Ορκίστηκα και δεν μπορέσα να τελειώσω την δοκιμασία μου

Αν κάποιος αποφασίσει με όρκο

Να πραγματοποιήσει κάτι καλό

Όπως λ.χ. να μη δοκιμάσει κρασί για ορισμένο καιρό 

Ή να νηστέψει 

Ή να κάνει κάτι άλλο παρόμοιο

Και μετά από αδυναμία

Δεν μπορέσει να τελειώσει αυτό που άρχισε

Τι πρέπει να κάνει;

Πρώτα πρώτα, είναι γενικά σφαλερό και απαράδεκτο

Το να ορίζουμε κάτι τέτοιο με όρκο

Γιατί δεν αγωνιζόμαστε ακατάπαυστα για το καλό

Από καταναγκασμό, άλλ' από αυτεξούσια προαίρεση.

Δεν πρέπει, επομένως, να δεσμεύουμε

Την ελευθερία της βουλήσεως μας με τα δεσμά του όρκου

Ούτε ν' απέχουμε από κάποιο πράγμα που δημιούργησε ο Θεός

Σαν κακό τάχα, αλλά να τα χρησιμοποιούμε όλα με διάκριση.

Ωστόσο οι μακάριοι Πατέρες, που συνέταξαν για μας τις ιερές ευχές

Έκαμαν και γι' αυτή την περίπτωση μιαν ευχή

Που λύνει τον άνθρωπο μέσω του ιερέως από την αυτοδέσμευση του όρκου

Γιατί είναι ειπωμένο στους κανονικούς ιερείς του Θεού:

«Όσα εάν λύσητε επί της γης, έσται λελυμένα εν τω ούρανώ» (Ματθ. 18:18).

Εκείνος πάντως που δεν τήρησε τον όρκο

Οφείλει να ομολογεί το σφάλμα του ενώπιον του Θεού

Και να κατηγορεί τον εαυτό του για ραθυμία και αμέλεια.

Γιατί αν αυτός που θα κάνει μια συμφωνία

Με θνητό βασιλιά, δεν τολμάει να την παραβεί ως το θάνατο του

Πόσο μάλλον είναι ένοχος τιμωρίας εκείνος

Που έδωσε ένορκη υπόσχεση στον αθάνατο και ουράνιο Βασιλιά

Και μετά αθέτησε ότι υποσχέθηκε;

Τελικά όμως η μετάνοια όλα μπορεί να τα επανορθώσει.