Κυριακή Βαΐων... η χαρά εν Κυρίω και η χαρά του κόσμου

Οι άνθρωποι των Ιεροσολύμων έχοντας ακούσει για τα θαυμαστά που επιτέλεσε ο Ιησούς ο Ναζωραίος προστρέχουν να τον προϋπαντήσουν, να τον δουν, να τον αγγίξουν…χαίρονται που ο αναμενόμενος Μεσσίας επιτέλους εμφανίστηκε. Όμως γρήγορα θα απογοητευτούν. Ο αναμενόμενος Μεσσίας αντί να κηρύξει την επανάσταση εναντίον των Ρωμαίων, αυτός μιλά για αγάπη, για συγχωρετικότητα. Οι άνθρωποι χαίρονται γιατί πιστεύουν ότι ο Χριστός ήρθε επιτέλους να τους αποκαταστήσει επίγεια. Περιμένουν το πανηγύρι των θαυμάτων να μην τελειώσει ποτέ, περιμένουν επίγεια δικαιοσύνη και τιμωρία των απίστων. Όμως ο Χριστός δεν κάνει τίποτα από αυτά, με αποτέλεσμα αυτή η χαρά ο ενθουσιασμός που υπήρχε την ώρα της εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλυμα να μετατραπεί σε θυμό, σε μίσος, σε κακία. Το «Ευλογημένος ο ερχόμενος», σε «Άρον, άρον σταύρωσον Αυτόν…». Τα βάγια σε λίγες ημέρες θα μετατραπούν σε πέτρες, σε εμπτυσμούς και η επιφανειακή χαρά των ανθρώπων θα μετατραπεί σε οργή προς το πράο και ανεξίκακο πρόσωπο του Χριστού.
Να λοιπόν πια χαρά δεν πρέπει να έχουμε. Να πως δεν πρέπει και εμείς να υποδεχτούμε τον Χριστό.
Πολλές φορές κάνουμε και εμείς ότι έκαναν και εκείνοι οι δύστυχοι Εβραίοι.
Τον υποδεχόμαστε με πολλές τιμές. Με λουλούδια, με κεριά, με τελετές, με καινούργια ρούχα, με εορταστική ατμόσφαιρα και με εκδηλώσεις ενθουσιασμού, αλλά όπως και εκείνοι τότε, έτσι και εμείς τώρα δεν προχωρούμε πέρα από το πανηγύρι. Παραμένουμε μόνιμα στην Κυριακή των Βαΐων.
Περιοριζόμαστε στις εξωτερικές εκδηλώσεις. Δεν προχωρούμε πέρα απ’ αυτές κι έτσι, αν και τον είδαμε το Χριστό για μια στιγμή φευγαλέα, τον χάνουμε, γιατί Αυτός δεν παραμένει στην Κυριακή των Βαΐων όπως εμείς. Αυτός δεν περιορίζεται στο πανηγύρι. Δεν μένει σε μία επιφανειακή χαρά, σε μία συναισθηματική έκρηξη, αλλά πηγαίνει πιο βαθιά. Δεν αναζητά τιμές και καλά λόγια γιατί γνωρίζει ότι τίποτα από αυτά δεν είναι αληθινό. Ο Ιησούς πάνω στο γαϊδουράκι σήμερα καθώς εισέρχεται στην πόλη της Ιερουσαλήμ, βλέπει συγχρόνως και την έξοδό του.
Τι τόλμη, τι θάρρος αδελφοί μου, τη μεγαλοψυχία, να ξέρεις ότι αυτοί που τώρα σε τιμούν σε λίγες ημέρες θα σε σταυρώνουν. Μπαίνει σήμερα στα Ιεροσόλυμα και όλοι χαίρονται και ούτε σε μία εβδομάδα θα βγαίνει από την πόλη ακούγοντας κατάρες και θρήνους έχοντας στην πλάτη του τον σταυρό… βαδίζοντας προς τον Γολγοθά, τον θάνατο.
Πόσο εύκολα αλλάζουμε εμείς οι άνθρωποι;
Πόσο ευάλωτοι είμαστε;
Την μία μπορεί να τιμούμε κάποιον και αμέσως μετά να τον κακολογούμε.
Την μία να παίρνουμε απόφαση για κάτι και μετά από λίγο να την αθετούμε.
Αλλάζουμε συνέχεια, επηρεαζόμαστε από πολλά και εύκολα.
Και το σημερινό γεγονός που εορτάζουμε σε συνδυασμό με το τέλος της ιστορίας του Ιησού μας δείχνει του λόγου το αληθές...

Πηγή: http://imverias.blogspot.gr/