Θερμαίνει με τις ακτίνες του όλη τη γη
Και ο αέρας, κτίσμα κι αυτό του Θεού, την περιβάλλει.
Ο Θεός λοιπόν, που δημιούργησε και τον ήλιο και τον αέρα
Βρίσκεται μακριά από μας;
Υπόθεσε ότι ανακατεύεις διαφορετικούς σπόρους
Και τους παίρνεις στη χούφτα σου.
Είναι δύσκολο σ' εσένα, τον άνθρωπο
Να διακρίνεις τα διάφορα είδη και να τα χωρίσεις σε ομάδες;
Όχι, βέβαια.
Αν λοιπόν εσύ μπορείς να ξεχωρίσεις όσα βρίσκονται στο χέρι σου
Ο Θεός άραγε δεν μπορεί να διακρίνει και να ξεχωρίσει όσα βρίσκονται στο δικό Του χέρι;
Πρόσεξε κι ένα επιχείρημα, που αναφέρεται στη δικαιοσύνη.
Έχεις διάφορους υπηρέτες.
Απ΄ αυτούς άλλοι είναι καλοί και άλλοι κακοί.
Τιμάς εσύ τους καλούς και επιτιμάς τους κακούς.
Κι αν είσαι δικαστής, επαινείς τους αγαθούς και τιμωρείς τους παράνομους.
Αν λοιπόν εσύ, που είσαι θνητός άνθρωπος, απονέμεις δικαιοσύνη
Ο Θεός, ο αθάνατος Βασιλιάς των όλων, δεν θα απονέμει δικαιοσύνη;
Αν όμως δεν υπάρχει μέλλουσα κρίση, σε ρωτάω:
Που βρίσκεται η δικαιοσύνη του Θεού, εφόσον πολλοί ληστές πέθαναν ατιμώρητοι;
Πολλές φορές μάλιστα ένας ληστής που έκανε πενήντα φόνους, τιμωρείται για τον ένα.
Που λοιπόν θα τιμωρηθεί για τους υπόλοιπους σαράντα εννέα;
Βλέπεις ότι, αν δεν υπάρχει μέλλουσα κρίση και ανταπόδοση, κατηγορείς τη δικαιοσύνη του Θεού.
Και μην παραξενεύεσαι για την αναβολή της μελλοντικής κρίσεως.
Να σκέφτεσαι, ότι κάθε αγωνιστής στεφανώνεται η ντροπιάζεται μετά τον αγώνα.
Ποτέ ο αγωνοθέτης δεν βραβεύει τους αγωνιστές, όσο αγωνίζονται ακόμα.
Αλλά περιμένει το τέλος του αγώνα και, μετά από εξέταση, προσφέρει τα βραβεία και τα στεφάνια.
Έτσι και ο Θεός, όσο διαρκεί ο αγώνας στη ζωή αυτή
Πάντα προσφέρει μια μερική βοήθεια στους δικαίους
Μετά το θάνατο όμως, τους δίνει ακέραιο το μισθό.
Αν δεν πιστεύεις στην ανάσταση των νεκρών, γιατί καταδικάζεις τους τυμβωρύχους;
Αν έλιωσε το σώμα και δεν υπάρχει ελπίδα αναστάσεως, τότε γιατί τιμωρείται ο τυμβωρύχος;
Βλέπεις ότι κι αν αρνείσαι με τα χείλη, μέσα σου μένει ακέραιη η πεποίθηση στην ανάσταση.
Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου