Ο Κύριος σήμερα περπατά ανάμεσα στο πλήθος.
Διαβαίνει ανάμεσα σε ένα πλήθος
Που Τον σπρώχνει και Τον πιέζει
Σε ένα πλήθος που παρευρίσκεται
Στον ίδιο χώρο για ποικίλους λόγους.
Κάποιοι από τους εκεί αναζητούν να μάθουν
Κάποιοι αναγνωρίζουν το πρόσωπο του Κυρίου τους
Κάποιοι διερωτώμενοι για την ξεχωριστή
Και μοναδική υπόσταση αυτού του "ανθρώπου"
Προσπαθούν να κατανοήσουν όσα ακούν από αυτόν.
Κάποιοι άλλοι είναι εκεί επειδή είναι απλά περίεργοι.
Άνθρωποι ακριβώς όπως εμείς
Με τα ίδια ερωτηματικά και ανησυχίες
Ίσως σε μια εποχή που τα πάντα δεν ήταν τόσο σχετικά και αόριστα.
Ο Χριστός διασχίζει το πλήθος και δεν δυσανασχετεί που σπρώχνεται και συμπιέζεται.
Δεν χρησιμοποιεί τους μαθητές Του για να απομακρύνουν όσους είναι γύρω Του
Αλλά με ταπεινό και σταθερό φρόνημα προχωρά.
Μέσα σε αυτό το πλήθος μια γυναίκα Τον ακουμπά.
Μία γυναίκα που πάσχει από πολυετή αιμορραγία
Αγγίζει την άκρη του ιματίου του και ιατρεύεται.
Αυτή η γυναίκα είναι προφανές οτί δεν αμφιβάλλει για την πίστη της.
Γνωρίζει βαθιά ότι μπροστά της έχει τον Κύριος και Θεό της
Και δεν χάνει λεπτό την ευκαιρία να "απαιτήσει" την ίαση της
Αφού δεν ζητά από τον Κύριο να την κάνει καλά
Αλλά προχωρεί μόνη της και Τον αγγίζει.
Είναι σίγουρη πως και μόνο το άγγιγμα της άκρης του ρούχου του Ιησού θα τη θεραπεύσει.
Είναι άξια λόγου και αναφοράς η αντίδραση του Κυρίου στο άγγιγμα της γυναίκας.
Ρωτάει τους μαθητές ποιος τον ακούμπησε
Κι αυτό όχι επειδή δεν γνωρίζει
Αλλά κυρίως γιατί θέλει να δώσει στην γυναίκα τη δυνατότητα με τη δική της βούληση
Να δηλώσει το γεγονός.
Έκπληκτος ο Πέτρος, ρωτά πως είναι δυνατόν μέσα στο πλήθος που Τον συνθλίβει
Ο Κύριος να αισθάνεται το άγγιγμα ενός ανθρώπου
Και ο Χριστός επιβεβαιώνει πως διαισθάνθηκε δύναμη να εξέρχεται από Τον ίδιο.
Η δύναμη του Χριστού δεν εξήλθε από μόνη της, δεν "εκλάπη" από την γυναίκα
Αλλά ο ίδιος ο Κύριος που γνωρίζει τα πάντα θεράπευσε τη γυναίκα κατά την πίστη της.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο διαφαίνεται για μια ακόμη φορά το μεγαλείο του Θεού μας.
Στη βουή του πλήθους διακρίνει ην ψυχή κάθε ανθρώπου
Και τις διαφορετικές ανάγκες του.
Επικοινωνεί και ιατρεύει τον καθένα από εμάς ξεχωριστά
Προσωπικά και μοναδικά
Όπως κάνει και με την αιμορροούσα.
Για το Θεό είμαστε μοναδικές προσωπικότητες
Και μας καλεί να συμμετάσχουμε στη Βασιλεία των Ουρανών με ιδιαίτερο τρόπο ο καθένας.
Ποτέ δεν ήμασταν
Ούτε θα είμαστε για Εκείνον μάζα ή όχλος.
Πάντα θα είμαστε τα παιδιά Του
Και πάντα θα μας δίνει ξεχωριστές και προσωπικές ευκαιρίες
Για να ανταποκριθούμε στην κλήση που μας κάνει.
Τα θαύματα που πραγματοποιεί ο Θεός στη ζωή μας είναι πάρα πολλά.
Καμιά φορά δεν μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε
Και αν ποτέ το αισθητήριο της καρδιάς μας τα διαισθανθεί
Τότε πολλές είναι εκείνες οι φορές που τα αποδίδουμε στην τύχη ή σε συμπτώσεις.
Ζούμε σε μία εποχή που θεωρούμε ότι τα πάντα μπορεί να είναι σχετικά…
Παρόλα αυτά μέσα σε αυτό το θόρυβο που προκαλούμε μόνοι μας
Όπως ο όχλος του Ευαγγελικού Αναγνώσματος
Όμορφο θα ήταν να προσπαθήσουμε
Όπως η αιμορροούσα, να εκτείνουμε έστω και δειλά, τα χέρια σε Εκείνον
Για να μας αποτραβήξει από την κενότητα του βίου μας
Και να μας βάλει στην αγάπη Του
Που είναι απόλυτη και όχι σχετική όπως η ζωή μας.
Ελευθερώστε τον Γέροντα Εφραίμ
Διαβαίνει ανάμεσα σε ένα πλήθος
Που Τον σπρώχνει και Τον πιέζει
Σε ένα πλήθος που παρευρίσκεται
Στον ίδιο χώρο για ποικίλους λόγους.
Κάποιοι από τους εκεί αναζητούν να μάθουν
Κάποιοι αναγνωρίζουν το πρόσωπο του Κυρίου τους
Κάποιοι διερωτώμενοι για την ξεχωριστή
Και μοναδική υπόσταση αυτού του "ανθρώπου"
Προσπαθούν να κατανοήσουν όσα ακούν από αυτόν.
Κάποιοι άλλοι είναι εκεί επειδή είναι απλά περίεργοι.
Άνθρωποι ακριβώς όπως εμείς
Με τα ίδια ερωτηματικά και ανησυχίες
Ίσως σε μια εποχή που τα πάντα δεν ήταν τόσο σχετικά και αόριστα.
Ο Χριστός διασχίζει το πλήθος και δεν δυσανασχετεί που σπρώχνεται και συμπιέζεται.
Δεν χρησιμοποιεί τους μαθητές Του για να απομακρύνουν όσους είναι γύρω Του
Αλλά με ταπεινό και σταθερό φρόνημα προχωρά.
Μέσα σε αυτό το πλήθος μια γυναίκα Τον ακουμπά.
Μία γυναίκα που πάσχει από πολυετή αιμορραγία
Αγγίζει την άκρη του ιματίου του και ιατρεύεται.
Αυτή η γυναίκα είναι προφανές οτί δεν αμφιβάλλει για την πίστη της.
Γνωρίζει βαθιά ότι μπροστά της έχει τον Κύριος και Θεό της
Και δεν χάνει λεπτό την ευκαιρία να "απαιτήσει" την ίαση της
Αφού δεν ζητά από τον Κύριο να την κάνει καλά
Αλλά προχωρεί μόνη της και Τον αγγίζει.
Είναι σίγουρη πως και μόνο το άγγιγμα της άκρης του ρούχου του Ιησού θα τη θεραπεύσει.
Είναι άξια λόγου και αναφοράς η αντίδραση του Κυρίου στο άγγιγμα της γυναίκας.
Ρωτάει τους μαθητές ποιος τον ακούμπησε
Κι αυτό όχι επειδή δεν γνωρίζει
Αλλά κυρίως γιατί θέλει να δώσει στην γυναίκα τη δυνατότητα με τη δική της βούληση
Να δηλώσει το γεγονός.
Έκπληκτος ο Πέτρος, ρωτά πως είναι δυνατόν μέσα στο πλήθος που Τον συνθλίβει
Ο Κύριος να αισθάνεται το άγγιγμα ενός ανθρώπου
Και ο Χριστός επιβεβαιώνει πως διαισθάνθηκε δύναμη να εξέρχεται από Τον ίδιο.
Η δύναμη του Χριστού δεν εξήλθε από μόνη της, δεν "εκλάπη" από την γυναίκα
Αλλά ο ίδιος ο Κύριος που γνωρίζει τα πάντα θεράπευσε τη γυναίκα κατά την πίστη της.
Σε αυτό ακριβώς το σημείο διαφαίνεται για μια ακόμη φορά το μεγαλείο του Θεού μας.
Στη βουή του πλήθους διακρίνει ην ψυχή κάθε ανθρώπου
Και τις διαφορετικές ανάγκες του.
Επικοινωνεί και ιατρεύει τον καθένα από εμάς ξεχωριστά
Προσωπικά και μοναδικά
Όπως κάνει και με την αιμορροούσα.
Για το Θεό είμαστε μοναδικές προσωπικότητες
Και μας καλεί να συμμετάσχουμε στη Βασιλεία των Ουρανών με ιδιαίτερο τρόπο ο καθένας.
Ποτέ δεν ήμασταν
Ούτε θα είμαστε για Εκείνον μάζα ή όχλος.
Πάντα θα είμαστε τα παιδιά Του
Και πάντα θα μας δίνει ξεχωριστές και προσωπικές ευκαιρίες
Για να ανταποκριθούμε στην κλήση που μας κάνει.
Τα θαύματα που πραγματοποιεί ο Θεός στη ζωή μας είναι πάρα πολλά.
Καμιά φορά δεν μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε
Και αν ποτέ το αισθητήριο της καρδιάς μας τα διαισθανθεί
Τότε πολλές είναι εκείνες οι φορές που τα αποδίδουμε στην τύχη ή σε συμπτώσεις.
Ζούμε σε μία εποχή που θεωρούμε ότι τα πάντα μπορεί να είναι σχετικά…
Παρόλα αυτά μέσα σε αυτό το θόρυβο που προκαλούμε μόνοι μας
Όπως ο όχλος του Ευαγγελικού Αναγνώσματος
Όμορφο θα ήταν να προσπαθήσουμε
Όπως η αιμορροούσα, να εκτείνουμε έστω και δειλά, τα χέρια σε Εκείνον
Για να μας αποτραβήξει από την κενότητα του βίου μας
Και να μας βάλει στην αγάπη Του
Που είναι απόλυτη και όχι σχετική όπως η ζωή μας.
Ελευθερώστε τον Γέροντα Εφραίμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου