Στην προσευχή μας πρέπει να συναισθανόμαστε ότι θα μιλήσουμε με τον ίδιο το Θεό

Η προσευχή είναι η νοερή επικοινωνία
Και προσωπική μας συνομιλία με το Θεό
Κατά την οποία
Παράλληλα με τη δοξολογία και ευχαριστία
Που απευθύνουμε σ΄ Αυτόν
Ζητάμε και την εκπλήρωση ορισμένων αιτημάτων μας.
Η προσευχή, είναι για μας μεγάλο... δώρο
Αφού μπορούμε να μιλάμε όποτε θέλουμε με το Θεό.
Είναι μια ψηλάφηση του Θεού ή των Αγίων.
Δε μιλάμε με φαντάσματα.
Γι΄ αυτό και πρέπει να γίνεται σε ήσυχο μέρος
Έτσι ώστε να έχουμε αυτοσυγκέντρωση.
Πρέπει να συναισθανόμαστε ότι θα μιλήσουμε με τον ίδιο το Θεό.
Λέει ο Αγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος:
Προσφέρουμε δεκάδες λόγια κι όταν τελειώνει η προσευχή δεν ξέρουμε τι είπαμε.
Το σώμα είναι εδώ, ο νους είναι έξω.
Μπαίνουμε στο ναό για προσευχή και όταν βγαίνουμε δεν θυμόμαστε τίποτα.
Τα χείλη κινούνται, αλλά η ακοή μας δεν ακούει.
Βέβαια η περισυλλογή και η ανάβαση του νου προς το Θεό
Δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται τόσο εύκολα.
Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια για να μπορεί κάθε μας προσευχή
Να είναι καλύτερη από την προηγούμενη.

Ελευθερώστε τον Γέροντα Εφραίμ