Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Όπου κι αν πας... σκόρπισε Αγάπη


Σκόρπισε Αγάπη
Όπου κι αν πας...
Μην αφήσεις κανένα που έρχεται σε σένα
Να φύγει, χωρίς να νιώθει καλύτερα
Και πιο ευτυχισμένος.
Γίνε η Ζωντανή έκφραση της Καλοσύνης του Θεού
Καλοσύνη στο πρόσωπό σου
Καλοσύνη στα μάτια σου
Καλοσύνη στο χαμόγελό σου
Καλοσύνη στο ζεστό χαιρετισμό
Προς το συνάνθρωπό σου!

Γερόντισσα Γαβριηλία

Όσοι μετανοήσουν τώρα στην παρούσα ζωή θα κληρονομήσουν την αιώνια

Ο τωρινός καιρός είναι κατάλληλος για τη σωτηρία μας
Γιατί είναι καιρός της δωρεάς και της χάριτος του Θεού
Και δε ζητούνται ευθύνες για τα αμαρτήματά μας
Αν τώρα μετανοήσουμε.
Δεν είναι ακόμα καιρός του δικαστηρίου, αλλά της χάριτος.
Ο χρόνος από την έλευση του Χριστού
Μέχρι και τη Δευτέρα Παρουσία
Είναι ο χρόνος εκπληρώσεως της υποσχέσεως του Θεού
Για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους.
Ο Θεός αυτή την περίοδο δέχεται
Όχι μόνο όσους έφταιξαν λιγότερο
Αλλά και εκείνους που έφταιξαν μυριάκις.
Τώρα είναι ο ευπρόσδεκτος καιρός για τη σωτηρία μας
Δηλαδή από την ημέρα της σταυρικής θυσίας του Χριστού
Μέχρι την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας του.
Ούτε πριν Χριστού υπήρχε δυνατότητα σωτηρίας
Αλλά ούτε μετά τη Δευτέρα Παρουσία θα υπάρξει δυνατότητα σωτηρίας
Γιατί όσοι μετανοήσουν τώρα στην παρούσα ζωή
Θα κληρονομήσουν την αιώνια ζωή
Ενώ όσοι παραμείνουν αμετανόητοι θα τιμωρηθούν αιωνίως.
Ας δεχτούμε αυτή την προσφορά
Αυτή τη χάρη
Αυτό το δώρο από τα χέρια του Θεού
Τώρα που μας το προτείνει με την πατρική του αγάπη προς όλους.

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Χριστέ, το φως το αληθινόν

Χριστέ, το φως το αληθινόν
Το φωτίζον και αγιάζον
Πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον
Σημειωθήτω εφ' ημάς το φως του προσώπου Σου
Ίνα εν αυτώ οψόμεθα φως το απρόσιτον.
Και κατεύθυνον τα διαβήματα ημών
Προς εργασίαν των εντολών Σου
Πρεσβείαις της παναχράντου Σου μητρός
Και πάντων Σου των Αγίων.
Αμήν.

Όπως γένησθε υιοί του πατρός υμών του εν ουρανοίς, ότι τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους

Ο Κύριος μας καλεί να φτάσουμε στην τελειότητα
Να αγαπάμε και να συγχωρούμε τους εχθρούς μας.
Κάθε άνθρωπος λογικός
Όχι μόνο δε θα αγαπήσει τον εχθρό του
Αλλά θα προσπαθήσει να αμυνθεί
Ή ακόμα και να του επιτεθεί, όχι να τον αγαπήσει.
Ο Κύριος όμως μας καλεί να φτάσουμε
Στο ύψος της αγιότητας.
Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας
Έτρεφαν τόση αγάπη για το συνάνθρωπό τους
Ώστε μαρτύρησαν για αυτούς
Και αγάπησαν ακόμα και τους διώκτες τους με όλη τους την καρδιά.
Την ίδια υπέρτατη αγάπη έδειξε ο Κύριός μας
Ο οποίος σταυρώθηκε για όλο τον κόσμο, ακόμη και για τους εχθρούς του
Συγχωρώντας μάλιστα και αυτούς που Τον σταύρωσαν.
Αυτή η ανιδιοτελής αγάπη δεν μπορεί να αποκτηθεί από μόνη της
Αλλά είναι καρπός της χάριτος του Θεού και της δικής μας προσπάθειας μέσω της προσευχής.
Τότε μπορούμε να φτάσουμε στην τελειότητα
Να γίνουμε δηλαδή άνθρωποι της αγάπης, όμοιοι με το Θεό
"Γίνεσθε ουν οικτίρμονες, καθώς και ο πατήρ υμών οικτίρμων εστί".
Ουσιαστικά μας ζητά να μιμηθούμε το Θεό, ο οποίος είναι αγάπη.
"Ο Θεός αγάπη εστί και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ" (Α΄ Ιωάν. 4, 16).
Ο Θεός είναι αγάπη κι όποιος ζει μέσα στην αγάπη ζει μέσα στο Θεό κι ο Θεός μέσα σ'  αυτόν.
Επειδή ο Θεός είναι αγάπη δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων
Έτσι ο ήλιος ανατέλλει για τους κακούς και τους καλούς
Και βρέχει σε δικαίους και αδίκους
Όπως γένησθε υιοί του πατρός υμών του εν ουρανοίς
Ότι τον ήλιον αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς
Και βρέχει επί δικαίους και αδίκους (Ματθ. 5:45).
Ο Κύριος μας εξηγεί ότι με την εφαρμογή του "χρυσού κανόνα"
Πως θα επιβραβευθούμε, θα γίνουμε παιδιά Του
"Και έσεσθε υιοί υψίστου".
Με αυτό τον τρόπο μας προσφέρει τη θέση που κατείχαμε στην ουράνιο βασιλεία του πριν την πτώση.
Εκδηλώνοντας έμπρακτα την αγάπη, χωρίς όρια και περιορισμούς
Μας λέει ότι θα κερδίσουμε τον παράδεισο και αφού γίνουμε παιδιά του Θεού
Δεν μπορούμε παρά να αγαπάμε όλο τον κόσμο, ακόμη και τους εχθρούς μας.
Όποιος μπορεί να αγαπά τους εχθρούς του και να τους ευεργετεί
Θα αποκτήσει τη μεγαλύτερη χάρη
Θα γίνει λοιπόν κατά χάριν θεός, υιός του υψίστου Θεού.
Δηλαδή η αγάπη είναι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει κανείς να έλθει σε κοινωνία με το Θεό.

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Υπάρχει άραγε ο Θεός;



Ο Θεός επιτρέπει σε ανθρώπους να ταλαιπωρηθούν και να δυστυχήσουν σε αυτή τη ζωή
Αλλά εφόσον πιστέψουν έστω και λίγο ότι υπάρχει και Του δείξουν έστω και λίγο αγνή εμπιστοσύνη
Θα τους βάλει στον αιώνιο παράδεισο, όπου εκεί θα βρουν αιώνια χαρά!
Καμία επίγεια δυστυχία δεν συγκρίνεται με την ανταπόδοση του Παραδείσου.

Πηγή: http://www.sigrino.blogspot.gr/

Πρέπει να υποτάξουμε το δικό μας θέλημα στο θέλημα του Χριστού

Ο κάθε άνθρωπος έχει ως σκοπό
Μέσα στην ενότητα των μελών της Εκκλησίας
Να προσπαθήσει να ανταποκριθεί στην αποστολή του
Ως μέλος του ιδίου σώματος του Χριστού
Και να ενεργεί προς την οικοδομήν του σώματος αυτού
Και όχι για το θεαθήναι ή να προκαλεί
Σκανδαλισμό των άλλων ανθρώπων.
Για να γίνει αυτό εφικτό πρέπει να έχουμε
Και κάποια εφόδια ως χριστιανοί που είμαστε
Την υπομονή και το θάρρος
Που αντλούμε μέσα από τη μελέτη της Αγίας Γραφής.
Δηλαδή αντλούμε δύναμη και υπομονή από την Αγία Γραφή
Για να μπορέσουμε να αντισταθούμε στους πειρασμούς και στις δυσκολίες
Που έχουμε να αντιμετωπίσουμε από τα μέλη της Εκκλησίας.
Εκτός από την Αγία Γραφή την υπομονή μας την παρέχει και ο ίδιος ο Θεός:
Ο δε Θεός υπομονής και της παρακλήσεως δώη υμίν το αυτό φρονείν
Εν αλλήλοις κατά Χριστόν Ιησούν.
Για να υπάρχει η ενότητα μεταξύ των μελών της Εκκλησίας
Πρέπει να τηρούμε το θέλημα του Θεού.
Να υποτάξουμε το δικό μας θέλημα στο θέλημα του Χριστού.
Θέλημα δε του Τριαδικού Θεού είναι να μη διασπάται η ενότητα της Εκκλησίας.
Ει τις ουν παράκλησις εν Χριστώ ει τι παραμύθιον αγάπης
Ει τις κοινωνία πνεύματος ει τις σπλάγχνα και οικτιρμοί
Πληρώσατε μου την χαράν ίνα το αυτό φρονήτε την αυτήν αγάπην
Έχοντες σύμψυχοι το εν φρονούντες (Φιλ. 2: 1-2).

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Ευλογία Κυρίου και έλεος έλθοι επί σε

Με τίποτε δεν μπορείς να περιγράψεις
Αυτό που νιώθεις
Όταν λαμβάνεις από το χέρι του Ιερέως
Το αντίδωρο με την ευχή
"Ευλογία Κυρίου και έλεος έλθοι επί σε".
Δεν είναι μόνο ησυχία
Δεν είναι μόνο αγιότητα
Δεν είναι μόνο δικαιοσύνη
Δεν είναι μόνο ειρήνη και χαρά εν πνεύματι Αγίω
Είναι όλα αυτά μαζί και άλλα πολύ περισσότερα
Ανάλογα με τη μετοχή καθενός από εμάς
Και με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδίσει τον κόσμον όλον, και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού

Καμιά θλίψη και δοκιμασία δεν θα υπήρχε στη ζωή μας
Αν ο ίδιος ο Θεός δεν θα μας έδινε
Την ίδια στιγμή τη δύναμη για να την αντέξουμε.
Υποτασσόμαστε στο θέλημα του Θεού
Υπομένοντας κάθε δοκιμασία
Η οποία χαρακτηρίζεται από τον Κύριο ως Σταυρός.
Αυτή η αγόγγυστη υποταγή
Οδηγεί τον άνθρωπο έμπρακτα στο "ακολουθείτω μοι".
Ωστόσο ο Κύριος στη διδασκαλία του είπε ότι
Όποιος θέλει να σώσει την επίγεια ζωή του θα χάσει την αιώνια.
Αντίθετα, τονίζει:
"Ος δ΄ αν απολέσει την εαυτού ψυχήν ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, ούτος σώσει αυτήν".
Διότι:
"Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδίσει τον κόσμον όλον, και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού";
Ή "τι δώσει άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού";
Έτσι τονίζει πόσο μεγάλη αξία έχει η ψυχή μας.
Δεν συγκρίνεται με όλα τα αγαθά του κόσμου.
Έχει ασυγκρίτως ανώτερη αξία από όλα τα πλούτη, τις τιμές και τις απολαύσεις αυτής της ζωής.
Γι΄ αυτήν ο Θεός έγινε άνθρωπος και  γι΄ αυτήν έχυσε το αίμα του επάνω στο σταυρό.
Ο σταυρός του Χριστού συνεχίζει διαχρονικά να αποτελεί την κρίση του κόσμου
Γι΄ αυτό και ο Χριστός καλεί τους μαθητές και οπαδούς του
Να συνεχίσουν ακατάπαυστα να σηκώνουν το δικό τους σταυρό που είναι ο σταυρός του Χριστού. "Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν
Και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι".
Αυτό είναι το ύψιστο της αποστολής του Χριστιανισμού και της Εκκλησίας μέσα στο κόσμο.
Να δίδει τη μαρτυρία του σταυρού του Χριστού
Για να ελευθερώνει τον άνθρωπο από τον άρχοντα του σκότους.
Ο σταυρός του Χριστού ελευθερώνει και οδηγεί προς τη σωτηρία, τη ζωή και την ανάσταση.
Ο σταυρός του Χριστού είναι η σφραγίδα της υιοθεσίας του ανθρώπου από τον Θεό.
Είναι το σημείο της εύλαλης αγάπης του Θεού προς τον άνθρωπο.

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Ο Θεάνθρωπος καταξιώνει τον άνθρωπο ως πρόσωπο κατ΄εικόνα Θεού πλασμένο

Ο Υιός του Θεού επικοινωνεί
Και προσφέρει την αγάπη του προς κάθε άνθρωπο
Όσο αμαρτωλός και περιφρονημένος κι αν είναι.
Ο σύγχρονος άνθρωπος, μέσα στην κοινωνία μας
Που πολλές φορές είναι πνευματικά και ηθικά χρεοκοπημένη
Βιώνει συχνά επώδυνα αδιέξοδα
Μοναξιά και περιθωριοποίηση, απόρριψη και εγκατάλειψη
Και έχει έντονα υπαρξιακά ερωτήματα.
Ο Ιησούς Χριστός περιμένει την προσωπική συνάντηση με τον καθένα μας
Για να μας μεταδώσει την Αλήθεια, που είναι ο Ίδιος
Να μας δωρίσει το "ύδωρ το ζων"
Και να μας εκτοξεύσει πέρα από τα στενά όρια της εγκόσμιας ζωής.
Η σχέση ανθρώπου και Θεού
Είναι συνάντηση προσώπων, μοναδικών
Πάντοτε ανεπανάληπτων που παραμένουν αιώνια.
Και η προσευχή Πρόσωπο με πρόσωπο με έβγαλε από τα στενά όρια του χρόνου και του χώρου
Και του κόσμου και όλων των άλλων πλευρών της εγκόσμιας ζωής.

Αρχ. Σωφρονίου Σαχάρωφ
Το μυστήριο της χριστιανικής ζωής.

Μέσα από το σκοτάδι θα λάμψει το φως

Έτσι θα γνωρίσουμε τη δόξα...
Στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού.
Στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας
Δεν πρέπει να απελπιζόμαστε
Ακόμα κι αν βρισκόμαστε σε αδιέξοδο
Έστω κι αν ακόμα μας καταδιώκουν
Οι θλίψεις και οι πειρασμοί της ζωής.
Ο Θεός όμως ποτέ δεν μας εγκαταλείπει.
Ωστόσο οι άνθρωποι που πορεύονται στο δρόμο του Θεού
Θα πρέπει να τον ευχαριστούν
Για όλες τις θλίψεις που τους βρίσκουν
Και να ξέρουν ότι ο Κύριος μεριμνά διαρκώς για μας.
Δεν πρέπει να αποφεύγουμε τις θλίψεις
Διότι βοηθούμενοι από αυτές μαθαίνουμε την αλήθεια και την αγάπη του Θεού.
Δεν πρέπει να φοβόμαστε τους πειρασμούς διότι μέσα σ’ αυτούς βρίσκουμε το θησαυρό.
Γι΄ αυτό προσευχόμαστε να μη εισέλθουμε στους ψυχικούς και τους σωματικούς πειρασμούς.
Πρέπει να ετοιμαζόμαστε να τους αντιμετωπίσουμε με όλη τη δύναμη
Γιατί χωρίς τους πειρασμούς δεν φανερώνεται η πρόνοια του Θεού για τον άνθρωπο.
Οι πατέρες της ερήμου έλεγαν:
"Άρον τους πειρασμούς και τις σωθήσεται";
Η πορεία δια των θλίψεων και του θανάτου
Έχει πάντοτε για τον πιστό την προοπτική της ελπίδος που εμπνέει η αγάπη του Θεού.
Διότι ανάλογα  με τη λύπη που δοκιμάζουμε είναι και η παρηγοριά που δεχόμαστε.
Κατά το μέτρο της ταπεινοφροσύνης, μας δίνει ο Θεός τη δύναμη να υπομένουμε τις συμφορές.
Κατά το μέτρο της υπομονής μας το βάρος των θλίψεων γίνεται πιο ελαφρύ
Και έτσι έρχεται η θεία παρηγοριά και αυξάνεται η αγάπη προς το Θεό.
Ο άνθρωπος  δεν μπορεί να γευθεί και να εκτιμήσει το καλό
Αν προηγουμένως δε δοκιμάσει την πίκρα από τους πειρασμούς.
Οι άνθρωποι τότε έρχονται σε αληθινή επίγνωση
Όταν ο Θεός τους στερήσει τη δύναμή του
Και τους κάνει να συναισθανθούν την ανθρώπινη αδυναμία
Και τη δυσκολία που προκαλούν οι πειρασμοί
Αφού αντιλαμβάνονται ότι χωρίς τη δύναμη του Θεού
Είναι ανίσχυροι μπροστά σε οποιοδήποτε πάθος.
Είναι δυνατό, με τη χάρη του Θεού, μέσα από όλες αυτές τις αρνητικές εμπειρίες
Να αποκτήσουμε αληθινή ταπείνωση
Να δοκιμάσουμε την υπομονή μας
Και δια της προσευχής να καλλιεργήσουμε περισσότερο τη σχέση μας με το Θεό.

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Ξέρεις κάτι; Έχω μια ιδέα!

Όλα ξεκινούν από μια ιδέα...
Ένα ερέθισμα...
Ένα χαμόγελο...
Ένα πρόσωπο στον προαστιακό
Ένα φύλλο που πέφτει ακριβώς
Την ώρα που περνάς κάτω από το δέντρο
Ένα φιλί, ένα ραντεβού....
Κι όλα δένουν μεταξύ τους
Εκείνην την τρελή στιγμή
Που βλέπεις επιτέλους το μέλλον σου να ζωντανεύει...

Έχω μία ιδέα, λέω πονηρά...
-Εσύ να μ΄αγαπάς κι εγώ να χαμογελάω....

Μαριλένα Παππά

Πηγή: http://marilena99.blogspot.gr/

Πάνω στο σταυρό ο Χριστός προσέφερε το μεγαλύτερο δώρο, το αίμα Του

Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο ως ταπεινός άνθρωπος
Έπαθε, σταυρώθηκε και με τη θυσία του
Αναδείχθηκε αιώνιος μεσίτης και Αρχιερέας
Προς το Θεό Πατέρα για χάρη των ανθρώπων.
Και  με τη θυσία του προσφέρει σε μας
Τη πραγματικότητα της μετοχής στην αιώνια ζωή.
Έτσι λοιπόν το αίμα του Χριστού
Δεν έχει συμβολικό χαρακτήρα, αλλά Αγιαστικό-καθαρτικό.
Το αίμα είναι αυτό που δίνει ζωή στο σώμα.
Χωρίς αυτό δεν μπορούν τα όργανα του σώματος
Να διατηρηθούν στη ζωή με συνέπεια το θάνατο.
Πάνω στο σταυρό ο Χριστός προσέφερε το μεγαλύτερο δώρο, το αίμα Του.
Το αίμα του Χριστού που χύθηκε πάνω στο σταυρό
Δίνει ζωή στον άνθρωπο και τον κρατεί ενωμένο με το δημιουργό του.
"Καθαρίει την συνείδησιν υμών από νεκρών έργων":
Ο Απόστολος Παύλος αναδεικνύει τον τελικό σκοπό της θυσίας του Κυρίου μας
Που είναι καρπός της μεγίστης αγάπης Του προς το ανθρώπινο γένος.
Εξαγόρασε με το Τίμιο Αίμα του, όλους μας από τον κόσμο της πλάνης
Της συμβατικής και ανούσιας θρησκευτικότητας από την κατάρα ενός θρησκευτικού νόμου
Που αρνήθηκε την ολοκλήρωσή του και το φωτισμό του από την διδασκαλία της αγάπης του Χριστού.
Και προσέφερε σε όλους μας τη δυνατότητα της αθανασίας που επιτυγχάνεται εντός της Εκκλησίας
Η οποία υπάρχει για να ενώνει διαρκώς τους ανθρώπους με το Θεό
Μέσω του μυστηριακού και ευχαριστιακού τρόπου ζωής της.

Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Οι "πύργοι" της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου

Ο οχυρός περίβολος της Μονής
Διαθέτει οκτώ πύργους
Τη θέση και τα ονόματα των οποίων
Γνωρίζουμε από τα "Πάτρια' και τις χαλκογραφίες.
Στην βορειοανατολική γωνία βρίσκεται ο πύργος της Παναγίας
Η παλαιότερη φάση του οποίου αποδίδεται από τα "Πάτρια"
Στον ηγεμόνα της Βλαχίας Νεαγκόε Μπασσαράμπ.
Πρόκειται για ένα από τα εξέχοντα οχυρωματικά έργα
Των αρχών του 16ου αιώνα στο Άγιον Όρος.
Στην κατώτερη στάθμη του στέγαζε δύο ισχυρά κανόνια
Που προστάτευαν τον ανοχύρωτο αρσανά της Μονής.
Τον 17ο αιώνα ή στις αρχές του 18ου
Προστέθηκε στη στάθμη με περιμετρικές καταχύστρες
Το παρεκκλήσιο του Γενεσίου της Θεοτόκου και ο υπερκείμενος τελευταίος όροφος.
Ακολουθούν, με κατεύθυνση προς τα δυτικά
Ο πύργος των Αγίων Αποστόλων ή του σκευοφυλακίου
Του Αρχονταρικίου
Του Αγίου Γεωργίου στη βορειοδυτική γωνία
Του Τιμίου Προδρόμου
Της Μεταμορφώσεως
Στο σημείο της συμβολής των δύο νότιων πλευρών
Των Τριών Ιεραρχών και του Αγίου Χρυσοστόμου.
Ο πύργος της Μεταμορφώσεως χρησίμευε ως καταφύγιο
Και για το λόγο αυτό
Έχει την είσοδό του πολύ ψηλότερα από το έδαφος.
Ανήκει, όπως και εκείνος του Αγίου Γεωργίου
Στον τύπο των μεσοβυζαντινών πύργων
Με ρηχά ενισχυτικά ποδαρικά στην εξωτερική τους επιφάνεια.

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Ος εάν θέλη υμών γενέσθαι πρώτος, έσται πάντων δούλος

Η οδός λοιπόν που πρέπει να ακολουθήσουν
Όσοι επιθυμούν τη σωτηρία τους
Είναι η νέκρωση της επιθυμίας
Του πρωτείου και του μεγαλείου
Και αντί αυτού να επιδιώξουν
Να γίνουν δούλοι και διάκονοι πάντων.
Όσο πιο πολύ κατεβαίνει κανείς, τόσο ανυψώνεται.
Ο άνθρωπος όσο πιο ψηλά ανεβαίνει
Τόσο πιο πολύ οφείλει να ταπεινώνει τον εαυτό του και να μην επαίρεται.
Η εξουσία του δόθηκε όχι για να καταδυναστεύει
Αλλά για να υπηρετεί τους άλλους.
Μόνο με την ταπείνωση ο ηγέτης αποκτά φυσιολογική συμπεριφορά έναντι των άλλων.
Όσοι υιοθετούν αυτού του είδους την εξουσία
Θα άρχουν αληθινά και όχι όπως οι άρχοντες του κόσμου
Που νομίζουν πως εξουσιάζουν τον κόσμο, ενώ οι ίδιοι είναι δούλοι των παθών.
Ο Χριστός λοιπόν, που για εμάς είναι "τύπος και υπογραμμός"
Όχι μόνο δεν θέλησε να τον διακονήσουν οι Μαθητές
Όπως πεθύμησαν οι υιοί του Ζεβεδαίου
Αλλά γίνεται "πάντων έσχατος και πάντων δούλος"
Και έτσι κατακρίνει και καταργεί την ασθένεια της υπερηφάνειας και τον θάνατο
Που αυτή προκαλεί στην ψυχή.
Με αίσθηση λοιπόν της δικής μας αδυναμίας
Ας ακολουθήσουμε τη δική Του ζωή
Ας ζητήσουμε το έλεος Του
Για να μπορέσουμε ταπεινά να εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας
Και να του ζητήσουμε συγχώρεση
Γιατί τον σταυρώσαμε με την υπερηφάνεια και την αλαζονεία μας.
Αμήν.

"Θαύματα" και τέρατα

Η ερμηνεία και το νόημα των θαυμάτων
Μέσα στην Εκκλησία πολλές φορές
Τείνει να εκτροχιαστεί
Από την εκκλησιολογική της διάσταση
Και να λάβει κοσμικό φρόνημα.
Κρούσματα αναζήτησης ανύπαρκτων "θαυμάτων"
Και υποτιθέμενων χαρισματούχων και θαυματοποιών ανθρώπων
Δεν μπορούν σε καμία περίπτωση
Να θεωρηθούν υγιείς πνευματικές καταστάσεις μέσα στην Εκκλησία.
Τα θαύματα παραμένουν εντός της Εκκλησίας
Ανεξάρτητα από ποια χρονική περίοδο διανύουμε
Οι "δείκτες" τα "σημεία" της παρουσίας του Θεού και της Βασιλείας Του.
Καθ΄ όλη τη διάρκεια της ιστορικής της πορείας
Η Εκκλησία διατήρησε αυτή την προοπτική
Καθώς μέσα στην πορεία αυτή έχουν επιτελεστεί
Αναρίθμητα θαύματα από τους αγίους της Εκκλησίας
Είτε ενόσω βρίσκονταν εν ζωή, είτε μετά την κοίμησή τους.
Ποτέ όμως οι Άγιοι, οι πραγματικοί άνθρωποι του Θεού
Δεν επιτελούσαν θαύματα για να αποδείξουν τη δύναμή τους, ή το χάρισμά τους
Και να γίνουν δημοφιλείς, ή ακόμα χειρότερα να δημιουργήσουν ομάδες και οπαδούς.
Σκοπός τους ήταν και είναι να οδηγήσουν τους ανθρώπους στον Ιησού Χριστό
Στο όνομα του οποίου επιτελούνται τα θαύματα.
Άλλωστε "θαύματα" και "τέρατα" μπορεί κανείς να επιτελεί και με τη συνεργία του διαβόλου.
Το πραγματικό θαύμα γίνεται στο όνομα του Κυρίου
Και αποσκοπεί στη σωτηρία με την εσχατολογική της διάσταση.
Κάθε θαύμα που γίνεται είναι εκδήλωση της δύναμης του αναστάντος Κυρίου
Είναι εκδήλωση και "σημείο" της Βασιλείας του Θεού επί της γης.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Πρέπει να βλέπουμε και να ελέγχουμε τον εαυτό μας


Τι ωραίο πράγμα είναι
Να μην κάνει ο άνθρωπος κανένα παράπονο!
Μόνο για τον εαυτό του να κάνει παράπονο
Και ποτέ για τον άλλο.
Η επιτυχία εκεί βρίσκεται.
Να στέκεται, να βλέπει και να ελέγχει τον εαυτό του.
Να παρατηρεί και να αηδιάζει τον εαυτό του.
Εκεί είναι ο Θεός.
Εκεί είναι ο Χριστός, η ειρήνη, η γαλήνη, τα πάντα.
Γι`αυτό, ''στώμεν καλώς''.
Να βάλουμε φράγμα, δυνατό φράγμα.
Διότι νοθεύει ο λογισμός ολόκληρο τον εαυτό μας
Νοθεύει τη ζωή μας.
Τη νοθεύει και την αχρηστεύει.
Συμφέρει;
Δεν συμφέρει .

Γέρων Ευσέβιος Γιαννακάκης

Τα "δόματα" που έδωσε ο Χριστός στους ανθρώπους

Ο Ιησούς Χριστός με την Ανάληψή Του
"Έδωκε δόματα τοις ανθρώποις".
Τα "δόματα" είναι τα χαρίσματα.
Τα χαρίσματα είναι πολλά και ποικίλα
Γι΄ αυτό και δεν μπορεί κανείς να τα έχει όλα.
Μόνον ο Ιησούς Χριστός ως άνθρωπος
Είχε όλες τις δωρεές και τα χαρίσματα.
Οι πιστοί, τα μέλη του σώματος της Εκκλησίας
Λαμβάνουν τα χαρίσματα από την κεφαλή του σώματος.
Και παρά το γεγονός ότι τα χαρίσματα ποικίλουν
Εντούτοις δεν καταργούν την ενότητα της Εκκλησίας
Αλλά λειτουργούν όπως το σώμα.
Όπως στο ανθρώπινο σώμα υπάρχουν πολλά μέλη
Έτσι και στην Εκκλησία υπάρχουν πολλοί άνθρωποι με διάφορα χαρίσματα.
Κανένα μέλος του σώματος δεν περισσεύει, είναι όλα απαραίτητα για την αρμονική λειτουργία του.
Έτσι και στην Εκκλησία το κάθε μέλος και το κάθε χάρισμα έχει το σκοπό του.
Όλα αποσκοπούν στον καταρτισμό των Αγίων και την ενότητα των πιστών.
Άλλωστε η ποικιλία των χαρισμάτων οδηγεί στην αλληλεξάρτηση και στην αλληλοβοήθεια
Και επιφέρει την απαλλαγή από τον εωσφορικό εγωισμό.
Ο εγωισμός και η υπερηφάνεια διαλύει την κοινωνική συνοχή
Και οδηγεί στην απομόνωση και αποξένωση από τους άλλους και πρωτίστως από τον Θεό.
Όλοι όσοι έχουμε λάβει το μυστήριο του Αγίου Βαπτίσματος
Είμαστε μέτοχοι της χάριτος, φορείς των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος.
Τα χαρίσματα αυτά είναι πολλά και ποικίλα
Και τα μοιράζονται σύμφωνα με τα κριτήρια και μέτρα του Θεού.
Γι΄ αυτό και ο καθένας μας έχει διαφορετικά χαρίσματα.
Η ποικιλία των χαρισμάτων δεν πρέπει να απειλεί την ενότητα της Εκκλησίας
Ούτε να προκαλεί γογγυσμούς κατά του Θεού, ούτε και φθόνο κατά των συνανθρώπων μας
Που ίσως έλαβαν περισσότερα και μεγαλύτερα χαρίσματα.
Ο καθένας με τα δικά του χαρίσματα να συμβάλλει "εις την ενότητα της πίστεως"
Και να αγωνίζεται να αξιοποιήσει και να αυξήσει τα χαρίσματα που έλαβε
Αποβλέποντας στη δόξα του Θεού και στην πνευματική οικοδομή των αδελφών.

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Νεκρώσατε ουν τα μέλη υμών τα επί της γης...

Ο μεταπτωτικός άνθρωπος
Φέρει τη ροπή προς την αμαρτία έχει τάσεις πτωτικές
Και γι΄ αυτό λέει ο Απόστολος Παύλος
Θανατώστε αυτήν τη ροπή προς την αμαρτία και την κακία
Από την οποία γεννάται η πορνεία και η ακαθαρσία
Το πάθος και η κακή επιθυμία και η πλεονεξία.
Γιατί κάθε πτώση αμαυρώνει το "κατ΄ εικόνα"
Αναστέλλει την πορεία προς τη Θέωση
Διακόπτει την κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό
Και καθιστά ανενέργητη τη Θεία Χάρη.
Η Παύλεια προτροπή είναι κατηγορηματική.
Νεκρώστε ότι γήινο υπάρχει μέσα σας.
Απονεκρώστε ότι σας συνδέει με το αμαρτωλό παρελθόν, ηθική ακαθαρσία
Το πάθος, την κακή επιθυμία και την πλεονεξία, που είναι ειδωλολατρία.
Σταματήστε να είστε δούλοι της πορνείας, γιατί μολύνετε το σώμα που είναι ναός του Θεού.
Μην σας κυριεύει η πλεονεξία, η παθολογική τάση απόκτησης αγαθών.
Διαχειριστές είμαστε και όχι ιδιοκτήτες.

Τα "Εισόδια" της Θεοτόκου



Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον, και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις.
Εν ναώ του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται, και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται.
Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν˙ Χαίρε της οικονομίας του Κτίστου η εκπλήρωσις.

π Ανδρέας Κονάνος

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Η θεία Χάρις

Το βαρυσήμαντο ρόλο της θείας χάριτος
Στη θέωση του ανθρώπου
Περιγράφει εύστοχα και ένας σύγχρονος Άγιος
Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης, στο λόγο του "Η Χάρη".
Δεν έφερα τίποτε μαζί μου στο Μοναστήρι
Εκτός από τις αμαρτίες μου
Και δεν ξέρω γιατί ο Κύριος μου έδωσε
Ενώ ήμουν ακόμη νεαρός υποτακτικός
Τόση χάρη του Αγίου Πνεύματος
Που γέμισαν από χάρη η ψυχή μου και το σώμα μου.
Ο Κύριος μας αγαπά περισσότερο απ΄ όσο η μητέρα τα παιδιά της
Και μας δίνει δωρεάν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Χωρίς τη χάρη του Θεού είμαστε όμοιοι με τα ζώα
Αλλά με τη χάρη ο άνθρωπος είναι μέγας κοντά στο Θεό.
Εμείς, που με το βάπτισμά μας γίναμε μέλη του σώματος του Κυρίου
Δεν πρέπει να χάνουμε αυτό που πραγματικά μας αξίζει.
Ας δεχτούμε το δώρο του Θεού
Ας γευτούμε δια της πίστεως "τον υπερβάλλοντα πλούτον της χάριτος αυτού"
Και ας αφήσουμε την δωρεάν θεία χάρη να μας περιβάλει, να μας ανακαινίσει και να μας θεώσει.

Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2012

Αν αγαπάς κάποιον, δεν τον κρίνεις εκθέτοντάς τον, αλλά τον νουθετείς με ταπείνωση και αγάπη για να τον βοηθήσεις

Ο πνευματικός αγώνας δεν διεξάγεται από τον πιστό
Κατά τρόπο εγωκεντρικό
Χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η σωτηρία του αδελφού.
Γι΄ αυτό ο απόστολος Παύλος τονίζει
Όπως και σε άλλες περιπτώσεις
Ως πολύ σημαντικό τη μέριμνα για τους αδελφούς μας
Και ειδικότερα τους "ασθενείς τη πίστει"
"Τον δε ασθενούντα τη πίστει προσλαμβάνεσθε, μη εις διακρίσεις διαλογισμών".
Η εν Χριστώ ζωή διαπνέεται από την αγάπη προς το συνάνθρωπο
Και είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να συνάδει με την αδιαφορία γι΄ αυτόν
Ή πολύ περισσότερο με την κατάκρισή του.
Γι΄ αυτό και ο απόστολος ρωτά με έντονο ύφος:
"Συ τις ει ο κρίνων αλλότριον οικέτην".
Η κατάκριση δυστυχώς είναι σχεδόν για όλους
Αναπόσπαστο κομμάτι της αμαρτωλής και αμαυρωμένης φύσης μας.
Ο Απόστολος Παύλος με την παραπάνω ερώτηση
Ουσιαστικά ταυτίζει την κατάκριση με ύβρη προς το Θεό.
Ο Θεός ως δημιουργός είναι Κύριος κατά συνέπεια κριτής των πάντων.
Ως εκ τούτου κρίνοντας θέτουμε τον εαυτό μας στη θέση του Θεού.
Από την άλλη η κατάκριση δηλώνει έλλειψη αγάπης.
Γιατί εάν αγαπάς κάποιον, δεν τον κρίνεις εκθέτοντάς τον
Αλλά τον νουθετείς με ταπείνωση και αγάπη, για να τον βοηθήσεις να διορθώσει τα λάθη του.
Επίσης η κρίση εναντίον ενός αδελφού μας, όσο ευγενικά διατυπωμένη κι αν είναι
Πάντα υποκρύβει εγωισμό, γιατί για να κρίνουμε
Σημαίνει ότι θεωρούμε τον εαυτό μας ανώτερο ή λιγότερο αμαρτωλό απ΄ αυτόν τον οποίο κρίνουμε.

Γεννήθηκε σε μια σπηλιά, πείνασε, δίψασε, έμεινε άστεγος και πτωχός, ...Σταυρώθηκε για σένα!

Την άρνηση του ανθρώπου να "κενωθεί"
Από τις επιδιώξεις της χοϊκής φύσεώς του
Που ήταν αντίθετες προς το θέλημα του Θεού
Τη διορθώνει ο Υιός και Λόγος του Θεού.
"Εκένωσεν εαυτόν μορφήν δούλου λαβών" (Φιλ. Β΄7).
Από το ύψος της Θεότητος
Κατέβηκε στην ανθρώπινη εσχατιά
Καταδέχθηκε να γεννηθεί και να σπαργανωθεί
Σε μια σπηλιά και σε μια φάτνη
Να απαρνηθεί και τα στοιχειωδέστερα αγαθά για τον άνθρωπο.
Πείνασε, δίψασε, έμεινε άστεγος και πτωχός
Χωρίς να έχει "που την κεφαλήν κλίνει"
Σταυρώθηκε και πέθανε υπέρ όλου του κόσμου, που είναι η "άκρα κένωσις".
Γυμνώθηκε από όλα τα του κόσμου
Για να ντύσει τον άνθρωπο με τη στολή της θεότητος.
Και ενώ ο άνθρωπος αρνήθηκε το θέλημα του Θεού, για να μη υποστεί την ελάχιστη "θυσία"
Ο Κύριός μας υπέστη όλες τις θυσίες "μέχρι θανάτου σταυρού"
Ακολουθώντας το θέλημα του Πατρός Του.
Με όλα αυτά ήθελε να μας δείξει, την οδό για την πραγματοποίηση της θεώσεως.
Είναι η ταπείνωση και η απόλυτη υπακοή στο θέλημα του Θεού.
Το παράδειγμά Του ακολούθησαν τα εκατομμύρια των Αγίων
Για να μας επιβεβαιώσουν ότι η οδός αυτή είναι βατή.
Το δικό μας χρέος είναι να ετοιμάσουμε τον εαυτό μας για να γίνει "οίκος Θεού".
Ποια απολογία θα έχουμε στη μέλλουσα κρίση
Όταν Αυτός για χάρη δική μας κατεβαίνει από τους ουρανούς
Ενώ εμείς ούτε από το σπίτι μας δεν βγαίνουμε να έρθουμε κοντά Του στη Θεία Λειτουργία;
Αφού η Αγία τράπεζα τάξιν φάτνης πληροί.
Και εδώ κείται το Σώμα το Δεσποτικό, όχι σπαργανωμένο όπως τότε
Αλλά Πνεύματι Αγίου πανταχόθεν περιστελλόμενον.
Οι Μάγοι μόνο προσκύνησαν.
Συ όμως, αν έλθεις με καθαρή συνείδηση, όχι μόνο θα τον προσκυνήσεις
Αλλά θα τον πάρεις και στο σπίτι σου.
Έτσι ένιωθαν οι Άγιοι όταν κοινωνούσαν.
Οι Μάγοι πρόσφεραν χρυσό, λίβανον και σμύρνα.
Συ πρόσφερε σωφροσύνη και αρετή, προσευχές καθαρές
Θυμίαματα πνευματικά, ταπεινοφροσύνη και ελεημοσύνη.
Με τέτοια δώρα θα πλησιάσεις την Ιερή αυτή Τράπεζα.
Αποφάσισε λοιπόν να αφήσεις τα βιοτικά, τα συμβόλαια και τα συναλλάγματα και πες μέσα σου
"Θέλω να σώσω την ψυχή μου".

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Η βιασύνη στην προσευχή...

Σας ελέγχει η συνείδηση
Επειδή κάνετε πολύ βιαστικά την προσευχή σας.
Γιατί υπακούτε στον εχθρό;
Εκείνος είναι που σας παρακινεί:
"Γρήγορα… πιο γρήγορα…".
Η βιαστική προσευχή δεν έχει πνευματικό καρπό.
Βάλτε, λοιπόν, κανόνα στον εαυτό σας να μη βιάζεστε.
Να προσεύχεστε έτσι, ώστε ούτε μια λέξη να μην προφέρουν τα χείλη σας
Που να μην την κατανοεί ο νους σας και να μην τη βιώνει η καρδιά σας.
Πρέπει να ριχθείτε σ΄ αυτόν τον αγώνα με αποφασιστικότητα στρατιωτική.
Και όταν ο εχθρός σας ψιθυρίζει
"Κάνε τούτο ή εκείνο", εσείς να του αποκρίνεστε:
Ξέρω τι θα κάνω.
Δεν σε χρειάζομαι.
Φύγε από δω!
Την ψυχή την τρέφει μόνο η προσευχή.
Η δική σας προσευχή, όμως, είναι επιφανειακή, όχι ουσιαστική.
Γι΄ αυτό η ψυχή σας μένει ανικανοποίητη, πεινασμένη…

Μακάριοι όσοι διώκονται για την επικράτηση του θελήματος του Θεού γιατί σ' αυτούς ανήκει η Βασιλεία του Θεού

Από την αρχή του Χριστιανισμού μέχρι σήμερα
Αλλά και μέχρι την συντέλεια των αιώνων
Όσοι θέλουν να ζουν σύμφωνα
Με το θέλημα του Ιησού Χριστού θα έχουν διωγμούς.
Ξεκινώντας από τον ίδιο τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό
Ο οποίος παρ' όλες τις ευεργεσίες
Που προσέφερε στους ανθρώπους
Διώχτηκε σκληρά από αυτούς
Και οδηγήθηκε στο σταυρικό θάνατο.
Ακολούθως οι Άγιοι Απόστολοι γνώρισαν ποικίλες διώξεις
Κατά τη διάρκεια της διάδοσης τους Ευαγγελίου και οδηγήθηκαν σε μαρτυρικό θάνατο.
Συνεχίζοντας μέσα στο διάβα των αιώνων βλέπουμε μέσα από τη ζωή των Αγίων της Εκκλησίας
Να δέχονται λιθοβολισμούς, μαστιγώσεις, εξορίες, αποκεφαλισμούς
Και διάφορα άλλα βασανιστήρια με μοναδικό σκοπό και στόχο των εναντίων της Εκκλησίας
Να πείσουν τους χριστιανούς να αρνηθούν την πίστη στον Ιησού Χριστό.
Σήμερα σε διάφορα μέρη του κόσμου μας διώκονται οι χριστιανοί
Ανατινάζονται εκκλησίες με αποτέλεσμα αρκετούς νεκρούς.
Οι χριστιανοί γενικά  βρίσκονται σε δύσκολη θέση.
Αυτοί οι διωγμοί γίνονταν και θα γίνονται από αυτούς
Οι οποίοι δεν γνωρίζουν το Θεό Πατέρα
Και δεν πιστεύουν στη Θεότητα του Ιησού Χριστού.
Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός απευθυνόμενος στην επί του Όρους Ομιλία προς τους πιστούς, τους λέει:
"Μακάριοι όσοι διώκονται για την επικράτηση του θελήματος του Θεού
Γιατί σ' αυτούς ανήκει η Βασιλεία του Θεού"
"Μακάριοι είστε όταν σας χλευάσουν και σας καταδιώξουν
Και σας κακολογήσουν με κάθε ψεύτικη κατηγορία εξαιτίας μου"
"Να αισθάνεστε χαρά και αγαλλίαση, γιατί θ' ανταμοιφθείτε και με το παραπάνω στους ουρανούς. Έτσι καταδίωξαν και τους προφήτες πριν από σας".
Λέγοντας τους αυτά τους προετοιμάζει για όσα θ' ακολουθήσουν στη ζωή τους
Στην προσπάθεια τους να ζήσουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Φέρνει τους προφήτες ως παράδειγμα τους προφήτες, που έζησαν πριν απ' Αυτόν
Και οι οποίοι στην προσπάθεια τους να διαδώσουν στους ανθρώπους το θέλημα του Θεού
Όταν παρέβαιναν τις εντολές του, οι άνθρωποι τους εκδίωκαν
Τους βασάνιζαν και τους θανάτωναν.
Μέσα απ' αυτά φαίνεται πως η επιλογή ενός ανθρώπου
Να ζήσει ευσεβώς σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού δεν είναι εύκολο.
Δεν είναι εύκολο γιατί όπως μας λέει στην προς Εφεσίους Επιστολή ο Απόστολος Παύλος
"Ουκ εστίν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα
Αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου
Προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις" (Εφ. 6,12).
Ο κόσμος έρχεται να διώξει, να χλευάσει, να συκοφαντήσει αυτούς
Που προσπαθούν να ζήσουν σύμφωνα με το Θείο Θέλημα.
Εδώ να διευκρινίσουμε ότι όταν λέμε κόσμος εννοούμε τις δυνάμεις αυτές
Που αντιστρατεύονται το θέλημα του Θεού.
Οι δυνάμεις αυτές μπορεί να είναι σατανικές ή και ανθρώπινες
Που αντιδρούν στο θέλημα του Θεού.
Έχοντας αυτά υπόψιν μας ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε σύμφωνα
Με το θέλημα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Να μην παρασυρόμαστε από αυτά που βλέπουμε να κάνει ο κόσμος.
Να πάρουμε δύναμη από το παράδειγμα του Χριστού, των Αποστόλων και των Αγίων μας
Οι οποίοι και αυτοί αντιμετώπισαν θλίψεις και διωγμούς στη ζωή τους
Στην προσπάθεια τους να ζήσουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.
Να θυμόμαστε πάντα όταν διωκόμαστε
Επειδή προσπαθούμε να ζήσουμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού
Αυτά που μας αναφέρει ο Χριστός στους Μακαρισμούς:
"Να αισθάνεστε χαρά και αγαλλίαση, γιατί θ' ανταμειφθείτε και  με το παραπάνω στους ουρανούς".

Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012

Άμα δείτε το φεγγάρι


Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Εκτέλεση: Μαρινέλλα

Κι άλλη μέρα πέρασε να σε περιμένω
Κι άλλο Σαββατόβραδο έφυγε χαμένο
Κι ο καημός με άρπαξε πάλι απ΄ τον ώμο
Θάμπωσαν τα μάτια μου να κοιτώ στο δρόμο
Άμα δείτε το φεγγάρι
Να του πείτε να μη βγει
Να μη δει τα δάκρυά μου
Που πλημμύρισαν τη γη
Το σκοτάδι χίμηξε απ΄ το παραθύρι
Το κρασί σου πάγωσε μέσα στο ποτήρι
Φάνηκαν στο πέλαγο κάτι πυροφάνια
Πέλαγος ατέλειωτο κι η δική μου ορφάνια
Άμα δείτε το φεγγάρι
Να του πείτε να μη βγει
Να μη δει τα δάκρυά μου
Που πλημμύρισαν τη γη.

Τα ρήματα του Θεού

Ο Ιησούς Χριστός ερχόμενος στον κόσμο
Έφερε "τα ρήματα του Θεού"
Το Ευαγγέλιο της ελπίδας και της σωτηρίας των ανθρώπων.
Το Ευαγγέλιο δεν αποτελεί ανθρώπινο κατασκεύασμα
Αλλά είναι η αποκάλυψη του Θεού στον κόσμο
Δια του Ιησού Χριστού.
Πρώτος κήρυκας του Ευαγγελίου
Υπήρξε ο Υιός του Θεού, ο Ιησούς Χριστός.
Συνεχιστές του έργου του ευαγγελισμού των ανθρώπων
Είναι οι μαθητές και απόστολοι του Κυρίου
Και ακολούθως οι διάδοχοί τους, οι επίσκοποι και οι πρεσβύτεροι
Ο ιερός κλήρος αλλά και ο κάθε πιστός άνθρωπος
Που ομολογεί την αλήθεια του Ευαγγελίου.
Η προτροπή του αναστημένου Χριστού προς τους μαθητές Του και σε όλους εμάς είναι:
"Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος
Διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν" (Ματθ. 28,19-20).
Αυτό ήταν και το έργο των Αγίων Πατέρων της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου.
Αγωνίστηκαν να διαφυλάξουν "τα ρήματα του Θεού" το Ιερό Ευαγγέλιο ανόθευτο
Για να το μεταδώσουν στους δικούς τους διαδόχους
Και να παραλαμβάνεται και παραδίδεται από γενεά σε γενεά μέχρι και σήμερα
Και μέχρι της συντέλειας του αιώνος.
Προϋπόθεση της ορθής επιτέλεσης του έργου του Ιησού Χριστού είναι η ενότητα της Εκκλησίας:
"Πάτερ Άγιε, τήρησον αυτούς εν τω ονόματι σου ω δέδωκάς μοι, ίνα ώσιν εν καθώς ημείς".
Οι διαιρέσεις, τα σχίσματα, οι αιρέσεις αποτελούν ασθένειες μέσα στην Εκκλησία
Γι΄ αυτό ο Κύριος αγωνιά για τους μαθητές του και την Εκκλησία του.
Η προσευχή του στον Ουράνιο Πατέρα
Είναι να παραμείνουμε ενωμένοι στην πίστη προς τον Τριαδικό Θεό.
Παράδειγμα και τύπος της σχέσης των χριστιανών μεταξύ μας
Είναι η σχέση του Ιησού Χριστού προς τον Θεό Πατέρα:
"Ίνα ώσιν εν καθώς ημείς".

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Ένας βασικός στόχος της ζωής του κάθε χριστιανού

Είναι η μίμηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Για να το επιτύχουμε αυτό
Πρέπει να αγωνιζόμαστε να είμαστε
"Πράοι και ταπεινοί στην καρδιά"
Όπως είναι ο Θεάνθρωπος Ιησούς.
Τότε, θα βρουν και οι καρδιές μας την πραγματική ξεκούραση .
Αναφέρει σχετικά ο Αββάς Νισθερώ:
Η ταπείνωση είναι αυτή που ξεπερνάει όλες τις άλλες αρετές.
Αυτή είναι το ακλόνητο θεμέλιο της ουράνιας πολιτείας
Το ιδιαίτερο και εξαίσιο χάρισμα του Σωτήρα και Λυτρωτή μας.
Μόνο εκείνοι που αναζητούν να μιμηθούν τον πράο και ταπεινό Κύριο
Όχι στο μεγαλείο των θαυμάτων Του
Αλλά στην αρετή της υπακοής και της ταπείνωσης
Μόνοι αυτοί θα μπορέσουν να κάνουν
Χωρίς να κινδυνεύσουν από την υπερηφάνεια, όλα τα θαύματα που έκανε ο Χριστός.
Γιατί μπορεί μερικοί να επιχειρούν να εκβάλουν πονηρά πνεύματα
Ή να κάνουν διάφορα άλλα θαύματα ή ακόμα και να επικαλούνται επιδεικτικά το Όνομα του Χριστού
Αλλά στην πραγματικότητα αυτοί μπορεί να είναι ξένοι προς τον Χριστό.
Κι αυτό, γιατί η υπερήφανη ψυχή τους δεν ακολουθεί τον διδάσκαλο της ταπείνωσης.

