Η Αποδοχή του Συνανθρώπου μας

Στεκόμαστε "υπεράνω"
Κοιτάζοντάς τον "αφ' υψηλού"
Βέβαιοι για την ανωτερότητά μας;
Στεκόμαστε "πιο μπροστά" του
Όταν βλέπουμε να λυγίζει
Από το βάρος της οικονομικής ανέχειας
Μέσα σε μια κοινωνία
Που αναγνωρίζει όσους ευημερούν οικονομικά;
Στεκόμαστε "πιο πίσω" του
Όταν αναγνωρίζουμε ζηλόφθονα την εμφανή του ανωτερότητα;
Ή μήπως στεκόμαστε "στο πλάι" του
Χαιρόμαστε στη χαρά του
Συμπάσχουμε στη θλίψη του
Καυχόμαστε για τις αρετές του σαν να ήταν παιδί μας
Συντρέχουμε στις δυσκολίες του σαν να ήταν αδελφός μας
Και σεβόμαστε την παρουσία του σαν να ήταν πατέρας μας;
Η αποδοχή του συνανθρώπου μας "είναι μια στάση στο πλάι"
Μια στάση που αγκαλιάζει το διπλανό τον "πλησίον"
Και αναγνωρίζει την αξία του.
"Αποδέχομαι" σημαίνει μακροθυμώ
Όταν με δυσκολεύει, υποχωρώ, όταν αισθάνομαι ότι με αδικεί
Συγχωρώ όταν νιώθω την παρουσία του να με συνθλίβει.
Τρία ρήματα:
Μακροθυμώ, υποχωρώ, συγχωρώ
Τρεις βασικές συνιστώσες της αποδοχής του συνανθρώπου.