Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Όταν προσερχόμαστε στην εξομολόγηση...

Όταν προσερχόμαστε στην εξομολόγηση
Σπεύδουμε πρόσωπο με πρόσωπο προς έναν φίλο.
Δεν πρόκειται να μας κρίνει και να μας καταδικάσει κανείς.
Ας πολεμήσουμε τον φόβο που μας διακατέχει
Γι΄ αυτό που πρόκειται να συμβεί.
Ερχόμαστε στον Ένα της Τριάδος που όντας Θεός
Επέλεξε από αγάπη για μας να γίνει Άνθρωπος
Ν΄ αναλάβει πάνω Του την ανθρώπινη φθορά
Και να δώσει τη ζωή Του για μας.
Η ζωή και ο θάνατός Του
Είναι η απόδειξη ότι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο
Είναι τόσο μεγάλη ώστε να μπορούμε να τον πλησιάσουμε χωρίς δισταγμό
Με την προσδοκία ότι σε κάθε περίπτωση θα αγκαλιάσει την αδυναμία μας
Πέρα από ηθικές αξιολογήσεις.
Ας είμαστε βέβαιοι ότι, εάν κάποιος πρόκειται να θρηνήσει
Για την αναξιότητα και την αμαρτία μας με συμπόνια, έλεος, αγάπη δεν είναι παρά Εκείνος
Που θα ήταν πρόθυμος να σαρκωθεί και να πεθάνει έστω και για έναν μόνο αμαρτωλό
Γιατί δεν μπορεί να υπομείνει την απώλεια κανενός.
Αυτός λοιπόν είναι ο Χριστός, στον οποίο προσερχόμαστε κατά την εξομολόγηση.
Προσδοκά την ίαση, την παραμυθία, την στήριξή μας και όχι την κρίση και την καταδίκη μας.
Ας εμπιστευόμαστε, λοιπόν, καθημερινά τον λογισμό μας στον Θεό με ειλικρίνεια.
Κι όταν προσερχόμαστε στην Εξομολόγηση
Η ευχή της συγχωρήσεως θα έχει αληθινό, πραγματικό νόημα:
Την επανασυγκρότηση μιας φιλίας, που όσον αφορά τον Θεό παραμένει αναλλοίωτη
Αλλά ως προς το δικό μας μέρος χρειάζεται να την επιδιώξουμε.
Κι αυτή μας η πρόθεση πρέπει να στηρίζεται από αποφασιστικότητα
Κι η αποφασιστικότητα από πράξη και καινότητα ζωής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).