Μια πίστη, όσο θερμή και αν είναι, χωρίς έργα παραμένει χολή


Στη ζωή του πιστού ανθρώπου
Δεν επαρκεί μόνο η θεωρία
Χρειάζεται απαραίτητα και η πράξη.
Η πράξη είναι εκείνη που ενσαρκώνει τη θεωρία
Και μετατρέπει την πίστη σε έμπρακτη μαρτυρία αγάπης.
Βέβαια η οδός της σωτηρίας είναι η πίστη
Και η τήρηση του θελήματος του Θεού:
Ου πας ο λέγων μοι Κύριε Κύριε
Εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών
Αλλ΄ ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς.
Ταυτόχρονα η πίστη δεν μπορεί να είναι
Μια θεωρητική προσέγγιση
Μια απλή αποδοχή ορισμένων αληθειών
Αλλά μια ζωντανή μαρτυρία που δίνει ο πιστός άνθρωπος στην καθημερινή του ζωή.
Μια πίστη, όσο θερμή και αν είναι, χωρίς έργα παραμένει χολή:
"Η πίστις χωρίς των έργων νεκρά εστι"
Τονίζει χαρακτηριστικά ο Απόστολος Ιάκωβος ο αδελφόθεος (Ιακ. 2,20).
Αυτό ακριβώς επισημαίνει και ο Απόστολος Παύλος, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του δέντρου:
"Ίνα μη ώσιν άκαρποι".
Η αξία του δέντρου καθορίζεται από τους καρπούς του
Έτσι και η αξία του χριστιανού καθορίζεται από τα καλά του έργα.
Χριστιανοί χωρίς καλά έργα είναι δέντρα άκαρπα.
Στο σημείο αυτό ο Απόστολος Παύλος
Κάνει και μια ερμηνευτική προσέγγιση στην παραβολή του Σπορέως.
Οι Πατέρες ως ποιμένες της Εκκλησίας είναι οι κατεξοχήν σπορείς του λόγου του Θεού
Και ο λόγος του Θεού καρποφορεί ανάλογα με την πρόθεση και διάθεση του καθενός.
Έτσι κατά την παραβολή ο σπόρος, δηλαδή ο λόγος του Θεού σε κάθε περίπτωση
"Εδίδου καρπόν αναβαίνοντα και αυξάνοντα, και έφερεν εν τριάκοντα και εν εξήκοντα και εν εκατόν"
Τα καλά έργα είναι ακριβώς η καρποφορία της πίστης κάθε ανθρώπου.
Τα καλά έργα είναι ο καρπός της πίστης και ο Απόστολος Παύλος
Τα χαρακτηρίζει "καλά και ωφέλιμα τοις ανθρώποις".
Κατά μία άλλη ερμηνεία το "καλά" σημαίνει αρεστά στο Θεό.
Ο Θεός ευαρεστείται όταν ο πιστός άνθρωπος δίνει μαρτυρία αγάπης
Όταν διακονεί στο όνομα του Ιησού Χριστού τον πάσχοντα και εμπερίστατο αδελφό του.
Το μήνυμα αυτό είναι επίκαιρο όσον ποτέ άλλοτε
Καθώς οι ανάγκες των ανθρώπων πληθαίνουν καθημερινά και αυξάνουν ανησυχητικά.
Οι πιστοί άνθρωποι καλούνται να δώσουν τη μαρτυρία της αγάπης και της θυσίας του Ιησού Χριστού.
Βεβαίως τα καλά έργα δεν είναι μόνο οι φιλανθρωπίες και οι οικονομικές βοήθειες.
Καλά έργα είναι και ένας λόγος παρηγοριάς
Προς τους πονεμένους, τους ασθενείς, τους θλιβομένους, τους εμπερίστατους αδελφούς.
Η οικονομική κρίση του σήμερα λαμβάνει και μια άλλη κατεξοχήν πνευματική διάσταση
Και αποτελεί μια πρόκληση και πρόσκληση για τους χριστιανούς.
Καλούμαστε όλοι στο όνομα του Ιησού Χριστού να δώσουμε στο σύγχρονο κόσμο μας
Τη μαρτυρία της αγάπης, των καλών έργων, της πίστης και της ελπίδας στον αληθινό Θεό.

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Ο Θεός δεν επιτρέπει να δαιμονοποιείται ο κόσμος ή να δαιμονοκρατείται


Μια τέτοια αντίληψη και θεωρία του κόσμου
Επιχειρείται να επικρατήσει σήμερα
Από πολλούς και δυστυχώς
Και από πνευματικούς και εκκλησιαστικούς ανθρώπους.
Κάθε νέο επίτευγμα της τεχνολογίας
Κάθε νέα θεωρία της επιστήμης
Κάθε πρωτοποριακή ιδέα εύκολα
Μπορεί να χαρακτηριστεί ως δαιμονική".
Κάθε τι το νέο πρέπει, κατά την αντίληψη ορισμένων
Να κρύβει πίσω την παρουσία, ενέργεια και απειλή του διαβόλου.
Έτσι φθάνουμε στο σημείο εμείς οι ίδιοι να δίνουμε στο διάβολο εξουσίες που δεν έχει.
Ο διάβολος έχει μεν εξουσία και δύναμη, αλλά περιορισμένη και παροδική.
Είναι "κοσμοκράτωρ του αιώνος τούτου" αλλά όχι παντοκράτωρ!
Τον πρώτο και τελευταίο λόγο τον έχει ο Θεός.
Η εξουσία και η δύναμη του διαβόλου περιορίζεται στο σημείο
Που ο Θεός του επιτρέπει να πειράξει τους ανθρώπους για την παιδαγωγία τους.
Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι εκείνο του δίκαιου Ιώβ.
Ο Ιησούς Χριστός ήλθε για να καταργήσει το κράτος και την εξουσία του διαβόλου.
Η ζωντανή και αληθινή σύνδεσή μας με τον Ιησού Χριστό
Σημαίνει και τη λήξη της όποιας εξουσίας του διαβόλου στη ζωή μας.
Ο άνθρωπος που πιστεύει πραγματικά στον Ιησού Χριστό
Δεν έχει να φοβηθεί καμία δαιμονική ενέργεια.
Ο πιστός άνθρωπος περιμένει την τελική επικράτηση της Βασιλείας του Θεού
Που θα σημάνει και την οριστική και τελειωτική καταδίκη
Της όποιας δύναμης των πονηρών πνευμάτων.

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Σταλαγματιές Αγιορείτικες



Απόσπασμα από τον Πρόλογο του Γέροντα Μωυσή Αγιορείτη:
Νομίζουμε πως το παρόν βιβλίο
Είναι ένα ακόμα παράθυρο για το φως του λαμπρού Αθωνικού ήλιου
Είναι ένα χέρι που σε συνοδεύει στα σκιερά αθωνίτικα μονοπάτια
Είναι ένα παραδοσιακό κέρασμα προς αναψυχή.
Οι αναγνώστες έχουν κάτι να κερδίσουν και να ευφρανθούν...

Για πληροφορίες πατήστε στην εικόνα ή ΕΔΩ.

Ο απόστολος Φίλιππος

Σε κείνους που για οποιονδήποτε λόγο
Δυσκολεύονται ν' αποδεχθούν τούτη την αλήθεια
Και προτιμούν να ζουν
Με τις αμφιβολίες και τις επιφυλάξεις τους
Υπενθυμίζουμε με αγάπη
Μια υπόδειξη πολύ αποτελεσματική
Που έκαμε κάποτε ο φλογερός Απόστολος μας
Στον φίλο του Ναθαναήλ.
Στη δυσκολία του ν' αποδεχθεί κι αυτός
Την πληροφορία του ερχομού του Μεσσία
Που με λαχτάρα περίμεναν όλες οι ευλαβείς ψυχές
Ο Φίλιππος με απλότητα υπέδειξε το "έρχου και ίδε'.
Την ίδια αυτή υπόδειξη απευθύνει και σήμερα στον καθένα μας ο πρακτικός απόστολος.
Είναι μια συμβουλή για ένα θετικό πειραματισμό.
Είναι και μια πρόσκληση συγχρόνως να δοκιμάσει ο κάθε άνθρωπος
Τη χριστιανική διδασκαλία και ζωή.
"Έρχου και ίδε".
Τρεις λέξεις με υπέροχη σημασία.
"Έρχου".
Άνθρωπε, διψάς να γνωρίσεις την αλήθεια;
Έλα.
Πλησίασε.
Ο Χριστός είναι η αλήθεια.
"Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή" (Ίωάν. ιδ', 6) δια κηρύττει ο ίδιος.
Η προσωπική γνωριμία σου με τον Χριστό θα σε πείσει απόλυτα ότι η διδασκαλία Του
Είναι η μοναδική αλήθεια που λύει όλα τα μεγάλα προβλήματα του ανθρώπου
Και του ξεκουράζει την ψυχή.
Τον ήλιο δεν τον χαίρεται ποτέ ένας σαν μένει ερμητικά κλειστός σ' ένα δωμάτιο.
Είναι ανάγκη να ανοίξει το παράθυρο.
Και τον Χριστό δεν μπορεί κανένας να Τον καταλάβει από μακριά.
Πρέπει να πλησιάσει.
Και να δει και να γνωρίσει.
Πρέπει να λουσθεί ένας στις ζωογόνες Του ακτίνες.
Κάτι περισσότερο.
Πρέπει να ζήσει τον Χριστό
Και να υποτάξει τον εαυτό του και το θέλημα του στο θέλημα του Χριστού.
Πρέπει να μπορεί να λέγει σαν τον Παύλο:
"Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός".
Έλα, λοιπόν, αδελφέ μου, και "ίδε".
Όταν με τέτοιες διαθέσεις πλησιάσουμε τον Χριστό
Τότε θα δούμε κι εμείς με τα μάτια μας
Και θα δια κηρύξουμε με όλη τη δύναμη των πνευμόνων μας
Αυτό που διακήρυξε κι ο αγνός στην ψυχή Ναθαναήλ:
"Ραββί, συ ει ο Υιός του Θεού, συ ει ο βασιλεύς του Ισραήλ" (Ίωάν. α', 50).
Διδάσκαλε, στ' αλήθεια, συ είσαι ο Υιός του Θεού, συ είσαι ο βασιλιάς του Ισραήλ.
Όσο πιο γρήγορα ο καθένας μας σπεύσει να αποδεχθεί τούτη τη σωστική αλήθεια
Και να πλησιάσει τον Χριστό και να τον πιστεύσει για Θεό και Σωτήρα του
Τόσο και πιο γρήγορα υπάρχει ελπίδα να βγούμε από τον λαβύρινθο στον όποιο οι ίδιοι κλειστήκαμε.
Να βγούμε, για να ξαναδούμε το φως της ζωής, και να γευτούμε τη χαρά
Και να λυτρωθούμε από το άγχος που μας δέρνει
Μα και τον φόβο μιας ολοκληρωτικής αυτοκαταστροφής.
Αμήν.

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Η απάντηση που έκρινε την πρόσληψή του

Μια βρετανική επιχείρηση
Έκανε στους υποψηφίους προς πρόσληψη
Την εξής "παράξενη" ερώτηση
Θέλοντας να διακρίνει ανάμεσά τους τον εξυπνότερο:
Είναι μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα
Φυσάει πολύ και έχει δυνατή καταιγίδα.
Εσύ οδηγείς ένα διθέσιο αυτοκίνητο
Και κάπου στην ερημιά περνάς μπροστά από μια στάση.
Εκεί βλέπεις ότι περιμένουν το λεωφορείο τρεις άνθρωποι:
Μία ηλικιωμένη γυναίκα που φαίνεται να είναι ετοιμοθάνατη
Ένας γιατρός που σου είχε σώσει τη ζωή παλιά
Και ο άντρας ή η γυναίκα των ονείρων σου.
Το αυτοκίνητο σου, μην ξεχνάς, είναι διθέσιο και πρέπει να επιλέξεις ποιον θα πάρεις.
Τι θα κάνεις;.
Όλοι οι υποψήφιοι (εκτός από έναν) απάντησαν ως εξής:
Κάποιοι είπαν ότι θα πάρουν την ηλικιωμένη για να την πάνε στο νοσοκομείο και να τη σώσουν
Άλλοι προτίμησαν το γιατρό για να του ανταποδώσουν το καλό που τους έκανε στο παρελθόν
Και ορισμένοι μόνο επέλεξαν το ταίρι των ονείρων τους.
Προσελήφθη τελικά ένας (άντρας) που απάντησε με τον πλέον έξυπνο τρόπο:
"Θα δώσω τα κλειδιά στο γιατρό για να πάει την ηλικιωμένη γυναίκα στο νοσοκομείο
Και εγώ θα περιμένω το λεωφορείο με την κοπέλα των ονείρων μου".
Τα σχόλια είναι περιττά…

Πηγή: http://blogs.sch.gr/kantonopou/

Τίποτα πιο γλυκύ από την προσευχή

Αυτή είναι η πιο καλή μέθοδος
Και ο πιο εύκολος δρόμος προς την αρετή
Να μη βλέπεις μόνο τους κόπους
Αλλά μαζί με τους κόπους να βλέπεις και τα έπαθλα
Κι αυτά όχι μόνα τους και ανεξάρτητα.
Όταν λοιπόν πρόκειται να δώσεις ελεημοσύνη
Μην υπολογίζεις τα χρήματα που θα δαπανήσεις
Αλλά την αγιωσύνη που θα συλλέξεις
"Σκόρπισε, έδωσε στους φτωχούς η αγιοσύνη του μένει για πάντα"
Μη βλέπεις τον πλούτο που αδειάζει
Αλλά κοίτα το θησαυρό που αυξάνεται.
Αν νηστεύεις, μην υπολογίζεις την κακοπάθεια που φέρνει η νηστεία
Αλλά την άνεση που φέρνει η κακοπάθεια.
Αν αγρυπνήσεις στην προσευχή, να σκέφτεσαι όχι την ταλαιπωρία που προκαλεί η αγρυπνία
Αλλά το θάρρος στο Θεό που χαρίζει η προσευχή.
Έτσι κάνουν και οι μισθοφόροι στρατιώτες κοιτάζουν
Όχι τα τραύματα αλλά τις αμοιβές
Όχι τις σφαγές αλλά τις νίκες
Όχι τους νεκρούς που πέφτουν αλλά τους νικητές που στεφανώνονται.
Έτσι και οι καπετάνιοι εμπρός στα κύματα κοιτάζουν τα λιμάνια
Εμπρός στα ναυάγια τα κέρδη
Εμπρός στις περιπέτειες της θάλασσας τα μετά το ταξίδι καλά.
Αναλογίσου πόσο μεγάλο είναι μέσα στη βαθιά νύχτα
Ενώ κοιμούνται όλοι οι άνθρωποι και τα θηρία και τα ζώα
Ενώ επικρατεί βαθύτατη ησυχία
Μονάχα εσύ να σηκωθείς και με θάρρος να συνομιλείς με τον Κύριο που δεσπόζει σε όλα.
Αλλά είναι γλυκός ο ύπνος;
Τίποτα δεν είναι πιο γλυκό από την προσευχή.
Αν συνομιλήσεις ιδιαιτέρως μαζί του, πολλά θα καταφέρεις
Γιατί κανείς δε θα σε ενοχλεί μήτε θα σε αποσπά από τη δέηση
Έχεις (τότε) και την ώρα σύμμαχο στο να πετύχεις αυτά που θέλεις.
Αλλά στριφογυρίζεις ξαπλωμένος πάνω σε μαλακό στρώμα, και βαριέσαι να σηκωθείς;
Σκέψου τους σημερινούς μάρτυρες, που είναι ξαπλωμένοι πάνω σε σιδερένια σχάρα
Και δεν έχουν από κάτω στρώμα αλλά κάρβουνα στρωμένα.
Εδώ θέλω να τελειώσω την ομιλία
Ώστε να φύγετε έχοντας πρόσφατη και νωπή την ανάμνηση της σχάρας
Και αυτή να θυμάστε και τη νύχτα και την ημέρα.
Και αν μας κρατούν μύρια δεσμά
Θα μπορέσουμε όλα εύκολα να τα σπάσουμε και να σηκωθούμε για προσευχή
Έχοντας στο νου μας πάντα αυτή τη σχάρα.
Και όχι μόνο εκείνη τη σχάρα...
Αλλά και τις άλλες τιμωρίες των μαρτύρων να ζωγραφίζουμε στον πίνακα της καρδιάς μας.

Πηγή: http://www.pistos.gr/

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Γιατί είναι η ζωή μας άδεια

Το καντήλι της ζωής όλων μας είναι γεμάτο.
Όμως είμαστε δεμένοι με μια κλωστή, εμείς κι αυτό.
Και όταν κάνουμε κάποια κίνηση αντίθετη
Τραβάμε την κλωστή, και το καντήλι πέφτει
Το λάδι χύνεται και τότε εκείνο σβήνει.
Έτσι τελειώνουμε πριν την ώρα μας τη ζωή μας.
Καταλαβαίνετε γιατί πεθαίνουμε νέοι;
Εμείς προκαλούμε το θάνατό μας.
Γι΄ αυτό καλό θα είναι να προσέχουμε...
Να ζούμε κοντά στο Θεό.
Ο Θεός, είναι το φως
Είναι η ζωή
Είναι η αγάπη, η χαρά
Είναι το παν.
Χωρίς το Θεό η ζωή μας είναι άδεια.
Κοιτάξτε τι μοναξιά, τι πίκρα, τι πόνο έχετε εσείς που ζείτε μακριά Του.
Ελάτε-ελάτε γρήγορα κοντά Του.
Τρέξτε που σας λέω, μην αργείτε!

Γέροντας Πορφύριος

Πηγή: http://istologio.org

Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος

Τι είναι Παράδεισος;
Ο Χριστός είναι.
Από δω αρχίζει ο Παράδεισος.
Είναι ακριβώς το ίδιο
Όσοι εδώ στη γη ζουν τον Χριστό
Ζουν τον Παράδεισο.
Έτσι είναι, που σας το λέγω.
Είναι σωστό, αληθινό αυτό, πιστέψτε με!
Έργο μας είναι να προσπαθούμε να βρούμε έναν τρόπο
Να μπούμε μέσα στο φως του Χριστού.
Δεν είναι να κάνει κανείς τα τυπικά.
Η ουσία είναι να είμαστε μαζί με τον Χριστό.
Να ξυπνήσει η ψυχή και ν΄ αγαπήσει τον Χριστό, να γίνει αγία.
Να επιδοθεί στο θείο έρωτα.
Έτσι θα μας αγαπήσει κι Εκείνος.
Θα είναι τότε η χαρά αναφαίρετη.
Αυτό θέλει πιο πολύ ο Χριστός, να μας γεμίζει από χαρά, διότι είναι η πηγή της χαράς.
Αυτή η χαρά είναι δώρο του Χριστού.
Μέσα σ΄ αυτή τη χαρά θα γνωρίσουμε τον Χριστό.
Δεν μπορούμε να Τον γνωρίσουμε, αν Εκείνος δεν μας γνωρίσει.
Πως το λέγει ο Δαβίδ;
"Εάν μη Κύριος οικοδομήση οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες
Εάν μη Κύριος φυλάξη πόλιν, εις μάτην ηγρύπνησεν ο φυλάσσων"

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr/ 

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Το λάθος που κάνουν πολλοί νομίζοντας ως αρετή την μικροψυχία

Σχετικά με αυτό, βρίσκονται σε πλάνη πολλοί
Όσοι νομίζουν για αρετή την ολιγοψυχία
Και την υπερβολική λύπη που τους συνοδεύει
Ύστερα από την αμαρτία
Μη γνωρίζοντας ότι αυτή προέρχεται
Από κρυφή υπερηφάνεια και πρόληψη
Που έχουν κάνει θεμέλια πάνω στην ελπίδα και στο θάρρος
Που έχουν στο εαυτό τους και στις δυνάμεις τους.
Γιατί αυτοί υπολογίζοντας τον εαυτό τους ότι είναι κάτι
Κατά κάποιον τρόπο, ξεθάρρεψαν πολύ
Και βλέποντας με την δοκιμή της πτώσεως
Ότι δεν έχουν καμία δύναμη, ταράζονται και απορούν
Σον για κανένα πράγμα καινούργιο
Και ολιγοψυχούν βλέποντας πεσμένο στη γη εκείνο στο οποίο βασίσθηκαν (δηλαδή τον εαυτόν τους)
Πάνω στον οποίο είχαν αποθέσει το θάρρος και την ελπίδα τους.
Αυτό όμως δεν γίνεται και στον ταπεινό, ο οποίος μόνο στο Θεό έχει την ελπίδα και το θάρρος του
Χωρίς να έχει καμία ελπίδα στον εαυτό του.
Γι΄ αυτό, όταν πέσει σε κάθε είδους σφάλμα
Αν και αισθάνεται πόνο και λύπη, με όλο τούτο δεν ταράσσεται ούτε απορεί.
Γιατί ξέρει ότι αυτό του συνέβη από την αθλιότητα και την αδυναμία του εαυτού του
Η οποία γνωρίζοντας πολύ καλά με το φως της αλήθειας.

Η ζωή όσων βαδίζουν την ευρήχωρη οδό, είναι ζωή στενοχώριας

Ελέχθη ότι όσοι διαβαίνουν την πλατιά πύλη
Και βαδίζουν την ευρύχωρη οδό
Δεν καταβάλλον κόπο, ούτε αγώνα.
Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ζουν με άνεση και χαρά.
Όχι.
Όταν λέμε ότι δεν έχουν κόπο και αγώνα
Εννοούμε ότι αφήνουν τους εαυτούς τους
Ελεύθερους και αχαλίνωτους στις επιθυμίες και ορέξεις τους
Σε όλα όσα ακολουθεί ο κόσμος.
Δεν προσπαθούν καθόλου να συγκρατήσουν τους εαυτούς τους.
Μόνο λοιπόν σ΄ αυτό δεν κοπιάζουν, ούτε αγωνίζονται.
Στο να πορεύονται δηλαδή
Σύμφωνα με τις επιθυμίες της καρδιάς τους.
Από άλλη άποψη οι άνθρωποι αυτοί εξεταζόμενοι
Δηλαδή από την άποψη της όλης τους ζωής
Περνούν ζωή στενοχώριας και θλίψεως.
Η αμαρτία που κουβαλούν μαζί τους είναι φορτίο βαρύ και οδυνηρό.
Ζητούν να εκπληρώσουν τις επιθυμίες τους με τις ηδονές και απολαύσεις του κόσμου
Ποτέ όμως δεν μπορούν να το πετύχουν.
Οι επιθυμίες και οι εφέσεις του ανθρώπου είναι φυσικώς αδύνατο να εκπληρωθούν
Με όσα ατελή διαθέτει ο κόσμος.
Εξ΄ αιτίας αυτού βρίσκονται σε παντοτινό βάσανο και θλίψη
Δεδομένου μάλιστα ότι όσο πιο πολύ απολαμβάνει και δοκιμάζει ο άνθρωπος
Τα σαρκικά και τα κοσμικά
Τόσο περισσότερο και οι επιθυμίες του αυξάνουν
Και το κενό που αισθάνεται μέσα του γίνεται μεγαλύτερο, άρα και η λύπη του αυξάνει.
Πραγματικά.
Μακριά από τον Θεό ζώντας ο άνθρωπος
Και ζητώντας την ευτυχία και τη χαρά του στον κόσμο τούτο
Βρίσκεται σε παντοτινή ανυπομονησία και ταραχή.
Εκείνο που παρηγορεί, ειρηνεύει, χαροποιεί και ευφραίνει τον άνθρωπο
Είναι η πνευματική επικοινωνία του με τον Θεό.
Αυτοί δε, μην έχοντας τέτοια επικοινωνία, ζώντας μακριά από τον Θεό
Δεν είναι δυνατόν ποτέ να απολαμβάνουν αυτά τα αγαθά, που προέρχονται μόνο από τον Θεό
Και όχι από τις ηδονές και απολαύσεις του κόσμου.
Η ζωή λοιπόν αυτών των ανθρώπων, είναι ζωή γεμάτη ανησυχίες
Θλίψη, στενοχώρια, πολλές φορές γεμάτη απογοήτευση και απελπισία
Μολονότι φαίνεται πολλές φορές εξωτερικά σαν ζωή ευχάριστη και ευτυχισμένη
Σε όσους αγνοούν τα όσο συμβαίνουν στους ανθρώπους αυτούς.

Πηγή: http://katixitikoinois.blogspot.gr/

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Η κατά Χριστόν Ζωή στο Άγιον Όρος

Για όσους ρωτούν πως ν΄αγαπήσουν το Θεό

Τι κάνουμε όταν αγαπούμε κάποιον;
Θέλουμε τουλάχιστον να του μιλούμε!
Το ίδιο και με τον Χριστό!
Του μιλούμε με την προσευχή μας
Και Του εναποθέτουμε όλη μας τη ζωή και την ελπίδα μας!
Τι άλλο κάνουμε όταν αγαπούμε κάποιον;
Θέλουμε να τον βλέπουμε!
Το ίδιο και με τον Χριστό.
Πάμε σπίτι Του, στον ναό, και Τον προσκυνούμε.
Κάτι πολύ ωραίο που άκουσα σε μια ομιλία
Είναι ότι επειδή είμαστε άνθρωποι
Έχουμε ανάγκη να βλέπουμε ποιος είναι αυτός που αγαπάμε.
Να είναι κάποιος που έχει όνομα, χέρια, πόδια, μάτια κ.λπ.
Γι' αυτό και ο Χριστός από Θεός έγινε άνθρωπος
Για να μπορέσουμε εμείς να Τον αγαπήσουμε και από άνθρωποι να γίνουμε θεοί!
Ο Χριστός μας αγαπά όλους το ίδιο
Αλλά εμείς νιώθουμε όση αγάπη αντέχουμε και ζητούμε να πάρουμε.
Όσο περισσότερο ανοίγουμε το παράθυρο του δωματίου τόσο πιο πολύ φως και ήλιος θα μπει μέσα
Άνοιξε λοιπόν τη χαραμάδα της καρδιάς σου και όλα θα πάνε καλά!

Πηγή: http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr/ 

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

Ο Άγιος Νεκτάριος σε εργόχειρο των Μοναχών του Ιερού Χιλιανδαρινού Κελλίου Αγίου Νικολάου Μπουραζέρη

Η αγάπη προς τον πλησίον

Η αγάπη προς τον πλησίον
Αποτελεί για εμάς που είμαστε παιδιά του Θεού
Το βασικότερο σημείο
Όπου φαίνεται η συγγένεια μας με το Θεό.
Έτσι καθώς ο Πατέρας μας είναι οικτίρμων
Καλούμαστε και εμείς ως παιδιά του
Να γίνουμε οικτίρμονες προς τους συνανθρώπους μας.
Η αγάπη προς τον πλησίον μας δεν είναι κάτι το αόριστο
Αλλά εκφράζεται με συγκεκριμένες πράξεις αγάπης
Που καλούμαστε να κάνουμε μέσα από την συνύπαρξη
Και τη συναναστροφή μας με τους άλλους ανθρώπους.
Εάν εγκλωβιστούμε στην ατομικότητα μας
Τότε δεν μπορούμε να αγαπήσουμε τους συνανθρώπους μας και κατ΄ επέκταση τον ίδιο τον Θεό.
Γι΄ αυτό και ο τελικός μας στόχος πρέπει να παραμένει η αγάπη προς πάντας.
Ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής μας λέει για την αγάπη ότι
"Πάντων των αγαθών τέλος εστίν η αγάπη, ως προς Θεόν το των αγαθών ακρότατον
Και παντός αίτιον αγαθού τους εν αυτή περιπατούντας άγουσα και προσάγουσα και συνάγουσα
Ως πιστή και αδιάπτωτος και μένουσα".
Ίσως σε πολλούς από μας που ζούμε σε μια κοινωνία
Που έχει σαν στόχο την ευμάρεια
Αυτά να ακούγονται ως πράγματα αδύνατα να εφαρμοστούν.
Για το χριστιανό όμως οι υποδείξεις αυτές αποτελούν τα σκαλοπάτια
Που θα τον οδηγήσουν προς την τελειότητα έτσι ώστε να καταστεί υιός του Υψίστου
Κατά τον αδιάψευστο λόγο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Η μοναξιά... το βαρύ και ασήκωτο συναίσθημα

Μετά την αρρώστια και το θάνατο
Εκείνο που "σκοτώνει" πολλούς ανθρώπους
Είναι η μοναξιά.
Το βαρύ και ασήκωτο συναίσθημα
Που πονάει πολύ την ψυχή και το σώμα.
Άνθρωποι που ηθελημένα ή και όχι τις περισσότερες φορές
Έμειναν μόνοι τους, χωρίς συντροφιά και χωρίς αγκαλιά.
Είμαστε τόσοι πολλοί σ΄ αυτόν το πλανήτη
Και όμως η μοναξιά είναι τεράστια και όλο και μεγαλώνει.
Τι φταίει άραγε;
Φταίμε εμείς που κλειστήκαμε στον εαυτό μας
Και δεν γυρνάμε το βλέμμα στον διπλανό;
Φταίνε οι προσωπικές συνθήκες ζωής του καθενός μας;
Φταίνε οι συγκυρίες και τα γεγονότα της ζωής;
Ότι και να φταίει, ότι και αν έγινε στο παρελθόν, η ζωή συνεχίζεται.
Και πρέπει να την κάνουμε όμορφη, ζωντανή, δυνατή, πολύχρωμη!
Εσύ που είσαι μόνος, βρες τρόπους να μείνεις ζωντανός.
Μην κλείνεσαι στον λαβύρινθο του μυαλού σου.
Άπλωσε το χέρι σου, ζήτα βοήθεια, στείλε μου ένα χαμόγελο
Και εγώ κάπου θα σε δω και θα σου χαμογελάσω…
Αλλά και εσύ που βλέπεις δίπλα σου την μοναξιά
Μην μου γυρνάς το κεφάλι
Μην μου κλείνεις την πόρτα
Μην με απομακρύνεις.

Πρότυπο αγάπης και ταπείνωσης ο ίδιος ο Χριστός

Ο ίδιος ο Λόγος του Θεού που ταπεινώθηκε για εμάς
Λαμβάνοντας την ανθρώπινη φύση
Και που στη συνέχεια θυσιάστηκε
Για τα πλάσματά του πάνω στο Σταυρό ως άνθρωπος
Ζητώντας την ίδια στιγμή από το Θεό Πατέρα
Να συγχωρέσει τους σταυρωτές του.
Η μεγαλύτερη όμως αρετή είναι η αγάπη
Καθώς ο ίδιος ο Θεός "αγάπη εστί".
Όλα όσα δημιούργησε ο Θεός τα έκανε με μεγάλη αγάπη.
Ζητά έτσι και από εμάς να έχουμε αγάπη προς όλη τη κτίση.
Πολύ σημαντικό για την πνευματική μας οικοδομή είναι η αυτοκριτική.
Όσο ο άνθρωπος γνωρίζει τον εαυτό του
Τόσο πολύ αναγνωρίζει πόσο αμαρτωλός είναι.
Αναγνωρίζοντας λοιπόν ο άνθρωπος την αμαρτωλότητά του
Πως μπορεί να μην συγχωρέσει ένα όμοιό του αμαρτωλό συνάνθρωπο;
Η άπειρη και μακρόθυμη ευσπλαχνία του Θεού Πατέρα μας
Ας είναι πάντα η κινητήριος δύναμη
Στην αποκατάσταση των σχέσεών μας με τους συνανθρώπους μας.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Μια αλυσίδα προσευχής όλη η Ελλάδα



ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΤΑ ΓΟΝΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΓΟΝΑΤΙΣΟΥΝ...
Ανεξάρτητα από το πως θα αντιδράσει ο καθένας μας
Στις κρίσιμες αυτές στιγμές για την Πατρίδα και το  Έθνος μας
Ο πρώτος  και πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι
Η μετάνοια, η καταφυγή με πίστη στον Θεό και η θερμή προσευχή μας
Ώστε Εκείνος να  "αναλάβει"  να μας προστατεύσει και να μας καθοδηγήσει.
Ξεκίνησε στις 6 - 11 - 2012 μία αλυσίδα προσευχής και ικεσίας στον Κύριο ημών Ιησού Χριστό
Ο καθένας μας διαβάζει μόλις μπορέσει τον παρακάτω ικετήριο κανόνα
Ώστε κάθε στιγμή τού 24ώρου η ευχή του καθενός μας
Να συνθέτει μαζί με αυτές των άλλων συμπατριωτών μας
Μία  αδιάκοπη κραυγή προς τον Ουρανό...

Ο ικετήριος Κανών εις τον Ιησούν Χριστόν

Ωδή α΄. Ήχος β΄.
Εν βυθώ κατέστρωσε.
Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού μακρόθυμε, τα της ψυχής μου θεράπευσον τραύματα, Ιησού και γλύκανον, την καρδίαν μου πολυέλεε δέομαι, Ιησού σωτήρ μου, ίνα μεγαλύνω σε σωζόμενος.
Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού διάνοιξον, της μετανοίας μοι πύλας φιλάνθρωπε, Ιησού και δέξαι με, σοι προσπίπτοντα και θερμώς εξαιτούμενον, Ιησού σωτήρ μου, των πλημμελημάτων την συγχώρησιν.
Ιησού γλυκύτατε Χριστέ, Ιησού εξάρπασον, εκ της χειρός του δολίου Βελίαρ με, Ιησού και ποίησον, δεξιόν καμέ παραστάτην της δόξης σου, Ιησού Χριστέ μου, μοίρας ευωνύμου λυτρωσάμενος.

Θεοτοκίον
Ιησούν γεννήσασα Θεόν, Δέσποινα δυσώπησον, υπέρ αχρείων ικετών πανάχραντε, όπως της κολάσεως, ταις πρεσβείαις σου λυτρωθώμεν αμόλυντε, οι μεμολυσμένοι, δόξης αϊδίου απολαύσαντες.

Ωδή γ΄.
Εν πέτρα με της πίστεως.
Εισάκουσον φιλάνθρωπε Ιησού μου, του δούλου σου βοώντος εν κατανύξι, και ρύσαι Ιησού μου της καταδίκης, και της κολάσεως, μόνε μακρόθυμε, Ιησού γλυκύτατε πολυέλεε.
Υπόδεξαι τον δούλόν σου Ιησού μου, προσπίπτοντα συν δάκρυσιν Ιησού μου, και σώσον Ιησού μου μετανοούντα, και της γεέννης με, Δέσποτα λύτρωσαι, Ιησού γλυκύτατε πολυέλεε.
Τον χρόνον Ιησού μου ον δέδωκάς μοι, εις πάθη εδαπάνησα Ιησού μου, διό με Ιησού μου μη απορρίψης, αλλ’ ανακάλεσαι, δέομαι Δέσποτα, Ιησού γλυκύτατε και διάσωσον.

Θεοτοκίον.
Παρθένε η τεκούσα τον Ιησού μου, ικέτευε ρυσθήναί με της γεέννης, η μόνη προστασία των θλιβομένων, θεοχαρίτωτε, και καταξίωσον, της ζωής πανάμωμε της αγήρω με.

Κάθισμα. Ήχος α΄.
Τον τάφο σου Σωτήρ.
Σωτήρ μου Ιησού, ο τον άσωτον σώσας, σωτήρ μου Ιησού, ο δεξάμενος πόρνην, καμέ νυν ελέησον, Ιησού πολυέλεε. σώσον οίκτειρον, ω Ιησού ευεργέτα, ώσπερ ώκτειρας, τον Μανασσήν Ιησού μου, ως μόνος φιλάνθρωπος.

Ωδή δ΄.
Ελήλυθας εκ παρθένου.
Θεράπευσον, Ιησού μου ψυχής μου τα τραύματα, Ιησού μου δέομαι, και της χειρός με εξάρπασον, Ιησού μου εύσπλαγχνε, του ψυχοφθόρου Βελίαρ και διάσωσον.
Ημάρτηκα, Ιησού μου γλυκύτατε εύσπλαγχνε. Ιησού μου σώσόν με, τον προσφυγόντα τη σκέπη σου, Ιησού μακρόθυμε, και βασιλείας της σης με καταξίωσον.
Ουχ ήμαρτεν, Ιησού μου ουδείς ώσπερ ήμαρτον, εγώ ο ταλαίπωρος, νυν δε προσπίπτω δεόμενος. Ιησού μου σώσόν με, και την ζωήν Ιησού μου κληροδότησον.
Θεοτοκίον.
Πανύμνητε Ιησούν η γεννήσασα Κύριον, αυτόν καθικέτευε, του λυτρωθήναι κολάσεως, πάντας τους υμνούντάς σε, και Θεοτόκον κυρίως ονομάζοντες.

Ωδή ε΄.
Ο φωτισμός των εν σκότει.
Συ φωτισμός, Ιησού μου νοός μου, συ σωτηρία, της απεγνωσμένης ψυχής μου Σώτερ, συ Ιησού μου της κολάσεως ρύσαι, και γεέννης εμέ κραυγάζοντα, σώσον Ιησού μου, Χριστέ με τον άθλιον. Ολοσχερώς Ιησού μου προς πάθη της ατιμίας, καταβεβλημένος ήδη κραυγάζω. συ Ιησού μου, βοηθείας μοι χείρα, καταπέμψας έκσπασον κράζοντα, σώσον Ιησού μου, Χριστέ με τον άθλιον. Βέβηλον νουν, Ιησού περιφέρων αναβοώ σοι. κάθαρον του ρύπου με των πταισμάτων, και λύτρωσαί με τον εις βάθη κακίας, εξ ανωσίας κατολισθήσαντα, σώτερ Ιησού μου, και σώσόν με δέομαι.
Θεοτοκίον
Τον Ιησούν, η γεννήσασσα Κόρη Θεοκυήτορ, τούτον εκδυσώπει σωθήναι πάντας τους ορθοδόξους, μοναστάς και μιγάδαας, και γεέννης ρυσθήναι κράζοντας? πλην σου προστασίαν, βεβαίαν ουκ έγνωμεν.

Ωδή .
Εν αβύσσω πταισμάτων.
Ιησού μου Χριστέ πολυέλεε, εξομολογούμενον δέξαι με Δέσποτα, ω Ιησού και σώσόν με, και φθοράς Ιησού με εξάρπασον.
Ιησού μου ου γέγονεν έτερος, άσωτος ουδείς, ως εγώ ο ταλαίπωρος, ω Ιησού φιλάνθρωπε. αλλά συ Ιησού με διάσωσον.Ιησού μου και πόρνην και άσωτον, και τον Μανασσήν και τελώνην νενίκηκα, ω Ιησού μου πάθεσι, και ληστήν Ιησού Νινευίτας τε.

Θεοτοκίον.
Ιησού τον Χριστόν μου κυήσασα, άχραντε Παρθένε, η μόνη αμόλυντος, μεμολυσμένον όντα με, πρεσβειών σου υσσώπω νυν κάθαρον.

Κοντάκιον.Ήχος δ΄.
Επεφάνης σήμερον.
Ιησού γλυκύτατε, το φως του κόσμου, της ψυχής μου φώτισον, τους οφθαλμούς Υιέ Θεού, τη θεαυγεί σου λαμπρότητι, ίνα υμνώ σε το φως το ανέσπερον.

Ωδή ζ΄.
Εικόνος χρυσής.
Χριστέ Ιησού, ουδείς ήμαρτεν εν γη εκ του αιώνος, ω Ιησού μου ώσπερ ήμαρτον, εγώ ο τάλας και άσωτος. όθεν Ιησού μου βοώ σοι. μελωδούντά με οίκτειρον, ευλογητός ει ο Θεός, ο των πατέρων ημών. Χριστέ Ιησού, εν τω φόβω σου βοώ καθήλωσόν με, ω Ιησού μου και κυβέρνησον, νυν προς λιμένα τον εύδιον, όπως Ιησού μου οικτίρμον, μελωδώ σοι σωζόμενος. ευλογητός ει ο Θεός, ο των πατέρων ημών.
Χριστέ Ιησού, μυριάκις υπεσχέθην σοι ο τάλας, ω Ιησού μου την μετάνοιαν, αλλ’ εψευσάμην ο άθλιος. Όθεν Ιησού μου βοώ σοι. την αναίσθητον μένουσαν, ψυχήν μου φώτισον Χριστέ, ο των πατέρων Θεός.

Θεοτοκίον.
Χριστόν Ιησούν, η γεννήσασα φρικτώς και υπέρ φύσιν, αυτόν δυσώπει παναμώμητε, τα παρά φύσιν μου πταίσματα, πάντα συγχωρήσαί μοι Κόρη, ίνα κράζω σωζόμενος. ευλογημένη η Θεόν σαρκί κυήσασα.

Ωδή η΄.
Τον εν καμίνω του πυρός.
Σε Ιησού μου δυσωπώ ως την πόρνην Ιησού μου ελυτρώσω, των πολλών εγκλημάτων, ούτω καμέ Ιησού, Χριστέ μου λύτρωσαι και κάθαρον, την ρερυπωμένην ψυχήν μου, Ιησού μου.
Καθυποκύψας Ιησού, ταις αλόγοις ηδοναίς άλογος ώφθην, και τοις κτήνεσιν όντως, ω Ιησού μου οικτρώς, ο τάλας Σώτερ αφωμοίωμαι. όθεν Ιησού με της αλογίας ρύσαι.
Περιπεσών ω Ιησού, ψυχοφθόροις εν λησταίς απεγυμνώθην, την στολήν Ιησού μου, την θεοΰφαντον νυν, και κείμαι μώλωψι κατάστικτος. έλαιον Χριστέ μου επίχεε και οίνον.

Θεοτοκίον.
Τον Ιησού μου και Θεόν, η βαστάσασα Χριστόν ανερμηνεύτως, Θεοτόκε Μαρία, τούτον δυσώπει αεί, κινδύνων σώζεσθαι τους δούλους σου, και τους υμνητάς σου απείρανδρε Παρθένε.

Ωδή θ΄.
Τον εκ Θεού Θεόν Λόγον.
Τον Μανασσήν Ιησού μου, τον τελώνην την πόρνην, τον άσωτον οικτίρμον Ιησού, και τον ληστήν υπερβέβηκα, Ιησού μου εν έργοις, αισχίστοις και ατόποις Ιησού
Αλλά συ Ιησού μου, προφθάσας με διάσωσον. Τους εξ Αδάμ Ιησού μου, αμαρτήσαντας πάντας, προ νόμου και εν νόμω Ιησού, και μετά νόμον ο άθλιος, Ιησού μου και χάριν, νενίκηκα τοις πάθεσιν οικτρώς, αλλά συ Ιησού μου, τοις κρίμασί σου σώσόν με.
Μη χωρισθώ Ιησού μου, της αφράστου δόξης, μη τύχω της μερίδος Ιησού, της ευωνύμου γλυκύτατε, Ιησού αλλά συ με, τοις δεξιοίς προβάτοις σου Χριστέ, Ιησού μου συντάξας, ανάπαυσον ως εύσπλαγχνος.

Θεοτοκίον.
Τον Ιησούν Θεοτόκε, ον εβάστασας μόνη, απείρανδρε Παρθένε Μαριάμ, τούτον αγνή εξιλέωσε, ως υιόν σου και κτίστην, ρυσθήναι τους προστρέχοντας εις σε, πειρασμών και κινδύνων, και του πυρός του μέλλοντος.

Στιχηρά προσόμοια.Ήχος πλ. δ΄.
Όλην αποθέμενοι.
Ιησού γλυκύτατε, ψυχής εμής θυμηδία, Ιησού η κάθαρσις, του νοός μου Δέσποτα πολυέλεε, Ιησού σώσόν με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου παντοδύναμε, μη καταλίπης με, σώτερ Ιησού με ελέησον, και λύτρωσαι κολάσεως, πάσης Ιησού και αξίωσον, της των σωζομένων, μερίδος Ιησού και τω χορώ, των εκλεκτών σου με σύνταξον, Ιησού φιλάνθρωπε.
Ιησού γλυκύτατε, των αποστόλων η δόξα, Ιησού μου καύχημα, των μαρτύρων Δέσποτα παντοδύναμε, Ιησού σώσόν με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου ωραιότατε, τον σοι προστρέχοντα, σώτερ Ιησού μου ελέησον, πρεσβείαις της τεκούσης σε, πάντων Ιησού των αγίων σου, προφητών τε πάντων, σωτήρ μου Ιησού και της τρυφής, του παραδείσου αξίωσον, Ιησού πανάγαθε.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι.
Ιησού γλυκύτατε, των μοναζόντων το κλέος, Ιησού μακρόθυμε, ασκητών εντρύφημα και καλλώπισμα. Ιησού σώσόν με, Ιησού σωτήρ μου, Ιησού μου πολυέλεε, χειρός εξάρπασον, σώτερ Ιησού μου του δράκοντος, και τούτου των παγίδων με, σώτερ Ιησού ελευθέρωσον, λάκκου κατωτάτου, σωτήρ μου Ιησού αναγαγών, και δεξιοίς συναρίθμησον, Ιησού προβάτοις με.
Και νυν...

Θεοτοκίον.
Μη καταπιστεύσης με, ανθρωπίνη προστασία, Παναγία Δέσποινα, αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου. θλίψις γαρ έχει με, φέρειν ου δύναμαι, των δαιμόνων τα τοξεύματα. σκέπην ου κέκτημαι, ουδέ πού προσφύγω ο άθλιος, πάντοθεν πολεμούμενος, και παραμυθίαν ουκ έχω πλην σου.
Δέσποινα του κόσμου, ελπίς και προστασία των πιστών, μη μου παρίδης την δέησιν, το συμφέρον ποίησον.

Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν.
Δέσποτα Χριστέ, ο Θεός, ο τοις πάθεσί σου τα πάθη μου θεραπεύσας και τοις τραύμασί σου τα τραύματά μου ιατρεύσας, χάρισαί μοι τω πολλά σοι πταίσαντι δάκρυα κατανύξεως. συγκέρασόν μου το σώμα από οσμής του ζωοποιού σώματός σου και γλύκανόν μου την ψυχήν τω σω τιμίω αίματι από της πικρίας, ην με ο αντίδικος επότισεν.
Ύψωσον τον νουν μου προς σε, κάτω ελκυσθέντα, και ανάγαγέ με από του χάσματος της απωλείας, ότι ουκ έχω μετάνοιαν, ουκ έχω κατάνυξιν, ουκ έχω δάκρυον παρακλητικόν, τα επανάγοντα τα τέκνα προς την ιδίαν κληρονομίαν.
Εσκότισμαι τον νουν εν τοις βιωτικοίς πάθεσι και ουκ ισχύω ατενίσαι προς σε εν οδύνη
Ου δύναμαι θερμανθήναι τοις δάκρυσι της προς σε αγάπης.
Αλλά, Δέσποτα Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών, δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον και καρδίαν επίπονον εις αναζήτησίν σου
Χάρισαί μοι την χάριν σου και ανακαίνισον εν εμοί τας μορφάς της σης εικόνος.
Κατέλιπόν σε, μη με εγκαταλίπης. έξελθε εις αναζήτησίν μου, επανάγαγέ με προς την νομήν σου, συναρίθμησόν με τοις προβάτοις της εκλεκτής σου ποίμνης και διάθρεψόν με συν αυτοίς εκ της χλόης των θείων σου μυστηρίων, πρεσβείαις της πανάγνου Μητρός σου και πάντων των αγίων σου.
Αμήν.

Πηγή: http://www.agioritikovima.gr/

Γιατί βλαστημάς;

Υπάρχουν μερικοί
Που μόλις κάνουν κάποιο λάθος
Ή ξαφνικά κάποιος τους βρίσει
Ή αρρωστήσουν
Ή πονέσουν, αμέσως βλαστημάνε.
Με τον τρόπο αυτόν όμως
Ούτε το σφάλμα διορθώνουν
Ούτε τον υβριστή τους εκδικούνται
Ούτε τον πόνο της αρρώστιας τους απαλύνουν
Αλλά χάνουν επιπλέον και το πνευματικό κέρδος της υπομονής.
Πες μου, άνθρωπε, για ποιο λόγο βλαστημάς και ξεστομίζεις κακό λόγο;
Μήπως θα σου γίνει ελαφρότερος ο πόνος;
Αλλά κι αν ακόμα υποθέσουμε πως θα γινόταν ελαφρότερος
Θα τολμούσες να θυσιάσεις τη σωτηρία της ψυχής σου
Για να πετύχεις την παρηγοριά του σώματός σου;
Τι κάνεις, άνθρωπέ μου;
Τον Σωτήρα, Ευεργέτη, Προστάτη και Κηδεμόνα σου βλαστημάς;
Ή δεν αισθάνεσαι ότι τρέχεις προς τον γκρεμό και σπρώχνεις τον εαυτό σου
Στο βάραθρο της χειρότερης καταστροφής;
Ο διάβολος τα πάντα μηχανεύεται για να σε ρίξει σ' αυτό το βάραθρο.
Κι αν δει ότι με τον πόνο βλαστημάς
Αμέσως θα σου αυξήσει τον πόνο και θα τον κάνει μεγαλύτερο
Ώστε να σε φέρει σε απελπισία.
Αν δει όμως ότι τον υπομένεις γενναία και ότι
Όσο ο πόνος αυξάνεται  τόσο περισσότερο ευχαριστείς το Θεό
Τότε απομακρύνεται αμέσως, επειδή μάταια σε πολιορκεί.
Και συμβαίνει ότι με το σκύλο που στέκεται δίπλα στο τραπέζι:
Αν αυτός δει τον άνθρωπο που τρώει να του ρίχνει κάτι απ' αυτά που είναι πάνω στο τραπέζι
Μένει εκεί συνέχεια.
Αν όμως σταθεί κοντά μια και δυο φορές χωρίς να πάρει τίποτε
Απομακρύνεται πλέον, αφού θα 'ναι ανώφελο να περιμένει.
Έτσι και ο διάβολος έχει συνεχώς ανοιχτό το στόμα του σ' εμάς.
Αν του ρίξεις, όπως ακριβώς στο σκύλο, ένα λόγο βλάσφημο, αφού τον πάρει, πάλι θα επιτεθεί.
Αν όμως επιμείνεις να ευχαριστείς το Θεό
Τον αφάνισες στην πείνα και τον ανάγκασες αμέσως ν' απομακρυνθεί.

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).