Λέγοντας κοινωνικότητα
Εννοούμε τη στάση του ανθρώπου
Απέναντι στο συνάνθρωπο.
Κοινωνικός είναι αυτός
Που καλλιεργεί θετικά η στάση
Και της δίνει ανώτερο περιεχόμενο (ανθρωπιά).
Οι άνθρωποι του κόσμου
(Άπιστοι, άθεοι ή θρησκευτικά αδιάφοροι)
Περιορίζουν το κοινωνικό χρέος στη σχέση δικαιοσύνης
Σε νομικά δηλαδή πλαίσια.
Ο Χριστιανός ξεπερνά τη σχέση δικαιοσύνης
Και προχωρεί στη σχέση της αγάπης
Στην αγαπητική κοινωνία με τον συνάνθρωπό του
Που τον βλέπει ως εν Χριστώ αδελφό του.
Η αγαπητική όμως αυτή σχέση τότε είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί
Όταν ο άνθρωπος έχει γίνει αληθινά παιδί του Θεού, βρίσκεται στην κοινωνία Του.
Κοινωνικός, έτσι στη γλώσσα της Ορθοδοξίας
Είναι αυτός, που πραγματικά αγαπά τον Θεό και τον συνάνθρωπό του.
Χωρίς μετοχή όμως στην αλήθεια του Θεού
Στον τρόπο ζωής που Εκείνος έφερε στον κόσμο
Κοινωνικότητα δεν μπορεί να υπάρξει.
Κοινωνικοί εν Χριστώ είναι οι Άγιοι, εκείνοι που ζουν την πνευματικότητα της Εκκλησίας
Αλλά και όσοι αγωνίζονται τον αγώνα των Αγίων.
Αν λοιπόν ο Χρυσόστομος υπήρξε πράγματι ''υπόδειγμα κοινωνικότητας''
Είναι γιατί υπήρξε Άγιος απόλυτα πιστός στο Θεό άνθρωπος
Και είχε τις κατάλληλες γι`αυτό προϋποθέσεις.
Πηγή: http://kl-klekk.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου