτάς" του σημασία.
Γιατί στο βάθος νιώθεις πως μονάχα αυτό μετράει
Κι είναι εφιάλτης σου, η ιδέα να το χάσεις...
Για το παιδί σου ξαγρυπνάς
Για το παιδί σου πολεμάς
Βάζεις το σώμα σου μπροστά για το παιδί σου
Κι αν, όλα σου, τα δώσεις, όλα
Όλα, για το παιδί σου, και πάλι δε θα φτάσουν.
Θα θες να δώσεις οπωσδήποτε και κάτι...
Κάτι που έφτιαξες με αγάπη, και με τη σκέψη σου σε κείνο
Λίγο φαγί, κάτι γλυκό, και μια αγκαλιά ανοιχτή ότι κι αν γίνει.
Κι αν τύχει και το μίτο της ζωής σου ακολουθήσεις
Εντός μου, πάντα, καταλήγει σαν το λώρο
Και τι θα πει, αν σε μεγάλωσα
Εγώ ποτέ δεν είχα αυτό το στόχο
Πάντοτε ένιωθα, φως μου των ματιών μου, πως σ' ανάστησα.
-----------------------
Ένα κείμενο σε τρία επίπεδα από το απώτερο προς το εγγύτερο
Για όσους είναι παιδιά κάποιου...
Για όσους είναι γονείς κάποιου...
Για όσους θέλουν να τολμήσουν ν' αποκτήσουν παιδιά ή γονείς
Γιατί η ζωή είναι μια περιπέτεια...
Γιατί να έχεις γονείς, που σταθήκανε γονείς για σένα, είναι ανεκτίμητο.
Πηγή: http://marronblogger.blogspot.gr/2012/10/blog-post_9.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου