"Ω Πάσχα, λύτρον λύπης", αναφωνούμε από τα βάθη της καρδιάς μας σε κάθε ακολουθία της Πασχαλίου περιόδου! Αιχμάλωτοι είμαστε οι άνθρωποι, στον θάνατο, το κακό, τα πάθη μας, τα συμφέροντά μας. Μας έχει αιχμαλωτίσει ο εγωκεντρισμός μας, η απουσία του Θεού από την ζωή μας και η υποκατάσταση της κοινωνίας μαζί Του από την ύλη και το κοσμικό πνεύμα. Και έχουμε ανάγκη από Κάποιον που να καταβάλει τα λύτρα, για να μπορέσουμε να ελευθερωθούμε. Ακόμη κι αν δεν το καταλαβαίνουμε, παρασυρμένοι από το πνεύμα της εποχής, από τις μέριμνες του βίου, από την πεποίθηση στην γνώση και την πρόοδο. Αδυσώπητος όμως ο θάνατος σε όλες του τις μορφές, περιμένει να μας δώσει την λύπη του.
Λύτρον της λύπης όμως είναι ο ίδιος ο Χριστός και γι΄ αυτό εορτάζουμε το Πάσχα! Ανεβαίνει στον Σταυρό και καταδέχεται τον θάνατο, για να τον νικήσει δια της Αναστάσεως. Φορτώνεται όλες τις αμαρτίες μας και κάθε λύπη, για να μας δείξει και να παράσχει ταυτόχρονα τον τρόπο της συγχωρήσεως. Δεν διαγράφει μαγικά κάθε δυσκολία από την ζωή μας, μας δείχνει όμως άτι δια της πίστεως σ΄ Εκείνον ξεκινά κάθε στιγμή η χαρά του αγώνα ώστε να μην νικιόμαστε από καμία λύπη. Και δια της ζωής της Εκκλησίας μας υπενθυμίζει ότι προτεραιότητα έχει η αγάπη, ότι "έσχατος εχθρός ο θάνατος καταργείται" (Α’ Κορ. 15,26), γιατί δεν μπορεί πλέον να μας υποτάξει.
Πολλές λύπες ταλαιπωρούν την ζωή μας σήμερα. Ακοές πολέμων, συγκρούσεις, κρίσεις, απογοητεύσεις και άγχος για το μέλλον. Ζητούμε ειρήνη τόσο στις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους όσο και εντός μας και είσπράττουμε την λύπη της διασπάσεως εξ αιτίας της συγκρούσεως των συμφερόντων και της απουσίας πνευματικού προσανατολισμού. Διαπιστώνουμε ότι με τις δικές μας δυνάμεις είμαστε αδύναμοι έναντι των ισχυρών του κόσμου. Στοχεύσαμε στο «ευ ζην», στην αυτάρκεια και την ευμάρεια, και δυσκολευόμαστε ακόμη και στην επιβίωση. Χωρίς Χριστό, Εσταυρωμένο και Αναστάντα, παραμένουμε αιχμάλωτοι στον πονηρό και το κακό.
Καιρός μετανοίας λοιπόν! Καιρός πίστεως! Καιρός να ακούσουμε τον λόγο του Κυρίου μας: «εάν μη νίψω ημάς, ουκ έχετε μέρος μετ’ εμού» (Ἰωάν. 13, 8). Να αφεθούμε με εμπιστοσύνη στα καθαγιασμένα χέρια Του, τα οποία μας καθαρίζουν με την αγάπη και την ταπείνωση. Με την ζωή στην Εκκλησία! Ας μην περιμένουμε να κάνουν την αρχή όλοι αυτοί, οι οποίοι νομίζουν ότι έχουν χαρά, αλλά είναι παραδομένοι στην πιο δυσβάσταχτη λύπη: να μην πιστεύουν στην Ανάσταση και την αιωνιότητα. Πρώτοι εμείς λοιπόν να ανταποκριθούμε!
Ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε για να κηρύξει την ελευθερία στους αιχμαλώτους στην αμαρτία, να φέρει το φως στους πνευματικά τυφλούς, να λυτρώσει δια της συγχωρήσεως όλους όσους νιώθουν συντετριμμένοι από κάθε λύπη, να αναγγείλει τον ερχομό του καιρού της σωτηρίας (Λουκ. 4, 19). Ας Τον αφήσουμε να γίνει και για εμάς το λύτρον της λύπης. Για να ζήσουμε αληθινά την λύτρωση την οποία το μυστήριον του Πάσχα μας φέρνει!
Χρόνια Πολλά κι ευλογημένα σε όλες και όλους σας!
Καλή Ανάσταση
†ο Κέρκυρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων Νεκτάριος
Λύτρον της λύπης όμως είναι ο ίδιος ο Χριστός και γι΄ αυτό εορτάζουμε το Πάσχα! Ανεβαίνει στον Σταυρό και καταδέχεται τον θάνατο, για να τον νικήσει δια της Αναστάσεως. Φορτώνεται όλες τις αμαρτίες μας και κάθε λύπη, για να μας δείξει και να παράσχει ταυτόχρονα τον τρόπο της συγχωρήσεως. Δεν διαγράφει μαγικά κάθε δυσκολία από την ζωή μας, μας δείχνει όμως άτι δια της πίστεως σ΄ Εκείνον ξεκινά κάθε στιγμή η χαρά του αγώνα ώστε να μην νικιόμαστε από καμία λύπη. Και δια της ζωής της Εκκλησίας μας υπενθυμίζει ότι προτεραιότητα έχει η αγάπη, ότι "έσχατος εχθρός ο θάνατος καταργείται" (Α’ Κορ. 15,26), γιατί δεν μπορεί πλέον να μας υποτάξει.
Πολλές λύπες ταλαιπωρούν την ζωή μας σήμερα. Ακοές πολέμων, συγκρούσεις, κρίσεις, απογοητεύσεις και άγχος για το μέλλον. Ζητούμε ειρήνη τόσο στις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους όσο και εντός μας και είσπράττουμε την λύπη της διασπάσεως εξ αιτίας της συγκρούσεως των συμφερόντων και της απουσίας πνευματικού προσανατολισμού. Διαπιστώνουμε ότι με τις δικές μας δυνάμεις είμαστε αδύναμοι έναντι των ισχυρών του κόσμου. Στοχεύσαμε στο «ευ ζην», στην αυτάρκεια και την ευμάρεια, και δυσκολευόμαστε ακόμη και στην επιβίωση. Χωρίς Χριστό, Εσταυρωμένο και Αναστάντα, παραμένουμε αιχμάλωτοι στον πονηρό και το κακό.
Καιρός μετανοίας λοιπόν! Καιρός πίστεως! Καιρός να ακούσουμε τον λόγο του Κυρίου μας: «εάν μη νίψω ημάς, ουκ έχετε μέρος μετ’ εμού» (Ἰωάν. 13, 8). Να αφεθούμε με εμπιστοσύνη στα καθαγιασμένα χέρια Του, τα οποία μας καθαρίζουν με την αγάπη και την ταπείνωση. Με την ζωή στην Εκκλησία! Ας μην περιμένουμε να κάνουν την αρχή όλοι αυτοί, οι οποίοι νομίζουν ότι έχουν χαρά, αλλά είναι παραδομένοι στην πιο δυσβάσταχτη λύπη: να μην πιστεύουν στην Ανάσταση και την αιωνιότητα. Πρώτοι εμείς λοιπόν να ανταποκριθούμε!
Ο Χριστός σταυρώθηκε και αναστήθηκε για να κηρύξει την ελευθερία στους αιχμαλώτους στην αμαρτία, να φέρει το φως στους πνευματικά τυφλούς, να λυτρώσει δια της συγχωρήσεως όλους όσους νιώθουν συντετριμμένοι από κάθε λύπη, να αναγγείλει τον ερχομό του καιρού της σωτηρίας (Λουκ. 4, 19). Ας Τον αφήσουμε να γίνει και για εμάς το λύτρον της λύπης. Για να ζήσουμε αληθινά την λύτρωση την οποία το μυστήριον του Πάσχα μας φέρνει!
Χρόνια Πολλά κι ευλογημένα σε όλες και όλους σας!
Καλή Ανάσταση
†ο Κέρκυρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων Νεκτάριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου