Δεν έχω ασχοληθεί με πολλά πράγματα.
Λίγα πατερικά ξέρω και προσπαθώ τέλος πάντων.
Αυτό που έχω καταλάβει είναι
Ότι δεν υπάρχει φαρμάκι στον άνθρωπο.
Το φαρμάκι γίνεται γλυκό
Όταν το αντιμετωπίσεις πνευματικά.
Βλέπουμε πολλές φορές ένα άνθρωπο να αμαρτάνει.
Λυπείται όπως πραγματικά μετανοεί
Νιώθει λύπη εξομολογείται και έχει θεια παρηγοριά.
Και όταν δεν νοιώθει αυτή την παρηγοριά
Τότε πρέπει να καταλάβει
Ότι κάποια εξέλιξη τον πειράζει μέσα του
Τον πειράζει ο λογισμός
Και πρέπει να πάει να το πει αυτό
Οπότε έρχεται η παρηγοριά.
Προχωρούμε τώρα.
Συμμετέχει σε μια στεναχώρια ενός αδελφού που υποφέρει
Κάνει προσευχή, παρακαλεί και τον βοηθάει ο Θεός.
Τελικά , όταν κανείς είναι ελευθερωμένος από το παλιοάγχος
Τότε αναπαύονται κοντά του και κάθε είδους άνθρωποι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου