Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Πασαν τήν ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα

Χρειάζεται να υπερβεί κανείς τον εαυτό του
Και χρειάζεται να γνωρίσει την αγάπη του Θεού
Ότι ο Θεός, όπως έλεγε
Και ο αείμνηστος γέροντας Παΐσιος
Είναι οξυγόνο στον άνθρωπο.
Δεν μπορεί να γίνεται διοξείδιο του άνθρακος.
Δεν μπορεί ο Θεός να σου δημιουργήσει
Μια αποπνικτική ατμόσφαιρα που να σε πνίξει μέσα.
Όταν ο Θεός ενεργεί, ομιλεί και αποκαλύπτει εις τον άνθρωπο
Τον εαυτό Του και την αγάπη Του
Τότε μια απέραντη ειρήνη, μια απέραντη γαλήνη βασιλεύει στην ψυχή του ανθρώπου
Κι ο άνθρωπος καταλαβαίνει αυτό που είπε ο Χριστός
"Καγώ αναπαύσω υμάς" ....εγώ θα σας αναπαύσω.
Και μετά καταλαβαίνει εκ πείρας ότι δεν υπάρχει άλλη ανάπαυσις
Δεν υπάρχει πουθενά ανάπαυσις
Μόνο ο Χριστός είναι ανάπαυσις της ψυχής μας.
Μακριά από τον Χριστό υπάρχει κόπος
Υπάρχει δυσκολία
Υπάρχει μεγάλη δυσφορία της ψυχής μας.
Όταν είναι κάτι μέσα στην ευλογία του Θεού τότε όλα είναι πανέμορφα!

Εσύ, Κύριε, αρχικά στερέωσες τη γη κι έργο δικό σου είναι οι ουρανοί, αυτοί θα εξαφανιστούν, ενώ εσύ αιώνια παραμένεις.

Μέσα από τη διδασκαλία της Αγίας Γραφής
Για τη δημιουργία του κόσμου γίνεται κατανοητό
Ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο μέσα από το Λόγο του.
Ο Λόγος του Θεού δεν είναι μια απρόσωπη δύναμη
Αλλά είναι προσωποποιήμενος στο πρόσωπο του Χριστού.
Αυτό μας το βεβαιώνει και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης
Στην αρχή του Ευαγγελίου του.
Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην πρός τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος.
Ούτος ην εν αρχή πρός τον Θεόν.
Πάντα δι΄ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο
Και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν.
Δηλαδή
Απ΄ όλα πριν υπήρχε ο Λόγος κι ο Λόγος ήτανε με το Θεό, κι ήταν Θεός ο Λόγος.
Απ΄την αρχή ήταν αυτός με το Θεό.
Τα πάντα δι΄ αυτού δημιουργήθηκαν κι΄απ΄ όσα έγιναν τίποτε χωρίς αυτόν δεν έγινε.
Καθίσταται επομένως σαφές ότι ο Χριστός είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού
Μέσω του οποίου έχει δημιουργηθεί ο κόσμος.
Συνεχίζοντας ο απόστολος Παύλος τονίζει ότι ο Χριστός δεν είναι ένας άγγελος
Γιατί οι άγγελοι είναι δημιουργήματα του Θεού.
Οι άγγελοι είναι λειτουργικά πνεύματα τα οποία δοξολογούν τον Θεό
Και τον υπηρετούν στο επίγειο έργο του μεταφέροντας το θέλημά του στους ανθρώπους.
Αυτό το Θείο θέλημα το οποίο μεταφέρθηκε από τους αγγέλους προς τους ανθρώπους
Πριν από το Χριστό πολλοί το είχαν παραβεί η δεν υπάκουσαν σ΄ αυτό
Δεχόμενοι την τιμωρία που τους έπρεπε.
Έτσι ο Απόστολος Παύλος προτρέπει τους αναγνώστες του και κατεπέκταση όλους τους πιστούς
Να παραμείνουν πιστοί στις αλήθειες που διακήρυξε ο Χριστός
Και τις βεβαιώνουν όσοι άκουσαν τον λόγο του και να μην ξεστρατήσουν ποτέ.
Τις αλήθειες αυτές τις διαφυλάσσει και τις διακηρύσσει ακέραιες κατά το πέρασμα των αιώνων
Η Αγία μας Εκκλησία μέσα από την ορθόδοξη θεολογία της.
Ένας γνήσιος εκφραστής και συνεχιστής αυτών των αληθειών αποτελεί
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης
Ο οποίος αγωνίστηκε και θριάμβευσε εναντίον των κακοδόξων διδασκαλιών του μοναχού Βαρλαάμ.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς γεννήθηκε στην Ασία το 1296.
Καταγόταν από εύπορη οικογένεια, πράγμα που του επέτρεψε να σπουδάσει διάφορες σπουδές΄
Όπως φιλοσοφία, ρητορική και φυσική.
Τελειώνοντας τις σπουδές του φεύγει για το Άγιο Όρος
Όπου αρχικά εγκαθίσταται στη Ιερά μονή Βατοπαιδίου
Και κατόπιν στη Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Αθανασίου.
Ακολούθως έρχεται στη Βέροια και ασκητεύει σε μια σπηλιά κοντά στη σκήτη του Προδρόμου.
Λόγω εισβολής των Σέρβων στη περιοχή ξαναφεύγει και εγκαθίσταται ξανά στο Άγιο Όρος.
Το 1346 γίνεται Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης.
Ευρύτερα γνωστός γίνεται μετά το 1334 όταν αναλαμβάνει την υπεράσπιση του ησυχασμού
Εναντίον του λόγιου μοναχού Βαρλαάμ του Καλαβρού
Ο οποίος ειρωνευόταν τις θεωρίες των ησυχαστών
Που έλεγαν ότι η θεολογία ολοκληρώνεται δια της θεοπτίας.
Ο Παλαμάς έκανε διάκριση μεταξύ της ουσίας και ενέργειας του Θεού.
Η ουσία του Θεού είναι άκτιστη, ακατάληπτη και αυθύπαρκτη ενώ οι ενέργειες του είναι μεν άκτιστες
Αλλά καταληπτές από τον άνθρωπο.
Αποκαλείται και ως ο θεολόγος της χάριτος του Ακτίστου Φωτός, λόγω της διδασκαλίας του
Ότι το φως το οποίο είδαν οι μαθητές του Χριστού στο όρος Θαβώρ, κατά τη μεταμόρφωση του
Το βλέπουν και οι ησυχαστές οι οποίοι προσεύχονται με τη νοερή προσευχή προς τον Ιησού
"Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησον με τον αμαρτωλό".
Κοιμήθηκε στις 14 Νοεμβρίου του 1359 σε ηλικία 63 χρόνων.
Σχεδόν αμέσως μετά την κοίμησή του τιμήθηκε ως Άγιος.
Το λείψανό του βρίσκεται σήμερα στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, όπου διετέλεσε  Αρχιεπίσκοπος.
Η πίστη στις αλήθειες τις οποίες διδαχτήκαμε από τον Χριστό και τους αποστόλους του
Οι οποίοι έζησαν και βίωσαν αυτές κοντά του, αποτελεί το θεμέλιο λίθο της σωτηρίας μας.
Η απομάκρυνση από αυτές φανερώνει την αμέλειά μας με την οποία αντιμετωπίζουμε τη σωτηρία μας.
Αυτό μας τονίζει ο Απόστολος Παύλος, αλλά και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς μέσα από τη ζωή
Και τους αγώνες του για την επικράτηση της αληθείας.
Αυτές τις αλήθειες οφείλουμε να διαφυλάττουμε και εμείς στη ζωή μας
Έτσι ώστε να μην ξεστρατίσουμε από την οδό της σωτηρίας.

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Γλυκύτατε μου Ιησού

Γλυκύτατε μου Ιησού
Που είσαι κραταιός Μεγαλοδύναμος και Παντοκράτωρ
Φύτεψε μέσα στη καρδιά μου
Το σωτήριο φόβο σου και την αγάπη για τις εντολές σου
Φώτισε το νου μου με τις αχτίνες των χαρισμάτων σου
Υπόταξε τις αισθήσεις μου στο λόγο σου
Στρέψε τη θέλησή μου προς εσένα, τον μόνο αληθινό κ΄ επιθυμητό
Εκπαίδευσε τη γλώσσα μου να στρέφεται κάθε μέρα προς εσένα
Λέγοντας:
"Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού", με τις πρεσβείες της Αγίας και Αειπάρθενου Θεοτόκου
Λυπήσου με τον αμαρτωλό και σώσε με.
Κύριε με τη δύναμη του τιμίου και ζωοποιού Σταύρου Σου
Φύλαξέ με. Περιτείχισέ με, Κύριε, με τα φτερά των Αγίων Αγγέλων Σου.
Όπλισέ με καλά ν΄ αγωνίζομαι πάντα, με τη μεσιτεία των Αγίων Αποστόλων Σου και των Μαρτύρων.
Με τις πρεσβείες πάντων των Αγίων Σου, Κύριε
Στείλε το Μέγα έλεός Σου και σ΄ εμένα και σώσε με, τον ανάξιο
Που μ΄ εξαγόρασες με το πάντιμο αίμα Σου.
Εξάλειψε τις πολυχρόνιες κηλίδες των αμαρτιών μου
Διώξε από πάνω μου τα δαιμόνια της λαγνείας και της πονηρίας
Απάλλαξέ με από τις μάταιες φροντίδες του παρόντος αιώνος
Ελκυσέ με ολόκληρο προς την αιώνια αγάπη σου
Δυνάμωσέ με να περπατώ τη στενή και τεθλιμμένη οδό ως την έσχατή μου ήμερα, ώρα και αναπνοή
Και να μπορέσω έτσι ν΄ αποθέσω τη ψυχή μου στους αγαθούς Αγγέλους μαζί με όλους τους Αγίους Σου.
Αμήν.

Ακολουθώντας με στάσεις το Φως

Στην διάρκεια της ημέρας...
Στις εκκλησίες και τα μοναστήρια του κόσμου
Αυτό το μικρό βιβλίο που ονομάζεται Ωρολόγιο
Ανοίγει,περίπου επτά φορές!
Είναι στάσεις μέσα στη μέρα η ανάγνωση του
Όπως οι στάσεις που κάνει ο διαβάτης και ο ταξιδευτής
Που και που στο δρόμο για να σιγουρέψει την πορεία του
Να διαπιστώσει αν ο δρόμος που έχει πάρει είναι ο σωστός
Να ξαποστάσει λίγο να πάρει μιαν ανάσα
Και έπειτα πάλι, να συνεχίσει την πορεία του.
Για να κάνεις στάση, πρέπει να έχεις αρχίσει να πορεύεσαι ή να ακολουθείς κάποιον.
Το βιβλίο αυτό θα σε μπερδέψει στην αρχή
Γιατί παρόλο που εμείς θα μιλήσουμε για στάση αυτό θα σου μιλάει για ακολουθίες.
Άλλο παράξενο και αυτό να σταματάς κάπου
Και αυτή την στάση ο άλλος να την ονομάζει κίνηση.
Αυτό το βιβλίο ξέχασα να το πω, μπορείς να το συναντήσεις και στα σπίτι μερικών ανθρώπων
Που στην διάρκεια της μέρας τους αποφασίζουν συνήθως το βράδυ
Να ξαποστάσουν για λίγο στις σελίδες του
Και να πάρουν δύναμη για να συνεχίσουν το ταξίδι
Τον περίπατο...
Την επιστροφή τους στην πατρίδα!

Πηγή: http://wra9.blogspot.gr

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Για τις δύσκολες στιγμές

Θα ήθελα να γράψω για μια πολύ δύσκολη στιγμή
Που περάσαμε σαν οικογένεια
Όχι για να σας γεμίσω με θλίψη
Αλλά για να σας μεταδώσω αυτά που έμαθα
Όλο αυτό το διάστημα της περιπέτειάς μας.
Να τα βλέπω, να τα θυμάμαι και εγώ
Στις δυσκολίες της ζωής.
Συχνά οι άνθρωποι αναρωτιόμαστε τι είναι ευτυχία
Νομίζουμε ότι ευτυχία είναι όταν υπάρχει υγεία
Υλικά αγαθά, σύζυγος, παιδιά…
Κοινωνική καταξίωση και αποδοχή!
Αυτά έχουν περάσει μέσα στην καρδιά μας και κλονιζόμαστε βαθιά
Αν ένα από αυτά δεν υπάρχει ή το χάσουμε.
Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά
Όμως από προσωπική πείρα όταν στην οικογένειά μας κλονίστηκε το ένα από αυτά
Με συνέπεια ίσως να χάσουμε και το άλλο
Τότε μέσα από όλη αυτή την περιπέτεια που περάσαμε
Συνειδητοποίησα ότι τελικά ευτυχία δεν είναι αυτό που νόμιζα.
Η ευτυχία δεν έρχεται μέσα από κοινωνικά σχήματα, από λογικές καταστάσεις…
Η ευτυχία κατακτιέται μέσα στο αλώνι του πόνου
Ύστερα από την κατάρρευση όλων των λογικοφανών αιτιών που σε κρατάνε στην επιφάνεια, στο μυαλό
Εκεί που μέχρι τότε νόμιζες ότι βρίσκονταν το σύστημα διαχείρισης.
Λάθος τελικά… μέγα λάθος
Το σύστημα διαχείρισης βρίσκεται βαθύτερα στην καρδιά
Και όταν αυτή κλονιστεί τότε επιβάλλεται να την φέρεις στο προσκήνιο
Αλλιώς σε καθηλώνει, μένεις εκεί δίχως προσανατολισμό!
Ευτυχία τελικά δεν είναι η απουσία προβλημάτων
Εξάλλου όλοι μας λίγο πολύ αντιμετωπίζουμε διάφορα προβλήματα σε όλη μας τη ζωή.
Μεγαλύτερη σημασία έχει να βλέπεις μέσα σε όλα αυτά τη χαρά
Να μπορείς να την διακρίνεις σε κάθε στιγμή, γιατί οι στιγμές είναι λίγες και περνούν!
Έμαθα μέσα σε όλο αυτό να εκτιμώ τις στιγμές όταν αυτές συμβαίνουν
Και όχι μόνο όταν γίνονται αναμνήσεις.
Γι αυτό πρόσεχε!
Ζήσε τις στιγμές!
Μη τις αφήνεις να περνούν απαρατήρητες
Μη βουλιάζεις σε άσκοπες σκέψεις, σχέδια του νου και πολλά γιατί…
"Η κάθε στιγμή που περνάει δεν ξαναγυρνάει"! π.Εφραίμ ο Φιλοθεϊτης

Σημ:
Όλο και περισσότεροι συνάνθρωποί μας πέφτουν σε δυσκολία, λόγω οικονομικών προβλημάτων, ανεργίας…
Ας προσευχόμαστε λοιπόν  για να μην πέφτουμε σε απελπισία
Και να μας βοηθήσει ο Θεός να βρούμε το πραγματικό νόημα αυτής της ζωής και να μην χαθούμε!

Πηγή: http://www.foufou.gr

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι καιρός για...

ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ ελεημοσύνη στον φτωχό
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ προσευχή για τον φτωχό
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ προσευχή  για την πατρίδα
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ ξεσκόνισμα της ψυχής μας
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ αυτοκατάκριση
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ αυτομεμψία
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ αυτοκατηγορία
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ απόδοση ευθυνών…στον εαυτό μας
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ επιστροφή του ασώτου
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ αποτίναξη του εντός μας Φαρισαίου
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  καλλιέργεια της γης
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  σπορά του σιταριού
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  αναμονή για τη σοδειά
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  νηστεία σώματος και ψυχής
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  την κηδεία μας, του παλαιού ανθρώπου
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  τα παιδιά μας
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  τους πεινώντες
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  τους γέροντες
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  τη στενή και τεθλιμμένη οδό
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  μπάζωμα της πλατιάς οδού
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  συναπάντημα στην εκκλησιά
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  ξύπνημα στην Αγρυπνία
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  άφεσιν αμαρτιών ξένων και δικών
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  το "πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα"
ΚΑΙΡΟΣ  ΓΙΑ  την εντός μας Βασιλείας του Θεού
ΚΑΙΡΟΣ  ΤΟΥ δίνω, όχι του παίρνω
ΚΑΙΡΟΣ  ΤΟΥ καθήκοντος, όχι του δικαιώματος
ΚΑΙΡΟΣ  ΤΗΣ σιωπής, όχι της φλυαρίας
ΚΑΙΡΟΣ  ΤΗΣ υπομονής, όχι της βλασφημίας
ΚΑΙΡΟΣ  ΤΗΣ επιμονής, όχι της απόγνωσης
ΚΑΙΡΟΣ  ΤΗΣ ελπίδας, όχι της απελπισίας
ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ φωτός, όχι του σκότους
ΚΑΙΡΟΣ  ΤΗΣ  σταύρωσης
ΚΑΙΡΟΣ  ΤΗΣ  ταφής
                                        ΚΑΙΡΟΣ  ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Οι Θλίψεις έρχονται
Αλλά
Θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον (Ιωαν. 16,33)
Νέαρχος Παναγή
Λεμεσός

ΠΗΓΗ: http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

Να μπορούσαν και τη σημασία των λαών να τη μετράνε...

Να μπορούσαν και τη σημασία των λαών να τη μετράνε
Όχι από το πόσα κεφάλια διαθέτουν για μακέλεμα
Όπως συμβαίνει στις μέρες μας
Αλλά απ΄ το πόση ευγένεια παράγουν
Ακόμη και κάτω από τις πιο δυσμενείς και βάναυσες συνθήκες
Όπως ο δικός μας λαός στα χρόνια της τουρκοκρατίας
Όπου το παραμικρό κεντητό πουκάμισο
Το πιο φτηνό βαρκάκι
Το πιο ταπεινό εκκλησάκι
Το τέμπλο
Το κιούπι
Το χράμι
Όλα τους αποπνέανε μιαν αρχοντιά κατά τι ανώτερη των Λουδοβίκων.

Οδυσσέας Ελύτης

Αν ο Χριστόδουλος, ζούσε σήμερα...



-Πρώτα 'Ελληνες Ορθόδοξοι και μετά ευρωπαίοι...

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Για την κόλαση και τον παράδεισο αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο άνθρωπος και όχι ο Θεός

Για τον πιστό και μετανοημένο άνθρωπο
Η αγάπη του Θεού λειτουργεί ως παράδεισος.
Για τον άπιστο και αμετανόητο
Η ίδια αγάπη του Θεού λειτουργεί ως κόλαση.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος μας  δίνει μια ωραία εικόνα.
Ο Θεός μοιάζει με τον ήλιο
Και ο άνθρωπος ανάλογα με την μετάνοιά του
Μοιάζει με πτώμα ή με ζωντανό οργανισμό.
Αν ο άνθρωπος είναι αμετανόητος δηλαδή πτώμα
Ο ήλιος τον αποσυνθέτει και τον βρομίζει (κόλαση).
Αν όμως είναι μετανοημένος,δηλαδή ζωντανός
Ο ήλιος τον ζωογονεί και τον κάνει να χαίρεται.
Για την κόλαση και τον παράδεισο αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο άνθρωπος και όχι ο Θεός.
Η δική μας ψυχική κατάσταση δείχνει το τι ζούμε και που βρισκόμαστε.
Εμείς ως χριστιανοί δεν πρέπει να επιδιώκουμε να αποφύγουμε την κόλαση ή να κερδίσουμε τον παράδεισο.
Το ζητούμενο είναι ο ίδιος ο Χριστός.
Εκείνος τελικά γίνεται ο Παράδεισός μας ή η κόλασή μας.

Ο Μέγας Έρωτας

Ερωτευμένος είναι αυτός
Που δεν διστάζει να ανέβει στον Σταυρό
Για χάρη του ερωμένου.
Ερωτευμένος είναι αυτός
Που δεν διστάζει να βλέπει κατάματα
Τον ματωμένο του Σταυρού
Μεταφέροντας διαρκώς στην ζωή του την εικόνα
Και βιώνοντας την θυσία υπέρ του άλλου.
Ερωτευμένος είναι αυτός
Που έχει την γεύση του θανάτου στο στόμα
Και επιμένει στο Σταυρό γιατί γνωρίζει την Ανάσταση.
Ερωτευμένος είναι αυτός
Που το όραμά του έχει πάντα μέσα έναν Γολγοθά.
Ερωτευμένος είναι αυτός, που το στόμα του μυρίζει χολή και όξος…
Και όχι σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς.
Την καρδιά την εκθέτεις… δεν την τρως…!
Ερωτευμένος δεν μπορεί να είναι κανένας αν δεν είναι Ορθόδοξος Χριστιανός….!

Πηγή: https://www.facebook.com/nvythoulkas

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Παναγιά μου...

Συ που τέτοιο μήνα ενωτίστηκες
Ότι πιο όμορφο άκουσε ποτέ γυναίκα
Από τότε που πλάστηκαν οι άνθρωποι
Συ που είδες ότι πιο τραγικό άντίκρισε ποτέ μάνα
Το Γιο Σου σταυρωμένο
Για τις αμαρτίες του κόσμου ολόκληρου.
Συ που αιώνες τώρα αφουγκράζεσαι τους πόνους
Και τα βάσανα μανάδων και μανάδων
Και μεσιτεύεις στον Ίησού για παρηγοριά και σωτηρία.
Πρέσβευε και τούτη τη χρονιά, Παναγιά μου Παρθένα
Ν΄ ακούσουν οι μανάδες του κόσμου πως τέλειωσαν όλοι οι πόλεμοι
Πως στέρεψαν τα ποτάμια αίμα που χύνονται στη γη για άνομα συμφέροντα
Πως τέλειωσαν οι καραβιές τα ναρκωτικά που κάνουν τα όνειρα να σήπονται
Πως διαλύθηκαν τα νέφη από τη μόλυνση
Πως δεν θα πνίγουν, νύχτες τρικυ­μισμένες, άλλων μανάδων τα παιδιά
Αναζητώντας μία θέση στο φως του ήλι­ου σε κάποια φιλόξενη ακτή.
Πως δεν θα πεινάει παιδί
Πως δεν θα κοιτάζει κανένα φωτισμένες βιτρίνες με λαχτάρα και απελπισία
Πως μάνα άλλη δεν θα θρηνήσει μπροστά σε μνήμα που χάσκει ανοιχτό.
Δεν ακούς Παναγιά μου κάθε μέρα, παρά μονάχα τον θρήνο και την αγωνία
Μανάδων και μανάδων του κόσμου για το μέλλον του το ίδιο, τα παιδιά μας.
Συ, που τέτοιο μήνα, Βαγγελίστρα μου, το πιο γλυκό μήνυμα άκουσες
Μεσί­τεψε και για τις άλλες μάνες.
Περίσσεψε η απανθρωπιά....

Πηγή: https://www.facebook.com/geokonis

Γιατί παριστάνεις τον σπουδαίο, άνθρωπε;

Σήμερα είσαι πλούσιος και αύριο φτωχός.
Σήμερα είσαι υγιής και αύριο άρρωστος.
Σήμερα χαρούμενος και αύριο λυπημένος.
Σήμερα δοξασμένος και αύριο ατιμασμένος.
Σήμερα... νέος και αύριο γέρος.
Η ομορφιά σπεύδει προς την ασχήμια
Και η δύναμη προς την αδυναμία.
Γιατί παριστάνεις τον σπουδαίο, άνθρωπε;
Γιατί νομίζουμε ότι είμαστε κάποιοι;
Μας έχει φάει η υπερηφάνεια!
Νομίζουμε ότι είμαστε οι άρχοντες του κόσμου.
Ότι όλα μας ανήκουν και ότι έχουμε είναι δικά μας.
Ξεχνάμε όμως ότι υπάρχει και Θεός.
Ο δημιουργός του κόσμου.
Σε Αυτόν ανήκουν όλα, ακόμη και εμείς οι άνθρωποι.
Τίποτε άλλο δεν είναι δικό μας, εκτός από την ψυχή μας.
Η ψυχή που είναι ότι πολυτιμότερο υπάρχει στον κόσμο όλο.
Σε αυτήν να επενδύουμε τα πάντα για να έχουμε κέρδη αργότερα.
Όλα τα άλλα είναι μάταια.!
Καλή μετάνοια σε όλους μας.

Πηγή: https://www.facebook.com/nvythoulkas

Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013

Επανάσταση




Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Τρία σημαντικότατα γεγονότα στην ιστορία του κόσμου εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας.
To πρώτο είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
Τον οποίο εορτάζουμε σήμερα με χαρά και αγάπη
Αλλά και με δέος ενώπιον του μεγαλείου του γεγο­νότος αυτού
Το οποίο ονομάζεται "κεφάλαιον"  της σωτηρίας μας.
Εννέα μήνες μετά τον Ευαγγελισμό
Πραγματοποιήθηκε και το δεύτερο
Από τα σημαντικότερα γε­γονότα
Η κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου μας Ιησού Χρίστου.
Κορυφή και ολοκλήρωση της σωτηρί­ας μας
Θα είναι η ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού
Μετά από ένα φρικτό θάνατο πάνω στο Σταυρό.
Όχι μόνο μια φορά αλλά πολλές φορές φανερώ­θηκαν στους αγίους άγγελοι.
Έξι μήνες πριν τον Ευ­αγγελισμό της Παναγίας Παρθένου Μαρίας
Στάλθη­κε ο αρχάγγελος Γαβριήλ στον ιερέα Ζαχαρία
Ο οποίος υπηρετούσε στο ναό, για να του αναγγείλει
Ότι απ' αυτόν θα γεννηθεί ο μεγαλύτερος μεταξύ των αν­θρώπων ο Πρόδρομος του Κυρίου ο Ιωάννης.
Και σήμερα ο ίδιος φέρνει το χαρμόσυνο άγγελμα στην Υπεραγία και άχραντο Παρθένο Μαρία
Η οποία ζού­σε στο ταπεινό φτωχόσπιτο του ξυλουργού Ιωσήφ.
Ο διάλογος του με την Παναγία είναι τόσο Άγι­ος και μεγαλειώδης
Που δεν τολμώ να τον περιγράψω με δικά μου λόγια
Αλλά πρέπει να τον επαναλά­βω με Ευαγγελικά λόγια.
Όταν μπήκε ο αρχάγγελος στο υπερώο, είπε:
Χαίρε, κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου· ευλο­γημένη συ εν γυναιξίν.
Η δε ιδούσα διεταράχθη επί τω λόγω αυτού, και διελογίζετο ποταπός είη ο ασπασμός ούτος, και είπεν ο άγγελος αύτη· μη φοβού, Μαριάμ- εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ. και ιδού σύλληψη εν γαστρί και τέξη υιόν, και καλέσεις το άνομα αυτού Ιησούν. ούτος έσται μέγας και υιός υψίστου κληθήσεται, και δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τον θρόνον αυτού του πατρός αυτού, και βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος.
Είπε δε Μαριάμ προς τον άγγελον πώς έσται μοι τούτο, επεί άνδρα ου γινώσκω; και αποκριθείς ο άγ­γελος είπεν αύτη· Πνεύμα άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι· διό και το γεννώμενον άγιον κληθήσεται υιός Θεού...
Είπε δε Μαριάμ· ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου. και απήλθεν απ' αυτής ο άγ­γελος (Λκ. 1, 28-38).
Σας έχω πει πολλά τα προηγούμενα χρόνια γι' αυτόν το μοναδικό στην Ιστορία του κόσμου διάλογο. Αλλά τώρα θα σταθώ στα λόγια του Αρχαγγέλου:
Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι διό
Και το γεννώμενον άγι­ον κληθήσεται υιός Θεού.
Κανείς ποτέ, από τη δημιουργία του κόσμου και μέχρι τη συντέλεια του, δεν γεννήθηκε
Και δεν θα γεννηθεί κατά τον τρόπο, κατά τον οποίο γεννήθη­κε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός.
Κανείς ποτέ δε γεννήθηκε χωρίς άνδρα.
Κανείς δε γεννήθηκε και δε θα γεννηθεί με την επέλευση του Αγίου Πνεύματος.
Σε κανέναν ποτέ δεν κατοίκησε το Άγιο Πνεύ­μα με τέτοια ολοκληρωμένη πληρότητα
Με την ο­ποία εγκατοίκησε στην Παναγία Παρθένο Μαρία.
Κανέναν δεν επισκίασε η δύναμη του Υψίστου και τα μητρικά σπλάγχνα καμμίας γυναίκας δεν αγίασε
Με τέτοια πληρότητα και δύναμη, όπως τα σπλάγχνα της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας.
Κρατήστε βαθειά στην καρδιά σας, αυτό που σας λέω
Για την πλήρη ενότητα του Πνεύματος του Θε­ού και της ανθρώπινης ουσίας της Μαρίας.
Η ψυχή και το πνεύμα του άνθρωπου έχουν την αρχή τους στο Πνεύμα του Θεού.
To δεύτερο κεφά­λαιο της Παλαιάς Διαθήκης λέει, ότι έπλασε ο Θε­ός τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ
"Χουν από της γης και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής" (Γέν. 2, 7).
Με το Πνεύμα του Θεού μόνο το πνεύμα του άν­θρωπου είναι δυνατόν να κοινωνεί
Εφόσον από Ε­κείνον προέρχεται, όπως συμβαίνει και στην φύση, συγγενή
Δηλαδή μεταξύ τους πράγματα να έχουν πραγματική επικοινωνία.
Την δυνατότητα της αληθινής κοινωνίας με τον Θεό την διδαχθήκαμε
Από τον ίδιο τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, ο οποίος λέει:
Εάν τις αγαπά με, τον λόγον μου τηρήσει, και ο πατήρ μου αγαπήσει αυτόν
Και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ' αύτω ποιήσομεν (Ιω. 14, 23).
Αλλά και ο απόστολος Παύλος με κάποια έκ­πληξη ρωτάει τους χριστιανούς της Κορίνθου:
Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού έστε και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν; (Α' Κορ. 3, 16).
Από τους βίους των αγίων γνωρίζουμε για μια πραγματική κοινωνία με τον Θεό
Που είχαν στη ζωή τους οι άγιοι του Θεού.
Γνωρίζουμε ότι αυτοί υπήρξαν κατοικοιτήρια του Πνεύματος του Θεού.
Αλλά ακόμα και αυτή η βαθειά κοινωνία τους με το Θεό δεν μπο­ρεί να συγκριθεί
Μ' εκείνη την ευλογημένη κατά­σταση
Η οποία υπερβαίνει ακόμα και την κατάσταση των αγγέλων και των αρχαγγέλων
Στην όποια βρέθη­κε η Υπεραγία Παρθένος Μαρία μετά την επέλευση του Αγίου Πνεύματος.
Αυτό δεν μπόρεσε, η καλύτερα, δεν ήθελε να α­ντιληφθεί ο κακότυχος εκείνος αιρετικός Νεστόριος
Ο οποίος ισχυριζόταν ότι η Υπεραγία Θεοτόκος γέννησε έναν κοινό άνθρωπο Ιησού Χριστό
Με τον οποίο αργότερα ενώθηκε ο Θεός, γι' αυτό και την Υπεραγία Παρθένο Μαρία
Την ονόμαζε Χριστοτόκο και όχι Θεοτόκο.
Αν, έστω και ελάχιστο, δίκαιο είχε ο Νεστόριος, τότε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός θα ήταν
Όχι ο Υιός του Θεού και Θεάνθρωπος αλλά ένας από τους πολλούς μεγάλους αγίους
Οι οποίοι ονομάζο­νται αληθινοί ναοί και μονές του Πατρός και του Υιού
Για την απέραντη αγάπη τους στον Θεό και την τέλεια εφαρμογή στη ζωή τους των εντολών του Χριστού.
Όπως βλέπετε ο Νεστόριος δικαίως ανα­θεματίστηκε από την Τρίτη Οικουμενική Σύνοδο.
Σ' αυτό το σημείο θα μπορούσα να τελειώσω τον εγκωμιαστικό μου λόγο
Προς τιμήν της μεγάλης αυτής εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Όμως δεν θέ­λω να προσπεράσω τα λόγια εκείνα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ
Τα όποια μπαίνουν σε κάθε καθαρή καρδιά:
"Χαίρε, κεχαριτωμένη· ο Κύριος μετά σου".
Όλοι εσείς, που είστε ομόψυχοι με μένα, πέστε μου
Μπορεί να υπάρχει ανώτερη και καθαρότερη χαρά από αυτή
Που δίνει η αίσθηση ότι μαζί μας εί­ναι ο Κύριος.
Ότι μας αγαπά, επειδή φυλάσσουμε τις εντολές Του
Και ότι θα έλθει μαζί με τον Άναρ­χο Πατέρα Του και θα κατοικήσει μαζί μας!
Της ανώτατης αυτής ευτυχίας και χαράς να μας αξιώσει ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός
Δια πρεσβειών της Υπεραγίας και Αχράντου Παρθένου Μαρίας!
Αμήν.

Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας

Κυριακή 24 Μαρτίου 2013

Το νόημα της ζωής

Στη πορεία της ζωής μας
Άλλοτε είμαστε ευχαριστημένοι
Και νιώθουμε περήφανοι για τα κατορθώματα μας
Κι άλλοτε χάνουμε το ενδιαφέρον μας
Και πέφτουμε σε βαθιά πελάγη ανίας ή δυστυχίας.
Τότε όλα μας φαίνονται μάταια
Και ότι η ζωή δεν έχει κανένα νόημα.
Κάποια στιγμή λοιπόν όλοι μας θέτουμε στον εαυτό μας
Το εξής ερώτημα:
Ποιοι είμαστε και τι θέλουμε;
Ποιο νόημα έχει η ζωή μας;
Που πορευόμαστε;
Η αναζήτηση του νοήματος της ζωής αποτελεί λοιπόν στοιχειώδη καθημερινή ανάγκη του ανθρώπου.
Ο κάθε ένας από εμάς προσπαθεί να δώσει νόημα και πληρότητα στη ζωή του.
Και ανάλογα με την απάντηση που θα δώσει κανείς
Προδιαγράφει την στάση του στα επιμέρους προβλήματα της καθημερινότητας.
Η αδυναμία να δώσει κάποιος νόημα στη ζωή του
Αποτελεί εστία σύγχυσης και ανασφάλειας.

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας

Η πρώτη Κυριακή της Σαρακοστής, η Α΄ Κυριακή των Νηστειών
Ονομάζεται και Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Η Εκκλησία όρισε αυτή την Κυριακή
Να θυμόμαστε το γεγονός της αναστήλωσης των ιερών εικόνων.
Να πώς έχει με λίγο λόγια η ιστορία αυτού του γεγονότος.
Στα τέλη του 7ου και τις αρχές του 8ου αι. μ.Χ.
Στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία εμφανίσθηκαν κάποιες θεωρίες
Μεταξύ πνευματικών ανθρώπων, σύμφωνα με τις οποίες
Η προσκύνηση των εικόνων που υπήρχαν
Στα σπίτια και τους ναούς ήταν ειδωλολατρική πράξη.
Με τη βοήθεια του αυτοκράτορα
Ο οποίος συμφώνησε με τη θεωρία αυτή, εκδόθηκαν διαταγές
Που απαγόρευαν την ύπαρξη και την προσκύνηση των εικόνων.
Αυτοί που συμφώνησαν μ΄ αυτήν την πράξη ήταν οι Εικονομάχοι.
Όμως, υπήρχαν και φωνές άλλων πνευματικών ανθρώπων που έλεγαν
Ότι η ύπαρξη των εικόνων ήταν απόλυτα φυσική μέσα στην Εκκλησία
Επειδή αυτές είναι το βοηθητικό μέσο της λατρείας του Θεού και της τιμής των Αγίων.
Αυτοί ονομάστηκαν Εικονόφιλοι.
Η διαμάχη μεταξύ Εικονόφιλων και Εικονομάχων κράτησε με διακοπές περίπου 120 χρόνια.
Στο μέσο αυτής της περιόδου, το 787, η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος  διατύπωσε τη διδασκαλία
Που έχει και σήμερα η Εκκλησία και διακηρύσσει την τιμητική προσκύνηση των εικόνων.
Παρά την απόφαση της Συνόδου όμως, η Εικονομαχία συνεχίσθηκε μέχρι το 842
Οπότε και έληξε οριστικά με την αναστήλωση των εικόνων.
Όταν λοιπόν προσευχόμαστε μπροστά σε μία εικόνα
Δεν προσευχόμαστε μπροστά σε ένα κομμάτι ζωγραφισμένο ξύλο
Αλλά ο νους μας και η καρδιά μας στρέφονται προς τον Χριστό, την Παναγία ή τους Αγίους που εικονίζονται.
Η ίδια η εικόνα μας βοηθάει στην επικοινωνία μας αυτή κι όταν την ασπαζόμαστε
Δεν φιλάμε ένα κομμάτι ύλης αλλά προσφέρουμε την προσκύνησή μας στο πρόσωπο που εικονίζεται.
Είναι καλή η συνήθεια που έχουν πολλές χριστιανικές οικογένειες να έχουν στο σπίτι τους
Ένα εικονοστάσι με πολλές εικόνες και κυρίως των Αγίων που προστατεύουν την οικογένεια.
Και καθένα παιδί ας φροντίσει να έχει στο δωμάτιό του την εικόνα του Αγίου του οποίου έχει το όνομα.
Την Κυριακή αυτή στους ορθόδοξους ναούς γίνεται περιφορά των εικόνων
Και ακούγεται το παρακάτω απολυτίκιο.



Την άχραντον εικόνα σου προσκυνούμεν αγαθέ
Αιτούμενοι συγχώρισιν των πταισμάτων ημών Χριστέ ο Θεός
Βουλήσει γαρ ηυδόκησας σαρκί ανελθείν εν τω Σταυρώ
Ίνα ρύση ους έπλασας εκ της δουλείας του εχθρού όθεν ευχαρίστως
Βοώμεν σοι χαράς επλήρωσας τα πάντα ο σωτήρ ημών παραγενόμενος εις το σώσαι τον κόσμον.

Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός
Ισοκρατούν π. Ιωάννης Μπούτσης, Γεώργιος Σάββας, Αθανάσιος Κοτίκης, Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος, Θωμάς Καραγεώργος, Καβαρνός Εμμανουήλ.

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Δεν φτάνει να θέλεις να αγαπήσεις, πρέπει και να μπορείς

Πόσο καιρό έχει να σου πει κάποιος ένα όμορφο παραμύθι;
Με δράκους και νεράϊδες
Που να μην έχει απαραίτητα καλό τέλος;
Άκου λοιπόν...
Ήταν κάποτε ένας δράκος.
Ποτέ δεν είχε τη συντροφιά κάποιου
Και περιπλανιόταν σε βουνά και σπηλιές.
Άλλωστε τι άλλο να έκανε από το να πετά
Από το ένα βουνό στο άλλο
Πότε να συλλογίζεται για την ύπαρξή του
Και πότε να σκίζει τα βράχια με τα νύχια του και να φυσά φλόγες.
Μια μέρα λοιπόν μια νεράϊδα ήρθε και κάθισε στη μύτη του...
Ο δράκος ξαφνιάστηκε.
Την κοίταξε στα μάτια και την ρώτησε:
- Δε φοβάσαι μήπως σε φάω;
- Όχι.. είμαι πολύ μικρούλα για να χορτάσεις.
- Δε φοβάσαι μήπως σε φυλακίσω για πάντα;
- Όχι.. όποτε θέλω εξαφανίζομαι.
- Δε φοβάσαι μήπως σε αγαπήσω;
Η νεράϊδα σάστισε, δεν περίμενε αυτή την ερώτηση... όμως του απάντησε:
- Όχι.. όλοι θέλουν κάποτε να αγαπήσουν και να αγαπηθούν.
Ο δράκος ένιωσε έντονα την επιθυμία να την αγκαλιάσει... όμως τα νύχια του κάρφωσαν τη μικρή νεράϊδα...
Θέλησε να τη φιλήσει... μα η καυτή ανάσα του έκαψε τα φτερά της.
Ο δράκος δάκρυσε... όμως τα δάκρυά του την έπνιγαν.
Η μικρή νεράϊδα πέθαινε στην αγκαλιά του... και του ψιθύριζε απλά το μυστικό...
ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ...
ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ...

Πηγή: http://www.agioritikovima.gr

Αγάπη είναι να νοιάζεσαι για τον άλλον

Αγάπη είναι να νοιάζεσαι για τον άλλον...
Αγάπη είναι να θες τον άλλον
Όχι για τα εξωτερικά του χαρίσματα
Αλλά για τα εσωτερικά...
Αυτά τα οποία τα ανακαλύπτεις με τον χρόνο
Και τα βλέπεις με τα μάτια της καρδιάς...
Η αγάπη είναι αγνή ...
Δεν είναι πονηρή...
Δεν είναι ζηλόφθονη και ψυχοφθόρα...
Όταν αγαπάς τον άλλον τον εμπιστεύεσαι
Τον σέβεσαι, του λες την αλήθεια...
Αγαπώ δεν σημαίνει σε πιέζω, σε ελέγχω...
Αλλά σε αφήνω ελεύθερο να επιλέξεις αυτό που πραγματικά επιθυμείς...
Αν αγαπάς κάποιον τον αφήνεις να ζήσει όπως θέλει...
Είτε μαζί σου είτε χώρια σου...
Το μόνο που έχει σημασία είναι να είναι ευτυχισμένος...
Όπου κ αν είναι με όποιον κ αν είναι...
Μη δακρύσεις όταν κάποιος που αγαπάς φύγει με τη θέληση του...
Να δακρύσεις όταν μένει μαζί σου και ξέρεις πως είναι δυστυχισμένος...
Άφησέ τον  να φύγει..
Αν γυρίσει είναι δικός σου..
Αν όχι δεν ήταν ΠΟΤΕ...
Αν αγαπάς κάποιον τον δέχεσαι έτσι όπως είναι..
Με τα καλά και τα άσχημα...
Δεν προσπαθείς να τον αλλάξεις..
Γιατί το μόνο που καταφέρνεις είναι να τον διώξεις...
Η αγάπη δεν περιγράφεται με λόγια... αλλά με πράξεις...
Αγάπη...
Μια τόσο μικρή λέξη...
Μα και τόσο μεγάλη...
Τα λόγια είναι περιττά για την περιγραφή της αγάπης...

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Η Ζωή του Χριστού θεραπεύει τον Όλο Άνθρωπο



Πλημμύρισε από κόσμο το Συνεδριακό κέντρο της Κατερίνης
Για να ακούσουν τον χειμαρρώδη λόγο του π.Ανδρέα Κονάνου
Ενώ έξω από αυτό, είχαν πλημμυρίσει οι δρόμοι από την καταρρακτώδη βροχή
Που σημειώθηκε πριν την έναρξη της ομιλίας του.
Συγκλονιστική στην απλότητά της και βαθύτατα θεολογική με το γνήσιο νόημα του Ευαγγελίου
Ήταν η ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου, καθηγητή -- θεολόγου, τη Δευτέρα 25/2/2013
Στα πλαίσια των ομιλιών της Σχολής Γονέων -- Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κατερίνης
Στο Συνεδριακό Κέντρο του δήμου Κατερίνης.
Το θέμα της ομιλίας ήταν:
"Η Ζωή του Χριστού θεραπεύει τον Όλο Άνθρωπο".
Με πολλή προσοχή άκουσαν οι φίλοι της Σχολής Γονέων τον χαρισματικό π.Ανδρέα
Όχι μόνο από την Κατερίνη αλλά και από άλλους νομούς της Κεντρικής Μακεδονίας
Και για άλλη μία φορά πλημμύρισαν το Συνεδριακό κέντρο.

ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:
-Ι.Μ.Κίτρους & Κατερίνης
-ΓΕΧΑ Κατερίνης

Με ποιους τρόπους και μέσα προσπαθούν οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα, να δώσουν νόημα στη ζωή τους;

Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι σήμερα επικρατεί
Πρωτοφανής ασυναρτησία στη θεώρηση της ζωής.
Και τούτο διότι υπάρχει γενικά αδυναμία στην νοηματοδότηση της.
Στις μέρες μας η τεχνολογία έχει φτάσει στο αποκορύφωμα της
Και είναι σε θέση να προσφέρει πλήθος ανέσεων στον άνθρωπο.
Στο σπίτι και στο χώρο εργασίας του
Έχει σήμερα ο άνθρωπος πλήθος αυτοματισμών
Που έχουν σαν στόχο να κάνουν πιο εύκολη τη ζωή του.
Τα σύγχρονα μεταφορικά μέσα
Είναι σε θέση να μεταφέρουν με άνεση, ασφάλεια και ταχύτητα
Τον κάθε ένα από εμάς στον προορισμό μας.
Ακόμη με τα σύγχρονα μέσα ο άνθρωπος
Έχει επεκτείνει την εξουσία του πέρα από τον πλανήτη που κατοικεί.
Επιπλέον δε, η τεχνολογία και η επιστήμη
Έχουν συμβάλλει στην βελτίωση της λεγόμενης ποιότητας ζωής.
Η ιατρική προσφέρει τα μέγιστα στην διατήρηση ή βελτίωση της υγείας του ανθρώπου.
Παρ' όλα αυτά ο άνθρωπος δεν δείχνει να είναι ικανοποιημένος και ευτυχισμένος.
Αυτό οφείλεται στο ότι αδυνατεί να δώσει νόημα στη ζωή του.
Ο άνθρωπος που σημειώνει τόσες επιτυχίες στην επιστήμη και την τεχνολογία
Αδυνατεί να δώσει νόημα στη ζωή του.
Στη σύγχρονη μεταβιομηχανική υπερκαταναλωτική κοινωνία
Προβάλλεται ως σκοπός της ζωής του ανθρώπου, η απόλαυση. Σύνθημα της εποχής μας:
"Ζήσε τη ζωή σου".
Σήμερα προβάλλεται, όσο ποτέ άλλοτε ίσως
Η καλοπέραση, ο ευδαιμονισμός, η απόλαυση, η σαρκολατρεία, η συσσώρευση πλούτου.
Ακόμη σήμερα ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει φανταστικές ανάγκες
Τις οποίες προσπαθεί να ικανοποιήσει, νομιζόμενος ότι θα βρει ευτυχία και νόημα στη ζωή του.
Η κοινωνία μας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως "κοινωνία της απολαύσεως".
Το πλήθος των παραγόμενων προϊόντων
Η ποικιλία των προσφερόμενων υπηρεσιών
Η συνεχής προβολή από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αισθησιακών ερεθισμών και πρόκλησης
Περιττών αναγκών, συγκλίνουν στην εμπέδωση του σκοπού αυτού.
Σήμερα γίνεται προσπάθεια από τον άνθρωπο να νοηματοδοτήσει τη ζωή του
Με λανθασμένους όμως τρόπους και μέσα.
Αυξάνει τις δραστηριότητες του και την κινητικότητα του
Αλλάζει το επάγγελμα του, για να δοκιμάσει νέες εμπειρίες.
Διαλύει την οικογένεια του για να δημιουργήσει νέους δεσμούς.
Ταξιδεύει σε διάφορα σημεία της γης για να γνωρίσει νέα πράγματα και να γεμίσει την άδεια του ζωή.
Πουθενά όμως δεν βρίσκει κάποιο νόημα.
Φαίνεται λοιπόν ότι η εκκοσμίκευση και οι πολλές ευκολίες δεν αναπαύουν τον άνθρωπο.
Στην προσπάθεια του ο σημερινός άνθρωπος να δώσει νόημα στη ζωή του
Καταφεύγει ακόμη και σε διάφορες αιρέσεις, παραθρησκευτικές ομάδες
Σε ανατολικές θρησκείες, στη μαγεία και το σατανισμό, στον υπερβατικό διαλογισμό, στα ναρκωτικά
Και αλλού, αναζητώντας νόημα και στήριγμα στη ζωή.
Αυτά όμως, όχι μόνο δεν μπορούν να βοηθήσουν τον άνθρωπο
Αλλά αντίθετα τον οδηγούν στον όλεθρο και την καταστροφή.
Την έκταση και το μέγεθος του προβληματισμού φανερώνουν
Και πολλά άλλα φαινόμενα της σύγχρονης ζωής.
Ένα από αυτά είναι οι εκρήξεις οργής μέσα από διάφορες επαναστάσεις, ιδιαίτερα νέων ανθρώπων.
Η αντίδραση των ανθρώπων αυτών στο κατεστημένο
Αποδεικνύει την αναζήτηση από μέρους τους του γνήσιου και αυθεντικού.

Τετάρτη 20 Μαρτίου 2013

Δος μου Θεέ μου, μετάνοια στην ψυχή μου

Κύριε, ο Θεός μου
Χάρισέ μου όλη την καρδιά να σε ποθώ
Και αφού σε ποθώ να σε ζητώ.
Και αφού σε ζητώ να σε εύρω.
Και αφού σε εύρω να σε αγαπώ.
Και αφού σε αγαπήσω, να απαλλαγώ από τα ελαττώματά μου.
Και αφού απαλλαγώ, να μην ξαναγυρίσω πλέον σε αυτά.
Δος μου Κύριε, Θεέ μου, μετάνοια στην ψυχή μου
Κατάνοιξη στην καρδιά μου
Πηγή δακρύων στα μάτια μου και στα χέρια μου ελεημοσύνες.
Συ, Θεέ μου, διώξε από μένα το πνεύμα της υπερηφάνειας
Και μετάδωσέ μου τον πλούτο της δικής Σου αγαθότητας
Και άναψε τη φωτιά της δικής Σου Αγάπης.
Αμήν.

Που βρίσκεται το νόημα και η πληρότητα της ζωής;

Σύμφωνα με την χριστιανική διδασκαλία
Το νόημα και η πληρότητα της ζωής
Βρίσκονται κοντά στον Θεό.
Ο ίδιος ο Χριστός μας διαβεβαιώνει:
"Εγω ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή"(Ιωαν. 14,6).
Ο Θεός είναι η πηγή της ζωής και της αθανασίας.
Ο τρεπτός και φθαρτός άνθρωπος
Βρίσκει την αιώνια και άφθαρτη ζωή με την χάρη του Θεού.
Ας θυμηθούμε λίγο τα λόγια του Χριστού
Πριν επιτελέσει το μεγάλο θαύμα
Της αναστάσεως του φίλου του Λαζάρου:
"Εγω ειμί η ανάστασις και η ζωή…"(Ιωαν. 11,25)
Είχε πει ο Κύριος στην αδερφή του Λαζάρου Μάρθα.
Μόνο έτσι μπορούμε να κατανοήσουμε την αποφασιστικότητα
Αλλά και την προθυμία των μαρτύρων να θυσιάσουν την ζωή τους για την πίστη τους στο Θεό.
Η αληθινή ζωή υπάρχει λοιπόν μόνο κοντά στο Θεό.
Ο Μ. Βασίλειος παρουσίασε την μεγάλη αυτή αλήθεια με τα εξής χαρακτηριστικά λόγια:
Όσο ο άνθρωπος απομακρύνεται από την ζωή, τόσο πλησιάζει στο θάνατο.
Γιατί η ζωή είναι ο Θεός, και της ζωής η στέρηση είναι ο θάνατος.
Άρα για να είναι κανείς ζωντανός πρέπει να βρίσκεται κοντά στο Θεό
Να βιώνει δηλαδή την εν Χριστώ ζωή.
Να ζει την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.
Να συμμετέχει δηλαδή στα μυστήρια της Εκκλησίας και στην λατρευτική ζωή της Εκκλησίας γενικότερα.
Ιδιαίτερα η συμμετοχή στο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας
Εισάγει τον άνθρωπο από την παρούσα ζωή στην Βασιλεία του Θεού, στην αιώνιο ζωή.
Η παρούσα ζωή και η μέλλουσα συνδέονται οργανικά.
Η παρούσα ζωή οδηγεί στη μέλλουσα και η μέλλουσα θεμελιώνεται στην παρούσα.
Η παρούσα ζωή αποτελεί ουσιαστικά τον στίβο στον οποίο καλούμαστε να αθληθούμε
Για να εξασφαλίσουμε τον αμαράντινο της δόξης στέφανο.
Η παρούσα ζωή χωρίς την επέκταση στην αιωνιότητα, δεν έχει κανένα νόημα.
Η ζωή του ανθρώπου δεν ταυτίζεται με την βιογραφία του, με την επίγεια δηλαδή παρουσία του
Αλλά επεκτείνεται πέρα από αυτήν.
Οι χριστιανοί καλούνται λοιπόν να αγωνίζονται τον αγώνα τον καλό
Για να καταστούν πολίτες της επουρανίου και ανεσπέρου Βασιλείας του Κυρίου μας.
Είμαστε προσωρινοί στον κόσμο τούτο.
Πατρίδα μας είναι η άνω Ιερουσαλήμ.
Αυτό άλλωστε μας λέει και ο απόστολος των εθνών Παύλος:
"Ου γαρ έχομεν ωδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν" (Εβρ. 13,14).

Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Ο π. Γ. Μεταλληνός μιλάει για το 1821



Συμπληρώνονται φέτος 192 χρόνια από την Έναρξη της Επαναστάσεως του 1821.
Στα πλαίσια αυτά, το ΕΛΛΑΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ παρουσιάζει μια συνέντευξη
Με τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Γεώργιο Μεταλληνό
Ομότιμο καθηγητή της Θεολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ο π. Γεώργιος απαντά εμπεριστατωμένα και αναλυτικά σε ερωτήματα όπως:
-Ο ρόλος της Εκκλησίας από τους απλούς κληρικούς και μοναχούς
Μέχρι τους Ιεράρχες  στον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα του 1821
-Η μορφή του Ξεσηκωμού και οι διαστρεβλώσεις των «αναθεωρητών» της Ιστορίας.
-Ο Πατριάρχης Γρηγόριος Ε', οι αφορισμοί και η θυσία του για το Γένος.
-Το Κρυφό Σχολειό και η Παιδεία κατά την Τουρκοκρατία.
-Η Φιλική Εταιρεία και οι φημολογούμενες σχέσεις την με την Μασωνία.
-Το μεγάλο έργο και η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια.
-Η επέμβαση των ξένων δυνάμεων από τα πρώτα χρόνια της Επαναστάσεως
Και της ελεύθερης Ελλάδας, μέχρι σήμερα.
-Η σύγχρονη κρίση και οι επιπτώσεις της στην μνήμη του 1821.
Και άλλες πολλές ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις.
Ευχαριστούμε τον π. Γεώργιο για αυτή την διαφωτιστική συζήτηση
Που είμαστε βέβαιοι πως θα ωφελήσει τους θεατές της.

Έρευνα, Παρουσίαση: Δημήτρης Σωτηρόπουλος

Παραγωγή: ΕΛΛΑΣ-ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ

Γίνε κι εσύ παιδί… και κέρδισε...

Ένα παιδί ποτέ του δεν μισεί, μονάχα ψευτοθυμώνει
Κι όταν πραγματικά πεισμώνει, πάλι γρήγορα το ξεχνά.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να συγχωρεί και να ζητάει συγγνώμη.
Ένα παιδί δεν ξέρει τι θα πει ντροπή, ούτε και περηφάνια
Κι έτσι μπορεί ελεύθερα να κλαίει κι ελεύθερα να γελάει.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να είναι αυθεντικό κι αυθόρμητο.
Ένα παιδί ποτέ του δεν φθονεί, μονάχα λαχταράει
Κι ίσως και λιγάκι να ζηλεύει, μα πάλι σπάνια παραπονιέται.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να κάνει υπομονή φτάνει να του λες αλήθεια.
Ένα παιδί ποτέ του δεν θα πει λόγια πίσω απ΄ την πλάτη σου
Μα κι αν παρασυρθεί, πάλι να ξέρεις πως δεν θα το εννοεί.
Γιατί, το είπαμε και πριν, ένα παιδί ποτέ του δεν μισεί.
Ένα παιδί μπορεί με μια κούκλα ή ένα τρενάκι να χαρεί
Κι έναν κόσμο ολόκληρο γύρω του να χτίσει και παντού να ταξιδέψει.
Γιατί ένα παιδί έχει φαντασία αμόλυντη από τις βρωμιές του κόσμου μας.
Ένα παιδί ξέρει να χτίζει μια φιλία δυνατή, γεμάτη αγάπη
Και με κάθε τρόπο να τη στηρίζει και να την προστατεύει.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να μοιράζεται τον κόσμο με τους γύρω του.
Ένα παιδί μπορεί με τη χαρά σου να χαρεί, χωρίς να το κεράσεις
Κι αν σου πάρει κάποιο δώρο, μέσα απ’ την καρδιά του θα ‘ναι.
Γιατί ένα παιδί ξέρει να είναι πλούσιο στην ψυχή και όχι στο ασήμι.
Ένα παιδί ποτέ του δεν αδιαφορεί στον πόνο και δίπλα σου θα σταθεί
Και πάντα θα σε ρωτήσει τι έχεις και είσαι λυπημένος και τα πάντα θα κάνει για σένα.
Γιατί ένα παιδί έχει καρδιά ευαίσθητη στις δονήσεις που στέλνουνε τα μάτια.
Ένα παιδί ξέρει πραγματικά να ζει κι ότι νιώθει να το εκφράζει
Τη λύπη, τον πόνο, τη συμπόνια, το γέλιο, τη χαρά, την ευγένεια, την αγάπη.
Ένα παιδί… πόσο ευτυχισμένο είναι!

Όλοι εμείς παίρνουμε μαθήματα για δύναμη και θάρρος, ελπίδα, χαρά από τα παιδιά
Που μας κάνουν κάθε στιγμή καλύτερους ανθρώπους
Σε μια κοινωνία που επικρατεί το ψέμα και η υποκρισία!
Τα παιδιά είναι η αλήθεια μας και το μέλλον αυτού του κόσμου!

Γίνε κι εσύ παιδί… και κέρδισε...

Πηγή: http://akrasakis.blogspot.gr/

Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Μην περιορίζεις την αρετή της νηστείας

Μην περιορίζεις την αρετή της νηστείας
Μόνο στη δίαιτα.
Αληθινή νηστεία δεν είναι μόνο η αποχή από ορισμένα φαγητά
Αλλά και η αποξένωση από τα πάθη και τις αμαρτίες:
Να μην αδικήσεις κανένα.
Να συγχωρήσεις τον πλησίον σου
Για τη λύπη που σου προξένησε
Για το κακό που σου έκανε
Για τα λεφτά που σου χρωστάει.
Διαφορετικά, μολονότι δεν τρως κρέας
Τρως τον ίδιο τον αδελφό σου.
Μολονότι εγκρατεύεσαι στο κρασί
Δεν εγκρατεύεσαι στις κακολογίες.
Μολονότι νηστεύεις ως το βράδυ
Ξοδεύεις την ημέρα σου στα δικαστήρια.

Μέγας Βασίλειος

Πηγή: http://proslalia.blogspot.gr

Η σημασία της Καθαράς Δευτέρας

Η Καθαρά Δευτέρα
Εχει δεσπόζουσα σημασία για τη Χριστιανοσύνη
Καθώς αποτελεί την ημέρα
Καθαρισμού του σώματος από το κρέας
Και την ενάσκηση των αρετών από το πνεύμα
ΑΠΟΤΕΛΕΙ την πρώτη ημέρα της Σαρακοστής, της νηστείας
Που φτάνει μέχρι το Πάσχα.
Μέσα από αυτή, ο πιστός μπαίνει στη χρονική περίοδο
Που καταλήγει στα Πάθη, τη Σταύρωση
Και την Ανάσταση του Θεανθρώπου.
Ταυτόχρονα, όμως, μέσα από την πάροδο των αιώνων
Και την ενσωμάτωση εθίμων από άλλες λατρείες και παραδόσεις
Η Καθαρά Δευτέρα συνδέεται και με τις Απόκριες
Μία προσαρμογή παγανιστικών εθίμων και τυπική αποδοχή τους
Από τη Χριστιανική Θρησκεία.
Οι ρίζες της αποκριάς εντοπίζονται στην αρχαία Ελλάδα και στις διάφορες διονυσιακές τελετές.
Σημειολογικά η λέξη αποκριά (όπως και το καρναβάλι) σημαίνει τη μη κατανάλωση κρέατος.
Η Καθαρά Δευτέρα είναι η πρώτη μέρα της Σαρακοστής
Με την οποία, όμως, σηματοδοτείται και το τέλος των Αποκριών.
Παράλληλα, μέρη του εθιμοτυπικού των Αποκριών, όπως το κάψιμο του καρνάβαλου
Ενσωματώθηκαν κατά το Μεσαίωνα και μεταλλάχθηκαν στο διάβα του χρόνου.
Θεωρείται πως η μέρα αυτή λέγεται Καθαρά Δευτέρα
Διότι από το πρωί οι άνθρωποι καθαρίζουν τα σκεύη τους από το κρέας
Και στη συνέχεια το σώμα τους αφού ξεκινάει η νηστεία.
Τις 40 ημέρες που θα ακολουθήσουν, αντίστοιχα με τις ημέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο
Οι χριστιανοί δεν καταναλώνουν κρέας, λάδι και άλλα υλικά
Στην προσπάθειά να καθαρίσουν το σώμα τους.
Αν και παλιότερα, ο κατάλογος αυτών των υλικών ήταν ατελείωτος
Σήμερα τηρείται κυρίως από τους Ιερωμένους
Ενώ το ποίμνιο απλώς αντικαθιστά τα κρέατα με τα θαλασσινά, πλην της Μεγάλης Εβδομάδας
Όπου η νηστεία είναι πιο αυστηρή.
Ταυτόχρονα, αυτές τις μέρες ιδιαίτερης εκτίμησης χαίρει η λαγάνα
Που θεωρείται αντίστοιχη των "άζυμων" της Παλιάς Διαθήκης
Καθώς δεν επιτρέπονται τα αρτύσιμα φαγητά.
Η γιορτή του Πάσχα είναι η σημαντικότερη γιορτή της χριστιανοσύνης
Και οι εκδηλώσεις πριν από αυτή είναι εξίσου σημαντικές.
Η Καθαρά Δευτέρα, αν και έχει συνδεθεί περισσότερο με το εθιμοτυπικό μέρος της
Δηλαδή, τις λαγάνες, το χαλβά και το πέταγμα του αετού
Συμβολίζει την ψυχική καθαρότητα που πρέπει να αποκτήσουν οι πιστοί
Για να υποδεχτούν το γεγονός της Ανάστασης του Θεανθρώπου.
Για τους ορθόδοξους, η Καθαρά Δευτέρα ξεφεύγει από το ανθρώπινο
Για να υψωθεί στο πνευματικό επίπεδο και αυτό αποτυπώνεται στις ακολουθίες.
Όπως τονίζει και ο εκπρόσωπος της αρχιεπισκοπής, Πατέρας Τιμόθεος Άνθης
"Για μας τους Χριστιανούς Ορθόδοξους η Καθαρά Δευτέρα είναι η έναρξη της Αγίας και Μεγάλης Σαρακοστής. Πρόκειται για έναν πνευματικό αγώνα για να προετοιμαστεί και να βιώσει ο χριστιανός το Πάθος και την Ανάσταση του Χριστού".
Ο ίδιος τονίζει με νόημα πως ανεξάρτητα με τη σημασία που οι περισσότεροι δίνουν σ' αυτή τη μέρα
"Πρόκειται για έναν πνευματικό αγώνα μέσω της νηστείας και την ενάσκηση των αρετών".

Πηγή: http://agiostherapon.blogspot.gr/

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Επίβλεψον επ' εμέ

Των αοράτων εχθρών μου, το άυπνων επίστασαι, Κύριε
Και της αθλίας σαρκός μου, το άτονον έγνως
Ο πλάσας με' διό εις χείράς σου, παραθήσομαι το πνεύμά μου
Σκέπασόν με πτέρυξι της σης αγαθότητος, μη υπνώσω εις θάνατον
Και τους ίνα νοερούς οφθαλμούς μου φώτισον
Εν τη τρυφή των θείων λόγων σου
Και διέγειρόν με εν καιρώ ευθέτω, προς σην δοξολογίαν
Ως μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος.
Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με
Κατά το κρίμα των αγαπώντων το όνομα σου.
Ως φοβερά η κρίσις σου, Κύριε
Των Αγγέλων παρισταμένων
Των ανθρώπων εισαγομένων
Των βίβλων ανεωγμένων
Των έργων ερευνωμένων
Των λογισμών εξεταζομένων
Ποία κρίσις έσται εν εμοί, τω συλληφθέντι εν αμαρτίαις;
Τις μου την φλόγα κατασβέσει;
Τις μου το σκότος καταλάμψει;
Ει μη, συ, Κύριε, ελεήσεις με, ως φιλάνθρωπος;
Δόξα...

Πηγή: http://anemonpnoi-magdalini.blogspot.gr

Κυριακή της Συγγνώμης

Μετά από τις εβδομάδες της προετοιμασίας που προηγήθηκαν
Κατά τις οποίες εξετάσαμε την ψυχή μας, τη ζωή μας
Όλες τις σχέσεις μας ενώπιον
Του βλέμματος και της κρίσεως του Θεού
Μπαίνουμε σήμερα στη Μεγάλη Τεσσαρακοστή
Στη χαρά της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή συμπίπτει με την άνοιξη
Είναι μία αρχή ζωής, μία αρχή καινότητας, μία νέα εποχή.
Είναι μία περίοδος κατά την οποία
Δεν θέλουμε πια να θυμόμαστε τις αμαρτίες μας
Δεν θέλουμε πια να φέρνουμε στα νου μας εικόνες
Από παραβολές για ταν πίστη και τη μετάνοια
Αλλά να ατενίζουμε τους Αγίους που άρχισαν τη ζωή τους όπως κι εμείς:
Εύθραυστοι, αδύναμοι, αμφιταλαντευόμενοι
Αλλά με τη χάρη του Θεού και τη δύναμή Του έγιναν αυτό που έγιναν:
Άνδρες, γυναίκες, παιδιά που εμείς τώρα μπορούμε να τιμούμε
Με τους οποίους μπορούμε να ευφραινόμαστε, να τους έχουμε ως παράδειγμα
Και να απευθυνόμαστε σε αυτούς ζητώντας τους να προσεύχονται για τη σωτηρία μας.
Απόψε, αρχίζουμε ένα ταξίδι!
Ένα ταξίδι που θα μας οδηγήσει από την αμαρτωλή μας κατάσταση
Σε μία νέα εποχή...
Στην Ανάσταση του Χριστού που για μας σηματοδοτεί την έναρξη της αιώνιας ζωής μας.
Ξεκινάμε το ταξίδι μας απόψε όπως ο λαός του Ισραήλ ξεκίνησε από τη γη της Αιγύπτου προς τη Γη της Επαγγελίας.
Είμαστε ακόμη ευάλωτοι, βαρυφορτωμένοι, όχι απόλυτα ελεύθεροι.
Το θάρρος όμως και την έμπνευση για να φτάσουμε στην τελική νίκη
Στην καινότητα της ζωής που είναι η κλήση μας και η υπόσχεση του Θεού
Δεν θα το βρούμε κοιτάζοντας πίσω τον εαυτό μας
Αλλά ατενίζοντας τον Ζώντα Θεό, που είναι η Ζωή και η σωτηρία
Και τους Αγίους που νίκησαν με τη δική Του δύναμη.
Θα πρέπει να ταξιδέψουμε μαζί και ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις.
Θα είμαστε δύσκολοι συνοδοιπόροι ο ένας για τον άλλο
Αλλά θα στηριζόμαστε ο ένας στον άλλον αν θέλουμε να φθάσουμε τελικά στο σκοπό μας
Κατά τον ίδιο τρόπο που oι Ισραηλίτες διάβηκαν την έρημο!
Κι αυτοί δεν ήταν πάντα υπάκουοι στο Θεό, ούτε πάντα "εντάξει" μεταξύ τους
Ωστόσο, χρειάζονταν τον κάθε άλλον για να φθάσουν στο υπεσχημένο τέλος.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν τώρα
Ας σκεφθούμε τι γιορτάζουμε την επόμενη Κυριακή: τον θρίαμβο της Ορθοδοξίας.
Όχι τον θρίαμβο των Ορθοδόξων επί άλλων ανθρώπων, αλλά τον θρίαμβο του Θεού επί των ανθρώπων.
Τον θρίαμβο της Αλήθειάς Του
Τον θρίαμβό Του στη ζωή μας.
Και στη συνέχεια, ας δούμε τον έναν Άγιο μετά τον άλλον, κι ας ακούσουμε τι έχουν να μας πουν:
Γρηγόριος Παλαμάς, Ιωάννης της Κλίμακος, Μαρία η Αιγυπτία και όλοι όσοι ακολούθησαν τα ίχνη του Χριστού.
Και τέλος θα φθάσουμε στο σημείο που θα πρέπει να ξεχάσουμε όλους και όλα
Δεν θα θυμόμαστε τίποτε, κανέναν, παρά μόνον τον Κύριο Ιησού Χριστό:
Ποιος είναι, τι έχει κάνει για μας, τι κάνει για μας;
Ας μάθουμε όλες αυτές τις εβδομάδες να ξεχνάμε τον εαυτό μας
Χαρούμενοι και ευγνώμονες που μπορούμε τώρα να το κάνουμε, και να κοιτάζουμε μόνο προς το Θεό.
Και όταν για άλλη μία φορά, έρθει η εβδομάδα του Πάθους
Μ' ένα καινούριο τρόπο
Με καινούρια απόφαση
Με καινούρια παραίτηση από τον εαυτό μας
Θα στραφούμε και θα κοιτάζουμε το Θεό που έγινε άνθρωπος για να σωθούμε
Με ευγνωμοσύνη ας θυμόμαστε μόνον Αυτόν
Και Εκείνος θα μας θυμηθεί για τη σωτηρία μας.

Anthony Bloom
Metropolitan of Sourozh 1914- 2003

Πηγή: http://trelogiannis.blogspot.gr/

Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Κύριε ας προσεγγίσει η δέησή μας την αγάπη Σου

Κύριε, Συ μόνο γνωρίζεις ότι η ψυχή μας Εσένα διψά
Σαν την άνυδρη γη και Εσένα ποθεί.
Στάξε στην καρδιά μας μια σταγόνα από την Θεία σου χάρη
Και άναψε μέσα σ' αυτήν την φλόγα της αγάπης Σου.
Κρούσε στην δεκάχορδη κινύρα μας
Μέλη κατανυκτικά και ευφρόσυνα.
Συ που άνοιξες τα μάτια του τυφλού
Άνοιξε τα μάτια της διανοίας μας
Να κατανοεί την ομορφιά της Δόξης Σου.
Συ που έδωσες νερό στην έρημο σ' ένα λαό απειθή και φιλόνικο
Δώσε μας κατάνυξη και δάκρυα στα μάτια για να δακρύζουμε κάθε ημέρα της ζωής μας
Με ταπείνωση, αγάπη και καθαρή καρδιά.
Ας προσεγγίσει η δέησή μας την αγάπη Σου να μας χαρίσει τον Άγιο σπόρο της αληθείας σου
Για να σου προσφέρουμε δεμάτια πλήρη κατανύξεως και δοξολογίας.
Εισάκουσον Κύριε της προσευχής των δούλων σου
Δια πρεσβειών της Θεοτόκου και πάντων των αγίων Σου
Ο επί πάντων ευλογητός εις τους αιώνας των αιώνων
Αμήν.

Έχει κι ο Θεός τα "μυστικά" Του

Η Θεία χάρις μας διδάσκει το δικό μας χρέος.
Για να την προσελκύσουμε, θέλει αγάπη, λαχτάρα.
Η χάρις του Θεού θέλει θείο έρωτα.
Η αγάπη αρκεί, για να μας φέρει
Σε κατάλληλη "φόρμα" για προσευχή.
Μόνος Του θα έλθει ο Χριστός
Και θα εγκύψει στην ψυχή μας
Αρκεί να βρει ορισμένα πραγματάκια που να Τον ευχαριστούν:
Αγαθή προαίρεση, ταπείνωση και αγάπη.
Χωρίς αυτά δεν μπορούμε να πούμε "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με".
Ο παραμικρός γογγυσμός κατά του πλησίον επηρεάζει την ψυχή σας
Και δεν μπορείτε να προσευχηθείτε.
Το Πνεύμα το Άγιον, όταν βρίσκει έτσι την ψυχή, δεν τολμάει να πλησιάσει.
Να ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού.
Αυτό είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε.
Ο Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια.
Όταν υπάρχει έστω και λίγος εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.
Όταν ο Θεός δεν μας δίδει κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του.
Έχει κι ο Θεός τα "μυστικά" Του.

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Η αγάπη Σου θα με σκεπάζει κι εγώ θα την σκεπάζω και θα την φυλάω εντός μου Κύριε

Ξέρεις Εσύ την ασθένειά μου
Ξέρεις καλά την ταλαιπωρία και την μεγάλη αδυναμία μου.
Γι΄ αυτό λοιπόν, σπλαχνίσου με πιο πολύ από δω και μπρος
Πολυεύσπλαγχνε Κύριε.
Μ΄ όλη μου την καρδιά πέφτω στα πόδια Σου
Ικετεύοντας Εσένα, που μου φανέρωσες τόσες ωραιότητες.
Στερέωσε στην αγάπη Σου την ψυχή μου
Και δώσε να ριζώσει βαθιά στην ψυχή μου η αγάπη Σου
Για να είσαι, σύμφωνα με την άχραντη κι άγια κι αψευδή σου επαγγελία
Εσύ μέσα σε μένα κι εγώ να υπάρχω μέσα σε Σένα.
Η αγάπη Σου θα με σκεπάζει κι εγώ θα την σκεπάζω και θα την φυλάω εντός μου.
Θα με βλέπεις Δέσποτα μέσα σ΄ αυτήν κι εγώ θ’ αξιώνομαι να Σε βλέπω μέσα απ’ αυτήν
Τώρα μεν σαν σε καθρέπτη και αμυδρά, καθώς είπες, ενώ τότε, σ' όλη την αγάπη όλον Εσένα που είσαι αγάπη.
Κι έτσι μας αξίωσες να Σε ονομάζουμε, γιατί σε Σένα πρέπει κάθε ευχαριστία, κράτος, τιμή και προσκύνηση
Στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα τώρα και πάντοτε και στους ατελεύτητους αιώνες των αιώνων.
Αμήν.

Πηγή: http://anemonpnoi-magdalini.blogspot.gr

Ποια είναι αυτή η γυναίκα;

Πως τη λένε;
Την ξέρω;
Κάτι μου λέει το πρόσωπό της.
Πού την έχω δει;
Στην τηλεόραση;
Στο internet; Στο σινεμά;
Κάπου στον δρόμο;
Είναι διαφήμιση, είναι πραγματικότητα, τι είναι;
Μοιάζουν τα πρόσωπα, μπορείς να μπερδευτείς.
Μήπως είναι κάποιος δικός μου άνθρωπος;
Κι αν είναι μια παλιά φωτογραφία της οικογένειάς μου
Αν είναι συγγενής μου, αίμα μου;
Μια άγνωστη ιστορία του προσφυγικού μας παρελθόντος;
Τα ξέρω τα μάτια της…
Ποια είναι, άραγε, αυτή η γυναίκα;
Μοιάζει φτωχή και κουρασμένη.
Τι της έχει συμβεί;
Από ποια δύσκολη εποχή έρχεται η εικόνα της;
Από ποια χώρα;
Σε ποιο σημείο της αέναης Αδικίας βρέθηκε να ζει;
Τι απέγινε εκείνη;
Τι απέγιναν τα παιδιά της;
Τι απέγιναν οι σκέψεις της;
Χάθηκαν;
Ή μήπως όχι;
Είναι εδώ δίπλα μου;
Μήπως ζει;
Μήπως βρίσκεται στην Αθήνα
Μήπως βλέπουμε τον ίδιο ήλιο
Τώρα που γράφω στο μικρό μου δωμάτιο;
Ποια είναι;
Μήπως δεν έχει σημασία;
Μήπως χάνω (ξανά) τον χρόνο μου;
Τι με νοιάζει;
Τι θα αλλάξει στη δική μου τη ζωή αν ξέρω;
Πότε θα αλλάξει η δική μου η ζωή αν, τελικά, μάθω;
Ποια είναι;
Επί 20 ολόκληρα μίλια, η φωτογράφος σκεφτόταν
Αν θα έπρεπε να είχε σταματήσει σ΄ αυτό που είδε
Με την άκρη του ματιού της στη δεξιά πλευρά του δρόμου.
Η δουλειά είχε γίνει...
Την αμοιβή της θα την έπαιρνε, μέχρι τελευταίο σεντ
Έξω έβρεχε κι όμως μέσα της υπήρχε μια δύναμη
Μη ελέγξιμη πια- που δεν άφηνε σε ησυχία το μυαλό της.
Για 20 μίλια ήταν αναποφάσιστη!
Μικρή απόσταση, αν σκεφτεί κανείς πως υπάρχουν πολλοί που διανύουν
Αναποφάσιστοι κι αδρανείς ολόκληρη τη ζωή τους.
Ξαφνικά σταμάτησε το αυτοκίνητο.
Ο δρόμος ήταν άδειος.
Επιτόπου στροφή.
Ακολούθησε την αντίθετη πορεία – του δρόμου και της λογικής
Και βρέθηκε ξανά στον καταυλισμό.
Εκεί ζούσαν προσωρινά, με τις οικογένειές τους σε παραπήγματα, περιφερόμενοι άστεγοι αγρότες.
Πάμφθηνα εργατικά χέρια μεταναστών για τις καλλιέργειες της περιοχής.
Θα μάζευαν αρακά και μπιζέλια, αλλά την προηγούμενη νύχτα ο παγετός είχε καταστρέψει τη σοδειά.
Άλλο ένα κακό νέο ανάμεσα στα χιλιάδες δυσάρεστα μαντάτα της ζωής τους- πότε θα σταματούσε αυτό;
Ίσως ποτέ.
Η ανησυχία ήταν διάχυτη στην ατμόσφαιρα.
Πολύ σύντομα, οι κάτοικοι της περιοχής και οι ιδιοκτήτες των καλλιεργειών
Θα έρχονταν να τους διώξουν.
Με βίαιο τρόπο, χωρίς έλεος.
Οι ίδιοι καθωσπρέπει άνθρωποι, με τα παιδιά, τα σπίτια και τη γη τους
Οι οποίοι θα τους έδιναν δουλειά στα χωράφια τους
Οι ίδιοι την επόμενη μέρα θα χρησιμοποιούσαν κάθε τρόπο για να τους διώξουν
Αφού πια η παρουσία τους δε θα απέφερε πια κανένα απολύτως κέρδος.
Η πραότητα του χαρακτήρα και ο ανθρωπισμός τους βασίζονταν
Στον αστάθμητο παράγοντα του κατάλληλου απτού ανταλλάγματος.
Η υπόγεια αποδοχή της ένοχης χρησιμότητας ενός εγκλήματος
Γεννά τον πιο ορκισμένο στρατό φανατικών, εκείνων που εθίζονται
Στη δικαιολογία κάθε επόμενου εγκλήματος.
Μέσα στην αποπνικτική ατμόσφαιρα της απόλυτης φτώχιας, της αγωνίας και του πόνου
Η φωτογράφος εστίασε στη μητέρα με τα τέσσερα πεινασμένα παιδιά (υπήρχε κι ένα πέμπτο στην κοιλιά της μάνας, που θα γεννιόταν σε λίγους μήνες, σε καιρούς απόγνωσης).
Η δικιά τους ήταν η πιο πρόχειρα φτιαγμένη τέντα απ΄ όλες.
Τράβηξε δυο πρώτες φωτογραφίες.
Δυο γενικά πλάνα.
Και μετά πλησίασε.
Όλο και πλησίαζε.
Η μητέρα δεν κοίταξε ποτέ προς το φακό ή προς τον άνθρωπο
Που ακάλεστος είχε εισβάλει στην ελάχιστη ιδιωτικότητά τους.
Συνολικά τράβηξε έξι φωτογραφίες.
Δεν ρώτησε το όνομα της μητέρας, ζήτησε μόνο να μάθει την ηλικία της.
"32 χρόνων".
Κι όμως…
Αυτό ήταν το ταλαιπωρημένο πρόσωπο μιας 32χρονης γυναίκας
Που είχε βιώσει τόσα, όσα αρκούσαν για πολλές ζωές.
Ζούσαν τρώγοντας παγωμένα λαχανικά – ήταν βαρυχειμωνιά
Και όσα μικρά πουλιά μπορούσαν να σκοτώσουν τα ίδια τα παιδιά.
Η φωτογράφος υποσχέθηκε προφορικά – αν και δεν της ζητήθηκε
Να μην δημοσιεύσει το υλικό.
Είπε ψέματα.
Αυτό το ψέμα ,όμως, ευεργέτησε αμέσως πολλούς κατατρεγμένους.
Τρεις μέρες μετά τη δημοσίευση της φωτογραφίας στην εφημερίδα
Εκείνος ο καταυλισμός στη μέση του τίποτα (US Highway 101, 2.500χλμ, κατά μήκος της δυτικής ακτής)
Γέμισε με τρόφιμα, ρούχα και προσφορές ανθρώπων που είχαν συγκινηθεί από τη φωτογραφία της μητέρας.
Κάποιοι απ΄ τους άστεγους εργάτες είχαν ήδη φύγει (για πού άραγε; Για ένα επόμενο πουθενά…)
Ανάμεσά τους, όμως, και η μητέρα με τα παιδιά.
Εκείνοι δεν ήξεραν τι είχε συμβεί.
Η δημοσίευση μιας δεύτερης φωτογραφίας-διαφορετικής από αυτή που είχε μπει στην εφημερίδα
Έκανε τον γύρο της χώρας μέσα σε λίγες μέρες.
Η μητέρα είχε γίνει σύμβολο καρτερικότητας κι αξιοπρέπειας σε καιρούς δυστυχίας κι εξαθλίωσης.
Όλοι μιλούσαν για εκείνη και τα μικρά της.
Ένα αποφασισμένο βλέμμα, σ΄ ένα κουρασμένο πρόσωπο.
Και δυο παιδιά ν΄ ακουμπούν φοβισμένα πάνω της.
Ήταν ο φόβος του φακού, αλλά έμοιαζε με το φόβο του παρόντος και του μέλλοντος.
Ήταν τα δύσκολα χρόνια.
Κι εκείνη ήταν η Μόνα Λίζα μιας σκονισμένης απ΄ τις αντιξοότητες εποχής.

H Dorothea Lange (Ντοροθέα Λανγκ) τράβηξε αυτές τις φωτογραφίες το 1936
Dorothea Lange1895-1965
Στις Ηνωμένες Πολιτείες (Nipomo, California).
Το στιγμιότυπο της μητέρας με τα δυο παιδιά γυρισμένα στο φακό
Αποτέλεσε την πιο χαρακτηριστική φωτογραφία
Της Παγκόσμιας Οικονομικής Ύφεσης πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ταυτότητα της εμβληματικής "Migrant Mother"
Έγινε γνωστή πολλές δεκαετίες αργότερα
Όταν η ηλικιωμένη πλέον γυναίκα εκείνης της φωτογραφίας
Έδινε μάχη με τον καρκίνο
Και δεν είχε τα χρήματα για να νοσηλευτεί σε δημόσιο νοσοκομείο.
Τότε δημοσιεύτηκε τ΄ όνομά της και μαζεύτηκε ένα ποσό
Που της επέτρεψε να ΄χει ένα αξιοπρεπές τέλος.
Την έλεγαν Φλόρενς (Florence Owens Thomson 1903 -1983), ήταν μια Τσερόκι.
Διωγμένη από την Οκλαχόμα όπως χιλιάδες της φυλής της
Παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία
Όμως η οικογένεια του συζύγου δεν ήθελε μια ινδιάνα για νύφη.
Έκαναν παιδιά, εκείνος πέθανε ξαφνικά.
Πώς θα ζήσουν;
Τι θα κάνουν;
Οικονομική ύφεση, ανεργία, διώξεις.
Ανατροπές, μόνο ανατροπές.
Ένας άβολος σκληρός άδικος κόσμος.
Κάθε βήμα της ζωής της- από την αρχή- έμοιαζε δύσκολο, έως ακατόρθωτο.
Κάθε βήμα κι ένας πόνος.
Κι όλα να μοιάζουν κάθε φορά με το τέλος του κόσμου.
Η Φλόρενς δεν κέρδισε ποτέ χρήματα από τη φωτογραφία (μόνο το ποσό εκείνο στα γεράματα, πριν πεθάνει).
Ούτε η Λανγκ.
Τα δικαιώματα ανήκαν στην αμερικανική κυβέρνηση
(με κρατικό χρήμα-Farm Security Administration- είχαν πληρωθεί τα ντοκουμέντα της ομάδας φωτογράφων που ταξίδευαν στις φτωχές αγροτικές περιοχές της Αμερικής).
Η Λανγκ, όμως, κέρδισε αναγνωρισιμότητα κι επαγγελματική καταξίωση.

Aυτή είναι η Φλόρενς το 1979, μαζί με τις κόρες της.
Μπροστά της γονατιστή η Νόρμα (το μωρό που κρατούσε τότε στα χέρια της).
Πίσω της η Κάθριν και η Ρούμπυ
Τα δυο παιδιά με τη γυρισμένη πλάτη στη φωτογραφία του ΄36.
H Ρούμπυ εμφανιζόταν στο πλευρό της μητέρας της
Και σε δυο ακόμα από εκείνες τις φωτογραφίες
H “Migrant Mother” είναι η χαρακτηριστικότερη φωτογραφία της Μεγάλης Ύφεσης.
Γρήγορα, όμως, ήρθε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Κι απέκτησε τους δικούς του ήρωες, τις δικές του εμβληματικές μορφές.
Και μετά ήρθε η εποχή της ευημερίας.
Κι εκείνη είχε τα σύμβολά της, παντοδύναμα.
Ζήτω το χρήμα!
Η φτωχή μητέρα έμοιαζε πολύ μακρινή.
Τόσο μακρινή, που αρκούσε για να γίνει γραμματόσημο.

Γραμματόσημο του 1998.
Έτσι γίνεται συνήθως.
Οι άνθρωποι τιμούν, φροντίζουν, επιβραβεύουν
Κι αγαπούν οτιδήποτε υπάρχει σε απόσταση ασφαλείας.
Το ΤΩΡΑ παραμένει πάντοτε η εποχή της βαρβαρότητας.



ΥΓ. Σήμερα στο Nipomo (πληθυσμός 16.000 κάτοικοι)
Πολύ κοντά στο σημείο της τυχαίας ιστορικής φωτογράφισης υπάρχει ένα σχολείο, που φέρει ένα όνομα.
Το όνομα της φωτογράφου Ντοροθέα Λανγκ (Dorothea Lange)
Όχι της Φλόρενς.
Ίσως καλύτερα.
Καλύτερα να μην ήξερα καν το όνομά της, όπως όταν πρωτοείδα τη φωτογραφία
Κι αναρωτιόμουν αν ήταν ένας δικός μου άνθρωπος.
Γιατί όταν ξέρεις όλες αυτές τις λεπτομέρειες, η γυναίκα γίνεται το ενδιαφέρον ντεκόρ
Μιας ακόμα ιστορίας, ανάμεσα σε αμέτρητες άλλες- που θα μάθεις ή δε θα μάθεις
Και νομίζεις πως δεν έχουν καμία σύνδεση με το δικό σου σύντομο πέρασμα απ΄ αυτόν τον κόσμο.
Ενώ στην πραγματικότητα εκείνο το βλέμμα, εκείνη η μάνα και τα παιδιά είναι η δική σου ιστορία.

Πέτρος Κουμπλής

Πηγή: http://www.aixmi.gr

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Κάνε με άξιο, Κύριε

Κάνε με άξιο, Κύριε
Ως να μην έχω ένοχες πράξεις
Και δίχως να κατακριθώ, να μεταλάβω
Τ΄ άχραντα και ζωοποιά σου Μυστήρια
Και να μη μου γίνει τούτο αιτία
Να κατακριθώ και να καταδικαστώ
Στην περίπτωση που προσέρχομαι σ΄ αυτά ως ανάξιος
Αλλά δώσε η μετάληψη να γίνει
Για τη θεραπεία της ψυχής και του σώματος
Και γι΄ απαλλαγή μου από τις αιώνιες τιμωρίες.
Και δώσε, Κύριε, τούτο να γίνει αρραβώνας
Και πρόγευση της μακάριας και αιώνιας ζωής
Στην οποία σε παρακαλώ να με εντάξεις κ΄ εμένα, μαζί με όλους εκείνους
Που σ΄ ευχαρίστησαν με το βίο τους, Κύριέ μου Κύριε, γλυκύτατε μου Ιησού.
Διότι, σε σένα πρέπει η δόξα, η τιμή και η προσκύνηση, μαζί με τον άναρχό σου Πατέρα
Και το πανάγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους απέραντους αιώνες των αιώνων.
Αμήν.

Ο Θεός δίνει δύναμη όταν είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε το δρόμο Του

Στη Θεσσαλονίκη, στην παραλία
Συνάντησα ένα γέρο με ασκητική εμφάνιση.
Φτωχά ρούχα, γενειάδα, σαν κάποιος δια Χριστόν σαλός.
Καθόταν μόνος στο παγκάκι και ατένιζε τη θάλασσα.
Κάθισα δίπλα του
Χωρίς να αισθάνομαι την παρόρμηση να πιάσω κουβέντα.
Τα λόγια μερικές φορές είναι βεβήλωση.
Μου έφτανε ότι δεν ενοχλήθηκε
Που δε ζήτησα την άδειά του να καθίσω δίπλα του.
Ύστερα από λίγη ώρα τον παρεκάλεσα αν είναι ευλογημένο
Να πει κάποιο λόγο Θεού:
-Να μην τρως κρέας, είπε.
Ακολούθησε σιωπή.
Δεν υπήρχε καμιά βιασύνη.
-Είσαι παντρεμένος; ρώτησε.
-Είμαι.
-Να προσεύχεσαι κρυφά, είπε.
Αυτή τη συμβουλή μου έδωσε πριν πολλά χρόνια ο καλός αυτός δια Χριστόν σαλός.
Δεν προσπάθησε να γίνει πειστικός.
Έτσι κι αλλιώς δεν θα καταλάβαινα ακόμα κι αν έκανα προετοιμασία είκοσι χρόνων.
Ο Θεός δίνει δύναμη όταν είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε το δρόμο Του.
Τι σήμαιναν τα λόγια του να προσεύχομαι κρυφά;
Ίσως ήθελε να πει να μην δείχνω στη γυναίκα μου καλύτερος από αυτό που πραγματικά είμαι.
Αυτό δεν το μαθαίνεις όσους γάμους κι αν κάνεις,
Ο Ίγκμαρ Μπέργκμαν έκαμε πέντε γάμους
Και στις αυτοβιογραφικές σκηνές δείχνει ότι δεν ξέρει πως να ζει.

Τετάρτη 13 Μαρτίου 2013

Έσκαψε 6.000 σκαλοπάτια στο βουνό για χάρη μιας γυναίκας

Πριν από 50 χρόνια, ο Liu ένα 19χρονο αγόρι
Ερωτεύτηκε μια 29χρονη χήρα εν ονόματι Xu...
Εκείνη την εποχή, όμως, ήταν απαράδεκτο και ανήθικο
Για έναν νεαρό άντρα να αγαπήσει μια μεγαλύτερη γυναίκα.
Έτσι το ζευγάρι για να αποφύγει
Την κατακραυγή του κόσμου αλλά και τα κουτσομπολιά
Αποφάσισε να ζήσει σε μια σπηλιά στο βουνό
Στην περιοχή Jiangjin.
Στην αρχή, τα πράγματα ήταν δύσκολα καθώς δεν είχαν τίποτα
Ούτε νερό, ούτε ηλεκτρικό, ούτε τρόφιμα.
Έπρεπε να ζήσουν τρώγοντας ρίζες και χόρτα από το βουνό
Ενώ ο Liu κατάφερε να φτιάξει μια αυτοσχέδια λάμπα κηροζίνης
Για να φωτίσει τη ζωή τους.
Σιγά σιγά προσαρμόστηκαν στις δυσκολίες
Και τα έφερναν βόλτα, έστω και δύσκολα
Ενώ απέκτησαν και επτά παιδιά.
Ο Liu αναλάμβανε να βρει το φαγητό και η Xu μεγάλωνε τα παιδιά.
Κι όλα αυτά με αγάπη και χωρίς καμία δυσφορία.
Το μοναδικό πρόβλημα που υπήρχε ήταν το γεγονός
Ότι η Xu δεν μπορούσε να κατέβει το βουνό
Με αποτέλεσμα να μένει σχεδόν απομονωμένη στη σπηλιά
Σε αντίθεση με τον άντρα της που είχε ευκολότερη πρόσβαση στις παρυφές του.
Τότε ήταν που ο Liu αποφάσισε να διευκολύνει τη γυναίκα του
Ξεκινώντας να σκάβει με το χέρι ένα ένα σκαλί στο βουνό.
Για περισσότερα από 50 χρόνια σκάλιζε το… μονοπάτι
Που θα έκανε πιο εύκολη τη ζωή της γυναίκας του.
"Οι γονείς μου ήταν τόσο αγαπημένοι, που έζησαν απομονωμένοι
Πολλά χρόνια χωρίς όμως να λείψει ποτέ ο ένας από τον άλλον" 
Λέει ο Ming Sheng Liu, ένα από τα επτά παιδιά.
Κι αυτό μέχρι την περασμένη εβδομάδα, όταν ο Liu, 72 ετών σήμερα
Επιστρέφοντας από τις καθημερινές γεωργικές εργασίες του κατέρρευσε.
Η Xu τον αγκάλιασε και αυτός πέθανε στην αγκαλιά της…
Τώρα πια τα σκαλιά που εκείνος έσκαψε με τα χέρια του στο βουνό
Μένουν για να θυμίζουν τη μεγάλη του αγάπη για εκείνη…
Η ιστορία τους συγκεταλέγεται ανάμεσα στις 10 κορυφαίες ιστορίες αγάπης
Που είναι γνωστές σήμερα στην Κίνα
Ενώ η τοπική κυβέρνηση αποφάσισε να μετατρέψει σε μνημείο
Τόσο τη σπηλιά που ζούσαν όσο και τα χειροποίητα σκαλοπάτια
Σαν έναν μικρό φόρο τιμής προς το αγαπημένο ζευγάρι.
Για να ζήσει η ιστορία τους για πάντα…

Πηγή: http://orthodoxigynaika.blogspot.gr/

Χωρίς το Χριστό μέσα μας, οι προσευχές και οι δεήσεις οδηγούν στην πλάνη

Αυτός που εξετάζει
Τα απόκρυφα βάθη της ψυχής των ανθρώπων
Γνωρίζει και τις δικές σας επιθυμίες
Και έχει τη δύναμη να τις εκπληρώσει όπως Αυτός γνωρίζει.
Εσείς να ζητάτε από το Θεό και να μη χάνετε το θάρρος σας.
Μη νομίζετε ότι, επειδή ο πόθος σας είναι άγιος
Έχετε δικαίωμα να παραπονιέστε
Όταν οι προσευχές σας δεν εισακούονται.
Ο Θεός εκπληρώνει τους πόθους σας
Με τρόπο που εσείς δεν γνωρίζετε.
Να ειρηνεύετε λοιπόν και να επικαλείστε το Θεό.
Οι προσευχές και οι δεήσεις από μόνες τους δεν μας οδηγούν στην τελειότητα.
Στην τελείωση οδηγεί ο Κύριος, που έρχεται και κατοικεί μέσα μας
Όταν εμείς εκτελούμε τις εντολές Του.
Και μια από τις πρώτες εντολές είναι να γίνεται στη ζωή μας
Το θέλημα όχι το δικό μας, αλλά του Θεού.
Και να γίνεται με την ακρίβεια που γίνεται στον ουρανό από τους αγγέλους.
Για να μπορούμε κι εμείς να λέμε:
"Κύριε, όχι όπως εγώ θέλω, αλλ΄ όπως Εσύ"
"Γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης".
Χωρίς λοιπόν το Χριστό μέσα μας, οι προσευχές και οι δεήσεις οδηγούν στην πλάνη.

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr/

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).