Από εκείνους που κληρονομούν τη βασιλεία των ουρανών.
Και δεν υπάρχουν άνθρωποι πιο δυστυχισμένοι
Από εκείνους που τη χάνουν.
Αν αυτός που εξορίζεται από την επίγεια πατρίδα του
Βρίσκει συμπάθεια απ' όλους
Και αυτός που χάνει τη φθαρτή κληρονομιά του
Θεωρείται αξιολύπητος απ' όλους
Πόσο πικρά πρέπει να κλαίει κανείς γι' αυτόν που διώχνεται
Από την ουράνια και αιώνια πατρίδα μας
Γι' αυτόν που χάνει τα άφθαρτα αγαθά του παραδείσου
Γι' αυτόν που πηγαίνει στην πύρινη γέενα;
Πραγματικά, δεν υπάρχει πιο αξιοθρήνητος άνθρωπος.
Όχι μόνο γιατί θα κολάζεται παντοτινά
Μα και γιατί θα κολάζεται εκούσια.
Αυτοπροαίρετα τραβάει ο αμαρτωλός το δρόμο της αμαρτίας
Συνειδητά χωρίζεται ο άπιστος από το Θεό
Αβίαστα ακολουθεί ο φαύλος το διάβολο γι' αυτό
Αλίμονο, καταλήγει όπου κι εκείνος.
Είναι, λοιπόν, ή δεν είναι άξιος θρήνων;
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου