Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Το κωδωνοστάσιο της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου

Το κωδωνοστάσιο της Μονής
Χορηγία του Δεσπότη της Θεσσαλονίκης
Ανδρονίκου Παλαιολόγου χρονολογείται στα 1427.
Είναι το μόνο βυζαντινό κτίσμα του είδους
Που σώζεται σήμερα στο Άγιον Όρος.
Στις εξωτερικές επιφάνειες του κομψού όγκου του
Σχηματίζονται δύο ζώνες με ψηλά τυφλά αψιδώματα
Οι οποίες φέρουν επιγραφή
Και από ένα μεγάλο δίλοβο άνοιγμα
Στην κάθε πλευρά του επιπέδου της κορυφής.
Η κωνική στέγη, που δεν αποκλείεται
Να είναι μεταγενέστερη από το κτήριο
Αποτέλεσε μάλλον το πρότυπο
Για πολλά άλλα κωδωνοστάσια Αγιορείτικων Μονών.

Η εγκράτεια είναι η ευπρέπεια των αγγέλων

Η εγκράτεια είναι η ευπρέπεια των αγγέλων
"Η προς Θεόν παρρησία".
Δι' αυτής ο Μωυσής έγινε
"Τω κτίστη συνόμιλος, και φωνήν αοράτως
Εν ταις ακοαίς υπεδέξατο".
Με τη νηστεία επιτυγχάνουμε εκείνο
Που είναι καλύτερο και από τη νηστεία
Την αποχή από το κακό.
Πολλά επιτυγχάνονται με τη νηστεία
Γιατί η εντολή της νηστείας απαιτεί να νηστεύουμε
Όχι μόνο με το σώμα αλλά και με την ψυχή.
Οι αρετές και οι κακίες είναι η τροφή της ψυχής
Και η ψυχή μπορεί να φάει οποιαδήποτε απ' αυτές τις δύο τροφές και να διατεθεί ανάλογα.
Γι' αυτό θα προετοιμασθούμε κατάλληλα για την Ανάσταση του Χριστού
Τηρώντας τη νηστεία του σώματος στα εξωτερικά πράγματα και τρέφοντας την ψυχή με τη Θεία
Τροφή του Λόγου και σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Πολλοί άνθρωποι στις ημέρες μας ισχυρίζονται
Ότι η παράδοση της νηστείας είναι αναχρονιστική σήμερα
Και επιδιώκουν την κατάργηση των κανόνων της νηστείας
Ενώ άλλοι θεωρούν τους κανόνες αυτούς απόλυτους νόμους
Που η τήρησή τους είναι απαραίτητη για όσους θέλουν να είναι "καλοί" χριστιανοί.
Οι πρώτοι, ενώ αισθάνονται εκσυγχρονισμένοι
Δεν έχουν συλλάβει την παθολογία της εποχής μας
Γιατί θα ήταν πολύ δύσκολο να βρούμε μια άλλη εποχή για την οποία η νηστεία
Θα είχε τόση χρησιμότητα, όση έχει για την εποχή μας.
Η αφθονία στις ημέρες μας έχει γίνει αφορμή περισσότερο από κάθε άλλη εποχή
Να υποδουλωθεί ο άνθρωπος ολοκληρωτικά στον εαυτό του και στις επιθυμίες του
Γι' αυτό έχει ανάγκη περισσότερο από τον άνθρωπο κάθε άλλης εποχής την άσκηση της νηστείας.
Οι νεώτεροι, που και η σωματική τους ακόμη υγεία κινδυνεύει
Εξαιτίας του διαιτολογίου της αφθονίας που τους επέβαλαν οι παλαιότεροι
Που μαστίζονται από το σύμπλεγμα του πεινασμένου, του παιδιού της κατοχής
Αισθάνονται την ανάγκη μιας παραδόσεως νηστείας
Και αγνοώντας τη δική τους παράδοση καταφεύγουν
Στις παραδόσεις της Άπω Ανατολής και των "health foods".

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Το παρεκκλήσιο της Παναγίας της Παραμυθίας στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου

Μεταξύ του παρεκκλησίου του Αγίου Δημητρίου
Και της βόρειας κόρδας
Στον όροφο της βορειοδυτικής γωνίας του καθολικού
Οικοδομήθηκε και διακοσμήθηκε στα 1678
"Διά συνδρομής' του μητροπολίτου Λαοδικείας Γρηγορίου
Το παρεκκλήσιο της Παναγίας της Παραμυθίας
Ναός αφιερωμένος στην θαυματουργό εικόνα
Της Παναγίας της Παραμυθίας.
Πρόκειται για μικρό ναό με οκτάπλευρο τρούλο
Στον τύπο του συνεπτυγμένου σταυροειδούς εγγεγραμμένου.
Από τον τρούλο και το τύμπανό του
Διακρίνεται μόνο το ανατολικό μέρος
Καθώς είναι ενσωματωμένος στα γύρω αρχιτεκτονήματα.
Το ιερό δεν διαθέτει κόγχη και στεγάζεται με ημικυλινδρική καμάρα
Ενώ απουσιάζει και η λιτή.
Η έλλειψη παραθύρων καθιστά πολύ σκοτεινό τον εσωτερικό χώρο.
Στα δυτικά του παρεκκλησίου, που είναι κτισμένο πάνω σε θολωτό διαβατικό
Διαμορφώθηκε ευθύγραμμη μαρμάρινη σκάλα
Η οποία οδηγεί στο παρεκκλήσιο και από εκεί στην τρίτη στάθμη της κόρδας.

Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω

Αγαπητοί μου  αδελφοί
Ήλθεν, ο των όλων Κύριος  εξ’ ουρανού
Και έγινε άνθρωπος
Ο αρχηγός της ζωής και του θανάτου
Για να φωτίσει τον πεπτωκότα άνθρωπο
Με το φως της αλήθειας, με το φώς της ζωής.
Ήλθεν ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού
Γενόμενος υπό γυναικός
Γενόμενος υπό της Παρθένου Μαρίας
Για να ενώσει τα διεστώτα
Να ενώσει τον Θεό με τον πεπτωκότα άνθρωπο
Να ενώσει τον ουρανό με την γη.
Ήλθεν ο πρώτος σπορεύς όλων των αιώνων
Να σπείρει στις άγονες και ακαλλιέργητες ψυχές των ανθρώπων την αγάπη
"Την πάντα  νούν υπερέχουσα" κατά τον θείο Παύλο.
Ήλθεν ο Χριστός εκουσίως, γενόμενος άνθρωπος
Για να κηρύξει το χαρμόσυνο μήνυμα της βασιλείας του Θεού
Και να  γιατρέψει πάσα σωματική και ψυχική αρρώστια του λαού
Του  καθημένου "εν σκότει και σκιά θανάτου".
Ήλθεν το φως της ζωής
Για να φωτίσει με τον θεϊκό λόγον Του τις καρδιές των ανθρώπων
Και να τις χαριτώσει και να τις επαναφέρει στην αγκαλιά του Θεού Πατρός
Παρά του Οποίου πάσα δόσις αγαθή και πάν δώρημα τέλειο.
Ήλθεν ο Χριστός για να καλλιεργήσει το γεώργιο του Θεού Πατρός, το χωράφι του Θεού
Και να το παραδώσει γόνιμο στο Πατέρα του με εσοδειά, καρπούς αξίους της ματανοίας.
Αυτή  την  δύναμη είχε και έχει ανά τους αιώνες, ο θεϊκός λόγος του Σωτήρος Χριστού
Να  καλλιεργήσει καλές και αγαθές ψυχές δεκτικές στο μέγα μήνυμα της σωτηρίας.
Ο λόγος του Θεού που πέφτει στην αγαθή γη
Στην μαλακή γη
Στην εύφορο γη
Στην καλλιεργημένη γη
Στην αγνή ψυχή  ριζώνει και αυξάνει και παράγει καρπό εκατό φορές περισσότερο
"Και φυέν εποίησε καρπόν εκατονταπλασίονα".
Ο σπόρος που έπεσε στην αγαθή, στην μαλακή, στην εύφορο γη ,στην καλλιεργημένη ψυχή
Και  "φυέν" έδωσε τους καρπούς της αγάπης, της αλληλεγγύης, της χαράς
Της ενώσεως, της φιλανθρωπίας, της αγαθοεργίας
Και όλων εκείνων των αρετών που πρέπει να κοσμούν κάθε χριστιανό.
Αγαπητοί μου αδελφοί...
Ο  λόγος του Θεού, το ευαγγέλιο της αγάπης, της σωτηρίας, της φιλανθρωπίας
Και όλων  εκείνων των καρπών της μετανοίας
Έχει μία μυστηριακή εσωτερική  δύναμη
Την δύναμη της ενώσεως του ανθρώπου με τον Θεό.
Αυτή την μυστηριακή εσωτερική  δύναμη την αντιλαμβάνεται εκείνος ο άνθρωπος
Που πιστεύει ακράδαντα στην θεία επέμβαση του Θεού Πατρός και ακούει τον λόγο του Θεού
Ο οποίος είναι χθες και σήμερα ο αυτός και στους αιώνας.
"Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλλάσσοντες αυτόν".
Ο λόγος του Θεού είναι φως  είναι ζωή, είναι αλήθεια για τους αγαθούς Χριστιανούς.
Ο λόγος του Θεού αναμόρφωσε κοινωνίες και έθνη
Αναγέννησε καρδιές ανθρώπων και δημιούργησε μάρτυρες της αληθείας σε δύσκολους καιρούς
Και χρόνους και της Εκκλησίας μας και του  γένους μας.
Λαοί και έθνη πού  ευρίσκονταν στο σκοτάδι, της απιστίας, και της αθείας
Και ζούσαν μακριά από την θεϊκή αγάπη δια του  θείου κηρύγματος
Πίστεψαν στον αληθινό Θεό και ων απέστειλε Ιησού Χριστό.
Ο Χριστός, λοιπόν, υπήκοος γενόμενος μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού
Ήλθε για να κηρύξει το χαρμόσυνο μήνυμα της βασιλείας των ουρανών
Και να σώσει κάθε  πονεμένη ψυχή από την αμαρτία
Και να την οδηγήσει στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα Του.
Ο λόγος του Κυρίου πάντοτε ο αυτός φέρει το θεϊκό κύρος
Που μεταμορφώνει τον άνθρωπο και τον ενώνει με τον Πλάστη και Δημιουργό
Του ουρανού και της γης.
Ας ακούσουμε κι εμείς τον λόγο του Θεού και ας ριζωθεί στις ψυχές μας
Εάν θέλουμε να γίνουμε κι εμείς γη αγαθή, γη καλή, γη γόνιμη, γη καρποφόρα
Και έτσι καρποφορούντες καρπούς αξίους της μετανοίας
Θα τύχουμε της  αιωνίας ζωής και θείας μακαριότητας παρά του Θεού Πατρός.
"Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω".
Αμήν.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

"Υπέρβαση"


Η "Υπέρβαση" είναι μία ταινία του Κώστα Κακογιάννη και του Πάμπου Κουζάλη
Για τον ταλαντούχο συνθέτη Στέλιο Πισή.

Τον δίκαιο άνθρωπο συνήθως οι άλλοι τον σπρώχνουν στην τελευταία θέση ή ακόμη του παίρνουν και την θέση

Έλεγε λοιπόν ο Γέροντας Παΐσιος
Τον δίκαιο άνθρωπο τον αδικούν...
Τον πατούν...
Πατούν επί πτωμάτων, έτσι δεν λέγεται;
Αλλά, όσο οι άνθρωποι τον σπρώχνουν προς τα κάτω
Τόσο ο Θεός τον ανεβάζει προς τα πάνω σαν τον φελλό!
Θέλει όμως πάρα πολλή υπομονή.
Η υπομονή ξεκαθαρίζει πολλά πράγματα.
Αυτός που θέλει να ζήσει με αρετή και να είναι τίμιος στην δουλειά του
Είτε εργάτης είναι είτε έμπορος είτε οτιδήποτε είναι
Πρέπει να το πάρει απόφαση ότι, όταν αρχίσει την δουλειά του
Θα φθάσει σε σημείο να μην έχει να πληρώσει λ.χ. ούτε τα ενοίκια, αν έχει μαγαζί
Για να του έρθει η ευλογία του Θεού.
Όταν πάει κανείς με τον διάβολο, με πονηριές, δεν ευλογεί ο Θεός τα έργα του.
Ότι κάνουν οι άνθρωποι με πονηριά, δεν ευδοκιμεί.
Μπορεί να φαίνεται ότι προχωράει, αλλά τελικά θα σωριάσει.
Το κυριότερο είναι να ξεκινά κανείς από την ευλογία του Θεού για ότι κάνει!
Ο άνθρωπος, όταν είναι δίκαιος, έχει τον Θεό με το μέρος του.
Και όταν έχει και λίγη παρρησία στον Θεό, τότε θαύματα γίνονται.
Όταν κανείς βαδίζει με το Ευαγγέλιο, δικαιούται την θεία βοήθεια.
Βαδίζει με τον Χριστό.
Πως να το κάνουμε;
Την δικαιούται.
Όλη η βάση εκεί είναι.
Από κει και πέρα να μη φοβάται τίποτε.
Αυτό που έχει σημασία
Είναι να αναπαύεται ο Χριστός, η Παναγία και οι Άγιοι στην κάθε ενέργειά μας
Και τότε θα έχουμε την ευλογία του Χριστού, της Παναγίας και των Άγιων μας
Και το Άγιο Πνεύμα θα επαναπαύεται σ εμάς.
Η τιμιότητα του ανθρώπου είναι το ανώτερο Τι μιόξυλο.

Γέροντας Παΐσιος

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Το Ξυπόλητο Τάγμα


Το Ξυπόλητο τάγμα είναι η αληθινή ιστορία 160 παιδιών
Που η δράση τους πήρε διαστάσεις μύθου
Όταν διώχτηκαν από τα ορφανοτροφεία της Θεσσαλονίκης
Από τους Ναζί κατακτητές στα χρόνια της κατοχής του Bʼ Παγκοσμίου Πολέμου.
Τα παιδιά μεταβάλλονται σʼ ένα είδος καλόκαρδης ηρωικής συμμορίας
Που κλέβει από τους Γερμανούς και τους μαυραγορίτες
Για να συντηρεί τα μέλη της κι όσους μπορεί από τον κόσμο γύρω της.
Eπίσης, πέρα από την αρωγή που παρείχαν στο κόσμο
Κατάφερναν με την εξυπνάδα και το κουράγιο τους να βοηθούν την Αντίσταση
Βρίσκοντας τρόπους να φυγαδεύουν στη Μέση Ανατολή
Έλληνες, Αμερικάνους και Εγγλέζους αξιωματικούς
Με σκοπό να ενωθούν με τους εκεί συμμαχικούς στρατούς.

Περισσότερα για την ταινία
Η ταινία σταθμός του ελληνικού κινηματογράφου προβάλλεται μετά από 54 χρόνια!
Σε επανέκδοση, με καινούργια κόπια.
Το αρνητικό της ταινίας είχε χαθεί και χάρη στις προσπάθειες
Του διευθυντή της Ταινιοθήκης της Ελλάδας, Θόδωρου Αδαμόπουλου
Που εντόπισε δύο κόπιες προβολής σε καλή κατάσταση, δημιουργήθηκε
Μετά από χρονοβόρες και πολυδάπανες διαδικασίες
Ένα καινούργιο αρνητικό της ταινίας.

Τα σημαντικότερα βραβεία
Golden Medal Award, Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Εδιμβούργου 1955.
Tο ελληνικό όνομα του Γκρεγκ Τάλλας ήταν Γρηγόρης Θαλασσινός.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1909 πέθανε στην Αθήνα το 1993.
Ο Βιτόριο Ντε Σίκα όταν είδε το 1955 το Ξυπόλητο Τάγμα στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου
Είπε στον Γκρεγκ Τάλλας:
Αν είχες γυρίσει αυτή την ταινία προτού γυρίσω εγώ τον Κλέφτη των Ποδηλάτων
Τότε σήμερα θα ήσουν εσύ ο Ντε Σίκα!.
Tην καταπληκτική μουσική της ταινίας έχει γράψει ο Μίκης Θεοδωράκης
Και αυτή ήταν η πρώτη μουσική που συνέθεσε για κινηματογραφική ταινία.
Tο Ξυπόλητο Τάγμα ήταν η πρώτη ελληνική ταινία που βραβεύθηκε σε διεθνές φεστιβάλ.
Τα 63 από τα 66 παιδιά που πήραν μέρος στα γυρίσματα, ο Γκρεγκ Τάλλας
Τα πήρε από αναμορφωτήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.
Η μηχανή λήψης που χρησιμοποιήθηκε για την ταινία ήταν του 1924
Και ο οπερατέρ Μιχάλης Γαζιάδης είχε στη διάθεσή του μόνο 6 προβολείς για το φωτισμό.
Oι Aμερικανοί δεν μπορούσαν να πιστέψουν ότι η ταινία γυρίστηκε με τόσο λίγα τεχνικά μέσα.
O φωνολήπτης της Κολούμπια ήταν αδύνατο να δεχθεί πως αυτή η ταινία
Γυρίστηκε βουβή και πως είχαν επιτευχθεί τόσο άψογοι συγχρονισμοί
Στο ντουμπλάρισμα της ηχητικής μπάντας στην Ελλάδα!

28 Οκτωβρίου 1940




Το βίντεο είναι εξαιρετικό όχι μόνο γιατί έχει σπάνια πλάνα
Από την εποχή του Έπους του 40, της Κατοχής και της Αντίστασης
Αλλά και γιατί τα παιδιά από το Παλλάδιο
Δεν ξεχνούν αυτό που δεν είναι πάντα αυτονόητο:να πουν
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σ΄ αυτούς τους ανθρώπους, τους προγόνους
Που δεν σκέφτηκαν ούτε στιγμή τη ζωή που άφηναν πίσω τους
Για να αντισταθούν σε αντιπάλους ισχυρότερους και θεωρητικά ανίκητους.
Στα περίπου πέντε λεπτά που διαρκεί το βίντεο
Θα δείτε το Έπος του 40
Τη φρίκη της Κατοχής
Το μεγαλείο της Αντίστασης και τη Λύτρωση της απελευθέρωσης.

Η Γερμανική Κατοχή στην Ελλάδα 1941 - 1944

Στις 6 Απριλίου 1941 ο Γερμανικός στρατός του Αδόλφου Χίτλερ
Επιτίθεται στην Ελλάδα
Από τα Γιουγκοσλαβικά και Βουλγαρικά σύνορα
Μετά από αδυναμία του Ιταλικού στρατού του Μπενίτο Μουσολίνι
Να κατακτήσει τη Ελλάδα με την οποία βρισκόταν σε πόλεμο
Από τις 28 Οκτωβρίου 1940.
Στις περιοχές "Γραμμή Μεταξά" και στην "Γραμμή Κλειδί"
Δόθηκε ο κύριος αγώνας της Ελλάδας
Εναντίον των Γερμανών εισβολέων.
Η "Γραμμή Μεταξά" ήταν σειρά οχυρών (σήραγγες)
Κατά μήκος των Ελληνο-βουλγαρικών συνόρων
Από τον ποταμό Νέστο ως το όρος Μπέλες
Κοντά στα σύνορα με τη Γιουγκοσλαβία.
Η "Γραμμή Κλειδί" ήταν από την πόλη της Έδεσσας ως το δέλτα του ποταμού Βαρδάρη.
Η υπεροχή των Γερμανών ήταν μεγάλη σε αριθμό στρατιωτών και πολεμικό εξοπλισμό
Με άρματα, φλογοβόλα κλπ.
Όμως ο Ελληνικός στρατός αντιστάθηκε και σε αυτήν την εισβολή
Σε σημείο που οι Γερμανοί εξέφρασαν το θαυμασμό τους
Για την ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων στρατιωτών.
Παρόλο όμως που οι συνδυασμένες δυνάμεις Ελλάδας-Βρετανίας πολέμησαν σθεναρά
Η άμυνα της χώρας ήταν αδύναμη μπροστά στο στρατό του Χίτλερ
Και παρά το υψηλό ηθικό των Ελλήνων στρατιωτών
Το μέτωπο κατέρρευσε.
Στις 21 Απριλίου 1941 ο Γιώργος Τσολάκογλου
Ως διοικητής της Ελληνικής Στρατιάς Ηπείρου και Μακεδονίας
Υπέγραψε την άνευ όρων παράδοση του Ελληνικού Στρατού στους Γερμανούς.
Οι Έλληνες στρατιώτες δεν αντιμετωπίστηκαν ως αιχμάλωτοι πολέμου
Και τους επετράπηκε να γυρίσουν στα σπίτια τους.
Στις 25 Απριλίου 1941 ο βασιλιάς Γεώργιος Β' και η κυβέρνησή
Του Μανώλη Τσουδερού κατέφυγαν στην Κρήτη
Ενώ στις 27 Απριλίου 1941 οι Γερμανοί κατέλαβαν την πρωτεύουσα.
Οι Γερμανοί με την είσοδο τους στην Αθήνα
Ύψωσαν τη Ναζιστική σημαία στην Ακρόπολη.
Όταν ζήτησαν από τον εύζωνα που εκτελούσε χρέη σκοπού
Τον Κωνσταντίνο Κουκίδη να κατεβάσει τη σημαία
Εκείνος αρνούμενος να την παραδώσει στους εισβολείς
Τύλιξε τον εαυτό του με αυτή και πήδηξε από τον βράχο.
Στις 20 Μαΐου 1941 αρχίζει η μάχη της Κρήτης.
Στις 24 Μαΐου 1941 ο βασιλιάς και η κυβέρνηση εγκαταλείπουν το νησί
Και φεύγουν στην Αίγυπτο
Όπου και με την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς
Την 1 Ιουνίου 1941 ολοκληρώνεται
Η εισβολή και κατοχή των Γερμανών στην Ελλάδα.
Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα "μοιράστηκαν" τη χώρα
Με τους συμμάχους τους, Ιταλούς και Βουλγάρους.
Έτσι η Ελλάδα βρέθηκε κάτω από τριπλή κατοχή:
Οι Γερμανοί κράτησαν τις πιο στρατηγικές θέσεις:
Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Δυτική και Κεντρική Μακεδονία
Νησιά Βορειο-Ανατολικού Αιγαίου, Έβρο και Κρήτη.
Στους Βούλγαρους παραχώρησαν
Την Ανατολική Μακεδονία και την υπόλοιπη Θράκη.
Στους Ιταλούς παραχώρησαν όλη την υπόλοιπη Ελλάδα:
Ήπειρο, Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησο, νησιά Ιονίου και νοτίου Αιγαίου.
Η οικονομία οδηγήθηκε σε πλήρη κατάρρευση.
Οι Γερμανοί δέσμευσαν τα πάντα
Και η προμήθεια ακόμη και των αναγκαίων τροφίμων για επιβίωση
Όπως ψωμί, λάδι, αλεύρι, κλπ έγινε απελπιστική.
Η κατακόρυφη πτώση του χρήματος εκμηδένισε τα πάντα
Η πείνα μάστιζε και αποδεκάτιζε
Τον σκελετωμένο πληθυσμό κάθε ηλικίας
Που πέθαινε από αβιταμίνωση και ασιτία.
Η διανομή φαγητού γινόταν με δελτία
Και η έλλειψη είχε σαν επακόλουθο την μαύρη αγορά
Δηλαδή την πώληση των όποιων τροφίμων υπήρχαν
Σε τόσο υπερβολικά υψηλές τιμές
Σε σημείο που ο κόσμος αναγκαζόταν να ξεπουλά τα υπάρχοντα του
Ακόμα και είδη μεγάλης αξίας, για λίγα γραμμάρια ψωμί ή αλεύρι.
Οι περισσότεροι νεκροί από την ασιτία κείτονταν στους δρόμους
Και τους μετέφεραν στα νεκροταφεία μέσα σε καρότσια
Ενώ οι συγγενείς δεν δήλωναν το θάνατο τους στο ληξιαρχείο
Για να μην κοπεί το δελτίο τροφίμων.
Πολλοί γίνονταν "σαλταδόροι"
Δηλαδή για επιβιώσουν έκλεβαν τρόφιμα από τους Γερμανούς
Με κίνδυνο να συλληφθούν και να εκτελεστούν.
Οι Γερμανοί περιορίζουν την κυκλοφορία των πολιτών
Την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης.
Συλλαμβάνουν τους Έλληνες που είναι Εβραίοι στο θρήσκευμα
Και τους στέλνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης
Όπου πεθαίνουν από την εξαντλητική εργασία και τα βασανιστήρια.
Κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες για τον ελληνικό λαό
Γεννήθηκε η Εθνική Αντίσταση κατά των Γερμανών κατακτητών.
31 Μαΐου 1941 ο Μανώλης Γλέζος και ο Αποστόλης Σάντας
Με κίνδυνο της ζωής τους κατεβάζουν τη γερμανική σημαία
Από την Ακρόπολη.
Οι μαζικές διαδηλώσεις ήταν οι πρώτες αντιδράσεις
Του πληθυσμού εναντίον των κατακτητών
Που απαντούν με πυροβολισμούς και συλλήψεις.
Ιδρύονται αντιστασιακές οργανώσεις όπως το ΕΑΜ
Με τον ένοπλο ΕΛΑΣ, ο ΕΔΕΣ, το Πατριωτικό Μέτωπο, η ΕΚΚΑ
Πολλοί καταφεύγουν στα βουνά ως αντάρτες
Και οι δράσεις τους καταφέρνουν μεγάλα πλήγματα στον εχθρό.
Τα μέλη των οργανώσεων έγραφαν προκηρύξεις
Προέβαιναν σε δολιοφθορές
Έδιναν πληροφορίες στο Στρατηγείο στη Μέση Ανατολή
Έκρυβαν και φυγάδευαν πληθυσμό.
Από τις πιο σημαντικές αντιστασιακές ενέργειες
Είναι η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου
Στις 25 Νοεμβρίου 1942
Από ενωμένες δυνάμεις του ΕΔΕΣ και του ΕΛΑΣ.
Καθώς όμως η αντίσταση κορυφώνεται
Οι Γερμανοί και τα τάγματα ασφαλείας (σώματα από Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών)
Συλλαμβάνουν άμαχο πληθυσμό με μπλόκα
Βασανίζουν και εκτελούν ως αντίποινα για τις αντιστασιακές ενέργειες.
Η Καισαριανή και το Χαϊδάρι
Είναι οι βασικότερες περιοχές μαρτυρίου της Αθήνας
Καθώς εκεί βρίσκονταν το σκοπευτήριο
Και οι Γερμανικές φυλακές αντίστοιχα
Όπου οδηγούνταν οι Έλληνες και εκτελούνταν.
Η κηδεία του ποιητή Κωστή Παλαμά το 1942 έμεινε ιστορική
Καθώς, μπροστά στους έκπληκτους Γερμανούς κατακτητές
Χιλιάδες κόσμος τον συνόδευσε στην τελευταία του κατοικία
Στο Α΄ νεκροταφείο Αθηνών
Ψάλλοντας τον εθνικό ύμνο ως μια ακόμη ένδειξη αντίστασης.
Δυστυχώς όμως στην περίοδο της Γερμανικής κατοχής δεν έλειψαν και τα φαινόμενα
Των δοσίλογων και των προδοτών που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς
Και βρίσκονταν στις υπηρεσίες τους ως όργανά τους.
Στις 12 Οκτωβρίου 1944 οι Γερμανοί αποχώρισαν από την Αθήνα κατόπιν διαταγής
Για να μεταφερθούν στο μέτωπο της Σοβιετικής Ένωσης.
Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ξέσπασαν σε αλαλαγμούς χαράς
Γιορτάζοντας τη μεγάλη στιγμή που περίμεναν
Τριάμισι ολόκληρα χρόνια.
Ο Τσολάκογλου συνελήφθη και παραπέμφθηκε
Στο 6/1945 Ειδικό Δικαστήριο
Κατηγορούμενος για παράνομη συνθηκολόγηση
Που είχε προβεί με τον εχθρό
Καθώς και για εθνική αναξιότητα για την συνεργασία του
Με τις κατοχικές Δυνάμεις ως Κατοχικός Πρωθυπουργός της χώρας
Όπου και καταδικάστηκε σε θάνατο.

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012

Τι προσευχή κάνεις εσύ



Ομιλία του π. Ανδρέα Κονάνου στις 19-6-12

Η συκοφαντία

Η συκοφαντία είναι ψευδής κατηγορία.
Είναι, διαβολή.
Και είναι βέβαιο ότι ο διάβολος
Είναι εφευρέτης της συκοφαντίας
Ως πατέρας του ψεύδους
Εφόσον ο συκοφάντης είναι εκείνος που κατεξοχήν ψεύδεται.
Το να σηκώσει ο άνθρωπος τη συκοφαντία είναι μεγάλος άθλος.
Και τον σηκώνει μόνο εκείνος
Που προσβλέπει προς τον Κύριο Ιησού
Ο οποίος όταν "ενηνθρώπησε" και ήλθε στη γη
Σήκωσε τον Σταυρό της συκοφαντίας
Και οδηγήθηκε ως τον ατιμωτικό θάνατο.
Η συκοφαντία είναι μέγα άλγος για τον συκοφαντούμενο
Και φοβερή δοκιμασία για την πνευματική του υπόσταση.
"Ουκ έστιν", μας λέει ο Ιερός Χρυσόστομος
"Ουδέν αφορητότερον τοις οδυνωμένοις λόγον δυνάμενον δακείν ψυχήν".
Δεν υπάρχει δηλαδή τίποτε πιο αφόρητο για όσους υφίστανται την οδύνη της συκοφαντίας
Γιατί η συκοφαντία είναι πραγματικά δάγκωμα για την ψυχή.
Γι' αυτό και ο προφήτης Δαβίδ έλεγε προς τον Κύριο:
"Λύτρωσέ με από τις συκοφαντίες των ανθρώπων και θα φυλάξω τις εντολές σου".
Τι είναι όμως εκείνο που κινεί τον άνθρωπο στο να συκοφαντεί τον συνάνθρωπό του
Και να λέει ψέματα εναντίον του;
Η ασκητική εμπειρία μας έχει υποδείξει ότι τα κίνητρα του συκοφάντη
Συνήθως είναι η ζήλεια, ο φθόνος, η μνησικακία, η υπερηφάνεια και τα σαρκικά πάθη.
Γι' αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κατάκριση, η κακο­λογία, και πολύ περισσότερο η συκοφαντία
Είναι επισφράγισμα και ενεργοποίηση άλλων παθών
Τα οποία λερώνουν την ψυχή και της προκαλούν ανεπανόρθωτη βλάβη.
Μας λέει ο όσιος Θαλάσσιος:
Η ψυχή του κακόγλωσσου και του συκοφάντη έχει πολύ κακή γλώσσα.
Ένας τέτοιος άνθρωπος βλάπτει τον εαυτό του, αυτόν που τον ακούει
Και καμιά φορά και αυτόν που συκοφαντεί.
Επίσης αυτός που εξευτελίζει και συκοφαντεί τον πλησίον του εξοργίζει τον Θεό
Και οι συνέπειες για τη στάση του αυτή είναι πολύ βαριές
Διότι έχει ως αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί από τη Χάρη του Θεού.
Ο αββάς Ησαΐας λέει ότι:
"Αυτός που κατηγορεί και εξουθενώνει τον αδελφό του
Αποξενώνει τον εαυτό του από το έλεος που απολαμβάνουν οι Άγιοι".
Και ο Νικήτας Στηθάτος μας υπογραμμίζει ότι η εγκατάλειψη της Χάρης
Έχει σαν αποτέλεσμα την πτώση ή σε παράπτωμα σαρκικό ή σε παράπτωμα γλώσσας ή λογισμού. Και η πτώση αυτή, αν δεν επέλθει η μετάνοια
Ώστε να αποκατασταθεί η σχέση με τον Θεό και τον αδελφό, "είναι θάνατος της ψυχής"
Δηλαδή βίωμα κόλασης πριν από την επικείμενη κόλαση.

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Κύριε, δίδαξαν με να ελεώ

Κύριε!
Δίδαξαν με να ελεώ εκουσίως, ευγενώς, με χαρά
Και να πιστεύω ότι ελεών δεν χάνω
Αλλά κερδίζω, απείρως περισσότερο απʹ ότι δίδω.
Απότρεψον τους οφθαλμούς μου
Από σκληροκαρδίους ανθρώπους
Οι οποίοι δεν συμπαθούν τους φτωχούς
Συναντούν την πτωχείαν με άδιαφορίαν
Επικρίνουν, μέμφονται
Στιγματίζουν άλλους με επαίσχυντα ονόματα
Και εξασθενούν την καρδίαν μου
Δια να μην μπορώ να κάμνω το καλόν
Και να σκληρύνω και εγώ την καρδίαν μου απέναντι της πτωχείας.
Ω, Κύριε, πόσους τούτους ανθρώπους συναντώμεν!
Κύριε, διόρθωσε τα έργα της φιλανθρωπίας!
Κύριε, δος ώστε κάθε ευεργεσία, την οποίαν κάμνω
Να αποβαίνει επωφελής και όχι επιβλαβής!
Κύριε, δέξαι την ευεργεσίαν μου εν τω προσώπω των πτωχών...
Αμήν.

Πως θα γίνει ο κόσμος καλύτερος

Ένας ηλικιωμένος ξυλουργός
Κόντευε να βγει στη σύνταξη
Και είπε στο αφεντικό του τα σχέδια του
Για να φύγει και να ζήσει πιο ξεκούραστα
Μαζί με τη γυναίκα του.
Βέβαια δεν θα συνέχιζε να βγάζει τόσα λεφτά
Όμως έπρεπε να βγει στη σύνταξη.
Θα τα κατάφερναν.
Ο εργολάβος του στεναχωρήθηκε που θα έφευγε
Ένας τόσο καλός μάστορας
Και ζήτησε από τον ξυλουργό αν θα μπορούσε
Να του χτίσει άλλο ένα σπίτι σαν προσωπική του χάρη.
Ο ξυλουργός είπε ναι, όμως όσο περνούσε ο καιρός
Δεν ήταν δύσκολο να παρατηρήσει κάποιος πως δεν δούλευε με όλη του τη καρδιά.
Χρησιμοποιούσε υλικά κατώτερης ποιότητας, και έκανε επιπόλαιη δουλειά.
Ήταν ο χειρότερος τρόπος για να τελειώσει μια καριέρα γεμάτη αφοσίωση και επιτυχίες.
Όταν ο ξυλουργός τελείωσε το έργο, ήρθε ο εργολάβος να επιθεωρήσει το σπίτι.
Έδωσε το κλειδί της εισόδου στον ξυλουργό και του είπε,
-Αυτό το σπίτι είναι δικό σου, ένα δώρο από μένα για σένα..
Ο ξυλουργός έμεινε άναυδος!
Τι κρίμα!
Αν μόνο ήξερε πως έχτιζε το δικό του σπίτι, θα το είχε κάνει εντελώς διαφορετικά.
Το ίδιο συμβαίνει και με μας.
Χτίζουμε τη ζωή μας, μέρα με την μέρα, πολύ συχνά
Μη κάνοντας το καλύτερο μας σε αυτό που κτίζουμε.
Και μετά μένουμε εμβρόντητοι όταν αντιλαμβανόμαστε
Ότι πρέπει να κατοικήσουμε στο σπίτι που κτίσαμε.
Αν μπορούσαμε να το κάνουμε ξανά, θα το χτίζαμε εντελώς διαφορετικά.
Να όμως που δεν μπορούμε να επιστρέψουμε….
Εσύ είσαι ο ξυλουργός στη ζωή σου.
Κάθε μέρα βάζεις μια πρόκα, τοποθετείς άλλη μια τάβλα, ή ορθώνεις ένα τοίχο.
Οι προθέσεις και οι επιλογές που κάνεις σήμερα χτίζουν το αυριανό σου "σπίτι"…
Γι΄ αυτό να χτίζεις με σοφία!
Ζήτησε από το Θεό να γίνει Αυτός ο εργολάβος στη ζωή σου!
Αυτός θα σου δείξει πως να φτιάξεις ένα γερό θεμέλιο για να χτίσεις το σπιτικό της ζωής σου.
Αν βιάζεσαι να δεις τον κόσμο να γίνεται καλύτερος, άρχισε από τον εαυτό σου.
Είναι ο συντομότερος δρόμος.

Πηγή: http://otheosagapiesti.blogspot.gr/

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Ο φθόνος είναι πάθος που δύσκολα εξαλείφεται

Είναι προτιμότερο να έχει κανείς ένα φίδι
Να περιστρέφεται στα σπλάχνα του
Παρά να έχει φθόνο, ο οποίος να σύρεται μέσα του.
Διότι, το μεν φίδι μπορεί κανείς πολλές φορές
Και να το εμέση με φάρμακο
Και με τροφή να το καταπραΰνει.
Ο φθόνος όμως δεν περιστρέφεται στα σπλάχνα
Αλλά προσκολλάται στον κόλπο της ψυχής
Και είναι πάθος το οποίο δύσκολα εξαλείφεται
Και το μεν φίδι που βρίσκεται μέσα
Δεν θα έκανε κακό στα ανθρώπινα σώματα αν υπήρχε τροφή πλησίον του
Ο φθόνος όμως, κι αν ακόμα παραθέσει σ'αυτόν πλουσιότατη τράπεζα
Την ίδια την ψυχή κατατρώγει, δαγκώνει από παντού, σπαράσσει, ξεσχίζει.
Και δεν είναι δυνατό να βρει ο φθονερός κάποια άλλη ανακούφιση
Με την οποία να απαλλαγεί από το δράμα του που είναι μανία πραγματική
Παρά μόνο μία την δυστυχία εκείνου που ευημερεί και δι' αυτό τον φθονεί.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσοστόμος

Η σχέση της ελεημοσύνης με την προσευχή

Όπως και με όλες τις αρετές
Θα πρέπει να είναι στενή και αχώριστη
Επειδή συντελεί
Στη πλούσια συγκομιδή καρπών πνευματικών.
Όταν η ελεημοσύνη συνδυάζεται  ασκείται
Παράλληλα με την προσευχή
Γίνεται ένα δυνατό ζευγάρι αρετών
Που κατορθώνει να προβάλει με επιτυχία ενώπιον του Θεού
Όλα τα αιτήματα και τις ανάγκες του ανθρώπου.
Η ελεημοσύνη έχει πολλή παρρησία στο θρόνο του θείου ελέους
Και γι αυτό γίνεται το όχημα που μεταφέρει την προσευχή στο θρόνο του Θεού.
Οι ελεημοσύνες του Εκατόνταρχου Κορνήλιου
Μετέφεραν τις προσευχές του στο θρόνο του Θεού όπως βεβαιώνει η Γραφή.
Αυτός ήταν άνθρωπος ευσεβής
"Ποιών τε ελεημοσύνας πολλάς τω λαώ και δεόμενος του Θεού δια παντός'' ( Πραξ. κεφ.10).
Ήταν άνθρωπος, όπως λέγει η Γραφή, ευσεβής και ελεήμονας και προσευχόταν πάντοτε στο Θεό.
Μια μέρα κατά την απογευματινή του προσευχή, φάνηκε μπροστά του ένας άγγελος και του είπε
"Αι προσευχαί σου και αι ελεημοσύναι σου ανέβησαν εις μνημόσυνον ενώπιον του Θεού".
Από το γεγονός αυτό βεβαιωνόμαστε ότι οι προσευχές του ελεήμονα ανθρώπου
Δεν μένουν αναπάντητες αλλά και εισακούονται πολύ από το Θεό.
Οι δε Πατέρες της Εκκλησίας μας, το βεβαιώνουν αυτό μέσα από την εμπειρία τους.
Για παράδειγμα, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, λέγει
Αυτή λοιπόν (η προσευχή), θα μας διαφυλάξει... και μαζί μ΄ αυτή και η άφθονη ελεημοσύνη.
Το ζευγάρι αυτό δύναται άφθονα αγαθά άνωθεν να μας χορηγήσει
Να σβήσει στην ψυχή μας την πυρκαγιά των αμαρτημάτων
Και να μας κάνει βέβαιους για τη σωτηρία μας.
Τελος για να μη μακρυγορούμε, ας ακούσουμε και τον Ιωάννη το συγγραφέα της Κλίμακας
Ο οποίος συμβουλεύει:
Να γίνεσαι υπερβολικά ελεήμονας και συμπονετικός εσύ που καλλιεργείς την προσευχή.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Δεσπότην και Κύριον…

Δέσποτα, πάτερ Άγιε
Άχρονε και επουράνιε
Ήκουσε τη φωνή μου
Φύλαττε τη ψυχή μου…
Το ους  σου, κλείνε ευήκοον
Σπλαχνίσου τον υπήκοον
Τον έκπτωτον του ελέους
Ανάξιον του χρέους…
Συ μόνος αναμάρτητος
Θνητός, ουδείς αλάθητος.
Συ, η οδός η ευθεία
Που άγει κατευθείαν
Εις τα ουράνια Θεία…
Εκ του σταυρού κατήλθα
Εις τη μορφήν, συνήλθα
Και εκ πειρασμού, εξήλθα…    
Απ, αιώνας, μυστήριον
Δεσπότην και Κύριον
Άλλον, ου και εστί, εισητήριον δια βίον, σωτήριον…
Αμήν.

Η μεγαλοσύνη του Θεού

Ο Θεός έδωσε εντολή ν' αγαπάς τους εχθρούς σου
Κι εσύ αποστρέφεσαι το Θεό που σ' αγαπάει;
Έδωσε εντολή να λες καλά λόγια γι' αυτούς που σε βρίζουν
Και να δίνεις ευχές σ' εκείνους που σε κακολογούν
Κι εσύ κακολογείς τον Ευεργέτη και Προστάτη σου
Χωρίς να έχεις αδικηθεί σε τίποτα;
Μήπως τάχα δεν θα μπορούσε να σ' ελευθερώσει
Από τη δοκιμασία για την οποία τώρα Τον βλαστημάς;
Όμως δεν το έκανε, για να γίνεις πιο άξιος.
Δεν είναι άραγε παράλογο
Εμείς να πιάνουμε στο στόμα μας με ασέβεια
Περιφρόνηση και για το τίποτα το όνομα του Κυρίου των αγγέλων
Τη στιγμή που οι ουράνιες Δυνάμεις προφέρουν
Το Άγιο όνομά Του με τρόμο, με έκπληξη και θαυμα­σμό;
"Είδα τον Κύριο", λέει ο προφήτης Ησαΐας
Να κάθεται πάνω σε θρόνο υψηλό, και τα Σεραφείμ να πετούν γύρω Του
Και να φωνάζουν το ένα προς το άλλο και να λένε όλα μαζί:
"Άγιος, Άγιος, Άγιος είναι ο Κύριος των δυνάμεων γεμάτη είναι όλη η γη από τη δόξα Του".
Και ενώ, αν χρειαστεί να πιάσεις το Ευαγγέλιο
Πλένεις πρώτα τα χέρια σου, κι υστέρα το κρατάς με πολύ σεβασμό και ευλάβεια
Δεν φρίττεις να φέρνεις άκαιρα πάνω στη γλώσσα σου
Τον Δεσπότη του Ευαγγελίου και να Τον διασύρεις;
Και το Θεό, βέβαια, κανένας δεν μπορεί να τον ζημιώσει με τις προσβολές του
Ούτε και να τον καταστήσει λαμπρότερο με τις δοξολογίες του.
Ο Θεός διατηρεί πάντοτε την ίδια δόξα, που ούτε αυξάνεται με τις εξυμνήσεις
Ούτε λιγοστεύει με τις βλασφημίες.
Στους ανθρώπους, αντίθετα, συμβαίνει το εξής παράδοξο:
Όσοι Τον δοξάζουν, αποκομίζουν οι ίδιοι την ωφέλεια από τη δοξολογία
Ενώ όσοι Τον βλαστημούν και Τον εξευτελίζουν, καταστρέφουν τον εαυτό τους.
Είπε κάποιος για όσους βλαστημούν το Θεό:
"Εκείνος που πετάει το λιθάρι προς τα πάνω, το ρίχνει στο κεφάλι του" (Σοφ. Σειρ. 27:25).
Εκείνος δηλαδή που πετάει μια πέτρα προς τα πάνω, δέχεται τελικά δυνατό χτύπημα στο κεφάλι του
Γιατί η πέτρα δεν θα μπορέσει να διασχίσει τον ουρανό, αλλά θα επιστρέψει σ' αυτόν που την πέταξε.
Έτσι λοιπόν κι εκείνος που εκτοξεύει βλασφημίες προς τον ουρανό
Το Θεό δεν θα μπορέσει να Τον βλάψει ποτέ και σε τίποτε
Αφού είναι πολύ ανώτερος και υψηλότερος, ώστε να μη δέχεται καμιά βλάβη
Με την πράξη του όμως αυτή ακονίζει το ξίφος εναντίον της ψυχής του
Δείχνοντας αχαριστία προς τον Ευεργέτη του.

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Χερουβικός ύμνος



Tα Χερουβείμ είναι οι Φύλακες της Γνώσης του Θεού
Και συχνά αναφέρονται και ως οι αρματηλάτες του Θεού.
Αποτελούν τη δεύτερη τάξη στην αγγελική ιεραρχία μετά τα Σεραφείμ.
Τα Χερουβείμ επίσης είναι εκείναου κατεβαίνουν συχνά στον κόσμο
Για να εκτελέσουν τις διαταγές του Θεού.
Περιστοιχίζουν τον Θρόνο του Θεού, δηλαδή βρίσκονται ενώπιον της παρουσίας του Θεού
Έτοιμα να εκπληρώσουν οποιαδήποτε εντολή Του.
Μερικά Χερουβείμ:
Ρικβιήλ -ένας από τους Ηγέτες των Χερουβείμ.
Κερουβιήλ ή Χερουβιήλ -ένας από τους Ηγέτες των Χερουβείμ.
Ζοφιήλ -πρίγκιπας του Τάγματος των Χερουβείμ
Ζοφιήλ ή Ιοφιήλ -ένας από τους Ηγέτες των Χερουβείμ του οποίου το όνομα του σημαίνει:
"Η Ομορφιά του Θεού".
Αναφέρεται επίσης ως ο Άγγελος που εξόρισε τον Αδάμ και την Εύα από τον Κήπο της Εδέμ.
Στην ορθόδοξη εικονογραφία, τα Χερουβείμ εμφανίζονται ως "πολυόμματα"
Δηλαδή ως αγγελική μορφή περιτριγυρισμένη με πολλά μάτια.
Στην ορθόδοξη υμνολογία, είναι γνωστός ο χερουβικός ύμνος
Του οποίου το όνομα αναφέρεται στα Χερουβείμ.
Μετά το τέλος του ευαγγελίου ο δεξιός χορός ψάλλων μετά μέλους
Αλλά και μετά ευλαβείας και κατανύξεως τον χειρουβικό ύμνο
Χερουβικός Ύμνος ή απλώς "Χερουβικό"
Λέγεται ο χριστιανικός ύμνος που αναφέρεται στις τάξεις των Αγγέλων και ιδιαίτερα στα Χερουβείμ
Και που ψάλλεται κατά τη Θεία Λειτουργία σε αργό μέλος
Από το χορό πριν από την έξοδο των Τιμίων Δώρων.
Στη διάρκεια του Χερουβικού ο Ιερέας διαβάζει τη σχετική ευχή
Και την ώρα που θυμιάζει ψάλλει τον 50ό ψαλμό (της Μετανοίας).
Αν είναι Κυριακή, ο Ιερέας λέγει, μυστικά πάντα, και τον Αναστάσιμο ύμνο
"Άνάστασιν Χριστού θεασάμενοι...".
Υπάρχουν (ψάλλονται) τέσσερις χερουβικοί ύμνοι:
"Οι τα Χερουβείμ μυστικώς εικονίζοντες και τη Ζωοποιώ Τριάδι τον Τρισάγιον ύμνον προσάδοντες πάσαν την βιωτικήν αποθώμεθα μέριμναν ως τον βασιλέα των όλων υποδεξόμενοι ταις αγγελικαίς αοράτως δορυφορούμενον τάξεσιν Αλληλούϊα."
Που ψάλλεται σ' όλες τις λειτουργίες.

Σε ήχο πλάγιο του δεύτερου οι Πατέρες της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου
Ψάλλουν τον χερουβικό ύμνο κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.

Το Μυστήριο του Γάμου

Γάμος είναι η τελετή της νόμιμης ενώσεως
Του άνδρα με τη γυναίκα.
Είναι ένας θεσμός που αποβλέπει
Στη ρύθμιση των σχέσεων των φύλων στα πλαίσια
Μιας κοινής συμβιώσεως και στον καθορισμό
Της νομικό-κοινωνικής θέσεως των μελλόντων.
Να γεννηθούν παιδιά με βάση την προσωπικότητα
Των γεννητόρων (υπηκοότητα, εθνικότητα, θρησκεία κ.λπ.).
Νομικά ο γάμος είναι ισόβια κοινωνία βίου
Με έντονο ηθικό κατά βάση χαρακτήρα
Δύο φυσικών προσώπων διαφορετικού φύλου
Που αναγνωρίζεται, ρυθμίζεται και προστατεύεται
Από την έννομο τάξη (Σύνταγμα 1975, Ν1329/ 1983).
Καταβλήθηκε προσπάθεια να διατυπωθούν περί γάμου διάφορες εξελικτικές θεωρίες.
Κατά τη χριστιανική όμως Δογματική, ο γάμος δεν είναι ούτε απλή σύμβαση
Ούτε απλός κοινωνικός δεσμός, αλλά θρησκευτικό μυστήριο
Ένα από τα επτά.
Ο Θεός το ευλόγησε από την πρώτη στιγμή της Δημιουργίας
Λέγοντας στους πρωτοπλάστους "Αύξάνεσθε και πληθύνεσθε" (Γεν. α', 28)
Αλλά και ως Θεάνθρωπος το ευλόγησε στο γάμο της Κανά (Ίω. β', 1-11).
Ο Απόστολος Παύλος χαρακτήρισε το γάμο
"Μύστηριον μέγα εις Χριστόν και είς την Έκκλησίαν" (Εφ. ε', 32)
Που σημαίνει ότι ο γάμος εκτός του ότι είναι μυστήριο και μάλιστα πολύ μεγάλο
Είναι και δεσμός τελείας ενώσεως και αφοσιώσεως, ισόβιος και αδιάλυτος:
Αυτοί τους οποίους "ο Θεός συνέζευξε άνθρωπος μη χωριζέτω" (Ματθ. ιθ' 6).

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Θεέ μου σ΄αγαπώ

Αμαρτήσαμε, Κύριε
Ανομήσαμε...
Ασεβήσαμε.
Λησμονήσαμε τις εντολές σου και πορευθήκαμε
Σύμφωνα με τη δική μας πονηρή σκέψη.
Συμπεριφερθήκαμε ανάξια προς την κλήση μας
Και προς το Ευαγγέλιο του Χριστού σου.
Περιφρονήσαμε τη θεία Του συγκατάβαση
Και τα άγια παθήματά Του, που για χάρη μας υπέμεινε.
Ντροπιαστήκαμε μπροστά στον αγαπητό σου Υιό.
Κλήρος και λαός απομακρυνθήκαμε από κοντά σου
Και όλοι βρισκόμαστε μακριά από Σένα.
Όλοι παρεκτραπήκαμε, ναι, όλοι, και γίναμε ανάξιοι.
Κανένας μας, μα ούτε ένας δεν εφαρμόζει δικαιοσύνη και δεν αποφασίζει δίκαια.
Αποδειχθήκαμε ανάξιοι της ευσπλαχνίας σου και της φιλανθρωπίας σου
Και της στοργικής σου αγάπης, Θεέ μας
Εξαιτίας της κακίας και της πονηρίας μας
Που εκδηλώθηκε στα καθημερινά μας έργα και στις συνήθειές μας.
Συ είσαι γεμάτος αγάπη και αγαθότητα αλλά εμείς γίναμε παραβάτες του νόμου σου.
Συ είσαι μακρόθυμος, αλλά εμείς άξιοι για πολλές τιμωρίες.
Γνωρίζουμε την αγαθότητά σου, μολονότι εξακολουθούμε να φερόμαστε ασύνετα.
Λίγο μας έχεις τιμωρήσει σε σύγκριση με το πλήθος των αμαρτιών μας.
Συ εμπνέεις φόβο, και ποιος μπορεί να αντισταθεί στη δύναμή σου;
Εάν θελήσεις να φανερώσεις τη δύναμή σου, τρόμος θα καταλάβει ακόμη και τα όρη.
Αλλά και στο μέγεθος της δυνάμεώς σου ποιος ποτέ θα έχει το θάρρος να αντιπαραταχθεί;
Εάν κλείσεις τον ουρανό, ποιος μπορεί να τον ανοίξει;
Και αν ανοίξεις τους καταρράκτες σου, ποιος θα βρεθεί να τους συγκρατήσει;
Πολύ εύκολο είναι σε Σένα να κάνεις σε μια στιγμή τον πλούσιο ζητιάνο και τον φτωχό πλούσιο
Να δώσεις ζωή σ΄ όποιον δεν έχει και να οδηγήσεις στον θάνατο αυτό που είναι γεμάτος υγεία
Να πατάξεις με ασθένεια, αλλά και να θεραπεύσεις.
Και μόνο να θελήσεις κάτι, αυτό έχει γίνει κιόλας πράξη τελειωμένη.
Κάνε, Κύριε, να κοπάσει η οργή σου.
Δώσε άφεση, Κύριε, συγχώρησε, Κύριε.
Μη μας καταδικάσεις ολοκληρωτικά για τις ανομίες μας.
Είμαστε και μεις λαός σου και γνήσιοι κληρονόμοι σου.
Γι΄ αυτό τιμώρησέ μας, αλλά με επιείκεια και αγάπη και όχι με τον θυμό σου.
Αμήν.

Αγίου Γρηγορίου Θεολόγου

Από τα λόγια σου θα δικαιωθείς και από τα λόγια σου θα καταδικαστείς

Κλάψε λοιπόν, στέναξε...
Δώσε ελεημοσύνη...
Απολογήσου στο Θεό
Και συμφιλιώσου μαζί Του.
Καθάρισε τη γλώσσα σου και μην Τον εξοργίζεις.
Αν κάποιος με χέρια γεμάτα κοπριά
Έπιανε τα πόδια σου και σε παρακαλούσε
Όχι μόνο δεν θα 'θελες να τον ακούσεις
Αλλά και θα τον κλοτσούσες.
Πως τώρα εσύ τολμάς να πλησιάζεις το Θεό
Με βρώμικη τη γλώσσα σου;
Γιατί η γλώσσα είναι το χέρι όσων προσεύχονται
Και μ' αυτήν ακουμπούν τα γόνατα του Θεού.
Μην τη μολύνεις επομένως με τις βλασφημίες, για να μην πει και σ' εσένα ο Θεός:
"Αν αυξήσετε τις προσευχές σας, δεν θα σας ακούσω" (Ησ. 1:15)
Γιατί "από τη γλώσσα εξαρτάται η ζωή και ο θάνατος" (Παροιμ. 18:21)
Και "από τα λόγια σου θα δικαιωθείς και από τα λόγια σου θα καταδικαστείς" (Ματθ. 12:37).
Φύλαγε τη γλώσσα σου περισσότερο από τα μάτια σου.
Η γλώσσα είναι σαν άλογο βασιλικό.
Αν της βάλεις χαλινάρι και τη μάθεις να κινείται πειθαρχημένα
Θα μπορέσει να καθίσει πάνω της ο βασιλιάς.
Αν όμως την αφήσεις χωρίς χαλινάρι να γυρίζει πέρα-δώθε και να ατακτεί
Τότε γίνεται όχημα του διαβόλου και των δαιμόνων.
Σκέψου πως, όταν κοινωνάς, δέχεσαι στο στόμα σου το Σώμα και το Αίμα του Χριστού
Και φύλαγε καθαρή τη γλώσσα από αισχρολογίες, βρισιές  βλασφημίες, επιορκίες κ.λπ.
Γιατί είναι ολέθριο πράγμα, τη γλώσσα που βάφτηκε με το δεσποτικό Αίμα κι έγινε χρυσό μαχαίρι
Εσύ να τη χρησιμοποιείς σε βλασφημίες.
Σεβάσου την τιμή με την οποία την τίμησε ο Θεός
Και μην την κατεβάσεις στην ευτέλεια της αμαρτίας.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία μας...

Αν δεν ήσουν Εσύ, τι θα ήταν αλήθεια η ζωή μας;
Εσύ!
Η πιο μεγάλη μας χαρά, η πρώτη χαρά του κόσμου όλου.
Η πρώτη!
Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία μας
Ποια θα είχαμε Μάνα τέτοιας αγάπης εμείς;
Ποια χαρά θα μπορούσε να νιώσει η καρδιά μας;
Ποια αγκαλιά θα μας έκλεινε στοργική
Στις μεγάλες και κρίσιμες ώρες των πόνων;
Και ποιο χέρι απαλό με γλυκύτατο χάδι
Θα σκούπιζε ανάλαφρο των ματιών μας το δάκρυ;
Αν δεν ήσουν Εσύ, Παναγία, αν δεν ήσουν Εσύ, η χαρά των αγγέλων
Η γλυκειά χαρμονή, η στοργή και η ελπίδα και το φως στην ασέληνη νύχτα
Στο πυκνότατο σκότος των πολλών πειρασμών της θλιμμένης ζωής μας;
Αν δεν ήσουν Εσύ, οδηγός των βημάτων μας, ασταθών και τρεμάμενων
Οδηγός προς Εκείνον που είναι η ζωή και η μόνη ατελείωτη κι αιώνια χαρά μας
Τον Υιό και Θεό σου, και δικό μας Σωτήρα;
Αν δεν ήσουν Εσύ…
Αλλά είσαι!
Είσαι Εσύ!
Η γλυκειά μας Μητέρα!
Καθημερινά στη ζωή μας.
Εσύ!
Η χαρά μας!
Έλα πάλι, σκύψε με την τόση σου αγάπη σου, ζέστανε τη ψυχή μας
Και κάνε μας έτοιμους, κράτησέ μας κοντά σου, στη ζεστή αγκαλιά σου.
Αλλά και τότε, στον καιρό της εξόδου μας, κράτησέ μας κοντά Σου
Για να ΄μαστε πάντα μες στο φως και τη δόξα του δικού σου Υιού
Του απείρου Θεού μας, Του Πλάστη και Του Δημιουργού μας.
Αμήν.

Καθώς πλησιάζει η ώρα της θείας Κοινωνίας

Η Αγία γραφή και οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας
Μας μιλούν για την προετοιμασία εκείνου
Που πρόκειται να κοινωνήσει.
Και αυτή ποια πρέπει να είναι;
Περισυλλογή και συγκέντρωση της σκέψης στο Μυστήριο
Κατά τη λειτουργική προτροπή
"Πάσαν την βοιωτικήν αποθώμεθα μέριμναν".
Ανάγνωση της Ακολουθίας της θείας Μεταλήψεως.
Είναι κάποιες προσευχές προπαρασκευαστικές
Για τη θεία Κοινωνία, που τις διαβάζουμε αφ΄ εσπέρας στο σπίτι μας
Και μας προετοιμάζουν να δεχθούμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
Καθαρισμός του σώματος.
Πλενόμαστε, βάζουμε καθαρά ρούχα και πηγαίνουμε στην εκκλησία.
Παραθέτουμε και τις εξής πρακτικές οδηγίες:
Πρέπει να προηγείται η συμμετοχή μας στη θεία Λειτουργία.
Είναι λυπηρό και ανάρμοστο να έρχονται χριστιανοί να κοινωνήσουν
Και να μην έχουν ακούσει ούτε το "κύριε ελέησον"!
Σε αρκετούς Ναούς τελείται και β΄ Θ. Λειτουργία
Για να καλύψει ανάγκες των σημερινών χριστιανών.
Την ώρα της θείας Κοινωνίας κάθε πιστός μπαίνει στη σειρά του χωρίς να σπρώχνει ή να βιάζεται
Με ευλάβεια, και καλό και ευγενικό είναι να προσφέρουμε τη θέση μας
Στις μητέρες με τα μωρά καθώς και στους γέροντες.
Φθάνοντας μπροστά στο Ιερέα κάνουμε το σταυρό μας
Και παίρνουμε από τον προηγούμενο πιστό το "μάκτρο"
Το κόκκινο πανί το οποίο τοποθετούμε στο πηγούνι μας.
Αμέσως λέμε το όνομά μας ευκρινώς για να το ακούσει ο Ιερέας
Ώστε να το μνημονεύσει όταν θα μας κοινωνεί.
Ανοίγουμε καλά το στόμα μας και περιμένουμε τον Ιερέα να βάλει στο στόμα μας τη "λαβίδα"
Το κουταλάκι, με τη θεία Κοινωνία.
Αμέσως μετά, και με ανάλογη προσοχή, σκουπιζόμαστε στο στόμα με το μάκτρο
Το οποίο παραδίδουμε στον επόμενο χριστιανό.
Και κάνοντας το σημείο του σταυρού, αποσυρόμεθα στη θέση μας
Έως ότου τελειώσει η θεία Λειτουργία.
Καλό θα είναι οι μητέρες που κοινωνούν μικρά παιδιά να τα κρατούν αγκαλιά
Και μάλιστα από την δεξιά πλευρά τους, να ακινητοποιούν τα χέρια του μωρού
Για την αποφυγή δυσκολίας, και αν αναγκάζονται να βάζουν πιπίλα στο μωρό
Να την πλένουν στο σπίτι με νερό
Και με αυτό το νερό να φτιάχνουν το επόμενο γάλα
Δείχνοντας έτσι το σεβασμό αλλά και την ανάλογη ευσέβεια.

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Ανάβω θυμιατήρι



Τραγούδι Ανώνυμης Μοναχής

Μικρό ερημοκλήσι πάνω στο βουνό
Ψηλό μου κυπαρίσσι, φως εσπερινό.
Κάνε με να έρχομαι πάλι σαν και πρώτα
Μακριά σου σβήνω χάνομαι, μες τα πολλά τα φώτα.
Ανάβω θυμιατήρι , ανάβει η προσευχή
Και γίνεται ψαλτήρι, ο ουρανός κι η γη.
Ανάβει όλος ο κάμπος , ανάβει κι ο γιαλός
Ολόγυρά μου θάμπος, μέσα μου ο Θεός.
Φωτίζει το καντήλι, λάμπει το κερί
Ψαλμό λένε τα χείλη, πίσω η σιωπή.
Κοιτάζω την εικόνα, με κοιτάει κι αυτή
Και τότε φεύγουν όλα, τα σκοτάδια της ψυχής.
Ανάβω θυμιατήρι, ανάβει η προσευχή
Και γίνεται ψαλτήρι, ο ουρανός κι η γη.
Ανάβει όλος ο κάμπος, ανάβει κι ο γιαλός
Ολόγυρά μου θάμπος, μέσα μου ο Θεός.

Μνημόνευση των αμαρτημάτων και μνημόνευση των κατορθωμάτων

Με πολλούς τρόπους
Έχει αποδειχθεί ότι η μεν μνημόνευση των αμαρτημάτων
Μας παρέχει μεγάλο κέρδος
Ενώ η μνημόνευση των κατορθωμάτων μεγάλη ζημιά.
Το αντίθετο πάλι, ότι μας αναμένει τιμωρία
Από τη λήθη των αμαρτημάτων
Ωφέλεια δε όταν λησμονούμε τα κατορθώματά μας.
Θέλεις να μάθεις και από αλλού
Ότι το να μνημονεύουμε τα αμαρτήματά μας
Είναι πολύ μεγάλο κατόρθωμα;
Άκουσε τον Ιώβ.
Διότι όπως καυχιόταν για τα άλλα έτσι ακριβώς
Και για την εξομολόγηση των αμαρτημάτων του λέγοντας τα εξής
"Και αν αμαρτάνω εκουσίως αποφεύγω το μεγάλο πλήθος, για να μη διακηρύξει τις αμαρτίες μου".
Αυτό δε που λέει σημαίνει το εξής
Ουδέποτε το πλήθος των ανθρώπων με έκανε να νιώσω ντροπή.
Διότι ποια ωφέλεια προκύπτει από το να μη γνωρίζουν οι άνθρωποι τις αμαρτίες μου
Αφού όλες τις γνωρίζει ο Θεός;
Ποια δε θα είναι η ζημιά μου από το να γνωρίζουν αυτοί τα αμαρτήματα
Όταν ο Θεός θέλει να μη με καταδικάσει;
Και αν όλοι με καταδικάζουν, δεν με ενδιαφέρει καθόλου η απόφαση τους
Εφ' όσον ο δικαστής με αθωώνει
Και αν πάλι όλοι με επαινούν και με θαυμάζουν, ενώ εκείνος με καταδικάζει
Καμιά πάλι ωφέλεια δεν έχω από την κρίση τους.
Διότι παντού σ' εκείνον πρέπει να βλέπουμε και αυτό να κάνουμε για τα αμαρτήματά μας
Αυτό δηλαδή που κάνουμε όταν ξοδεύουμε χρήματα.
Μόλις σηκωθούμε από το κρεβάτι, πριν πάμε στην αγορά, ή πριν να διαχειρισθούμε κάτι
Από τα ιδιωτικά ή δημόσια πράγματα
Αφού καλέσουμε τον υπηρέτη ζητούμε λογαριασμό για τα έξοδα
Για να δούμε τι μεν κακώς τι δε καλώς έχει ξοδευτεί και πόσον υπόλοιπο έχει μείνει
Και αν δούμε ότι είναι λίγο το υπόλοιπο
Με κάθε τρόπο βρίσκουμε πηγές εσόδων
Για να μη καταστραφούμε από την πείνα χωρίς να το αντιληφθούμε.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Πηγή: http://1myblog.pblogs.gr/

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Αγαπήστε Τον απλά, ταπεινά κι Αυτός θα σας σώσει

Αντί να στέκεσθε έξω από την πόρτα
Και να διώχνετε τον εχθρό
Περιφρονήστε τον.
Έρχεται από δω το κακό;
Δοθείτε μα τρόπο απαλό από εκεί.
Δηλαδή έρχεται να σας προσβάλει το κακό
Δώστε εσείς την εσωτερική σας δύναμη στο καλό, στον Χριστό.
Παρακαλέστε:
"Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με".
Ξέρει εκείνος πως να σας ελεήσει, με τι τρόπο.
Κι όταν γεμίζετε απ' το καλό, δεν στρέφεσθε πια προς το κακό.
Γίνεσθε μόνοι σας, με τη χάρη του Θεού, καλοί.
Που να βρει τόπο τότε το κακό;
Εξαφανίζεται!
Σας πιάνει φοβία κι απογοήτευση;
Στραφείτε στον Χριστό.
Αγαπήστε τον απλά, ταπεινά, χωρίς απαίτηση και θα σας απαλλάξει ο Ίδιος.

Η ζήλια είναι μια από τις μεγαλύτερες κακίες

Πρώτον, η Γραφή μας παραγγέλλει
Να χαιρόμαστε μαζί μ΄ εκείνους που χαίρονται
Και να κλαίμε μαζί μ΄ εκείνους που κλαίνε (Ρωμ. 12:15).
Ο ζηλότυπος, όμως, τι κάνει;
Χαίρεται για τη δυστυχία του άλλου
Και κλαίει για την ευτυχία του!
Δεύτερον, ο Κύριος μας προστάζει
Ν΄ αγαπάμε όλους τους ανθρώπους
Ακόμα και τους εχθρούς μας (Ματθ. 5:44).
Ο ζηλότυπος, όμως, όχι μόνο τους εχθρούς του δεν αγαπάει
Μα και τους συγγενείς και τους φίλους του και τους ευεργέτες του
Όταν τους ζηλεύει, τους βλέπει σαν εχθρούς και θέλει να τους βλάψει
Όπως ο Κάιν τον αδερφό του Άβελ και οι Ιουδαίοι τον Ιησού.
Τρίτον, η χαρά για τη δυστυχία του άλλου και η λύπη για την ευτυχία του
Είναι αισθήματα κατεξοχήν διαβολικά.
Ο σατανάς, ο ξεπεσμένος Εωσφόρος, έφερε στον κόσμο τη ζήλια, την πρώτη και κύρια κακία
Που χαρακτηρίζει τον ίδιο ως πονηρό πνεύμα.
Από ζήλια, άλλωστε, παρέσυρε στην πτώση τους προπάτορές μας.
Ο ζηλότυπος άνθρωπος λοιπόν, αποτελεί την πιο πιστή απομίμηση του διαβόλου και των δαιμόνων.
Είναι, μάλιστα, χειρότερος τους σε τούτο:
Τα πονηρά πνεύματα ποτέ δεν ζηλεύουν το ένα το άλλο.
Αντικείμενα της ζήλιας τους είναι οι άνθρωποι.
Ο ζηλότυπος άνθρωπος, όμως, ξεχύνει το φαρμάκι του ενάντια στον όμοιό του άνθρωπο
Ο οποίος συχνά, όπως είπα, είναι αδερφός του, φίλος του ή ευεργέτης του!

Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012

Πέντε λεπτά ακόμα...

Όλα  έγιναν τόσο ξαφνικά
Λες κι άνοιξε της Πανδώρας το έρμο το κουτί.
Το μάτι θολό
Το βλέμμα μακρινό
Το βήμα βαρύ...φευγάτο.
Η ηλικία μες τη νιότη να βράζει, να κοχλάζει...
-Φεύγω.
Που πας, γιατί δεν μένεις;
-Φεύγω, δεν αντέχω πια...με κούρασες.
Γιατί;
-Δεν μου ικανοποίησες τα θέλω μου, δεν πήρα μηχανάκι, δεν ξενύχταγα όσο θα ήθελα...
Μα, τόσοι σκοτώθηκαν απ' τα έρμα τα μηχανάκια...και συ  δεν  το  κατάλαβες;
Και τα ξενύχτια...;
Η νύχτα είναι αδυσώπητη, κόψε της λίγο τα φτερά.
-Με  κούρασες, δεν αντέχω.
Εγώ όμως σε άντεξα, ναι ξέρω η καρδιά του γονιού είναι  μεγάλη...
Μα και εγώ άνθρωπος είμαι, λύγισα πολλές φορές, αλλά στάθηκα...σε υπέμεινα!
-Με  κούρασες, δεν αντέχω.
Σε  έντυνα, σου ψώνιζα καμιά φορά και απ' τα ακριβά.
Τα δώρα της γιορτής μου κι΄αν τα ήθελα τα άλλαζα, τα έκανα δικά σου δώρα.
-Με κούρασες, δεν αντέχω.
Σε διακοπές πηγαίναμε, σου έπαιρνα ότι μπορούσα
Μα όμως άλλαξες και δεν μπορώ να σ' ακολουθήσω.
Άλλωστε μου το λεγες...
Θέλω πολλά να κάνω
Θέλω μέσα στη νύχτα να μπλεχτώ να ζήσω και να κάνω άλλα
Αυτά που πάντοτε μου αρέσανε αυτά που πάντα αναζητούσα.
Τρόμαζα, πως ν΄αντικρύσω αυτό το μαύρο το σκοτάδι που σε τύλιξε
Βλέπεις ήταν και οι φίλοι που έμπλεξες, είχατε κοινή πορεία χαραγμένη.
-Με κούρασες, δεν αντέχω...φεύγω.
Πέντε λεπτά ακόμα, δoς μου πέντε λεπτά
Ας τη ματιά μου μέσα σου την ψυχή σου ν' αγκαλιάσει
Άλλωστε μεγάλωσες κι' αγκαλιές περισσεύουν.
Πέντε λεπτά ακόμη ας το βλέμμα μου βουβό, να σκίσει το μαύρο πέπλο της ψυχής σου
Το ίδιο πέπλο το 'νιωσα πολλές φορές κι' εγώ μέσα στα σωθικά μου, μαύρο, σκοτεινό
Σαν τάρταρα  του  Άδη!
Πέντε λεπτά ακόμα, να θυμηθώ πως ήσουνα μωρό
Πως πήγαινες σχολείο
Πως έπαιζες μπάλα
Πως στην αρρώστια γύρευες τον πόνο σου ν' απαλύνω.
Πέντε λεπτά, μόνο πέντε λεπτά να γείρω και να σκύψω
Ένα φιλί ζεστό τα χείλη μου ν' αφήσουν, μες στην ψυχή κατάβαθα σφραγίδα να σου γίνει
Να ξέρεις ότι αφήνω πάντοτε ένα κομμάτι ενθύμησις να το' χεις για τις κρύες νύχτες
Άμποτε το χρειαστείς, να το 'χεις να κοιμάσαι.

Το Μυστήριο των Μυστηρίων

Η Θεία Ευχαριστία δεν είναι απλώς
Ένα από τα επτά μυστήρια της Εκκλησίας μας
Αλλά είναι το κατ΄ εξοχήν μυστήριο της Εκκλησίας μας
Είναι το μυστήριο των μυστηρίων.
Κάθε μέρα οι άνθρωποι κάνουν πολλά και διάφορα έργα.
Μα το πιο σπουδαίο και το πιο μεγάλο που γίνεται στον κόσμο
Είναι η Θεία Λειτουργία
Η συνέχιση του Μυστικού Δείπνου που τέλεσε ο Χριστός.
Αυτό είναι ένα μοναδικό προνόμιο
Που έδωσε ο Θεός μόνο στους ανθρώπους
Καθώς ούτε οι Άγιοι Άγγελοι μπορούν να τελέσουν την θεία Λειτουργία.
Λειτουργία θα πει δημόσιο έργο, δηλαδή έργο για το λαό του Θεού
Που γίνεται για το λαό και από το λαό.
Δεν λειτουργούν μόνοι τους οι Ιερείς της Εκκλησίας
Αλλά κάθε φορά ο λαός του Θεού, μαζί με τους Ιερείς, που έχουν τη χάρη της ιεροσύνης
Τελούν την Θεία Λειτουργία, συνιερουργούν.
Το μυστήριο της Ευχαριστίας το συνέστησε ο Κύριός μας το τελευταίο βράδυ
Της επιγείου παρουσίας Του στη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου.
Όταν έλαβε στα χέρια Του το ψωμί, το ευλόγησε και το μοίρασε στους μαθητές Του
Λέγοντας "λάβετε φάγετε, τούτο μου εστί το σώμα ..." (Ματθ.26, 26)
Και μετά έλαβε στα χέρια Του το ποτήρι με το κρασί, το ευλόγησε
Και το πρόσφερε να πιουν οι μαθητές λέγοντας
"Πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το αίμα μου..." (Ματθ.26, 28).
Τα ιερά λόγια συμπλήρωσε ο Κύριός μας με την βαρυσήμαντη προτροπή
"Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν" (Λουκά 22, 12).

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Κύριε, τιμώρησέ με στη ζωή αυτή και μη με κολάσεις στην άλλη

Ένας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό:
-Κύριε, δεν έχω φόβο Θεού!
Στείλε μου μια τιμωρία ή αρρώστια ή δαιμόνιο
Μήπως κι έτσι έρθει σε φόβο η πωρωμένη μου ψυχή.
Άλλοτε πάλι παρακαλούσε κι έλεγε:
-Ξέρω πως έχω πολύ αμαρτήσει ενώπιόν Σου, Δέσποτα
Και πως είναι αναρίθμητα τα σφάλματά μου.
Γι αυτό και δεν τολμώ να Σου ζητήσω να με συγχωρέσεις.
Αν όμως είναι δυνατόν, συγχώρεσέ με για την ευσπλαχνία Σου.
Αν πάλι είναι αδύνατον, τουλάχιστον τιμώρησέ με στη ζωή αυτή
Και μη με κολάσεις στην άλλη.
Κι αν είναι και τούτο ακόμη αδύνατον
Στείλε μου εδώ ένα μέρος της τιμωρίας και αλάφρωσέ μου εκεί την κόλαση.
Άρχισε μόνο από τώρα να με τιμωρείς.
Αλλά τιμώρησέ με σπλαχνικά, όχι με την οργή Σου, Δέσποτα.
Έτσι λοιπόν μετανοούσε έναν ολόκληρο χρόνο
Κι αυτά έλεγε με δάκρυα ικετευτικά, ολόθερμα και ολόψυχα
Λιώνοντας και τσακίζοντας σώμα και ψυχή με νηστεία και αγρυπνία και άλλες κακουχίες.
Μια μέρα καθώς καθόταν καταγής, όπως συνήθιζε, θρηνώντας
Και φωνάζοντας σπαραχτικά, από την πολλή του λύπη, νύσταξε κι αποκοιμήθηκε.
Και να!
Παρουσιάζεται μπροστά του ο Χριστός και του λέει με φωνή γεμάτη ιλαρότητα:
-Τι έχεις, άνθρωπέ μου;
Γιατί κλαις έτσι;
Ο αδελφός Τον αναγνώρισε και αποκρίθηκε έντρομος:
-Γιατί έπεσα, Κύριε!
-Ε, σήκω!
-Δεν μπορώ, Δέσποτα, αν δεν μου δώσεις το χέρι Σου!
Τότε Εκείνος άπλωσε το χέρι Του, έπιασε τον αδελφό και τον σήκωσε.
Μα κι όταν αυτός σηκώθηκε, συνέχισε να θρηνεί.
-Γιατί κλαις, άνθρωπέ μου;
-Γιατί είσαι λυπημένος;
Του ξαναλέει ο Κύριος με απαλή και ιλαρή πάλι φωνή.
-Δεν θέλεις, Κύριε, να κλαίω και να λυπάμαι, απάντησε ο αδελφός, πού τόσο πολύ Σε πίκρανα
Αν και απόλαυσα τόσα αγαθά από Σένα;
Εκείνος άπλωσε ξανά το χέρι Του, τ΄ ακούμπησε στο κεφάλι του αδελφού και του είπε:
-Μη λυπάσαι πια.
Γιατί αν έδωσα το αίμα μου για σένα
Πολύ περισσότερο θα δώσω συγχώρηση και σε σένα και σε κάθε άλλη ψυχή που γνήσια μετανοεί.

Ο πόνος στη ζωή μας

Είναι γεγονός αναντίλεκτο πως ο πόνος αποτελεί
Μια βασική πτυχή της ζωής του μεταπτωτικού ανθρώπου
Και συνυφαίνεται με το διφυές της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ο Μέγας Βασίλειος, δίνοντας τη διάσταση
Και το διφυές του ανθρώπινου προσώπου, παρατηρεί:
"Άνθρωπος εστίν νους και προσφόρως τη πρεπούση σαρκί ενδεδυμένος".
Δηλαδή ο άνθρωπος είναι κράμα υλικό και πνευματικό.
Η υλική του υπόσταση συνδέεται με το σώμα
Ενώ η πνευματική του υπόσταση με την ψυχή
Η οποία κατά το μεγάλο αυτόν Πατέρα της Εκκλησίας μας
"Νοερά ουσία εστίν".
Υπ΄ αυτήν την έννοια, έχουμε δύο είδη πόνου
Το σωματικό και τον ψυχικό.
Κατά την Πατερική Γραμματεία:
"Μηδενός των ανθρώπων ο βίος όλος μακάριος εστίν".
Δηλαδή κανενός ανθρώπου η ζωή δεν ταυτίζεται απόλυτα με την ευτυχία.
Περισσότερες είναι οι λύπες και ο πόνος παρά οι χαρές.
Άλλωστε, μην ξεχνούμε πως το κλάμα
Είναι η πρώτη επαφή του ανθρώπου με τον κόσμο μόλις γεννηθεί.
Για τους Πατέρες, μόνο ο Τριαδικός Θεός ως απαθής στέκει πιο πάνω από τον πόνο.
Λέει γι΄ αυτό ο Μέγας Βασίλειος:
"Το γαρ δια παντός ευ πράττειν μόνο Θεού εστίν".
Πρέπει να τονίσουμε πως η Πατερική σοφία ασφαλώς δεν επικροτεί τον πόνο
Αλλά προσδίδει σ΄ αυτόν, όταν αντιμετωπίζεται Θεοπρεπώς, σωτηριολογικές προεκτάσεις.
Μ΄ αυτό το σκεπτικό ο Ιερός Χρυσόστομος αναφέρει:
Τίποτε δεν αποδιώχνει την πονηρία και τις μικρότητες, όπως ο πόνος και η αρρώστια
Γιατί καταφέρνουν να μαζέψουν το νου του ανθρώπου
Που σκορπίζεται στα υλικά και εφάμαρτα πράγματα
Και να τον στρέψουν προς τον εαυτό του και σε τελευταία ανάλυση
Να τον οδηγήσουν προς το Θεό.
Ο άνθρωπος λοιπόν που πονεί, που είναι άρρωστος
Είναι σε θέση να φιλοσοφεί σωστά τη ζωή και να ιεραρχεί τις αξίες της
Κάτι που πολλές φορές αδυνατεί να κάνει ο άνθρωπος, ο άσχετος με τον πόνο και την αρρώστια
Που έχει την ψευδαίσθηση πως είναι αιώνιος πάνω στη γη
Και κατατρύχεται από τα πάθη, τις αδυναμίες και τις μικρότητες.
Έτσι, κατά τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή:
Πολλές φορές ο Θεός επιτρέπει τον πόνο στη ζωή μας
Για να εμβαθύνουμε στο αληθινό και ουσιώδες νόημά της
Και να μάθουμε να απορρίπτουμε τα δευτερεύοντα και επουσιώδη.
Ο πόνος και στις δύο διαστάσεις του, είτε ως σωματικός, είτε ως ψυχικός
Θεωρείται από τους Πατέρες της Εκκλησίας ως όρος απαραίτητος
Για τη μόρφωση και την καλλιέργεια των αρετών από τον άνθρωπο.
Ο Άγιος Διάδοχος ο Φωτικής, ένας μεγάλος φιλοκαλικός πατέρας, σημειώνει:
Ο άνθρωπος εάν μη δια πόνου δοκιμασθεί
Ου δύναται χωρήσαι τη σφραγίδι της του Χριστού αρετής.
Στην Ορθόδοξη Πατερική Θεολογία μας ο πόνος και οι θλίψεις θεωρούνται
Ως "χαλινός, χαλινούν το ανθρώπινο φύσημα"
Δηλαδή κατά τη θεολογία του Αγίου Ιωάννη του Καρπάθιου, στον οποίο ανήκει η πιο πάνω θέση
Ο πόνος ταπεινώνει τον άνθρωπο, φυγαδεύει την αλαζονεία και την έπαρση
Και καθιστά το ανθρώπινο πρόσωπο δεκτικό της Θείας Χάριτος.

Σάββας Αλεξάνδρου Θεολόγος

Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Εισελεύσομαι εις τον οίκον Σου



Με τον ψαλμό αυτό άρχεται η Αγρυπνία, σύμφωνα με τη μοναστηριακή τάξη.
Ο εφημέριος με θυμιατό, προπορευομένου του εκκλησιαστικού με λαμπάδα
Θυμιατίζει το Άγιο Βήμα, στη συνέχεια τον κυρίως Ναό, τη Λιτή
Και στη συνέχεια ιστάμενος στο κέντρο του Ναού βάζει ευλογητός
Και άρχεται ο Εσπερινός...

Η έννοια της ελεημοσύνης

Tι εννοούμε όταν αναφερόμαστε στην αρετή αυτή.
Ελεημοσύνη, είναι η πρόθυμη και σπλαχνική μετάδοση
Κάθε καλού και αγαθού πράγματος
Το οποίον εμείς έχουμε
Και μπορούμε να το μεταδώσουμε σ όποιον έχει ανάγκη.
Η ελεημοσύνη δεν περιορίζεται σ ένα άκαρπο αίσθημα
Αλλά στην έμπρακτη χειρονομία.
Ένα χωρίο του αποστόλου Ιακώβου
Μας βοηθά να καταλάβουμε ότι η ελεημοσύνη
Είναι έμπρακτη χειρονομία
Εάν υπάρχει αδελφός η αδελφή που δεν έχει τα αναγκαία
Και του πει κάποιος πηγαίνετε στο καλό, ζεσταθείτε, χορτασθήτε καλά
Και δεν του δώσει αυτά που χρειάζεται, τι το όφελος; (᾿Ι‐ακ.2,15)
Ώστε ελεημοσύνη είναι η εκδήλωση έμπρακτης αγάπης.
Η έννοια της ελεημοσύνης δεν περιορίζεται στη μετάδοση λίγων ή πολλών χρημάτων
Τα οποία πολλές φορές δίνουμε στους φτωχούς επιδειχτικά.
Η ελεημοσύνη έχει πολλές μορφές και εκδηλώσεις, υλικές, ηθικές και πνευματικές
Ανάλογα με το βαθμό της αγάπης που έχει ο άνθρωπος.
Ο ιερός Χρυσόστομος, μιλώντας πάνω στο μακαρισμό του ελεήμονος
"Μακάριοι οι ελεήμονες ότι αυτοί ελεηθήσονται" (Ματθ. 5. 7) λέγει:
Ενταύθα ου τους δια χρημάτων μόνον εμοί δοκεί λέγειν, αλλά και τούς δια πραγμάτων.
Ποικίλος γαρ ο της ελεημοσύνης τρόπος και πλατεία η εντολή.
Εγώ νομίζω, λέγει, ότι εδώ δεν εννοεί εκείνους μόνον που ελεούν με χρήματα
Αλλά και εκείνους που ελεούν και με πράγματα.
Η εντολή είναι πλατιά και έχει πολλούς και διάφορους τρόπους να ελεήσει κάποιος.
Η ελεημοσύνη λοιπόν, δεν είναι μόνο η μετάδοση χρημάτων
Αλλά και κάθε άλλων αγαθού ή πράξης, ικανοτήτων και ταλάντων.
Για παράδειγμα, ελεημοσύνη είναι, και όταν ο τεχνίτης μεταδίδει την τέχνη του
Ο δάσκαλος, ο επιστήμονας, ο γιατρός, όταν μεταδίδουν τις γνώσεις και τη βοήθειά τους
Σ΄ αυτούς που έχουν ανάγκη.
Αλλά και η συμπαράσταση στον κλονιζόμενο στην πίστη
Η επίσκεψη στους ασθενείς
Και η ηθική και πνευματική βοήθεια στις χήρες και τα ορφανά.
Και ένας καλός λόγος για παρηγοριά είναι μεγάλη ελεημοσύνη όπως λέγει και η Γραφή.
''Ουχί καύσων αναπαύη δρόσος; ούτω κρείσσον λόγος η δοσις. Και ιδού λόγος υπέρ δόμα αγαθόν..''
Δηλαδή, δεν θεραπεύει η δροσιά τη μεγάλη ζέστη;
Έτσι και ο λόγος ο καλός αναπαύει, περισσότερο από τα χρήματα.
Και ιδού, ο λόγος ο καλός είναι πιο μεγάλο αγαθό από τη χρηματική δόση.
Η ελεημοσύνη επεκτείνεται και στη συγχώρηση αυτών που μας έβλαψαν.
Συγχώρεσες;
Ελέησες την ψυχή αυτού που σου έφταιξε.
Και η ελεημοσύνη της ψυχής είναι ανώτερη από την ελεημοσύνη του σώματος.
Αυτά για την έννοια της ελεημοσύνης
Και νομίζω είναι ικανά να αντιληφθούμε ως που εκτείνονται τα όριά της.

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Γονείς...! (marron blogger)

Ο γονιός γεννιέται πριν το παιδί του έρθει στον κόσμο.
Αν δεις τα μάτια του θα καταλάβεις.
Έχουν μια υγράδα μια λάμψη, ένα κρυφούτσικο μαράζι.
Είναι αυτός που θέλει το παιδί.
Είναι αυτός που το παιδί θέλει.
Αυτός που το ονειρεύεται, κι ας μην ξέρει το πρόσωπό του.
Δεν είναι απαραιτήτως εκείνος που κυοφορεί.
Δεν είναι οπωσδήποτε εκείνος που γεννά.
Είναι αυτός που δέχεται να τ' αναθρέψει.
Αυτός που το φροντίζει.
Είναι αυτός που αναγνωρίζει το παιδί, και το ακολουθεί.
Είναι αυτός, που το παιδί αναγνωρίζει κι ακολουθεί.
Και μοιάζει το παιδί να 'χει αρχηγό, κι οδηγό, και δάσκαλο...
Μα ότι κι αν μου πεις δεν θα με πείσεις πως
Κι ο γονιός δεν άγεται, δεν οδηγείται και δεν διδάσκεται απ' το παιδί του...
Να 'σαι παιδί;
Να 'σαι γονιός, μαζί με το παιδί σου;
Να 'σαι αυτό που νιώθεις, κι έχει αξία...
Λίγες στιγμές τη μέρα να σε έχει, και του φτάνει.
Είναι φορές που λες
"Και τι έγινε παιδί είναι, μωρέ, και μόνο του θα μεγαλώσει"
Και θες να βάλεις το παιδί στην άκρη
Γιατί προέχει το ταλέντο, το βιογραφικό, η σταδιοδρομία
Μα το παιδί σε περιμένει στη γωνία
Τα μάτια του ζητάνε τα δικά σου, κι έχει ο "έρωτάς" του σημασία.
Γιατί στο βάθος νιώθεις πως μονάχα αυτό μετράει
Κι είναι εφιάλτης σου, η ιδέα να το χάσεις...
Για το παιδί σου ξαγρυπνάς
Για το παιδί σου πολεμάς
Βάζεις το σώμα σου μπροστά για το παιδί σου
Κι αν, όλα σου, τα δώσεις, όλα
Όλα, για το παιδί σου, και πάλι δε θα φτάσουν.
Θα θες να δώσεις οπωσδήποτε και κάτι...
Κάτι που έφτιαξες με αγάπη, και με τη σκέψη σου σε κείνο
Λίγο φαγί, κάτι γλυκό, και μια αγκαλιά ανοιχτή ότι κι αν γίνει.
Κι αν τύχει και το μίτο της ζωής σου ακολουθήσεις
Εντός  μου, πάντα, καταλήγει σαν το λώρο
Και τι θα πει, αν σε μεγάλωσα
Εγώ ποτέ δεν είχα αυτό το στόχο
Πάντοτε ένιωθα, φως μου των ματιών μου, πως σ' ανάστησα.
-----------------------
Ένα κείμενο σε τρία επίπεδα από το απώτερο προς το εγγύτερο
Για όσους είναι παιδιά κάποιου...
Για όσους είναι γονείς κάποιου...
Για όσους θέλουν να τολμήσουν ν' αποκτήσουν παιδιά ή γονείς
Γιατί η ζωή είναι μια περιπέτεια...
Γιατί να έχεις γονείς, που σταθήκανε γονείς για σένα, είναι ανεκτίμητο.

Πηγή: http://marronblogger.blogspot.gr/2012/10/blog-post_9.html 

Παντρεύεσαι... σκότωσε τον εγωισμό σου! Αγαπάς... διορθώσου!

Tι σημαίνει ένα διαζύγιο;
Την ανικανότητά μας να αγαπήσουμε.
Αυτό βασικά σημαίνει.
Όλα τα υπόλοιπα είναι οι δικαιολογίες μας.
Την αποτυχία να αγαπηθούμε.
Τη λαθεμένη αντίληψη που είχαμε για τον γάμο.
Ο γάμος δεν είναι βίος ανθόσπαρτος.
Μελετήστε με προσοχή την ακολουθία του Μυστηρίου
Εκεί μέσα λοιπόν υπάρχουν όλα τα στοιχεία και όλες οι προϋποθέσεις
Που αν τις ζήσεις φθάνεις στην πληρότητα της σχέσης σου.
Η Εκκλησία από την αρχή μας δείχνει τον δρόμο:
"Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός…".
Κι εκείνη τη στιγμή με το Ευαγγέλιο κάνει ο ιερέας το σημείου του Σταυρού.
Τι σημαίνει αυτό;
Τρία πράγματα βασικά.
Ξέρετε, παιδιά μου, για πού ξεκινάτε;
Δεν ξεκινάτε για το άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.
Ξεκινάτε για τη Βασιλεία του Θεού.
Αυτή είναι η πορεία του γάμου.
Ποιος θα είναι ο οδηγός σας σ’ αυτήν την πορεία;
Το Άγιο Ευαγγέλιο.
Ποια είναι η πορεία σας;
Η Σταυρική!
Λέω στα ζευγάρια που παντρεύω:
Αν το καταλάβατε παιδιά μου, σήμερα πρέπει να πεθάνετε, πρέπει να πεθάνει ο εγωισμός σας.
Ξεκινήσατε καθένας από το σπίτι του και ήρθατε εδώ
Και τώρα φεύγετε από εδώ μαζί σε ένα καινούργιο σπίτι.
Πολύ ωραία.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Ο κάθε ένας πρέπει να φύγει από τον εαυτό του πια.
Από αυτό που ήταν μέχρι τώρα.
Κι εδώ η Χάρις του Θεού σάς ένωσε.
Βλέπετε κάποια στιγμή ενώνουμε τα χέρια και τους λέω:
Έχετε δει δύο κλειδιά περασμένα σε κρίκο;
Όπου και να ΄ναι, θα είναι μαζί.
Στην τσέπη μας ευρίσκονται ή μας πέσαν στον δρόμο ή τα πετάξαμε στη θάλασσα
Θα είναι πάντα μαζί γιατί τα ενώνει ένας κρίκος.
Αν όμως βγουν από τον κρίκο είναι ζήτημα τύχης, αν θα μείνουν και τα δύο κοντά και μαζί.
Ποιος είναι ο κρίκος;
Η χάρη του Θεού.
Βάλτε τα χέρια σας, βάλτε τις καρδιές σας και οι δυο σας στο χέρι του Θεού.
Ο Θεός δεν μας παίρνει με το ζόρι, απλώνει το δικό Του χέρι
Και εάν εσείς με τη θέληση βάλετε τα δικά σας χέρια
Ο Θεός θα σας ενώσει σε μια ενότητα τέλεια και αγία και έτσι να πορευθείτε.
Όταν στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο πολιτικός γάμος, εγώ πανηγύριζα.
Είπα:
Επιτέλους, θα αποφύγω την ταλαιπωρία να παντρεύω ανθρώπους που δεν ξέρουν τι κάνουν.
Να πας στον Δήμαρχο κι όπου θέλεις.
Όχι όμως εδώ!
Γιατί ο χώρος αυτός εδώ είναι για αυτούς που ξέρουν τι θέλουν και πιστεύουν τι κάνουν.
Ένα διαζύγιο μπορεί να έχει πολλές αφορμές, αλλά οι αιτίες του είναι λίγες.
Πως προετοιμάζονται δύο νέοι άνθρωποι για να παντρευτούν;
Από εκεί θα καταλάβεις ποια θα είναι η συνέχεια.
Πόσο καλά γνωρίζονται;
Ή πόσο βαθιά αγνοούνται;
Έχω ακούσει πολλές φορές την παρατήρηση "δεν ήτανε έτσι στην αρχή".
Έτσι ήτανε, παιδί μου, αλλά εσύ δεν τον είδες.
Ο αρραβώνας δεν είναι μια χαζοχαρούμενη περίοδος
Που θα κοιτάξουμε πως θα περάσουμε καλά.
Είναι ακριβώς μια περίοδος που οι άνθρωποι μιλάνε σοβαρά για το μέλλον τους
Βλέπουν αν συμφωνούν, αν ταιριάζουν, αν έχουν την ίδια πλεύση μέσα στη ζωή τους
Ακόμα μερικές φορές σε μερικά πράγματα, που φαίνονται πιο ρηχά, πιο εύκολα.
Κάποτε έλεγα σε δυο παιδιά που συνδεόντουσαν:
-Παιδιά χωρίστε τώρα γιατί θα χωρίσετε αύριο.
-Μα γιατί;
-Γιατί δεν έχετε καμία σχέση μεταξύ σας.
Τα ενδιαφέροντα του ενός είναι τελείως διαφορετικά από του άλλου.
Τα παιδιά χρησιμοποιούν σήμερα αυτή τη λέξη "μπάζα".
Σε λίγο εσύ θα αρχίσεις να τη ζηλεύεις και εσύ σε λίγο θα αρχίσεις να κουράζεσαι.
Λοιπόν, μην κάνετε λάθη!
Ευτυχώς κατάλαβαν έγκαιρα.
Γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικό να βλέπεις την αλήθεια.
Το σ΄ αγαπώ και μ΄ αγαπάς είναι εύκολο να το λες, δύσκολο όμως να το ζεις.
Εμείς μάθαμε ότι η αγάπη είναι σαρκωμένη.
Κι αν δεν σαρκώνεται, δεν σταυρώνεται, τότε ακριβώς δεν προχωράει.
Το Διαζύγιο τελικά είναι μια αποτυχία.
Το ερώτημα όμως είναι το εξής:
Πως θα αντιμετωπίσουμε ένα διαζύγιο;
Διδασκόμεθα από τα λάθη μας;
Καταλάβαμε γιατί φτάσαμε εδώ;
Πρώτα-πρώτα έχουμε τη συνείδηση ότι αποτύχαμε;
Και δεν αποτύχαμε τυχαία, αποτύχαμε για συγκεκριμένους λόγους, καθαρούς και ορατούς
Ή πιστεύουμε ότι φταίει μόνο ο άλλος;
Στα ζευγάρια που παντρεύω τους εύχομαι:
"Παιδιά μου, σας εύχομαι να μάθετε στη ζωή σας να φταίτε πάντα και οι δυο μαζί.
Γιατί αν πιστέψετε ότι φταίει μόνο ο άλλος, κάτι δεν πάει καλά μεταξύ σας".
Παντρεύομαι σημαίνει δέχομαι τον άλλο όπως είναι γιατί τον αγαπάω.
Παντρεύομαι σημαίνει ότι αγωνίζομαι, κάνω τα πάντα για να δίνω χαρά σ’ αυτόν που αγαπάω.
Άρα λοιπόν υπάρχει μια κοινή πορεία και των δύο
Δηλαδή το ότι ο άλλος με δέχεται, δεν γεννάει ασυλία του εγωισμού μου
Αφού με δέχεται όπως είμαι.
Σε δέχεται γιατί σε αγαπάει, εσύ αγαπάς;
Τότε διορθώσου.
Τότε αφού βλέπεις ότι κάτι ενοχλεί τον άλλο, διόρθωσέ το.
Όταν ακούω ανθρώπους να λένε: "εγώ αυτός είμαι ή εγώ αυτή είμαι, δεν αλλάζω"
Τους λέω:
"Κακώς παντρευτήκατε, γιατί όταν κάποιος αγαπάει, αλλάζει".
Δεν αλλάζω σημαίνει δεν αγαπάω.
Τα υπόλοιπα είναι περιττά.

Μητροπολίτου, Σισανίου και Σιατίστης Παύλου

Πηγή: http://istologio.org/

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012

Όταν η Παναγιά συνάντησε τη Μάνα του Ιούδα

Οι δύο Μητέρες...
Με αργό το βήμα η Παναγιά, με αμέτρητο τον πόνο
Την νύχτα από τον Γολγοθά κατέβαινε
Με μόνο τον Ιωάννη πλάι της μες στο σκοτάδι εκείνο
Και οι πέτρες ανατρίχιαζαν στον μυστικό της θρήνο.
Γύρω, τριγύρω σιγαλιά, βουβός είναι ο δρόμος
Θαρρείς τον κόσμο νέκρωσε κάποιος μεγάλος τρόμος.
Και όσο βαδίζουν σαν σκιές στα άχαρα εκείνα μέρη
Και μοιρολόγια η Παναγιά τα πιο όμορφα που ξέρει τα λέει
Και ο αντίλαλος από όπου και αν διαβαίνει
Κάθε λουλούδι τρυφερό που βρίσκεται μαραίνει.
Πως να μην κλάψει που ΄γινε για αυτήν σκοτάδι η μέρα;
Κι αν είναι Αυτός θεάνθρωπος, εκείνη είναι μητέρα.
Και να που ακόμη μια φωνή την ερημιά ταράζει.
Αχ, τι φωνή λυπητερή.
Ποιος και γιατί στενάζει;
Ποιος σαν Αυτή άλλος πονεί και μοιρολόγια λέγει
Μη του παιδιού της το χαμό και άλλη μανούλα κλαίει;
Ναι, κάποια μάνα είναι αυτή,
Που μονάχη στην άκρη απαρηγόρητα θρηνεί και χύνει μαύρο δάκρυ
Και τούτη σαν τη Μαριάμ, τον γιο της έχει χάσει
Και δεν μπορεί τέτοιο κακό ποτέ να το ξεχάσει.
Η Μαριάμ τον Ιησού τον είδε σταυρωμένο
Και τούτη είδε τον γιόκα της στο δέντρο κρεμασμένο
Και κλαίει, μα το κλάμα της δεν συγκινεί κανέναν
Νιώθει όμως τον πόνο της η Παναγιά η Παρθένα
Που την ακούει τραβά και πάει να την γνωρίσει
Λόγια αγάπης να της πει, να την παρηγορήσει
Με ένα γλυκό χαμόγελο συμπόνοια γεμάτο
Μάνα της κράζει, δύστυχη μη σέρνεται εδώ κάτω.
Δεν είσαι μόνη που έχασες το φως των ματιών σου
Είμαι κι εγώ, μην δέρνεσαι ποιος ήταν πες μου ο γιος σου;
Και αυτή δειλά, σαν ένοχος της απαντά:
Αδελφή μου, Ιούδας ονομάζεται το σπλάχνο το παιδί μου.
Μόνο μια μάνα μόνο αυτή, σε όλο τον κόσμο ξέρει
Ποιο κοφτερό νιώθει βαθιά στα σπλάχνα της μαχαίρι
Στους πέντε δρόμους ρίχτηκα, παιδί μου σαν ζητιάνα
Αχ κάλλιο να μην έσωνα Θεέ να γίνω μάνα
Η Παναγιά κατάλαβε, τον γιο της τον γνωρίζει
Μα σαν μητέρα του Χριστού, δεν φεύγει, δεν γογγύζει.
Τον δικό της τον καημό ξεχνά την ώρα εκείνη
Και για τη μάνα τώρα αυτή τα δάκρυά της χύνει
Σκύβει και την ασπάζεται, χαϊδεύει τα μαλλιά της
Και την κρατάει με στοργή πιστά στην αγκαλιά της
Της λέει λόγια της καρδιάς και την γλυκομερώνει
Της δίνει θάρρος, δύναμη και απάνω την σηκώνει.
Έλα και μείνε σπίτι μου την νύχτα να περάσεις
Εκεί και οι δυο τον πόνο μας, τον μητρικό να πούμε
Το δάκρυ μας να σμίξουμε και να προσευχηθούμε.
Η μια στης άλλης το πλευρό σκυφτές συλλογισμένες
Οι δυο μανάδες περπατούν αδελφαγκαλιασμένες.
Ο Ιησούς που στον Γολγοθά κρεμάται έδωσε τέτοια εντολή:
Αλλήλους ν΄ Αγαπάτε!

Πως πρέπει να στεκόμαστε μέσα στην Εκκλησία

Πολλοί χριστιανοί μας διερωτώνται
Πότε πρέπει να κάθονται
Και πότε να είναι όρθιοι στην εκκλησία
Και έχουν δίκιο γιατί δεν τους έχει γίνει
Η σχετική λειτουργική αγωγή.
Και έτσι είναι φυσικό να κάθονται όταν δεν πρέπει
Ή και να είναι όρθιοι όταν μπορούν να κάθονται.
Επιγραμματικά θα μπορούσαμε να πούμε
Ότι μπορούμε να καθόμαστε:
1) Στα "Ειρηνικά".
Όταν ο Ιερέας ή ο Διάκονος εκφωνεί το "Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν..."
Μέχρι και τη μικρή είσοδο, δηλαδή την έξοδο του Ιερού Ευαγγελίου
Από την πλαϊνή θύρα του αγίου Βήματος.
2) Στο "Δύναμις", στον Απόστολο και αμέσως μετά το Ευαγγέλιο.
Δύναμις είναι η ώρα κατά την οποία ο ψάλτης ψάλλει αργά το "Άγιος ο Θεός …".
Και λίγο μετά κατά την ώρα που αναγιγνώσκεται το αποστολικό ανάγνωσμα.
Μετά το ευαγγέλιο εκφωνούνται τα "Ελέησον ημάς ο Θεός…"
Όπου και πάλι επιτρέπεται να καθόμαστε.
3) Στο χερουβικό ύμνο.
"Χερουβικό" είναι ο αργός εκείνος ύμνος, που λέγεται
Λίγο πριν γίνει η μεγάλη είσοδος, πριν "βγουν τα Άγια".
Είμαστε όμως όρθιοι τη στιγμή που ο Ιερέας βγαίνει στην Ωραία Πύλη
Για να θυμιάσει τις εικόνες και τον λαό.
4) Στα "Πληρωτικά".
Είναι οι εκφωνήσεις εκείνες που λέγονται αμέσως μετά τη μεγάλη Είσοδο.
"Πληρώσωμεν την δέησιν ημών τω Κυρίω…." και μέχρι το σύμβολο της πίστεως
Το "Πιστεύω…", που καλό είναι να το απαγγέλλουμε όλοι μαζί οι χριστιανοί.
5) Στα δεύτερα "Πληρωτικά".
Είναι οι εκφωνήσεις εκείνες που λέγονται μετά από την ευλογία του λαού από τον Ιερέα
"Και έσται τα ελέη του μεγάλου Θεού …" μέχρι και την απαγγελία του "Πάτερ ημών"
Που και πάλι καλό είναι να το απαγγέλλουμε όλοι μαζί οι χριστιανοί.
6) Μετά το "Πρόσχωμεν τα Άγια τοις Άγίοις" και μέχρι τη φράση
"Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης...".
Σε όλη την υπόλοιπη ώρα της Θείας Λειτουργίας στεκόμεθα όρθιοι, με ευλάβεια μεγάλη.

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).