Ο πιστός άνθρωπος, αλλά και ο κάθε άνθρωπος χαίρεται στις χαρές του. Αυτό είναι απόλυτα φυσικό, όπως και οι θλίψεις και οι πειρασμοί της ζωής είναι φυσικό να τον στενοχωρούν. Σε κάθε λοιπόν βήμα της ζωής του, χαρμόσυνο ή λυπηρό, ο άνθρωπος είναι αδιανόητο να βιώνει τις καταστάσεις αυτές μακράν του Θεού. Οι χαρές αποκτούν νόημα κάτω από το πρίσμα της παρουσίας του Θεού στη ζωή των ανθρώπων, αλλά και ο πόνος ανακουφίζεται μέσα στην αγκαλιά της Εκκλησίας. Γι’ αυτό τα δύο πανίσχυρα όπλα τα οποία έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος τη προσευχή από τη μια, αλλά και τη Θεία και ζώσα λατρεία από την άλλη επιβάλλεται να τα χρησιμοποιεί προς αγιασμό του και τελειώσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου