Όταν συγκρίνεις τη γυναίκα σου με άλλες, ίσως μετανιώνεις.
Μη με συγκρίνεις με άλλους ιερείς, διότι θα φανώ είτε χειρότερος είτε καλύτερος, και στο τέλος θα κυριαρχήσει η ένταση.
Με τη σύγκριση, άλλους θα εξυψώσεις, άλλους θα υποτιμήσεις, και σίγουρα θα βγεις απ’ το κλίμα της προσευχής του Χριστού.
Μη κοιτάς τα ξένα παιδιά, μα αγάπα το δικό σου όπως είναι, διότι είναι δώρο του Θεού μοναδικό σε σένα.
Μη κοιτάς πόσοι κάνουν like σε σένα, πόσοι στους άλλους, πόσοι σε μένα, διότι έτσι ξεχνάς ότι εί
μαστε αδέρφια, και νιώθεις το κομμάτιασμα και το διαχωρισμό.
Αγάπα τον εαυτό σου, όπως όλους, και νιώσε όχι απόσταση, μα εγγύτητα με τη χαρά όλου του κόσμου.
Η σύγκριση κάνει τη ζωή κόλαση.
Ενώ η αποδοχή και η αγάπη, όλα τα κολλάει, τα ομορφαίνει, τα κάνει θεϊκά.
Στον Παράδεισο, όλη η φασαρία ξεκίνησε από μια προτροπή σύγκρισης.
Λέει το φίδι στην Εύα: είδες ο Θεός; Δεν θέλει να σας δοξάσει, ώστε να γίνετε όπως είναι Αυτός, ένδοξοι.
Μπήκε ο λογισμός: Εσείς – Αυτός!
Μπήκε η σύγκριση, ήρθε η ζήλεια, ο φθόνος, η ανταρσία, η ταραχή, η απώλεια της θείας επαφής.
Έφυγε η αγάπη κι η ενότητα.
Κι όλα έγιναν δύσκολα.
π. Ανδρέας Κονάνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου