Όπου και να'σαι
Κουράστηκα
Ακούς;
Μέσα στις παρέες σου
Τις ώρες σου, τις φτηνές
Κουράστηκα
Ακούς;
Να με κρατήσεις για λίγο
Να με κοιτάξεις
Ακούς;
Κουράστηκα να μην κουράζομαι
Να κατανοώ
Να υπομένω...
Θέλω να μείνω ακίνητος,χαμένος, κοιμισμένος
Μέσα στα χέρια σου
Ακούς;
Να σκέφτομαι τις κακίες σου
Και τις κακίες μου κουράστηκα
Ακούς;
Τις βουβές μας μέσα από τα σύρματα στιγμές τις κουράστηκα
Ακούς;
Να μην είσαι εδώΚαι εμένα να μην με νοιάζει
Να είσαι απών στα νέα μου ξεκινήματα
Στις νέες μου συγκινήσεις,
Να τις μοιράζομαι με άχαρους και άχρωμους
Κουράστηκα
Ακούς;
Να αισθάνομαι ό,τι αισθάνεσαι
Κι ας έχω χτίσει γύρω μου πέτρινα τείχη
Κουράστηκα
Ακούς;
Να μην είσαι, κι ας είσαι...
Κι αφού είσαι
Η θέση σου ποτέ να μην μένει κενή..
Αύριο θα μετανιώσω..
Μα σήμερα...
Σήμερα κουράστηκα...
Με ακούς;
Τη στιγμή που η Κούραση επιταχύνει πανω στις Λεωφόρους μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜηδενίζω το Κοντέρ
Αδειάζω το Νου και την Καρδιά
κι αμόλυντη από Γήινες Προμήθειες Ξημερώματος
Ζωγραφίζω μία ΝΕΑ Ζωή στο Πλάι Σου
σαν Άγραφη Σελίδα Παιδικής Ζωγραφιάς...ΕΓΩ..
κι η Κούραση τόσων Χρόνων φιγουράρει σαν Ανάμνηση σε παλιά, φθαρμένη φωτογραφία ....
Είναι Δύσκολη η Εκπαίδευση πανω στις Νεες Εκκινήσεις...
Ξόδεψα τόσο Εαυτό για να Σε φτάσω,
όταν όλες οι Βαρύτητες με τραβούσαν προς τα Κάτω..
Τωρα όμως έμαθα να ραβω στην Πλάτη μου ΦΤΕΡΑ,
κι ας πονά η Βελόνα το Ανθρωπινο Δερμα μου...
Σε φιλω...