Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

Ισορροπία ανάμεσα σε κινούμενους κόσμους

Ισορροπία.
Περπατάμε σε τεντωμένα σχοινιά.
Ξεκινάμε δειλά, χωρίς θάρρος
Μόνο με την ελπίδα
Ότι θα βρούμε την ισορροπία μας
Όσο ακροβατούμε στο νήμα της ζωής.
Εκτείνουμε τα χέρια μας δεξιά κι αριστερά
Και γινόμαστε κινούμενοι σταυροί που περπατούν.
Όσοι κοιτάξουν κάτω μπερδεύονται, φοβούνται.
Τα πόδια τους αρχίζουν σιγά-σιγά να τρέμουν
Μέχρι που σταματούν να περπατούν προκειμένου να ισορροπήσουν ξανά.
Όταν έχεις ήδη πανικοβληθεί πόσο εύκολο είναι να ξαναβρείς την ισορροπία σου;
Όσοι κοιτάξουν πάνω για πολύ ώρα, νιώθουν ότι γίνονται ένα με τον ουρανό.
Ξεχνούν ότι περπατούν πάνω σε μία τεντωμένη κλωστή.
Ο κίνδυνος γίνεται ένας παράγοντας που απλά δεν τους αφορά.
Περπατούν και νιώθουν ελεύθεροι να πετάξουν ως τα πιο ψηλά σύννεφα.
Κι όταν πηδούν, ξεχνούν ότι είναι μόνο άνθρωποι και δεν έχουν φτερά για να πετάξουν. Προσγειώνονται απότομα
Και ξαφνικά συνειδητοποιούν ότι βρίσκονται πάνω σε μία τεντωμένη χορδή έτοιμη να σπάσει.
Κι ύστερα πανικόβλητοι προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στα όνειρά τους
Και στην πραγματικότητα που πρέπει να ζήσουν.
Ο μόνος τρόπος για να φτάσει κανείς ως το τέλος του νήματος
Είναι να βρει την ισορροπία μεταξύ του πάνω και του κάτω κόσμου
Ανάμεσα στον ουρανό και στη Γη.
Ανάμεσα σε δύο κόσμους παλλόμενους, αντίθετους μα τόσο αλληλένδετους μεταξύ τους.
Περπατά κοιτώντας μπροστά, ρίχνοντας κλεφτές ματιές πότε πάνω, πότε κάτω.
Μα το πιο σημαντικό είναι να ισορροπήσει κρατώντας το χέρι κάποιου άλλου συνοδοιπόρου του.
Να φτάσουν ως το τέλος κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου
Με τα μάτια ο ένας στραμμένος στον άλλον.
Τότε ο ουρανός, η γη και η ζωή βρίσκονται σε πλήρη ισορροπία.

Μαριλένα Παππά

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).