Λέει η Γραφή.
Ποιος δεν δέχεται τέτοιον οφειλέτη
Που, εκτός, από το δάνειο
Θα δώσει και τόκους, όταν έρθει ο καιρός;
Και αλλού πάλι λέει:
Με τις ελεημοσύνες και με την τιμιότητα
Καθαρίζονται οι αμαρτίες.
Ας καθαριστούμε λοιπόν με την ελεημοσύνη
Ας πλύνουμε με το καλό βοτάνι τις βρωμιές και τους λεκέδες μας
Ας γίνουμε άσπροι, άλλοι σαν το μαλλί κι άλλοι σαν το χιόνι
Ανάλογα με την ευσπλαχνία του ο καθένας.
«Μακάριοι», λέει, «όσοι δείχνουν έλεος στους άλλους
Γιατί σ' αυτούς θα δείξει ο Θεός το έλεός Του».
Το έλεος υπογραμμίζεται στους μακαρισμούς.
Και αλλού:
Μακάριος είν' εκείνος που σπλαχνίζεται τον φτωχό και τον στερημένο.
Και:
Αγαθός άνθρωπος είν' εκείνος που συμπονάει τους άλλους και τους δανείζει.
Και:
Παντοτινά ελεεί και δανείζει ο δίκαιος.
Ας αρπάξουμε το μακαρισμό
Ας τον κατανοήσουμε
Ας ανταποκριθούμε στην κλήση του
Ας γίνουμε αγαθοί άνθρωποι.
Ούτε η νύχτα να μη διακόψει την ελεημοσύνη σου.
Μην πεις
Φύγε τώρα κι έλα πάλι αύριο να σου δώσω βοήθεια.
Γιατί μπορεί από σήμερα ως αύριο να συμβεί κάτι
Που θα ματαιώσει την ευεργεσία.
Η φιλανθρωπία είναι το μόνο πράγμα που δεν παίρνει αναβολή.
Μοίραζε το ψωμί σου σ' εκείνους που πεινούν
Και βάλε στο σπίτι σου φτωχούς, που δεν έχουν στέγη.
Και αυτά να τα κάνεις με προθυμία.
Όποιος ελεεί, λέει ο απόστολος
Ας το κάνει με ευχαρίστηση και γλυκύτητα.
Με την προθυμία, το καλό σου λογαριάζεται σαν διπλό.
Η ελεημοσύνη που γίνεται με στενοχώρια ή εξαναγκασμό
Είναι άχαρη και άνοστη.
Να πανηγυρίζουμε πρέπει, όχι να θρηνούμε, όταν κάνουμε καλοσύνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου