Η ψυχή που γνώρισε το Θεό

Η ψυχή από την αγάπη του Θεού
Είναι σαν να παραφρόνησε.
Κάθεται, σιωπά...
Δεν θέλει να μιλά
Και κοιτάζει σαν παράφρονη τον κόσμο
Και δεν τον επιθυμεί και δεν τον βλέπει.
Κι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν
Πως αυτή βλέπει τον αγαπημένο Κύριο
Και ο κόσμος έμεινε πίσω της κι έπεσε στη λησμονιά
Κι η ψυχή δεν θέλει να τον προσέχει
Γιατί δεν υπάρχει σ`αυτόν η άφθαρτη γλυκύτητα.
Έτσι συμβαίνει στην ψυχή
Που γνώρισε την θεϊκή γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος.
Ω ...Κύριε
Δώσε μας την αγάπη σου αυτή, σ`όλο τον κόσμο!
Ω ...Πνεύμα άγιο
Ζήσε μέσα στις ψυχές μας.
Για να δοξάζωμε όλοι με μια φωνή τον Ποιητή
Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα.
Αμήν.