Από το βάρος του αμαρτήματος ή σφάλματος
Δίνω τη συγγνώμη μου, επιτρέπω.
Συγχώρεση είναι η ανιδιοτελής και έμπρακτη έκφραση
Αληθινών συναισθημάτων μεταμέλειας
Και συγχωρητικότητας προς κάποιο πρόσωπο
Το οποίο πρόσωπο με συγκεκριμένη πράξη του
Πλήγωσε κάποιο πρόσωπο.
Οι ευαγγελιστές μέσα από τα ευαγγέλιά τους
Μας παρουσιάζουν τον Ιησού να διδάσκει
Την έννοια της συγχώρεσης με διάφορους τρόπους.
Συγχώρηση Θεού – Πατέρα και ανθρώπου και ανθρώπου προς συνάνθρωπο.
Καταρχήν ο ίδιος ο Ιησούς θαυματουργώντας επισήμανε τη σχέση
Που έχει η ύπαρξη της αμαρτίας στη ζωή των ανθρώπων ως προς τις διάφορες ασθένειες, λ.χ.
Η θεραπεία του εκ γενετής τυφλού, η θεραπεία του παραλυτικού.
Κατά την περιγραφή του συμβάντος της θεραπείας του παραλυτικού
Ο Ιησούς απευθυνόμενος προς τον ασθενή, του λέει:
"Τέκνον αφίενται σου αι αμαρτίαι" (Μρκ. 2,5).
Αφού κατάλαβε τις σκέψεις των παρευρισκομένων Γραμματέων
Εξηγεί ότι είναι καλύτερο αυτό παρά να του έλεγε πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα.
Έτσι μ΄ αυτό τον τρόπο επιβεβαιώνει ότι ο Υιός του Ανθρώπου
Έχει την εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες και πάνω στη γη.
Ο Ιησούς μας διδάσκει την έννοια της συγχώρησης των αμαρτιών.
Ακόμη ένα παράδειγμα συγχώρησης από τα Ευαγγέλια
Είναι και η σκηνή της Σταύρωσης του Χριστού
Κατά την οποία ο Χριστός αναφωνεί προς τον Ουράνιο Πατέρα
"Πάτερ άφες αυτοίς ου γαρ οίδασι τι ποιούσι" (Λουκ. 23,34).
Ο Χριστός πάνω στο Σταυρό μετά από τον εμπαιγμό
Τα βάσανα, την ταλαιπωρία, το μαστίγωμα και έπειτα το σταυρικό μαρτύριο
Εντούτοις παρακαλεί και προσεύχεται για τη συγχώρεση του ανθρωπίνου γένους
Για την άγνοια των σταυρωτών Του και όσων Τον χλευάζουν.
Παρά τον πόνο και την αδικία, τους συγχωρεί.
Επίσης στο Μρκ, 11,25-26 ο Ιησούς μας διδάσκει
Ότι κατά την ώρα της προσευχής να είμαστε ήδη καθαροί από οτιδήποτε μας έχει ενοχλήσει.
Όντας καθαροί μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τον Πατέρα στον ουρανό.
Τρανό παράδειγμα διδαχής της Συγχώρεσης από τον Ιησού είναι
Και το πέμπτο αίτημα της Κυριακής προσευχής
"Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών" (Μτθ. 6,12).
Ερμηνευτικά προσεγγίζοντας το συγκεκριμένο στίχο φθάνουμε στο σημείο να πούμε
Ότι η συγχώρηση, την οποία ζητούμε από το Θεό Πατέρα
Έχει ως προϋπόθεση τη συγχώρηση των άλλων από εμάς.
Αυτή η διπλής όψεως συνδιαλλαγή
Συγχώρηση των σφαλμάτων των άλλων και συνδιαλλαγή με εκείνους που έχουν κάτι εναντίον μας
Είναι η προϋπόθεση της προσευχής.
Δεν σημαίνει ότι είναι προϋπόθεση για να μας συγχωρέσει ο Θεός
Αλλά η προϋπόθεση εσωτερικής μας ειρηνεύσεως
Ειλικρινούς διαθέσεως έναντι των συνανθρώπων μας
Και δημιουργίας καταλλήλων συνθηκών
Για την αποτελεσματικότητα της κοινωνίας μας με τον Θεό Πατέρα.
Η συγχωρητικότητα είναι γνώρισμα, χαρακτηριστικό του αληθινά μετανοημένου.
Η συγχώρεση των άλλων μας παρέχει την ελευθερία και τη δύναμη
Ώστε με παρρησία να ζητήσουμε τη δική μας άφεση από το Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου