Πιστεύω στο Θεό...

Εάν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι τότε δυνατά, για εσένα που πίστεψες. Για τον Θεό δεν μετράει το πόσες φορές θα πέσεις κάτω. Αλλά το πόσες θα σηκωθείς ξανά, έτοιμος για νέα μάχη.
εἰ δύνασαι πιστεῦσαι ,πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι..
Όλη η αλήθεια του κόσμου μας, η αλήθεια όλου του σύμπαντος, μας αποκαλύφθηκε σε μια μικρή πρόταση.
Εάν μπορείς να πιστέψεις, όλα είναι τότε δυνατά ,για εσένα που πίστεψες.
Δεν υπάρχει τίποτε που να θέλεις, και να μην το αποκτήσεις αν πιστέψεις ότι θα το αποκτήσεις.
Τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο για τον Θεό ,αν του το ζητήσουμε με πίστη.
Ο Θεός δεν έχει κανένα πρόβλημα για να το κάνει.
Αυτός δημιούργησε τα σύμπαντα, τον κόσμο όλο, τους φυσικούς νόμους στον κόσμο που ζούμε. Αυτός τα δημιούργησε, αυτός τα ελέγχει.
Έχει Ίδη αφήσει προ πολλών αιώνων, την ευλογία του στους ανθρώπους ,για να έχουν κάθε δυνατή βοήθεια από αυτήν.
Έχει αφήσει την ενέργεια, {το πνεύμα Θεού που λέμε}, κοντά μας ,έτοιμο να μας χαρίσει ότι θέλουμε , αν φυσικά αξίζουμε για να το λάβουμε.
Θέλει όμως και πρέπει ,να δει ,ότι μέσα μας πιστεύουμε έως τα βάθη της ψυχής μας ,ότι μπορεί να το κάνει.
Και αν όπως είπα ,είμαστε και άξιοι, με χαρά του ανταποδίδει στην πίστη μας, αυτά που με σύνεση ζητήσαμε.
Εμείς λοιπόν όλοι ,λέμε πιστεύω στον Θεό.
Μεταξύ μας όμως…… αν ρωτήσω κάποιον στον δρόμο ,έτσι ξαφνικά τι εννοείς ,όταν λες πιστεύω παιδί μου;
Πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός; Μα αυτό το πιστεύουν όλες οι θρησκείες.
Φυσικά ο άνθρωπος αυτός θα τα χάσει.
Βλέπεται είναι εύκολο να λέμε ότι πιστεύουμε.
Μια λέξη είναι, την ξεστομίζουμε και είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας.
Το δύσκολο είναι να ξέρουμε ,τι ακριβώς πιστεύουμε.
Για να μην γινόμαστε εύκολος στόχος ,των κάθε είδους καιροσκόπων των θρησκειών ή πολέμιων της θρησκείας μας.
Εδώ παιδιά μου ,καλά καλά δεν ξέρουμε το Πιστεύω απ’ έξω.!!!!!!!!
Είναι λίγο τραγικό, έτσι δεν είναι;
Να τρέχουμε όλη την ζωή μας στις εκκλησίες ,και στα μοναστήρια ,να προσκυνούμε τις Άγιες εικόνες του Χριστούλη μας ,της Παναγιάς μας και των Αγίων ,να λέμε ότι είμαστε Χριστιανοί, και να μην ξέρουμε το σύμβολο της Πίστεως.
Το Πιστεύω.
Δηλαδή στην ουσία είμαστε Χριστιανοί από συνήθεια.
Αφού έτσι και μας ρωτήσει κάποιος ,τι πιστεύουμε, θα πρέπει να τρέχουμε να βρούμε κάποιο βιβλίο της εκκλησίας ,για να του διαβάσουμε το Πιστεύω.
Να, αυτό πιστεύω.
Και το πιστεύουμε τόσο πολύ, που δεν το ξέρουμε απ’ έξω.
Μα από την στιγμή που δεν το ξέρουμε, πως περιμένουμε να το εφαρμόσουμε στην καθημερινότητα μας;
Πως λέμε με καμάρι ότι είμαστε Χριστιανοί;
Τι σοι Χριστιανοί είμαστε δηλαδή;
Ο Χριστός δεν είναι ποδοσφαιρική ομάδα ,για να λέμε ότι είμαστε οπαδοί του και ακόλουθοι. Δεν χρειάζεται οπαδούς ο Χριστός.
Οι οπαδοί γίνονται φανατικοί, και στο θέμα της θρησκείας μας, δεν τους χρειαζόμαστε. Μόνο κακό κάνουν.
Γιατί από την στιγμή που κάποιος φανατίζεται, απομακρύνεται από την βασική εντολή του Χριστού μας ,που ήταν η αγάπη του ενός προς τον άλλο.
Οι υπόλοιποι πρέπει να θυμηθούμε τα λόγια του Χριστού, και τα διδάγματα του. Που  οδηγούν σε ένα καλύτερο επίπεδο ύπαρξης την ψυχή μας, και να κατανοήσουμε τον λόγο που βρέθηκε ανάμεσα μας, και θυσιάστηκε για εμάς.
Άνοιξε τις πύλες του ουρανού , σε όσους πιστέψουν , και έβαλε πρώτον μέσα έναν ληστή. Επειδή πίστεψε.
Και φυσικά μετανόησε.
Είδατε τι εύκολο είναι;
Και εμείς λέμε ότι πιστεύουμε. Ουρανό όμως δεν είναι εύκολο να δούμε ,γιατί δεν ξέρουμε τι πιστεύουμε. Και φυσικά δεν μετανοούμε ειλικρινά.
Τι ακριβώς εννοούμε αλήθεια  ,όταν λέμε ότι πιστεύουμε στον Θεό;
Γιατί ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήταν σαφέστατος.
Όποιος πιστεύει ,μπορεί με την πίστη του να καταφέρει τα πάντα. Τότε;
Αφού πιστεύουμε ,γιατί το θαύμα που περιμένουμε όλοι μας δεν έρχεται στην ζωή μας;
Η γνώμη μου;  Γιατί παιδιά μου δεν μπορούμε να διανοηθούμε την πανίσχυρη δύναμη της πίστεως ,σε όλη της την έκταση. Μας σταματάει η φαντασία μας.
Βάζουμε από συνήθεια, τους νόμους της φύσεως ,πάνω από τους νόμους του Θεού.
Και εκεί σταματάει το κάθε θαύμα. Με τον τρόπο μας, αμφισβητούμε τον ίδιο τον Θεό, στον οποίο έχουμε προστρέξει και του ζητάμε την βοήθεια.
Όταν όμως ο Θεός βούλεται, όταν δηλαδή ο Θεός θέλει, μπορεί να παρακάμψει τους νόμους της φύσεως, που ο ίδιος έφτιαξε για να υπάρχει ισορροπία στην γη.
Γιατί φαντάζομαι ,πως όλοι μας καταλαβαίνουμε, ότι οι νόμοι της φύσεως που υπάρχουν εδώ, δεν ισχύουν για τον κόσμο τον δικό του. Τον κόσμο του ουρανού.
Όλα είναι λοιπόν δυνατά για τον Δημιουργό μας.
Αδέλφια μου………….. όλα είναι δυνατά και για εμάς τους ίδιους.
Στην αρχή όταν μας δημιούργησε, μας κράτησε κοντά του, στον κόσμο του. Χαιρότανε να μας βλέπει να ζούμε ευτυχισμένοι. Και προσπάθησε να μας προστατέψει από την γνώση του κόσμου του.
Όχι από εγωισμό, αλλά για το δικό μας το καλό. Δεν ήμασταν έτοιμοι ακόμα, να δεχτούμε όλη την αλήθεια.
Δεν ήμασταν έτοιμοι να κατανοήσουμε τον κόσμο του
Κάθεστε στην βεράντα του πρώτου ορόφου, σε κάποιο σπίτι και τρώγετε λίγο ψωμί . Ένα ψίχουλο ξεφεύγει και πέφτει κάτω στον κήπο, εμπρός από ένα μυρμήγκι.
Για το μυρμήγκι, αυτό που έγινε μοιάζει με θαύμα. Εκεί που έψαχνε για τροφή, ξαφνικά του ήρθε από τον ουρανό ,και έσκασε εμπρός του.{Βέβαια δεν μπορεί να συλλάβει την έννοια του θαύματος ,όπως την έχουμε εμείς στο μυαλό μας τώρα} Αλλά αυτό το παράδειγμα ,βοηθά εμάς να καταλάβουμε κάποια πράγματα.
Ποια είναι αυτά;
Το μυρμήγκι ζει σε μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα, από αυτήν που ζούμε εμείς.
Ο εγκέφαλός του, μικρός σαν το κεφάλι της καρφίτσας.
Δεν γνωρίζει, ούτε μπορεί να καταλάβει και να δει ,τι είναι το μπαλκόνι που στέκεστε εσείς. Δεν γνωρίζει τι είναι ένα καράβι, ένα αεροπλάνο, ένα διαστημόπλοιο, τι είναι το φεγγάρι και τα αστέρια.
Δεν μπορεί να καταλάβει και να εξηγήσει ,έννοιες όπως η ραδιενέργεια, οι ραδιοφωνικές συχνότητες, τα μαθηματικά ,και ένα σωρό άλλα πράγματα ,που για εμάς είναι στην καθημερινότητα της ζωής μας.
Τεράστια η διαφορά του εγκεφάλου ενός μυρμηγκιού ,και ενός ανθρώπου, αν χρειαστεί να τα συγκρίνουμε.
Το καταλάβαμε αυτό φαντάζομαι.
Ωραία.
Βάλτε τώρα μυριάδες φορές ,μεγαλύτερη η διαφορά που έχει ο κόσμος του Θεού ,από τον κόσμο τον δικό μας.
Και όμως εμείς ,με το που δημιουργηθήκαμε, και ενώ μας προειδοποίησε ο δημιουργός ,να μην τραφούμε με την γνώση, την οποία δεν ήμασταν έτοιμοι να κατανοήσουμε, εμείς το τολμήσαμε.
Φανταστείτε το μυρμήγκι που έλεγα πριν, να προσπαθεί στο πληκτρολόγιο του υπολογιστή σας, να στείλει ένα μήνυμα σε ένα άλλο μυρμήγκι.
Γελάτε ε; Λογικό είναι να γελάτε παιδιά μου.
Και επειδή και ο Θεός ,έχει χιούμορ, { αν δεν είχε ,που το βρήκαμε εμείς;} φαντάζομαι θα γέλασε και αυτός, με την ανοησία του ανθρώπου, που τόλμησε να δοκιμάσει , γνώση που δεν ήταν έτοιμος να κατανοήσει.
Άσχετα όμως με το αστείο του θέματος, ο άνθρωπος είχε παραβεί μια βασική και ρητή εντολή του Θεού.
Έτσι τώρα ο Θεός ,είχε δύο επιλογές,…. ή να μας καταστρέψει σαν είδος απειθάρχητο και αχάριστο , ……..ή να μας δώσει μια παραδειγματική δεύτερη ευκαιρία.
Δημιούργησε λοιπόν με την απέραντη σοφία του, ετούτο εδώ τον τόπο στο αχανές σύμπαν, για να κατοικήσουμε εμείς. Μακριά του πλέον.
Τα έφτιαξε όλα τέλεια, για εμάς.
Και αφού τελείωσε το έργο του, έδωσε την ευλογία του στα δημιουργήματα του, εμάς δηλαδή,  και απεχώρησε στον κόσμο του, όπου περιμένει να καταλάβουμε τα λάθη μας, να εξελιχτούμε σιγά σιγά ,και έτσι να μπορέσουμε πάλι, σοφότεροι πλέον, να βρεθούμε κοντά του. Έτοιμοι πλέον να γευθούμε την γνώση της σοφίας του κόσμου του.
Φεύγοντας όμως, μας έκανε ένα τελευταίο δώρο …………
Δεν μας εγκατέλειψε. Άφησε στην θέση του την ευλογία του.
Τι είναι ακριβώς όμως η ευλογία του Θεού;
Πως την καταλαβαίνουμε;
Και πως λειτουργεί άραγε;
Μια ενέργεια που καλύπτει σαν μια αόρατη ομίχλη όλη την Γή. Βρίσκεται παντού, ακόμα και στην ποιο βαθειά σπηλιά, ακόμα και στον βυθό των ωκεανών.
Μια ενέργεια, βγαλμένη από τον ίδιο. Που αποτελείτε από τις άπειρες ιδιότητες του Θεού.
Για χάρη συντομίας όλες αυτές τις άπειρες ιδιότητες, θα τις αποκαλέσω απέραντο καλό.
Αυτό τώρα το απέραντο καλό ,η ευλογία του, ήταν , είναι και θα είναι πάντοτε εδώ ,για το καλό των ανθρώπων.
Μας προστατεύει , μας βοηθά, μας διδάσκει ,μας χαρίζεται.
Αρκεί…… να απλώσουμε τα χέρια μας ,και να πάρουμε ότι θελήσουμε από αυτήν την ευλογία.
Το θησαυροφυλάκιο του δεν έχει όρια. Όλα δικά μας.
Υπάρχουν όμως δύο προϋποθέσεις παιδιά μου.
Πάντα υπάρχουν προϋποθέσεις.
Επειδή η ενέργεια του Θεού, η ευλογία του, είναι το απόλυτο καλό όπως το ονόμασα ,δεν μπορεί να συλλειτουργήσει, να συμπράξει, να συμπορευτεί, και τέλος να ευεργετήσει το κακό.
Το κακό εξοστρακίζεται, καταστρέφεται, αποβάλλεται, δεν κολλάει, και φυσικά δεν ευεργετείτε, από αυτήν την ενέργεια. Από την ενέργεια της ευλογίας του Θεού.
Για να ευεργετηθούμε λοιπόν πρέπει να είμαστε όσο το δυνατόν καθαρότεροι και αγνοί σαν ψυχές, σαν άνθρωποι, σαν πνεύματα.
Αυτό είναι η πρώτη προϋπόθεση. Κανείς μας βέβαια δεν πρόκειται να ταυτιστεί απόλυτα με τις ιδιότητες της ευλογίας του Θεού. Κανείς μας ποτέ δεν θα είναι άξιος να ταυτιστεί τελείως με το απόλυτο καλό.
Τότε;
Αυτό το ξέρει και ο ίδιος. Ξέρει ότι μπορεί να χάσουμε πολλές μάχες στον αγώνα μας.
Μέσα όμως από κάθε μάχη θα βγαίνουμε ποιο δυνατοί.
Ποιό καλοί. Ποιο εναρμονισμένοι με την αγάπη του.
Ποιο άξιοι της ευλογίας του.
Εκτός αυτού ,μας έδωσε ένα αήττητο όπλο ,για να χρησιμοποιούμε σε αυτόν τον αγώνα.
Δεν μας άφησε απροστάτευτους. Μας έδωσε την εξομολόγηση.
Για να μπορούμε να θεραπευόμαστε και να ξαναγεννιόμαστε, ύστερα από κάθε χαμένη μάχη.
Αυτή ήταν λοιπόν η πρώτη προϋπόθεση ,που με το όπλο της εξομολόγησης στα χέρια μας ,μπορούμε σχετικά εύκολα να γίνουμε μια ενέργεια ,που δεν θα μας εξοστρακίζει η ευλογία του. Να είμαστε όσο μπορούμε ποιο καλοί ,για να δεχτούμε το θαύμα της ευλογίας του εάν………..
Εάν πληρούμε και την δεύτερη προϋπόθεση, που είναι η πίστη.
Εδώ έρχονται τα δύσκολα τώρα.
Και εγώ που λέω αυτά που λέω τώρα, αν είχα την πίστη που ζητώ από εσάς να αποκτήσετε, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να σηκωθώ και να αιωρούμαι αυτή την στιγμή, ή να περάσω μέσα από τον τοίχο, ή να κάνω οτιδήποτε φαντάζει αφύσικο στα μάτια μας ,και στο μυαλό μας αυτήν την στιγμή.
Και εγώ δεν έχω αρκετή πίστη. Καταλαβαίνω πως λειτουργεί, ξέρω το μυστικό και το μοιράζομε μαζί σας, αλλά η φαντασία μου με κάνει λιγόψυχο ,και δεν τα καταφέρνω. Για αυτό όσοι ένοιωσαν το νόημα της πίστης, και πως λειτουργεί ,όσοι την απέκτησαν ,έγιναν Άγιοι.
Κανείς δεν περιμένει από εμάς να γίνουμε Άγιοι. Περιμένει όμως να αγωνιστούμε για αυτόν τον σκοπό. Περιμένει να προσπαθήσουμε.
Η ευλογία του Θεού είναι παντού παιδιά μου.
Όταν λοιπόν λέμε ότι πιστεύουμε, αυτό θα πρέπει να εννοούμε. Πιστεύω ότι ο Θεός μου υπάρχει ,και μου έχει δώσει τα πάντα στην διάθεση μου.
Το μόνο που έχω να κάνω , {είναι ,με πίστη ότι θα γίνει,} να απλώσω το χέρι μου ,και να πάρω αυτό που χρειάζομαι.
Με δύο προϋποθέσεις. Να προσπαθούμε πάντα να είμαστε καλοί άνθρωποι ,και να μην ακούσουμε ποτέ ξανά την φαντασία μας ,όταν μας βάζει τα όρια του δυνατού ,και του αδύνατου.
Σιγά σιγά να ασκηθούμε στην πίστη ,για να ξεπεράσουμε την φαντασία μας.
Τίποτα δεν είναι αδύνατον για τον Θεό. Τίποτα δεν είναι αδύνατον για αυτούς που τον πιστεύουν.
Τίποτε δεν είναι αδύνατον για εσάς παιδιά μου.

Να είστε ευλογημένοι

Πατήρ Ιωάννης