Όταν η καρδιά λυπάται

Όταν η καρδιά λυπάται για τις ασθένειες

Και τις αδυναμίες του σώματός της

Εξ' αιτίας των οποίων δεν μπορεί το σώμα

Να πράξει τα έργα της αρετής

Αναπληρώνει με αυτή τη λύπη ο άνθρωπος
Την αξία  όλων των σωματικών έργων
Οι σωματικές εργασίες χωρίς την λύπη της διανοίας
Είναι σαν ένα άψυχο σώμα.
Όποιος έχει την καρδιά του περίλυπη
Υπάρχει όμως  ασθενής στις σωματικές αισθήσεις
Μοιάζει με άρρωστο που παρακινούμενος από τον σωματικό πόνο
Δέχεται στο στόμα του και τρώει κάθε βλαβερή τροφή.
Όποιος έχει την καρδιά περίλυπη
Υπάρχει όμως  ασθενής στις σωματικές αισθήσεις
Μοιάζει με άνθρωπο που έχοντας ένα γιό
Τον θυσιάζει  λίγο λίγο με τα ίδια του τα χέρια.
Η λύπη της καρδιάς είναι τίμια προσφορά στο Θεό
Και όποιος την υποφέρει όπως πρέπει, μοιάζει με άνθρωπο
Οοποίος κουβαλάει την αγιότητα στο ίδιο του το σώμα
Και όποιος πολυλογεί είτε για καλά πράγματα, είτε για κακά
Είναι ανάξιος αυτής της χάρης και της αγιότητας.
Η μετάνοια που γίνεται τυχαία, είναι  συντριμμένο πιθάρι.

Η φιλοτιμία  μαζί με κατηγόρια, είναι μαχαίρι βαμμένο στο μέλι.