Ίδετε τι ωραία που λέγεται
Περί του αγίου Σάββα του Bατοπαιδινού
Όστις υπέστη τα πάνδεινα
Ότι ούτος «ήν την έντευξιν ιλαρώτατος
Και την όψιν ήδιστος και χαριέστατος.
Eις τας συναναστροφάς του το χαμόγελόν
Του ήτο φαιδρότατον, γλυκύτατον το πρόσωπόν του
Και ολόκληρος πλήρης χάριτος.
Πόσον μάλλον ήτο εις την αναστροφήν του με τον Θεόν
Εις την προσευχήν του ως ήλιος φωτεινός!
Ένας άλλος δε ασκητικός Πατήρ, ο όσιος Nείλος, σημειώνει πολύ όμορφα:
Προσευχή έστι χαράς και ευχαριστίας πρόβλημα.
Θέλεις να γνωρίσης, εάν η προσευχή σου είναι αληθινή και ταπεινή;
Παρατήρησε προβάλλει η αγαλλίασις
Αναδίδεται ευχαριστία εκ καρδίας; και
Όταν παριστάμενος εις προσευχήν, υπέρ πάσαν άλλην χαράν γενήση
Τότε αληθώς εύρηκας προσευχήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου