Μιας θαλασσοδαρμένης ακτής
Και μες στα χέρια μου κρατώ
Κόκκους χρυσούς της άμμου
Πόσοι λίγοι!
Κι όμως πως γλιστράνε
Από τα δάχτυλά μου και βαθιά πάνε
Καθώς θρηνώ, καθώς θρηνώ!
Μήπως θα μπορούσα
Μέσα στο χέρι πιο σφιχτά να τους κρατούσα;
Θεέ μου!
Πως θα κατορθώσω
Μόνο ένα απ΄ το ανίλεο κύμα να γλιτώσω;
Όλα όσα βλέπουμε ή ότι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο;
Έντγκαρ Άλλαν Πόε
Ελευθερώστε τον Γέροντα Εφραίμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου