Όνειρα μιας άλλης ζωής

Κάθε μέρα ακούμε ολοένα και κάτι κακό να συμβαίνει.

Επιδημίες, καταστροφές, διαφθορά, εγκληματικότητα, αυτοκτονίες,κατάργηση θρησκευτικών συμβόλων, οικονομική κρίση... που βαδίζουμε!

Συμβαίνουν τόσα μα τόσα καθημερινά που δεν προλαβαίνεις να χύσεις ούτε ένα δάκρυ συμπόνοιας.

Δεν τα "βάζω" με κανέναν.

Ο Κύριος και Θεός μου γνωρίζει το καλύτερο προκειμένου να σωθεί η ψυχή του καθενός μας.

Τα "βάζω" όμως και με τον ευατό μου που δεν "συνήθισε" στο τόσο κακό, στην τόση δυστυχία,στον τόσο πόνο.

Τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι ότι θα ήταν καλύτερα να ζούσα σε ένα μέρος μακρυά από τον πολύ κόσμο.

Μακριά από την ψεύτικη κοσμική ζωή.

Μακριά από το καθημερινό ψέμα.

Μακρυά από πειρασμούς.
Δεν ξέρω εάν αυτό είναι φοβία.
Εάν είναι ανυπακοή, εάν είναι φυγή ή δεν ξέρω τι άλλο.
Θα μου πείτε τώρα ότι ο πνευματικός αγώνας για να σωθούμε είναι η πάλη με την καθημερινή σκληρή πραγματικότητα.
Ίσως έχετε δίκιο.

Ποιός την αντέχει όμως και για πόσο καιρό;

Κλείστε τα μάτια και φανταστείτε να ζούσαμε σε ένα κόσμο αλλιώτικο, σαν αδέλφια, βοηθώντας ο ένας τον άλλο.
Χτίζοντας ο ένας την εκκλησία του άλλου μέσα στην καρδιά του.
Δεν θα ήταν όμορφα;
Ονειρεύεσαι θα μου πείτε.
Ναι,θα σας απαντήσω.
Μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο στις μέρες που ζούμε;
Όνειρα μιας άλλης ζωής.
Μιας ζωής που όλοι θα ήθελαν να ζήσουν...


Οι φωτογραφίες είναι από το προσωπικό μου αρχείο.