Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Μα εγώ έχω Εσένα

Ήμασταν μόνοι στο παρεκκλήσι
Εσύ κι εγώ.
Έξω ο κόσμος διαβαίνει βιαστικός
Και σε τούτες τις στιγμές δεν έχω τίποτα και κανέναν.
Είμαι ολότελα εκδιωγμένος
Και μόνος μέσα στον κόσμο.
Όμως έχω τα πάντα
Δεν μου λείπει τίποτα
Δεν θέλω τίποτα.
Ότι οι άλλοι αναζητούν σε μια γυναίκα
Σε μια οικογένεια
Στους φίλους
Στους χορούς,
Και στις γιορτές
Εγώ τα έχω εδώ.
Ότι αναζητά ο ποιητής στην ποίηση
Και ο ζωγράφος στην ζωγραφική
Εγώ τα έχω όλα εδώ.
Ότι αναζητά ο δικτάτορας στην ισχύ
Ο πλούσιος στα χρήματα του
Και ο πότης στο ποτό
Και ότι αναζητούσα μάταια παλιά
Τα έχω τώρα εδώ.
Όλη η ζωή μου είναι εδώ
Και όλος μου ο κόσμος
Και όλες μου οι αγάπες.
Έχω αυτά τα τεράστια πλούτη
Κι όμως δεν μού ανήκει τίποτα.
Έχω κάθε χαρά, κάθε γαλήνη, κάθε ομορφιά και κάθε αγάπη.
Είμαι ικανοποιημένος και δεν θέλω τίποτα.
Έχω Εσένα και έτσι έχω τα πάντα
Αφού Εσύ είσαι ο Κύριος των πάντων και όλων των υπάρξεων πάνω στη γη.

Πηγή: http://theios-topos.blogspot.gr

Ο Κύριος έδωκεν, ο Κύριος αφείλατο

Αδελφοί, ας μη φοβούνται οι δίκαιοι
Τα πάντα συνεργούν προς το καλό γι' αυτούς.
Ολόκληρη η Αγία Γραφή
Μας δείχνει πως ο Θεός
Ποτέ δεν εγκαταλείπει τους δικαίους!
Το παράδειγμα του Ιώβ το φανερώνει ολοκάθαρα
Όπως βλέπουμε τον ήλιο.
Ο Ιώβ είχε επτά υιούς και τρεις θυγατέρες
Είχε πλούτη, τον σεβασμό των ανθρώπων, είχε φίλους.
Ξαφνικά τα έχασε όλα αυτά, μέσα σε μια μέρα.
Αλλά δεν γόγγυσε εναντίον του Θεού, απεναντίας
Πεσὼν χαμαὶ προσεκύνησε τω Κυρίῳ και είπεν
Αυτὸς γυμνὸς εξήλθον εκ κοιλίας μητρός μου, γυμνὸς και απελεύσομαι (Ιώβ α' 20-21).
Μετά, ο Ιώβ έχασε και την υγεία του, το τελευταίο αγαθό απ' όσα είχε.
Όλο το σώμα του, από την κορυφή μέχρι τα νύχαι
Καλύφθηκε με φοβερές πυορροούσες πληγές.
Τότε κάθισε επάνω στην κοπριά και τις στάχτες και ανέπεμψε δέηση προς τον Θεό.
Η σύζυγός του προσπάθησε να τον πείσει να απαρνηθεί τον Θεό του
Αλλά ο δίκαιος Ιώβ τής είπε
Ίνα τι ώσπερ μία των αφρόνων γυναικών ελάλησας ούτως;
Ει τα αγαθὰ εδεξάμεθα εκ χειρὸς Κυρίου, τα κακὰ ουχ υποίσομεν; (Ιώβ β' 10).
Οι φίλοι του τον επιτίμησαν, λέγοντάς του ότι ήταν άφρων και υπερήφανος
Στην κατανόηση και στη στάση του απέναντί τους.
Ο Ιώβ ταπεινώθηκε, προσευχήθηκε στον Θεό
Και υπέμεινε έως τέλους όλες τις πληγές και συμφορές του.
Συμβαίνει και σήμερα, όπως και τότε, όταν μας βρουν κάποιες δυστυχίες
Οι εγγύς και πλησίον ημών να θεωρούν εαυτούς πιο έξυπνους και πιο δίκαιους από εμάς.
Όμως ο Πάνσοφος Θεός παραχώρησε να πέσουν όλες αυτές οι συμφορές επάνω στον Ιώβ
Για να δοκιμάσει όχι μόνο τον δούλο Του
Αλλά και τους συγγενείς και φίλους αυτού!
Όταν ο καθένας απ' αυτούς είχε δείξει τι είδους άνθρωπος ήταν
Όταν ο καθένας τους είχε δοκιμαστεί ενώπιον του Υψίστου
Τότε ο Θεός, με την παντοδύναμη δεξιά Του
Αποκατέστησε την υγεία του Ιώβ
Του έδωσε διπλάσια πλούτη απ' όσα του είχε αφαιρέσει προηγουμένως
Και επίσης, του χάρισε επτά υιούς και τρεις θυγατέρες.
Αδελφοί μου, όποιος έχει δυνατή πίστη
Αυτός έχει και καθαρή πνευματική όραση
Ώστε να μπορεί να διακρίνει το χέρι του Θεού επάνω του
Τόσο σε περιόδους ευμάρειας όσο και σε καιρούς συμφορών.
Αυτός που έχει δυνατή πίστη
Έχει επίσης και μεγάλη υπομονή στα βάσανα που περνά.
Όταν ο Θεός του δίνει, δίνει κι αυτός ευχαριστίες
Και όταν ο Θεός του παίρνει, Τον ευλογεί:
Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον εις τους αιώνας (Ιώβ α' 21).
Ω Κύριε, Θεέ του πολυάθλου και υπομονετικού Ιώβ
Δίδαξέ μας πως να ευλογούμε το όνομά Σου στις δοκιμασίες της ζωής μας!
Σοὶ πρέπει πάσα δόξα, τιμὴ και προσκύνησις εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Συ Κύριε ο Θεός μου

Χάρισέ μου όλη την καρδιά να σε ποθώ
Και αφού σε ποθώ να σε ζητώ.
Και αφού σε ζητώ να σε εύρω.
Και αφού σε εύρω να σε αγαπώ.
Και αφού σε αγαπήσω
Να απαλλαγώ από τα ελαττώματά μου.
Και αφού απαλλαγώ
Να μην ξαναγυρίσω πλέον σε αυτά.
Δος μου Κύριε, Θεέ μου
Μετάνοια στην ψυχή μου
Κατάνοιξη στην καρδά μου
Πηγή δακρύων στα μάτια μου και στα χέρια μου ελεημοσύνες.
Συ, Θεέ μου, διώξε από μένα το πνεύμα της υπερηφάνειας
Και μετάδωσέ μου τον πλούτο της δικής Σου αγαθότητας
Και άναψε τη φωτιά της δικής Σου Αγάπης.
Αμήν.

Οι άνδρες αγαπάτε τας γυναίκας εαυτών

Στη συζυγία η αγάπη επιβάλλεται
Και για ένα ακόμη λόγο
Ας πούμε καλύτερα από κάποια ιδιαιτερότητα.
Αυτός είναι η φύση της γυναίκας
Που αποδεικνύεται ότι είναι γέννημα και προϊόν αγάπης
Δημιουργήθηκε από την πλευρά του Αδάμ
Που ήταν κοντά στο μέρος της καρδιάς
Και επομένως δεν ισορροπεί, όταν τη στερείται.
Η ίδια πηγάζει αγάπη μέσω της μητρότητάς της
Και δίκαια απαιτεί να αγαπάται
Αφού και η ίδια κατά φύση και θέση αγαπά.
Η ιστορία και τα πράγματα μαρτυρούν
Ότι αν οι σύζυγοι θέλουν να πετύχουν
Την αρμονία και την ομαλότητα μεταξύ τους
Πρέπει να υπάρχει μόνιμα μεταξύ τους η αγάπη.
Ειδικά όμως του άνδρα προς τη γυναίκα του.
Αυτό ακριβώς έκανε και ο Χριστός προς την Εκκλησία του.
Παρέδωσε τον εαυτό του για να την καταστήσει ένδοξη.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, αυτός ο Μέγιστος Ιεράρχης
Προκαλεί τον άνδρα να μην κουράζεται να δείχνει στη σύζυγό του την αγάπη του
Και ότι όλη η θέληση και η προσπάθεια του είναι η ευτυχία της.
Αυτό δυστυχώς, πολύ απουσιάζει σήμερα και τα αποτελέσματα είναι απελπιστικά.
Η σημασία και η φύση της συζυγίας παραχαράχθηκε
Από την επίδραση του ευρωπαϊκού κυκεώνα
Που τίποτε δε σεβάστηκε από την ανθρώπινη προσωπικότητα
Τις πνευματικές και ηθικές αξίες, που οι πρόγονοί μας με αυτοθυσία κράτησαν.
Επειδή η αύξηση των ανθρώπων γίνεται με τη νόμιμη συζυγία με λύσσα
Ο αδίστακτος εχθρός του άνθρωπου, ο διάβολος
Προσπαθεί να διαλύσει τα ήθη και να καταλύσει το δεσμό της αγάπης και της ενότητας.
Το τόσο σοβαρό θέμα του γάμου δεν πρέπει να παραμεληθεί
Με τις παραχαράξεις του ένοχου και ανώμαλου βίου
Για να μην ακούσουμε και εμείς
Όπως οι παλαιοί αποστάτες των ηθικών αξιών, που αποκήρυξε ο Θεός:
"Ου μη καταμείνει το πνεύμα μου εν τοις ανθρώποις τούτοις διά το είναι αυτούς σάρκας".
Και επέφερε τον κατακλυσμό για να τιμωρήσει την αποστασία.
Ο σύζυγος για να πετύχει εύκολα αυτό το ρόλο -ανάλογα με τις περιστάσεις
Θα πρέπει να φέρεται στη σύζυγό του
Αλλοτε σαν πατέρας
Αλλοτε σαν αδελφός
Αλλοτε σαν φίλος
Και πάντοτε σαν άνδρας της.
Αν το κάνει αυτό θα πετύχει την ατάραχη και αρμονική διάθεση της συζύγου
Που ενώ σε πολλά σημεία είναι περισσότερο φιλότιμη και έχει αυτοθυσία
Σε μερικά μικρής σημασίας συμβάντα αποθαρρύνεται και μικροψυχεί.
Δεν είναι υπερβολή ούτε προσποίηση η εκδήλωση αγάπης του συζύγου προς τη γυναίκα του
Αφού μόνο στη νόμιμη συζυγία μπορεί να εκδηλωθεί η γνήσια και πραγματική αγάπη
Εφ΄ όσον "έσονται οι δυο εις σάρκα μίαν".
Καμιά άλλη εκδήλωση τρυφερότητας και συμπάθειας δεν μπορεί να παραλληλι­σθεί
Με το "έσονται οι δύο εις σάρκα μίαν" της νόμιμης συζυγίας
Από την οποία προέρχεται η καταβολή της ανθρώπινης ζωής.
Άλλωστε και η περιγραφή του γυναικείου φύλου, που είναι και το ασθενές μέρος
Απαιτεί την πρακτική του συμπλήρωση από την ανδρική αγάπη
Και αυτός είναι ο λόγος της ζήλειας που πλεονάζει στη γυναίκα.
Ο καλύτερος τρόπος δαμασμού της γυναικείας ζήλειας
Είναι πρακτικά η γνήσια και έμπρακτη εκδήλωση αγάπης του συζύγου προς τη γυναίκα του.
Στη γενική διαστροφή που επικράτησε λόγω της αποστασίας από το Θεό
"Ανένδεκτον του μη ελθείν τα σκάνδαλα" (Λουκ. 17,1).
Χρειάζεται πολλή προσοχή στη συγκράτηση του δεσμού της συζυγίας.
Να μη λαμβάνονται υπ΄ όψιν τα σκάνδαλα, από τα οποία πηγάζουν οι παρεξηγήσεις.
Συνιστούμε, ειδικά στον άνδρα, ως την κεφαλή
Να μην προδίδει την αγάπη και το σύνδεσμο με τη σύζυγό του
Γιατί ο διάβολος και τα όργανά του
Ουδέποτε θα παύσουν να πολεμούν για να πληγώσουν τη ρίζα της ζωής.
Ένα δείγμα πραγματικής παρηγοριάς και στηριγμού
Που μας συμβούλευσαν οι γέροντες σύμβουλοί μας, και των δύο φύλων
Για τις δύσκολες ώρες είναι:
"Μην ξεχνάτε ποτέ την πρώτη εβδομάδα του γάμου σας".
Είστε οι ίδιοι όπως και τότε.
Τίποτε δε σας χωρίζει.
Η αγάπη προς τη σύζυγο είναι ως προς τον άνδρα και δικαιοσύνη
Γιατί το μόνο πρόσωπο που αχώριστα και πρακτικά θα παραμείνει στο πλευρό του
Είναι η σύζυγός του
Αφού όλα τα πρόσωπα του περιβάλλοντός του σιγά-σιγά θα εκλείψουν
Ενώ στους ευσεβείς συζύγους η συζυγία συνεχίζεται και στην αιωνιότητα.

Γέροντος Ιωσήφ Βατοπαιδινού

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2012

Ο Σταυρός σου αδερφέ μου


Απόσπασμα από την εκπομπή "Αθέατα Περάσματα"
Του π. Ανδρέα Κονάνου
Στον ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας.

Σ’ εκείνους που αγαπούν το Θεό, όλα συνεργούν για το καλό τους

Κάποτε ένας ναυτικός βρέθηκε ναυαγός
Σ΄ ένα ακατοίκητο τροπικό νησί μόνος κι έρημος.
Με πολλούς κόπους, χωρίς εργαλεία
Εργαζόμενος μόνο με τα χέρια του
Κατάφερε να φτειάξει μια ξύλινη καλύβα
Για να μπορέσει να προστατευτεί
Κατά την περίοδο των βροχών.
Πράγματι είχε μόλις τελειώσει την καλύβα
Όταν άρχισε να βρέχει ασταμάτητα.
Όμως την δεύτερη κιόλας μέρα ένας κεραυνός
Έκαψε την καλύβα του και την έκανε στάχτη.
Ο ναυαγός, που πρώτα δόξαζε το Θεό για τη σωτηρία του
Τώρα αναλύθηκε σε δάκρυα.
"Γιατί Θεέ μου", άρχισε να λέει και να παραπονιέται για την καταστροφή.
Κι ενώ η απελπισία πλημμύριζε την καρδιά του
Άκουσε από το πέλαγος το σφύριγμα ενός μεγάλου πλοίου.
Σε λίγο μια βάρκα ήταν στην παραλία.
"Πως με βρήκατε σε τούτη την ερημιά;" τους ρώτησε.
Είδαμε, του είπαν, το σινιάλο του καπνού απ΄ την φωτιά που άναψες!
Όταν βλέπεις τα όνειρα
Τις επιδιώξεις
Και τα έργα σου
Κάποιες φορές να γίνονται στάχτη κι αποκαΐδια, μην απελπίζεσαι.
Περίμενε και θα προβάλει ανέλπιστα το υπερωκεάνιο του Θεού.
Γιατί στ΄ αλήθεια:
"Τοις αγαπώσι τον Θεὸν πάντα συνεργεί εις αγαθόν".

Πηγή: http://vatopaidi.wordpress.com

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Φιλία με τον Χριστό

Συχνά αμαρτάνουμε σοβαρά ενώπιον του Θεού.
Υπάρχουν κάποιες στιγμές της ζωής
Που μας χωρίζουν από Εκείνον
Με έναν ιδιαίτερα βίαιο τρόπο
Στιγμές μεγάλης απιστίας.
Θυμηθείτε το περιστατικό με την προδοσία του Πέτρου.
Όταν αργότερα μετά την Ανάσταση
Η Μαρία Μαγδαληνή συναντά
Τον Άγγελο Κυρίου στον τόπο του μνημείου
Αυτός της παραγγέλει:
"Υπάγετε, είπατε τοις μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω..."
Γιατί ο Πέτρος όντας προδότης δεν λογάριαζε πλέον τον εαυτό του
Ως ένα των μαθητών.
Είχε απαρνηθεί τον Χριστό
Κι αυτός είναι ο λόγος που ο Κύριος τον ονοματίζει ιδιαιτέρως
Θέλοντας να τον βεβαιώσει ότι η φιλία τους διατηρείται αλώβητη
Κι ότι παραμένει το ίδιο αγαπητός όσο και τότε που ήταν έμπιστος.

Πηγή: http://theios-topos.blogspot.gr 

Τις περισσότερες φορές η μοναξιά μας είναι ο καρπός των επιλογών μας

Τις περισσότερες φορές
Ζώντας μέσα στην μοναξιά και την απόρριψη
Στην ερήμωση και στην λησμονιά
Της ανθρώπινης παρουσίας
Στρέφουμε την οργή μας σε εκείνους
Που μας εγκατέλειψαν.
Στην αδιαφορία της κοινωνίας.
Στην αναλγησία και την σκληροκαρδία των ανθρώπων.
Αυτή είναι η εύκολη λύση.
Να επιλέγουμε την αναζήτηση ευθυνών έξω από εμάς.
Στους άλλους.
Άλλωστε πάντα φταίνε οι άλλοι.
Η κακή κοινωνία.
Οι εποχές και οι άνθρωποι που άλλαξαν.
Άλλοτε φοράμε το κουστούμι του θύματος
Και ανεβαίνοντας στο σανίδι της ψυχής
Υποδυόμαστε τον ρόλο του μεγάλου αδικημένου.
Εκείνου που πάντα αδικείται.
Που αγαπάει αλλά δεν αγαπιέται.
Που προσφέρει ανιδιοτελώς ενώ πάντες τον εκμεταλλεύονται.
Που σταυρώνεται για τους άλλους την στιγμή όπου άπαντες του προσφέρουν χολή και όξος.
Και το παιγνίδι του ψυχισμού μας δεν έχει τέλος.
Γιατί όλα αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα άρρωστο παιχνιδάκι
Ενός μωρού που δεν θήλασε σε στήθη αγάπης, όταν έπρεπε και όσο έπρεπε.
Ωστόσο όποια κι αν είναι η αιτία
Που ο ψυχισμός μας υποδύεται ρόλους επαιτώντας με άρρωστο τρόπο μια ματιά
Πρέπει κάποια στιγμή να ωριμάσουμε.
Να σιωπήσουμε την εγωπαθή φλυαρία.
Τα υπαρξιακά μοιρολόγια.
Την θυματολογία και την αναζήτηση ή κατασκευή "βαρβάρων¨
Και να ομολογήσουμε στο εαυτό μας την αλήθεια.
Ναι φταίω και εγώ για την μοναξιά μου.
Πολλές φορές μπορεί να φταίω μονάχα εγώ.
Γιατί απομάκρυνα από κοντά μου όλους εκείνους που με είχαν πλησιάσει.
Δεν άφησα να έρθουν κάποιοι άλλοι
Και εκείνοι που το θέλησαν τους εκδίωξα με τον τρόπο μου.
Δεν φτάνει να λέμε ότι θέλουμε να μας αγαπάνε.
Πρέπει να το αντέχουμε.
Γιατί η αγάπη είναι ζωή.
Και η ζωή είναι η μέγιστη τέχνη που δυστυχώς δεν την γνωρίζουμε όλοι επιτυχώς.
Δεν φτάνει να λέμε ότι δεν μας αρέσει η μοναξιά
Πρέπει ώριμα να βαστάζουμε την παρουσία του άλλου.
Δεν αρκεί να διακηρύσσουμε την επιθυμία μας να υπάρχει ο άλλος στην ζωή μας.
Πρέπει να του κάνουμε χώρο για να υπάρξει.
Να τον συγχωρήσουμε μέσα μας.
Να του δώσουμε το χώρο του.
Τις περισσότερες φορές η μοναξιά μας είναι ο καρπός των επιλογών μας.
Των ιδιορρυθμιών μας
Των παραξενιών μας
Των εγωισμών μας
Των αδεξιοτήτων μας
Γενικότερα της αστοχίας μας να υπάρξουμε ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες.
Ο παραλυτικός του ευαγγελίου που 38 χρόνια δεν είχε άνθρωπο να τον βοηθήσει
Ώστε να μπει στα νερά της κολυμβήθρας του Σιλωάμ και να θεραπευτεί
Αντιμετωπίζεται από τον Χριστό ως ο μόνος υπεύθυνος της κατάστασης του.
Γι΄ αυτό και στο τέλος όταν εκείνος πλέον φεύγει θεραπευμένος
Ο Ιησούς του θυμίζει με νόημα
"Πρόσεχε, γιατί αν ξανακάνεις τα ίδια λάθη(αν ζήσεις με τον ίδιο τρόπο ζωής) θα πάθεις χειρότερα".
Για τον Χριστό η σωματική ασθένεια και η κοινωνική περιθωριοποίηση του παραλυτικού
Δεν οφείλεται στην κακία των ανθρώπων και την αδιαφορία της κοινωνίας.
Αυτό είναι το εύκολο και αξόδευτο συμπέρασμα.
Ο Χριστός βλέποντας πίσω από το προφανές αναγνωρίζει τις προσωπικές ευθύνες
Το λανθασμένο τρόπο ζωής του παραλυτικού
Ως την μόνη κυρίαρχη αιτία της οδυνηρής πραγματικότητας του.
Είναι ο τρόπος ζωής μας που επιφέρει την οδύνη.
Η αν θέλετε καλύτερα την μεγεθύνει, την πολλαπλασιάζει.
Όσο θα αναζητούμε τις ευθύνες τις μοναξιάς μας και της τραγικότητας του βίου μας
Στους άλλους
Στο κακό κόσμο
Και τους κακούς άδικους ανθρώπους
Τόσο το ρήγμα εντός μας θα βαθαίνει.
Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που στο τέλος
Θα χαθούμε μέσα στα αχανή σκοτάδια του.

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Εσύ και ο Θεός

Να μάθεις να έχεις σχέση με το Θεό προσωπική.
Να μάθεις να ωριμάσεις στην πνευματική ζωή.
Να ωριμάσεις;
Δεν είσαι βαφτισμένος;
Δεν είσαι μυρωμένος;
Δεν έχεις το άγιο Πνεύμα στην καρδιά σου;
Δεν πήρες μέσα σου την χάρη του Θεού;
Δεν κοινωνάς;
Δεν προσεύχεσαι;
Δεν εκκλησιάζεσαι;
Ναι!
Ε, λοιπόν, αν όλα αυτά τα κάνεις
Να παρακαλάς το Χριστό και να του λες
"Κύριέ μου, τι να κάνω;
Φώτισέ με.
Δείξε μου ένα σημάδι.
Δείξε μου το θέλημά σου".
Και έτσι θα βαδίζεις με σιγουριά
Με υπευθυνότητα
Με σταθερότητα
Και θα έχεις μια προσωπική σχέση με το Χριστό.
Και δε θα λες πλέον "ο Χριστός", αλλά "ο Χριστός μου".

Απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου

Πηγή: http://aoratigonia.blogspot.gr 

Δράττουμε την πίστη για να καταφέρουμε να προχωρήσουμε

Στη ζωή του κάθε ανθρώπου
Υπάρχουν ορισμένες στιγμές
Που του μένουν αξέχαστες.
Υπάρχουν ορισμένες ψυχοσωματικές εμπειρίες
Που τον επηρεάζουν έντονα.
Υπάρχουν ορισμένες καταστάσεις
Πρωτόγνωρες και μοναδικές.
Υπάρχουν ορισμένα βιώματα
Που επιζητεί να τα ζεί ακατάπαυστα.
Υπάρχουν ορισμένες αποκαλύψεις
Που φωτίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη.
Μπορούν όμως όλα τα παραπάνω να συνυπάρξουν σχεδόν ταυτόχρονα
Και να ενεργήσουν στην ψυχοσωματική υπόσταση του ανθρώπου;
Φαντάζει πολύ δύσκολο αν όχι ακατόρθωτο
Να μπορέσει να νιώσει και να ζήσει κάποιος άνθρωπος
Όλες τις προαναφερθείσες συνθήκες την ίδια χρονική στιγμή.
Όλοι οι άνθρωποι ζούν αξέχαστες στιγμές στη ζωή τους.
Πόσες όμως απ' αυτές είναι μοναδικές και πρωτόγνωρες;
Πολλοί άνθρωποι έχουν εμπειρίες στη ζωή τους
Που τους επηρεάζουν στην μετέπειτα πορεία τους.
Πόσες όμως απ' αυτές οδηγούν σε πνευματική ανάταση
Και μετατρέπονται σε ακατάπαυστο ψυχικό πόθο για την αναζήτησή τους;
Με βάση την ανθρώπινη λογική
Ίσως να μην υπάρχουν στιγμές
Που να μπορεί ο άνθρωπος να ζήσει ανάλογες στιγμές
Με τα προαναφερθέντα στην αρχή χαρακτηριστικά.
Η ανθρώπινη λογική όμως είναι ένα μέγεθος πεπερασμένο, άρα και ατελές.
Εμπρός λοιπόν στο πεπερασμένο όριο της ανθρώπινης λογικής
Δράττουμε την πίστη για να καταφέρουμε να προχωρήσουμε
Όχι να εξηγήσουμε
Αλλά για να ζήσουμε καταστάσεις και εμπειρίες πρωτόγνωρες
Μοναδικές, πνευματικά ανυψωτικές και αποκαλυπτικές.

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

Αγάπη...

Είναι ένα περίεργο αίσθημα.
Άλλοι την νιώθουμε, άλλοι την αγνοούμε.
Αγάπη σημαίνει
Ότι κάποιος μπορεί να θυσιάσει για τον άλλο
Και να χάσει τον εαυτό του για αυτόν.
Αγάπη μπορεί να είναι ένα βλέμμα
Που σου δένει κόμπο το στομάχι
Κάτι που σου προκαλεί άγχος
Και ένα περίεργο ενθουσιασμό.
Άλλες φορές σε κάνει και φέρεσαι παράλογα.
Όμως μπορεί και να σε πληγώσει...
Ακόμα όμως και όταν η αγάπη δεν μοιράζετε ανάμεσα σε δύο ανθρώπους
Δεν παύει να υπάρχει.
Η αληθινή αγάπη ποτέ δεν φεύγει.
Πάντα θα μένει έστω και ένα μικρό κοτσάνι
Το οποίο μπορεί να σπάσει ανά πάσα στιγμή και να σε ρίξει πάλι σε αυτή.
Όμως όταν την βρεις...
Θα είσαι πανευτυχής.
Ότι και να σου συμβεί...
Αγάπη είναι ένα χάδι, ένα φιλί...μια αγκαλιά.
Ο άνθρωπος δεν επιβιώνει χωρίς αυτή.
Η ζωή του δεν έχει νόημα χωρίς αυτή.
Όσοι άνθρωποι  επιλέγουν να ζήσουν χωρίς αυτή μένουν δυστυχισμένη όλη τους την ζωή.
Αγάπη είναι ζωή....είναι όμως και θάνατος.
Η αγάπη είναι κάτι, χωρίς το οποίο δεν μπορείς να ζήσεις
Όμως είναι και που κάτι πολλές φορές όταν ζεις με αυτό, πεθαίνεις.
Η αγάπη.... είναι απλά μοναδική!

Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις, από αυτό θα πληρωθείς

Οι απομακρυσμένοι άνθρωποι από τον Θεό
Πάντα απαρηγόρητοι βρίσκονται
Και διπλά βασανίζονται.
Όποιος δεν πιστεύει στον Θεό
Και στην μέλλουσα ζωή
Εκτός που μένει απαρηγόρητος
Καταδικάζει και την ψυχή του αιώνια.
Σε όποιο αφεντικό δουλεύεις, από αυτό θα πληρωθείς.
Αν δουλεύεις στο μαύρο αφεντικό
Σου κάνει τη ζωή μαύρη από εδώ.
Αν δουλεύεις στην αμαρτία, θα πληρωθείς από τον διάβολο.
Αν εργάζεσαι την αρετή, θα πληρωθείς από τον Χριστό.
Και όσο εργάζεσαι στον Χριστό, τόσο θα λαμπικάρεσαι, θα αγάλλεσαι.
Αλλά εμείς λέμε:
"Χαμένο το ΄χουμε να εργασθούμε στον Χριστό"
Μα είναι φοβερό!
Να μην αναγνωρίζουμε την θυσία του Χριστού για τον άνθρωπο!
Σταυρώθηκε ο Χριστός, για να μας λυτρώσει από την αμαρτία
για να εξαγνισθεί όλο το ανθρώπινο γένος.
Τι έκανε ο Χριστός για μας;
Τι κάνουμε εμείς για τον Χριστό;
Ο κόσμος θέλει να αμαρτάνει και θέλει τον Θεό καλό.
Αυτός να μας συγχωράει και εμείς να αμαρτάνουμε.
Εμείς δηλαδή να κάνουμε ότι θέλουμε και Εκείνος να μας συγχωράει.
Να μας συγχωράει συνέχεια και εμείς το βιολί μας.
Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν, γι΄αυτό ορμούν στην αμαρτία.
Όλο το κακό από εκεί ξεκινάει, από την απιστία.
Δεν πιστεύουν στην άλλη ζωή, οπότε δεν υπολογίζουν τίποτε.
Αδικούν, εγκαταλείπουν τα παιδιά τους ...
Γίνονται πράγματα ...σοβαρές αμαρτίες.
Ούτε οι Άγιοι Πατέρες έχουν προβλέψει τέτοιες αμαρτίες στους Ιερούς Κανόνες
Όπως για τα Σόδομα και Γόμορρα είχε πει ο Θεός:
"Δεν πιστεύω να γίνονται τέτοιες αμαρτίες, να πάω να δω!"
Αν δεν μετανοήσουν οι άνθρωποι
Αν δεν επιστρέψουν στον Θεό, χάνουν την αιώνια ζωή.
Πρέπει να βοηθηθεί ο άνθρωπος
Να νιώσει το βαθύτερο νόημα της ζωής
Να συνέλθει, για να νιώσει την Θεία παρηγοριά.
Σκοπός είναι να ανεβεί πνευματικά ο άνθρωπος
Όχι απλώς να μην αμαρτάνει.

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με

Μέσα στην ψυχή μου
Βλέπω το μέγεθος της αμαρτωλότητάς μου
Και ταπεινώνομαι μέχρι εδάφους
Και θεωρώ τον εαυτό μου άθλιο και άνάξιο
Για το πλήθος των ευεργεσιών του Θεού
Που προσφέρει σε μένα τον φτωχό δούλο του.
Μέσα μου, η αμαρτωλότητά μου
Με φέρει σε αίσθηση των παθών και αδυναμιών μου
Που δακρύζω, για το πόσο λυπώ τον Κύριο
Με την ραθυμία της ψυχής μου.
Ω!
Θεέ μου του ελέους και της συγνώμης
Δέξου το πλήθος των αμαρτιών μου
Που ξεπερνούν τούς κόκκους της άμμου της θαλάσσης
Και Σε ικετεύω μην με αρνηθείς για την άστατη ζωή μου
Αλλά ελέησόν με κατά το πλήθος του ελέους Σου.
Η ζωή μου είναι μικρή, αλλά Σ' αγαπώ μέχρι δακρύων
Και Σε παρακαλώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου
Να με ελεήσεις όπως ελέησες το ληστή και την πόρνη.
Είμαι όλος ακάθαρτος, προσπίπτω με δέος
Στον τίμιον Σταυρό σου, για να με συγχωρήσεις.
Δες , είμαι όλος πόνος στην καρδιά, για τήν αμαρτωλότητα μου
Αλλά δεν παύω να Σε αγαπώ θερμά.
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!
Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με!
Η ψυχή μου είναι δοσμένη Σε Σένα
Αλλά οι επιθυμίες μου με πολεμούν
Για να με διώξουν απο Σένα, Κύριε του ελέους.
Τρέχω κοντά Σου, σαν το ελάφι στη πηγή
Για να ξεδιψάσει από τη δροσερή πηγή
Του Ελέους και της Θεϊκής αγάπης Σου.
Κύριε ελέησόν με!
Κύριε ελέησόν με!
Κύριε ελέησόν με!
Μην μου στερήσεις Κύριε,την άπειρη ευσπλαχνία Σου!

Διακοπές...

Σήμερα σκεφτόμουν τη λέξη διακοπή.
Ο ενικός της σηματοδοτεί πάντοτε αρνητικές καταστάσεις...
Διακοπή ρεύματος
Διακοπή εγκυμοσύνης
Διακοπή σχέσης...
Χρειάζεται μόνο ένας πληθυντικός
Για να μας φέρει στο μυαλό το καλοκαίρι και τις Διακοπές...
Κι όλα τα προβλήματα εξανεμίζονται!
Είναι άραγε ο ενικός ένας λόγος δυστυχίας;
Φταίει ο πληθυντικός της εποχής
Που μας κάνει κάθε καλοκαίρι
Να αναζητούμε το έτερό μας ήμισυ
Για να γίνουμε από εγώ, εμείς;
Να συμβαδίσουμε κι εμείς με τους πληθυντικούς που μας περιτριγυρίζουν;
Είναι άραγε οι καλοκαιρινοί έρωτες
Οι διακοπές μας από την μονότονη καθημερινότητά μας;
Κι όταν επιστρέφουμε πίσω αποτελούν απλά μία όμορφη ανάμνηση
Που περιμένουμε να επαναλάβουμε το επόμενο καλοκαίρι;
Οι έρωτες του καλοκαιριού διαρκούν όσο και οι διακοπές μας;
Δεν ξέρω να απαντήσω με σιγουριά
Όμως σκέφτομαι ότι οι έρωτες του χειμώνα μπορεί να διαρκέσουν ακόμα λιγότερο
Και κανείς ποτέ δεν έθεσε το ερώτημα αν όντως αξίζουν!
Ποιος χειμωνιάτικος έρωτας μπορεί να  σου προσφέρει μεταμεσονύχτια βόλτα στην παραλία;
Να κάθεσαι δίπλα στη θάλασσα με τα πόδια σου να βουλιάζουν γυμνά στην υγρή άμμο
Και να κοιτάζεις το Αυγουστιάτικο φεγγάρι βυθισμένος στο απόλυτο τίποτα!
Αν η ζωή είναι όντως στιγμές, οι διακοπές είναι σίγουρα οι στιγμές που πρέπει να ζήσουμε...
Εξάλλου αν όντως μπορούμε να κάνουμε διακοπές από την καθημερινότητά μας, ίσως ήρθε  η ώρα να κάνουμε διακοπές κι από τις σκέψεις μας…

Μαριλένα Παππά

Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012

Απολυτίκιο Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου




Της σκέπης σου Παρθένε, ανυμνούμεν τας χάριτας
Ην ως φωτοφόρον νεφέλην
Εφαπλοίς υπέρ έννοιαν
Και σκέπεις τον λαόν σου νοερώς
Εκ πάσης των εχθρών επιβουλής.
Σε γαρ σκέπην και προστάτιν και βοηθόν
Κεκτήμεθα βοώντες σοι.
Δόξα τοις μεγαλειοίς σου Αγνή
Δόξα τη θεία Σκέπη σου
Δόξα τη προς ημάς σου, προμηθεία Άχραντε.


Ψάλλει ο αρχ. π. Νικόδημος Καβαρνός
Ισοκρατούν:
π. Ιωάννης Μπούτσης
π. Λάμπρος Κεφαλληνός
Γεώργιος Σάββας
Γρηγόρης Χατζηλυμπέρης
Νικόλαος Καββαδίας
Κωνσταντίνος Σκαρμούτσος
Θωμάς Καραγεώργος
Καβαρνός Εμμανουήλ.

Λόγος περί οπτιμισμού


Οι χριστιανοί μάρτυρες
Καίγονταν στην πυρά και φώναζαν:
Εμείς παρ`όλα αυτά πιστεύουμε!
Κατασπαράζονταν από τα θηρία και ψιθύριζαν
Εμείς παρ`όλα αυτά ελπίζουμε!
Καρφωμένοι στους σταυρούς στέναζαν
Εμείς παρ`όλα αυτά αγαπάμε!
Τους κατεδίωξαν και κακοί και καλοί αυτοκράτορες
Και οι Νέρωνες οι Τραϊνοί, στην Ασία στην Αφρική
Στα Βαλκάνια και στη Βρετανία
Τους περιφρόνησαν σαν να ήταν μιάσματα
Τους απομάκρυναν σαν άχρηστες πέτρες
Τους τίναξαν σαν σκόνη από τα πόδια τους.
Οι μορφωμένοι δεν ήθελαν να τους ακούσουν
Οι πλούσιοι δεν ήθελαν να τους προστατεύσουν.
Ολόκληρος ο κόσμος ήταν κουφός απέναντι στις ικεσίες τους
Τα άγρια θηρία είχαν περισσότερους φίλους από ότι αυτοί
Οι νεκροί  στους τάφους δεν ζήλευαν τη ζωή τους.
Παρ`όλα αυτά όμως εκείνοι όσο η γη περιστρεφόταν στον αέρα κοιτάζοντας τον ήλιο
Και κουβαλώντας μέσα της τα σκουλήκια
Σήκωναν το βλέμμα τους στον ήλιο κι έλεγαν
Εμείς  παρ`όλα αυτά αγαπάμε, ελπίζουμε και πιστεύουμε.
Αγαπάμε αυτή τη μαρτυρική ζωή και ελπίζουμε στην καλύτερη
Και πιστεύουμε στο μοναδικό Παντοδύναμο
Που είναι πιο ψηλά από τον ήλιο και που μετρά όλους τους πόνους μας
Και όλες τις αδικίες των βασανιστών μας.
Αυτή την πεταμένη πέτρα, που με το πόδι απομάκρυναν οι οικοδόμοι
Της τότε κοινωνικής ζωής
Παρέλαβε ο θεϊκός Οικοδόμος της οικουμένης για το θεμέλιο της Εκκλησίας Του
Αυτό το πιο μεγάλο οικοδόμημα του οπτιμισμού που κτίστηκε ποτέ στη γη.

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Πηγή: http://kl-klekk.blogspot.gr

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Ίσως όλα θέλουν το χρόνο τους

Όλα θέλουν το χρόνο τους.
Γιατί μπορεί να μας φοβίζει κάτι
Παρ΄ οτι το περιμένουμε με τόση λαχτάρα;
Μήπως είναι η αλλαγή που φοβόμαστε στ΄ αλήθεια;
Μήπως τελικά κρατιόμαστε τόσο απ΄  τη ρουτίνα της ζωής μας
Και παρ΄ οτι την κατηγορούμε συχνά
Στην πραγματικότητα μας είναι απαραίτητη;
Μήπως βασίζουμε τη ζωή μας σε πλαίσια και σχήματα
Χωρίς να αναγνωρίζουμε την ουσία που κρύβεται από κάτω τους;
Γιατί δεν κρατιόμαστε συνειδητά
Απ΄ την ουσία που διέπει (ή έστω θέλουμε να διέπει) τη ζωή μας
Ώστε να μη φέρει ταραχή μια εξωτερική αλλαγή, ακόμη κι αν είναι μεγάλη;
Ίσως ζητώ πολλά απ’ τους ανθρώπους κι από μένα.
Όλα θέλουν το χρόνο τους.
Κι όσο εντρυφεί κανείς στην ανθρώπινη ζωή και φύση
Τόσο πιο επιεικής και αγαπητικός γίνεται.
Θα υπομένω λοιπόν.
Τον εαυτό μου και τους άλλους.
Και θα παρατηρώ.
Και στο τέλος μονάχα κέρδος μπορώ να έχω…

Ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς για να δοκιμαστούμε

Στις δοκιμασίες που επιτρέπει ο Θεός
Δοκιμάζεται κανείς και διαπιστώνει μόνος του
Την πνευματική του κατάσταση
Και αναγκάζεται να ταπεινωθεί
Και χαριτώνεται μετά από τον Θεό
Όταν ταπεινά τις δέχεται με χαρά
Σαν φάρμακα για την ψυχή του
Και με υπομονή δοξάζει και ευχαριστεί τον Θεό.
Ευτυχώς που επιτρέπει ο Καλός Θεός να δοκιμαστούμε
Γιατί αλλιώς θα είχαμε
Και κρυμμένα πάθη και παράλογες απαιτήσεις
Την ημέρα της Κρίσεως.
Αλλά και να μας τα παρέβλεπε ακόμη όλα αυτά
Και να μας έπαιρνε όπως είμαστε στον Παράδεισο
Θα δημιουργούσαμε και εκεί θέματα.
Γι`αυτό επιτρέπει εδώ τους πειρασμούς
Για να μας ξεσκονίζουν, να εξαγνισθεί η ψυχή μας με τις θλίψεις και τα κλάματα
Και να αναγκαστούμε να καταφύγουμε στον Θεό, να βρούμε τη σωτηρία μας.

Γέροντας Παΐσιος 

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

Κρύψε το λόγο μέσα στη καρδιά σου

Κρύψε το λόγο στα σπλάχνα της γης
Δηλαδή...
Κρύψε το λόγο μέσα στην καρδιά σου
Για να καρποφορήσεις για τον Κύριο με το φόβο σου.
Όταν μάλιστα διαβάζεις
Να διαβάζεις με επιμέλεια και κόπο
Προχωρώντας το στίχο με πολλή προσοχή
Και μη δείξεις προθυμία να περνάς μόνο τα φύλλα
Αλλά αν είναι ανάγκη, μην οκνήσεις να περάσεις το στίχο
Και δύο και τρεις και πολλές φορές
Για να καταλάβεις το νόημα του.
Όταν επίσης πρόκειται να σταθείς να διαβάσεις
Ή να ακούσεις εκείνον που διαβάζει
Παρακάλεσε πρώτα τον Θεό, λέγοντας
Κύριε Ιησού Χριστέ, άνοιξε τα αυτιά και τα μάτια της καρδιάς μου
Για να ακούσω τα λόγια σου
Και να τα συναισθανθώ
Και να κάνω το θέλημά σου.

Όσιος Εφραίμ ο Σύρος

Να προσεύχεσαι αργά, μυστικά

Μην επιτρέπετε
Στους κακούς λογισμούς σας
Να σας κυριεύουν.
Εάν έρχονται
Να τους διώχνετε με την προσευχή
Χωρίς πολλές στοχαστικές σκέψεις
Την ώρα της προσευχής.
Κάποιος έσπρωχνε την πόρτα
Και ο διάβολος έσπρωχνε
Από το πίσω μέρος της να μπει κι αυτός.
Τότε ο χριστιανός είπε:
'' Κύριε ελέησον '', με μισό στόμα, επιπόλαια.
Στο τέλος ο διάβολος άνοιξε πιο δυνατά την πόρτα για να μπει μέσα.
Όταν είδε ο πιστός ότι ο διάβολος άνοιξε την πόρτα έτοιμος να μπει μέσα
Αναστέναξε βαθιά και είπε:
''Κύριε μη με εγκαταλείπεις''
Και αμέσως ο διάβολος εξαφανίσθηκε.
Και άρχισε να κλαίει ο πιστός.
Τότε του εμφανίστηκε ο Χριστός.
''Γιατί δεν με  εβοήθησες'';
Και ο Κύριος του απάντησε
''Όταν πράγματι με εκάλεσες σε βοήθησα''.
Το σαλιγκάρι περπατά αργά, αλλά με όλο το σπίτι του (κέλυφος).
Κι εσύ να προσεύχεσαι σιγά, μυστικά, αλλά με την καρδιά σου
Διότι διαφορετικά είναι επάλειψη και όχι προσευχή.

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Πως φανερώνεται η αγάπη

Η αγάπη προς τον πλησίον
Φανερώνεται με πολλούς τρόπους.
Όχι μόνο με το να δίνουμε κάτι σ`αυτόν.
Άκουσε πως.
Εάν κάποτε πας με τον πλησίον σου κάπου
Και βλέπεις το λογισμό σου
Να θέλει να τιμηθείς περισσότερο από αυτόν
Και μάλλον δεν θέλεις ούτε εξίσου με σένα να τιμηθεί
Σ`αυτό το θέμα δεν έχεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου.
Διότι ο Απόστολος (Παύλος) είπε:
''Να προλαβαίνει ο καθένας τους άλλους στο να αποδίδει την τιμή''.
Εάν έχεις κάτι φαγώσιμο
Και δεις το λογισμό σου να θέλει μόνος σου να το φας
Από επιθυμία σου και όχι από ανάγκη
Σ`αυτό το θέμα δεν έχεις τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου.
Διότι αν θελήσουμε και μ`αυτόν τον τρόπο να εφαρμόσουμε τον ευαγγελικό λόγο
Δεν θα αποφύγουμε την κατάκριση.
Διότι δεν εγράφη για μας μόνο για έναν άνθρωπο συγκεκριμένο
Αλλά κάθε άνθρωπος ονομάζεται ''πλησίον''.
Πως λοιπόν μπορείς σε όλους τους ανθρώπους να το πράξεις αυτό
Μην έχοντας να δώσεις σε όλους;
Και το να θέλεις πάλι τον πλησίον σου  όπως τον εαυτό σου, είναι το εξής:
Εάν πάθει ο πλησίον σου ζημιά και δεις το λογισμό σου να ευχαριστείται
Διότι ο πλησίον σου ζημιώθηκε περισσότερο από σένα.
Ιδού και σ`αυτό το θέμα δεν έχεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου.
Επίσης εάν τον δεις να τον επαινούν και δεν τον συγχαρείς
Διότι κι εσύ δεν επαινέθηκες μαζί του
Και δεν λες ότι μάλλον ο έπαινος του αδελφού σε μένα αντανακλά, διότι είναι μέλος μου.
Ούτε σ`αυτό τον αγάπησες σαν τον εαυτό σου.
Το να έχεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου είναι επίσης και το εξής:
Εάν μάθεις από τους Πατέρες το δρόμο του Θεού και σε ρωτήσει ο αδελφός σου
Μην αδιαφορήσεις για την ωφέλειά του, από φθόνο
Αλλά γνωρίζοντας ότι είναι αδελφός σου, πες του ότι έμαθες
Κατά φόβον Θεού και μην έχεις τον εαυτό σου ως διδάσκαλο, διότι αυτό δεν σε ωφελεί.

Άγιος Βαρσανούφιος

Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Κύριε... δώσε μας κατάνυξη και δάκρυα στα μάτια

Κύριε...Συ μόνο γνωρίζεις
Ότι η ψυχή μας Εσένα διψά
Σαν την άνυδρη γη και Εσένα ποθεί.
Στάξε στην καρδιά μας μια σταγόνα από την θεία σου χάρη
Και άναψε μέσα σ' αυτήν την φλόγα της αγάπης Σου.
Κρούσε στην δεκάχορδη κινύρα μας
Μέλη κατανυκτικά και ευφρόσυνα.
Συ που άνοιξες τα μάτια του τυφλού
Ανοιξε τα μάτια της διανοίας μας
Να κατανοεί την ομορφιά της Δόξης Σου.
Συ που έδωσες νερό στην έρημο σ' ένα λαό απειθή και φιλόνικο
Δώσε μας κατάνυξη και δάκρυα στα μάτια
Για να δακρύζουμε κάθε ημέρα της ζωής μας
Με ταπείνωση, αγάπη και καθαρή καρδιά.
Ας προσεγγίσει η δέησή μας την αγάπη Σου
Να μας χαρίσει τον Άγιο σπόρο της αληθείας σου
Για να σου προσφέρουμε δεμάτια πλήρη κατανύξεως και δοξολογίας.
Εισάκουσον Κύριε της προσευχής των δούλων σου
Δια πρεσβειών της Θεοτόκου και πάντων των Αγίων Σου
Ο επί πάντων ευλογητός εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν.

Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι


Σκοπός της ζωής μας
Είναι να γίνουμε τέλειοι και άγιοι.
Να αναδειχθούμε παιδιά του Θεού
Και κληρονόμοι της βασιλείας των ουρανών.
Ας προσέξουμε μήπως, για χάρη της παρούσας ζωής
Στερηθούμε τη μέλλουσα
Μήπως, από τις βιοτικές φροντίδες και μέριμνες
Αμελήσουμε το σκοπό της ζωής μας.
Η νηστεία, η αγρυπνία και η προσευχή από μόνες τους
Δεν φέρνουν τους επιθυμητούς καρπούς
Γιατί αυτές δεν είναι ο σκοπός της ζωής μας
Αποτελούν τα μέσα για να πετύχουμε το σκοπό.
Στολίστε τις λαμπάδες σας με αρετές.
Αγωνιστείτε ν΄ αποβάλετε τα πάθη της ψυχής.
Καθαρίστε την καρδιά σας από κάθε ρύπο και διατηρήστε την αγνή
Για να έρθει και να κατοικήσει μέσα σας ο Κύριος
Για να σας πλημμυρίσει το Άγιο Πνεύμα με τις θείες δωρεές.
Παιδιά μου αγαπητά, όλη σας η ασχολία και η φροντίδα σ’ αυτά να είναι.
Αυτά ν΄ αποτελούν σκοπό και πόθο σας ασταμάτητο.
Γι΄ αυτά να προσεύχεστε στο Θεό.
Να ζητάτε καθημερινά τον Κύριο, αλλά μέσα στην καρδιά σας και όχι έξω από αυτήν.
Και όταν Τον βρείτε, σταθείτε με φόβο και τρόμο, όπως τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ
Γιατί η καρδιά σας έγινε θρόνος του Θεού.
Αλλά για να βρείτε τον Κύριο, ταπεινωθείτε μέχρι το χώμα
Γιατί ο Κύριος βδελύσσεται τους υπερήφανους
Ενώ αγαπάει και επισκέπτεται τους ταπεινούς στην καρδιά.
Αν αγωνίζεσαι τον αγώνα τον καλό, ο Θεός θα σε ενισχύσει.
Στον αγώνα εντοπίζουμε τις αδυναμίες, τις ελλείψεις και τα ελαττώματά μας.
Είναι ο καθρέφτης της πνευματικής μας καταστάσεως.
Όποιος δεν αγωνίστηκε, δεν γνώρισε τον εαυτό του.
Προσέχετε και τα μικρά ακόμα παραπτώματα.
Αν σας συμβεί από απροσεξία κάποια αμαρτία, μην απελπιστείτε
Αλλά σηκωθείτε γρήγορα και προσπέστε στο Θεό, που έχει τη δύναμη να σας ανορθώσει.
Μέσα μας έχουμε αδυναμίες και πάθη και ελαττώματα βαθιά ριζωμένα
Πολλά είναι και κληρονομικά.
Όλα αυτά δεν κόβονται με μια σπασμωδική κίνηση
Ούτε με την αδημονία και τη βαριά θλίψη
Αλλά με υπομονή και επιμονή, με καρτερία, με φροντίδα και προσοχή.
Η υπερβολική λύπη κρύβει μέσα της υπερηφάνεια.
Γι΄ αυτό είναι βλαβερή και επικίνδυνη
Και πολλές φορές παροξύνεται από το διάβολο, για ν΄ ανακόψει την πορεία του αγωνιστή.
Ο δρόμος που οδηγεί στην τελειότητα είναι μακρύς.
Εύχεστε στο Θεό να σας δυναμώνει.
Να αντιμετωπίζετε με υπομονή τις πτώσεις σας και, αφού γρήγορα σηκωθείτε
Να τρέχετε και να μη στέκεστε, σαν τα παιδιά, στον τόπο που πέσατε
Κλαίγοντας και θρηνώντας απαρηγόρητα.
Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην μπείτε σε πειρασμό.
Μην απελπίζεστε, αν πέφτετε συνέχεια σε παλιές αμαρτίες.
Πολλές απ’ αυτές είναι και από τη φύση τους ισχυρές και από τη συνήθεια.
Με την πάροδο του χρόνου, όμως, και με την επιμέλεια νικιούνται.
Τίποτα να μη σας απελπίζει.
Πειρασμοί
Οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη
Να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή.
Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους.
Γι΄ αυτό άφησε με εμπιστοσύνη τον εαυτό σου στα χέρια του Θεού και ζήτησε τη βοήθειά Του
Ώστε να σε δυναμώσει στον αγώνα σου.
Η ελπίδα στο Θεό δεν οδηγεί ποτέ στην απελπισία.
Οι πειρασμοί φέρνουν ταπεινοφροσύνη.
Ο Θεός ξέρει την αντοχή του καθενός μας
Και παραχωρεί τους πειρασμούς κατά το μέτρο των δυνάμεών μας.
Να φροντίζουμε όμως κι εμείς να είμαστε άγρυπνοι και προσεκτικοί
Για να μη βάλουμε μόνοι μας τον εαυτό μας σε πειρασμό.
Εμπιστευτείτε στο Θεό τον Αγαθό, τον Ισχυρό, τον Ζώντα
Και Αυτός θα σας οδηγήσει στην ανάπαυση.
Μετά τις δοκιμασίες ακολουθεί η πνευματική χαρά.
Ο Κύριος παρακολουθεί όσους υπομένουν τις δοκιμασίες και τις θλίψεις για τη δική Του αγάπη.
Μη λιποψυχείτε λοιπόν και μη δειλιάζετε.
Δεν θέλω να θλίβεστε και να συγχύζεστε για όσα συμβαίνουν αντίθετα στη θέλησή σας
Όσο δίκαιη κι αν είναι αυτή.
Μια τέτοια θλίψη μαρτυρεί την ύπαρξη εγωισμού.
Προσέχετε τον εγωισμό, που κρύβεται κάτω από τη μορφή του δικαιώματος.
Προσέχετε και την άκαιρη λύπη, δημιουργείται ύστερ’ από έναν δίκαιο έλεγχο.
Η υπερβολική θλίψη για όλα αυτά είναι του πειρασμού.
Μία είναι η αληθινή θλίψη.
Αυτή που δημιουργείται, όταν γνωρίσουμε καλά την άθλια κατάσταση της ψυχής μας.
Όλες οι άλλες θλίψεις δεν έχουν καμιά σχέση με τη χάρη του Θεού.
Φροντίζετε να περιφρουρείτε στην καρδιά σας τη χαρά του Αγίου Πνεύματος
Και να μην επιτρέπετε στον πονηρό να χύνει το φαρμάκι του. προσέχετε!
Προσέχετε, μήπως ο παράδεισος, που υπάρχει μέσα σας, μετατραπεί σε κόλαση.

Άγιος  Νεκτάριος Πενταπόλεως

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Κύριε, αγάπησα την αλήθειά Σου, την ομολόγησα "εν λαω βαρει", δέξαι με τώρα

Κύριε, τίποτε το αξιόλογο δεν έπραξα
Λόγω της αδυναμίας μου
Λόγω της εποχής που έζησα.
Όμως την πίστιν την τήρησα
Όπως μας την παρέδωκες μέσα σε καιρούς
Αδιαφορίας, συγχύσεως και αποστασίας
Αγάπησα την αλήθειά Σου
Την ομολόγησα "εν λαω βαρει"
Δέξαι με τώρα, όπως δέχτηκες τον ληστή
Εσύ που είπες ότι
"Ος αν ομολογήσει με ενώπιον των ανθρώπων
Ομολογήσω καγώ αυτόν ενώπιον του Πατρός μου του εν ουρανοις".
Ας ακούσουμε και του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου λέγοντος:
Εντολή γαρ Κυρίου μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως.
Ώστε, ότε περί πίστεως ο λόγος, ουκ εστιν ειπείν, εγώ τις ειμί;
Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης;
Ουδείς μοι λόγος και φροντίς περί του προκειμένου.
Ουά οι λίθοι κεκράξουσι και συ σιωπηλός και άφροντις;

Πίστη κι απιστία


Ο πνευματικός άνθρωπος
Λέγει ο απόστολος Παύλος
Δηλαδή ο χριστιανός
Δεν πρέπει να πολεμά την απιστία
Μιλώντας ή γράφοντας με τον ίδιο τρόπο
Που μιλούνε και γράφουνε οι άπιστοι
Απαντώντας σε κάθε τι που λένε και που γράφουνε
Με κάποιο όμοιο τρόπο
Προσπαθώντας να τους φέρει την πίστη
Με την ίδια λογική που μιλούνε οι άπιστοι.
Η συζήτηση, με άλλα ο διάλογος
Είναι ο τρόπος που πορεύονται οι φιλόσοφοι
Κυνηγώντας με άλλα λόγια και με την εξυπνάδα να πιάσουνε την ψεύτικη αλήθεια.
Για τον άνθρωπο που έχει πίστη στον Θεό
Η συζήτηση κι η λεγομένη διαλεκτική είναι ολότελα ανώφελα πράγματα
Για να μεταδώσει στον άλλον την πίστη του.
Η πίστη είναι δώρο και φωτισμός του Θεού
Και δίνεται σ`όποιον έχει ταπείνωση και καθαρή ψυχή.
Η πίστη δεν έρχεται με συλλογισμούς.
Με συλλογισμούς μπορεί να παραδεχτεί ο άνθρωπος εκείνο που είναι πιστευτό
Όχι όμως εκείνο που είναι απίστευτο κι απαράδεχτο από τη λογική του
Δηλαδή τις αισθήσεις του.

Φώτης  Κόντογλου

Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Δος μοι τούτον τον ξένον

Τον ήλιον κρύψαντα τας ιδίας ακτίνας
Και το καταπέτασμα του ναού διαρραγέν
Τω του Σωτηρος θανάτω
Ο Ιωσήφ θεασάμενος προσήλθε τω Πιλάτω
Και καθικετεύει λέγων:
Δος μοι τούτον τον ξένον
Τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κοσμω
Δος μοι τούτον τον ξένον
Ον ομοφυλοι μισούντες θανατούσιν ως ξένον.
Δος μοι τούτον τον ξένον
Ον ξενίζομαι βλέπων του θανάτου το ξένον
Δος μοι τούτον τον ξένον
Οστις οιδε ξενίζειν τους πτωχούς και τους ξένους
Δος μοι τούτον τον ξένον
Ον Εβραίοι τω φθονω απεξένωσαν κοσμω.
Δος μοι τούτον τον ξένον
Ίνα κρύψω εν τάφω
Ως ξένος ουκ έχει την κεφαλήν που κλίνει
Ον η μήτηρ ορώσα νεκρωθέντα εβοα
Ω Υιέ και Θεέ μου, ει και τα σπλάγχνα τιτρώσκομαι
Και καρδίαν σπαράττομαι νεκρον σε καθορώσα
Αλλά τη σοι αναστάσει θαρρούσα μεγαλύνω
Και τούτοις τοίνυν τοις λογοις δυσωπών τον Πιλάτον
Ο ευσχήμων λαμβάνει του Σωτήρος το σώμα
Ο και φοβω εν σινδονι ενειλήσας και σμύρνη
Κατέθετο εν τάφω τον παρέχοντα πάσι
Ζωήν αιώνιον και το μέγα έλεος

Ισορροπία ανάμεσα σε κινούμενους κόσμους

Ισορροπία.
Περπατάμε σε τεντωμένα σχοινιά.
Ξεκινάμε δειλά, χωρίς θάρρος
Μόνο με την ελπίδα
Ότι θα βρούμε την ισορροπία μας
Όσο ακροβατούμε στο νήμα της ζωής.
Εκτείνουμε τα χέρια μας δεξιά κι αριστερά
Και γινόμαστε κινούμενοι σταυροί που περπατούν.
Όσοι κοιτάξουν κάτω μπερδεύονται, φοβούνται.
Τα πόδια τους αρχίζουν σιγά-σιγά να τρέμουν
Μέχρι που σταματούν να περπατούν προκειμένου να ισορροπήσουν ξανά.
Όταν έχεις ήδη πανικοβληθεί πόσο εύκολο είναι να ξαναβρείς την ισορροπία σου;
Όσοι κοιτάξουν πάνω για πολύ ώρα, νιώθουν ότι γίνονται ένα με τον ουρανό.
Ξεχνούν ότι περπατούν πάνω σε μία τεντωμένη κλωστή.
Ο κίνδυνος γίνεται ένας παράγοντας που απλά δεν τους αφορά.
Περπατούν και νιώθουν ελεύθεροι να πετάξουν ως τα πιο ψηλά σύννεφα.
Κι όταν πηδούν, ξεχνούν ότι είναι μόνο άνθρωποι και δεν έχουν φτερά για να πετάξουν. Προσγειώνονται απότομα
Και ξαφνικά συνειδητοποιούν ότι βρίσκονται πάνω σε μία τεντωμένη χορδή έτοιμη να σπάσει.
Κι ύστερα πανικόβλητοι προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στα όνειρά τους
Και στην πραγματικότητα που πρέπει να ζήσουν.
Ο μόνος τρόπος για να φτάσει κανείς ως το τέλος του νήματος
Είναι να βρει την ισορροπία μεταξύ του πάνω και του κάτω κόσμου
Ανάμεσα στον ουρανό και στη Γη.
Ανάμεσα σε δύο κόσμους παλλόμενους, αντίθετους μα τόσο αλληλένδετους μεταξύ τους.
Περπατά κοιτώντας μπροστά, ρίχνοντας κλεφτές ματιές πότε πάνω, πότε κάτω.
Μα το πιο σημαντικό είναι να ισορροπήσει κρατώντας το χέρι κάποιου άλλου συνοδοιπόρου του.
Να φτάσουν ως το τέλος κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου
Με τα μάτια ο ένας στραμμένος στον άλλον.
Τότε ο ουρανός, η γη και η ζωή βρίσκονται σε πλήρη ισορροπία.

Μαριλένα Παππά

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Η σιωπή σου να είναι μυστική...

Η σιωπή σου να είναι μυστική
Εις την καρδιά σου.
Εξωτερικά να μη φαίνεσαι ότι σιωπάς
Και το αντιλαμβάνονται οι άλλοι.
Ευθύς ως ειπείς δύο-τρία λόγια
Συνεχίζεις μέσα σου μυστικά
Να στέλνεις προσευχή για όλους στον Κύριο.
Να αγκαλιάζεις μυστικά στην καρδιά σου με αγάπη
Όλο το κονόβιο.
Όλη την Εκκλησία.
Μην αγωνιάς...
Ούτε να προσπαθείς να κόψεις ή να διορθώσεις το ελάττωμα του άλλου.
Αγάπησέ τον με το ελάττωμά του.
Ο Κύριος θα φροντίσει γι`αυτό.
Να αγιάζεις τη σιωπή σου με την προσευχή
Να μην είναι στείρα και άγονη.

Γέροντας Πορφύριος

Η χριστιανική αγάπη είναι η "δυνατή αδυνατότητα"

Η χριστιανική αγάπη
Είναι η "δυνατή αδυνατότητα"
Να βλέπω το Χριστό
Στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου
Οποιοσδήποτε κι αν είναι αυτός
Και τον οποίο ο Θεός
Μέσα στο αιώνιο και μυστηριώδες σχέδιό Του
Έχει αποφασίσει να φέρει μέσα στη ζωή μου
Έστω και για λίγες στιγμές να τον φέρει κοντά μου
Όχι σαν μια ευκαιρία για "καλή πράξη" ή για εξάσκηση της φιλανθρωπίας μου
Αλλά σαν αρχή μιας αδιάκοπης συντροφιάς μέσα στον ίδιο το Θεό.
Αληθινά τι άλλο είναι αγάπη παρά αυτή η μυστηριώδης δύναμη
Που ξεπερνάει το τυχαίο και το εξωτερικό στον "άλλο"
Ξεπερνάει δηλαδή την εξωτερική του εμφάνιση
Την κοινωνική του θέση, την εθνική του καταγωγή
Τη διανοητική του ικανότητα
Και φτάνει την ψυχή του
Τη μοναδική και μοναδικά προσωπική "ρίζα" της ανθρώπινης ύπαρξης
Το αληθινό κομμάτι του Θεού μέσα του;
Αν ο Θεός αγαπάει κάθε άνθρωπο
Είναι ακριβώς γιατί Αυτός μόνο γνωρίζει τον ατίμητο
Και απόλυτα μοναδικό θησαυρό, την "ψυχή" ή το "πρόσωπο"
Που έδωσε στον κάθε άνθρωπο.
Η χριστιανική αγάπη λοιπόν είναι η συμμετοχή σ’ αυτή τη θεϊκή γνώση
Είναι το δώρο αυτής της θεϊκής αγάπης.
Δεν υπάρχει "απρόσωπη" αγάπη γιατί αγάπη είναι η υπέροχη ανακάλυψη του "προσώπου"
Στον "άνθρωπο", η ανακάλυψη του συγκεκριμένου και μοναδικού προσώπου
Μέσα στο σύνολο γενικά.
Είναι η ανακάλυψη σε κάθε άνθρωπο αυτού
Που τον κάνει "αξιαγάπητο" και που είναι δοσμένο από το Θεό.

Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012

Ένας υπέροχος πατέρας



Με τον καιρό να είναι κόντρα
Έχει τιμή να πετάς .......
Και εδώ ο Πατέρας αυτός

ΠΕΤΑΕΙ  με την ΜΑΝΤΙΣΟΝ  κόντρα σε ΟΛΑ

Ο Ρικ Βαν Μπικ από το Μίσιγκαν των ΗΠΑ
Είναι ένας αφοσιωμένος πατέρας.
Ο 39χρονος ολοκλήρωσε το Τρίαθλο
Έχοντας στο πλευρό του
Την 13χρονη ανάπηρη κόρη του
Καθώς όπως αναφέρει το αγγελούδι του
Δεν αγαπά να μένει κλεισμένο μέσα στο σπίτι.
Ο Μπικ έχει συμμετάσχει
Σε τουλάχιστον 70 αθλητικές δραστηριότητες
Έχοντας τη Μάντισον πάντα δίπλα του.
Η αγάπη του για την κόρη του μάλιστα είναι τέτοια
Που η μικρή κοινότητα στην οποία ζει ο 39χρονος
Τον έχρισε ως τον "καλύτερο πατέρα του αιώνα".

Πηγή: http://tisannas.blogspot.gr/

Τετάρτη 15 Αυγούστου 2012

Η Αναμαρτησία της Παναγίας


Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ ψαυέτω μηδαμώς χειρ αμυήτων
Χείλη δε πιστών τη Θεοτόκω
Ασιγήτως φωνήν του αγγέλου αναμέλποντα
Εν αγαλλιάσει βοάτω
Όντως ανωτέρα πάντων υπάρχεις, Παρθένε αγνή.
Εσένα που είσαι ζωντανή κιβωτός του Θεού
Ας μη σε αγγίζει ολότελα χέρι άπιστο
Αλλά χείλια πιστά ας ψάλλουνε
Δίχως να σωπάσουνε τη φωνή του αγγέλου κι ας κράζουνε:
Αληθινά, είσαι ανώτερη απ' όλα Παρθένε αγνή
Πράγματι το μυστήριο περί του προσώπου
Και της ζωής της Θεοτόκου αποτελεί βιβλίο
"Κατεσφραγισμένον σφραγίσιν επτά"
Για τους αμύητους, τους μη έχοντας την αποκάλυψη, την θεία Χάρη.
Μυστήριο αληθινό και τολμηρό, θείο και ανθρώπινο ανέγγικτο από τον χοϊκό άνθρωπο.
Πως μπορεί κάποιος να νοήσει τα υψηλότερα, τα περί της Θεοτόκου
Αφού δεν έχει πείρα ούτε των κατωτέρων;
Πως μπορεί ο άνθρωπος που δεν έχει καθαρισθεί από τα πάθη να ομιλεί με αυθεντία περί θεώσεως;
Στα ευαγγέλια αποσιωπάται η ζωή της Παναγίας Παρθένου
Και μόνο λίγα μας αποκαλύπτονται.
Πολλά όμως άλλα, όπως και την σημασία και έννοια των ευαγγελικών αναφορών
Τα διδάσκει το Άγιο Πνεύμα με την Παράδοση της Εκκλησίας μας
Τα αποκαλύπτει πολλές φορές η ίδια η Θεοτόκος
Στους πιστούς δούλους Της
Στους Πατέρες της Εκκλησίας.
Η Υπεραγία Θεοτόκος σύμφωνα με την διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Είναι "Αειπάρθενος".
Δηλαδή παρθένος προ του τόκου, εν τω τόκω και μετά τον τόκον.
Αυτή η παρθενία δεν έγκειται μόνο στην σωματική της καθαρότητα
Αλλά κυρίως στην ψυχική.
Διότι η παρθενία ως απλή βιολογική κατάσταση
Δεν έχει καμμία θεολογική ή σωτηριολογική σπουδαιότητα.
Δηλαδή το "Αειπάρθενον" της Θεοτόκου
Ταυτίζεται με την τελεία καθαρότητα την αναμαρτησία.
Αναμαρτησία προ του τόκου, εν τω τόκω και μετά τον τόκον.
Η αναμαρτησία της δεν προέρχεται από άσπιλη σύλληψη της
Όπως κακώς δογμάτισε η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία με τον πάπα Πίο Θ’ το 1854
Αλλά από την ελεύθερη προσωπική της αποστροφή προς την αμαρτία.
Ο πανάγιος βίος, η αναμαρτησία της Παρθένου, που έγινε αφορμή για να γίνει Θεοτόκος
Και Θεομήτωρ εξηγούν αυτήν την ιδιαίτερη θέση Της, που ομολογούμε
Ότι έχει μετά τον Θεό και πάνω από τους αγγέλους και τους Αγίους.
Με την υποστατική ένωση της θείας και ανθρωπινής φύσεως στο πρόσωπο του Χριστού
Και την δημιουργία της θεανθρωπίνης οικογενείας και κοινωνίας
Η  Παναγία γίνεται η Μητέρα της καινής κτίσεως.
Η  Παναγία μας είναι το "μεθόριον μεταξύ κτιστής και ακτίστου φύσεως"
Η "Μετά Θεόν Θεός, η τα δευτερεία της Τριάδος έχουσα"
Η "Τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξότερα ασύγκριτος των Σεραφείμ"
Η "Αγία Αγίων μείζων"
Αυτή που "δύναται πάντα όσα θέλει"
Και μόνο σε αυτήν οφείλουμε δουλική προσκύνηση, λατρευτική βέβαια προς τον Θεό
Και τιμητική προς τους αγίους.
Γι΄ αυτό, νομίζω, δεν θα είμαστε εκτός του πνεύματος των Αγίων Πατέρων μας
Αν απευθύνουμε το εφύμνιο προς την Παναγία μας:
"Χαίρε, αναμάρτητε Θεόνυμφε Δέσποινα".
Αμήν.

Απόσπασμα από την εισήγηση στο Θεομητορικό Συνέδριο
"Παναγία η Πάντων Χαρά"
Του Αρχιμανδρίτη  Εφραίμ Βατοπαιδινού
Καθηγούμενου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Η ιστορία των φύλλων

Στερνές παραστάσεις
Στη σκηνή του φθινοπώρου δίνουν τα φύλλα
Μαγευτικά ντυμένα
Πυρόξανθους τόνους, καφετιούς, χρυσαφένιους.
Τ' άγερακι φυσά κι υποκλίνονται
Ώσπου να φτάσει ή βροχή και ο άνεμος
Που μ' ένα του σφύριγμα θα τα πλανέψει...
Τότε, θα λικνιστούν για λίγο
Σα λαβωμένα πουλιά
Κι απαλά θα πλαγιάσουν καταγής
Για να βρούνε ανάπαυση.
Εκεί θ' αναπολήσουν τη μικρή τους ζωή...
Κείνους που μέσ' στο λιόκαμα
Βρήκαν δροσιά κάτ' άπ' τη φυλλωσιά τους...
Στο υγρό καταχείμωνο ή σάρκα τους
Θα φαγωθεϊ κι αραχνοΰφαντη θ' αποκαλυφθεί, η ραχοκοκκαλιά τους.
Ενώ πέρα, στο βάθος... μακριά...
Θα φορτώνεται μύρα καί θαύματα μια άνοιξη νέα
Κυοφορώντας τη γενιά των καινούργιων φύλλων...

Ναυσικά Ιεσσαί Κασσιμάτη

Πηγή: http://anemonpnoi-magdalini.blogspot.gr/

Παρθένος Μαρία


Της έδωσαν το όνομα της γιαγιάς της
Όμως το καθένα από τα πέντε γράμματα του ονόματός της
Παραπέμπει και σε ένα γυναικείο πρόσωπο
Της Παλαιάς Διαθήκης
Το οποίο διακρίθηκε για μία τουλάχιστον αρετή:

Μ- αριάμ, για την αγνότητά της
Α- βιγαία (πηγή χαράς) για ταπείνωση και σωφροσύνη
Ρ- αχήλ (αμνάδα) για την ομορφιά της
Ι- ουδήθ, για την ανδρειοφροσύνη και την πίστη της
Ά- ννα (Θεία Χάρη) για την υπομονή της.

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2012

Ξέρεις εσύ Θεέ και Κύριε μου

Ένα "από" βάζεις μπροστά και γίνετε αποσύνθεση.
Τόσο εύκολο είναι και για μένα να αμαρτήσω.
Τόσο απλό.
Σαν ένα μικρό "από".
Τι αξία έχει
Και πόσο δύσοσμο αποτέλεσμα μπορεί να έχει....
Μου έδωσε την πνοή Του.
Μια και μόνη ανάσα Του
Είναι αρκετή για να με κάνει να ζώ πόσα χρόνια...
Ως το σήμερα.
Είμαι το πλάσμα Του.
Είμαι το δημιούργημα Σου.
Μη με αφήσεις.
Στείλε μου μια ακτίνα
Ένα αεράκι, να με συνοδεύει στον δρόμο μου
Μια μελωδία στο μυαλό μου
Μια ζεστασιά στην καρδιά μου
Ξέρεις εσύ Θεέ και Κύριε μου

Αμήν.

Ο Μοναχός μπορεί να γίνει έμπνευση για τον άνθρωπο που ζει στον κόσμο


Η κοινωνία μας έχει ανάγκη
Από εναλλακτικούς τρόπους ζωής.
Το κυνήγι του πλούτου
Της κοινωνικής προβολής
Και των επίγειων απολαύσεων
Που είναι γενικά οι τρέχουσες κοινωνικές αξίες
Χρειάζονται αντιστάθμισμα.
Ο Μοναχισμός είναι μία καθιερωμένη εναλλακτική κοινωνία
Οι Μοναχοί ζουν μια ιδιάζουσα (για τα κοινά μέτρα) ζωή
Με κύριο μέλημα τους την σωτηρία της ψυχής τους
Και της ανθρωπότητας γενικά.
Η Καινή Διαθήκη λέει
"Ο Θεός αγάπη εστίν"
Και ο Χριστός μας διαβεβαιώνει ότι ο Θεός, προνοεί και για τα μικρότερα πλάσματα στη φύση
Πόσο μάλλον για τον άνθρωπο.
Κι όμως, βλέπουμε σήμερα την ανθρωπότητα να μαστίζεται από το κακό
Και τη φύση να καταστρέφεται απερίσκεπτα από τον άνθρωπο.
Που είναι η αγάπη του Θεού, λοιπόν;
Ή μήπως ο Θεός σταμάτησε να μας αγαπάει;
Φαίνεται δύσκολο να καταλάβουμε τον κόσμο
Τον άνθρωπο και το Θεό.
Το κλειδί βρίσκεται στο ότι ο άνθρωπος έχει πλαστεί ελεύθερος
Δηλαδή με τη δυνατότητα, το δικαίωμα να πει "ναι" ή "όχι" στα πράγματα
Με τη δυνατότητα της επιλογής.
Ο άνθρωπος λοιπόν μπορεί είτε να συναινέσει με το Θείο θέλημα
Είτε να διαφωνήσει και να αντιταχθεί σ΄ αυτό.
Το Θείο θέλημα είναι να πηγαίνει η ανθρωπότητα προς το καλύτερο
Να μην υπάρχουν πόλεμοι, αρρώστιες, καταστροφές ....
Ο Θεός ξέρει τι πρέπει να κάνει, που πρέπει να επέμβει και πως.
Μα αν δεν Του το ζητήσει ο άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει τίποτα από μόνος Του
Γιατί έτσι θα παράβαινε τον νόμο της ελευθερίας που ο ίδιος δημιούργησε.
Αυτό το ρόλο παίζει η προσευχή.
Ο μοναχός ζητά από το Θεό να γίνει το θέλημα του για το καλό της ανθρωπότητας
Και την προσευχή αυτή την έχει κάνει σκοπό της ζωής του.
Λέγεται ότι όταν ένας άνθρωπος (μοναχός ασκητής) φτάσει να μετανοήσει
Και να καθαρθεί ψυχικά ώστε να μπορεί να προσβλέπει στη σωτηρία της ψυχής του
Και η θέα του Παραδείσου είναι κοντά
Και μόνο η ιδέα ότι θα μείνουν άνθρωποι απέξω τον γεμίζει πόνο.
Όταν ο άνθρωπος ζει εν Θεώ και ο Θεός εν αυτώ
Η θέληση του ταυτίζεται πια με την θέληση του Θεού.
Και ο Θεός θέλει "πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν".
Αυτή είναι η προσευχή του Μοναχού
Αυτή είναι και η ουσιαστική προσφορά του στην ανθρωπότητα.

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

Η ορθόδοξη πίστη μας


Οι λέξεις  ''ηθική'' και ''ηθικός"
Δεν είναι γραμμένες  πουθενά μέσα στο Ευαγγέλιο.
Η  ηθική  υπήρχε από καταβολής κόσμου
Κι ήταν σκοπός και καύχημα
]Για τους αρχαίους φιλοσόφους.
Η ηθική είναι ανθρώπινη επιδίωξη
Ενώ η πίστη είναι δώρο Θεού.
Το να είσαι ηθικός άνθρωπος εύκολο
Το να έχεις πίστη είναι δύσκολο.
Για να πιστέψεις πρέπει να είσαι απονήρευτος και ταπεινός
Αυτά όμως μπορεί να μην τα έχεις και να κάνεις ηθικό βίο.
Υπάρχουνε άνθρωποι άθεοι, που είναι ηθικοί.
Η μετάνοια έχει μητέρα την ταπείνωση κι η πίστη έχει μητέρα τη μετάνοια.
Κι η πίστη ανοίγει τη μυστική πύλη  της βασιλείας των ουρανών.
''Καρδίαν συντετριμμένην και ταπεινωμένην''
Ζητά ο Κύριος και μας χαρίζει τη σωτηρία της ψυχής μας ''κατά  χάριν''
Κι όχι για τα καλά έργα που κάναμε.

Φώτης   Κόντογλου

Μπορώ να αγοράσω μια ώρα από το χρόνο σου, μπαμπά;


Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι
Από τη δουλειά του αργά
Κουρασμένος και εκνευρισμένος
Και βρίσκει τον πεντάχρονο γιο του
Να τον περιμένει  στην πόρτα.
Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;
Ναι αγόρι μου, τι θες;
Μπαμπά, πόσα χρήματα παίρνεις
Για μια ώρα στη δουλειά;
Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά.
Γιατί ρωτάς;
Ρώτησε ο μπαμπάς θυμωμένα.
Θέλω ακριβώς να ξέρω.
Παρακαλώ πες μου, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;
Αφού θες να ξέρεις παίρνω €50 την ώρα.
Το παιδί έσκυψε το κεφάλι, σκεφτικό.
Μετά από λίγο, ξαναρώτησε:
Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις €25;
Ο πατέρας θυμωμένος και κουρασμένος, αντέδρασε:
Αν ο μόνος λόγος που ρώτησες, είναι να δανειστείς χρήματα
Για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες
Τότε να πας  κατ’ ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου.
Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής.
Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.
Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο μπαμπάς, όσο θυμόταν την ερώτηση του παιδιού, νευρίαζε περισσότερο.
Μα τι θράσος! ...μουρμούριζε μέσα απ΄ τα δόντια του.
Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει  και είχε αρχίσει να σκέφτεται:
Ίσως είναι κάτι που πραγματικά χρειάζεται ο μικρός, γι΄ αυτό ζήτησε τα €25.
Άλλωστε, δε ζητάει  χρήματα πολύ συχνά…
Πήγε στο δωμάτιο του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.
Κοιμάσαι γιε μου; ...ρώτησε.
Δεν κοιμάμαι  ...απάντησε το αγόρι.
Νομίζω ότι ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα ...είπε ο μπαμπάς .
Ήταν μια μεγάλη, δύσκολη μέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα.
Εδώ είναι τα €25 που μου ζήτησες .
Το παιδί σηκώθηκε αμέσως χαμογελώντας .
Σ΄ ευχαριστώ μπαμπά! ...φώναξε.
Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα.
Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει πάλι να νευριάζει.
Το μικρό παιδί μετράει σιγά τα χρήματά του, και κοιτάζει τον μπαμπά του.
Γιατί ζήτησες περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη; ...γκρίνιαξε ο πατέρας.
Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω ...απάντησε το παιδί.
Μπαμπά, έχω €50 τώρα.
Μπορώ να αγοράσω μια ώρα από το χρόνο σου;
Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι.
Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.
Ο πατέρας έκατσε κάτω συντετριμμένος, παίρνοντας το γιο του αγκαλιά.
Και του ζήτησε συγγνώμη.
Για όλα.

Σάββατο 11 Αυγούστου 2012

Στιγμιότυπα από την πανήγυρη της Συνάξεως των Βατοπαιδινών Αγίων

VIDEO PLAYER by Business Video Hosting




Στιγμιότυπα από την πανήγυρη της Συνάξεως των Βατοπαιδινών Αγίων (10/23 Ιουλίου 2012)
Στην οποία προΐστατο ο Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλος.
Στο δεξιό χορό έψαλλε η χορωδία των Πατέρων της Ιεράς  Μονής Καρακάλλου
Ενώ στον αριστερό έψαλλαν ο Ιερομόναχος Αντίπας του Κελλίου Αγίας Άννης στις Καρυές
Και ο Γέροντας Ιωσήφ από την Βίγλα της Ιεράς Μονής  Μεγίστης Λαύρας.
Τους δύο χορούς πλαισίωναν οι Βατοπαιδινοί Πατέρες
Και οι πρωτοψάλτες Γεώργιος Κωνσταντίνου και Ηλίας Φραγκάκης.

Ο χρόνος κι ο κόσμος της φθοράς


Όπως λοιπόν όλα, τα πάντα
Έτσι κι εμείς οι άνθρωποι
Είμαστε παίγνια στα χέρια αυτού
Του ακαταμάχητου γίγαντα
Που είναι μαζί ευεργέτης μας και τύραννός μας.
Και δεχόμαστε το ποτήρι
Που μας κερνά με το ένα χέρι του
Και που`ναι γεμάτο γλυκό κρασί
Και πίνουμε και τ`άλλο που κρατά στ`άλλο χέρι του
Και που έχει μέσα το πικρό φαρμάκι.
Τι είναι λοιπόν αυτό το σκληρό παιχνίδι
Που παίζει μ`εμάς αυτό το τέρας
Που δεν έχει μήτε μορφή, μήτε φωνή, μήτε τίποτα
Απ`ό,τι έχουνε όσα πλάσματα γεννά και σκοτώνει
Και που το παίζει δίχως να γελά, μήτε να κλαίει
Αδιάφορος  κι ανέκφραστος, κρύος σαν φάντασμα
Αυτός ο ίδιος που ανάβει τη φλόγα της ζωής !
Αλλοίμονο!
Αυτή την άσπλαχνη μυλόπετρα που τ`αλέθει όλα στον κόσμο
Τη γιορτάζουμε κάθε πρωτοχρονιά
Και τη ευχαριστούμε για όσα μας έκανε πριν
Και για όσα θα μας  κάνει ύστερα
Για τα πολλά κακά που θα πάθουμε απ`αυτή
Κοντά στα λίγα καλά που θα μας φέρει και που θα μας τα πάρει βιαστικά.
Τούτος ο υλικός κόσμος είναι το βασίλειο του χρόνου
Που τον κάνει ν`ανθίζει και να μαραίνεται αδιάκοπα.
Η φθορά είναι ο σκληρός νόμος που έβαλε απάνω του τούτος ο τύραννος.
Μ`αυτή την άσπαστη αλυσίδα βαστά και τον άνθρωπο σκλάβο ανήμπορο κάτω από τα πόδια του. Μόνο μια ελπίδα υπάρχει γι`αυτόν, να γλιτώσει από τη φθορά
Ο Χριστός, ο λυτρωτής, ο καθαιρέτης της φθοράς.
Ναι.
Μοναχά ο Χριστός , που είναι ο Λόγος του Πατρός και που πήρε απ`Αυτόν κάθε  εξουσία
Θα δώσει την αφθαρσία στους αγαπημένους του
Καταργώντας και τον χρόνο και τον τόπο και κάθε τι από τον κόσμο της ύλης
Από τον κόσμο της φθοράς.

Φώτης Κόντογλου

Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Το κρασί και ο Διογένης


Ο Διογένης, ο φιλόσοφος
Κάποτε προσκλήθηκε σ`ένα επίσημο τραπέζι.
Εκεί, ανάμεσα στα πλούσια εδέσματα
Του πρόσφεραν και εκλεκτό κρασί.
Ο κυνικός φιλόσοφος
Αφού παρατήρησε το κανάτι με το κρασί
Πέταξε το κανάτι με αποτέλεσμα
Το εκλεκτό κρασί να χυθεί στο πάτωμα.
Οι συνδαιτυμόνες ρώτησαν τον Διογένη
Γεμάτοι πικρία, αλλά και με πολλή περιέργεια
Γιατί το έκανε αυτό.
Ο Διογένης ατάραχος απάντησε:
''Αν το έπινα η ζημιά θα ήταν μεγαλύτερη.
Κάποιος έπρεπε να ζημιωθεί.
Προτίμησα να χύσω το κρασί παρά να ζημιωθώ εγώ.
Καλό είναι το κρασί...  ''οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου''
Γι`αυτόν που ξέρει να το χρησιμοποιεί, χωρίς να παθαίνει ζημιά.
Να το πίνεις το κρασί.
Να μη σε καταπίνει, γιατί τότε αλλοίμονο σε σένα και στα παιδιά σου.
Πόσο δίκαιο είχε ο σοφός Σολομών, όταν έγραφε:
''Ακόλαστον οίνος και υβριστικόν μέθη, πας δε άφρων τοιούτοις συμπλέκεται''.

Σου δίνω αγάπη επειδή σ'αγαπώ

Σας δίνω αγάπη, επειδή σας αγαπάω
Όχι επειδή περιμένω να με αγαπήσετε.
Αν δίνω επειδή περιμένω κάποια ανταπόδοση
Σίγουρα θα γίνω δυστυχισμένος.
Όταν λες καλημέρα σε κάποιον
Το κάνεις επειδή θέλεις να το πεις
Και όχι επειδή περιμένεις κάτι.
Αν περιμένεις κάποια ανταπόδοση και δεν πάρεις
Τότε στεναχωριέσαι:
"Το 'ξερα ότι δεν έπρεπε να του πω καλημέρα".
Μερικές φορές βγαίνω και λέω καλημέρα σε κάποιον
Και αυτός έχουμε φτάσει πραγματικά σ'αυτό το σημείο γυρίζει και με ρωτάει:
"Γνωριζόμαστε";
"Όχι", του λέω, "αλλά δε θα ήταν ωραίο;".
Καμιά φορά λένε όχι.
Δικαίωμά τους.
Εγώ, όμως, έκανα αυτό που ήθελα.
Είπα καλημέρα.
Κι αυτοί έκαναν αυτό που ήθελαν είτε ανταποδίδοντας είτε όχι.
Αν δεν προσδοκούμε τίποτε, έχουμε τα πάντα.
Αγάπα επειδή θέλεις να αγαπάς.
Δίνε επειδή θέλεις να δίνεις.
Τα λουλούδια ανθίζουν επειδή έτσι είναι  η φύση τους
Όχι επειδή τα θαυμάζουν οι άνθρωποι!
Ζήσε και αγάπα επειδή θέλεις.
Επειδή αυτή είναι η φύση σου.

Πηγή: http://aoratigonia.blogspot.gr/

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Η αληθινή ταπείνωση


Αν ταπεινωθούμε αληθινά
Μπροστά στον Χριστό
Θα ελευθερωθούμε από τα πάθη.
Πρέπει να κατέβουμε για ν`ανέβουμε.
Αυτή η ρίψη στο κενό
Είναι δείγμα εμπιστοσύνης στον Χριστό.
Είναι αυτός που θα έλθει να μας ανασύρει κι ανυψώσει.
Απογοητευμένοι από τους  δυνατούς της γης
Θέτουμε άρχοντα  της ζωής μας τον Χριστό
Κι η ζωή λαμβάνει μια άλλη ροή και διάρκεια.
Όσο οδυνηρή είναι αυτή η αναγέννηση και πορεία
Που οδηγεί σε αυτή, τόσο πλούσια έχει τη χάρη και την ευλογία.
Δίχως θλίψεις δεν έρχεται κανείς σε μία εν Χριστώ ζωή.
Όταν κοπάσουν οι δοκιμασίες κι έλθει η χαρά της αναπαύσεως
Θα μακαρίζουμε τις τότε χαρακτηριζόμενες ημέρες της οδύνης ως τις πιο καρποφόρες.

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης

Η σιωπηλή προσευχή


Οι πατέρες
Της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας
Τοποθετούν τη σιωπή
Την οποία ονομάζουν ησυχία
Στην αρχή της ζωής της προσευχής
Αλλά τη θεωρούν επίσης
Και τελικό επίτευγμα της προσευχής.
Ησυχία είναι η κατάσταση εκείνη
Κατά την οποία όλες οι δυνάμεις της ψυχής
Και όλες οι σωματικές λειτουργίες
Είναι σε απόλυτη ηρεμία και σιωπή.
Είναι ακόμα η κατάσταση εκείνη
Όπου βρισκόμαστε αυτοσυγκεντρωμένοι με τέλεια νήψη
Ελεύθεροι και αμέτοχοι σε κάθε ταραχή ή κίνηση.
Οι Πατέρες σε πολλά κείμενά τους παρομοιάζουν την ησυχία με τα νερά της λίμνης.
Όταν τα νερά κυματίζονται
Και μάλιστα έντονα δεν αντανακλούν πια τον ουρανό και τα γύρω δέντρα.
Όταν όμως είναι ήσυχα καθρεφτίζουν τον ουρανό και τα δέντρα της όχθης
Τόσο καθαρά σαν να `ταν πραγματικά.
Οι Πατέρες χρησιμοποιούν και μια άλλη παρομοίωση.
Όταν η λάσπη δεν έχει κατασταλάξει στον πυθμένα της λίμνης
Το νερό δεν είναι διάφανο και δεν καθρεφτίζει τα γύρω πράγματα.
Το ίδιο συμβαίνει και με την κατάσταση της ψυχής μας.
''Μακάριοι είναι εκείνοι που έχουν καθαρή καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν το Θεό'' (Ματθ. 5, 8).
Όσο το χώμα δεν έχει κατασταλάξει και πλέει μέσα στο νερό
Το νερό είναι θολό και δεν αντανακλά τίποτα.
Και όσο η επιφάνεια της λίμνης έχει κύματα, δεν μπορεί να καθρεφτίσει αυτά που είναι γύρω της.
Έτσι και η ψυχή μας.
Αν δεν σιωπήσει, δεν θα μπορέσει να αποκτήσει πνευματική όραση.
Όταν όμως η σιωπή μάς φέρει ενώπιον του Θεού
Τότε η ψυχή γεύεται μια ησυχία άλλου είδους, πολύ πιο απόλυτη.
Είναι η ησυχία εκείνη
Κατά την οποία η ψυχή όχι μόνο είναι ήρεμη και αυτοσυγκεντρωμένη ενώπιον του Θεού
Αλλά είναι και πλημμυρισμένη με δέος και λατρεία γι ` Αυτόν.
Αυτή η ''ησυχία" ενώνει την ψυχή του ανθρώπου με το Θεό
Όπως χαρακτηριστικά λέει και  Julian of Norwich.

Αρχιεπισκόπου Anthony Bloom

Τετάρτη 8 Αυγούστου 2012

Ιησούς ο δημιουργός του κόσμου

Ο τόπος ήταν έρημος
Και η απόσταση μέχρι
Τις κατοικημένες περιοχές μεγάλη.
Όμως ήταν παρών αυτός που τρέφει όλη την οικουμένη.
Ήταν παρών ο Θεός που δημιούργησε τα σύμπαντα.
Πολλαπλασιάζοντας τους άρτους με μια απλή ευλογία
Αποδείκνυε ότι είναι αυτός ο Ίδιος
Που δίνει τους καρπούς στη γη
Και που κάποτε έδωσε εντολή
Και η γη βλάστησε  ''βοτάνην χόρτου''.
Πολλαπλασιάζοντας ομοίως τους ιχθύες
Φανέρωσε ότι ο ίδιος στην αρχή της δημιουργίας
Με ένα του λόγο γέμισε τα ύδατα με ψάρια.
Δεν έβγαλε τροφή για το λαό από το μηδέν
Αλλά από άρτους και ιχθύες που του προσφέρθηκαν
Για να δείξει ότι δεν είναι κακή η ύλη και δεν την αποστρέφεται.
Ως δημιουργός της την τιμά
Την ευλογεί
Και τη χρησιμοποιεί
Για τη διατροφή και την ωφέλεια των ανθρώπων.

Πηγή: http://kl-klekk.blogspot.gr/ 

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).