Άγιε Άγγελε...

Ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής

Και ταλαιπόρου μου ζωής

Μη εγκαταλείπεις με τον αμαρτωλόν

Μηδέ αποστής απ' εμού δια την ακρασίαν μου
Μη δώης χώραν τω πονηρό δαιμόνι
Κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία
Του θνητού τούτου σώματος
Κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου
Και οδήγησον με εις οδόν σωτηρίας.
Ναι, Άγιε Άγγελε του Θεού
Ο φύλαξ και σκεπατής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος
Πάντα μοι συγχώρησον
Όσα σοι έθλιψα πάσας τας ημέρας της ζωής μου
Και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν
Σκέπασον με εν τη παρούση νυκτί
Και διαφύλαξον με από πάσης επηρείας του αντικειμένου
Ινα μη εν τίνι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν
Και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον
Του επιστηρίξαι με εν τω φόβω αυτού
Και άξιον αναδείξη με δούλον της Αυτού αγαθότητος.
Αμήν.