Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Οι άνθρωποι που σ' αγαπούν...

Οι άνθρωποι που σ' αγαπάνε, ποτέ δεν σε ξεχνάνε...
Ποτέ δεν σου γυρίζουν την πλάτη...
Ακόμη κι αν τους πληγώσεις
Ακόμη κι αν φύγεις από κοντά τους....
Πάντα σε περιμένουν...
Να σ' αγκαλιάσουν
Και να γιατρέψουν τις πληγές σου...
Πάντα είναι κοντά σου...
Όχι μόνο στις καλές στιγμές
Αλλά γίνονται οι φύλακες άγγελοι
Στα δύσκολα μονοπάτια της ζωής σου...
Δεν αρκούνται να σε παρηγορούν
Αλλά προσπαθούν να προλάβουν το κάθε δάκρυ σου...
Χαίρονται με τη χαρά σου και λυπούνται με τη λύπη σου...
Γίνονται αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής σου...
Αυτοί που ειλικρινά σε αγαπάνε...

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2013

Ο πολύτιμος λίθος

Μια σοφή γυναίκα που ταξίδευε στα βουνά
Ανακάλυψε τυχαία σε ένα ρέμα έναν πολύτιμο λίθο.
Κοντοστάθηκε, τον μάζεψε και συνέχισε το δύσκολο ταξίδι της.
Την επόμενη μέρα συνάντησε έναν άλλο ταξιδιώτη
Πεινασμένο και εξαντλημένο.
Η γυναίκα βλέποντας τον έτσι ταλαιπωρημένο
Αποφάσισε να μοιραστεί μαζί του το φαγητό της.
Καθώς όμως άνοιξε το σακίδιο της
Ο ταξιδιώτης είδε τον πολύτιμο λίθο και εντυπωσιάστηκε.
Παρακάλεσε λοιπόν τη γυναίκα να του τον χαρίσει.
Εκείνη χωρίς δισταγμό ή δεύτερες σκέψεις πήρε τον πολύτιμο λίθο και του τον έδωσε.
Ο ταξιδιώτης έφυγε ενθουσιασμένος , μακαρίζοντας την καλή του τύχη.
Αυτός ο λίθος ήταν ανεκτίμητης αξίας και θα τον εξασφάλιζε για το υπόλοιπο της ζωής του.
Κι άρχισε να κάνει σχέδια για το μέλλον του που διαγραφόταν λαμπρό, γεμάτο ανέσεις και πολυτέλειες.
Μετά από μερικές μέρες όμως επέστρεψε αναζητώντας τη σοφή γυναίκα.
-Σκέφτηκα πολύ αυτές τις μέρες ομολόγησε μόλις τη βρήκε.
Ξέρω πόσο πολύτιμος είναι ο λίθος που μου χάρισες.
Θα μπορούσα με τη βοήθεια του να ζήσω μια άνετη, παραμυθένια ζωή.
Παρόλα αυτά δεν τον θέλω.
Αποφάσισα να στον επιστρέψω με την ελπίδα ότι θα μου δώσεις κάτι άλλο, κάτι πραγματικά πολύτιμο.
Δώσε μου κάτι που υπάρχει μέσα σου, δώσε μου αυτό που σε έκανε να μου χαρίσεις το λίθο.

Το νόημα της ζωής σε δύο στιγμές

Κάποτε ένας φτωχός Σκωτσέζος αγρότης
Ενώ καλλιεργούσε το χωράφι του
Άκουσε τη φωνή ενός παιδιού που κλαίγοντας ζητούσε βοήθεια.
Αμέσως παράτησε τα εργαλεία του
Κι έτρεξε προς το μέρος ενός βούρκου
Απ' όπου προέρχονταν οι φωνές.
Τι να δει;
Ένα τρομοκρατημένο αγόρι
Βυθισμένο κιόλας μέχρι τη μέση στη λάσπη
Πάλευε μάταια να ελευθερωθεί ουρλιάζοντας.
Χωρίς αργοπορία ο αγρότης έσωσε το αγόρι
Που σίγουρα θα πέθαινε αργά και βασανιστικά.
Την επομένη, μια φανταχτερή άμαξα με δύο άλογα σταμάτησε μπροστά από την αγροικία του.
Κατέβηκε ένας καλοντυμένος ευγενής κύριος, που του συστήθηκε ως ο πατέρας του αγοριού που είχε σώσει ο αγρότης.
-Θα ήθελα να σας ανταμείψω για την πράξη σας, είπε ο κύριος.
Σώσατε τη ζωή του γιου μου.
-Όχι, δεν είναι δυνατόν να πληρωθώ για ότι έκανα, απάντησε ο Σκωτσέζος αγρότης, απορρίπτοντας την προσφορά.
Την ίδια στιγμή, στην πόρτα του χαμόσπιτου εμφανίστηκε ο γιος του αγρότη.
-Αυτός είναι ο γιος σας;
Ρώτησε ο καλοντυμένος κύριος.
-Μάλιστα, απάντησε με υπερηφάνεια ο αγρότης.
-Θα κάνουμε μια συμφωνία.
Αφήστε με να προσφέρω στο γιο σας το ίδιο επίπεδο μόρφωσης που απολαμβάνει ο δικός μου.
Αν ο μικρός μοιάζει στον πατέρα του τότε, χωρίς αμφιβολία, μεγαλώνοντας θα γίνει κάτι για το οποίο και οι δυο μας θα υπερηφανευόμαστε.
Έτσι κι έγινε.
Ο γιος του αγρότη παρακολούθησε τα καλύτερα σχολεία και αποφοίτησε από τη φημισμένη ιατρική σχολή του νοσοκομείου της Αγίας Μαρίας στο Λονδίνο.
Έπειτα από την αποφοίτηση του, ανακάλυψε την πενικιλίνη.
Το όνομα του Αλεξάντερ Φλέμινγκ.
Ο γιος του ευγενούς κυρίου, που σώθηκε από το βούρκο, χτυπήθηκε από βαριά πνευμονία μετά από χρόνια.
Ο μόνος τρόπος να σωθεί ήταν τότε η πενικιλίνη.
Ποιο ήταν το όνομα εκείνου του ευγενούς κυρίου;
Λόρδος Ράντολφ Τσώρτσιλ.
Το όνομα του γιου του;
Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ!
Πώς τα φέρνει καμιά φορά η ζωή.
Ο αμόρφωτος αγρότης, πατέρας του πατέρα της πενικιλίνης, έσωσε τη ζωή ενός παιδιού, που, μεγαλώνοντας, θα κυβερνούσε τη Μεγάλη Βρετανία και θα ονομαζόταν, διεθνώς.
"Πατέρας της Νίκης" του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Η έμπρακτη ευγνωμοσύνη του Λόρδου Ράντολφ Τσώρτσιλ άνοιξε το δρόμο στη δημιουργία του Φλέμινγκ, που ανακάλυψε την πενικιλίνη, που θα έσωζε - για δεύτερη φορά - τη ζωή του γιου του Ουίνστον Τσώρτσιλ.
Μια θαυμαστή ιστορία δυο διάσημων προσωπικοτήτων, που - κι επειδή ήταν διάσημοι - έγινε γνωστή.
Πραγματικά, ο φτωχός Σκωτσέζος αγρότης έκανε ένα καλό με αγνότητα καρδιάς, χωρίς υπολογισμό, γιατί πίστευε απλά στη δύναμή του. Και το καλό αυτό πήγε ανυπολόγιστα μακριά.
Αυτό εκφράζει και ο λαός μας με τη γνωστή παρότρυνση
"Κάνε το καλό και ρίχτο στο γιαλό".
Πιστεύεις ότι θα το πάει μακριά.
Ποτέ δεν ξέρεις σε πόσες και ποιες ακρογιαλιές θα το ταξιδέψει η μαγευτική, απέραντη, μυστηριώδης θάλασσα.
Απλά την εμπιστεύεσαι, όπως το θείο Φως - του Ελύτη.

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

Γιατί προσεύχομαι;

Γιατί η ζωή μου ολόκληρη βρίσκεται στα χέρια του Θεού.
Γιατί με τη θέλησή Του υπάρχω, ζω και αναπνέω.
Γιατί η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό
Με την υπέρτατη Αγάπη, μέσα από την οποία αντλώ δύναμη
Να ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία
Και να μοιράζω φωτεινά χαμόγελα γύρω μου.
Γιατί ο Θεός είναι ο φίλος μου ο αληθινός
Που έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για μένα!
Και γι΄ αυτό δεν πρόκειται να με αφήσει ποτέ μόνο!
Γιατί τον φίλο μου δεν τον ξεχνώ αλλά κάθε μέρα, κάθε στιγμή, θέλω να είμαι κοντά Του
Και να ζω τη χαρά της κοινωνίας μαζί Του.
Γιατί κοντά Του βρίσκω καταφύγιο στις τρικυμίες της ζωής
Στήριγμα εκεί που όλα καταρρέουν
Συμπαραστάτη στις στιγμές της μοναξιάς
Αχτίδα φωτός στη μαύρη ομίχλη της απελπισίας...
Γιατί όταν χρειαστώ τη βοήθειά Του, βρίσκεται πάντα δίπλα μου ακόμα και όταν νομίζω πως δεν με ακούει...
Εκείνος όμως ρυθμίζει τα πάντα με τόση σοφία, για το δικό μου πνευματικό συμφέρον.
Γιατί νιώθω την ανάγκη καθημερινά να Τον ευχαριστώ που με διατηρεί υγιή και με σώας τας φρένας
Που ζω σε μια κοινωνία ελεύθερη και ειρηνική, που έχω όποιο αγαθό επιθυμήσω...
Δηλαδή, για τα αυτονόητα...
Γιατί ακόμα και αν ζούσα κάτω από αντίξοες συνθήκες η προσευχή θα ήταν το στήριγμά μου
Ο σύνδεσμός μου με την αληθινή Ζωή
Με την πραγματική Δικαιοσύνη
Με την ασάλευτη Αλήθεια
Με την μόνη τροφή που μπορεί να θρέψει την καρδιά μου.
Γιατί έχω το προνόμιο να γνωρίζω τον αληθινό Θεό, που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους
Και δεν είναι δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας ή διανόησης.
Και αυτό με κάνει να νιώθω ξεχωριστός!
Γιατί είμαι πλασμένος να επιστρέφω σε Αυτόν
Την αγάπη που τόσο απλόχερα έχει σκορπίσει στον κόσμο.
Και αυτό το κάνω με τη ζωή μου ολόκληρη, αλλά πολύ περισσότερο με την προσευχή!

Η γαλήνη που νιώθουμε μετά την τρικυμία

Πόση γαλήνη νοιώθει ο άνθρωπος
Μόλις αισθάνεται την τρικυμία να φεύγει από πάνω του
Να τον προσπερνά...
Να τον αφήνει απαλά να ακουμπήσει στη γη...
Να αναπνεύσει αργά, σταθερά...
Πόση γαλήνη, πόση ανακούφιση, πόση ευτυχία...
Επέζησα και από αυτή τη φουρτούνα Θεέ μου, σε ευχαριστώ
Λες από μέσα σου και η καρδιά σου γεμίζει οξυγόνο!!!
Πόσο μπορεί να πόνεσες...
Πόσο φοβήθηκες κάποιες στιγμές πως ίσως δεν τα καταφέρεις
Κι όμως Εσύ έδειξες ότι μετά την θύελλα υπάρχει φως
Με σήκωσες στα πόδια μου
Μου θύμισες τις αντοχές μου
Με έκανες να μάθω τα όριά μου και με ώθησες να τα ξεπεράσω!
Μου έδειξες ότι δεν υπάρχουν τα όρια που εγώ βάζω στον εαυτό μου
Πως η δύναμη του ανθρώπου είναι απέραντη
Μου έδειξες να ανοίγομαι στο κενό και να μην χάνομαι
Αλλά να το αγκαλιάζω, να βάζω στόχο τον ουρανό, το άπειρο...!
Και πόσο όμορφα διαφορετικός βγαίνει ο άνθρωπος μετά από την φουρτούνα...!
Λάμπει από ένα φως υπερκόσμιο, αποκτά μία αυτάρκεια μοναδική, γίνεται ικανός να ξεκινήσει τα πάντα από την αρχή, να κυνηγήσει την ζωή, να κάνει βίωμα το όνειρο.
Δεν υπάρχει για τον άνθρωπο μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτή..
Αν γίνεις και εσύ λίγο πιο παρατηρητικός, μπορεί να δεις αυτή τη σπίθα να ξεπηδά από κάποια περαστικά μάτια που σε απαντούν στο δρόμο..
Μάτια άγνωστα σε εσένα, μάτια ζωντανά, πιο "ζωντανά" από το "κανονικό"..
Μάτια που έπεσαν στην φωτιά, βαφτίστηκαν στο καμίνι του πόνου και αναγεννήθηκαν σε κάτι μαγικό, φωτεινό..
Δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο στη ζωή από αυτές τις φουρτούνες, από αυτές τις επισκέψεις του πόνου..!!
Αυτή η γνώση να μείνει πάντα στη μνήμη, όταν η επόμενη φουρτούνα θα έρθει να ταράξει τα νερά μας..
Η ζωή είναι πανέμορφη, η ζωή είναι μαγική, όχι γιατί μπορεί σήμερα να μας έφερε κάτι καλό
Αλλά γιατί μας χαρίζει πολύτιμα μαθήματα, δεν ανέχεται την στασιμότητά μας
Μας σπρώχνει στο παρακάτω, μας σπρώχνει στο αύριο...!
Να πιστεύουμε, να ελπίζουμε, να αγαπάμε, αυτό είναι το μόνο καθήκον μας..
Τίποτε άλλο δεν είναι στο χέρι μας...
Μέχρι την επόμενη φουρτούνα...μέχρι τότε...γιόρτασε τη νίκη σου!!

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

Ποιο είναι το μέτρο της Αγάπης

Μη με ρωτάς
Ποιο είναι το μέτρο της Αγάπης.
Δες το Σταυρό!
Σας ικετεύω:
Σβήστε τα φώτα.
Μας κρύβουν το Φως.
Είδα την ανατολή του ήλιου.
Είδα τη δόξα του Θεού.
Περάσαμε τη ζωή μας
Μαζεύοντας πληροφορίες.
Στο τέλος
Χάσαμε τη γνώση τ' Ουρανού.
Αδερφέ μου
Δώσε μου το χέρι σου
Να περάσουμε το χάος!!

Η μετάνοια είναι έργο της Θείας χάρης

Ο άνθρωπος ζώντας στο σκοτάδι της αμαρτίας
Και αγνοώντας την ωραιότητα της θείας ζωής
Δεν μπορεί να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ
Της ανθρώπινης ζωής και της θεανθρώπινης ζωής.
Μόνον όταν η θεία χάρη ρίξει στην καρδιά του
Τον σπόρο της θείας αγάπης
Μπορεί να δει την πνευματική του ερήμωση.
Το φως του ήλιου, όταν εισέρχεται μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο
Αποκαλύπτει τα πάντα.
Έτσι, όταν η χάρη του Θεού φωτίσει τις ψυχές μας
Τότε βλέπουμε την εσωτερική ερήμωση, τα πάθη, τις αμαρτίες μας.
Γι' αυτό και οι άγιοί μας, τόσο έντονα ζητούσαν από τον Θεό:
Δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον.
Γιατί αυτή η αληθινή μετάνοια
Είναι ο ασφαλής δρόμος που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού.

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

Η εμπειρία δεν μεταβιβάζεται

Πολλές φορές οι γονείς στην προσπάθειά τους
Να προστατέψουν τα παιδιά
Τους απαγορεύουν να κάνουν λάθη
Για να μην έρθουν σε επαφή
Με τους κινδύνους που αυτά κρύβουν.
Ίσως έτσι τους στερούν
Μια πολύ σημαντική πηγή γνώσης.
Επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει
Ότι... οι άνθρωποι που παθαίνουν κρίσεις πανικού
Στην πλειοψηφία τους, ήταν παιδιά
Που είχαν υπερπροστατευτικούς γονείς.
Κι αυτές οι κρίσεις προκύπτουν
Από το άγχος και το στρες που νιώθουν
Κάθε φορά που συμβαίνει κάτι
Και δεν ξέρουν πως να το αντιμετωπίσουν
Αφού οι γονείς τους τους μεγάλωναν σ ένα απολύτως προστατευμένο περιβάλλον.
Το παιδί έχει ανάγκη να νιώσει αυτόνομο και ανεξάρτητο μέσα σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον.
Αυτού του είδους τα συναισθήματα θα τονώσουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμησή του
Και θα το προετοιμάσουν για πολλά από όσα θα πρέπει να αντιμετωπίσει στον πραγματικό κόσμο
Μετά την ενηλικίωσή του.
Οι γονείς είναι όμως αυτοί που πρέπει να έχουν εκτιμήσει σωστά τις δυνατότητες των παιδιών τους
Τόσο σε διανοητικό όσο και σε σωματικό επίπεδο
Κι έτσι να το "εκθέσουν" στα κατάλληλα ερεθίσματα.
Επίσης καλό θα ήταν να αποφεύγονται οι συνεχείς απαγορεύσεις
Μη!
Πρόσεχε!!κτλ
Και οι νουθεσίες τύπου:
"Εγώ ξέρω καλύτερα από σένα"
Γι' αυτό ας αφήσουμε τα παιδιά να πέσουν
Να κάνουν λάθη
Να πειραματιστούν
Να προβληματιστούν , λαμβάνοντας τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια τους
Κι ας φροντίσουμε να είμαστε δίπλα τους όταν χρειαστούν τη βοήθειά μας.

Πηγή: http://syllogos-vrefokopatras.blogspot.gr/

Σ' ευχαριστώ που είσαι μέρος της ζωής μου

Οι άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας
Είτε για κάποιο λόγο
Είτε για ορισμένο χρόνο
Είτε για πάντα.
Όταν ξέρεις αυτό, ξέρεις και τι να κάνεις για τον κάθε άνθρωπο.
Όταν κάποιος είναι στη ζωή μας για κάποιο λόγο
Συνήθως απαντά σε μία ανάγκη μας που με κάποιο τρόπο έχουμε εκφράσει.
Έχει έρθει για να μας βοηθήσει σε μια δυσκολία
Να παρέχει καθοδήγηση ή υποστήριξη για να μας συνδράμει φυσικά, συναισθηματικά ή πνευματικά.
Μοιάζει Θεόσταλτος και είναι..
Είναι εκεί για το λόγο ακριβώς που τον χρειαζόμασταν..
Μετά, χωρίς να κάνουμε κάτι λάθος και ίσως ακόμα σε μια άβολη στιγμή και παρ' ότι μπορεί να πληγωθούμε
Η σχέση θα τελειώσει.
Κάποιος από τους δύο θα πει ή θα κάνει κάτι που θα βάλει τέλος.
Μπορεί ο άνθρωπος αυτός να πεθάνει.
Μπορεί απλώς να φύγει μακριά μας.
Κάποιες φορές, μπορεί να ενεργήσει με τέτοιον τρόπο που να μας αναγκάσει να πάρουμε θέση.
Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι, ότι η ανάγκη μας βρήκε ανταπόκριση.
Η επιθυμία μας εκπληρώθηκε, οπότε η δουλειά του ανθρώπου αυτού τελείωσε..
Η προσευχή μας πήρε απάντηση και είναι ώρα να προχωρήσουμε.
Όταν κάποιος είναι στη ζωή μας για ορισμένο χρόνο
Αυτό σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να ωριμάσουμε, να μοιραστούμε και να μάθουμε.
Μπορεί να μας φέρει μια ειρηνική εμπειρία, ή να μας κάνει να γελάμε.
Θα μας μάθει να κάνουμε κάτι που δεν κάναμε ως τώρα και πάντως η παρουσία του θα μας δώσει μεγάλη χαρά.
Παρ' ότι μπήκε στη ζωή μας για ορισμένο χρόνο, το έργο του ήταν σπουδαίο..
Όταν κάποιος είναι στη ζωή μας για πάντα, μας διδάσκει μαθήματα ζωής.
Θα μας διδάξει αυτά, πάνω στα οποία πρέπει να χτίσουμε στέρεα συναισθηματικά θεμέλια.
Η δουλειά μας είναι να δεχτούμε το μάθημα, να αγαπήσουμε τον άνθρωπο αυτό
Και να εφαρμόσουμε όσα μάθαμε στη σχέση μας μαζί του σε όλες τις σχέσεις και όλα τα πεδία της ζωής μας!
Λένε ότι, η αγάπη είναι τυφλή, αλλά η φιλία διαισθητική.
Είτε είναι για κάποιο λόγο...
Είτε για κάποιο χρόνο...
Είτε για μια ζωή!

Σ' ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία αυτής της εμπειρίας. 
Σ' ευχαριστώ που είσαι μέρος της ζωής μου.

Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

Γιατί προσεύχομαι;

Γιατί η ζωή μου ολόκληρη
Βρίσκεται στα χέρια του Θεού.
Γιατί με τη θέλησή Του υπάρχω, ζω και αναπνέω.
Γιατί η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό
Με την υπέρτατη Αγάπη, μέσα από την οποία
Αντλώ δύναμη να ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία
Και να μοιράζω φωτεινά χαμόγελα γύρω μου.
Γιατί ο Θεός είναι ο φίλος μου ο αληθινός
Που έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για μένα!
Και γι΄ αυτό δεν πρόκειται να με αφήσει ποτέ μόνο!
Γιατί τον φίλο μου δεν τον ξεχνώ
Αλλά κάθε μέρα, κάθε στιγμή, θέλω να είμαι κοντά Του
Και να ζω τη χαρά της κοινωνίας μαζί Του.
Γιατί κοντά Του βρίσκω καταφύγιο στις τρικυμίες της ζωής
Στήριγμα εκεί που όλα καταρρέουν
Συμπαραστάτη στις στιγμές της μοναξιάς
Αχτίδα φωτός στη μαύρη ομίχλη της απελπισίας…
Γιατί όταν χρειαστώ τη βοήθειά Του, βρίσκεται πάντα δίπλα μου
Ακόμα και όταν νομίζω πως δεν με ακούει…
Εκείνος όμως ρυθμίζει τα πάντα με τόση σοφία, για το δικό μου πνευματικό συμφέρον.
Γιατί νιώθω την ανάγκη καθημερινά να Τον ευχαριστώ
Που με διατηρεί υγιή και με σώας τας φρένας
Που ζω σε μια κοινωνία ελεύθερη και ειρηνική
Που έχω όποιο αγαθό επιθυμήσω…
Δηλαδή, για τα αυτονόητα…
Γιατί ακόμα και αν ζούσα κάτω από αντίξοες συνθήκες
Η προσευχή θα ήταν το στήριγμά μου
Ο σύνδεσμός μου με την αληθινή Ζωή
Με την πραγματική Δικαιοσύνη
Με την ασάλευτη Αλήθεια
Με την μόνη τροφή που μπορεί να θρέψει την καρδιά μου.
Γιατί έχω το προνόμιο να γνωρίζω τον αληθινό Θεό, που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους
Και δεν είναι δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας ή διανόησης.
Και αυτό με κάνει να νιώθω ξεχωριστός!
Γιατί είμαι πλασμένος να επιστρέφω σε Αυτόν
Την αγάπη που τόσο απλόχερα έχει σκορπίσει στον κόσμο.
Και αυτό το κάνω με τη ζωή μου ολόκληρη, αλλά πολύ περισσότερο με την προσευχή!

Πηγή: http://www.faneromenihol.gr/

Συγχωρώ… άρα υπάρχω!

Η συγχώρηση έχει επαινεθεί
Κατ΄ εξοχήν από τον Κύριό μας
Ως η  αρετή που κάνει τον άνθρωπο
Να ομοιώνεται με τον Θεό. (Ματθ. 5:43-48) .
Ίσως αναρωτηθεί κάποιος:
"Γιατί τούτη η ιδιαίτερη τιμή";
Με δυσκολία καταφέρνουμε
Να ζήσουμε έστω και μία μέρα της ζωής μας
Χωρίς να εμπλακούμε σε προβληματικές σχέσεις
Ενώ πολλοί υποφέρουν από ψυχολογικές επιπλοκές
Παλεύοντας με την αδυναμία τους
Να συγχωρήσουν πλήρως γονείς, συζύγους
Και άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντός τους.
Για να μας βοηθήσει να αφομοιώσουμε την αναγκαιότητα της βαθιάς ενότητας
Ο Άγιος Ιωάννης ο Σιναϊτης μας έδωσε το εξής διαγνωστικό κριτήριο για την συγχώρηση:
"Τότε  θα καταλάβεις ότι απαλλάχτηκες από τη σήψη
Όταν προσεύχεσαι για εκείνον που σε πρόσβαλε.
Ούτε όταν του προσφέρεις δώρα
Ούτε όταν τον προσκαλέσεις σε γεύμα
Αλλά μόνον όταν αφού μάθεις για κάποια συμφορά που τον βρήκε
Ψυχική ή σωματική, να πονέσεις και κλάψεις για αυτόν σαν να επρόκειτο για τον εαυτό σου".
Με άλλα λόγια, όταν αισθάνεσαι τον άλλον σαν μέλος του ιδίου σώματος.
Ο Άγιος Μάξιμος  εξηγεί γιατί ο Κύριός μας έθεσε ως προϋπόθεση  άφεσης των αμαρτιών μας
Τη συγχώρηση που προσφέρουμε σε όσους μας έβλαψαν.
Ο Θεός επιθυμεί πρώτα εμείς να συμφιλιωθούμε με τους συνανθρώπους μας
Όχι για να μάθει από εμάς πως να συμφιλιώνεται με τους αμαρτωλούς
Και να συμφωνεί στην απαλοιφή της ποινής τους για τα φοβερά και πολλά εγκλήματα
Αλλά για να μας καθαρίσει από τα πάθη
Και να μας δείξει ότι η διάθεση όσων συγχωρούνται συμβαδίζει με την κατάσταση της χάρης.
Η Αγία Γραφή φανερώνει ότι όποιος δεν έχει συγχωρήσει εντελώς όσους τον βλάπτουν
Και δεν έχει παρουσιάσει στον Θεό την καρδιά του καθαρή από την μνησικακία
Θα χάσει τη χάρη των αγαθών για την οποία προσεύχεται.
Θα παραδοθεί μάλιστα στο πειρασμό και τον πονηρό με δίκαιη κρίση
Ώστε να μάθει να καθαρίζεται από τα πλημμελήματα του
Ακυρώνοντας τις κατηγορίες του εναντίον των άλλων
(Μαξίμου του Ομολογητού, Εις το Πάτερ ημών. Ε.Π.Ε. 15Γ 259-263).
Το συγκεκριμένο απόσπασμα εξηγεί γιατί το αίτημα για τη συγχώρηση
Προηγείται του αντιστοίχου για την λύτρωση από τον πειρασμό.
Προφανώς η μνησικακία διακόπτει την ενότητα της ανθρώπινης φύσης
Ώστε αυτή να είναι αδύνατο να  ενωθεί με τον Θεό αν δεν συγχωρούμε
Έστω και αν κάνουμε πολλές προσευχές ή έχουμε πολλά καλά έργα να παρουσιάσουμε.
Η ενότητα με τον Θεό πραγματώνεται μόνο εν Χριστώ.
Με την μνησικακία ή την εχθρότητα και τα παρόμοια, χωριζόμαστε πλέον από Αυτόν.
Θα  ήταν σωστό να πούμε ότι η αυθεντική  συγχώρηση μπορεί να καθαρίσει όλες τις αμαρτίες
Και να οδηγήσει στη σωτηρία, όχι δυνάμει κάποιας ηθικής ανωτερότητας
Αλλά εξ αιτίας του οντολογικού δυναμισμού της. Επιπλέον ο Ιησούς απαίτησε συμφιλίωση
Ώστε να προσφέρουμε τα δώρα στη Θεία  Λειτουργία
Και να μετάσχουμε στη Θεία Κοινωνία, γι΄ αυτό και ονομάζεται κοινωνία.      
Σε σχόλιό του στη προσευχή του Χριστού κατά την νύχτα της σύλληψής Του
Ο γέρων Σωφρόνιος κάνει τη σημαντική παρατήρηση
Ότι ο καθένας μπορεί να μιμηθεί τον Χριστό στη προσευχή του
Στο βαθμό που προσεύχεται για όλο τον κόσμο
Θεωρώντας και αισθανόμενος τους ανθρώπους ως μέλη του κοινού σώματος.
Ο Γέρων Σωφρόνιος προσθέτει ότι τούτο συνιστά ακριβώς την ιεροσύνη των λαϊκών
Την πραγμάτωση του προορισμού του ανθρώπου, το πλήρωμα της ζωής.
Ζευγάρια, οικογένειες, φίλοι, συγγενείς, ομάδες, συνεργάτες , ακόμη και η Εκκλησία
Όλοι υποφέρουμε από το αίσθημα ότι ο άλλος  αποτελεί απειλή και όχι ευλογία
Ότι ο άλλος είναι η κόλασή μας και όχι ο ουρανός μας.
Ένας σημαντικός παράγοντας που οδηγεί στη συγκεκριμένη αποτυχία
Είναι ένα είδος ψυχολογικής πνευματικότητας που διαποτίζει τον κόσμο
Σε τέλεια συμφωνία με την εποχή του ψυχολογισμού.
Σε τούτη τη διαστροφή της πνευματικότητας ότι μετράει είναι το συναίσθημα και όχι το βάθος.
Η συγχώρηση γίνεται προνομιούχο θέμα
Για την επανεκτίμηση του νοήματος που δίνουμε στην πνευματικότητα.
Μας υποχρεώνει να αποφασίσουμε αν θα επιλέξουμε τον ατομισμό  των ψυχολογικών εμπειριών
Ή αν θα στοχαστούμε στην εκκλησιαστική αρετή της αγάπης προς τους άλλους.
Η αγάπη είναι η ουσία της Εκκλησίας καθώς  είναι το ύψιστο ιδίωμα του Θεού.
Αποτελεί τον μοναδικό (προσδι)ορισμό του Θεού (Α΄ Ιωάν. 4: 8).
Η αγάπη για τους εχθρούς έτσι γίνεται το κορυφαίο επίτευγμα της αγάπης.
Όπως γράφει ο Μητροπολίτης Ιωάννης Ζηζούλιας:
"Καμμιά μορφή αγάπης δεν είναι πιο ελεύθερη από αυτήν
Και καμιά μορφή ελευθερίας δεν ταυτίζεται πιο πολύ με την αγάπη  των εχθρών.
Η αγάπη που δεν περιμένει ανταπόδοση.. είναι αληθινά χάρις, δηλαδή ελευθερία...
Μόνο όταν συμπίπτει η αγάπη με την ελευθερία έχουμε θεραπεία.
Αγάπη χωρίς ελευθερία και ελευθερία χωρία αγάπη
Αποτελούν παθολογικές καταστάσεις που χρειάζονται θεραπεία".

Περίληψη από το  ομώνυμο κεφάλαιο του  βιβλίου του π. Βασιλείου Θερμού
"Περάσματα στην απέναντι όχθη"

Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Να δέχεστε ο ένας τον άλλο, όπως δέχτηκε κι εσάς ο Χριστός


Η ενότητα των μελών της Εκκλησίας
Ως μελών του ενός σώματος του Χριστού
Καθορίζει το χαρακτήρα που πρέπει να έχουν
Οι σχέσεις μεταξύ των Χριστιανών.
Η αγάπη και η αλληλοϋποστήριξη
Η μέριμνα για τους αδελφούς είναι ιδίωμα του Χριστιανού.
Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί
Τα ασθενήματα των αδυνάτων βαστάζειν
Και μη εαυτοίς αρέσκειν.
Αυτός είναι ο αληθινά χριστιανικός δρόμος...
Να βοηθά ο ισχυρός τον αδύνατο
Και ο ένας τον άλλο στην αρετή.
Να μην κρίνουμε κατά το προσωπικό συμφέρον, αλλά να αποδεχόμαστε τον άλλον
Όπως μας υπέδειξε με τον δικό του τρόπο ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.
Όλοι να εκφράζουν έμπρακτη αγάπη προς όλους και όλοι να κάνουν ότι το καλύτερο για τους άλλους.
Για να επιτευχθούν βέβαια τα καλώς πιο πάνω εκφραζόμενα
Πρέπει να αποκτήσουμε υπομονή, και κυρίως αυτοκριτική.
Μεγάλη αρετή η υπομονή, την οποία μας  υπέδειξε ο ίδιος Κύριος μέσα από τη ζωή.
Η αυτοκριτική εξίσου, βοηθά τον πιστό να αντιλαμβάνεται τα δικά του πάθη και αδυναμίες
Βοηθώντας τον έτσι να κατανοεί και να υπομένει τα λάθη των άλλων.
Θα βοηθηθούμε ακόμη περισσότερο αν κατανοήσουμε καλά τα λόγια του Παύλου:
"Έκαστος ημών τω πλησίον αρεσκέτω εις το αγαθόν προς οικοδομήν".
Να βλέπουμε τα λάθη των άλλων προσώπων με αγάπη και λύπη
Βάζοντας τον εαυτό μας στη δική τους θέση.
Διότι έτσι θα σταματήσουμε να κατακρίνουμε το πλησίον μας
Και συνάμα θα κάνουμε υπομονή στα τυχόν παραπτώματα τους.
Καθήκον λοιπόν κάθε Χριστιανού είναι να προωθεί το καλό, την αγάπη την ειρήνη
Που ο ίδιος ο Κύριος μας υπόδειξε με την Ενσάρκωση και στη συνέχεια με τη Σταύρωση του.
Σωστό είναι, όπως και εμείς με τη σειρά μας ακολουθήσουμε τη θυσιαστική πορεία του Κυρίου
Ο οποίος "ουχ εαυτώ ήρεσεν".
Καλείται λοιπόν ο καθένας από εμάς με τις προσωπικές του πράξεις
Να προσφέρει για το καλό του σώματος της Εκκλησίας.

Καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος

Ο Απόστολος Παύλος κάνει αναφορά
Για το "μολυσμό της σαρκός".
Εννοεί τις αμαρτωλές πράξεις
Οι οποίες κατά πρώτο λόγο μολύνουν το σώμα μας
Που είναι "ναός Θεού ζώντος".
Όταν  αναφέρεται σε "μολυσμό του πνεύματος"
Εννοεί τα πάθη που φωλιάζουν στη ψυχή
Τους εμπαθείς και πονηρούς λογισμούς.
Φυσικά αυτά είναι αλληλένδετα τόσο τα πάθη, όσο και οι αμαρτίες
Μολύνουν το σώμα αλλά και τη ψυχή.
Η ζωή του χριστιανού είναι ένας συνεχής αγώνας
Για κάθαρση από τα πάθη και τις αμαρτίες.
Αυτό άλλωστε μας καλεί να πράξουμε και ο απόστολος Παύλος.
Η κάθαρση από τα πάθη οδηγεί στη θέωση, στην ένωση με το Θεό
Που είναι και ο στόχος της ζωής του ανθρώπου.
Εν κατακλείδι είναι μεγάλη τιμή για το χριστιανό να είναι ένας έμψυχος ναός του Θεού.
Να αποτελεί κατοικητήριο του Αγίου Πνεύματος
Τον τόπο όπου φανερώνεται και αναπαύεται η Τριαδική χάρη.
Και πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι ο άνθρωπος δεν είναι ένας χειροποίητος αλλά θεόπλαστος ναός.
Τον κατασκεύασε ο ίδιος ο Θεός, γιατί αγαπά να παραμένει και να κατοικεί μέσα μας
Αρκεί εμείς να τον θεοποιούμε αυτό το ναό να τον διατηρούμε καθαρό και ευπρεπισμένο.
Να το διαφυλάσσουμε από κάθε είδους φθορά που επιφέρει η αμαρτία.
Να προσπαθούμε και να αγωνιζόμαστε να παραμένει απρόσβλητο
Από κάθε μολυσμό σαρκός και πνεύματος.
Να επιδιώκουμε ασταμάτητα τον αγιασμό του.

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

Να εμπιστευτούμε τον Θεό

Ένα πράγμα πρέπει να κάνουμε...
Να εμπιστευτούμε τον Θεό.
Να κάνουμε τα σχέδιά μας
να κάνουμε τις κινήσεις που πρέπει να κάνουμε.
Αλλά από κει και πέρα, τ'αφήνεις τα πράγματα και λες:
Τώρα, Θεέ μου, εσύ ευλόγησέ τα.
Τώρα εσύ κανόνισέ τα.
Δεν ξέρω τι θα μου βγει σ'αυτό που ξεκινάω να κάνω.
Δεν ξέρω...
Εγώ ξεκινώ.
Ευλόγησε τη ζωή μου.

Απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου

Η κάθε στιγμή που περνάει δεν ξαναγυρνάει

Η κάθε στιγμή που περνάει δεν ξαναγυρνάει.
Ο διάβολος μας κερδίζει χρόνο
Μας απασχολεί με πράγματα γήινα και πρόσκαιρα
Προκειμένου να μας κερδίσει το χρόνο να μην τον έχουμε
Ώστε να μην προσφέρουμε περισσότερα στο Θεό
Και στην ψυχή μας.
Ας προσέξουμε όσο μπορούμε να είμαστε εν εγρηγόρσει
Να γρηγορούμε στο μυαλό, στην καρδιά
Να μην αφήνουμε σκέψεις
Να μην αφήνουμε την καρδιά μας να μολύνεται.
Πόσες φορές αν θα ελέγξουμε τη συνείδησή μας, θα δούμε ότι δεν προσέχουμε.
Επομένως δημιουργούμε σκάνδαλο.
Αυτές τις αμαρτίες δεν τις γνωρίζουμε.
Να τις εξαγορευθούμε και να σβήσουν.

Γέροντας Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης

Πέμπτη 22 Αυγούστου 2013

Υπομονή θα πει...

Να πονάς, αλλά να μην καταβάλλεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην παραφέρεσαι.
Να πονάς, αλλά να μην μεμψιμοιρείς.
Να πονάς, αλλά να μην γκρινιάζεις.
Να πονάς, αλλά να μην γίνεσαι αντικοινωνικός.
Να πονάς, αλλά να μην γίνεσαι πρόβλημα στο περιβάλλον σου.
Να πονάς, αλλά να μένεις ολόρθος.
Να πονάς, αλλά να χαμογελάς.
Να πονάς, αλλά να δοξολογείς.
Να πονάς, αλλά να προσφέρεις.
Να πονάς, αλλά να προσεύχεσαι.

Ο καλύτερος δάσκαλος είναι η ίδια η ζωή

Ο καλύτερος δάσκαλος είναι η ίδια η ζωή.
Δε χρειάζονται κηρύγματα
Δε χρειάζονται διδάσκαλοι
Δε χρειάζονται ιεραποστολικές φλυαρίες.
Ήδη η πρόνοια του Θεού
Μέσα απ'την προσωπική ζωή του καθενός μας
Μας ανοίγει την πόρτα γι'αυτό: "για το μυστήριο της ζωής".
Εκατό κηρύγματα να κάνεις, χιλιάδες βιβλία να διαβάσεις
Δεν είναι τίποτα μπροστά στον τρόπο που βρίσκει ο Θεός να μιλήσει σε κάθε άνθρωπο.
Κι ο πιο συγκλονιστικός τρόπος που μιλά ο Θεός στον άνθρωπο είναι τα δικά μας αδιέξοδα
Οι δικές μας απογοητεύσεις, οι δικές μας αποτυχίες.
Μ' αυτό τον τρόπο καταλαβαίνουμε το μέτρο μας.
Καταλαβαίνουμε τις πραγματικές μας διαστάσεις.
Ο άνθρωπος ωριμάζει απ'την εμπειρία της ζωής και αυτό του γεννά τη διάκριση:
Να διακρίνει και να αξιολογήσει τα πράγματα, τη ζωή και τις σχέσεις του.
Όσο αυτό δεν γίνεται είμαστε εγκλωβισμένοι στους λογισμούς μας
Στις αγωνίες μας, στις φαντασιώσεις μας, στο άγχος μας.

Απόσπασμα από ομιλία του π.Βαρνάβα Γιάγκου

Τετάρτη 21 Αυγούστου 2013

Η τόλμη του πλησιάσματος

Θα χρειάζεται πάντα τόλμη
Για να πλησιάσει ο άνθρωπος
Το Σταυρό του Χριστού.
Την τόλμη της αναστάυρωσης του κόσμου
Που θα του δίνει τη δύναμη για να υψώνεται
Σε αποκαθηλωτή του Χριστού
Και να επαναλαμβάνει τα λόγια
Του μεγάλου Σταυροφόρου των Εθνών.

Χριστώ συνεσταύρωμαι.
Ζω δε ουκέτι εγώ.
Ζη δε εν εμοί Χριστός.

Αν θες να γίνεις πραγματικά πλούσιος...



Όποιος θέλει να γίνει πλούσιος, ας γίνει φτωχός
Για να μην έχει καμιά ανάγκη και να αισθάνεται πλούσιος
Ας ξοδεύει για τις ανάγκες των φτωχών
Για να απολαύσει μελλοντικά
Ας σκορπίζει γενναιόδωρα σε αγαθοεργίες
Για να θερίσει στη Βασιλεία του Θεού.
Θέλεις να γίνεις πλούσιος;
Να έχεις φίλο το Θεό, και θα είσαι από όλους πλουσιότερος.
Θέλεις να πλουτήσεις;
Μην υπερηφανεύεσαι, γιατί η ταπεινοφροσύνη δεν είναι χρήσιμη μόνο στη μέλλουσα ζωή
Αλλά και στην παρούσα, γιατί κανείς δεν φθονείται τόσο πολύ όσο ο πλούσιος.
Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει πολλά, αλλά αυτός πού δίνει πολλά.
Πλούσιος δεν είναι αυτός που τα έχει όλα άφθονα, αλλά εκείνος που δεν χρειάζεται πολλά.
Γιατί ποιο είναι το όφελος να κατέχει κανείς ολόκληρη την οικουμένη
Και να ζει με μεγαλύτερη στενοχώρια από εκείνον που δεν έχει τίποτε;
Οι εσωτερικές διαθέσεις κάνουν τους ανθρώπους πλούσιους και φτωχούς
Και όχι η κατοχή χρημάτων ούτε η στέρηση.
Αυτός είναι πλούσιος, εκείνος που δεν θέλει να πλουτίσει.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς



Παναγία Δέσποινα,υπό την σκέπην σου πάντες οι δούλοι σου τρέχομεν και παρακαλούμεν Σε οι ανάξιοι.
Πρόφθασον και λύτρωσαι  ημάς,από πάσης περιστάσεως και από θάνατον τον εξαφνικόν και πανώλεθρον.
Οίδαμεν ότι δύνασαι πάντα όσα αν θέλης και βούλεσαι.
Δέσποινα του κόσμου, ελπίς και προστασία των πιστών, Χαριτωμένη,επάκουσον των παρακαλούντων Σε.
Αμήν.

Τετάρτη 14 Αυγούστου 2013

Ρεμβασμός Δεκαπενταύγουστου

                                                                                                                      Στη μνήμη Εκείνου που τον ρέμβασε

Άλαλα τα χείλη των όσων δεν κοπιάσαν
Για ν' ακουμπήσουν τα ξαναμμένα κεφάλια τους
Στα γόνατά σου τα μητρικά, που καταλύουν το μαύρο πάθος.
Άλαλα τα χείλη των όσων δεν διακρίναν, πως
Συντρίβεις με το πόδι σου και συνθλάς την κεφαλή
Του πανάρχαιου δράκοντα, που κέρδισε παίζοντας
Κι' ύστερα τόχασε το μήλο.
Άλαλα τα χείλη των όσων δεν ποθήσαν το ξαπόσταμα της αρμογής
Και την ασφάλεια, το απάγγειασμα της νηνεμίας.
Είσαι ένα λιμανάκι ελληνικού νησιού όλο κατάρτια
Περήφανα υψωμένα· φτωχά καΐκια αραγμένα
Φτωχά, αλλά που γνωρίσαν την αντάρα και την τρομάρα
Που φορτωθήκαν μόχθο και μεταφέραν πλούτος.
Είσαι άσπρο ελληνικό ερημοκκλήσι δαρμένο από την αντηλιά.
Γύρω-γύρω αμπέλια, μποστάνια,
Καρποφόρες συκιές και κάπου κάπου μοναχική και κάποια ελιά.
Χρυσοφρυγανισμένα τα χορτάρια αχνίζουνε, άχυρο πια
Κι' αντίς γι' αγγέλους, τα τζιτζίκια, σου κανοναρχούνε το κάθε απομεσήμερο έως αργά
Με το δικό τους τρόπο τον Παρακλητικό Κανόνα.
Αναστραμμένο σου θρονί, όλο αυτό το γαλάζιο ενός απλού ουρανού
Που πάλαι γίνηκε το Μέτρο των Δωριέων
Και που αναπαύεται στεριωμένος στα χρυσάφια του ευλογημένου μας πελάγους.
Άλαλα τα χείλη τους - και τι μπορούν ν' αρθρώσουν
Που τη φωνή τους κουκουλώνει η τύρβη μερονυχτίς
Ενώ σειέται απ' τις βουές ο Μέγιστος Ιππόδρομος
Και πλημμυράει απ' τα αίματα των Μαρτύρων
Κι' απ' τη μανία των Μονομάχων.
Αυτό το αίμα είναι που βοά, αυτό είναι που ρυπαίνει.
Εδώ χρειάζεται η βακτηρία του γίγαντα Ασκητή
Του λευκοπώγωνα να επιβληθεί να τους σκορπίσει
Όλους τους ίππους και τους αναβάτες τους.
Εδώ χρειάζεται κοντύλι του Ζωγράφου
Στη μοναξιά, στην προσευχή και στην προσήλωση, με τα ζωογόνα
Τα χρώματα τα πρώτα να ξαναγαλουχήσει
Το βρέφος-Θεό, να ξαναγράψει τις πληγές της Αγάπης
Να ξαναδροσίσει τη ρίζα τη συμπονετική
Ν' αποδείξει τι απέραντη είναι η αγκαλιά της μητέρας
Να συναθροίσει πάλι εκ περάτων όλους εκείνους
Που με σέβας πολύ θα σταυρώσουν τα χέρια της Κόρης
Με συνοδεία των αγγέλων, με ηχητικές αρμονίες
Και θα ενεργήσουν όπως αξίζει την ταφή της
Ανοίγοντας το δρόμο για την καθέδρα τ' ουρανού
Όπου η αδιάκοπη Παράκληση.
Ενώ τα δέντρα τα ευσκιόφυλλα στη λιτάνευση
Καθώς το Σώμα περνάει της Βασίλισσας, ριγούντα και φρίττοντα
Θα συγκλίνουν για προσκύνηση σκορπώντας
Τη δροσιά τους με το ανέμισμα, ριπίδια της λατρείας
Αναστυλώνοντας όσους μαραίνονται κι' ασθμαίνουν
Στις τροπικές τις λαύρες του καλοκαιριού μας
Μισοκαμένες θημωνιές κοντά στο αλώνι
Καπνοί, που διαλύουν τις αυγουστιάτικες τις αμαρτίες μας.

Τότε μονάχα τ' άλαλα τα χείλη, ίσως ερθεί στιγμή και λαλήσουν.

Τάκης Κ. Παπατσώνης

Πηγή: http://proskynitis.blogspot.gr/

Η τελειότητα της Παναγίας

Η Παναγία, αξιοποιώντας μόνο τα κοινά γνωρίσματα του "κατ΄ εικόνα"
Φανέρωσε τον αληθινό άνθρωπο καθαρό και ακέραιο
Όπως είχε δημιουργηθεί από τα χέρια του Θεού.
Η Παναγία είναι εκείνος ο άνθρωπος
Που ενώ μπορούσε ν’ αμαρτήσει
Εν τούτοις δεν αμάρτησε
Και με τη δική της δύναμη, ζέση και προθυμία
Παρέμεινε αναμάρτητη.
Αυτή την ψυχική ομορφιά και αγνότητα εκτίμησε ο πλάστης μας
Ο οποίος θελχθείς από την Αγιότητά της ήρθε και σκήνωσε σ’ αυτήν.
Όταν την αποκάλυψε ο άγγελος, ότι "Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι», δεν ανέφερε για άφεση αμαρτιών και για απαλλαγή από ενοχές.
Εάν συγκρίνουμε τον ευαγγελισμό με το όραμα του Ησαΐα που είδε τον Θεό, βλέπουμε την διαφορά.
Ο Ησαΐας μόλις είδε τον Θεό ελεεινολόγησε τον εαυτό του, γιατί ενώ είχε ακάθαρτα χείλη και κατοικούσε εν μέσω λαού έχοντος ακάθαρτα χείλη, είδε τον κύριο.
Απεστάλη τότε ένα Σεραφίμ και καθάρισε τις ανομίες και τις αμαρτίες του προφήτου μ’ ένα κάρβουνο που πήρε από το θυσιαστήριο (Ησ. 6οκεφ).
Εδώ ούτε η Παναγία ελεεινολογεί τον εαυτό της ούτε ο άγγελος την καθαρίζει.
Μόνο ρωτά πως θα γεννήσει, αφού δεν έχει άνδρα.
Ο Νικόλαος Καβάσιλας την παρουσιάζει να διατείνεται.
"Εγώ μεν του Θεού προς υποδοχήν έτοιμος και ικανώς έχω παρασκευής" (Λόγος εις Ευαγγελισμόν).
Συνεπώς η έλευση του Αγίου Πνεύματος δεν σημαίνει κάθαρση της Παναγίας, αλλά προσθήκη χαρισμάτων όπως συμβαίνει με τους αγγέλους που δεν έχουν καμμία σχέση με την αμαρτία.
Η Παναγία απλώς μετά την έλευση του Αγίου Πνεύματος έμεινε αμετακίνητη στο αγαθό, όπως οι άγγελοι μετά την ελεύθερη εκλογή της αρετής έμειναν σταθεροί στο καλό.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, σε ομιλία του για τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου, λέγει χαρακτηριστικά ανακεφαλαιώνοντας την πατερική σκέψη πάνω στο θέμα αυτό·
"Η καθαρά καθαίρεται και η αγία αγιάζεται προς έτι μείζονα αγιασμόν αυτής".
Η Παναγία, πριν φανερώσει τον Θεό σωματικά στον κόσμο, τον αποτύπωσε και τον απεικόνισε πρώτα, με τα ίδια της τα έργα, πάνω στον εαυτό της.
Γι’ αυτό ο Θεός την έκανε ναό και μητέρα του.
Σκήνωσε και στην ψυχή και στο σώμα της.
Η Παναγία ήταν ιερώτερη από το θυσιαστήριο του ναού του Σολωμόντος.
Γι’ αυτό το σώμα της δεν το επισκίαζαν άγγελοι αλλά ο ίδιος ο Θεός.
"Δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι".
Το αίμα της δεν το δέχθηκε το θυσιαστήριο αλλά το πήρε ο ίδιος ο Θεός.
Το αίμα της έγινε αίμα Θεού.

Αρχιανδρίτης .Μελέτιος Βαδραχάνης

Πηγή: http://proskynitis.blogspot.gr

Τρίτη 13 Αυγούστου 2013

Ουράνια παρηγοριά και πειρασμό

Κανείς δεν είναι άξιος της υψηλής θεωρίας του Θεού
Αν, χάρη του Θεού, δεν υποστεί λύπες.
Ο πειρασμός είναι συνήθως ο προάγγελος της παρηγοριάς
Η οποία τον ακολουθεί.
Η ουράνια παρηγοριά έχει υποσχεθεί σ'εκείνους
Που δοκίμασαν τον πειρασμό.
Η ουράνια παρηγοριά δίνεται, λοιπόν, για ενίσχυση του ανθρώπου
Για να μπορέσει αυτός να τα καταφέρει στις αντιξοότητες.
Ο πειρασμός που ακολουθεί είναι για να προλάβει τον εγωισμό μας.
Ο διάβολος δεν κοιμάται και η σάρκα δεν είναι νεκρή ακόμα.
Γι'αυτό, μην παύεις να ετοιμάζεις τον εαυτό σου για τον αγώνα
Επειδή και απ'τα δεξιά σου και απ'τα αριστερά σου υπάρχουν εχθροί που πάντα αγρυπνούν...

Από το βιβλίου του Θωμά Κεμπησίου:
"Η μίμησις του Χριστού"

Πηγή: http://aoratigonia.blogspot.com/

Η διάθεση της αγάπης

Όποιος αγαπάει το Θεό
Δεν είναι δυνατό να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο
Σαν τον εαυτό του.
Και όσους ακόμα είναι υπόδουλοι στα πάθη τους
Κι αυτούς τους αγαπάει σαν τον εαυτό του
Και χαίρεται με αμέτρητη και ανείπωτη χαρά
Όταν τους βλέπει να διορθώνονται.
"Όποιος με αγαπάει", λέει ο Κύριος
"Θα τηρήσει τις εντολές μου" (Ιω. 14, 23).
"Και η δική μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο" (Ιω. 15,12).
Εκείνος λοιπόν που δεν αγαπάει τον πλησίον του, αθετεί την εντολή του Κυρίου.
Και όποιος αθετεί την εντολή του Κυρίου, ούτε τον Κύριο είναι δυνατό ν' αγαπήσει.
Σε όλες μας τις πράξεις ο Θεός εξετάζει το σκοπό για τον οποίο τις εκτελούμε
Αν δηλαδή τις κάνουμε γι' Αυτόν ή για κάτι άλλο.
Όταν λοιπόν θέλουμε να κάνουμε ένα καλό
Ας μην έχουμε σκοπό ν' αρέσουμε στους ανθρώπους, αλλά μόνο στο Θεό.
Σ' Αυτόν ν' αποβλέπουμε και όλα να τα κάνουμε για τη δική του δόξα.
Διαφορετικά, θα κουραζόμαστε χωρίς να κερδίζουμε τίποτα.
Έργο αγάπης είναι η ολόψυχη ευεργεσία προς τον πλησίον μας
Η μακροθυμία και η υπομονή που δείχνουμε απέναντί του
Καθώς επίσης και η φρόνιμη και συνετή χρησιμοποίηση των πραγμάτων.
Η διάθεση της αγάπης δεν φανερώνεται μόνο με την παροχή χρημάτων
Αλλά πολύ περισσότερο με τη μετάδοση πνευματικού λόγου και με τη σωματική διακονία.

΄Αγιος Μάξιμος ο Ομολογητής

Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

Ποια είναι η καθαρή ψυχή

Είναι η ψυχή που είναι γεμάτη φως και καθόλου σκότος...
Είναι η ψυχή που είναι αγνή οπό την πορνεία...
Είναι η ψυχή που δεν ζητάει τίποτα για εκείνη...
Είναι η ψυχή που είναι γεμάτη θάρρος...
Είναι η ψυχή που δεν σκέφτεται κακό...
Είναι η ψυχή που δεν λογαριάζει τα πάθη...
Είναι η ψυχή που αρνείται τον εαυτό της...
Είναι η ψυχή που έχει εγκράτεια...
Είναι η ψυχή που δίνει χωρίς να παίρνει καν λόγια...
Είναι η ψυχή που για το Κύριο θα κήρυττε σ' όλο τον κόσμο...
Είναι η ψυχή που περιμένει τον Κύριο μέχρι να επιστρέψει...
Είναι η ψυχή που δεν φοβάται να αφήσει τον τόπο της για τον Κύριο...
Είναι η ψυχή που έχει πατρίδα της τον παράδεισο...
Είναι η ψυχή που χύνει ποτάμι δακρύων από μέσα της...
Είναι η ψυχή που μετανοεί πραγματικά...
Είναι η ψυχή που πιστεύει χωρίς αμφιβολία...
Είναι η ψυχή που συμφωνεί σε όλες τις κακολογίες που τις λένε...
Είναι η ψυχή που υμνεί ακατάπαυστα τον Κύριο ότι και αν κάνει...
Είναι η ψυχή που έχει σύνεση...
Είναι η ψυχή που δεν έχει καθόλου υπερηφάνεια...
Είναι η ψυχή που υπακούει στο θέλημα του Θεού όποιο και αν είναι αυτό...
Είναι η ψυχή που υπομένει τα πάντα για τον Θεό...
Είναι η ψυχή που αγαπά...
Επομένως η καθαρή ψυχή έχει μέσα της φως, αυτό το φως είναι το δέντρο των αρετών...
Τον σπόρο τον φύτεψε ο Κύριος...
Εμείς τον ποτίζουμε και ο Κύριος είναι ο ήλιος που το κάνει να αναπτυχθεί...
Ας καθαρίσουμε αδελφοί μου την ψυχή μας και ας φυτρώνουν νέα κλαδιά.
Ευλογημένοι να είστε αδελφοί μου, εύχομαι να αποκτήσουν όλοι οι άνθρωποι και τις εικοσιμία αρετές...

Σάββατο 10 Αυγούστου 2013

Στο Όρος μυσταγωγείσαι...

Στο Όρος δεν βλέπεις ούτε ξεκουράζεσαι ούτε κατηχείσαι.
Στο Όρος μυσταγωγείσαι.
Σιωπάς και προσεύχεσαι.
Προτιμάς να φαντάζεσαι, να ποθείς
Να "σκαλίζεις" με τον εσωτερικό σου κόσμο
Αλλά να μην έχεις την ανάγκη να δεις
Να βεβαιωθείς, να γνωρίσεις.
Δεν σου χρειάζεται κάτι τέτοιο.
Αντιλαμβάνεσαι την έκπληξη, αλλά αποφεύγεις να την ψηλαφείς.
Αισθάνεσαι το μυστήριο, αλλά αρνείσαι την έρευνά του.
Η πίστη είναι ισχυρότερη από την όποια απόδειξη.
Η αίσθηση της θεϊκής παρουσίας πιο έντονη από κάθε ευλογημένη αναστροφή.
Η γοητεία του Όρους βρίσκεται στο ότι κρύβεται...

Απόσπασμα απ'το βιβλίο "Φωνή αύρας λεπτής"
Του Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου

O δρόμος της ευτυχίας

Ο άνθρωπος είναι σε όλα αχόρταγος.
Θέλει να απολαύσει πολλά
Χωρίς να μπορεί να τα προφτάσει όλα.
Και γι' αυτό βασανίζεται.
Όποιος όμως, φτάσει σε μια κατάσταση
Πού να ευχαριστιέται με τα λίγα
Και να μη θέλει πολλά έστω και κι αν μπορεί να τα αποκτήσει
Εκείνος λοιπόν εiναι ευτυχισμένος.
Οι άνθρωποι δεν βρίσκουν πουθενά ευτυχία
Γιατί επιχειρούν να ζήσουν χωρίς τον εαυτό τους.
Αλλά όποιος χάσει τον εαυτό του, έχει χάσει την ευτυχία.
Ευτυχία δεν είναι το ζάλισμα, πού δίνουν οι πολυμέριμνες ηδονές και απολαύσεις
Αλλά η ειρήνη της ψυχής και η σιωπηλή αγαλλίαση της καρδιάς.
Γι' αυτό είπε ο Χριστός:
Ουκ έρχεται η βασιλεία του Θεού μετά παρατηρήσεως: ουδέ ερούσιν, ιδού ώδε, ή ιδού εκεί.
Ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί.
Ξέρω καλά, τι είναι η ζωή που ζούνε οι λεγόμενοι κοσμικοί άνθρωποι.
Οι άνθρωποι, δηλαδή, πού διασκεδάζουνε, που ταξιδεύουνε
Που ξεγελιούνται με λογής- λογής θεάματα, με ασημαντολογίες, με σκάνδαλα, με τις διάφορες ματαιότητες.
Όλα αυτά, από μακριά φαντάζουνε για κάποιο πράγμα σπουδαίο και ζηλευτό!
Από κοντά, όμως, απορείς για την φτώχεια που έχουνε
Και το πόσο κούφιοι είναι οι άνθρωποι που ξεγελιούνται με αυτά τα γιατροσόφια της ευτυχίας.
Βλέπεις δυστυχισμένους ανθρώπους, που κάνουνε τον ευτυχισμένο!
Κατάδικους, πού κάνουνε τον ελεύθερο!
Άδειοι από κάθε ουσία!
Τρισδυστυχισμένοι!
Πεθαμένη η ψυχή τους!
Και γι' αυτό ανύπαρκτη και η "ευτυχία", τους!
Τελείως αποξενωμένοι από την Βασιλεία του Θεού!
Αλλά πώς να γίνει ψωμί, σαν δεν υπάρχει προζύμι;
Και πώς να μην είναι όλα άνοστα, αφού δεν υπάρχει αλάτι;
Μη φοβάσαι, αδελφέ μου, να μείνεις μοναχός με τον εαυτό σου!
Μη καταγίνεσαι ολοένα με χίλια πράγματα, για να τον ξεχάσεις!
Γιατί όποιος έχασε τον εαυτό του κάθεται με ίσκιους και με φαντάσματα μέσα στην έρημο του θανάτου.
Αγάπησε τον Χριστό και το Ευαγγέλιο, περισσότερο από τις πεθαμένες σοφίες των ανθρώπων.
Περισσότερο από κάθε τιμή και δόξα ετούτου του κόσμου.
Και μοναχά ΄τότε, θα χαίρεσαι σε κάθε ώρα της ζωής σου.
Κανένας δρόμος δεν βγάζει στην ειρήνη της καρδιάς, παρά μόνο ο Χριστός, που σε καλεί πονετικά και που σου λέγει:
"Εγώ ειμί η οδός".

Από το βιβλίο: "Μυστικά άνθη" του Φώτη Κόντογλου

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

Η πιο σίγουρη μέθοδος για να ξαναβρείς τη χαρά σου

Μια απ΄τις μεγαλύτερες "επεξεργασίες θλίψης"
Είναι να σκαλίζουμε συνεχώς τα κακά που μας έχουν κάνει
Ή τα καλά που δε μας έχουν κάνει οι γύρω μας.
Είναι απ'τις πιο δημοφιλείς σκέψεις, όταν καθόμαστε μόνοι
Και η οργή που σιγά-σιγά ανάβουν
Το σαράκι του ναρκισσιστικού παραπόνου
Η αρνητική ένταση και, στο τέλος
Η κατάπτωση δεν έχουν τελειωμό.
Θυμάμαι τον π. Μάρκελλο Καμπάνη να λέει:
Μη θέλεις και μη λες τι πρέπει οι άλλοι να κάνουν για σένα.
Πρώτα εσύ κάνε αυτό που πρέπει οι άλλοι να κάνουν για σένα.
Το Ευαγγέλιο δε μας λέει τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι για μας, ο Χριστός μας μας λέει
Τι πρέπει να κάνουμε εμείς καθημερινά στους άλλους.
Και θα'ρθει η ώρα που αυτό που δίνεις θα σου επιστραφεί.
Ότι και όσο έδωσες, θα το εισπράξεις.
Να είστε σίγουροι!
Μπορεί να μην το εισπράξεις από εκείνον που θέλεις εσύ
Θα το εισπράξεις, όμως, από αλλού και με άλλο τρόπο.
Να προσφέρω μια μικρή χαρά σε άλλον...
Είναι η πιο σίγουρη μέθοδος να ξαναβρώ κι εγώ τη χαρά μου.

Απόσπασμα απ'το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη:  "Χορός μεταμφιεσμένων"

Σταυρός, “η ωραιότης της Εκκλησίας"

Καθώς βλέπω τον Σταυρό υψωμένο αναρωτιέμαι:
Γιατί να 'ναι ο Σταυρός "η ωραιότης της Εκκλησίας";
Πώς ένα όργανο επαίσχυντης τιμωρίας
Ένα όργανο τόσο ατιμωτικού θανάτου
Πήρε τέτοια θέση στην Εκκλησία μας
Ώστε ν' αποτελεί όχι μόνο τιμή, ευλογία, δόξα, σύμβολο θριάμβου
Αλλά και μια παρουσία έκτακτης ομορφιάς
Που ωραΐζει αιώνες τώρα τους ναούς μας και ολόκληρη την Εκκλησία;
Ο Σταυρός είναι "η ωραιότης της Εκκλησίας"
Γιατί μας φωνάζει, πως ότι γίνεται με τη θυσία
Η οποία προσφέρεται από αγάπη για την δόξα του Θεού
Από αγάπη για τη δόξα της Εκκλησίας, είναι αφάνταστα ωραίο.
Ο Σταυρός δεν είναι μόνο "η ωραιότης της Εκκλησίας" γιατί βάστασε τον Άγιο των Αγίων
Τον "κάλλει ωραίον" από όλους τους ανθρώπους· γιατί έγινε το άρμα του Ηλίου της Δικαιοσύνης
Που ανεβασμένος σ' αυτόν περιέδραμε ως παντοδύναμος τη γη, την άβυσσο, τον ουρανό
Σκορπίζοντας μυστική χαρά στον άνθρωπο.
Είναι "η ωραιότης της Εκκλησίας"  γιατί μ' αυτόν ως όπλο έλαμψαν στο στερέωμα
Οι Μάρτυρες, οι Όσιοι, οι Άγιοι.
Έγινε αυτός "το ευμενέστατον σθένος" όχι μόνο των ώριμων
Αλλά και των νέων, των εφήβων, των παιδιών, των νεαρών παρθένων
Που αθλούσαν στα αμφιθέατρα ή στους τροχούς ή τηγανίζονταν στα τήγανα των δημίων.
Όχι μόνον οι ώριμοι, αλλά κι οι νέοι κι οι νέες καρφωμένοι σ' αυτόν ή κρατώντας τον στον ώμο
Ή γονατισμένοι μπροστά του ή αγκαλιάζοντάς τον και ζητώντας τη χάρη του
Έλαμπαν από Θεία χαρά και ουράνια δύναμη.
Περιλάμπονταν με υπεργήινη δόξα και αγγελική ωραιότητα.
Μέσα στο σύγκραμα του πόνου και της μυστικής χαράς τους γίνονταν φωτόμορφοι τόσο
Ώστε όσοι τους έβλεπαν έμεναν εκστατικοί!
Να γιατί σ' έναν κόσμο που όλα αλλάζουν, όλα γερνούν, όλα μαραίνονται, φυλλορροούν και πέφτουν
Ο Σταυρός δεν μένει μόνο πάντα όρθιος, αλλά αποτελεί και την ωραιότητα της Εκκλησίας μας.
Είναι να μην τον υψώνει η Εκκλησία μας μέσα σε βασιλικούς κι άλλοτε μέσα σε λουλούδια;
Κι εμείς πιστά τέκνα της, στολιζόμαστε και καταλαμπρυνόμαστε
Από τη φωτοπάροχη αίγλη του ζωοδώρητου τούτου ξύλου, που φωτίζει όλο τον κόσμο.
Και καθώς τον προσκυνούμε ταπεινά με συντριβή, πίστη κι ευγνωμοσύνη ακούμε τη μυστική φωνή που μας λέει:
Κοιτάξτε την πύλη της αιωνιότητας.
Θα την περάσετε, αν ζήσετε εδώ μια ζωή θυσίας και σταυρού.

Πηγή: http://agiameteora.net

Πέμπτη 8 Αυγούστου 2013

Γιατί οι άνδρες επιθυμούν τις γυναίκες;

Οι γυναίκες ως μάνες είναι προικισμένες από τον Θεό
Με το αίσθημα της λατρείας,της προστασίας
Της αφοσίωσης,της θυσίας, της φροντίδας
Προκειμένου να είναι οι φύλακες άγγελοι για τα μωρά τους.
Αυτή η τρυφερότητα επεκτείνετε και στους άνδρες τους.
Προσφέρουν με αγάπη το φαγητό στο τραπέζι
Τον καφέ,τα καθαρά ρούχα,το καθαρό και περιποιημένο σπίτι
Το θερμό καλοδέξιμο όταν ο άνδρας τους έρχεται από την δουλειά.
Το μήνυμα που λαβαίνουν οι άνδρες είναι
Ότι η γυναίκα τους εκτιμά και αγαπά τον άνθρωπο άνδρα
Οπότε ο άνδρας άνθρωπος είναι δικός τους πλέον.
Όταν λέμε άνθρωπο δεν εννοούμε αυτό που βλέπουμε.
Παράδειγμα:
Εάν κάνουμε μια ακτινογραφία στο κεφάλι θα δούμε το μυαλό.
Δεν θα δούμε όμως τον νου με τον οποίο εννοούμε, σκεφτόμαστε, κρίνουμε,αποφασίζουμε.
Η ύπαρξή μας λοιπόν είναι αυτό που δεν φαίνεται, όπως ήταν πριν ενσαρκωθεί
Και θα εξακολουθήσει να είναι και όταν θα έρθει η μέρα λήξης του σώματός μας.
Το σώμα είναι μόνο για να γινόμαστε ορατοί.
Είναι ο μανδύας της ύπαρξής μας.
Στην ανθρωπότητα σε όλους τους αιώνες, άραγε πόσοι άνδρες
Προσπάθησαν να κερδίσουν πρώτα τον άνθρωπο γυναίκα,οπότε η γυναίκα άνθρωπος,θα ήταν έπειτα δική τους;
Μάλλον λίγοι.
Γι αυτό οι γυναίκες επαναστάτησαν και δημιούργησαν τα φεμινιστικά κινήματα.
Έβαλαν παντελόνια και έκοψαν τα μαλλιά.
Δεν τις ενδιέφερε πλέον να είναι όμορφες εφόσον ήταν μόνο αντικείμενα προς χρησιμοποίηση.
Έβαλαν σκοπό τουλάχιστον αυτές να σεβαστούν οι ίδιες τον εαυτόν τους και να κερδίσουν την ζωή τους μόνες τους.
Και επειδή το ένα φέρνει το άλλο,άρχισαν έπειτα οι ανδροπαρέες και οι γυναικοπαρέες
Για να λένε τον καημό τους μεταξύ τους.
Οι μεν άνδρες έλεγαν:
Δουλεύουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ,φέρνουμε τα λεφτά
Και το μόνο που αντικρίζουμε είναι η ψυχρότητα και η αδιαφορία.
Οι δε γυναίκες έλεγαν:
Πως να αντέξουμε άλλο αυτούς τους άνδρες να μας λένε:
Σε παντρεύτηκα και είσαι υποχρεωμένη να ασκείς τα συζυγικά σου καθήκοντα.
Και επειδή το πρόβλημα δεν λύθηκε ποτέ, η κατάληξη ήταν
Να δημιουργηθούν ερωτικές σχέσεις μεταξύ ανδρών και ερωτικές σχέσεις μεταξύ γυναικών.
Άραγε έστω και τώρα θα μπορούσε να διορθωθεί κάτι;
Χάθηκαν τόσα πολλά.
Θα ήταν θεάρεστο έργο εάν θα διδαχθούν οι νέοι
Από κάποια ειδικά σεμινάρια ή από βιβλία ή από κάποιο πνευματικό
Ούτως ώστε να θέσουν την ζωή τους σε σωστές βάσεις.

Από την συλλογή της  Μαρίνας Χατζηδάκη  "ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ"

Τετάρτη 7 Αυγούστου 2013

Λουλούδι Μυστικό

Ήθελα να φυτέψω ένα λουλούδι στης ψυχής σου την αυλή
Και να 'ρχομαι να το ποτίζω το εσπέρας , την αυγή.
Ήθελα να θέσω ένα λουλούδι στης ψυχής σου την ανθοδόχη
Τώρα που μαλάκωσε το χώμα του Φθινοπώρου το πρωτοβρόχι.
Ήθελα να σου δείξω ένα δρόμο κουραστικό και ανηφορικό
Που την ψυχή ανεβάζει σ ένα παλάτι φωτεινό.
Ήθελα να σου δείξω ένα μονοπάτι καθαρό και μυστικό
Και εκεί στο τέλος σ αναμένει ζωή αιώνιος στον ουρανό.
Ήθελα να πιεις νερό από μια μοναδική πηγή
Που πάντα αυτή χαρίζει αθανασία στην ψυχή.
Ήθελα να οσφρανθεί η ψυχή σου μια ακατάληπτη ευωδία
Και τότε θα πληροφορηθεί τι είναι ζωή η αιωνία.
Ήθελα να ιδής και το φως που το σκότος της ψυχής φωτίζει
Και ταπείνωση αληθινή και μετάνοια ειλικρινή χαρίζει.
Εσύ ψυχή μου τι θα ήθελες από όλα αυτά να σου χαρίσω;
Λέγε μου τον κρυφό σου λογισμό και δεν θ΄ αργοπορήσω.
Χάριζέ μου ένα άνθος άφθαρτο και ευωδιαστό...
Πιστέ μου φίλε ένα μόνο λαχταρώ.
Δεν θέλω εγώ πολλά μόνο ένα άνθος αγαπώ
Που η μυστική του χάρη δίδει τον ουράνιο θησαυρό.
Εάν θέλεις τέτοια χάρη ψυχή μου ευγενική
Στα βάθη σ΄ αναμένει η νοερά η προσευχή.
Αυτή γίνεται για σένα λουλούδι , πηγή και οδός
Ευωδία παρηγορία και φως και ο απλανής σου οδηγός.
Ένα λουλούδι γίνεται η ψυχή και πάντοτε ανθοφορεί
Όταν στα βάθη ενεργεί η αδιάλειπτος ευχή.
Εφύτευσα ένα λουλούδι στης ψυχής σου την αυλή
Και σύντομα θα αισθανθείς μια ευωδιαστή οσμή.
Η Βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί
Αδιάψευστα πληροφορεί η αδιάλειπτος ευχή.
Ταύτην ψυχή μου φύλλατε και θα λείψει κάθε λογισμός
Και εντός θα μορφωθεί ο Ιησούς Χριστός.

Μοναχού Μαρκέλλου Καρακαλληνού
Από το βιβλίο: "Αίσθησις ζωής αιωνίου"

Δημιουργία σωστής σχέσης με το Θεό

Όποιος όμως νομίζει ότι έχει πίστη, ελπίδα, δικαιοσύνη
Ουδέποτε αναγνωρίζει ότι είναι αμαρτωλός.
Κι αν ακόμα πάει χίλιες φορές να εξομολογηθεί
Ποτέ δε θα πάει ως αμαρτωλός.
Μπορεί να βγάζει δάκρυα απ'τα μάτια του
Αλλά ουδέποτε συνειδητοποιεί την πραγματική αμαρτία του
Η οποία είναι πέρα των όσων λέγει.
Δηλαδή άλλο τα λόγια και άλλο η καρδιά.
Άλλος κλαψουρίζεται, λέει πόσο αμαρτωλός είναι
Αλλά δε ζει αυτή την πραγματικότητα.
Που κι αυτή η βίωση της πραγματικότητας είναι δώρο του Θεού.
Ποιο;
Αυτός ο διαλυμένος άνθρωπος, ο αποτυχημένος.
Ο αδιέξοδος άνθρωπος.
Γι'αυτό όταν εμείς δούμε κανέναν άνθρωπο διαλυμένο, αποτυχημένο, εξουθενωμένο λέμε:
"Πω, πω... και μεις θεωρούσαμε ότι είναι Άγιος".
Όταν ο άνθρωπος δεν είναι καλά, τότε στα μάτια του Θεού είναι καλά.
Όταν βλέπουμε έναν άνθρωπο να στέκει στα πόδια του και λέμε:
"Αυτός έχει μια καλή πνευματική ζωή, είναι υγιής, χαρούμενος".
Ενώ όταν δούμε έναν διαλυμένο, έναν δυστυχισμένο άνθρωπο λέμε:
"Αχ, αυτός δεν έχει σωστή πορεία".
Όταν ο άνθρωπος δεν είναι καλά, όταν είναι χάλια, όταν δεν μπορεί να στηριχτεί στα πόδια του
Αυτός ο άνθρωπος είναι κοντά στο Θεό.
Eκείνη την ώρα φτιάχνει πραγματική σχέση με το Θεό.
Τότε ιερουργείται η συνάντηση με το Θεό: όταν είμαστε αδιέξοδοι, διαλυμένοι
Και δεν μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας.
Τότε γινόμαστε γόνιμη γη για να καρποφορήσει η χάρη του Θεού: όταν ζούμε την πλήρη αποτυχία μας.

Απόσπασμα από ομιλία του:  π.Βαρνάβα Γιάγκου

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

Δεν είμαστε μόνοι μας

Όταν ξεκινάς την μέρα σου με προσευχή
Με ελπίδα στο Θεό
Ότι δυσκολίες και αν αντιμετωπίσεις
Θα βρεις τρόπους και θα έχεις συμπαράσταση
Έστω από έναν αδερφό για να τα ξεπεράσεις.
Αρκεί να έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας και να βλέπουμε
Να ψάχνουμε το χέρι του διπλανού μας για βοήθεια...
Γιατί πολλές φορές εμείς οι ίδιοι είμαστε
Που δεν θέλουμε την βοήθεια!
Εμείς οι ίδιοι φοράμε παροπίδες και δεν βλέπουμε γύρω μας
Ότι πάντα υπάρχει κάποιος που θα σταθεί δίπλα μας
Θα κλάψει μαζί μας...
Δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ...
Αρκεί να μειώσουμε τον εγωισμό μας...

Υπομονή και ...καλό αγώνα!

Τα γιατί της ζωής

Γιατί, Θεέ μου, να υπάρχουν στιγμές
Που στεκόμαστε μπροστά σε ένα απέραντο κενό
Σε ένα μεγάλο δίλημμα για την ζωή μας;
Γιατί Θεέ μου να υπάρχουν στιγμές
Που μετά την πτώση μας να νιώθουμε την δική Σου Ευσπλαχνία
Και αγάπη να πλημμυρίζει την καρδιά μας
Να αρπάζει κάθε κακό και απαισιόδοξο
Αντικαθιστώντας το με την γαλήνη Σου;
Γιατί, Θεέ μου η καρδιά μας να ταλαντεύεται στους δυο αυτούς πόλους
Τον χαοτικό και την όμορφη αγκαλιά που μας ανοίγεις;
Την απάντηση μου την δίνεις Εσύ με την παρουσία Σου, με την πατρική Σου αγάπη.
Γιατί υπάρχεις Εσύ Θεέ μου που μας δίνεις ευκαιρίες για να μάθουμε να αγωνιζόμαστε
Να παλεύουμε στην ζωή μας, να μην χάνουμε την ελπίδα μας,
Πέφτουμε για να μάθουμε να απλώνουμε το χέρι μας, το μικρό και αδύναμο
Στο δικό Του μεγάλο χέρι που μας σηκώνει ψηλά, μας κάνει να στρέφουμε το βλέμμα μας στον ουρανό.
Οι δοκιμασίες στην ζωή δεν είναι για να μας ρίχνουν κάτω
Αλλά για να μας κάνουν πιο δυνατούς στη ζωή, για να προστρέχουμε πιο εύκολα στην αγάπη Του.

Καλή δύναμη σε όλους.

Δευτέρα 5 Αυγούστου 2013

Μετάνοια σημαίνει...


Μετάνοια σημαίνει ανανέωσις του βαπτίσματος.
Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με το Θεό για μια νέα ζωή.
Μετανοών σημαίνει αγοραστής της ταπεινώσεως.
Μετάνοια σημαίνει μόνιμος αποκλεισμός κάθε σωματικής παρηγοριάς.
Μετάνοια σημαίνει σκέψις αυτοκατακρίσεως
Αμεριμνησία για όλα τα άλλα και μέριμνα για την σωτηρία του ευατού μας.
Μετάνοια σημαίνει θυγατέρα της ελπίδος και αποκύρηξη της απελπισίας.
Μετάνοια σημαίνει κατάδικος απηλλαγμένος από αισχύνη.
Μετάνοια σημαίνει συμφιλίωσις με τον Κύριο
Με έργα αρετής αντίθετα προς τα παραπτώματά μας.
Μετάνοια σημαίνει καθαρισμός της συνειδήσεως.
Μετάνοια σημαίνει θεληματική υπομονή όλων των θλιβερών πραγμάτων.
Μετανοών σημαίνει επινοητής τιμωριών του εαυτού του.
Μετάνοια σημαίνει υπερβολική  ταλαιπωρία της κοιλίας και κτύπημα της ψυχής με υπερβολική συναίσθηση.
Εσύ που μετενόησες, ανέβηκες στην πέμπτη βαθμίδα.
Εκαθάρισες με την μετάνοια τις πέντε αισθήσεις και με την εκούσια τιμωρία και κόλαση γλύτωσες την ακούσια.

Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος

Είκοσι κανόνες για τη Ζωή


 1.  Ο μεγαλύτερος και καλύτερος φίλος.. ο Θεός.
 2.  Οι καλύτεροι σύντροφοι.. οι γονείς.
 3.  Το καλύτερο σπίτι.. το σπίτι σου.
 4.  Το καλύτερο σπορ.. να κάνεις το καλό.
 5.  Η μεγαλύτερη χαρά..το εκπληρωμένο καθήκον.
 6.  Η καλύτερη ευδαιμονία.. η καλή συνείδηση.
 7.  Η πλουσιότερη συλλογή.. η συλλογή των καλών πράξεων.
 8.  Ο καλύτερος χρόνος.. τώρα.
 9.  Η καλύτερη ασχολία.. η εργασία.
10. Ο μεγαλύτερος ηρωισμός..το θάρρος να είσαι καλός και να μη παρασύρεσαι από άλλους σε ότι δεν πρέπει.
11. Ο πιο εύκολος δρόμος για να είσαι ευτυχής.. η ευθεία οδός.
12. Η χειρότερη φτώχεια.. η οκνηρία.
13. Η μεγαλύτερη καταστροφή.. η αποθάρρυνση.
14. Η καλύτερη συμπεριφορά.. η φιλοφροσύνη.
15. Η καλύτερη διασκέδαση.. η μελέτη.
16. Ο μεγαλύτερος εχθρός.. το κακό.
17. Το μεγαλύτερο σφάλμα.. το ψέμα.
18. Η μεγαλύτερη δύναμη.. το καλό.
19. Η καλύτερη μέθοδος για να νικήσεις.. η πειθαρχία.
20. Η ωραιότερη ημέρα.. η σημερινή.

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Έζησαν μια ζωή μαζί και πέθαναν μαζί την ίδια ώρα

Ένα ζευγάρι Ελλήνων στην Αυστραλία
Έφυγε από τη ζωή με διαφορά λίγων λεπτών.
Μοιράστηκαν τα πάντα, μέχρι και τις τελευταίες τους στιγμές.

Συγκίνηση προκάλεσε στην ομογένεια
Η είδηση του θανάτου ενός ηλικιωμένου ζευγαριού
Με διαφορά λίγων λεπτών της ώρας.
Ο Νίκος Μαρκογιαννάκης μόλις ξεψύχησε η αγαπημένη του σύζυγος Μαρία
Την έσφιξε στην αγκαλιά του με τον δικό του τρυφερό και δυνατό τρόπο
Και βγήκε να καπνίσει ένα τσιγάρο όπως έκανε όταν η καρδιά του είχε φουρτούνες.
Το μόνο που τον απασχολούσε ήταν να μην την αποχωριστεί...
Να μην την αφήσει μόνη της στο μεγάλο ταξίδι!
Περίμενε λίγο να δει το μεγάλο του γιο, το Νικόλα, που ήταν στο δρόμο
Και μετά έγειρε και άφησε την τελευταία του πνοή, λίγο πιο πέρα από την αγαπημένη του.
Είπαν ότι πέθανε από καρδιά.
Στα κρύα πιστοποιητικά θανάτου δε γράφεται όταν πεθάνει κανείς από "αγάπη''
Αναφέρει σε ρεπορτάζ του ο ''Νέος Κόσμος''.
Ο Νίκος Μαρκογιαννάκης, ο πρωτότοκος του Χρήστου και της Μαρίας, δήλωσε στην εφημερίδα:
-Οι γονείς μου ζούσαν ο ένας για τον άλλον.
Ποτέ δεν πήγαινε ο πατέρας κάπου μόνος του.
Έπρεπε να έχει και τη μητέρα μου δίπλα του.
Ο πατέρας μου ήταν φανερό ότι δε θα μπορούσε πλέον να ζήσει χωρίς τη μητέρα μου.
Εκείνη ήταν όλη του η ζωή.
Από τότε που θυμάμαι τον κόσμο
Από το χωριό στην Κρήτη, με τα χωράφια, τις ελιές και το μόχθο το καθημερινό, μέχρι εδώ στην Αυστραλία
Μαζί δούλεψαν
Μαζί μόχθησαν
Μαζί χάρηκαν τη ζωή
Οπότε πώς γινόταν να μη φύγουν και μαζί;

Μαθητής που επέζησε από την τραγωδία στα Τέμπη αφιερώθηκε στην Ορθοδοξία

Επέζησε από την τραγωδία στα Τέμπη
Όπου σκοτώθηκαν 21 μαθητές
Και για να ευχαριστήσει τον Θεό
Έγινε διάκονος και έλαβε το όνομα Μακάριος.
13 Απριλίου 2003... "Μαύρη" Κυριακή...
21 αθώες ψυχές που επέβαιναν στο λεωφορείο χάθηκαν.
Στο ίδιο λεωφορείο επέβαινε και ένας νεαρός
Ο οποίος κατάφερε να σωθεί.
Μία ημέρα που έχει σημαδέψει την ψυχή του!
Τα χρόνια πέρασαν και ο μαθητής μεγάλωσε.
Αυτός ο νέος χειροτονήθηκε Ιεροδιάκονος
Από τον εορτάζοντα Μητροπολίτη Βεροίας Παντελεήμονα λαμβάνοντας το όνομα Μακάριος.
Μία πράξη ευγνωμοσύνης στον Θεό για τη ζωή που συνέχισε να του προσφέρει μετά το μοιραίο εκείνο απόγευμα.
Η χειροτονία πραγματοποιήθηκε στον Μητροπολιτικό Ναό Πέτρου και Παύλου, Βεροίας
Όπου τελέσθηκε αρχιερατικό συλλείτουργο με αφορμή την εορτή του Αγίου Παντελεήμονα.

Σάββατο 3 Αυγούστου 2013

Μπορείς με δέκα λέξεις να πεις κάτι αληθινό και δυνατό;

Τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα για να αντέξει έναν δύσκολο σύζυγο;
Ή ένας άντρας τη γυναίκα του;
Τι λύσεις υπάρχουν;
Τι να σκεφτεί;
Τι να θυμηθεί;
Πως να δράσει;
Πως να τα καταφέρει;
Προσπαθεί προσπαθεί, αλλά πάλι τα ίδια.
Δεν μπορούν να τα βρουν.
Τι θα έλεγες σ' έναν τέτοιο άνθρωπο;
Όχι απ' τα βιβλία, μα απ' την καρδιά σου μέσα, ας μιλήσεις.
Πρόσεξε όμως αυτό:
Η απάντησή σου να είναι ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ μέχρι 10 ΛΕΞΕΙΣ ΜΟΝΟ.
ΜΟΝΟ 10 ΛΕΞΕΙΣ.
Μπορείς με δέκα λέξεις να πεις κάτι αληθινό και δυνατό;

Εκκλησία, το Μεγάλο νοσοκομείο

Οι Πατέρες λένε πως η Εκκλησία είναι ένα μεγάλο Νοσοκομείο
Που εφημερεύει σε εικοσιτετράωρη βάση
Εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια.
Ένα Νοσοκομείο που εφημερεύει για όλους.
Για ασφαλισμένους και ανασφάλιστους.
Για πλούσιους και για άπορους.
Για επώνυμους και ανώνυμους και περιθωριακούς ανθρώπους.
Ένα μεγάλο Νοσοκομείο
Στο οποίο αντιμετωπίζεται κάθε νόσημα όσο βαθύ
Όσο λοιμώδες και όσο θανατηφόρο και αν είναι.
Ένα μεγάλο Νοσοκομείο στο οποίο:
Μπαίνεις άρρωστος και βγαίνεις υγιής, όπως η αιμορροούσα.
Μπαίνεις διώκτης και βγαίνεις Απόστολος, όπως ο Παύλος.
Μπαίνεις αμαρτωλός και βγαίνεις άγιος, όπως η Αγία Μαρία η Αιγυπτία.
Μπαίνεις λύκος και βγαίνεις αρνί, όπως ο άγιος Μωυσής ο Αιθίοπας.
Μπαίνεις πτώμα εν αποσυνθέσει και ανίστασαι τετραήμερος, όπως ο Λάζαρος!

Από το βιβλίο "Αντίδωρο"

Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

Η προσευχή των γραμμάτων

Α   για να Αγαπάω
Β   για να Βοηθώ
Γ   για να Γαληνεύω
Δ   για να Δεηθώ
Ε   ο Εξομολόγος
Ζ    όπως η Ζωή
Η   όπως η Ηρεμία
Θ   όπως λέω Θεός
Ι    όπως Ιησούς
Κ   για να Κοινωνάω
Λ   για να Λυτρωθώ
Μ  για να Μετανοώ
Ν  όπως Ο Ναός
Ξ   θα πει πως δεν Ξεχνάω
Ο  Ορθοδοξία
Π  όπως η Παναγία
Ρ   όπως η Ρωμιοσύνη
Σ   όπως ο Σταυρός
Τ   όπως η Ταπεινώτις
Υ   η Υπακοή
Φ  έχει το Φως το Άγιο
Χ   έχει ο Χριστιανός
Ψ   όπως το Ψαλτήρι και
Ω   η Ωραιότις.

Πέμπτη 1 Αυγούστου 2013

Αν δεν συγχωρήσεις, δεν θα συγχωρεθείς

Πριν υψώσουμε λοιπόν ικετευτικά τα χέρια μας στον ουρανό
Ας βάλουμε αρχή μετάνοιας.
Άλλωστε, επειδή με τα χέρια εκτελούμε πολλές πονηρές πράξεις
Γι' αυτό ακριβώς έχει καθιερωθεί να τα υψώνουμε
Όταν προσευχόμαστε
Ώστε η υπηρεσία που προσφέρουν για την προσευχή
Να τα εμποδίζει από την κακία
Και να τ' απομακρύνει από την αμαρτία.
Έτσι θα θυμάσαι, δηλαδή
Όταν πρόκειται ν' αρπάξεις κάτι ή να χτυπήσεις κάποιον
Ότι αυτά τα χέρια θα τα υψώσεις στο Θεό ως συνηγόρους σου
Και ότι μ' αυτά θα Του προσφέρεις την πνευματική θυσία της προσευχής.
Γι' αυτό μην τα μολύνεις
Μην τα ντροπιάζεις
Μην τα κάνεις ανάξια εμφανίσεως στο Θεό, με την τέλεση οποιασδήποτε ανομίας.
Καθάριζέ τα με την ελεημοσύνη, με τη φιλανθρωπία, με την καλοσύνη
Κι έτσι καθαρά ύψωνέ τα σε προσευχή.
Αν δεν προσεύχεσαι ποτέ με χέρια λασπωμένα, πολύ περισσότερο
Μην το κάνεις με χέρια λερωμένα από την αμαρτία.
Γιατί κακό δεν είναι το να υψώνεις χέρια άπλυτα προς τον Κύριο
Το να υψώνεις, όμως, χέρια καταμολυσμένα από αναρίθμητα αμαρτήματα
Αυτό είναι φοβερό και προκαλεί την οργή του Θεού.
Αλλά μόνο έτσι παροργίζουμε τον Πατέρα μας;
Με πόσους τρόπους, αλήθεια, αμαρτάνουμε, ακόμα και μέσα στην εκκλησία, την ώρα της λατρείας...

Πηγή: http://www.agioritikovima.gr

Ένας Άγιος αναρωτιέται, που είναι ο Θεός...

Τι αξία έχει αδελφοί μου, εάν μιλώ αιώνια για τον Θεό
Και ο Θεός αιώνια σιωπά;
Μπορώ άραγε να υπερασπιστώ το δίκαιο του Θεού
Εάν ο Θεός δεν το θέσει υπό την προστασία Του;
Μπορώ να αποδείξω τον Θεό στους άθεους εάν ο Θεός κρύβεται;
Μπορώ να αγαπώ τα παιδιά Του
Εάν Αυτός είναι αδιάφορος απέναντι στα παθήματά τους;
Όχι.
Τίποτα από όλα αυτά δεν μπορώ.
Οι λέξεις μου δεν έχουν φτερά για να μπορούν
Να υψώσουν στον Θεό όλους τους πεσμένους και ξεπερασμένους από τον Θεό
Ούτε έχουν φωτιά για να ζεστάνουν τις παγωμένες καρδιές των παιδιών έναντι του Πατέρα τους.
Οι λέξεις μου δεν είναι τίποτα
Αν δεν είναι απήχηση και επανάληψη αυτού που ο Θεός με τη δική του δυνατή γλώσσα λέει.
Τι είναι ο ψίθυρος στα βότσαλα της ακτής μπροστά στο φοβερό βουητό του ωκεανού;
Έτσι είναι και οι λέξεις μου απέναντι στους λόγους του Θεού.
Πώς μπορεί να ακούσει κάποιος τον ψίθυρο στα βότσαλα
Τα σκεπασμένα από τον αφρό του μανιώδους στοιχείου
Όταν είναι κουφός μπροστά στο βουητό του ωκεανού;
Πως θα δει τον Θεό στα λόγια μου εκείνος που δεν μπορεί να τον δει στη φύση και στη ζωή;
Πως οι αδύναμες ανθρώπινες λέξεις μπορούν να πείσουν εκείνον
Που ούτε οι κεραυνοί δεν είναι σε θέσει να πείσουν;
Πως θα ζεσταθεί με μία σπίθα εκείνος που άφησε τη φωτιά πίσω του;
Δεν σιωπά ο Θεός αδελφοί μου, αλλά μιλά δυνατότερα από όλες τις θύελλες και τους κεραυνούς.
Δεν εγκαταλείπει ο Θεός τον δίκαιο, αλλά τον παρακολουθεί στα παθήματά του και απαλά τον οδηγεί στον θρόνο.
Δεν εξαρτάται ο Θεός από οποιουδήποτε την καλή θέληση
Αλλά πράττει τα πάντα εξαρτώμενα από τη δική Του καλή θέληση.
Θα ήταν κακόμοιρος ο Θεός μας, εάν εξαρτιόταν από τις δικανικές υπερασπίσεις ενός θνητού ανθρώπου.
Ο Θεός είναι αυτός που είναι, είτε εμείς τον μεγαλύνουμε είτε τον υποτιμούμε.
Ο Θεός θα υπάρχει , φωτεινός και μεγάλος όπως και σήμερα
Και τότε που οι ακτίνες του ηλίου μάταια θα αναζητούν ένα ανθρώπινο πλάσμα στη γη
Και αντί ζωντανών θα ζεσταίνουν μόνον τους τάφους των νεκρών…
Το ζήτημα της υπάρξεως του Θεού και της Θείας του Οικονομίας
Θα καταστρεφόταν αν εξαρτιόταν από τους λόγους μου και από τις δικές σας συνήθειες.
Αλλά το ζήτημα του Θεού, ανεξάρτητα απ’ όλους εμάς θα πετύχει και θα νικήσει.
Εκείνος του οποίου τα χρόνια δεν έχουν αριθμό και η οντότητά του δεν έχει αρχή και τέλος
Δεν μπορεί  να αφήσει το «επίγειο σπίτι» του στις διαθέσεις μας, στα αδύναμα δημιουργήματά του
Των οποίων η αρχή και το τέλος σχεδόν συναντιόνται σε ένα σημείο
Και των οποίων η οντότητα είναι μία κουκκίδα.
Δεν είναι ο άνθρωπος φερέγγυος αλλά ο Θεός και πιστός εγγυητής της Βασιλείας της αγάπης στη γη…

Από το βιβλίο:
Αργά βαδίζει ο Χριστός, Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Εσύ Θεέ μου...


Εσύ με έπλασες...
Εσύ με φώτισες με το Άγιο βάπτισμα...
Εσύ συγχωρείς τις αμαρτίες μου...
Και μου δίνεις τη χάρη να κοινωνώ.
Το τίμιο Σώμα και Αίμα Σου.
Θεέ μου, δώσε μου τη δύναμη να μένω πάντα κοντά Σου.

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).