Την προσευχή του δούλου σου
Με τις πρεσβείες όλων των Αγίων σου
Τώρα που σου προσφέρω
Τούτη την ικεσία και εξομολόγηση.
Αμάρτησα εμπρός στις ουράνιες δυνάμεις
Και ενώπιων σου, Κύριε και Θεέ μου Παντοκράτορα
Και δεν είμαι άξιος να ονομάζομαι γιος σου
Μήτε να σηκώσω τα μάτια μου
Και ν' αντικρύσω το ύψος τ' ουρανού
Εξαιτίας των πολλών αμαρτιών μου
Κι ούτε να πάρω το ένδοξο και πανάγιον όνομά σου
Στα βέβηλα κι αμαρτωλά τα χείλη μου.
Έκαμα πια τον εαυτό μου ανάξιο να βλέπει τον ουρανό
Και να πατάει τη γη
Εξοργίζοντας τον πανάγαθο Δεσπότη μου Χριστό.
Γι' αυτό, Κύριέ μου
Σε ικετεύω, να μη με αποδιώξεις από μπρός σου
Μήτε κ' εσύ να πάρεις το πρόσωπο σου από πάνω μου
Για να μη χαθώ πέρα για πέρα.
Διότι, αν ως τώρα δεν με είχε βοηθήσει η χάρη σου
Εγώ θα είχα σίγουρα χαθεί
Και τώρα θα ήμουν σα να μην υπάρχω καθόλου.
Γιατί από τότε που σ' εγκατέλειψα
Δεν μου ήρθε ούτε μια μέρα καλή στην ζωή μου
Άλλωστε, και η μέρα που μας φαίνεται καλή
Αλλά είναι γεμάτη αμαρτίες
Καταντά να βρίσκεται, στο τέλος
Κι από τις πικρές ημέρες ακόμη πιο πικρή.
Κι αναγκάζουν αυτή η χάρη σου δεν έρθει τώρα σε βοήθειά μου
Εγώ θα καταντήσω πάλι σα να μην υπάρχω.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ελπίζω βεβαίως
Πως θα με δυναμώσεις με τη χάρη σου, Κύριε ο Θεός μου
Για να φροντίσω από δω και μπρός για τη σωτηρία μου
Γι' αυτό και σου προσπέφτω και σε παρακαλώ.
Δέξου, λοιπόν, κ' εμένα τον πανάθλιο δούλο σου
Και πρόσδεξε την μετάνοιά μου.
Γιατί κ' εγώ απελπίστηκα και περιφρονήθηκα από όλους.
Εσύ, όμως, ήρθες να καλέσεις όχι τους δικαίους
Μα τους αμαρτωλούς σε μετάνοια.
Και σε σένα πρέπει δόξα, εις τους αιώνας των αιώνων.
Αμήν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου