Είναι η ιστορία δύο φίλων που περπατούν στην έρημο.
Κάποια στιγμή τσακώθηκαν
Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος
Αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο :
Σήμερα ο καλύτερος μου φίλος με χαστούκισε.
Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση
Όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο.
Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί Και ο φίλος του τον έσωσε.
Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα :
Σήμερα ο καλύτερος μου φίλος μου έσωσε τη ζωή.
Αυτός που τον είχε χαστουκίσει
Και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε :
Και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα.
Γιατί;
Μάθε να γράφεις τα τραύματα σου στην άμμο
Και να χαράζεις τις χαρές σου στην πέτρα.
Ο άλλος φίλος απάντησε : Όταν κάποιος μας πληγώνει
Πρέπει να το γράφουμε στην άμμο
Όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν.
Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για μας
Πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα
Όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει.
Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου