Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Είδα στα μάτια σου...

Καθαρότερα, είδα
Μέσα απ΄τους δρόμους των ματιών σου!
Μεγενθυμένο χαμόγελο
Είδα, να προχωράει....
Σε δύσκολες ανηφόρες, κουραστικές, ελπιδοφόρες!
Και είδα το πείσμα σου, μπροστά, να διασχίζει
Να κόβει τους κόμπους με τη γνώση
Να σβήνει τα λάθη με γομολάστιχα, απλή!
Γαλάζια θάλασσα, είδα, να σε περιβάλλει
Κι ολόγυρα δαντελένια ακρογιάλια να καρτερούν....
Ευκολότερα πετάς, με τους γλάρους
Στα ξερονήσια, τις βραχονησίδες
Που δεν χωρίζουν πια...
Μα στέκονται βάση και πέρασμα
Στη ματαιότητα κάθε ζωής....
Βλέπω ό,τι θέλω να δω!
Ότι ζωγραφίζεις με την ανθεκτική σου γραφή
Ότι γίνεται ρυθμός μελωδικός κι ανεβαίνει
Απ΄τις χορδές απαλής αναπνοής σου!
Ανοίγω τα χέρια μου διάπλατα
Και γεμίζω με κόσμο απέραντο.....
Τον κόσμο σου!
Δεν φοβάσαι..... δεν φοβάμαι!
Ελπίζεις κι ελπίζω!
Προχωράς..... ακολουθώ!
Κάθε μέρα θα ΄μαι εκεί.... στο ξέφωτο...
Για να τρέξεις, να κρυφτείς!
Μόνο απ΄τη μπόρα και τ΄άδικο.....
Ο ήλιος πάντα σε χρειάζεται να σ΄αγγίζει!

Πηγή: http://aroma.pblogs.gr/

3 σχόλια:

  1. Κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου
    μπορεί ο Δρόμος να μοιάσει παραδεισος
    ακόμη και μέσα από τις Δυσκολίες του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δύσκολη η μύηση στην Διόραση του παρασκηνίου και του Μέλλοντος της Ζωής...
    Δύσκολη η παρείσδυση στο γόρθειο δεσμό των Προβλημάτων του σήμερα...

    μα μέσσα στην καταθεση "Δε φοβάσαι... Δε φοβάμαι..."
    ενυπάρχει η Δύναμη που ζητά το ΜΑΖΙ για να αντιμετωπίσει τα ΠΑΝΤΑ!...


    Σε φιλω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άδεια αναδημοσίευσης:

Κάθε Αναδημοσίευση επιτρέπεται υπό τον όρο ότι θα γίνεται αναφορά προέλευσης του ληφθέντος περιεχομένου από τον παρόντα Ιστοτόπο με παραπομπή (link).