Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Από το χέρι σου εξαρτάται…

Ήταν ένας σοφός δάσκαλος και ένας μαθητής του.
Επειδή τα πάντα που έλεγε στον μαθητή του ήταν τόσο σοφά
Θέλησε ο μαθητής να πειράξει τον δάσκαλό του
Και να τον πιάσει αδιάβαστο κάπου.
Σκέφτηκε λοιπόν να πιάσει μια πεταλούδα με το χέρι του
Και να ρωτήσει τον δάσκαλό του τι κρατούσε
Και αν αυτό που είχε μέσα στον καρπό του ήταν ζωντανό ή νεκρό.
Ήξερε επίσης ο μαθητής ότι ο δάσκαλός του
Εύκολα θα εύρισκε την πεταλούδα
Αλλά αν ο δάσκαλός του απαντούσε ότι ήταν ζωντανή
Τότε θα έσφιγγε το χέρι του και θα σκότωνε την πεταλούδα
Για να του αποδείξει ότι δεν ήταν και τόσο σοφός.
Έπιασε λοιπόν μια πεταλούδα
Και αφού την έκλεισε στον καρπό του ρώτησε τον δάσκαλό του.
Δάσκαλε τι κρατώ στο χέρι μου;
Την ψυχή σου κρατάς νεαρέ μου.
Σκέφτεται ο μαθητής ότι ο δάσκαλός του έχει δίκιο.
Η πεταλούδα είναι μια ψυχή που θα μπορούσε
Να είναι και η δική του.
Λοιπόν δάσκαλε , συνεχίζει ο μαθητής, είναι η ψυχή μου
Και τι είναι ζωντανή ή νεκρή;
Ξαναρωτά ο μαθητής.
Απαντά ο σοφός δάσκαλος λέγοντας:
Από το χέρι σου εξαρτάται…
Άρα η τύχη της ψυχής μας εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους.
Διότι την σωτηρία της, την κρατάμε στο χέρι μας.

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Δεν θέλω να πεθάνει το Έθνος μου

Το Έθνος αυτό, που τόσα έκαμε στην ζωή του
Το έξυπνο
Το τόσο ανθρώπινο.
Για να το φυλάξω από τον θάνατο
Πρέπει τώρα να το κάμω πεισματάρικο
Στην ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ
Στον ΕΘΝΙΣΜΟ
Ας είναι και υπερβολικό το αίσθημα
Που θέλω να δώσω στους Έλληνες.
Μόνον έτσι θα ζήσει το ΈΘΝΟΣ.
Σε όποιους με κατηγορούν ή με περιγελούν
Γιατί τους κεντρώ το Εθνικό τους αίσθημα
Και τους μιλώ αποκλειστικά,θα λέγω:
Λοιπόν θέλετε να πεθάνει το Έθνος σας;
Αν το θέλετε,πέστε το καθαρά
Μην κρυβόσαστε

 Ίων (Ιωάννης) Δραγούμης
 
Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Η Ευτυχία

Τρεις γυναίκες ταξίδευαν
Όταν ξαφνικά είδαν στο δρόμο ένα μεγάλο λάκκο
Και ανακαλύπτουν πως μέσα βρισκόταν παγιδευμένη η Ευτυχία.

Και τότε η πρώτη γυναίκα είπε:

Ευτυχία, θέλω να με κάνεις όμορφη
Και αμέσως μεταμορφώθηκε σε μια καλλονή
Και ευτυχισμένη έφυγε.

Η δεύτερη γυναίκα είπε:

Ευτυχία, θέλω να με κάνεις πλούσια
Και αμέσως εμφανίσθηκε μπροστά της
Ένα σακούλι γεμάτο χρυσαφικά και διαμάντια
Τότε η γυναίκα το άρπαξε και ευτυχισμένη έφυγε.

Μόνο η τρίτη γυναίκα δεν έλεγε τίποτα
Και τότε η Ευτυχία της είπε μες απ' το λάκκο

Πες μου κι εσύ, τι θέλεις να σου δώσω;
Και τότε η γυναίκα έσκυψε
Άπλωσε το χέρι της και είπε:

Δώσε μου το χέρι σου
Και απλώς έβγαλε την Ευτυχία από το λάκκο.
Μετά συνέχισε το δρόμο της.

Η Ευτυχία χαμογέλασε και την ακολούθησε.


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

"Μπαμπά, σ' αγαπώ"....

Μια μέρα ο μπαμπάς αποφάσισε
Να πλύνει το καινούργιο του αυτοκίνητο.
 Ώρες αφιέρωνε να το καθαρίσει και να το γυαλίσει.
Την ώρα λοιπόν που μάζευε τα εργαλεία του
Έρχεται μικρή κορούλα του, παίρνει μια μικρή πέτρα
Και αρχίζει να γρατζουνίζει κάτι στην πόρτα του οδηγού πάνω.
Ακούει εκείνος τον ήχο
Και τρέχει κρατώντας ένα μεγάλο γαλλικό κλειδί.
Με αυτό χτυπά δυνατά το χέρι της μικρής.
Πέφτει κάτω η πέτρα και μαζί
Τα σπασμένα δάχτυλα από το χέρι της.
Μόλις συνήλθε την μεταφέρει στο κοντινότερο νοσοκομείο.
Εκεί οι γιατροί δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο
Από το να της αφαιρέσουν όλα τα δάχτυλα.
Όταν συνέρχεται από την νάρκωση, ανοίγει τα μάτια της
Βλέπει το χέρι της και με την παιδιάστικη αφέλεια
Ρωτάει τον πατέρα της:
Μπαμπά, πότε θα μεγαλώσουν τα δάχτυλά μου;
Μην αντέχοντας άλλο εκεί μέσα, φεύγει ο πατέρας
Και πηγαίνει στο αυτοκίνητό του.
Ξεσπά επάνω του με κλωτσιές, μπουνιές.
Ξαφνικά το βλέμμα του πέφτει πάνω στην πόρτα με τις γρατσουνιές.
Πλησιάζει πιο κοντά.
Ήταν κάτι γραμμένο.
Έλεγε:
"Μπαμπά, σ' αγαπώ"....

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

Ένα τραγούδι για την Ελλάδα




Ένα τραγούδι για την Ελλάδα
Για τις δύσκολες στιγμές των ανθρώπων
Που ζούνε σε αυτή τη χώρα
Πέρα απο κάθε εθνικιστική, φυλετική ή ταξική διάκριση.
Απλά ένα τραγούδι για όσους αγάπησαν
Και αγαπούν αυτό τον τόπο
Και θα ήθελαν μια μέρα να ζούνε όμορφα τις εποχές του.
Εμπνευσμένο απο ένα ταγούδι του Μάνου Χατζιδάκι
"Ο Κυρ Αντώνης" με στίχους Χαράλαμπου Ταμβάκη.

Ο πλούσιος νέος και ο Χριστός

Τω καιρώ εκείνω άνθρωπός τις προσήλθε τω Ιησού πειράζων αυτόν και λέγων
Διδάσκαλε αγαθέ, τί ποιήσας ζωήν αιώνιον κληονομήσω;
Είπε δε αυτώ ο Ιησούς τί με λέγεις αγαθόν;
Ουδείς αγαθός ει μη είς, ο Θεός.
Τάς εντολάς οίδας μη μοιχεύσης, μη φονεύσης, μη κλέψης, μη ψευδομαρτυρήσης
Τίμα τον πατέρα Και την μητέρα σου.
Ο δε είπε ταύτα πάντα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου.
Ακούσας δε ταύτα ο Ιησούς είπεν αυτώ έτι έν σοι λείπει πάντα όσα έχεις πώλησον
Και διάδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ και δεύρο ακολούθει μοι.
Ο δε ακούσας ταύτα περίλυπος εγένετο ην γαρ πλούσιος σφόδρα.

Ιδών δε αυτόν ο Ιησούς περίλυπον γενόμενον είπε
Πως δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την βασιλείαν του Θεού.
Ευκοπώτερον γαρ εστί κάμηλον δια τρυμαλιάς ραφίδος εισελθείν ή
Πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν.
Είπον δε οι ακούσαντες και τίς δύναται σωθήναι;
Ο δε είπε τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεω εστίν».

Εκείνο τον καιρό ένας άνθρωπος πλησίασε τον Ιησού, πειράζοντας τον και λέγοντας
Άγιε διδάσκαλε, τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;
Και ο Ιησούς του είπε
Γιατί με λες άγιο;
Κανένας δεν είναι άγιος παρά μόνο ένας, ο Θεός.
Τις εντολές τις ξέρεις μην πειράξεις ξένη γυναίκα
Μη σκοτώσεις
Μην κλέψεις
Μην πάρεις ψεύτικο όρκο
Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου.
Και εκείνος είπε όλα αυτά τα έχω τηρήσει πιστά
Από τα μικρά μου χρόνια.
Και όταν άκουσε αυτά ο Ιησούς, του είπε ένα ακόμα σου λείπει
Όλα όσα έχεις πούλησε τα και μοίρασε τα στους φτωχούς
Και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό και έλα να με ακολουθείς.
Αλλά εκείνος, όταν άκουσε αυτά, έπεσε σε μεγάλη λύπη
Γιατί ήταν πάρα πολύ πλούσιος.

Όταν τον είδε ο Ιησούς που λυπήθηκε τόσο πολύ, είπε
Πόσο δύσκολα εκείνοι που έχουν χρήματα θα μπουν στη βασιλεία του Θεού!
Γιατί είναι πιο εύκολο να περάσει μια καμήλα
Από την τρύπα της βελόνας
Παρά πλούσιος μπει στη βασιλεία του Θεού.
Τότε είπαν εκείνοι που τον άκουσαν ποιος μπορεί να σωθεί;
Και ο Ιησούς είπε τα αδύνατα για τους ανθρώπους
Είναι δυνατά για το Θεό.

Λουκά κεφ. ιη' στίχοι 18-27
 
Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Συγχώρεσέ με, Κύριε και ελέησε με

Χθες το βράδυ προσευχήθηκα με πίστη

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου
Νέας Μανωλάδος
Και με λαχτάρα μεγάλη να μπορέσω
Να δουλέψω την «προσευχή του Ιησού»
Για να με αγαπήσει ο Ιησούς και μένα
Και είπα:
Κύριε Ιησού Χριστέ επιθυμώ να σε αγαπήσω
Όπως σε αγάπησε ο Αγ. Ιωάννης ο Ευαγγελιστής
Ο αγαπημένος Σου μαθητής
Για να μπορώ και εγώ να σου είμαι τόσο αγαπητός
Όσο Σου ήταν και εκείνος.
Και το πρωί ακούω:
Δεν πρέπει να μπερδεύουμε την δική μας πίστη
Με αυτή του Αγίου Ιωάννου του μαθητού του Κυρίου!

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου
Νέας Μανωλάδος

Ναι, αλήθεια είναι, Κύριε μου Ιησού.
Από που έρχομαι εγώ
Και με Τι φορτίο βαρύ αμαρτιών στην πλάτη
Ενώ ο μαθητής Σου
Ο και ονομαζόμενος απόστολος της αγάπης Σου
Άμωμος, παρθένος, διαλεγμένος από Σένα.
Πώς τολμώ εγώ ο ανάξιος να ζητώ
Πράγματα για τα όποια δεν είμαι άξιος!!!
«Συγχώρεσέ με, Κύριε, και ελέησε με».
Εγώ πρέπει να σε αγαπώ χωρίς όρους
Με όλη μου την ψυχή για το μεγάλο Σου έλεος στους αμαρτωλούς
Σαν εμένα.

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.


Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Οι πόνοι της Παναγιάς




Στίχοι: Κώστας Βάρναλης
Μουσική: Λουκάς Θάνου
Εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Με την προσευχή κερδίζεις...

Μέσα μας έχουμε το σκοτάδι των παθών
Πυκνό και αδιαπέραστο.
Αυτό μας στερεί την πνευματική παρηγορία
Και το φως της χάρης.
Όπως τα σύννεφα που εμποδίζουν
Τις ηλιακές ακτίνες να φτάσουν στη γη.
Ωστόσο υπάρχει λίγο φως
Που μπαίνει από τις στιγμιαίες ρωγμές
Του μυστικού τείχους της ψυχής και μας συγκρατεί.
Είναι το φως του Χριστού που παίρνουμε
Με την ανάγνωση των ιερών βιβλίων
Και την προσευχή.


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Άγιος Στυλιανός

Ο Άγιος Στυλιανός γεννήθηκε στην Παφλαγονία
Και γράφουν οι συναξαριστές ότι είχε αγιάσει
Ενώ ήδη ήταν στην κοιλιά της μητέρας του.
Γεννήθηκε όταν βασίλευε ο Θεοδόσιος ο Μεγάλος
 Και οι γονείς του ήταν πιστοί χριστιανοί και πλούσιοι.

Ο Άγιος Στυλιανός θεώρησε ότι ήταν εγκληματικό
Αυτός να είναι πλούσιος κι άλλοι να μην έχουν να φάνε
Και μοίρασε τον πλούτο που είχε στους φτωχούς
Όταν πέθαναν οι γονείς του.
Αποσπάστηκε από τα γήινα και τα μάταια και έγινε μοναχός.
Με την επίπονη άσκηση και την σκληραγώγηση του εαυτού του
Σύντομα ο Άγιος Στυλιανός ξεπέρασε τους υπόλοιπους μοναχούς.
Αργότερα ασκήτευσε στην έρημο σε ένα σπήλαιο, όπου προσευχόταν
Μελετούσε τις γραφές και του έφερνε τροφή ένας Άγγελος.

Η φήμη του Αγίου Στυλιανού είχε απλωθεί
Και πολλοί πιστοί έρχονταν στο σπήλαιο της ερήμου να τον βρουν
Και να αποκομίσουν ψυχικά και σωματικά οφέλη.
Κι αφού έζησε σαν επίγειος άγγελος ο Άγιος Στυλιανός κοιμήθηκε
Μα συνεχίσει να θαυματουργεί.
Το λείψανό του είχε κατετεθεί μπροστά στο σπήλαιο
Όπου είχε ασκητεύσει ο Άγιος Στυλιανός
Και οι πιστοί προσεύχονταν να μεσιτέψει στον Θεό για αυτούς.

Εκείνη την εποχή υπήρχε μια θανατηφόρος ασθένεια
Που έφερνε τον θάνατο σε όλα τα νήπια.
Οι πιστοί γονείς επικαλούνταν με πίστη το όνομα του Αγίου Στυλιανού
Ζωγράφιζαν την εικόνα του
Και κατάφερναν να γεννούν υγιή παιδιά ή να θεραπεύονται
Με τη χάρη του Θεού, τα παιδιά που είχαν ήδη αρρωστήσει.

Ακόμη και στις μέρες μας ο Άγιος Στυλιανός
Θεωρείται προστάτης των παιδιών
Και μεσιτεύει αποτελεσματικά στο Θεό
Ώστε να θεραπευτούν παιδιά από ασθένειες
Καθώς και η στειρότητα των γυναικών.

Τον βίο του Αγίου Στυλιανού έγραψε πρώτος
Ο Στυλιανός Ρίκης στις αρχές του 17ου αιώνα.
Η Εκκλησία μας τιμάει την μνήμη του Αγίου Στυλιανού του Παφλαγόνος στις 26 Νοεμβρίου.

Πηγή: http://www.matia.gr/

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Μαμά μου... μην ξεχνάς

Μή με παραχαϊδεύεις.
Ξέρω πολύ καλά πώς δεν πρέπει να μου δίνεις πάντα ό,τι σου ζητώ.
Σε δοκιμάζω μονάχα για να δώ.

Μή διστάζεις να είσαι σταθερή μαζί μου.
Το προτιμώ.
Με κάνεις να νιώθω περισσότερη σιγουριά.

Μή με κάνεις να νιώθω μικρότερος απ’ ό,τι είμαι.
Αυτό με σπρώχνει να παριστάνω καμιά φορά τον σπουδαίο.

Μή μου κάνεις παρατηρήσεις μπροστά στον κόσμο αν μπορείς.
Θα προσέξω περισσότερο αυτά πού θα μου πείς
Αν μου μιλήσεις ήρεμα μια στιγμή πού θα είμαστε οι δύο μας.

Μή μου δημιουργείς το αίσθημα πώς τα λάθη μου είναι αμαρτήματα.
Μπερδεύονται έτσι μέσα μου όλες οι αξίες πού έχω μάθει ν’ αναγνωρίζω.

Μην αναστατώνεσαι τόσο όταν σου λέω «δέ σε χωνεύω».
Δεν απευθύνομαι σε σένα αλλά στη δύναμη πού έχεις να μου εναντιώνεσαι.

Μή με προστατεύεις πάντα απ’ τις συνέπειες.
Χρειάζεται καμιά φορά να πάθω για να μάθω.

Μή δίνεις μεγάλη σημασία στις μικροαδιαθεσίες μου.
Καμιά φορά δημιουργούνται ίσα – ίσα
Για να κερδίσω την προσοχή πού ζητούσα.

Μή μου κάνεις συνεχώς παρατηρήσεις.
Γιατί τότε θα χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου κάνοντας τον κουφό.

Μή μου δίνεις επιπόλαιες υποσχέσεις.
Νιώθω πολύ περιφρονημένος όταν δεν τις κρατάς.

Μην υπερτιμάς την τιμιότητά μου.
Συχνά οι απειλές σου με σπρώχνουν στην ψευτιά.

Μην πέφτεις σε αντιφάσεις.
Με μπερδεύεις έτσι αφάνταστα
Και με κάνεις να χάνω την πίστη μου σ’ εσένα.

Μή με αγνοείς όταν σου κάνω ερωτήσεις.
Αν κάνεις κάτι τέτοιο, θα ανακαλύψεις
Πώς θ’ αρχίσω να παίρνω τις πληροφορίες μου από άλλες πηγές.

Μην προσπαθείς να με κάνεις να πιστέψω πώς είσαι τέλεια ή αλάνθαστη.
Είναι σόκ για μένα όταν ανακαλύπτω πώς δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.

Μή διανοηθείς ποτέ πώς θα πέσει η υπόληψή σου αν μου ζητήσεις συγγνώμη.
Μια τίμια αναγνώριση ενός λάθους σου μου δημιουργεί πολύ θερμά αισθήματα απέναντί σου.

Μην ξεχνάς πώς μου αρέσει να πειραματίζομαι!
Χωρίς αυτό δε μπορώ να ζήσω.
Σε παρακαλώ παραδέξου το.

Μην ξεχνάς πόσο γρήγορα μεγαλώνω.
Θα πρέπει να σου είναι δύσκολο να κρατήσεις το ίδιο βήμα με μένα
Αλλά προσπάθησε σε παρακαλώ.

Μην ξεχνάς πώς δε θα μπορέσω ν’ αναπτυχθώ χωρίς πολύ κατανόηση και αγάπη.
Αυτό όμως δε χρειάζεται να στο πώ, έτσι δεν είναι;

Draikors Roudolf

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Απόδειξη αρετής

Εάν ο στολισμός του ανδρός
Και το βάδισμα των ποδιών καί το γέλιο του
Φανερώνουν τα εξωτερικά του χαρίσματα
Κατά τον σοφόν Σολομώντα
Πολύ περισσότερον η προσευχή καί η λατρεία του Θεού
Είναι απόδειξη ολόκληρης της αρετής του
Είναι ωσάν κάποια πνευματική καί θεία στολή
Πού προσδίδει πολλήν ομορφιάν και κάλλος εις τις ψυχές μας
Πού ρυθμίζει τον βίον εκάστου
Που δεν αφήνει τίποτε το φαύλον καί παράλογον
Να κατακυρίευσει την ψυχήν
Καί πείθει να σεβόμαστε τον Θεόν
Και μας εκπαιδεύει να διώχνουμε την γοητεία (πλάνη) του πονηρού.

Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου
 
Πηγή: http://stratisandriotis.blogspot.com/

Πρέπει να ...

Αγαπώ δια να αγαπηθώ!

Προσεύχομαι δια να εισακουσθώ!

Νηστεύω δια να εξιλεωθώ!

Υπακούω δια να σωθώ!

Δόξα σοι ο Θεός!


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

O αγώνας κατά των παθών

Γέροντα, όταν ο Προφήτης Δαβίδ έλεγε:

«Πνεύματι ηγεμονικό στήριξαν με» , τι ζητούσε;
Ό Δαβίδ ζητούσε από τον Θεό να του δώσει διοικητικό χάρισμα, επειδή είχε να κυβέρνηση ανθρώπους.
Αλλά και ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται «πνεύμα ηγεμονικό», γιατί έχει να κυβέρνηση τον εαυτό του, για να μην τον κάνουν κουμάντο τα πάθη του.
Γέροντα, τι είναι τα πάθη;
Εγώ τα πάθη τα βλέπω σαν δυνάμεις της ψυχής.
Ο Θεός δεν δίνει ελαττώματα αλλά δυνάμεις .
Όταν όμως δεν αξιοποιούμε αυτές τις δυνάμεις για το καλό, έρχεται το ταγκαλάκι, τις εκμεταλλεύεται και γίνονται πάθη, και ύστερα γκρινιάζουμε και τα βάζουμε με τον Θεό. Ενώ, αν τις αξιοποιήσουμε στρέφοντας τες εναντίον του κακού, μας βοηθούν στον πνευματικό αγώνα.
Ο θυμός λ.χ. δείχνει ότι η ψυχή έχει ανδρισμό, ο οποίος βοηθάει στην πνευματική ζωή. Κάποιος που δεν είναι θυμώδης και δεν έχει ανδρισμό δεν μπορεί να βάλει εύκολα τον εαυτό του στην θέση του.
Ο θυμώδης άνθρωπος, αν αξιοποίηση στην πνευματική ζωή την δύναμη που έχει, είναι σαν ένα γερό αυτοκίνητο που πιάνει την ευθεία και κανείς δεν το φθάνει.
Αν όμως δεν την αξιοποιήσει και αφήνει ανεξέλεγκτο τον εαυτό του, μοιάζει με αυτοκίνητο που τρέχει με υπερβολική ταχύτητα σε ανώμαλο δρόμο και κάθε τόσο εκτροχιάζεται.
Ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίσει τις δυνάμεις που έχει και να τις στρέψη στο καλό.
Έτσι θα φθάσει, με την βοήθεια του Θεού, σε καλή πνευματική κατάσταση.
Τον εγωισμό λ.χ. να τον στρέψη εναντίον του διαβόλου και να μην το βάζει κάτω, όταν πάει και τον πειράζει.
Την τάση για φλυαρία να την αγιάσει καλλιεργώντας την ευχή.
Δεν είναι καλύτερα να μιλάει με τον Χριστό και να αγιάζεται παρά να φλύαρη και να αμαρτάνει;
"Ανάλογα δηλαδή με το πως θα χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος τις δυνάμεις της ψυχής, μπορεί να γίνει καλός ή κακός

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Τι συμβαίνει...

Όταν ανθίζει ένα λουλούδι
Στο βάθος του δάσους
Και κανένας δεν το βλέπει
Κανένας δεν ξέρει το άρωμά του
Κανένας δεν περνάει δίπλα του
Σχολιάζοντας «τι όμορφο!»
Κανένας δεν γεύεται την ομορφιά του
Τη χαρά του
Κανένας δεν το μοιράζεται ;
Τι συμβαίνει στο λουλούδι ;
Υποφέρει ;
Παθαίνει πανικό ;
Αυτοκτονεί ;
Το λουλούδι εξακολουθεί να ανθίζει.
Δεν έχει καμιά διαφορά είτε περνάει κάποιος είτε όχι.
Το λουλούδι εξακολουθεί να σκορπίζει το άρωμά του στους ανέμους.
Εξακολουθεί να προσφέρει τη χαρά του στο Θεό.

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Άσπρο Περιστέρι




Τίτλος: Άσπρο Περιστέρι

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Ερμηνευτές: Δήμητρα Γαλάνη

Δεσμεύσεις

Το ουσιαστικότερο βήμα που πρέπει να κάνει ο άνθρωπος
Είναι να σβήσει τον δικό του «ήλιο» που αντιμάχεται «Εκείνον».
Να καταργήσει το προσωπικό του «εγώ»
Για να ενταχθεί αυτόματα στην κατάσταση πριν από την πτώση.
Στην εποχή που ο ομφάλιος λώρος τον συνέδεε ακόμα με το Θείο.
Την εποχή που η Γνώση εισέρρεε άφθονη
Λούζοντας το «Είναι» του με Φως.
Η Γνώση που ανοίγοντας το δρόμο της Ψυχής καλεί
Το Πνεύμα να ανταποκριθεί προς την Αλήθεια.
Καλεί το Πνεύμα να απαγκιστρωθεί από τις άγκυρες
Που το κρατούν στη γη, να πετάξει και να ενωθεί με το Θεό
Που σαν πρωταρχική ιδέα ενυπήρχε μέσα του.


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Για την Αγάπη

Μια ευχή μονάχα αν έμενε να κάνω

Για αγάπη θα την χάλαγα κι αυτή

Όχι να βρω αγάπη στη ζωή μου

Όχι να μ’ αγαπήσουν πιο πολύ

Αλλά να μάθω πρώτα εγώ να αγαπάω αληθινά!


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Το παράπονο του Κυρίου

Με ονομάζετε ΚΥΡΙΟΝ, αλλά δεν με υπακούτε.
Με ονομάζετε ΦΩΣ, αλλά δεν με βλέπετε.
Με ονομάζετε ΟΔΟΝ, αλλά δεν με ακολουθείτε.
Με ονομάζετε ΖΩΗΝ, αλλά δεν με επιθυμείτε.
Με ονομάζετε ΣΟΦΙΑ, αλλά δεν με συμβουλεύεσθε.
Με ονομάζετε ΑΛΗΘΕΙΑ, αλλά δεν με πιστεύετε....
Με ονομάζετε ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΝ, αλλά δεν μα εμπιστεύεσθε.
Με ονομάζετε ΔΙΚΑΙΟ, αλλά δεν με φοβείσθε.
Με ονομάζετε ΠΑΤΕΡΑ, αλλά δεν γίνεσθε παιδιά μου.
Με ονομάζετε ΣΩΤΗΡΑ, αλλά δεν θέλετε τη σωτηρία σας.


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Θέλουμε να ζήσουμε ελεύθεροι

Με διοργανωτές την ελεύθερη βούληση
Μακριά από κομματικά συμφέροντα
Για το καλό όλων των συνανθρώπων μας
Διοργανώνουμε συγκέντρωση διαμαρτυρίας
Την Κυριακή στις 11:00 το πρωί τις 12/12/2010 στο Σύνταγμα
Με σύνθημα μας «ΟΧΙ στην Κάρτα του Πολίτη»
Όχι στην Παγκοσμιοποίηση
Θέλουμε να ζήσουμε ελεύθεροι.

Ξεχυθείτε μαζί μας στους δρόμους
Δείξτε με την παρουσία σας την αντίδραση σας
Έτσι απλά και αυθόρμητα
Βοηθήστε κι εσείς τον αγώνα μας
Ενημερώστε τους δικούς σας ανθρώπους
Για την συγκέντρωση που οργανώνουμε
Όλοι εμείς οι ελεύθεροι πολίτες
Όλα τα ελεύθερα blogs spot
Όλοι οι ελεύθεροι Ιερείς
Για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον τα παιδιά μας.

Πηγή: http://asimpiestos.blogspot.com/

Η εξόντωση ενός έθνους

Το πρώτο βήμα για να εξοντώσεις ένα έθνος
Είναι να διαγράψεις τη μνήμη του.
Να καταστρέψεις τα βιβλία του
Την κουλτούρα του
Την ιστορία του.
Μετά να βάλεις κάποιον να γράψει νέα βιβλία
Να κατασκευάσει μια νέα παιδεία
Να επινοήσει μια νέα ιστορία.
Δεν θα χρειαστεί πολύς καιρός
Για να αρχίσει αυτό το έθνος
Να ξεχνά ποιο είναι και ποιο ήταν.
Ο υπόλοιπος κόσμος γύρω του
Θα το ξεχάσει ακόμα πιο γρήγορα.

Μίλαν Κούντερα
Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Η συγχωρητική ευχή

Μερικοί πνευματικοί έχουν ένα τυπικό:
Όταν δεν επιτρέπεται ο εξομολογούμενος να κοινωνήσει
Δεν του διαβάζουν συγχωρητική ευχή.
Υπάρχουν και άλλοι πού λένε:
 Είναι η γραμμή μας να μη διαβάζουμε πάντοτε συγχωρητική ευχή.
Αυτό είναι κάτι σαν προτεσταντικό…
Ήρθε ένα παιδί στο Καλύβι που είχε μερικές πτώσεις.
Πήγε, εξομολογήθηκε
Αλλά δεν του διάβασε συγχωρητική ευχή ο πνευματικός.
Το καημένο, το έπιασε απελπισία.
Για να μη μου διάβαση ευχή ο πνευματικός
Άρα δεν με συγχωράει και ο Θεός, σκέφθηκε
Και πήγαινε για αυτοκτονία.
Να πάς, του λέω, στον πνευματικό να σου διάβαση ευχή.
Και αν δεν σου διάβαση αυτός, να πας σε άλλον πνευματικό.
Χωρίς συγχωρητική ευχή θα έχει συνέχεια πτώσεις ο άνθρωπος
Γιατί δεν χάνει ο διάβολος τα δικαιώματα.
Πώς να παλέψει ό άνθρωπος
Αφού ο διάβολος έχει ακόμη δικαιώματα;
Δεν είναι ελευθερωμένος δέχεται δαιμονικές επιδράσεις.
Ενώ με την συγχωρητική ευχή κόβονται οι επιδράσεις
Γίνεται ανακατάληψη του εδάφους, οπότε ο καημένος βοηθιέται
Και μπορεί να παλέψει, να άγωνισθη, για να απαλλαγή από τα πάθη.


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Έλληνα χρειαζόμαστε την βοήθεια σου όπου κι αν βρίσκεσαι

Ζητάμε άτομα από όλη τη χώρα
Να μοιράσουν φυλλάδια
Για την κάρτα πολίτη.

Υπάρχουν ήδη κάποιες ομάδες
Αλλά δεν είμαστε αρκετοί
Για να καλύψουμε όλη την Ελλάδα.

Όσοι μπορείτε να αφιερώσετε λίγο χρόνο
Για το σκοπό αυτό
Επικοινωνήστε μαζί μας στο τηλ.6939246025

Πηγή: http://asimpiestos.blogspot.com/

Θάθελα νάχα . . .

Την ηρεμία της θάλασσας
Την γαλήνη της νυκτιάς
Την αρμονία της φύσης
Την καλοσύνη των μικρών παιδιών
Την αγνότητα ενός λευκού κρίνου
Την Αγάπη Του Ιησού !!! . . .



Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Πόσο κοστίζει η αγάπη.... Μπαμπά

Παιδί: Μπαμπά με αγαπάς;
 Πατέρας: Φυσικά παιδί μου.
Παιδί: Μπορείς να μου το αιτιολογήσεις σε παρακαλώ πολύ;
Πατέρας: Μα και βέβαια σε αγαπώ
Δεν βλέπεις τι έχω κάνει για σένα;
Σου έκανα εξοχικό
Αυτό το σπίτι θα γίνει δικό σου
Σε σπούδασα
Σου έδινα χρήματα όποτε μου ζήτησες
Έκανα τα πάντα για σένα!
Παιδί: Μπαμπά να σε ρωτήσω κάτι…
Διότι πιστεύω ότι αγάπη είναι άλλα πράγματα.
Πότε με πήρες αγκαλιά;
Πατέρας:….
Παιδί: Πότε με φίλησες και μου είπες σ’αγαπώ
Χωρίς να έχω γιορτή ή να υπάρχει λόγος;
Πατέρας:….
Παιδί: Πότε με σκέπασες όταν πήγαινα για ύπνο;
Πατέρας:….
Παιδί: Πότε με κατάλαβες όταν έκλαιγα;
Και εσύ έλεγες τι θες να σου πάρω για να σου περάσει;
Πατέρας:….
Παιδί: Τώρα που το σκέφτομαι πατέρα
Οι μητέρες στην Αφρική που κρατούν τα παιδιά στην αγκαλιά τους
Και τα ταΐζουν με το σάλιο τους
Δεν τα αγαπούν αφού δεν έχουν περιουσία να τους αφήσουν
Σωστά;
Πατέρας:….
Παιδί: Τελικά Μπαμπά πόσο κοστίζει η αγάπη
Για να ξέρω και εγώ πόσα μηδενικά
Πρέπει να αφήσω στο λογαριασμό
Του δικού μου παιδιού!!!

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Αξιωσέ με Κύριε...

Να σπέρνω αγάπη, όπου κυριαρχεί το μίσος.
Στην αμφιβολία, πίστη.
Στην απελπισία, ελπίδα.
Στο σκοτάδι, φως.
Στη λύπη, χαρά.
Γιατί σπέρνοντας αυτά

Θερίζω τα ίδια.


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Ο εσθίων και πίνων αναξίως κρίμα εαυτό εσθίει και πίνει.

Γέροντα, ο Απόστολος Παύλος γράφει:
Ο εσθίων και πίνων αναξίως κρίμα εαυτό εσθίει και πίνει.
Πότε κοινωνάει κανείς αναξίως;

Βασικά πρέπει να προσερχόμαστε στην θεία Κοινωνία
Έχοντας συναίσθηση της αναξιότητας μας.
Ο Χριστός ζητά από μας την συντριβή και την ταπείνωση.
Όταν υπάρχει κάτι που ενοχλεί την συνείδηση μας
Πρέπει να το τακτοποιούμε.
Αν π.χ. μαλώσαμε με κάποιον, πρέπει να συμφιλιωθούμε μαζί του
Και ύστερα να κοινωνήσουμε.
Γέροντα, μερικοί, ενώ έχουν ευλογία
Από τον πνευματικό να κοινωνήσουν, διστάζουν.
Δεν θα ρυθμίσει κανείς μόνος του, αν θα κοινωνήσει ή όχι.
Αν μόνος του αποφασίζει να κοινωνήσει ή να μην κοινωνήσει
Θα το εκμεταλλευτεί ο διάβολος και θα του ανοίξει δουλειά.
Πολλές φορές νομίζουμε ότι είμαστε άξιοι, ενώ δεν είμαστε, ή
Άλλοτε σύμφωνα με τον νόμο πράγματι δεν είμαστε άξιοι
Αλλά σύμφωνα με το πνεύμα των Αγίων Πατέρων χρειάζεται 
Η θεία μετάγγιση για νοσηλεία και η θεία παρηγοριά
Γιατί από την πολλή συντριβή της μετανοίας μπορεί να έρθει από τα δεξιά 
Ο εχθρός και να μας ρίξει σε απόγνωση.
Δηλαδή, Γέροντα, κάθε πότε πρέπει να κοινωνεί κανείς;
Το κάθε πότε πρέπει να κοινωνεί κανείς
Και το πόσο πρέπει να νηστεύει πριν από την θεία Κοινωνία
Δεν μπαίνουν σε καλούπι.
Ο πνευματικός θα καθορίζει με διάκριση κάθε πότε θα κοινωνεί
Και πόσο θα νηστεύει, ανάλογα με την αντοχή που έχει.
Παράλληλα θα τον οδηγεί και στην πνευματική νηστεία
Την αποχή από τα πάθη
Ρυθμίζοντας την και αυτήν ανάλογα με την πνευματική του ευαισθησία
Ανάλογα δηλαδή με το πόσο συναισθάνεται το σφάλμα του
Και έχοντας ύπ’ όψιν του το κακό που μπορεί να κάνει ο εχθρός
Πολεμώντας μια ευαίσθητη ψυχή, για να την φέρει σε απόγνωση.
Σε πτώσεις λ.χ. σαρκικές, για τις οποίες δίνεται κανόνας σαράντα ημερών αποχής
Από την θεία Κοινωνία, μπορεί ο διάβολος να ρίξει πάλι την ψυχή
Στις τριάντα πέντε ημέρες και, αν δοθεί νέος κανόνας σαράντα ημερών
Ο διάβολος θα πάρει φαλάγγι την ψυχή, οπότε ζαλίζεται και απελπίζεται.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις μπορεί ο πνευματικός, μετά τον πρώτο κανόνα, να πει:
Κοίταξε, πρόσεξε μια εβδομάδα και να κοινωνήσεις
Και ύστερα να κοινωνεί συνέχεια σε κάθε θεία Λειτουργία
Για να μπορέσει να πάρει επάνω της η ψυχή και να πάει ο διάβολος πέρα.
Ένας πάλι που ζει πνευματική και προσεκτική ζωή
Θα προσέρχεται στο μυστήριο, όποτε αισθάνεται την θεία Κοινωνία ως ανάγκη
Και όχι από συνήθεια
Αλλά και αυτό θα γίνεται με την ευλογία του πνευματικού του.


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.


Μικρή Πατρίδα



Τίτλος: Μικρή Πατρίδα

Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος
Ερμηνευτές: Παντελής Θεοχαρίδης, Γιώργος Νταλάρας, Χρήστος Θηβαίος

Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010

Ο άνθρωπος αισθάνεται πλούσιος όταν χαρίζει...

Στους εχθρούς του……...Συγχώρεση
Στους φίλους του…….....Την καρδιά του
Στα παιδιά του……........Παράδειγμα
Στους αντιφρονούντες…..Ανοχή
Στον πατέρα του…….....Υπακοή
Στη μητέρα του…….......Τρυφερότητα
Στον εαυτό του…….......Αυτοσεβασμό
Στους γείτονες του….....Καλούς τρόπους
Στους παραπαίοντες.....Κατανόηση
Σε όλους…..............….Αγάπη

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Περί της φιλίας ο λόγος...

Είναι η ιστορία δύο φίλων που περπατούν στην έρημο.
Κάποια στιγμή τσακώθηκαν
 Και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος
Αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο :
Σήμερα ο καλύτερος μου φίλος με χαστούκισε.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση
Όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί
Και ο φίλος του τον έσωσε.
Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα :
Σήμερα ο καλύτερος μου φίλος μου έσωσε τη ζωή.
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει
Και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε :
Όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο
Και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα.
Γιατί;
Μάθε να γράφεις τα τραύματα σου στην άμμο
Και να χαράζεις τις χαρές σου στην πέτρα.
Ο άλλος φίλος απάντησε :
Όταν κάποιος μας πληγώνει
Πρέπει να το γράφουμε στην άμμο
Όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας
Πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα
Όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει.


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).