Σε απλή απαρίθμηση "ανήθικων πράξεων"
Και διαφεύγει της προσοχής μας
Ότι η ρίζα όλων των αμαρτιών βρίσκεται ακριβώς εδώ
Στον τομέα της πίστης, της ζωντανής
Και προσωπικής σχέσης προς το Θεό.
Σκοπός του εξομολόγου είναι να καταρρίψει
Την μικροαστική συμβατικότητα
Την επιπόλαια αυτάρκεια
Και να τοποθετήσει τον άνθρωπο ενώπιον της αγιότητας
Και του μεγαλείου του σκοπού που τέθηκε από το Θεό.
Πρέπει να αφυπνίσει στη συνείδησή του, ότι όλη η ζωή είναι αγώνας και μάχη…
Ο Χριστιανισμός είναι η "στενή οδός"
Είναι η αποδοχή του κόπου, του ηρωισμού και της θλίψης της στενής αυτής οδού.
Χωρίς αυτής της κατανόησης και παραδοχής της οδού
Καμιά ελπίδα δεν υπάρχει για τον εκχριστιανισμό της εκκλησιαστικής ζωής μας…
Ο διάλογος κατά την εξομολόγηση κλείνει με νουθεσία.
Ο Ιερέας οφείλει να καλέσει τον άνθρωπο που μετανοεί σε αλλαγή ζωής, στην άρνηση της αμαρτίας. Ο Κύριος δεν συγχωρεί εφόσον ο άνθρωπος δεν θελήσει νέα και καλύτερη ζωή
Εφόσον δεν αποφασίζει να εξέλθει στην οδό του αγώνα κατά της αμαρτίας
Εφόσον δεν αποφασίζει τη δύσκολη επιστροφή
Προς "την μορφήν της αρρήκτου δόξης" εντός του εαυτού του.
Γνωρίζουμε ότι με την ανθρώπινη ψυχρή εκτίμηση των δυνάμεών μας
Τέτοια επιστροφή είναι αδύνατη.
Αλλά στο "αδύνατον" αυτό, ο Χριστός ήδη αποκρίθηκε:
"Τα αδύνατα παρά ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ".
Από μας ζητάει επιθυμία, απόφαση και προσπάθεια.
Ο Κύριος θα βοηθήσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου