Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα παινέματα Χίου




Παραδοσιακά πρωτοχρονιάτικα παινέματα Χίου
Από τον Παντέλη Θαλασσινό


Καλησπερίζω φέρνοντας αγέρα μυρωμένο
Απ' τ' αφρισμένα κύματα χιλιοτραγουδισμένο.
Σ' αυτό το σπίτι που 'ρθαμε πέτρα να μη ραγίσει
Κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει.
Άγιε μου Βασιλάκη μου και Άγιε μου Νικόλα
Προστάτευε τους ναυτικούς την ώρα του κυκλώνα.
Χρόνια πολλά,να 'στε καλά κι εσείς και οι δικοί σας
Να 'ρθούνε τα ξενάκια σας κι όλοι οι ναυτικοί σας.
Σε όλους σας ευχόμαστε αγάπη,ειρήνη υγεία
Καλή καρδιά,χαμόγελο και Θεία ευλογία.
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ψιλή μου δεντρολιβανιά
Κι αρχή κι αρχή του Γεναρίου του μεγά- του μεγάλου Βασιλείου.
Βασίλη μ' από που 'ρχεσαι,κι από κι από πού κατεβαίνεις
Και βαστάς,και βαστάς ρόδα και ραίνεις
Κάτσε να φας,κάτσε να πιεις,κάτσε τον πόνο σου να πεις
Κάτσε,κάτσε να τραγουδήσεις και να μας καλώς ορίσεις
Κι έβγα,κι έβγα να μας κεράσεις,που να ζεις,που να ζεις και να γεράσεις.

Και του χρόνου!

Κάλαντα Πρωτοχρονιάς




Κάλαντα Πρωτοχρονιάς

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Παράκληση

Μιαν ένσταση μικρή θα ‘θελα, Κύριε
Στη Χάρη Σου να κάμω
Αν επιτρέπεται ποτέ στο δούλο
Του Κύρη να μιλάει
Ο σπόρος εκείνος της παραβολής
Π’ ανάμεσα στους πειρασμούς αφέθη μόνος
Μεγάλωσε και άνθισε, κι ομόρφυνεν ο τόπος
Παρά την ερημιά, τ’ αγκάθια και τις σκέψεις.
Οι ρίζες του ποτίστηκαν με το δικό Σου αίμα
Τα φύλλα κατακόκκινα απ’ τον πόνο γεννηθήκαν.
Πόνεσα Κύριε πολύ και τώρα
Που επιτέλους ήρθε ο καιρός του θερισμού
Το ακριβό το άνθος, στα πόδια αποθέτω Σου
Στη Χάρη Σου ελπίζοντας
Ανάσταση ζητώντας.

Πηγή: http://anastasiosk.blogspot.com/

Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Όταν θυμόμαστε τις αμαρτίες μας, ο Θεός τις ξεχνάει

Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Το να αμαρτάνει κανείς είναι ανθρώπινο
Το να επιμένει στην αμαρτία είναι διαβολικό
Το να λυπάται για την αμαρτία είναι χριστιανικό
Το να συγχωρεί κάθε αμαρτία είναι θεϊκό!!!
Πόσοι συγχωρούμε;
Πόσοι κοιτάζουμε τις δικές μας αμαρτίες και όχι των άλλων;
Πόσοι κλαίμε για την δική μας κατάντια;
Πόσοι πέφτουμε στα γόνατα και ζητούμε από τον Θεό να μας ελεήσει;
Πόσοι προσευχόμαστε για τους άλλους;
Πόσοι δακρύζουμε από τον πόνο των άλλων;
Πόσοι κρίνουμε τον εαυτό μας και μόνο;
Πόσοι;
Να γνωρίζουμε κάτι...
Όταν θυμόμαστε τις αμαρτίες μας, ο Θεός τις ξεχνάει.
Όσο ξεχνάμε εμείς όμως τις αμαρτίες μας σκόπιμα
Τότε ο Θεός τις γράφει με χοντρό μαρκαδόρο στο βιβλίο της ζωής μας.

Πηγή: http://dieyxontonagion.blogspot.com/

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Θα είμαι εδώ ...

Αν έρθουν Κυριακές μοναχικές
Αν το αύριο σε πονέσει μακριά μου
Μη μου φοβάσαι, εγώ θα είμαι εδώ.
Θα έχω αφήσει ένα χάδι στο κρεβάτι σου
Εκεί που το πρόσωπό σου θα κοιμάται.
Κι αν το χάδι μου δε μπορείς να νοιώσεις
Μη μου φοβάσαι, εγώ θα είμαι εδώ.
Αν αφήνεις ένα δάκρυ κάθε βράδυ
Αν τα όνειρα σε στοιχειώνουν ως το πρωί.
Αν ο ουρανός σου δεν φωτίζεται από ήλιους
Μη μου φοβάσαι, εγώ θα είμαι εδώ.
Θα έχω αφήσει ένα χάδι στο κρεβάτι σου
Εκεί που το πρόσωπό σου θα κοιμάται.
Κι αν το χάδι μου δε μπορείς να νοιώσεις
Μη μου φοβάσαι, εγώ θα σ’ αγαπώ…

Πηγή: http://lesvosblogger.blogspot.com/

Ο Χριστός είναι Θεός και άνθρωπος

Όταν ο Ιωσήφ είδε το παιδί που γεννήθηκε (τον Χριστό)

Ένοιωσε μεγάλη χαρά μέσα του.
Ταράχτηκε όμως σαν έμαθε πως ο βασιλιάς Ηρώδης
Ζητούσε πληροφορίες για το παιδί.
Την ταραχή του αυτή διαλύει άλλη χαρά
Το λαμπρό αστέρι και η προσκύνηση των μάγων.
Πάλι όμως μετά τη χαρά ξανάρχεται ο φόβος και ο κίνδυνος.
Ζητάει ο Ηρώδης να σκοτώσει το βρέφος.
Πρέπει ανθρώπινα να αλλάξει σπίτι, να φύγει μακριά.
Δεν έπρεπε ο Χριστός να θαυματουργήσει τότε και να σωθεί εκεί;
Όχι.
Αν έκανε θαύματα από νήπιο
Δεν θα τον θεωρούσαν και άνθρωπο, παρά μόνο Θεό.
Προηγήθηκαν η κυοφορία, γέννα, θηλασμός, πολύχρονη ησυχία και αφάνεια
Περιμένοντας την ώριμη αντρική ηλικία.
Και όλα αυτά για να γίνει παραδεχτό το μεγάλο Μυστήριο
Η ένωση του τέλειου Θεού
Και του τέλειου ανθρώπου στο πρόσωπο του Θεανθρώπου Χριστού
Το μεγάλο Μυστήριο τη θείας Οικονομίας


Πηγή: http://vatopaidi.wordpress.com/

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Πιστεύεις;

Στο πατρικό το εικονοστάσι το σκοτεινό βρέθηκ’ αγνάντια.
Ανάμεσα στις εικόνες μια Παναγιά σαν αλυσοδεμένη μέσα στο γαλάζιο της μανδύα
Μα πάντα στην όψη της κρατώντας
Μιαν αυστηρή προσήλωση σε κάτι υπερκόσμιο.
Στην αγκαλιά της το Θεάνθρωπο Βρέφος.
Έξαφνα το Θεάνθρωπο Βρέφος σάλεψε σα να ήθελε να λυτρωθεί
Από την αγκαλιά της Μητέρας του
Και νάβγει από τη φυλακή της εικόνας.
Άπλωσε προς εμένα τα χεράκια του, μου χαμογέλασε
Και τα χεράκια του τα κράτησε αποπάνω μου
Σα να ήθελε να μ’ ευλογήσει
Σα νάθελε να παίξει μαζί μου, με σάλεμα, μαζί περίχαρο και μυστικό και υπέρτατο
Σαν παιδιού και σα Θεού.
Κ’ ένα μυστικό ψιθύρισμα χάϊδεψε τ’ αυτιά μου:
Πιστεύεις;
Κ’ εγώ αισθάνθηκα πρωτάκουστη συγκίνηση και λύγισα τα γόνατά μου
Για να προσπέσω στα πόδια του.
Αλλά κρατήθηκα’ αμέσως από κάποιο άλλο αίσθημα αμφιβολίας
Και περηφάνειας και του αποκρίθηκα:
Πιστεύω πως ονειρεύομαι.
Μακάρι να ήταν αλήθεια.
Όνειρο ωραιότερο δεν ξαναείδα, ούτε θα ξαναϊδώ.
Ξέρω πως κοιμάμαι και πως θα φύγει τόνειρο.
Ακούστηκαν βροντόλαλες οι Χριστουγεννιάτικες καμπάνες

(Άπαντα, τομ. 4, σελ. 291).

Κ.Παλαμάς

Πηγή: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/

Ο θρίαμβος του Θεού

Ιερός ναός Αγίου Γεωργίου
25/12/2010
Η γιορτή των Χριστουγέννων δεν είναι η «μαγεία»
Μιας ρομαντικής ιστορίας των παιδικών μας χρόνων
Αλλά η φανέρωση της αντίφασης
Στην περιπετειώδη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό .
Το μυστήριο και το θαύμα της ενανθρώπησης του Θεού
Συναντά πολύ σύντομα
Την τρομακτική αντίδραση των ανθρώπων.
Εκεί που πάει να ανατείλει η ελπίδα
Γρήγορα βυθίζετε μέσα στην απόγνωση της τραγωδίας.
Το ξεχείλισμα της αγάπης του Θεού βρίσκετε αντιμέτωπο
Με την έκρηξη του μίσους και της μοχθηρίας του ανθρώπου.
Αυτή η συνάντηση και η «πάλη»
Συνεχίζεται μέσα στην ιστορία
Και θα διαρκεί όσο θα διαρκεί και ο κόσμος μας.

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Περιμένοντας τα Χριστούγεννα ...

Περιμένουμε τη γέννηση της ελπίδας του κόσμου…
Περιμένουμε το άκουσμα της ειρήνης στις καρδιές μας…
Περιμένουμε το φως του ήλιου του νοητού…
Περιμένουμε την αγάπη μέσα από τη φτώχεια…
Περιμένουμε να σκιρτήσει η παγωμένη καρδιά μας…
Περιμένουμε τη λάμψη του αστεριού στο ουρανό…
Περιμένουμε το μικρό και ταπεινό Ιησού..
Κι ακούμε το κτύπημα στην πόρτα μας…
Κι ο μικρός Χριστός μας καλεί κοντά του…
Κι όταν ανοίγουμε την πόρτα …όταν τον αναζητάμε …
Βλέπουμε μπροστά μας τον φτωχό και το ζητιάνο…
Βλέπουμε τον εχθρό μας …κι αυτόν που μας ζημίωσε…
Κι αυτόν που μας φθόνησε …και μας κατηγόρησε…
Και μας έστειλε στο δικαστήριο…και μας δίκασε…
Και τον βλέπουμε …και τον ακούμε να μας ψελλίζει…
Και τον βλέπουμε να κλαίει…και να ζητά βοήθεια…
Έτσι νομίζουμε…αυτό πιστεύουμε…αυτό βλέπουμε…
Κι ο φτωχός κι ο ζητιάνος κλαίει …και μας εκλιπαρεί…
Και περιμένει να ανοίξουμε την καρδιά μας…
Αυτές τις μέρες…περιμένοντας τα Χριστούγεννα…

Πηγή: http://odevontas.blogspot.com/

Βυζαντινά Κάλαντα Χριστουγέννων



Άναρχος Θεός καταβέβηκεν,
Και εν τη Παρθένω κατώκησεν.
Έρουρεμ, έρουρεμ
Έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!
Βασιλεύς των όλων και Κύριος
Ήρθε τον Αδάμ αναπλάσασθαι.
Έρουρεμ, έρουρεμ
Έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Δέσποινα!
Γηγενείς σκιρτάτε και χαίρεσθε,
Τάξεις των αγγέλων ευφραίνεσθε.
Έρουρεμ, έρουρεμ
Έρου έρου έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!
Δέξου Βηθλεέμ τον Δεσπότην σου,
Βασιλέα πάντων και Κύριον
Έρουρεμ, έρουρεμ,
Έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Δέσποινα!
Εξ Ανατολών Μάγοι έρχονται,
Δώρα προσκομίζοντες άξια.
Έρουρεμ, έρουρεμ
Έρου, έρου, έρουρεμ, Χαίρε Άχραντε!

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

Το χέρι της ελπίδας



Πριν ακόμη γεννηθεί, ο Samuel Armas
Σε ηλικία ”21 εβδομάδων” είχε διαγνωσθεί ότι πάσχει
Από διχοτομημένη σπονδυλική στήλη
Από την οποία δεν θα επιζούσε
Παρά μόνον αν τον χειρουργούσαν στην κοιλιά της μητέρας του.

Για μας τους αμαρτωλούς είναι αδύνατο...


Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
"Μου ζητάς να σε διδάξω πως νʼαποφεύγεις 
Το διασκεδασμό του νου την ώρα της προσευχής.
Για μας τους αμαρτωλούς είναι αδύνατο
Νʼ αποφεύγουμε αυτό το διασκεδασμό.
Πρέπει όμως να προσπαθούμε να συγκεντρώνουμε το νου μας
Και να τον περιορίζουμε στα λόγια της προσευχής
Να εμβαθύνει δηλαδή στο νόημα της κάθε λέξης.
Ας μην απελπίζεται κανείς από την ακηδία και τη σκληροκαρδία.
Φτάνει να αναγνωρίζει πως είναι ανάξιος
Και νʼ αγωνίζεται όσο μπορεί να προσεύχεται.
Αν η προσευχή του δεν είναι θερμή
Δε σημαίνει και πως δεν είναι ευάρεστη στο Θεό.
Μερικές φορές η προσευχή αυτή μπορεί να θεωρηθεί ως θυσία
Αν ο άνθρωπος ταπεινώνεται και μέμφεται τον εαυτό του μπροστά στο Θεό".


Στάρετς Ιωσήφ της Όπτινα

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Αυτός που «αγαπά»...


Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Όταν σου έλθουν δάκρυα, θάρσει και μη φοβάσαι
Είναι το δώρον του Θεού, φαίνεται, αγαπά σε.
Άν έχεις την υπομονήν και 'ς τον Χριστόν την πίστη
Ο πειρασμός εχάθηκε τελείως ηφανίσθη.
Δός μου, Χριστέ, ταπείνωσιν, τον νούν μου ν' ανυψώνω
Εκεί ψηλά 'ς τον ουρανόν. ποτέ να μή θυμώνω…
Ταπείνωσις, ταπείνωσις, ειρήνη και αγάπη

Καρδία νά ' ναι καθαρά, όλο χαράν γεμάτη.

Να μην ταπεινώνεις τον αδελφό σου

Είσαι δίκαιος;
Να μην ταπεινώνεις τον αδελφό σου.

Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Έχεις άφθονα κατορθώματα;
Να μη χλευάζεις τον πλησίον σου και μειώνεις το εγκώμιό σου.
Και να προσέχεις τα λόγιά σου, αγαπητέ μου.
Περισσότερο οφείλει ο δίκαιος να φοβάται την υπερηφάνεια
Παρά ο αμαρτωλός.
Αυτό το είπα και χθες, το λέω και σήμερα
Για εκείνους που έλειπαν χθες.
Διότι ο αμαρτωλός αναγκαστικά έχει τη συνείδησή του ταπεινή
Ενώ ο δίκαιος καυχιέται για τα κατορθώματά του.
Όπως, ακριβώς, και στα πλοία
Εκείνα που έχουν άδειο πλοίο, δεν φοβούνται την επίθεση των πειρατών
Διότι δεν έρχονται να διαρρήξουν το πλοίο που δεν έχει τίποτα
Ενώ εκείνοι που έχουν πλοίο που δεν έχει τίποτα
Ενώ εκείνοι που έχουν πλοίο γεμάτο με φορτίο, φοβούνται τους πειρατές.
Διότι ο πειρατής πηγαίνει εκεί που υπάρχει χρυσάφι
Όπου υπάρχει ασήμι, όπου υπάρχουν πολύτιμα πετράδια.
Έτσι και ο διάβολος, δεν απειλεί εύκολα τον αμαρτωλό
Αλλά τον δίκαιο, όπου υπάρχει πλούτος πολύς.
Επειδή πολλές φορές η υπερηφάνεια προέρχεται από την εχθρότητα του διαβόλου
Είναι απαραίτητο να είμαστε προσεκτικοί.

Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου

Άνοιξε την καρδιά σου...

Και άφησέ την να μιλήσει ελεύθερα στο Θεό.
Να πεί ότι νοιώθει
Σαν το μικρό παιδί που μιλά στο πατέρα του….
Μαζί όμως με τη δική σου ατομική προσευχή  «καρδιακή» προσευχή
Να λες πρώτα ύμνο στην Αγία Τριάδα
Με το «Δόξα Πατρί και Υιό και Αγίο Πνεύματι
Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν».
Να λες το «Πάτερ ημών…»
Και ακόμα να λες και αυτή την προσευχή στην Παναγία μας
Την Κυρία Θεοτόκο και Αειπαρθένο Μαρία:
«Θεοτόκε Παρθένε, Χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου.
Ευλογημένη συ εν γυναιξί
Και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου
Ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών».

Καθηγούμενος Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου Γέροντας Εφραίμ

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Για μια καλύτερη ζωή

Μια καλύτερη ζωή είναι το ζητούμενο όλων μας...
Πώς μπορούμε όμως να τη διοχετεύσουμε στα παιδιά μας;
Οι γονείς είναι ικανοί;
Οι εκπαιδευτικοί είναι αντάξιοι του λειτουργήματός τους;
Τα παιδιά γίνονται φορείς γνώσεων ή παπαγάλοι
Στη σύγχρονη εκπαιδευτική κοινότητα;
Αναζητώντας... ίσως μάθουμε....
 
Πηγή: http://anthiteacherwoman.blogspot.com/

Αν λέμε την ευχή με την καρδιά μας τότε…

Άν η ευχή Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με
Λέγεται μέσα στην καρδιά
Τότε στα μάτια αρχίζουν να τρέχουν τα πρώτα καυτά δάκρυα.
Όταν ευρισκόμαστε σε ησυχία
Και κρατήσωμε ελαφρά την αναπνοή μας
Τότε ο νους μας μπορεί να εντοπίσει
Και να παρακολουθήσει τους κτύπους της καρδιάς.
Όταν οι κτύποι αυτοί εντοπισθούν
Τότε ο νους κοιτάζει στο σημείο που κτυπά η καρδιά και λέει
Εκεί μέσα το Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με.
Οι πρώτες εμπειρίες που θα έχει
Είναι τα καυτά δάκρυα και στην συνέχεια ότι άλλο θέλει ο Θεός.
Επειδή δε πάντοτε στο δρόμο της αρετής παραμονεύει και η πλάνη
Είναι φρόνιμο να έχει κάποιος ένα γέροντα έμπειρο
Στην καρδιακή προσευχή για να τον συμβουλεύεται για ότι συναντήσει.

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Εμείς οι σημερινοί Έλληνες....

Με την ευκαιρία των Αγίων ημερών που διανύουμε
Και μετά από μια συζήτηση που είχα με φίλους την ημέρα του Αγίου Διονύσιου
Αναρωτιέμαι γιατί εμείς, οι σημερινοί Έλληνες, καταλήξαμε
Στο να γίνουμε σαν αυτούς που σταύρωσαν τότε το Χριστό.
Λέω εμείς γιατί δε θα ήθελα να βγάλω τον εαυτό μου έξω
Παριστάνοντας τον κριτή εκ του ασφαλούς.
Εμείς οι σημερινοί Έλληνες
Δεν έχουμε ακόμα αναλογιστεί τις δυνατότητές μας.
Δεν σταθήκαμε ακόμα αντάξιοι της προτίμησης του Θεανθρώπου.
Αναρωτιέμαι καμιά φορά:
Χριστέ μου, πως αντέχεις και μας σκεπάζεις ακόμα με τη Θεία Χάρη Σου;
Παναγία μου, γιατί μας ευνοείς "σκανδαλωδώς";
Δεν είμαστε εμείς που σε βλαστημάμε;
Σε καμία άλλη χώρα δεν ακούς αυτά που ακούς στην Ελλάδα!
Παρόλα αυτά συνεχίζουν και μας παρέχουν ακλόνητη αγάπη.
Δεν θα υπήρχαμε χωρίς το Χριστό και την Παναγία.
Τη χώρα μας όμως την έχουν σκεπάσει ως γνωστόν
Η ψευτοκουλτούρα, ο ωχαδερφισμός, η ηττοπάθεια και ο εγωκεντρισμός
Που χαρακτήριζε εκείνη την εποχή τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους.
Δε διαλέγουμε πλέον το δρόμο της Αρετής φοβούμενοι
Μήπως τρυπηθούμε από τα αγκάθια ή μήπως σκοντάψουμε στις πέτρες.
Αντίθετα ακολουθούμε με λαχτάρα το δρόμο της Κακίας
Ο οποίος όντας στρωμένος με ροδοπέταλα
Προσφέρει άνετη διαδρομή με αμφίβολο όμως προορισμό.
Υπάρχει όμως ελπίδα.
Σας παραθέτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη:
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται
«Ο Μανολιός άπλωσε το χέρι, άγγιξε το γόνατο του Παπά Φώτη
Που χε βυθιστεί σε συλλογισμούς και δε μιλούσε:»
- Πως πρέπει να ν’ αγαπούμε το Θεό, γέροντά μου, ρώτησε.
- Αγαπώντας τους ανθρώπους, παιδί μου.
- Και πώς πρέπει ν’ αγαπούμε τους ανθρώπους;
- Μοχτώντας να τους φέρουμε στο σωστό δρόμο.
- Και ποιος είναι ο σωστός δρόμος;
- Ο ανήφορος...

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Καράβια στη στεριά




Μουσική:  Μίνως Μάτσας
Στίχοι:       Μιχάλης Γκανάς
Εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας

Προσοχή και προσευχή

Η συμπεριφορά μας, όσο βρισκόμαστε μέσα στο ναό, ας είναι η πρέπουσα
Όπως αρμόζει σε άνθρωπο που βρίσκεσαι μπροστά στο Θεό. 
Να μην ασχολούμαστε με άσκοπες συζητήσεις

Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
 Μα να στεκόμαστε με φόβο και τρόμο
Με προσοχή και προθυμία
Με το βλέμμα στραμμένο στη γη
Και την ψυχή υψωμένη στον ουρανό.
Γιατί έρχονται πολλοί στην εκκλησία
Επαναλαμβάνουν μηχανικά ψαλμούς και ευχές
Και φεύγουν, δίχως να ξέρουν τι είπαν.
Τα χείλη κινούνται, αλλά τʼ αυτιά δεν ακούνε.
Εσύ δεν ακούς την προσευχή σου
Και θέλεις να την εισακούσει ο Θεός;
Γονάτισα, λες, αλλά ο νους σου πετούσε μακριά.
Το σώμα σου ήταν μέσα στην εκκλησία και η ψυχή σου έξω.
Το στόμα έλεγε την προσευχή
Και ο νους μετρούσε τόκους, συμβόλαια, συναλλαγές, χωράφια, κτήματα, συναναστροφές με φίλους. Κι όλα αυτά συμβαίνουν, γιατί ο διάβολος είναι πονηρός
Ξέρει πως την ώρα της προσευχής κερδίζουμε πολλά
Γιʼ αυτό τότε επιτίθεται με μεγαλύτερη σφοδρότητα.
Άλλες φορές είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι, και τίποτα δεν σκεφτόμαστε
Ήρθαμε όμως στην εκκλησία να προσευχηθούμε
Και ο διάβολος μας έβαλε ένα σωρό λογισμούς
Ώστε καθόλου να μην ωφεληθούμε.

Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

«Εσύ, Μπαμπά-Μαμά, γιατί δεν κοινωνείς;»

Το «σήμερα» δυστυχώς είναι οδυνηρό.
Κοινωνεί ο παπάς και τα παιδάκια!
Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Οι υπόλοιποι... Χριστιανοί κοιτάζουν από μακριά!
Άραγε τι θα πείτε στα παιδιά σας που τυχόν θα σας ρωτήσουν:
«Εσύ, μπαμπά-μαμά, γιατί δεν κοινωνείς;».
Ότι σεις μεγαλώσατε;
Ότι η μετάληψη αφορά τους μικρούς;
Πιστεύετε στ᾿ αλήθεια ότι πείθετε
Mε τέτοια... επιχειρήματα τα παιδιά;
Εσείς πείθεσθε;
Άς ξαναρχίσουμε μια σοβαρή σχέση με την Εκκλησία.
Άς φύγουμε από τα καθήκοντα
Και ας πάμε στη Ζωή που είναι ο Χριστός.
Άς βάλουμε στόχο μια συνειδητή σχέση μαζί Του
Που αρχίζει με ειλικρινή αντιμετώπιση τις πορείας και των πτώσεων κατ᾿ αυτήν (εξομολόγηση)
Και συνεχίζεται με την όσο γίνεται συχνότερη συμμετοχή μας στην Θεία Ευχαριστία.
Όχι για να κάνουμε... ενέσεις αγιοσύνης με τη μετάληψη
Αλλά να σχετισθούμε μ᾿ Αυτόν που θα μας οδηγήσει στον δρόμο του αγιασμού
Και της «ταύτισης» της καρδιάς μας με το δικό Του θέλημα και την δική Του καρδιά.
Σ᾿ όλη την Γραφή ο Χριστός αυτό και μόνο φωνάζει:
Δως μου την καρδιά σου.
Σε μας μένει η απάντηση:
Γενηθήτω το θέλημά Σου.

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Όνειρο ήτανε




Στίχοι:       Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική:  Αλκίνοος Ιωαννίδης
Εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

«Θα πιω το ποτήρι της σωτηρίας»

«Θα πιω το ποτήρι της σωτηρίας» (Ψαλμ. 115:4).

Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Δεν μπορώ να αρνηθώ το ποτήρι, το εχέγγυο των ουράνιων και αιώνιων αγαθών.
Ο Απόστολος του Χριστού με διδάσκει την υπομονή:
Για να μπούμε στη βασιλεία του Θεού
Πρέπει να περάσουμε από πολλές θλίψεις (Πράξ.14:22).
Πώς είναι δυνατό ν' αρνηθώ το ποτήρι αυτό
Το μέσο με το οποίο θα φτάσω στην ουράνια βασιλεία
Και θα την οικειωθώ ολοκληρωτικά;
Ναι, θα δεχθώ το ποτήρι
Θα δεχθώ το δώρο του Θεού!

Το ποτήρι του Χριστού είναι, στ' αλήθεια, δώρο του Θεού.
«Σ' εσάς», έγραφε ο μέγας Παύλος στους χριστιανούς των Φιλίππων

Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
«Δόθηκε το χάρισμα όχι μόνο να πιστεύετε στον Χριστό
Αλλά και να υποφέρετε γι' Αυτόν» (Φιλιπ. 1:29).

Το ποτήρι φαινομενικά το παίρνεις από χέρια ανθρώπινα.
Τί σημασία έχει για σένα αν σου το δίνουν δίκαια ή άδικα;
Εσύ οφείλεις να φερθείς σωστά, όπως ταιριάζει σ' έναν ακόλουθο του Ιησού:
Με ευγνωμοσύνη προς τον Θεό και με ζωντανή πίστη να δεχθείς το ποτήρι.
Και αφού το δεχθείς, με ανδρεία να το πιεις όλο, ως την τελευταία του σταγόνα.
 
Άγ.Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Μάνα μου και Παναγιά



Μουσική - Μίκης Θεοδωράκης
Ποίηση    - Τάσος Λειβαδίτης
Ερμηνεία - Φλέρυ Νταντωνάκη

Γιατί δεν προσέχουν τη γλώσσα τους...

Πες μου, πάτερ, ρώτησε πάλι ο επισκέπτης
Πώς μερικοί, αν και λειώνουν τα σώματά τους από την εγκράτεια
Κυριεύονται ωστόσο από τα πάθη;

Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Την οργή πρώτα-πρώτα, κι έπειτα την έχθρα
Τη μνησικακία
Τον φθόνο
Την ασπλαχνία;
Ενώ υπάρχουν, αντίθετα άνθρωποι
Που και τρώνε απ’ όλα και πίνουν κρασί
Κι όμως είναι πολύ ενάρετοι
Και δεν τους βρίσκεις ψεγάδι.
Πώς γίνεται αυτό;
Νομίζω, παιδί μου, πώς όσοι δεν διορθώνονται
Μολονότι νηστεύουν πολύ
Είναι γιατί δεν προσέχουν τη γλώσσα τους.
Όποιος δεν κλέινει το στόμα του
Κι αν ακόμα νηστεύει όλο τον χρόνο, προκοπή δεν κάνει.
Ενώ όποιος ξέρει να σωπαίνει
Μπορεί εύκολα να νικήσει όλα τα πάθη.
Σε κάνει λ.χ. ο διάβολος να οργιστείς;
Μη μιλήσεις, και νίκησες.
Σε σπρώχνει σε φθόνο;

Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Μην κατακρίνεις, και ντρόπιασες τον πονηρό
Γιατί η κράκριση γεννιέται απ’ τον φθόνο.
Αν πάλι ο εχθρός σε ανάψει
Και σε σπρώχνει στη σαρκική αμαρτία
Κλείσε γι’ άλλη μια φορά το στόμα σου.
Μη μιλήσεις σε γυναίκα
Μη φας και μην πιεις πολύ.
Έτσι θα τον κατατροπώσεις.
Στην ανάγκη, πάρε μια βέργα
Και χτύπα το κορμί σου αλύπητα.
Ο πόνος θα διώξει τον πόλεμο.
Το ξέρεις, άλλωστε, ότι
«συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου εἰς γέενναν»
(Ματθ. ε’ 29)...

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.com/

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Η κόρη του πασά




Στίχοι:      Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

Πόσο δύσκολα αποκτάμε την Ταπείνωση . . .

Τελικά , για να αποκτήσουμε ταπείνωση χρειάζεται πολύς αγώνας και πολλή προσπάθεια ...
Χρειάζεται πολλά δάκρυα να χύσουμε ,πολλά " εγώ " να παραμερίσουμε ,πολλά γόνατα να μουδιάσουμε στην προσευχή ,και μαζί μ΄ αυτά και την καρδιά μας ...
Δύσκολα ανεχόμαστε μια προσβολή , ένα εξευτελισμό , μια προδοσία ...
Εύκολα αρεσκόμαστε στους επαίνους , στις κολακίες , στις ωραιολογίες ...
Στα λόγια , και στις σκέψεις τα βλέπουμε όλα εύκολα .
Νομίζουμε ότι η ταπείνωση είναι από τις αρετές που εύκολα μπορούμε να κατακτήσουμε ,όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά .
Η ταπείνωση , είναι το ωραιότερο απ΄ τα λουλούδια που μοσχοβολούν μες τον Παράδεισο .
Δύσκολα μπορεί να το κατακτήσει κανείς ,γιατί ακριβώς χρειάζεται κόπος και προσπάθεια ...
"Η ταπείνωση είναι μία σκάλα με εκατομμύρια σκαλοπάτια.
Το πρώτο σκαλοπάτι πατά στη γη, και το τελευταίο, αν υπάρχει, ακουμπά στον ουρανό ! "
"Η οσία ταπείνωση δεν καταδικάζει τους άλλους", αλλά καταδικάζει εν διανοία συνεχώς και ειλικρινώς τον εαυτό μας "
Η υπερηφάνεια εμποδίζει την ψυχή να μπει στο δρόμο της ταπείνωσης !
Αν είχαμε ταπείνωση , ο Κύριος από αγάπη θα μας απεκάλυπτε όλα τα μυστήρια .
Αλλά η συμφορά μας είναι πώς δεν είμαστε ταπεινοί , υπερηφανευόμαστε και είμαστε ματαιόδοξοι για κάθε τι ασήμαντο κι έτσι βασανίζομε τον εαυτό μας και τους άλλους . ...
Όταν σε ταπεινώνει ο άλλος και το δέχεσαι, τότε έχεις πραγματική ταπείνωση, γιατί πραγματική ταπείνωση είναι η ταπείνωση στην πράξη, όχι στα λόγια , μας λέει πολύ όμορφα ο γέροντας Παϊσιος .
Μέχρι να αποκτήσουμε αυτή τη θεάρεστη αρετή της Ταπείνωσης έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας .
Ας μην τα βάζουμε κάτω .
Ο πονηρός μας πολεμά , όμως ο Κύριος συμπορεύεται μαζί μας .
Έχουμε δυνατό υπόδειγμα ταπεινώσεως
Την Γλυκιά μας Μάνα Παναγιά ,ας την επικαλούμαστε να στέκει δίπλα μας
Και να μας ενισχύει στον αγώνα μας .

Πηγή: http://odevontas.blogspot.com/

Πάτερ, άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι

Όσα συγχωρέσεις τόσα θα σου συγχωρηθούν.

Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Ό,τι συγχωρήσεις αυτό θα Σου συγχωρήσει.
Αυτά, που θα σκεπάσεις και δεν θα τα κατακρίνεις
Αυτά θα σκεπασθούν και σε σένα από τον Θεό.
Αυτή με συντομία είναι η διδασκαλία των Αγίων Πατέρων
Για την κατάκριση των άλλων.
Δύσκολο άθλημα, όσο και μέγα.
Γιατί πρέπει να γίνεται με όλη την καρδιά μας
Και όχι μόνον με ένα κομμάτι της.
Αντανακλά, πρέπει να αντανακλά
Και να καθρεφτίζει την τελευταία πράξη του Θεανθρώπου Χριστού
Πάνω στον Σταυρό, όπου συγχωρούσε τους σταυρωτές Του:
«Πάτερ, άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» (Λουκ. ΚΓ’ 34).

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Γεύσασθε και ίδετε ότι Xριστός ο Κύριος

Αλλά να!
Τώρα είμαι πια κοντά στο Χριστό! 
Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Ίσως κάποιος θα θέλει να με ρωτήσει:
Ε, και τί πια;
Και ποιό είναι το αποτέλεσμα;
Απαντώ:
Γέμισε η καρδιά μου και η ζωή μου
Με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος.
Γέμισε η ζωή μου αγάπη, χαρά, ειρήνη!
Με άλλα λόγια γέμισε η ζωή μου
Με καταστάσεις και συναισθήματα
Που μάταια τα αναζητούσα στα γλέντια και στη διασκέδαση.
Τότε, όσο πιο πολύ αύξανα τις εμπειρίες μου
Τόσο πιο πολύ αισθανόμουν όλο και πιο φτωχός!
Τότε το αισθανόμουν, ότι κάτι μου έλειπε!
Και έψαχνα να το βρω.
Εκεί που δεν υπήρχε.
Τώρα δεν μου λείπει πια τίποτε.
Είμαι γεμάτος.
Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Με ειρήνη.
Με χαρά.
Με αγάπη.
Και προ παντός, με ελπίδα.
Με ελπίδα ζωής.
Με ελπίδα αληθινής ζωής.
Με ελπίδα αιώνιας ζωής.
Θέλετε να την αποκτήσετε και σεις;
Ακολουθήστε με.
Μιμηθείτε με.
«Γεύσασθε και ίδετε ότι Χριστός ό Κύριος».

Βόσπορος




Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης

Προς όλους τους πρώην και νυν “εθνοσωτήρες”


Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Σ’ ευχαριστώ Βεζύρη μου διά την αγάπην οπού έχεις εις εμένα 
Αλλά τα οκτακόσια πουγκιά παρακαλώ μη μου τα στείλεις
Επειδή δεν ηξεύρω να τα μετρήσω
Και αν ήξευρα
Πάλιν δεν ήμουν ευχαριστημένος να σοι δώσω
Ούτε μίαν πέτραν της πατρίδος μου δι’ αντιπληρωμήν
Και όχι πατρίδα, ως φαντάζεσαι
Την τιμήν οπού μ’ υπόσχεσαι, μ’ είναι άχρηστος, πλούτος
Και τιμή εις εμέ είναι τα άρματά μου
Με τα οποία φυλάττω
Και τιμώ την πατρίδα μου
Αθανατίζω και τ’ όνομά μου.

Σούλι 4 Μαΐου 1801

Τζήμας Ζέρβας

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Διαμαρτυρία για την Κάρτα του Πολίτη 12/12/2010



Αν και υπήρξαν αρκετά εμπόδια και μάλιστα πολλά εξ αυτών κατασκευασμένα
Από τα γνωστά επιτελεία της "Νέας Τάξης Πραγμάτων"
Η σημερινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας εναντίον της "Κάρτας του πολίτη"
Και της δικτατορίας της "ηλεκτρονικής διακυβέρνησης"
Την οποία διοργάνωσαν οι "Έλληνες youtubers"
Και στην οποία συμμετείχε
Και η "ΠΡ.Α.Ο.Σ" (ΠΡωτοβουλία Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης"
Είχε μεγάλη επιτυχία.


Πηγή: http://anavaseis.blogspot.com/

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Αγάπη είναι...



Τα παιδιά......

Η ζωή όλων μας ...

Η καθημερινή μας Αλήθεια...

Ο μόνος δρόμος που θα μας κάνει καλύτερους ανθρώπους...

Ας χαμηλώσουμε όλοι το κεφάλι μας για να ακούσουμε τι λένε!

Οι Θεμέλιοι λίθοι της φιλίας

Δύο ταξιδιώτες φίλοι περνούσαν κάποτε από το δάσος
Και συνάντησαν μια αρκούδα.
Ο ένας έτρεξε γρήγορα και ανέβηκε σε ένα δέντρο
Ενώ ο άλλος δεν τα κατάφερε.
Αναγκάστηκε, λοιπόν, να πέσει στο έδαφος
Και να κάνει τον νεκρό για να τον αγνοήσει η αρκούδα.
Όντως, η αρκούδα, αφού τον μύρισε για λίγο στο αυτί, έφυγε.
Τότε ο σύντροφος του κατέβηκε από το δέντρο και τον ρώτησε:
Τί έκανε στο αυτί σου η αρκούδα;.
Ο άλλος απάντησε:
Μου είπε να μην εμπιστεύομαι τον φίλο που με εγκαταλείπει όταν τον χρειάζομαι.
Η αμοιβαία εμπιστοσύνη
Και η πίστη αποτελούν τους θεμέλιους λίθους της φιλίας.

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

Αν δώ ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ κινδυνεύει...

Εγώ θα φύγω. 
 Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Πού θα πάω;
Όπου και αν πάω
Αν δώ ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ κινδυνεύει
Θα κάνω επανάσταση
Θα χτυπήσω συναγερμό.
Δεν θα αφήσω την Εκκλησία του Χριστού
Ούτε στους αθέους
Ούτε στους μασόνους
Ούτε στους οικουμενιστάς...

Αυγουστίνος Καντιώτης

Ακούς να λένε στα χωριά




Στίχοι:      Κ.Χ Μύρης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Εκτέλεση: Νίκους Ξυλούρης

Στην πυρά οι Πολύτεκνοι !!!

Αθήνα, 9/12/2010


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΠΟ ΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 15-12-2010 ΩΡΑ 11 π.μ.

ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ
..................................
Η Κυβέρνηση, ενόψει των εορτών των Χριστουγέννων, επεφύλαξε, για τις πολύτεκνες μητέρες, ως δώρο, τη μεταχείριση, που επεφύλαξε ο Ηρώδης στα νήπια της Βηθλεέμ, o οποίος διέταξε τη σφαγή των νηπίων αυταπατώμενος ότι, με αυτόν τον τρόπο, θα εμποδίσει την παρουσία του Θεανθρώπου επί της Γης.

Έτσι, λοιπόν, η Κυβέρνηση, δια του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης κ. Ανδρέα Λοβέρδου, με το προσχέδιο του νόμου «διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα Υγείας και άλλες διατάξεις», που έδωσε στη δημοσιότητα:

α) Θεσπίζει, για τη χορήγηση του επιδόματος του τρίτου τέκνου και του επιδόματος και της σύνταξης της πολύτεκνης μητέρας, ως όριο οικογενειακού εισοδήματος το ποσό των 40.000 ευρώ (μεικτά) ετησίως (καθαρά 30.000 ευρώ περίπου). Αξιώνει, δηλ. μία πολύτεκνη οικογένεια, με τέσσερα τέκνα, για να της χορηγηθεί το επίδομα ή η σύνταξη, το ΚΑΤΑ ΚΕΦΑΛΗΝ εισόδημά της να μην υπερβαίνει το ποσό των 5.000 ευρώ ετησίως (30.000:6 όσα τα μέλη της οικογένειας) ή το ποσό των 410 ευρώ μηνιαίως (!!), ποσό που είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, το οποίο η Υπουργός Εργασίας το προσδιόρισε, προ ημερών, στις 6.000 ευρώ ετησίως το άτομο!!!

β) Καταργεί τη χορήγηση του επιδόματος του τρίτου τέκνου (178 ευρώ μηνιαίως), που λαμβάνουν οι πολύτεκνες μητέρες, οι οποίες έχουν τρίτο τέκνο ηλικίας μέχρι έξι (6) ετών, ανεξαρτήτως του ποιο εισόδημα έχουν ή εάν είναι άνεργοι!!!!

γ) Θεσπίζει το ίδιο παραπάνω όριο για τη χορήγηση της εφάπαξ παροχής των 2.000 ευρώ, που καταβάλλεται για τη γέννηση του τρίτου τέκνου και κάθε τέκνου μετά το τρίτο!!!

δ) Θεσπίζει ως προϋπόθεση της συμμετοχής στις προσλήψεις, για τη μερική απασχόληση, των πολυτέκνων, των τέκνων πολυτέκνων και τριτέκνων και μόνον γι΄ αυτούς το ίδιο παραπάνω όριο!!!

ε) Θεσπίζει το ίδιο παραπάνω όριο εισοδήματος για τις μεταθέσεις των τριτέκνων δημοσίων υπαλλήλων!!!

στ) Το άκρον άωτο της αναλγησίας και της πρωτοφανούς μετά βαρβαρότητος επιδρομής κατά των πολυτέκνων - ακούσατε - θεσπίζει το ίδιο παραπάνω όριο εισοδήματος ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή ειδικώς και μόνον των πολυτέκνων και των τέκνων πολυτέκνων, αλλά και των τριτέκνων, στις προκηρύξεις του ΑΣΕΠ!!! Ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει για όλους τους άλλους. Έχει εκλείψει κάθε ίχνος ντροπής. Κατεδάφιση των πάντων!! Οι πολύτεκνοι στην πυρά!!!

ζ) Θεσπίζει το ίδιο όριο, ειδικώς και μόνον για τους πολυτέκνους, τα τέκνα πολυτέκνων και τους τριτέκνους, στις προσλήψεις του Ν. 2643¤1998 (νόμος προσλήψεων για τα ΑΜΕΑ, Πολυτέκνους, Εθνικής Αντίστασης, Αναπήρων πολέμου κ.λπ.)!!!

Το μόνο που δεν θεσπίζει ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου και Υπουργός Υγείας είναι η επιβολή ειδικού φόρου για κάθε τέκνο απο το τρίτο και πέρα, αφού θεωρεί ότι οι παραπάνω οικογένειες, με κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα 5.000 ευρώ δηλ. 410 ευρώ μηνιαίως, ανήκουν στην κατηγορία εκείνων « που αντικειμενικά δεν έχουν ανάγκη ενίσχυσης», με το επίδομα και τη σύνταξη της πολύτεκνης μητέρας, όπως αναγράφει στην εισηγητική έκθεσή του!!!

Πράττει δε αυτά, ενώ γνωρίζει, ότι οι ρυθμίσεις αυτές είναι αντισυνταγματικές όπως ο ίδιος δήλωσε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ΒΕΤΟ και έχουν εκδοθεί δεκάδες αποφάσεις του Σ.τ.Ε. που κρίνουν το μέτρο αυτό αντισυνταγματικό και παρά ταύτα ο κ. Υπουργός γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις αποφάσεις του Σ.τ.Ε.

Εάν ζούσε ο μέγας εκείνος άνδρας, που ως Ιεράρχης στάθηκε όρθιος απέναντι στην αυθαιρεσία της Αυτοκράτειρας, βλέποντας σήμερα τη σφαγή των πολυτέκνων, ο Ιερός Χρυσόστομος θ΄ αναφωνούσε: «Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράττεται, πάλιν ορχείται, πάλιν ζητεί την κεφαλή των πολυτέκνων επί πίνακι»!!! Τί άλλο θα μπορούσε να ειπεί κάποιος σε μια χώρα, όπου η υπογεννητικότητα έχει λάβει εφιαλτικές διαστάσεις και εξ αιτίας αυτής της καταστάσεως έχει μεταβληθεί σ΄ ένα απέραντο γηροκομείο, έχοντας καταντήσει η τρίτη πλέον γηρασμένη χώρα του κόσμου.

Η Κυβέρνηση έχει βάλει στο στόχαστρο τους πολυτέκνους, η αξιωματική αλλά και η λοιπή αντιπολίτευση έχει περιπέσει σε χειμερία νάρκη και ούτε καν σχολιάζει αυτή την επιδρομή κατά των πολυτέκνων και η Πνευματική και Εκκλησιαστική Ηγεσία της πατρίδος μας απολαμβάνει μακαρίως τον ύπνο της, οι δε πολίτες έχουν αναθέσει την τύχη τους «στον αυτόματο πιλότο».

Καταγγέλλουμε αυτή, την χωρίς προηγούμενο από την Κυβέρνηση, κατεδαφιστική επιδρομή κατά των πολυτέκνων. Προφανώς η Κυβέρνηση επείγεται να εγκαταλείψει την εξουσία.

Καλούμε όλους τους πολύτεκνους με τα παιδιά τους με τα παιδικά καροτσάκια τους στη μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Ζάππειο την Τετάρτη 15-12-2010 ώρα 11 π.μ. για να δώσουμε την απάντηση.

Από το Γραφείο Τύπου

Της ΑΣΠΕ
 
Πηγή: http://agiabarbarapatras.blogspot.com/

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Η προσευχή μου εισακούσθηκε

Ζήτησα από το Θεό να μου δώσει δύναμη
Κι Αυτός μου έδωσε δυσκολίες να τις ξεπεράσω.
Του ζήτησα σοφία
Κι Αυτός μου έδωσε προβλήματα να μάθω να λύνω.
Του ζήτησα οικονομική άνεση
Κι Αυτός μου έδωσε νου και ικανότητα να δουλεύω.
Του ζήτησα θάρρος
Κι Αυτός μου έδωσε κινδύνους να ξεπερνώ.
Του ζήτησα αγάπη
Κι Αυτός μου έδωσε προβληματικά άτομα να βοηθώ.
Του ζήτησα χάρες
Κι Αυτός μου έδωσε ευκαιρίες να εκμεταλλευτώ.
Απ΄ ό,τι ζήτησα δεν πήρα τίποτε
Τίποτε από αυτά που ήθελα.
Πήρα όμως τα πάντα
Αυτά που πραγματικά χρειαζόμουν.
Η προσευχή μου εισακούσθηκε
 
Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Φτιάχνοντας τους ανθρώπους...ξαναφτιάχνουμε τον κόσμο...

Ένας πατέρας προσπαθούσε να διαβάσει την εφημερίδα του
Αλλά ο νεαρός γιος του δε σταματούσε να τον ενοχλει.
Ο πατέρας, εκνευρισμένος απ'αυτή την κατάσταση
Έσκισε ένα φύλλο που παρουσίαζε μια υδρόγειο σφαίρα
Το έκοψε σε πολλά κομμάτια και τα έδωσε στον γιο του.
Να κάτι για να κάνεις.
Σου δίνω ένα χάρτη του κόσμου
Δείξε μου αν μπορείς να τον ξαναφτιάξεις έτσι όπως ήταν…
Και άρχισε να διαβάζει ξανά την εφημερίδα του
Ξέροντας ότι αυτό θα κρατούσε το παιδί απασχολημένο όλη την μέρα.
Ωστόσο έπειτα από δεκαπέντε λεπτά
Το παιδί επέστρεψε μαζί με τον χάρτη.
Η μητέρα σου σου δίδαξε λοιπόν γεωγραφία;
Ρώτησε ο πατέρας έκπληκτος
Δεν ξέρω τι είναι αυτο
Απάντησε το παιδί.
Στην άλλη πλευρά της σελίδας
Βρισκόταν το πορτρέτο ενός άντρα.
Και από την ώρα που κατάφερα να ξαναφτιάξω τον άντρα
Ξανάφτιαξα και τον κόσμο!


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Θα κλείσω τα μάτια




Εκτέλεση από τον Γ. Μπιθικότση. Δευτερη φωνή Χ. Λαμπράκη
Το κατέβασε η Χούντα 15 ημέρες αφότου κυκλοφόρησε το 1967.
Ηχογραφήθηκε ξανά με "πολιτικά ορθούς" στίχους 3 χρόνια μετά
Με τη Β. Μοσχολιού.

Αυτός που αγαπάς . . .

Τι πιο υπέροχο
Από το να μιλάς όλη νύκτα
Μ΄ Αυτόν που αγαπάς . . .
Και να μιλάς όλη μέρα
Γι΄ Αυτόν που αγαπάς ! . . .

Τον Ιησού Χριστό !

Πηγή:  http://odevontas.blogspot.com/


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Η ευχή του Ιησού

Δεν μπορεί να γεννήσει το χιόνι φλόγα ή το νερό φωτιά
Ούτε ο θάμνος σύκα.
Έτσι δεν μπορεί να ελευθερωθεί η καρδιά του άνθρωπου
Από δαιμονικούς λογισμούς και λόγια και έργα
Αν δεν καθαρίσει το εσωτερικό της
Και δε φυλάξει τη νήψη ενωμένη με την ευχή του Ιησού
Και δεν κατορθώσει την ταπείνωση
Και την ψυχική ησυχία
Και δε σπεύδει να βαδίζει έτσι με μεγάλη προθυμία.
Η απρόσεκτη όμως ψυχή αναγκαστικά θα γίνει στείρα
Από κάθε αγαθό και τέλειο νόημα
Σαν άκαρπο μουλάρι
Χωρίς σύνεση και πνευματική φρόνηση.
Η πραγματική ειρήνη της ψυχής είναι το γλυκό πράγμα
Και όνομα Ιησούς και το άδειασμα από εμπαθείς σκέψεις.

http://stratisandriotis.blogspot.com/

Η Ελπίδα

Τα τέσσερα κεριά καίγονταν σιγά.

Η ατμόσφαιρα ήταν τόσο απαλή
Που μπορούσες να τα ακούσεις να μιλάνε…

Το πρώτο κερί είπε «Είμαι η Ειρήνη
Αλλά αυτές τις μέρες
Κανείς δεν θέλει να συνεχίσω να φωτίζω»
Μετά η φλόγα της Ειρήνης σιγά-σιγά μειώνεται
Και σβήνει τελείως.

Το δεύτερο κερί λέει «Είμαι η Πίστη
Αλλά αυτές τις μέρες, δεν είμαι πια απαραίτητη»
Μετά η φλόγα της Πίστης σιγά-σιγά μειώνεται
Και σβήνει τελείως.

Θλιμμένα το τρίτο κερί μίλησε «Είμαι η Αγάπη
Και δεν έχω πια δύναμη να παραμείνω αναμμένη πια.
Οι άνθρωποι με παραμερίζουν
Και δεν καταλαβαίνουν την αξία μου.
Ξεχνούν να αγαπήσουν ακόμη και αυτούς που είναι δίπλα τους»
Και χωρίς να περιμένει, η φλόγα της Αγάπης σβήνει τελείως.

Ξαφνικά…
Ένα παιδί μπαίνει στο δωμάτιο και βλέπει
Τα τρία κεριά να μην καίνε πια.
Το παιδί αρχίζει να κλαίει
«Γιατί δεν καίτε;
Υποτίθεται ότι θα συνεχίζατε να καίτε μέχρι το τέλος»

Τότε το τέταρτο κερί μίλησε ευγενικά στο μικρό παιδί
«Μην φοβάσαι γιατί είμαι η Ελπίδα
Και θα συνεχίσω να καίω
Μπορούμε να ξανανάψουμε τα άλλα τρία κεριά»
Με λάμψη στα μάτια το παιδί πήρε το κερί της Ελπίδας
Και άναψε τα υπόλοιπα τρία κεριά.
Ποτέ μην αφήσεις τη φλόγα της Ελπίδας
Να σβήσει απ’ τη ζωή σου.
Με Ελπίδα όσο άσχημα κι αν φαίνονται τα πράγματα
Και είναι η Ειρήνη, η Πίστη και η Αγάπη
Μπορούν να λάμψουν φωτεινά στις ζωές μας.

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).