Όπου κατοικεί η αγάπη

Ήταν κάποτε δυο γέροντες που ασκήτευαν μαζί.

Ήταν τόσο καλοί και προχωρημένοι

Που ζούσαν χωρίς να διαφωνούν ποτέ τους.

Κάποια στιγμή λέει ο ένας στον άλλον:

Ποτέ μας δεν διαφωνήσαμε.

Ποτέ δεν το ζήσαμε αυτό το συναίσθημα

Το πώς είναι να διαφωνούμε, βρε αδερφέ.

Του λέει ο άλλος:

Και τι θέλεις να κάνουμε;
Να τσακωθούμε για να το βιώσουμε;

Ναι να τσακωθούμε για να το βιώσουμε.

Ωραία.

Να μη σου χαλάσω χατήρι.

Αλλά για ποιο λόγο να τσακωθούμε;

Γι' αυτό το ποτήρι.

Εσύ θα λες είναι δικό μου

Εγώ θα λέω όχι δεν είναι κ.λπ.

Ωραία;

Ωραία.
Πάμε:

Αυτό το ποτήρι είναι δικό μου!
Ε πάρτο...

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.