Ο άνθρωπος δεν είναι μία ύπαρξη στατική, ένα καλάμι ριζωμένο στο έλος της γης. Είναι μια προσωπική ύπαρξη σε πορεία προς το αιώνιο και απόλυτο μέλλον του, δηλ. τον Θεό.
Ο άνθρωπος δεν είναι μια τέλεια στιγμή, που ορίζει μια περίοδο ζωής, δακρύων και αθλιότητας, αλλά ένα ζωντανό βέλος που διασχίζει το φράγμα της ζωής και προχωρεί προς το στόχο του, τον Θεό.
Η ψυχή του ανθρώπου είναι εκ φύσεως χριστιανική, πράγμα που κάνει τον άνθρωπο να είναι ανήσυχος αναζητητής του Δημιουργού του:
"Ανήσυχη είναι η ψυχή μας, ω Θεέ, μέχρις ότου σε βρει και αναπαυθεί σε σένα". ( ι. Αυγουστίνος)
Ο άνθρωπος είναι νοσταλγός του Θεού, όπως το περιγράφει ο προφήτης Δαβίδ:
"Ον τρόπον επιποθεί η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων, ούτως επιποθεί η ψυχή μου προς σε ο Θεός" (Ψαλμ. 41,1).
Ο άνθρωπος δεν είναι μια τέλεια στιγμή, που ορίζει μια περίοδο ζωής, δακρύων και αθλιότητας, αλλά ένα ζωντανό βέλος που διασχίζει το φράγμα της ζωής και προχωρεί προς το στόχο του, τον Θεό.
Η ψυχή του ανθρώπου είναι εκ φύσεως χριστιανική, πράγμα που κάνει τον άνθρωπο να είναι ανήσυχος αναζητητής του Δημιουργού του:
"Ανήσυχη είναι η ψυχή μας, ω Θεέ, μέχρις ότου σε βρει και αναπαυθεί σε σένα". ( ι. Αυγουστίνος)
Ο άνθρωπος είναι νοσταλγός του Θεού, όπως το περιγράφει ο προφήτης Δαβίδ:
"Ον τρόπον επιποθεί η έλαφος επί τας πηγάς των υδάτων, ούτως επιποθεί η ψυχή μου προς σε ο Θεός" (Ψαλμ. 41,1).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου