Εγώ θα σ΄αγαπώ ότι κι αν γίνει

Ο Μικρός ήταν πολύ κακόκεφος.
Κλείστηκε στο δωμάτιο κι άρχιζε να στριφογυρίζει
Κι όλα τα πράγματα ν΄αναποδογυρίζει.
Τις ζωγραφιές από τον τοίχο ξεκολλούσε
Κι όλα τα παιχνίδια του χαλούσε.
Θεέ μου!
Είπε η Μαμά τι έχεις πάθει;
Είμαι ένα ανάποδος και γκρινιάρης μικρός
Και κανείς δε μ΄αγαπάει είπε ο μικρός.
Μικρέ μου είπε η Μαμά όπως και να ΄σαι
Εγώ πάντα θα σ΄αγαπώ.
Κι αν ήμουνα αρκούδος, πάλι θα με φρόντιζες
Και θα μ΄ αγαπούσες; ρώτησε ο Μικρός.
Φυσικά είπε η Μαμά.
Εγώ θα σ΄αγαπώ ότι κι αν γίνει.
Αν όμως γινόμουν πράσινο έντομο, πάλι θα μ΄αγαπούσες
Πάλι θα με αγκάλιαζες και θα με φιλούσες;
Φυσικά είπε η Μαμά.
Εγώ θα σ΄αγαπώ ό, τι κι αν γίνει.
Ότι κι αν γίνει;
Είπε ο Μικρός και χαμογέλασε.
Κι αν ήμουνα κροκόδειλος;
Θα σε αγκάλιαζα και θα σε αγαπούσα
Και τη νύχτα θα σου τραγουδούσα είπε η Μαμά.
Χαλάει ποτέ η αγάπη; ρώτησε ο Μικρός.
Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει;
Κι αν ναι, μπορείς άραγε να την κολλήσεις, να τη φτιάξεις και να τη χτίσεις;
Α, δεν ξέρω είπε η Μαμά
Το μόνο που ξέρω είναι ότι θα σ΄ αγαπώ για πάντα.
Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε
Θα μ΄αγαπάς ακόμη; είπε ο Μικρός.
Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη;
Η Μαμά πήρε στην αγκαλιά της τον Μικρό
Και κοίταξαν μαζί από το παράθυρο τον ουρανό.
Το φεγγαράκι έφεγγε ψηλά και τ΄αστεράκια ήταν φωτεινά.
Κοίτα, Μικρέ, τ΄αστεράκια πώς λάμπουνε στον ουρανό.
Ξέρεις πως πολλά απ΄αυτά έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια πια;
Τα βλέπεις όμως πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό;
Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια
Ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει.

Πηγή: http://evi-evis.blogspot.com/