Μόλις αισθάνεται την τρικυμία να φεύγει από πάνω του
Να τον προσπερνά...
Να τον αφήνει απαλά να ακουμπήσει στη γη...
Να αναπνεύσει αργά, σταθερά...
Πόση γαλήνη, πόση ανακούφιση, πόση ευτυχία...
Επέζησα και από αυτή τη φουρτούνα Θεέ μου, σε ευχαριστώ
Λες από μέσα σου και η καρδιά σου γεμίζει οξυγόνο!!!
Πόσο μπορεί να πόνεσες...
Πόσο φοβήθηκες κάποιες στιγμές πως ίσως δεν τα καταφέρεις
Κι όμως Εσύ έδειξες ότι μετά την θύελλα υπάρχει φως
Με σήκωσες στα πόδια μου
Μου θύμισες τις αντοχές μου
Με έκανες να μάθω τα όριά μου και με ώθησες να τα ξεπεράσω!
Μου έδειξες ότι δεν υπάρχουν τα όρια που εγώ βάζω στον εαυτό μου
Πως η δύναμη του ανθρώπου είναι απέραντη
Μου έδειξες να ανοίγομαι στο κενό και να μην χάνομαι
Αλλά να το αγκαλιάζω, να βάζω στόχο τον ουρανό, το άπειρο...!
Και πόσο όμορφα διαφορετικός βγαίνει ο άνθρωπος μετά από την φουρτούνα...!
Λάμπει από ένα φως υπερκόσμιο, αποκτά μία αυτάρκεια μοναδική, γίνεται ικανός να ξεκινήσει τα πάντα από την αρχή, να κυνηγήσει την ζωή, να κάνει βίωμα το όνειρο.
Δεν υπάρχει για τον άνθρωπο μεγαλύτερη ικανοποίηση από αυτή..
Αν γίνεις και εσύ λίγο πιο παρατηρητικός, μπορεί να δεις αυτή τη σπίθα να ξεπηδά από κάποια περαστικά μάτια που σε απαντούν στο δρόμο..
Μάτια άγνωστα σε εσένα, μάτια ζωντανά, πιο "ζωντανά" από το "κανονικό"..
Μάτια που έπεσαν στην φωτιά, βαφτίστηκαν στο καμίνι του πόνου και αναγεννήθηκαν σε κάτι μαγικό, φωτεινό..
Δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο στη ζωή από αυτές τις φουρτούνες, από αυτές τις επισκέψεις του πόνου..!!
Αυτή η γνώση να μείνει πάντα στη μνήμη, όταν η επόμενη φουρτούνα θα έρθει να ταράξει τα νερά μας..
Η ζωή είναι πανέμορφη, η ζωή είναι μαγική, όχι γιατί μπορεί σήμερα να μας έφερε κάτι καλό
Αλλά γιατί μας χαρίζει πολύτιμα μαθήματα, δεν ανέχεται την στασιμότητά μας
Μας σπρώχνει στο παρακάτω, μας σπρώχνει στο αύριο...!
Να πιστεύουμε, να ελπίζουμε, να αγαπάμε, αυτό είναι το μόνο καθήκον μας..
Τίποτε άλλο δεν είναι στο χέρι μας...
Μέχρι την επόμενη φουρτούνα...μέχρι τότε...γιόρτασε τη νίκη σου!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου