Πόσο πολύ απέχουμε
Απ΄ όλα εκείνα τα οποία
Με την ίδια τη ζωή σου μας εδίδαξες!
Πόσο πολύ ξένοι είμαστε ακόμα μαζί σου...
Κύριε , φώτισε το σκοτισμένο μας μυαλό
Χάρισε μας, αγάπη από την αγάπη σου
Δώσε μας πραότητα απ΄ την πραότητά σου.
Κάνε ν΄ ανθίσει στις καρδιές μας
Εκείνο το ομορφότερο απ΄ τα λουλούδια Του Παραδείσου
Που λέγαμε, η Ταπείνωση!
Ενίσχυσέ μας με υπομονή, καλοσύνη, συγχωτητικότητα.
Κάνε την καρδιά μας ευρύχωρη , να χωρά σ΄ αυτήν ο αδελφός μας
Ανεκτική, καταδεκτική, καλοσυνάτη...
Κύριε, δίδαξε μας Εσύ, πως να συμπεριφερόμαστε σε κάθε περίπτωση
Γιατί ο εγωισμός μας, μας οδηγεί σε λάθος ενέργειες
Και κάθε φορά γινόμαστε τα άτακτα πρόβατα
Που ξεγλιστρούν και φεύγουν από την ποίμνη Σου.
Καθοδήγησε Κύριε τα διαβήματά μας
Προς εργασίαν των Θείων Εντολών Σου!
Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου