Εξομολόγηση της τυφλής

Άνθρωποι, λυπηθείτε με για την κατάσταση μου

Και δεηθείτε του Θεού να σώσει την ψυχή μου.

Πιστεύσατε με αδελφοί, αλήθεια το λέγω

Σε μένα επερίσσευσε το όνομα των έργων.

Αν θέλετε να μάθετε ποία η αρετή μου

Λέγω, γυμνή παντός καλού υπάρχει η ψυχή μου.

Εστερημένη αρετών και κατακεκριμένη,
Και πάσης αγαθότητος εγκαταλελειμένη.

Έχω πτωχείαν άπειρον, πληγάς και ασθενείας

Και κινδυνεύω να χαθώ εις βάθος απωλείας.
Έχω δεινήν αμέλειαν, μεγάλην οκνηρίαν

Θυμόν υπερηφάνειαν, σκληρότητα, κακία.

Είμαι ψυχράς στην αρετήν, θερμή εις την κακία

Ετοίμη εις τους γέλωτας και την πολυλογία.

Αντί της κατανύξεως έχω αναισθησία

Αντί να κλαίω πάντοτε γελώ η τρισαθλία.

Αλλά υπάρχει κάτι τι, και όλα τα καλύπτει.
Ως πότε θα εξαπατώ τον κόσμο η αθλία

Με τας ψευδείς μου αρετάς και την υποκρισία;

Όταν ο κόσμος με επαινεί, χαίρω και καμαρώνω
Και όταν με ελένγχουσι, λυπούμαι και θυμώνω.

Όσοι με εγνωρίσατε πρέπει να λυπείσθε

Και δάκρυα να χύνετε, όταν θα με ενθυμείσθε.
Παρακαλείτε τον Θεόν να με διαφωτίσει

Και δι΄ ευχών σας αδελφοί, ελπίζω να με σώση

Και εκ της δεινής κακίας μου να με ελευθερώσει.
Αυτή είναι η τυφλή Ηγουμένη ποιήτρια Ξένη.
Είχε βαθιά ταπείνωση, διαυγή διάκριση και θεάρεστη υπομονή.
Ο Θεός της χάρισε και ποιητικό τάλαντο.

Δεν είναι βέβαια κάποια ξακουστή ποιήτρια.

Τα απλά ποιήματα της όμως δροσερά αγριολούλουδα, κομμένα
Από τον καλλιεργημένο αγρό της ποιητικής της φύσης

Συνθέτουν μια ωραία ανθοδέσμη, που θα διατηρεί αιώνια την ευωδία της

Αφού αναφέρονται στον αιώνιο και Αμάραντο Ρόδο, την Παναγία Μητέρα του. 

Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.